Έρχεται ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος για ένα κράτος, μια θρησκεία

Μια φορά καρδιοχτύπησαν ουσιαστικά οι κάτοικοι του
πλανήτη Γη, μετά την λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν με την κρίση
στον Κόλπο των Χοίρων, στην Κούβα, τον Οκτώβριο του 1962. Τότε,
εμβρόντητη η ανθρωπότητα περίμενε ότι κάποιος από τους δύο, Κέννεντυ ή
Χρουστσώφ, θα έδινε την εντολή να πατηθεί κάποιο κόκκινο κουμπί και ν’
αντικρύσει ο κόσμος το πραγματικό πρόσωπο του τρόμου. Αυτό ήταν απλά ένα
μεμονωμένο περιστατικό που διευθετήθηκε σύντομα. Τώρα όμως έχει
εμφανιστεί μία σειρά από γεγονότα που, από την τραγική 9/11 του 2001 και
εξής, τρέχουν ασταμάτητα και τίποτα δεν μπορεί να τα φρενάρει.

Δεν πρόκειται πια για ένα από τα πιο δημοφιλή συνωμοσιολογικά
σενάρια, δεν πρόκειται για τις εμμονές όσων πιστεύουν στο Νοστράδαμο και
στην Αποκάλυψη. Αυτή είναι η σημερινή πραγματικότητα, η οποία φρόντισε
προηγουμένως να στείλει τα διαπιστευτήρια της στη Γιουγκοσλαβία, τη Νέα
Υόρκη και την Ουάσιγκτον, στο Αφγανιστάν, το Ισραήλ, το Ιράκ, το Μπαλί
της Ινδονησίας, την Μπεσλάν της Ρωσίας, τη Μαδρίτη, την
Κωνσταντινούπολη, το Λονδίνο και την Αίγυπτο…

Επιπλέον, μέρα με τη μέρα, πληθαίνουν οι φωνές στο πλανητικό χωριό
που χαρακτηρίζουν το όλο σχέδιο μία καλοστημένη προσπάθεια από τους ελίτ
που διαχειρίζονται τις Δυτικές οικονομίες, με σκοπό να ολοκληρωθεί η
Παγκοσμιοποίηση, συμπεριλαμβάνοντας και την ανυπόταχτη Ανατολή (Κίνα,
Ισλάμ και, ίσως, Ρωσία).

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ ΕΝΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ

Οι ελίτ προωθούν την Παγκοσμιοποίηση μέσω τεσσάρων μεγάλων κέντρων
ΟΗΕ, Παγκόσμια Τράπεζα, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και Παγκόσμιος
Οργανισμός Εμπορίου. Παράλληλα, χρησιμοποιούν για τη χάραξη της
πολιτικής τους διάφορες μυστικές ομάδες όπως η Μπίλντερμπερκ, η Τριμερής
Επιτροπή, το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων, το Κλαμπ της Ρώμης, η G-8
κ.λπ.

Όλα φανερώνουν πια πως οι ελίτ, προκειμένου να εδραιώσουν την
κοσμοκρατορία τους, δεν θα αρκεστούν στον «πόλεμο κατά της
τρομοκρατίας», τον οποίο κήρυξε ο Τζωρζ Μπους μετά το χτύπημα στους
Δίδυμους Πύργους. Σύμφωνα με το διάγγελμα, οι χώρες που θα χτυπηθούν, σε
μια σύγκρουση πολλών χρόνων, αποτελούν μεν εμπόδια για τους Παγκόσμιους
Συνωμότες, όχι όμως τα μεγαλύτερα.

Στον δρόμο για τον σχηματισμό μιας παγκόσμιας κυβέρνησης, οι ελίτ βρίσκουν μπροστά τους τρία μεγάλα αγκάθια:

1. Το πυρηνικό οπλοστάσιο της Ρωσίας και τον απείθαρχο Πούτιν.

2. Το φονταμενταλιστικό Ισλάμ που, κατά σύμπτωση, πατάει πάνω στα μεγαλύτερα πετρελαϊκά κοιτάσματα του πλανήτη.

3. Την Κίνα, η οποία έχει πιάσει βαθμούς ανάπτυξης γύρω στο 10%
ετησίως και θα εξελιχθεί σύντομα στην οικονομική υπερδύναμη του πλανήτη.

