Ο Τσίπρας είναι υπαλληλίσκος της Νέας Τάξης. Και μας το λένε κατάμουτρα

Γράφει ο Χρήστος Μαντζιάρης

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο καλύτερος εκπρόσωπος των νέο – ταξιτών στην Ελλάδα, με μπροστάρη τον Τσίπρα, ο οποίος αντικατέστησε αιφνιδίως τον Αλαβάνο, λόγω παρουσιαστικού. Και αυτό είχε γίνει γιατί ήταν προσχεδιασμένο αυτό που ζει η Ελλάς σήμερα, και έπρεπε οπωσδήποτε να είναι κάποιος αρχηγός πιο «τραβηχτικός», ώστε να είναι όσο το δυνατόν πιο ανυποψίαστος ο λαός γι’ αυτό που του ετοίμαζαν, και να πέσει ευκολότερα στην παγίδα που του είχαν στήσει.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κυβέρνηση διαχείρισης των οικονομικών θεμάτων όπως θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε, ούτε θέλει το καλό των Ελλήνων, αλλά είναι κυβέρνηση αφελληνισμού της Ελλάδος μέχρις του πλήρους αφανισμού της γιατί την μισεί. Θέλει την εδραίωση της Νέας Τάξης, της Νέας Εποχής, στην Ελλάδα.

Η Νέα Εποχή ή Νέα Τάξη που φαντάζεται και για την οποία δουλεύει, σε πρώτη φάση θέλει να απονευρώσει την Ελλάδα από κάθε τι ελληνικό, και μετά έρχεται η δεύτερη φάση που υπαγορεύει τον πλήρη βιολογικό αφανισμό των Ελλήνων. Θέλουν να έχουμε την τύχη των Ινδιάνων της Αμερικής. Πολλοί φαντάζονται, επειδή είναι ανίδεοι, ότι «Νέα Εποχή» είναι κάτι αόριστο. Κάτι δίκαιο και καλύτερο από το παλιό. Αλλά είναι ακριβώς το αντίθετο.

Είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο, είναι μια πολύ συγκεκριμένη κατάσταση στην οποία δεν χωράει η Ελλάς και οι Έλληνες. Ο Τσίπρας λοιπόν ανέλαβε να εκπληρώσει τους διαρκείς πόθους των εχθρών μας με «δημοκρατικές διαδικασίες», χρησιμοποιώντας διάφορες «δημοκρατικές δυνάμεις και άλλους μαζικούς φορείς».

Ο Τσίπρας δίνει εξετάσεις κάθε μέρα στον χειρισμό των θεμάτων. Έχει σκληρούς προϊσταμένους και αγωνίζονται όλοι μαζί για την εφαρμογή της Νέας Εποχής, που είναι η εποχή του Αντίχριστου, με οποιοδήποτε κόστος. Επέλεξαν έναν δρόμο χωρίς επιστροφή. Επέλεξαν έναν αγώνα, ή να νικήσουν, ή να αποτύχουν και να ξαναπροσπαθήσουν.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κυβέρνηση που νομίζουν πολλοί ότι είναι, προωθεί τα σχέδια της Νέας Εποχής και φροντίζει να μας ενημερώνει για τα «κατορθώματά του». Αυτό γίνεται, γιατί θέλουν οι σύμμαχοι και εχθροί μας, να δουν ότι, ότι κάνει ό Τσίπρας το κάνει εν γνώσει του. Είναι υπάλληλός τους και προσφέρθηκε να «σβήσει» την Ελλάδα επ’ ωφελεία της ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ. Δεν επιλέχθηκε τυχαία ο όρος ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ που τοποθετήθηκε ή τοποθετείται πίσω από ομιλητές του ΣΥΡΙΖΑ.

Την ενημέρωση, ότι ο Τσίπρας εφαρμόζει τις εντολές των Νεο–ταξιτών, μας την παρέχει η εφημερίδα ΑΥΓΗ με τα πρωτοσέλιδά της. Οπότε όταν βλέπετε την έκφραση «Νέα Εποχή» στα πρωτοσέλιδα της ΑΥΓΗΣ να ξέρετε ότι το μισελληνικό σχέδιό τους πέρασε έναν σκόπελο και συνεχίζεται κανονικά. Έχουν και συνθηματικά τους!

Ας δούμε τα σημαντικά γεγονότα του 2018 και τι έγραφε η ΑΥΓΗ σε σχετικά πρωτοσέλιδά της. Στις 21 Φεβρουαρίου 2015, έγραφε «Νέα εποχή χωρίς Μνημόνιο και τρόικα», κάτι που έγινε τον Αύγουστο του 2018, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ. Επειδή όμως μετά από 3 σχεδόν χρόνια είχε οπωσδήποτε ξεχασθεί από τον λαό το πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ του 2015, (έναν λαό που τον παραμύθιαζε ένας παλαιότερος γραφικός πρωθυπουργός λέγοντάς του ότι δήθεν «έχει μνήμη και κρίση»), επανήλθε η ΑΥΓΗ στην χρήση του όρου «Νέα Εποχή» για το θέμα αυτό στο τελευταίο πρωτοσέλιδο του 2017. Έγραφε στις 31 Δεκεμβρίου 2017 στο πρωτοσέλιδό της: 2018 Μεταίχμιο μιας νέας εποχής. Καλό ε… Είδαμε τι μας επιφύλασσε το 2018. Δεν έλεγαν ψέματα.

