Διαφημίσεις

Διακόσια χρόνια ιστορίας με όρους υποκόσμου.
Οι μαφιόζοι, που νίκησαν τους στρατηγούς.
Η “μικρή” Ελλάδα είναι ένας από τους τέσσερις μεγάλους “παίκτες”
που καθορίζουν το μέλλον τής ανθρωπότητας.
Ο δέκατος όγδοος αιώνας ήταν για τον Δυτικό Κόσμο μια κοσμογονία …Ήταν η πρώτη φορά μετά τη Ρωμαϊκή Εποχή, που πραγματικά άλλαξε ο ενδοχριστιανικός
σχεδιασμός …Ήταν η πρώτη φορά που “ξεπέρασε” η Ευρώπη τα φεουδαρχικά κράτη των βασιλέων – τα οποία λειτουργούσαν στα πρότυπα των ελληνιστικών βασιλείων
των διαδόχων τού Αλεξάνδρου – και πήγε στα αστικά κράτη …Στα εθνικά κράτη των υποτίθεται ώριμων και χειραφετημένων λαών, οι οποίοι είχαν απαλλαγεί από
τις “άνωθεν” και “έξωθεν” εξαρτήσεις και κηδεμονίες …Στα αστικά κράτη, των οποίων οι ηγέτες θα ήταν πλέον εκλεκτοί του λαού και όχι “ελέω Θεού” και Ρώμης
…Τα κράτη εκείνα, τα οποία στα όριά τους υπηρετούσαν αποκλειστικά τους λαούς τους και θα λειτουργούσαν αυτόνομα με δημοκρατικές διαδικασίες.


Η Γαλλική Επανάσταση έγινε το μεγάλο “εργαστήριο” της δημιουργίας τού πρώτου και πρότυπου εθνικού κράτους. Η ίδια η “κληρονομιά” τής Επανάστασης έγινε η
πρώτη εθνική παράδοση του πρώτου πραγματικού εθνικού αστικού κράτους στην Ευρώπη …και το οποίο ήταν η Γαλλία. Η Γαλλία ήταν το πρώτο εθνικό κράτος υπό
την έννοια ότι αποτελούσε μια “βασιλεία” τού λαού …Μια Res-Publica …Στην κυριολεξία, δηλαδή, ένα “δημόσιο πράγμα”, μια “δημόσια υπόθεση” …Υπόθεση του
λαού. Για πρώτη φορά στη νεώτερη ιστορία μια ιδιαίτερη αγωνιστική μάλιστα “παράδοση” του λαού – και όχι ένας βασιλικός “γάμος” ή μια ρωμαϊκή “εντολή” – θα
γινόταν το “πλαίσιο” εκείνο, το οποίο θα αποτελούσε τον βασικό ιδεολογικό “σκελετό” ενός κράτους …Πρώτο “αβασίλευτο” κράτος σε ένα πείραμα “δημοκρατικής”
λειτουργίας, που δεν είχε ξαναδεί ο χριστιανικός κόσμος. Γύρω από αυτήν τη Γαλλία άρχισαν να “χτίζονται” τα αστικά κράτη. Όλα τα σύγχρονα κράτη τής Ευρώπης
“χτίστηκαν” την ίδια περίπου περίοδο και με πανομοιότυπο τρόπο.
Όμως, αν η Γαλλία ήταν το κράτος-“θεμέλιο” αυτού του νέου εθνικού σχεδιασμού, αυτή δεν έφτανε από μόνη της, για να επιβληθεί αυτός ο σχεδιασμός. Χρειαζόταν
και ένας αντίστοιχος λαός, για να δώσει “ζωή” σ’ αυτόν τον νέο τύπο κράτους και τέτοιος λαός στη Γαλλία δεν υπήρχε. Δεν υπήρχε εκείνη την εποχή γαλλικός
λαός με την απαιτούμενη ιστορική, θρησκευτική, κοινωνική, γλωσσική και πολιτισμική ομοιογένεια από το Παρίσι μέχρι τη Μασσαλία. Ως εκ τούτου αυτός ο
σχεδιασμός έπρεπε μετά το κράτος-“θεμέλιο” να βρει και το έθνος-“θεμέλιο” αυτού του σχεδιασμού, γιατί διαφορετικά θα έμενε κενό γράμμα.
Το έθνος-“θεμέλιο”, το οποίο θα αποτελούσε “πρότυπο” και “μέτρο” για τη δημιουργία των υπολοίπων εθνών, ώστε να μπορέσει να επιβιώσει ο νέος σχεδιασμός,
ήταν το ελληνικό. Οι Έλληνες ήταν ο μοναδικός πραγματικός λαός με τα πραγματικά χαρακτηριστικά, που μπορούσε να φορέσει αυτό το νέο “σαμάρι” …Ο μόνος
λαός με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά, για να “ταυτιστεί” με το δικό του “κράτος”, ώστε να προκύψει ο επιθυμητός εθνικός σχεδιασμός. Κανένας γαλλικός ή
γερμανικός ή ιταλικός λαός δεν είχε αυτές τις προδιαγραφές, γιατί απλούστατα δεν υπήρχαν εκείνη την εποχή τέτοιοι λαοί.
Ο μόνος λαός, ο οποίος υπήρχε με ανάλογα χαρακτηριστικά, ήταν οι Εβραίοι, αλλά αυτοί δεν είχαν ως στόχο να αποκτήσουν κράτος και επιπλέον – για λόγους
αρνητικής φήμης – δεν μπορούσαν εντός του χριστιανισμού να λειτουργήσουν ως πρότυπο για κανέναν. Οι Έλληνες, όμως, εκείνη την εποχή ήταν εντός τής
Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και άρα δεν ήταν διαθέσιμοι για “πειράματα”. Ως εκ τούτου ο ελληνικός λαός θα έπρεπε να “απελευθερωθεί” και να αποκτήσει ένα
“γαλλικού” τύπου κράτος, ώστε αυτό το σύνολο να γίνει το “πατρόν” για όλους τους υπόλοιπους λαούς και κράτη.