Αυτό που χρειάζονται οι Συνωμότες είναι να εξελιχθεί ο «πόλεμος κατά
της τρομοκρατίας» σε μία μεγάλης κλίμακας σύγκρουση μετάξι Δύσης και
Ανατολής, σε έναν Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατά το οποίο αναμένεται να
συγκροτήσουν την Ανατολή οι τρεις στρατηγικοί τους εχθροί η Κίνα, η
Ρωσία και το Ισλάμ.

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι, τα τελευταία χρόνια, οι χολιγουντιανές
παραγωγές φροντίζουν να προετοιμάσουν και ψυχολογικό το κοινό για μία
τέτοιας μεγάλης κλίμακας σύγκρουση. Να θυμηθούμε το Περλ Χάρμπορ, το
οποίο προβαλλόταν μάλιστα στους κινηματογράφους όταν έγινε η επίθεση
στους Δίδυμους Πύργους, ή τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών, που καταλήγει στο
τρίτο μέρος του σε μια τιτανική σύγκρουση Ανατολής και Δύσης, καθώς ο
Άραγκορν λέγεται και Ντουναντάν (άνθρωπος της Δύσης), αλλά και οι
πολεμιστές της Γκόντορ είναι απόγονοι, των ανθρώπων της Δύσης, των
Ατλάντων, σύμφωνα με τον Τόλκιν. Αντίθετα, οι σύμμαχοι του Σαρόν είναι
όλοι Ανατολίτες. Αξιοσημείωτες είναι ακόμα οι δύο… αρχαιοελληνικές
υπερπαρα­γωγές: οι ταινίες Τροία και Μέγας Αλέξανδρος, δύο έργα που
φαίνεται να προετοιμάζουν για κάτι πολύ μεγαλύτερο από τις επιθέσεις
στους Ταλιμπάν του Αφγανιστάν και στο εξουθενωμένο Ιράκ.

Για τη σύγκρουση Ανατολής και Δύσης έχουν γράψει επανειλημμένα
πολλοί στρατηγικοί αναλυτές. Πρωτοπόρος υπήρξε ο Αμερικανοεβραίος
Σάμιουελ Χάντιγκτον, στο έργο του Η σύγκρουση των πολιτισμών και η
αναδόμηση της Παγκόσμιας Τάξης, που κυκλοφόρησε το 1996. Σύμφωνα με τον
Χάντιγκτον, μετά τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου, λόγω της κατάρρευσης της
ΕΣΣΔ, διαμορφώνονται δύο διαφορετικοί πόλοι στον κόσμο, των οποίων τα
αντιτιθέμενα χαρακτηριστικά είναι πολιτισμικά και θρησκευτικά. Ο ίδιος
θεωρεί ότι η θρησκεία είναι η μεγαλύτερη εκδήλωση του πολιτισμού που
αναπτύσσεται σε μία χώρα. Τους δύο αυτούς πόλους αποτελούν, αφ’ ενός, η
Δύση με κυρίαρχες θρησκείες τον Προτεσταντισμό, τον Καθολικισμό και τον
Ιουδαϊσμό και, αφ’ ετέρου, η Ανατολή με κυρίαρχα δόγματα το Ισλάμ, τον
Κομφουκιανισμό και την… Ορθοδοξία. Μέσα στο Ανατολικό μπλοκ τοποθετεί 
– εξαιτίας της Ορθοδοξίας- τη Ρωσία, μέρος των Βαλκανίων και την
Ελλάδα! Μάλιστα, ο Χάντιγκτον κατασκευάζει και ένα «φανταστικό» σενάριο
πιθανού μελλοντικού πολέμου, παρουσιάζοντας την Κίνα να συμμαχεί με ένα
κομμάτι του Ισλάμ εναντίον της Δύσης!

Σε άλλο σημείο υποστηρίζει πως, πέρα από την απειλή του Ισλάμ,
επικίνδυνη πηγή παγκόσμιου διαπολιτισμικού πολέμου μπορεί να αποβεί η
μεταβολή του συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ πολιτισμών και των
κρατών-πυρήνων τους. Επί λέξει: «Αν συνεχιστεί η άνοδος της Κίνας και η
αυξανόμενη ενίσχυση του “μεγαλύτερου παίχτη στην Ιστορία του ανθρώπου”,
θα ασκηθεί τεράστια πίεση στη διεθνή σταθερότητα στις αρχές του 21ου
αιώνα».