Κατά το 2018, στο μεταίχμιο προς την «Νέα Εποχή», είχαμε δύο γεγονότα που σημάδεψαν για πάντα την Ελλάδα. Την εκχώρηση της Μακεδονίας μας με την συμφωνία των Πρεσπών που αποτελεί την αρχή ακρωτηριασμού της πατρίδος μας και την έξοδο από τα μνημόνια, που είτε είμαστε στα μνημόνια είτε όχι το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Και τα δύο αυτά γεγονότα συνέβησαν το καλοκαίρι του 2018. Και τα δύο αυτά γεγονότα έπρεπε να γίνουν γιατί έτσι απαιτούσε η Νέα Εποχή, γιατί έτσι θα συνεχιζόταν ο δρόμος της Ελλάδος προς την ανυπαρξία.

Η συμφωνία των Πρεσπών υπογράφθηκε με την ασυμφωνία του έθνους στις 17 Ιουνίου 2018. Επίσης, στις 21 Αυγούστου 2018 ήταν η ημέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι μας έβγαλε από τα μνημόνια. Μέσα σ’ έναν μήνα είχαμε δύο σημαντικά γεγονότα στην διαδικασία εφαρμογής του σχεδίου για την επιβολή της δικτατορίας της Νέας Εποχής. Ας δούμε τι έγραφε η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ, η ΑΥΓΗ, στα πρωτοσέλιδά της επιδιώκοντας να πάρει ο Τσίπρας διαγωγή «Κοσμιωτάτη» από τους παγκοσμιοποιητές.

Έγραφε λοιπόν η ΑΥΓΗ:

18 Ιουνίου 2018: ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ. Συμφωνία – θεμέλιο για την ασφάλεια, τη σταθερότητα και την ευημερία στα Βαλκάνια και την Ευρώπη.

23 Ιουνίου 2018: Εισιτήριο για τη νέα εποχή. Αλέξης Τσίπρας: Νέα σελίδα για τη χώρα μετά τις αποφάσεις για το χρέος.
24 Ιουνίου 2018: Ξεκίνησε μια νέα εποχή για τη χώρα.

21 Αυγούστου 2018: Η ΧΩΡΑ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ, Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙ

22 Αυγούστου 2018: Νέα εποχή, νέες μάχες

8 Σεπτεμβρίου 2018: Η Ελλάδα στη νέα εποχή.

Το τελευταίο αυτό πρωτοσέλιδο αφορούσε την ομιλία του Τσίπρα στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης που ως φωτογραφία έβαλε τον πύργο του ΟΤΕ να… πέφτει. Τι άλλο θέλετε να μας πουν ακόμη για να καταλάβουμε προς τα πού μας πάνε.

Ακόμη και τώρα που ήρθε η «προϊσταμένη», η Μέρκελ, για να δώσει «διαταγές», τις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ και τα κόμματα του Συνταγματικού τόξου, δέχθηκαν να εκτελέσουν προθύμως και άνευ αντιλογίας, η ΑΥΓΗ, ακολουθώντας την ίδια τακτική, την επόμενη μόλις μέρα μετά την άφιξη της Μέρκελ στην Ελλάδα, στις 11 Ιανουαρίου 2019, έγραψε στο πρωτοσέλιδό της: Ισότιμες σχέσεις στη νέα εποχή. Πάλι χρησιμοποίησε τον όρο «Νέα Εποχή» που υποδηλώνει, «Διαταγή ελήφθη. OVER».

Σίγουρα ο Τσίπρας, που τον ψήφισε ο λαός που «έχει μνήμη και κρίση», υλοποιεί ένα καταχθόνιο σχέδιο μακράς διαρκείας που έχει εκπονηθεί από τους φανατικότερους εχθρούς μας. Επιλήψιμο είναι, κατά μια άποψη, το ότι ο Τσίπρας έχει δύο χαρές. Μία γιατί νομίζει ότι αφανίζει την Ελλάδα και μία γιατί είναι καλός «υπάλληλος».

Αλλά, όταν κάποιοι σε χρησιμοποιούν εν γνώσει σου για να επιτύχουν τον σκοπό τους, τότε όποιον τίτλο και αν έχεις, τον έχεις για να «τσουλάς» τις καταστάσεις επειδή η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα. Στην πραγματικότητα, είσαι ένας απλός υπάλληλος, και όταν δείχνεις τόση δουλικότητα, είσαι υπαλληλίσκος. Αλλά τώρα που το ξανασκέφτομαι, και το «υπαλληλίσκος» πολύ είναι.

Χρήστος Μαντζιάρης