Τι θέλουμε να πούμε με όλα αυτά; …Ότι η Ελλάδα θα απελευθερωνόταν ακόμα κι αν οι ήρωες τής επανάστασης ήταν ταβλαδόροι …Ακόμα κι αν έπρεπε να τους
κάνουν “ήρωες” με το ζόρι, και μόνον για τις παρασημοφορήσεις και τις φωτογραφίες. Γιατί; …Γιατί βόλευε τους ισχυρούς εκείνης της εποχής …Γιατί η
Ελλάδα ήταν το πλέον βασικό “συστατικό” τού σχεδιασμού εκείνης της εποχής. Οι τεράστιες δυσκολίες, που πράγματι ως κράτος αντιμετώπισε από την απελευθέρωσή
της κι εντεύθεν, οφείλονται στην ανάγκη των αφεντικών να την ελέγχουν απόλυτα. Ήταν τεχνητές δυσκολίες, οι οποίες προκλήθηκαν από εκείνους, οι οποίοι είχαν
αποφασίσει εξ’ αρχής ότι θα υπάρχει Ελλάδα “ελεύθερη” κι “ανεξάρτητη”. Γιατί; …Για να μπορούν να την εκβιάζουν με αφανισμό …Να μπορούν να την απειλούν
με τα χρέη της.
Πάνω σε αυτά τα πρότυπα “χτίστηκαν” όλα τα κράτη τής Ευρώπης. Έτσι άρχισε να αποκτά μέλη η Κοινωνία των εθνών. …Μια κοινωνία, που, χωρίς το ελληνικό
έθνος, δεν θα μπορούσε να υπάρξει …Γαλλικού τύπου κράτη με ελληνικού τύπου αστικές τάξεις είναι στην πραγματικότητα όλα τα εθνικά κράτη τής Ευρώπης. Όλοι
οι σύγχρονοι λαοί τής Ευρώπης είναι “κατασκευασμένοι” πάνω στο ελληνικό “πρότυπο”. Ως εκ τούτου τίποτε απ’ αυτά που βλέπουμε και αναπαράγουν μέσα στον
χρόνο τα επιλεγμένα χαρακτηριστικά των λαών δεν είναι τυχαίο …Ούτε οι Έλληνες θεωρούν κατά “σύμπτωση” ως “παράδοσή” τους τη Γαλλική Επανάσταση ούτε οι
υπόλοιποι Ευρωπαίοι θεωρούν κατά “σύμπτωση” ως “παράδοσή” τους το μεγαλύτερο μέρος τής αρχαίας ελληνικής ιστορίας.
“Βαστίλη” και “Θερμοπύλες” είναι “πυλώνες” της ίδιας κοινής “κατασκευής”. “Πάνω” σε αυτά είναι “χτισμένα” τα σύγχρονα κράτη τής Ευρώπης …Γερμανία,
Ιταλία, Σερβία, Βουλγαρία, Ρουμανία κλπ., είναι κράτη, τα οποία είναι “κομμένα” στο ίδιο “πατρόν”. Το κάθε κράτος απ’ αυτά “έψαξε” στην ιστορία του ή
“επινόησε” μόνο του μια δική του “Βαστίλη” κοινωνικής ή εθνικής “αφύπνισης” και κάποιες δικές του “Θερμοπύλες” πατριωτικής θυσίας, για να συνθέσει το
εθνικό του “παραμύθι”. Γιατί; …Για να μπορεί να “πορεύεται” με το κοινό ελληνικό “βήμα” που επιβάλει ο εθνικός σχεδιασμός.
Αντιλαμβανόμαστε λοιπόν ότι κανένα από αυτά τα εθνικά κράτη δεν θα μπορούσε να υπάρξει ως τέτοιο, αν δεν είχε προϋπάρξει η δημιουργία τού αστικού κρατικού
μοντέλου, το οποίο δημιουργήθηκε στη Γαλλία και βέβαια ο ελληνικός λαός, ο οποίος επιλέχθηκε ως “πρότυπο” λαού, για να “φορέσει” το μοντέλο αυτό. Από εκεί
και πέρα τα πάντα ακολούθησαν μια κοινή στρατηγική ανάπτυξης. Τα πάντα έγιναν με πανομοιότυπο τρόπο σε όλα τα κράτη και για όλους τους λαούς …Κοινή
παιδεία, κοινή εκπαίδευση σε μια κοινή εθνική ιστορία σε διάφορες παραλλαγές τού ίδιου “σεναρίου”.
Ακόμα και οι δανειστές όλων αυτών των κρατών ήταν οι ίδιοι, εφόσον αυτοί άλλαξαν τον παγκόσμιο σχεδιασμό σε εθνικό σχεδιασμό και εξασφάλιζαν τον έλεγχό
αυτών των εθνών μέσω των χρεών …Με τους ίδιους ανθρώπους, δηλαδή, “συναλλάχθηκαν” όλοι οι “πατέρες” των σύγχρονων εθνών, άσχετα με τον ρόλο που θα
καλούνταν στη συνέχεια να παίξουν. Δεν τους διαχωρίζουμε δηλαδή σε “καλούς” ή “κακούς” …Σε “καθαρούς” ή “βρόμικους” …Με τους ίδιους ανθρώπους
“συναλλάχθηκαν” ο Ροβεσπιέρος, ο Κολοκοτρώνης, ο Γκαριμπάλντι, ο Λένιν ή ακόμα και ο Κεμάλ και ο Χίτλερ …Αναγκαστικά, εφόσον ο εθνικός σχεδιασμός ήταν
τεχνητός και έπρεπε να χρηματοδοτηθεί από εκείνους που τον επέβαλαν.
Η τακτική των τοκογλύφων ήταν πάνω-κάτω η ίδια: Χρηματοδότησαν όλα τα κινήματα, είτε εθνικά είτε κοινωνικά, εφόσον αυτά εξυπηρετούσαν απόλυτα τον σχεδιασμό
τους. Αποτελεί πλέον ιστορικό δεδομένο ότι οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι συνωμότησαν με τους Βασιλείς, ήταν οι ίδιοι που χρηματοδοτούσαν και τον Ναπολέοντα
και άρα και την “επανάσταση”. Οι ίδιοι άνθρωποι που ως δανειστές καταδυνάστευαν τα έθνη, ήταν οι ίδιοι που τους είχαν δανείσει για ν’ “απελευθερωθούν….
