Eνας φίλος μου έγραψε: Ένας λογικός κι ένας παράλογος στέκονται μπροστά σε ένα ποτάμι. Και λέει ο λογικός. “Ας σκεφτούμε έναν ασφαλή τρόπο να το διασχίσουμε”. Ο παράλογος χωρίς να το πολυσκεφτεί, βουτάει στο ποτάμι και με λίγη πάλη με τα νερά του περνάει απέναντι. Ο λογικός περίμενε και περίμενε και περίμενε σκεπτόμενος πως θα το διασχίσει με σιγουριά. Ώσπου τελικά το ποτάμι άρχισε να φουσκώνει κι ε΄τσι δεν μπόρεσε να το περάσει με κανέναν τρόπο. Ποιος νίκησε από τους δύο;; Καλά τα σχέδια κι η οργάνωση αλλά η πράξη πιο δυνατή! Φιλιά πολλά καλή μου…
και η απάντησή μου: είδες, χρησιμοποιούμε λάθος λέξεις γι’ αυτό κανείς δεν το προτιμά. Δεν είναι το “παράλογο” το αντίθετο του “λογικού”, η ψυχή είναι το αντίθετο του νου. Ο άνθρωπος που καθοδηγείται από την ψυχή του (κι όχι από τον νου του) αναγκαστικά είναι θαρραλέος, και είναι θαρραλέος όχι γιατί δεν έχει λογική αλλά γιατί είναι σίγουρος ότι μπορεί (το καθετί). Γιατί στην ψυχή βρίσκεται όλη η δύναμη του ανθρώπου και επειδή είναι εκεί απλά την έχει δει.
Stefania Ligerou
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Δικαιωθηκε εκ του αποτελεσματος. Αν πνιγοταν ολοι θα λεγανε ποσο απερισκεπτος ηταν.η λογικη ειναι αυτη που πρεπει να κυριαρχει
Με τα λογια κτίζεις ανώγεια και κατωγεια.
Γιατί το ποτάμι φούσκωσε λίγο αργότερα και όχι τη στιγμη
που κολυμπουσε ο ψυχαρας;
Κι αν ο ψυχαρας περνώντας στην αλλη μεριά βλεπει τρεις αρκουδες πεινασμένες να έρχονται κατα πανω του,
αλλά δε μπορεί να παει πίσω διότι φουσκωσε το ποτάμι…
Σε αυτή τη περιπτωση πως περιγραφεις τον ψυχαρα;
Όλα είναι πολύ σχετικα σε τούτη τη ζωη.
Και η θεωρια διαφέρει πολύ απο τη πραξη.
μεχρι να το σκεφτει ο λογικος… ο τρελος το εκανε και εφυγε…το λενε οι παλιοι…
ΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ —-ΑΝ ΑΥΤΟ ΑΝ ΕΚΕΙΝΟ–ΟΜΩΣ Η ΔΡΑΣΗ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΡΑΝΕΙΑ—
εξαιρετικό, αλλα εγω θα άλλαζα και πάλι την λέξη ψύχη με την λέξη καρδιά!