Thierry Meyssan:Το ΝΑΤΟ παίζει “βρώμικα” στη Συρία

 Thierry Meyssan: Το σχέδιο του Koffi Annan είναι ένα ριπλέι, ή καλύτερα μια διασκευή του σχεδίου Lavrov. Ο Αnnan έκανε μόνο μια παρέμβαση: τροποποίησε μία ρήτρα που αφορά τoν ρόλο του Tύπου. Και δεν σας κρύβω ότι, κατά την άποψή μου, ήταν μια εύχρηστη προσέγγιση, δεδομένου ότι ο κ. Lavrov είχε πετύχει τη δημιουργία μιας αμοιβαίας συμφωνίας με τον Αραβικό Σύνδεσμο, πράγμα που φαινομενικά πρoσέφερε μια κατάλληλη βάση για διάλογο. Ωστόσο, την ίδια στιγμή, ο κ. Lavrov είχε διαπραγματευθεί τα ίδια αυτά σημεία με τον Αραβικό Σύνδεσμο, δηλαδή με τον εκπρόσωπο του Κατάρ, πρόεδρο του Συνδέσμου σε εκείνη τη φάση, ο οποίος, σε μια συνέντευξη Τύπου έκανε δηλώσεις που ήταν σε πλήρη αντίθεση με το πνεύμα του σχεδίου καθώς και με τις δηλώσεις του κ. Lavrov προς τους δημοσιογράφους λίγα λεπτά νωρίτερα.

Σήμερα βρισκόμαστε ακόμα στην ίδια κατάσταση. Όλοι επικαλούνται το σχέδιο Lavrov, που σήμερα ονομάζεται “σχέδιο Annan”, αλλά ορισμένα μέρη που εμπλέκονται στον σιωπηλό πόλεμο της Συρίας δεν αφήνουν καμμία αμφιβολία ως προς την άρνησή τους να τεθεί το σχέδιο σε εφαρμογή. Και αυτό επειδή το συγκεκριμένο σχέδιο ειρήνης βασίζεται στην αρχή ότι όλοι πρέπει να προβούν σε μονομερή παύση πυρός, και όχι να περιμένουν την άλλη πλευρά να κάνει το πρώτο βήμα. Έτσι θα επιτευχθεί η σταδιακή αποκλιμάκωση. Η κάθε πλευρά θα πρέπει να σταματήσει τις εχθροπραξίες.

Οι Ε.Δ. της Συρίας, από την πλευρά τους, έχουν καταβάλει σημαντικές προσπάθειες. Έχουν αποσυρθεί από τις μεγάλες πόλεις, που είναι η καρδιά του σκηνικού των διαδηλώσεων, που δεν στρέφονται εναντίον των συριακών Ε.Δ., αλλά είναι υπέρ τους. Ο συριακός λαός θέλει να τον προστατεύσουν οι Ε.Δ. από τις ομάδες των ένοπλων μισθοφόρων. Αλλά οι τελευταίες δεν έχουν διακόψει τη δράση τους και συνεχίζουν τις καταδρομικές ενέργειες. Υπάρχουν πολλές στοχευμένες δράσεις, οι οποίες αποβλέπουν στην καταστροφή των υποδομών και σε δολοφονίες εκποροσώπων των τοπικών αρχών, οι οποίοι έχουν αποδείξει έμπρακτα την στήριξή τους στο καθεστώς Assad.

Φωνή της Ρωσίας: Κατά τη γνώμη σας, υπάρχει έστω και η παραμικρή ευκαιρία για ειρήνη στη Συρία;