Μονά ζυγά δικά τους. Από εκεί και πέρα όπου τους βόλευε “γκρέμισαν” βασιλικούς θρόνους και όπου επίσης τους βόλευε “φύτεψαν” βασιλείς. Στη Γαλλία, τη Ρωσία
ή τη Γερμανία “γκρέμισαν” θρόνους, ενώ στην Ιταλία ή την Ελλάδα ή τη Βουλγαρία τούς “όρθωσαν”. Όπου τους βόλευε έβαζαν δικούς τους βασιλείς, τους οποίους
θα τους διατηρούσαν για όσο διάστημα θα μπορούσαν να το κάνουν αυτό, εφόσον με αυτούς τους βασιλείς ήταν πολύ πιο εύκολος και φτηνός ο έλεγχος των λαών.
Οι Εβραίοι τής Ευρώπης.
Σημαντικοί παράγοντες εκείνου του κόσμου, ο οποίος άλλαζε με τρομερούς ρυθμούς, ήταν οι Εβραίοι. Ένας λαός στην πλειοψηφία του φτωχός και γκετοποιημένος –
λόγω της δαιμονοποίησής του από τους χριστιανούς – , αλλά με κάποιες ιδιομορφίες. Ανάμεσα στους φτωχούς εκείνου του λαού υπήρχαν πανίσχυροι Εβραίοι
τοκογλύφοι, οι οποίοι επί αιώνες είχαν μάθει να επιβιώνουν επιτυχώς μέσα στα χριστιανικά βασίλεια …Εβραίοι τοκογλύφοι, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν στον
απόλυτο βαθμό το προνόμιο της τοκογλυφίας που τους είχε παραχωρήσει η Ρώμη, προκειμένου να “προστατεύσει” από την “αμαρτία” τούς πιστούς της.
Οι αλλαγές τού χριστιανισμού, όπως ήταν φυσικό, χτύπησαν τους “συναγερμούς” γι’ αυτούς. Αν ήθελαν να επιβιώσουν και στην νέα εποχή, έπρεπε να δράσουν
ταχύτατα, ώστε να προσαρμοστούν στις αλλαγές, οι οποίες έρχονταν με καταιγιστικούς ρυθμούς. Οι Εβραίοι τοκογλύφοι “είδαν” γρήγορα για τους εαυτούς τους
τούς μεγάλους κινδύνους τής αλλαγής, αλλά “είδαν” επίσης και τις μοναδικές ευκαιρίες που θα τους παρουσιάζονταν, εφόσον αμέσως αντιλήφθηκαν τα
μειονεκτήματα του εθνικού σχεδιασμού.
Ξεκινώντας από τους κινδύνους που τους απειλούσαν, θα πούμε το εξής απλό: Η ίδια η έννοια του “εθνικού κράτους” είναι απειλή για τους Εβραίους. Γιατί;
…Γιατί στο “πράγμα”, που θεωρεί ο κάθε λαός δική του “υπόθεση”, δεν θέλει ξένους συνεταίρους …Όταν λοιπόν οι Εβραίοι συνθέτουν “έθνος”, το οποίο είναι
“φιλοξενούμενο” ως μειονότητα μέσα στο κάθε κράτος όπου κατοικούν, σημαίνει εκ των δεδομένων ότι αντιπροσωπεύουν απειλή, εφόσον και μόνον που υπάρχουν
διεκδικούν μερίδιο συνεταίρου. Αυτό από μόνο του δημιουργεί αίσθηση απειλής για το κυρίαρχο έθνος που τους “φιλοξενεί” …Μιας απειλής που είναι ΜΟΝΙΜΗ,
εφόσον οι Εβραίοι ΠΟΤΕ δεν ενσωματώνονται μέσα στις κοινωνίες όπου τους φιλοξενούν.
Από τη στιγμή που οι ισχυρές εθνικές πλειονότητες αισθάνονται απειλή από μια μειονότητα, ευνόητο είναι ότι θα γίνουν και οι ίδιες με τη σειρά τους εχθρικές
προς αυτήν. Όταν εκ των δεδομένων η δημιουργία τού κάθε εθνικού κράτους προϋποθέτει την ομογενοποίηση των μελών του, ευνόητα είναι μερικά πράγματα. Η
ομογενοποίηση σημαίνει αυτόματη “στοχοποίηση” όλων των διαφορετικών – και άρα και των Εβραίων – , οι οποίοι δεν ενσωματώνονται ποτέ στις κοινωνίες που τους
φιλοξενούν.
Όλα αυτά δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Οι Εβραίοι όλα αυτά τα γνώριζαν. “Έβλεπαν” από την αρχή πως τα εθνικά κράτη – στην προσπάθειά τους να ομογενοποιήσουν
τους πληθυσμούς τους – σίγουρα θα τους χρησιμοποιούσαν, και τους ίδιους, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους …Θα τους χρησιμοποιούσαν ως κοινό
“φόβητρο” για τους πληθυσμούς τους. Ο αντισημιτισμός ήταν τόσο εύκολο “εργαλείο”, που εντοπίστηκε αμέσως η χρησιμότητά του για τους νεοφώτιστους
εθνικιστές. Σε κάποια κράτη μάλιστα, ήταν ίσως ένα από τα πιο ισχυρά στοιχεία, τα οποία μπορούσαν να “συνδέσουν” με κάποιον τρόπο τα ασύνδετα μέλη κάποιων
“νέων” λαών μεταξύ τους. Εκεί δηλαδή όπου δεν υπήρχε καμία άλλη κοινή παράδοση για να μοιραστούν μεταξύ τους οι χριστιανοί πολίτες των νέων κρατών, ο
αντισημιτισμός ήταν ένα στοιχείο, το οποίο μπορούσε έστω να ξεκινήσει μια “κουβέντα” για κοινές απόψεις και ιστορία.