Ο ίδιος, μάλιστα, θεωρεί ότι «ο ισπανικός εμφύλιος ήταν ένα
πρελούδιο στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. [Παρόμοια] Ο πόλεμος στη Βοσνία
αποτελεί ένα ακόμη αιματηρό επεισόδιο στην αναπτυσσόμενη σύγκρουση των
πολιτισμών».

Ωστόσο, είναι άξιο αναφοράς το γεγονός ότι ο Χάντιγκτον υπήρξε και ο
εγκέφαλος της δημιουργίας της F.E.M.A. (Ομοσπονδιακός Οργανισμός
Διαχείρισης Εκτάκτου Ανάγκης), την οποία αρκετοί κύκλοι χαρακτηρίζουν ως
την κρυφή υπερκυβέρνηση των ΗΠΑ, η οποία έχει τη δυνατότητα να αναλάβει
τη διακυβέρνηση της χώρας σε περίπτωση εγχώριας ή παγκόσμιας κρίσης,
π.χ. ενός πυρηνικού πολέμου.

Στο περιοδικό Commentary – το οποίο αποτελεί έκδοση της
Εβραιοαμερικανικής Επιτροπής, σημαντικού think tank της αμερικανικής
πολιτικής – δημοσιεύτηκε ένα σενάριο, σύμφωνα με το οποίο η σύγκρουση
δεν θα περιοριστεί στη Μέση Ανατολή, ενώ τα δύο μπλοκ δυνάμεων που θα
αντιπαρατεθούν θα είναι τα εξής:

Για τη Δύση: ΗΠΑ, Αγγλία, Ισραήλ, Τουρκία, Χριστιανοί του Λιβάνου,
Β. Κύπρος (!), Ιορδανία, Κουβέιτ και Εμιράτα, Αζερμπαϊτζάν, Γεωργία,
Καζακστάν, Κιργισία, Τουρκμενιστάν, Ουζμπεκιστάν. Αν οι συγκρούσεις
γενικευθούν σε παγκόσμια σύρραξη, με το μπλοκ της Δύσης συντάσσεται
ακόμη η Ε.Ε., η Ινδία και η Ιαπωνία.

Για την Ανατολή: Ιράν, Συρία, Παλαιστίνιοι, Μουσουλμάνοι Λιβάνου,
Ρωσία, Αρμενία, Ελλάδα, Κύπρος, Σερβία, Δημοκρατία της Μακεδονίας,
Τατζικιστάν. Αν οι συγκρούσεις γενικευθούν σε παγκόσμια σύρραξη, με το
μπλοκ της Ανατολής συντάσσεται η Κίνα, το Πακιστάν και η Β. Κορέα.

Δεν μπορεί κανείς να μην παρατηρήσει ότι οι συνασπισμοί κρατών που
αναφέρει το Commentary ταυτίζονται ουσιαστικά με τα μπλοκ της
πολιτισμικής σύγκρουσης του Χάντιγκτον. Ακόμα, είναι αξιοπρόσεκτο ότι
και οι δύο πηγές θέλουν Ελλάδα και Κύπρο στο στρατόπεδο της Ανατολής!
Τον Απρίλιο του 2000, η CIA οργάνωσε ευρεία σύσκεψη με θέμα τις
εξελίξεις στην Κεντρική Ασία. Το βασικό συμπέρασμα ήταν ευθυγραμμισμένο
με τη θεμελιώδη γεωστρατηγική αντίληψη του Πολωνοεβραίου κορυφαίου
αναλυτή Ζμπίγκνιου Μπρεζίνσκι (εγκεφάλου της Τριμερούς Επιτροπής),
σύμφωνα με την οποία η κυριαρχία στην Κεντρική Ασία αποτελεί το κλειδί
για τον έλεγχο της Ευρασίας, ενώ το Αφγανιστάν αντιπροσωπεύει τον βασικό
κόμβο για την κυριαρχία στην Κεντρική Ασία.

ΔΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΗ ΣΕ ΔΙΑΤΑΞΗ ΜΑΧΗΣ

Σίγουρα δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι επικεφαλής των χωρών της
Δύσης που κινούν τα νήματα στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας»
βρίσκονται «γεράκια», τα οποία επιβίωσαν κόντρα σε προγνωστικά σε δύο ή
τρεις εκλογικές αναμετρήσεις: Μπους για τις ΗΠΑ, Μπλερ για την Αγγλία,
Σαρόν για το Ισραήλ. Ακόμα και ο Ράτσινγκερ, ο νέος Πάπας, υπήρξε κατά
γενική ομολογία ο πιο σκληροπυρηνικός από όλους τους υποψηφίους για τη
θέση. Ειδικά η επανεκλογή Μπλερ εκτιμήθηκε δεόντως από τους
παριστάμενους στη συνεδρίαση της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ, που διεξήχθη
στις 5-8 Μαΐου στη Βαυαρία, όπως μας πληροφορεί ο γνωστός δημοσιογράφος
Ντανιέλ Εστούλιν, ειδικός στις συνεδριάσεις των Μπιλντερμπέργκερς.

Στις βομβιστικές επιθέσεις του Λονδίνου σκοτώθηκαν δεκάδες άνθρωποι
και τραυματίστηκαν πάνω από 700. Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς να μην
παρατηρήσει ότι το όλο τρομοκρατικό σκηνικό δημιουργήθηκε στην καλύτερη
στιγμή για τα γεράκια της Δύσης τη στιγμή, δηλαδή, που η Μ. Βρετανία
αναλαμβάνει για έξι μήνες την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ο Μπλερ θα
έχει ένα πολύ γερό χαρτί στα χέρια του προκειμένου να πείσει τους
δύσπιστους Ευρωπαίους για τη συνέχιση του πολέμου και για τη συστράτευση
της Ευρώπης. Πόσο μάλλον, εάν οι τρομοκρατικές ενέργειες συνεχιστούν
κατά τη διάρκεια της θητείας του.

Η επίθεση στο Λονδίνο αφήνει πολλά ερωτηματικά. Ο Πήτερ Πάουερ,
διευθυντικό στέλεχος της Visor Consultants, δήλωσε σε συνέντευξη στο
ραδιόφωνο του BBC ότι η εταιρία του στις 7/7/2005, θα διε­ξήγαγε μια
υποθετική άσκηση που θα απασχολούσε 1000 άνδρες. Το σενάριο της άσκησης
αφορούσε σε εικονικές βομβιστικές επιθέσεις που θα δεχόταν το μετρό του
Λονδίνου, στα ίδια ακριβώς σημεία και κατά τις ίδιες ακριβώς ώρες που
συνέβησαν οι πραγματικές οι επιθέσεις.

Τι συμβαίνει εδώ; Πού οδηγεί η μαρτυρία του τραυματία Μπρους Λέιτ
ότι τα μέταλλα γύρω από την τρύπα που άνοιξε η βόμβα είχαν ανοίξει προς
τα πάνω, σαν να είχε τοποθετηθεί η βόμβα κάτω από το τρένο; Πόσο ακραίοι
φονταμενταλιστές μουσουλμάνοι μπορεί να είναι οι φερόμενοι ως ένοχοι,
όταν ο ένας δεν πήγαινε καν σε τζαμί και ο άλλος κατανάλωνε αλκοόλ και
χασίς; Γιατί προσπάθησαν να δράσουν με time bombs; Γιατί ο ένας είχε
πάνω του εισιτήριο επιστροφής; Γιατί, τέλος, οι κάμερες στα διάφορα
σημεία του χτυπήματος ήταν κλειστές; Σε μία συγκυρία, μάλιστα, κατά την
οποία η Αγγλία είχε μόλις αναλάβει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, φιλοξενούσε
την G-8 και είχε αναλάβει την προεδρία της Ε.Ε.; Πολλά όμως είναι και τα
ερωτηματικά από το χτύπημα στη Μαδρίτη και ακόμη περισσότερα εκείνα που
αφήνουν τα χτυπήματα στους Δίδυμους Πύργους και στο Πεντάγωνο…

Χτίζουν λοιπόν οι Ελίτ μία τεράστια συνωμοσία, χρησιμοποιώντας
προβοκατόρικα χτυπήματα από τις Μυστικές Υπηρεσίες των κρατών που
διακηρύττουν τον πόλεμο ενάντια στην Τρομοκρατία; Ή μήπως χρησιμοποιούν
μια Αλ Κάιντα και άλλες εξτρεμιστικές ισλαμικές οργανώσεις, αφού
προηγουμένως τις έχουν διαβρώσει με δικούς τους διπλούς πράκτορες και
τις έχουν χρηματοδοτήσει αδρά;

Οι επίσημες εκδοχές σχετικά με τα χτυπήματα φαίνεται να είναι διάτρητες σε πολλά σημεία.