Thierry Meyssan: Ασφαλώς! Είναι πολύ απλό. Η ειρήνη θα επιτευχθεί εάν διακοπεί η αποστολή όπλων και χρημάτων από το εξωτερικό… Εάν σταμάτησει η αποστολή μισθοφόρων… Συνεχίζεται αδιάκοπα η διέλευση μισθοφόρων από τα τουρκικά σύνορα, όπως έχει επισημάνει και ο Ρώσος εκπρόσωπος στο Συμβούλιο Ασφαλείας . Οι αντάρτες που πολέμησαν στη Λιβύη μεταφέρθηκαν στην Τουρκία με την στήριξη του ΟΗΕ. Έχουν στήσει έναν καταυλισμό για Σύριους πρόσφυγες, υποτίθεται, ο οποίος στην πραγματικότητα είναι μια κρυφή βάση του αυτοαποκαλούμενου “Ελεύθερου συριακού στρατού”. Και τα άτομα αυτά, οι υποτιθέμενοι “πρόσφυγες”, συνεχώς διασχίζουν τα σύνορα για να διαπράττουν εγκλήματα σε συριακό έδαφος. Επομένως, είναι σαφές ότι εάν είχαμε μια διακοπή της στήριξης των ένοπλων συμμοριών, δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα σήμερα στη Συρία! Όλα θα επανέρχονταν σε μια φυσιολογική κατάσταση, με μια κυβέρνηση που έχει την υποστήριξη της πλειοψηφίας, όπως άλλωστε έδειξε το δημοψήφισμα που έγινε. Θα υπήρχε και μια αντιπολίτευση, η οποία θα είχε στη διάθεσή της τα μέσα για να εκφραστεί, μια αντιπολίτευση που θα επιτελούσε το δημοκρατικό της καθήκον, προτείνοντας εναλλακτικές λύσεις, κλπ. Θα μπορούσε να υπάρξει δημοκρατικός διάλογος, όπως σε πολλές άλλες χώρες.

Στην επόμενη φάση, όταν θα συγκληθεί η ομάδα επαφών που έχει συσταθεί με πρωτοβουλία της Ρωσίας, το ζήτημα θα είναι εάν οι ΗΠΑ, οι οποίες κυριαρχούν στον δυτικό κόσμο και ελέγχουν και το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου, θα ζητήσουν από τους συμμάχους τους να διακόψουν αυτό το στημένο παιχνίδι αιματοχυσίας. Ή, στην αντίθετη περίπτωση, εάν θα εξακολουθήσουν να ρίχνουν λάδι στη φωτιά.

Φωνή της Ρωσίας: Πάμε στο επόμενο ερώτημα, πιο ευαίσθητο ίσως. Ο υποτιθέμενος “Ελεύθερος συριακός στρατός”, που υποστηρίζεται από την Τουρκία και τη Δύση, έχει προβεί σε άγριες δολοφονίες αρκετών συναδέλφων σας, δημοσιογράφων, που εργάζονταν σε τοπικό τηλεοπτικό σταθμό στη Δαμασκό. Δολοφόνησαν 7 άτομα μέσα σε λίγα λεπτά. Πιστεύετε ότι ο Τύπος δέχεται επίθεση, με σκοπό να επιτευχθεί ο αποκλεισμός των μέσων ενημέρωσης, και να στερηθούν οι πολίτες των άλλων χωρών, την αλήθεια για το τι πραγματικά συμβαίνει στη Συρία; Ποιά είναι τα κίνητρα πίσω από αυτές τις δολοφονίες;

Thierry Meyssan: Θεωρώ ότι υπάρχουν δύο παράγοντες σε συνδυασμό. Από τη μία πλευρά, έχουμε δει το ίδιο σκηνικό να επαναλαμβάνεται διαδοχικά στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν, στο Ιράκ, στη Λιβύη και τώρα στη Συρία. Υπάρχουν δυνάμεις που καταστρέφουν συστηματικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης των χωρών που δέχονται επίθεση. Και είναι απλό. Το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ βρίσκονται μονίμως πίσω από αυτή τη διαδικασία. Κανείς άλλος στον κόσμο δεν συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερος εχθρός της ελευθερίας της έκφρασης από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Όποιες και αν είναι οι λεπτομέρειες του εκάστοτε σεναρίου, τα επαληθεύσιμα γεγονότα δείχνουν ακριβώς αυτό το πράγμα.