Όλα αυτά ήταν προβλέψιμα για τους Εβραίους. Γνώριζαν, δηλαδή, ότι αυτές οι κοσμογονικές αλλαγές που σάρωναν την Ευρώπη – τις οποίες χρηματοδοτούσαν οι
Σιωνιστές τοκογλύφοι – θα τους απειλούσαν σε κάποιον βαθμό. Γνώριζαν ότι οι εθνικές κοινωνίες θα τους “στοχοποιούσαν” και άρα θα τους έκαναν ζημιά …Είτε
θα τους “απέβαλαν” από τις “νέες” τους πατρίδες ως διαφορετικούς είτε, μέσω της μαζικής εκπαίδευσης, η οποία ήταν για τους λαούς μια από τις μεγάλες
κατακτήσεις τής νέας εποχής, θα τους αφαιρούσαν δραστηριότητες και θα τους “γκετοποιούσαν” απόλυτα.

Αυτό το δεύτερο ήταν απόλυτα αρνητικό για τους ισχυρότερους των Εβραίων. Οι Εβραίοι ήταν στο σύνολό τους αστικοποιημένοι. Μέχρι τότε είχαν εξειδικευτεί σε
αστικές δραστηριότητες και αυτές θα γίνονταν αίτιο “πολέμου” με τους “φουριόζους” εθνικούς αστούς, και άρα εξ αρχής ήταν χαμένες. Ακόμα και η τοκογλυφική
τους δραστηριότητα κινδύνευε. Έχοντας γίνει αμύθητα πλούσιοι, χρηματοδοτώντας τούς ευρωπαϊκούς πολέμους τής προηγούμενης εποχής, έπρεπε να βρουν τρόπο να
επιβιώσουν και στην επομένη. Ήταν οι χρηματοδότες όλων των Μοναρχών και έπρεπε να βρουν τρόπο να γίνουν και οι χρηματοδότες όλων των “ανεξάρτητων” κρατών.
Την ίδια λοιπόν εποχή που κάποια έθνη σκέπτονταν για το πώς θα “έστηναν” τα κράτη τους, το έθνος των Εβραίων σκεπτόταν κι αυτό για το πώς θα επιβιώσει και
θα διακριθεί σε αυτήν την εποχή. Τότε αναπτύχθηκε το κίνημα του Σιωνισμού. Ο Σιωνισμός, δηλαδή, είναι ο εθνικισμός των Εβραίων. Η ηγεσία
εκείνου του σιωνιστικού κινήματος αποφάσισε για το τι θα επεδίωκε ο εβραϊσμός και βέβαια πώς τον συνέφερε να λειτουργεί. Τότε πάρθηκαν οι μεγάλες αποφάσεις
για το μέλλον των Εβραίων. Σε αυτό το σημείο αποκαλύπτεται αυτό το οποίο λέμε πιο πάνω. Γνώριζαν οι Σιωνιστές τις αλλαγές που θα είχαν να αντιμετωπίσουν οι
Εβραίοι ως λαός και αποφάσισαν να τις χρηματοδοτήσουν, γιατί απλούστατα είχαν βρει τη “φόρμουλα” να τις εκμεταλλευτούν.
Αυτά, τα οποία φαίνονταν ως αρνητικά, θα τα χειρίζονταν με τέτοιον τρόπο, που θα τα μετέτρεπαν σε θετικά. Γίνονται αυτά τα πράγματα; …Βεβαίως και
γίνονται και εκ των υστέρων υπάρχουν και οι αποδείξεις ότι γίνονται. Ακόμα και οι διωγμοί των Εβραίων – με αποκορύφωμα το “Ολοκαύτωμα” – αποτελούσε
σιωνιστική στρατηγική επιλογή το να υπάρχουν. Χρηματοδοτήθηκαν από τους ίδιους τους Σιωνιστές για να εκδηλωθούν. Γιατί; …Γιατί η θυματοποίηση – όπως
πίστευε και ο Χερτσλ – φέρνει κέρδη σ’ αυτούς που υφίστανται τους διωγμούς και επιπλέον συσπειρώνει τα θύματα των διωγμών γύρω από την ηγεσία τους. Όταν η
θυματοποίηση φέρνει τέτοια κέρδη, αντιλαμβανόμαστε ότι η αυτοθυματοποίηση γίνεται κάτι αναπόφευκτο για κερδοσκόπους όπως οι Σιωνιστές …Γίνεται η
αγαπημένη στρατηγική για τα πλούσια μέλη τού έθνους, τα οποία εισπράττουν μόνιμα τα κέρδη, τη στιγμή που η ζημιά αφορά – επίσης μόνιμα – τα φτωχά του μέλη.
Αυτόν λοιπόν τον προβοκατόρικο Σιωνισμό, για να τον κάνουν πιο “εύπεπτο” για τους λαούς, τον “λάνσαραν” σαν μια “υπόσχεση” απαλλαγής τους από το βάρος των
Εβραίων. Οι εθνικιστές μέσα σε κάθε κράτος έγιναν αρχικά οι πιο ενθουσιώδεις φιλοσιωνιστές, γιατί νόμιζαν ότι, “βοηθώντας” τους στους στόχους τους να
αποκτήσουν κράτος, εξυπηρετούσαν τα δικά τους εθνικά συμφέροντα. Νόμιζαν ότι έτσι θα ξεφορτώνονταν γρήγορα και απόλυτα τους Εβραίους από τις πατρίδες τους.
Αυτό ήθελαν να “περάσουν” οι Σιωνιστές στους εθνικιστικούς κύκλους και αυτό “πέρασαν”. Έθεσαν τη δήθεν ίδρυση του κράτους τού Ισραήλ σαν βασικό στόχο τού
Σιωνισμού.
