Αμφισβητείστε – Γελοιοποιήστε ό,τι σας λένε

Αυτά είναι απ΄ ότι ξέρω τα μικρότερα από τα πράγματα που ίσως να είναι εκτροχιασμένα τρένα, ή τεράστια πράσινα φίδια – κατά την γνώμη μου βέβαια πρόκειται για τεράστια σκοτεινά αντικείμενα που πλησιάζουν τον πλανήτη μας… Κι ίσως παρά την φωτεινότητά τους να κρύβονται πίσω από τα σύννεφα ή και να έχουν ακόμα και τα δικά τους σύννεφα…

Ξέρουμε επίσης πως δονούνται και επηρεάζουν και την γη με την δόνησή τους…Και πως μετά εμφανίζεται μια πτώση στην Γη ενός υλικού που ανήκει σε εκείνον τον κόσμο ή ανεβαίνει υλικό του κόσμου μας σε εκείνον τον κόσμο, ή συμβαίνουν και τα δύο, ή συμβαίνει μια ανταλλαγή ύλης – διαδικασία που είναι γνωστή στην Προχωρημένη Σεισμολογία μας ως Κοσμική Μετάθεση…

Αν η ύλη ενός άλλου κόσμου βρίσκεται στην ατμόσφαιρά μας, η ορθόδοξη σκέψη θα δεχόταν – και είναι δεκτό – πως θα επηρεαζόταν από την γήινη βαρύτητα και θα έπεφτε κάτω στη Γη, όχι μόνο η ύλη αυτή, αλλά και ολόκληρος ο κόσμος πάνω στον οποίο βρίσκεται.

Φανταστείτε κάποια αντικείμενα στα ύφαλα του πλοίου. Κάποιες φορές τα αντικείμενα αυτά πέφτουν στον πάτο του ωκεανού. Όχι όμως και το πλοίο.
Τι νόημα όμως έχουν οι εκφράσεις, οι εξηγήσεις και οι παραδοχές;
Ο τρόπος μας είναι ο εξής.
Ορίστε τα στοιχεία. Κοιτάξτε τα μόνοι σας. Συμπεράνετε ό,τι θέλετε.
Τι νόημα μπορεί να έχει το τι πιστεύω εγώ;
Ορίστε τα στοιχεία.

Σκεφτείτε για λογαριασμό σας επιτέλους, έστω και για μια φορά, ακόμα κι αν είναι μπερδεμένα, ακόμη κι αν πρέπει να πλεύσετε στις θάλασσες του αφηρημένου! …Η επιστημονική γνώση δεν είναι αντικειμενική. Όλες οι βάσεις στις οποίες είναι στηριγμένα τα θεόρατα οικοδομήματά της είναι αυθαίρετες. Είναι, όπως ακριβώς και ο πολιτισμός μας, μια Συνωμοσία, ένα πονηρό συμβόλαιο, ένας εξορκισμός. Έχουμε τα γεγονότα για να μην κινδυνεύουν οι υπάρχουσες αιτιολογίες. Κατάρα σε όλα τ’ άλλα.

Ζούμε υπό το καθεστώς πολύ αυστηρής έρευνας και εγκαθίδρυσης αυθαίρετων συμπερασμάτων, που επηρεάζουν άμεσα όλους τους ανθρώπους, και το όπλο που χρησιμοποιούμε πιο συχνά ενάντια σ’ αυτό το καθεστώς είναι η αμφισβήτηση και η γελοιοποίηση. Δεν έχουμε άλλη λύση: αμφισβητείστε και γελοιοποιήστε ό,τι σας λένε! Πώς μπορεί να εξελιχθεί σωστά και να λειτουργήσει η γνώση, κάτω από τέτοιες συνθήκες;

Πρέπει να κρατήσουμε κρυφά τα βίτσια μας, για να μη στραφεί εναντίον μας η κοινωνία, μαθαίνοντας πως αφήσαμε πολύ πίσω μας τα περισσότερα πεδία σεξουαλικότητας, εμπορίου, θρησκευτικής πίστης, συμβατικότητας και νόμιμων απολαύσεων… Λοιπόν, πρόκειται να περάσουμε από την κατάσταση των μανιακών, στην προφητεία, και από τη μυστική μοναχική ηδονή, στη διακήρυξη αρχών και μανιφέστων. Πρέπει από ‘δω και πέρα να εργαστούμε πολύ σοβαρά, δηλαδή επαναστατικά.

Το πρώτο μέλημά μας θα πρέπει να είναι να προσθέσουμε στις συνταγματικές ελευθερίες, το δικαίωμα και την ελευθερία να αμφισβητούμε την επιστήμη!…
….Πιστεύω πως μία ημέρα ο άνθρωπος θα έχει μία έκτη αίσθηση, μία αίσθηση σκοπού της ζωής, άμεση και χωρίς υποθέσεις…

Η συνείδηση του ανθρώπου είναι ισχυρή σαν μικροσκόπιο, μπορεί να συλλάβει και να αναλύσει την εμπειρία με ένα τρόπο που δεν μπορεί να πετύχει κανένα άλλο ζώο. Αλλά η μικροσκοπική όραση είναι στενή όραση. Χρειάζεται να αναπτύξουμε ένα άλλο είδος συναίσθησης που είναι αντίστοιχο του τηλεσκοπίου.

Χρειαζόμαστε ένα παραμέρισμα της κουρτίνας που ο συμβατικός κόσμος έχει τραβήξει μπροστά στα μάτια μας, μια νέα και μεγάλη προέκταση του οπτικού μας πεδίου, του πεδίου παρατήρησης.

Χρειαζόμαστε νέους τρόπους αντίληψης και κατανόησης και νέους τρόπους μετάδοσης των πραγμάτων που θα αντιληφθούμε και θα κατανοήσουμε. Και χρειαζόμαστε και μία νέα γλώσσα, νέους θριάμβους και νέες ήττες, νέες τραγωδίες και νέα έπη, νέες δεισιδαιμονίες και καινούργιες επιστήμες, νέες λογοτεχνίες και μια προφητική ποίηση.

Μια δικαίωση των καταραμένων.
Μια διανοητική αναγέννηση.

Αυτό θα σημαίνει μια ριζική αναθεώρηση ενός μεγάλου μέρους των γνώσεων μας και των πραγμάτων που θεωρούνται δεδομένα. Μια τέτοια αναθεώρηση δεν συμφέρει κανέναν από αυτούς που χειρίζονται τις λειτουργίες των καθημερινών συστημάτων και επιπλέον οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν το μικρό, σίγουρο και ασφαλές νησί τους, για να εξερευνήσουν τα αβέβαια νερά ενός νέου ωκεανού.

Έτσι κάποιοι ανήσυχοι άνθρωποι θα αναλάβουν αυτή την εξερεύνηση, χωρίς καμία υποστήριξη, χωρίς κανένα δεδομένο σύμμαχο, χωρίς καμία αναγνώριση του έργου τους, χωρίς εξιστόρηση των περιπετειών τους. Πολλές φορές χάνονται για πάντα μέσα από εκείνο το πέρασμα που τους οδήγησε μακριά από το σπίτι. Και να σας πω κάτι; Είναι μια πολύ καλή ιδέα για να ξεφύγω επιτέλους από τον σπιτονοικοκύρη μου…
©Georg Cantor

φωτογραφία Tempelopoulos Panagiotis