Δεύτερον, ιδιαίτερα στην προκειμένη περίπτωση, σχεδιάστηκε μια τεράστια εκστρατεία που στόχευε στην αποσύνδεση των συριακών καναλιών από τους δορυφόρους και την αντικατάστασή τους με κανάλια-φερέφωνα της CIA. Η όλη διαδικασία πραγματοποιήθηκε όταν άρχισαν να εκπέμπουν τα δορυφορικά δίκτυα που δημιούργησαν τους τελευταίους μήνες. Σκοπός ήταν να μεταδίδουν αυτά τα κανάλια εικόνες πλασματικές, κατασκευασμένες στο στούντιο, προκειμένου να στήσουν μια προσομοίωση της κατάρρευσης του συριακού καθεστώτος, έτσι ώστε ο λαός της Συρίας να ανοίγει την τηλεόρασή του και, αντί να βλέπει κανονικά το κανάλι που έβλεπε παλιότερα, να παρακολουθεί κάτι άλλο, που του δείχνει ψεύτικες εικόνες. Και να σκέφτεται: “Κοίτα να δεις! Όλα έχουν χαθεί… Ώρα να παραιτηθούμε από τη μάχη. Το παιχνίδι είναι χαμένο, αφού είμαστε υπό κατοχή ξένων δυνάμεων”

Και όμως, αυτό δεν το πέτυχαν, διότι υπήρχε, πρώτα απ’ όλα, μια απίστευτη κινητοποίηση σε ολόκληρο τον κόσμο. Δεκάδες ανεξάρτητες εφημερίδες αφιέρωσαν σελίδες ολόκληρες στο τι συμβαίνει πραγματικά στη Συρία. Εκατοντάδες ανεξάρτητες ιστοσελίδες έχουν μεταφέρει τις αληθινές λεπτομέρειες αυτών των εξελίξεων. Έως ότου, τελικά, η MilSat αρνήθηκε να αφαιρέσει τα κανάλια της Συρίας από το δορυφόρο της. Ο Αραβικός Σύνδεσμος αναγκάστηκε να υποχωρήσει όσον αφορά τον Arabsat. Οι Σύριοι έχουν μεταφέρει τα τηλεοπτικά τους κανάλια σε νέους δορυφόρους… Τέλος, απευθύνθηκαν στο Συμβούλιο Ασφαλείας με ένα πολύ σημαντικό έγγραφο για το θέμα αυτό. Και πάνω απ’ όλα, ο κ. Lavrov έθεσε τo ζήτημα της άμεσης παύσης του πολέμου πληροφοριών κατά της Συρίας στην κορυφή της ημερήσιας διάταξης της συνεδρίασης της Ομάδας Επαφής.

Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν να περάσει το ΝΑΤΟ στην αντεπίθεση, στέλλοντας κομάντος να “καθαρίσουν” στο άψε σβήσε. Ο συγκεκριμένος τηλεοπτικός σταθμός βρισκόταν 17 χιλιόμετρα έξω από τη Δαμασκό. Στη συριακή ύπαιθρο, ουσιαστικά. Δεν ήταν καθόλου προστατευμένος. Οι καταδρομείς έφθασαν εκεί. Μιλάμε για άτομα με συστήματα νυχτερινής όρασης, με όλα όσα χρειάζεται κανείς για μια τέτοια “δουλειά”. Σκότωσαν τους φρουρούς. Υπήρχαν μόλις τέσσερις στην είσοδο. Μπήκαν στο στούντιο, συνέλαβαν τρεις από τους παρουσιαστές, τους έδεσαν και τους εκτέλεσαν εν ψυχρώ. Στη συνέχεια, έβαλαν φωτιά στο στούντιο και τίναξαν τα πάντα στον αέρα. Τώρα αν πάτε εκεί, όπως εγώ πριν από λίγες ημέρες, θα δείτε μόνο χαλάσματα. Από τις εγκαταστάσεις υπάρχει μόνο ένα κτίριο που είναι στη θέση του ακόμα.