Γιατί θεωρούμε ότι αυτό ήταν προσχηματικό και ως εκ τούτου απόλυτα ψευδές; …Είναι δυνατόν οι χρηματοδότες τού Σιωνισμού να είναι οι Ρότσιλντ, οι Ροκφέλερ
ή οι Γκούγκενχαιμ και να έχουν σαν “όνειρό” τους να επιστρέψουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους στην έρημο του Ισραήλ; …Είναι δυνατόν αυτοί, των οποίων
τα κολοσσιαία συμφέροντα εξυπηρετούνταν από την κολοσσιαία ισχύ των μεγάλων δυνάμεων, να θέλουν να γίνουν πολίτες ενός ασήμαντου κρατιδίου με αμφίβολη
δυνατότητα επιβίωσης. Είναι δυνατόν αυτοί, των οποίων τα πλούτη και τις διάσπαρτες σε ολόκληρο τον κόσμο περιουσίες τις προστάτευαν οι πιο ισχυροί στρατοί
τού κόσμου, να θέλουν να επιστρέψουν πίσω τις καλύβες τους;
…Τι μας έλεγαν δηλαδή οι Σιωνιστές και οι διεθνείς τοκογλύφοι που τους χρηματοδοτούσαν; Ότι θα παρατούσαν οι Λόρδοι Ρότσιλντ τα παλάτια τής Ευρώπης, για
να πάνε στα “κιμπούτς” για λόγους εθνικής “υπερηφάνειας”; Να στείλουν εκεί τους φτωχούς Εβραίους, αν αυτό τους συνέφερε, πρόβλημα δεν είχαν. Δεν είχαν
τέτοιο πρόβλημα, όπως δεν είχαν κι όταν τους έστελναν στα Κρεματόρια που έφτιαχνε ο Χίτλερ με τα δικά τους δάνεια. Όμως, το να πάνε οι ίδιοι εκεί δεν
φαινόταν λογικό. Το κράτος τού Ισραήλ από τη φύση του κατέστρεφε τα παγκόσμια “σχέδια” τού Σιωνισμού και ήταν δεδομένο ότι η επίκλησή του και μόνον, ως
εβραϊκό “αίτημα”, είχε προσχηματικό ρόλο.
Εφόσον λοιπόν ο Σιωνισμός έγινε εργαλείο εκείνων, οι οποίοι δεν είχαν κανένα συμφέρον να πάνε στο Ισραήλ, ευνόητο είναι πως ο πραγματικός στόχος τού
Σιωνισμού δεν ήταν ποτέ το Ισραήλ. Αν ποτέ έφτιαχναν το κράτος τού Ισραήλ, θα το έφτιαχναν για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Μέχρι τότε, όμως, ο
Σιωνισμός θα είχε στόχους ανάλογους των “κυβικών” των ιδρυτών του. Αυτών των ιδρυτών τα “κυβικά” ήταν να “κατακτήσουν” τον κόσμο, και αυτό επεδίωκαν. Το
“όραμα” για “ίδρυση” του κράτους τού Ισραήλ θα ήταν ένα καλό “είδωλο”, για να παραπλανούν τους λαούς …Για “ξεκάρφωμα” ..Να τους υπόσχονται ότι η
φιλοξενία των Εβραίων είναι ένα “εφήμερο” πρόβλημα για τους λαούς, εφόσον “σύντομα” θα μετακινούνταν σε δικό τους “χώρο”.
Οι Σιωνιστές, όμως, ήδη έκαναν τα μεγάλα “σχέδιά” τους. Ως άνθρωποι της αγοράς, γνώριζαν να διακρίνουν από μακριά τις ευκαιρίες και εκείνη την εποχή
υπήρχαν ευκαιρίες. Άλλωστε είναι γνωστό ότι στις μεγάλες κρίσεις υπάρχουν οι μεγάλες ευκαιρίες και οι Εβραίοι είναι “μάστορες” σ’ αυτά. Μέσα στον νέο
εθνικό σχεδιασμό θα εξασφάλιζαν εύκολα την εθνική τους επιβίωση και θα έπαιρναν τη μεγάλη ευκαιρία τους. Γνωρίζοντας τα “κόλπα” τής “πιάτσας”, είδαν πολύ
γρήγορα την “αχίλλειο πτέρνα” αυτού του σχεδιασμού …Του σχεδιασμού αυτού, όπου ο κάθε λαός θα γινόταν “κύριος” της πατρίδας του και της μοίρας του
…Κανονικός “νοικοκύρης” δηλαδή …”Νοικοκυραίους”, όμως, που να είναι αφελή θύματα των πονηρών του “δρόμου”, είχαν αντιμετωπίσει πολλούς οι Εβραίοι,
γιατί και οι ίδιοι ήταν του “δρόμου”…
…Χαμίνια τού δρόμου ήταν όλοι τους …Σε βρομόνερα των σοκακιών των γκέτο ξέπλεναν τα χέρια τους από τις λάσπες για να φάνε το λερωμένο ψωμί τους. Άρα,
το πρόβλημά τους ήταν να βάλουν τους εσχάτως – τότε – κυρίαρχους λαούς σε έναν σχεδιασμό, τον οποίο τον γνώριζαν οι ίδιοι …Σε έναν σχεδιασμό, του οποίου
την τεχνογνωσία την έπαιζαν στα “δάκτυλα” …Σε έναν ειδικό σχεδιασμό, ο οποίος θα τους επέτρεπε να τους νικήσουν Δεν ήταν δρομείς, για να καλέσουν σε
αγώνα δρόμου τούς λαούς αντιπάλους τους. Δεν ήταν στρατηγοί, για να προκαλέσουν και να νικήσουν σε σύγκρουση τους λαούς …Απατεώνες ήταν, και άρα απάτη θα
έστηναν εναντίον τους …Να τους ξεγελάσουν ήθελαν και όχι να τους πολεμήσουν. Απλά πράγματα …Τοκογλύφοι ήταν και όχι Καρδινάλιοι …Τοκογλύφοι,
νταβατζήδες, τζογαδόροι κλπ. …Με μπράβους, προβοκάτορες, πόρνες και μαχαιροβγάλτες είχαν μάθει να κάνουν δουλειές και όχι με καλόγριες και με μαθήτριες
παρθεναγωγείων.
Αυτό ήταν και το μεγάλο τους “στοίχημα”: Αν μπορούσαν αυτήν την “τεχνογνωσία” να τη βάλουν σε λειτουργία, θα μπορούσαν να ελέγξουν τον κόσμο. Σε έναν
κόσμο, όπου τα κράτη λειτουργούσαν σαν “γίγαντες” με ανθρώπινη σκέψη, θα μπορούσαν να κυριαρχήσουν, αν τους εξαπατούσαν με τις μεθόδους που γνώριζαν να
κάνουν εις βάρος των ανθρώπων. Γνώριζαν ότι με τη διαφθορά, τις απειλές και τους εκβιασμούς των ηγετών – οι οποίοι καθόριζαν αυτήν τη σκέψη των “γιγάντων”
– θα μπορούσαν να κάνουν τη δουλειά τους …Ειδικά εκείνη την εποχή, που μαζί με τις κοινωνικές εξελίξεις είχαμε και “έκρηξη” τεχνολογικών εξελίξεων.