Και πάλι, δεν έχουμε να κάνουμε με κάτι νέο. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν εφαρμόσει τις τακτικές αυτές παντού εδώ και 20 χρόνια. Είναι απίστευτο. Μιλάμε για άτομα που εκτελούν μεν αυτές τις βάρβαρες πράξεις, αλλά σε διεθνείς οργανισμούς παρουσιάζονται ως υπερασπιστές της ελευθερίας του λόγου! Είναι η απόλυτη αναίρεση της πραγματικότητας, αφού η πραγματικότητα μας λέει το αντίθετο από τα λόγια τους. Και εμείς οι δημοσιογράφοι όλα αυτά είναι αδύνατο να τα ανεχθούμε. Αυτό είναι σαφές. Αλλά όποιος επιχειρεί να αντιταχθεί στον νατοϊκό επεκτατισμό, σε μια χώρα που δεν έχει σημαντικά μέσα για να υπερασπίσει τον εαυτό της, θέτει τη ζωή του σε κίνδυνο.

Φωνή της Ρωσίας: Και τι γίνεται με τη θέση της Γαλλίας όσον αφορά τη Συρία; Βλέπουμε τον François Hollande να λέει και να ξελέει, δίχως να έχει μια σταθερή πολιτική, σαν να μην έχει αποφασίσει τι στάση να υιοθετήσει… Ποιά είναι η γνώμη σας;

Thierry Meyssan: Όπως ακριβώς τα λέτε είναι. Λέει και ξελέει. Πορεύεται δίχως προσανατολισμό. Δεν γνωρίζει ούτε ο ίδιος ποιά πολιτική να ακολουθήσει. Προσπαθεί να τηρήσει τις αρχικές θέσεις του, αλλά αντιλαμβάνεται συγχρόνως ότι δεν είναι αποδεκτές. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, δεν είναι σε θέση να διατυπώσει μια άλλη πολιτική. Δεν είναι ικανός για κάτι τέτοιο επειδή δεν έχει περιθώρια για ελιγμούς. Αποδέχεται ότι η Γαλλία εξακολουθεί, όπως και κατά τη διάρκεια της θητείας του Νικολά Σαρκοζί, να σέρνεται πίσω από τις προσταγές των Ηνωμένων Πολιτειών. Πώς θα μπορούσε να αρθρώσει μια νέα πολιτική κάτω από αυτές τις συνθήκες; Έχει δίπλα του την διοίκηση του Quai d’Orsay, τους Γάλλους διπλωμάτες που συνεχώς του υπενθυμίζουν ότι ως Γάλλοι διαπράττουμε ένα σοβαρό λάθος με τη Συρία, και ότι η Γαλλία και η Συρία πρέπει να είναι σύμμαχοι, όπως ήταν και στο παρελθόν. Ας μην ξεχνάμε ότι, κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου, η Γαλλία ήταν η κυρίαρχη δύναμη της περιοχής.

Υπάρχει μια αδυναμία προσαρμογής. Αυτή η αδυναμία αποτυπώθηκε με σαφήνεια κατά την πρώτη συνάντηση μεταξύ François Hollande και Vladimir Putin, στο Μέγαρο των Ηλυσίων. Ήταν κάτι τραγελαφικό, πραγματικά! Οι δύο αρχηγοί κρατών είχαν κάνει μια λίστα θεμάτων που έπρεπε να συζητηθούν, συμπεριλαμβανομένου του συριακού ζητήματος, η οποία τελικά κατέλαβε μεγάλο μέρος της συζήτησης. Και δεν κατέληξαν σε συμφωνία σε κανένα σημείο. Το θεωρώ αίσχος… Ούτε σε ένα σημείο δεν τα βρήκαν! Γιατί; Επειδή σε κάθε θέμα, ο Putin διατύπωνε τις απαιτήσεις της Ρωσίας, τεκμηριώνοντας κάθε μια από αυτές. “Θέλουμε αυτό λόγω του ότι”… δίνοντας τα επιχειρήματά του. Και απέναντί του είδαμε τον François Hollande, ο οποίος απαντούσε συνεχώς: “Πιστεύουμε ότι”… χωρίς να δίνει ούτε ένα επιχείρημα! Με άλλα λόγια, δεν υπάρχει ούτε ένα σημείο σύγκλισης για να διαπραγματευτούν. Είναι ακριβώς η κλασική σύγκρουση μιας στενόμυαλης άποψης αντιμέτωπης με μια ανοικτή θέση.