Σε έναν κόσμο όπου η ψήφος πήγαινε εκεί όπου μπορούσαν να υποδείξουν οι κάτοχοι των ΜΜΕ, οι Σιωνιστές γρήγορα επένδυσαν στα ΜΜΕ …Στα ΜΜΕ, τα οποία
εκμεταλλεύονταν διαρκώς την τεχνολογική εξέλιξη στον τομέα τής επικοινωνίας και αύξαναν διαρκώς το μερίδιο της επιρροής τους εις βάρος των παραδοσιακών
μέσων μαζικής προπαγάνδας, που συνήθως “εκφράζονταν” από τα “κηρύγματα” των ιερέων μέσα στους χριστιανικούς ναούς. Οι Σιωνιστές με τα χρήματα που διέθεταν
γρήγορα πήραν το έλεγχο αυτών των ΜΜΕ. Είχαν κάνει επιλογή των εθνικών τους στόχων και γνώριζαν τα μέσα που θα τους επέτρεπαν να τους επιτύχουν. Γνώριζαν
ότι με μέσον τη διαφθορά και την προπαγάνδα θα ήταν πολύ κοντά στην επιτυχία …Στην παγκόσμια επιτυχία …Στον έλεγχο του Κόσμου ολόκληρου με μέσον το
χρήμα.
Απλά αυτήν τη μεγάλη “δουλειά” δεν μπορούσαν να την κάνουν μόνοι τους. Ήταν πολύ φιλόδοξος ο στόχος να “κατακτήσουν” τα χριστιανικά κράτη μέσα στον
χριστιανισμό με τα δικά του μέσα. Θα ήταν αυτοκτονικό και μόνον να επιχειρούσαν να το δοκιμάσουν. Ως εκ τούτου είχαν ανάγκη από έναν ισχυρό συνέταιρο
…Έναν συνέταιρο, ο οποίος να είναι ισχυρός ανάμεσα στους χριστιανούς και να έχει την ίδια επιθυμία να επικρατήσει εις βάρος τους …Έναν συνέταιρο, ο
οποίος να τους γνωρίζει και να τον γνωρίζουν …Έναν συνέταιρο, τον οποίο να μπορούν να τον εκβιάζουν, έστω κι αν μπορεί να κάνει και ο ίδιος το αντίστοιχο
εις βάρος τους …Έτσι κι αλλιώς τα κοινά συμφέροντα θα ήταν εκείνα που θα τους ένωναν, και όχι τα αισθήματα.
Συμπαίκτες εκείνη την εποχή ήταν εύκολο να βρεις για τέτοιου είδους συνωμοσίες, εφόσον υπήρχαν πολλοί ισχυροί παράγοντες της εξουσίας, οι οποίοι θίγονταν
από τις αλλαγές. Στην εποχή τής “θύελλας” του διαφωτισμού και του νεογέννητου εθνικισμού όλοι οι βασιλικοί θρόνοι “κλονίζονταν”. Στην πραγματικότητα,
δηλαδή, ήταν διαθέσιμοι για συνωμοσίες επιβίωσης όλοι οι ισχυροί παράγοντες του “παλιού” κόσμου, ο οποίος εκείνη την στιγμή παρέπαιε. Από όλους αυτούς τους
παραπαίοντες “ευγενείς” οι Εβραίοι διάλεξαν τον πιο ισχυρό. Ο πιο ισχυρός, ο οποίος θιγόταν από την έκρηξη του εθνικισμού και της αφύπνισης των λαών, ήταν
η μεγαλύτερη αποικιοκρατική δύναμη που γνώρισε ποτέ ο κόσμος …Η Βρετανία.

Η Βρετανία “έβλεπε” πως ήταν θέμα χρόνου να διαλύσει, εξαιτίας τής “χειραφέτησης” και άρα εξαιτίας των αντιδράσεων των λαών τους οποίους είχε κατακτήσει. Η
Βρετανία – και ιδίως ο Θρόνος της – έβλεπε όχι μόνον την εθνικιστική έξαρση να απειλεί την αυτοκρατορία της, αλλά έβλεπε και τους αστούς να έχουν
αποθρασυνθεί τελείως και να ζητάνε τα κεφάλια των βασιλέων. Αυτήν την αγωνία των Βρετανών βασιλέων τη γνώριζαν οι Εβραίοι Σιωνιστές, εφόσον αυτοί τους
χρηματοδοτούσαν στις ανά τον Πλανήτη “περιπέτειές” τους.
Με αυτούς συνέθεσαν την πιο αιματοβαμμένη συμμορία τής ιστορίας …Μια συμμορία, η οποία προσπάθησε και κατάφερε να παγιδεύσει ολόκληρο τον κόσμο …Μια
συμμορία, η οποία προκάλεσε το σύνολο των Παγκοσμίων Πολέμων, οι οποίοι – όπως θα δούμε – δεν ήταν μόνον δύο …Μια συμμορία, της οποίας οι στόχοι και οι
στρατηγικές “χαράχτηκαν” υπό συνθήκες συνωμοσίας κάπου ανάμεσα στη Φρανκφούρτη και το Λονδίνο …Σε κάποια Σιωνιστικά γραφεία των Γερμανοεβραίων Ρότσιλντ,
τα οποία υπήρχαν διάσπαρτα στην Ευρώπη. Το σύνολο αυτής της παγίδευσης βασίζεται στη μυστικότητα των στόχων και του μυστηρίου που περιβάλλει τους
πραγματικούς πρωταγωνιστές της.
Η επιτυχία της οφείλεται στο γεγονός ότι οι λαοί δεν μπορούν να αντιδράσουν, γιατί αγνοούν τον σχεδιασμό τού συνόλου τής προτεσταντικής εποχής. Δεν μπορείς
να αντιδράσεις σωστά, όταν δεν αντιλαμβάνεσαι με τον σωστό τρόπο τους αντιπάλους σου …Όταν δεν καταλαβαίνεις τι είναι πραγματικό και τι είδωλο.
Μπερδεύονται δηλαδή και δεν καταλαβαίνουν ποιες είναι οι σωστές “πλατφόρμες” συμφερόντων. Δεν μπορούν να καταλάβουν τα περίπλοκα που συμβαίνουν. Δεν
μπορούν καν να διανοηθούν ότι, για παράδειγμα, το Βρετανικό Παλάτι έχει συμφέρον και άρα έχει “επενδύσει” στην αμερικανική κυριαρχία και όχι στη Βρετανική
…Ότι το γερμανικό κράτος λειτουργεί συστηματικά εις βάρος των Γερμανών και υπέρ των Γερμανών βασιλέων τής Βρετανίας και των Γερμανοεβραίων τής Νέας
Υόρκης.

Λογικό λοιπόν είναι να μην αντιδράς, όταν σκέφτεσαι με συμβατικό τρόπο σε έναν μη συμβατικό σχεδιασμό. Δεν καταλαβαίνεις τι συμβαίνει, ακόμα κι όταν
πληρώνεις τα κόστη που σου “φορτώνουν” …Όταν ακόμα και στην ήττα σου δεν εμφανίζονται οι νικητές με την πραγματική τους ταυτότητα …Αυτό είναι που
παγιδεύει τους λαούς …Αγνοούν τον κρυφό συνεταιρισμό μεταξύ αυτών, οι οποίοι – για λόγους “παράστασης” – εμφανίζονται μεταξύ τους σαν θανάσιμοι εχθροί
…Επιλογή τού Βρετανικού Θρόνου ήταν να “επενδύσει” το μέλλον του ως επικεφαλής τού Προτεσταντικού Κόσμου με κύριο βραχίονα τις ΗΠΑ και όχι τη Βρετανία
…Επιλογή των Γερμανών βασιλέων – και ex officio αρχιερέων τής Βρετανίας – ήταν να δώσουν “βαρύτητα” στα υπερεθνικά προτεσταντικά συμφέροντα και όχι στα
εθνικά συμφέροντα της Βρετανίας …Επιλογή τού Θρόνου ήταν να δώσουν στο Λονδίνο τον ρόλο τής Προτεσταντικής Τρίτης Ρώμης και όχι της εθνικής πρωτεύουσας
της Βρετανίας.
Συνέταιροι είναι το Βρετανικό Παλάτι, το Γερμανικό Κράτος και αυτοί οι οποίοι εμφανίζονται σαν ηγέτες των Αμερικανών και είναι οι Γερμανοεβραίοι τραπεζίτες
τής Νέας Υόρκης …Οι τοκογλύφοι τής Νέας Υόρκης …Οι Γερμανοεβραίοι τοκογλύφοι, οι οποίοι στα τέλη τού δέκατου ένατου αιώνα “μετακινήθηκαν” στις ΗΠΑ,
καταστρώνοντας σχέδια για την κατάκτηση του κόσμου. Δεν είναι τυχαίο που σε ανύποπτη στιγμή ο Πρόεδρος των ΗΠΑ δήλωσε “subject of the Queen” …Δεν
γίνονται για λόγους αβρότητας πράγματα, τα οποία παραβιάζουν πρωτόκολλα. Σε αυτήν την περίπτωση δεν παραβιάστηκε κανένα πρωτόκολλο. Ο Ομπάμα απλά, ως
Προτεστάντης, απευθύνθηκε στην Αρχιέρεια του Προτεσταντισμού. Μίλησε όπως θα μιλούσε ένας Καθολικός για τον Πάπα.

Εξαιτίας των αναγκών αυτού του ύπουλου σχεδιασμού – και για να μην προκαλούν ανεπιθύμητους συνειρμούς – άλλαξαν και το όνομά τους οι Γερμανοί βασιλείς τής
Βρετανίας. “Ψευδώνυμο” αγγλικού τύπου είναι το Ουίνδσορ. Δεν υπήρχε ποτέ βασιλικός Οίκος με το όνομα αυτό. Με βασιλικό διάταγμα στις 17 Ιουλίου 1917,
άλλαξε το όνομα της βρετανικής βασιλικής οικογένειας από το γερμανικό

Σάξεν-Κόμπουργκ και Γκότα

(ένα παρακλάδι του Οίκου τού Βέτιν) στο αγγλικό Ουίνδσορ. Ακόμα και βασίλισσα Βικτορία καθαρή γερμανίδα ήταν, του Οίκου τού Ανόβερου – όπως η “Ελληνίδα”
Φρειδερίκη—. Τα αγγλικά “σπαστά” τα μιλούσε ως “δεύτερη” γλώσσα η επονομαζόμενη και “γιαγιά” τής Ευρώπης, εφόσον ήταν συγγενής όλων σχεδόν των Γερμανών
βασιλέων που είχαν “φυτέψει” στην Ευρώπη.
Ο λόγος της αλλαγής συμπεριφοράς των Γερμανών, που βασίλευαν στη Βρετανία, ήταν πολύ συγκεκριμένος …Το απαιτούσαν οι ανάγκες τού σχεδιασμού και του πολύ
αιματηρού ρόλου που προβλεπόταν για τη Γερμανία. Αν δεν προσαρμόζονταν, ήταν θέμα χρόνου η “πτώση” τους. Ο Πύργος τού Λονδίνου δεν ήταν πολύ δύσκολο να
μετατραπεί σε μια νέα “Βαστίλη”. Ως εκ τούτου η πρόταση των Εβραίων ήταν εξόχως δελεαστική για το “βρετανικό” Παλάτι των Γερμανών βασιλέων. Αυτή η
ολιγομελής συμμορία θα πραγματοποιούσε τεράστια εγκλήματα και έπρεπε να προστατευτεί. Μιλάμε για πραγματική συμμορία, που, από τις ενέργειές της και τα
ψευδώνυμά της, αποδεικνύεται ότι γνώριζε εξ’ αρχής τι είδους εγκλήματα θα δρομολογούσαν εις βάρος των λαών. Όλοι οι Γερμανοί, οι οποίοι παρίσταναν τους
“Άγγλους” ευγενείς, έκαναν το ίδιο πράγμα.
Δεν ήταν μόνον οι βασιλείς τής Βρετανίας, που άλλαξαν το “όνομά” τους …Το ίδιο έκαναν και όλοι οι “ευγενείς”, στην πλειοψηφία τους Γερμανοί. Ο άλλος είχε
τον τίτλο τού πρίγκιπα τού Μπάττενμπεργκ, αλλά το 1917 το άλλαξε κατ’ απαίτηση του Βασιλιά τής Αγγλίας σε Λόρδος Μάουντμπάττεν, που είναι απλά μια
μετάφραση της γερμανικής λέξης στα αγγλικά. Αυτός ο Γερμανός ήταν ο Αρχιναύαρχος του Βρετανικού στόλου στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που υποτίθεται ότι
πολεμούσε τους Γερμανούς. Ο ίδιος Γερμανός “ευγενής” έγινε το 1947 ο “Βρετανός” αντιβασιλεύς τής Ινδίας.
Από τη στιγμή που αυτοί οι Γερμανοί – μεταμφιεσμένοι σε “Βρετανούς” – θα έβαζαν με χρήματα των Γερμανοεβραίων τοκογλύφων – οι οποίοι θα παρίσταναν τους
“Αμερικανούς” – το Γερμανικό κράτος και τον γερμανικό λαό να κάνει τους Δύο απολύτως παράλογους και εγκληματικούς Παγκόσμιους Πολέμους, έπρεπε να λάβουν
προληπτικά μέτρα προστασίας …Μέτρα προστασίας για τους εαυτούς τους. Από τη στιγμή που αυτός ο γερμανικός “Θρόνος” θα συνέπραττε σε εγκλήματα, που όμοιά
τους δεν είχαν ξαναγίνει ποτέ στην ανθρώπινη ιστορία, έπρεπε να διαχωριστεί από τους Γερμανούς, για να μην αποκαλύπτονται οι μεταξύ τους σχέσεις.

Το αντιγερμανικό συναίσθημα στη Βρετανική Αυτοκρατορία εν μέσω του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν πολύ έντονο, για να είναι ήσυχοι οι Σάξεν-Κόμπουργκ και
βέβαια η “αυλή” τους.
“Δούλεμα”, δηλαδή, δεν “έφαγαν” μόνον οι Έλληνες από τους Γερμανούς βασιλείς τους, αλλά και οι Βρετανοί με τους “δικούς” τους βασιλείς. Αυτή η συμμορία δεν
δίστασε να προδώσει και να χρησιμοποιήσει υπέρ των συμφερόντων της τον βρετανικό, τον γερμανικό και τον αμερικανικό λαό. Μιλάμε δηλαδή για οργανωμένο
σχέδιο μιας συμμορίας, η οποία για πάνω από έναν αιώνα ταλαιπωρεί τον κόσμο ολόκληρο …Της πιο αιματοβαμμένης συμμορίας που γνώρισε η ανθρωπότητα, εφόσον
μιλάμε για ελάχιστους ανθρώπους, που, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους, εξόντωσαν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπων. Μιλάμε για κατά συρροή
δολοφόνους, εφόσον επαναλαμβάνουν διαρκώς την ίδια τεχνική…

…Τεχνική, η οποία επαναλαμβάνεται ατόφια μέσα στο χρόνο. Αυτό ήταν το σχέδιό τους. Εφόσον οι Σιωνιστές τοκογλύφοι είχαν επιλέξει να “παιχτεί” το
“παιχνίδι” τού “καλού” και του “κακού”, έπρεπε να δημιουργήσουν εκείνες τις συνθήκες, όπου το θύμα δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από τους συμμορίτες. Εφόσον ο
Θρόνος τής Αγγλίας θα ήταν η “κορυφή” τού σχεδιασμού τους, αυτός έπρεπε να προστατευτεί. Άρα; …Άρα δεν θα υπήρχε εναλλαγή ιδιοτήτων ανάμεσα στους
“καλούς” και τους “κακούς”. Θα υπήρχε μόνιμα ο “θετικός” παράγοντας και από εκεί και πέρα το “παιχνίδι” θα γινόταν στις εναλλαγές των “κακών”. Κάποιες
φορές αυτός ο “κακός” θα ήταν η Γερμανία και κάποιες άλλες κάποιος άλλος.

Η Γερμανία θα “μαστίγωνε” τα θύματα και ο Θρόνος τής Βρετανίας θα “εισέπραττε” τα κέρδη του “παρηγορητή” και “αρωγού”. Η “σοσιαλιστική” Γερμανία θα
εμφανιζόταν ως φορέας ολοκληρωτισμού και η Μοναρχική Βρετανία θα εμφανιζόταν σαν προστάτης τής Δημοκρατίας. Η Γερμανία τού λαού της θα εμφανιζόταν ως
“καταστροφική” και η Βρετανία των βασιλέων της θα εμφανιζόταν σαν “σωτήρας”. Η Γερμανία θα εμφανιζόταν ως ο “δολοφόνος” και ο γερμανικός Θρόνος τής
Βρετανίας, από κοινού με τους Γερμανοεβραίους τοκογλύφους των ΗΠΑ, θα εμφανιζόταν σαν οι “τιμωροί” της και λυτρωτές των λαών. Από εκεί και πέρα μόνοι τους
θα αποφάσιζαν αν τα κέρδη θα “πήγαιναν” προς τη Βρετανία ή προς τις ΗΠΑ …Δικά τους “μαγαζιά” ήταν καί τα δύο.
Αυτό ήταν το κόλπο. Οι Γερμανοί Σάξεν-Κόμπουργκ-Γκότα, Ρότσιλντ και Ροκφέλερ χρηματοδοτούσαν τον “υπόκοσμο” της Ευρώπης να τη διαλύει κάθε φορά που ήθελαν
να επεκτείνουν τα συμφέροντά τους. Αυτά ήταν τα αφεντικά και χρηματοδότες τόσο του Γερμανού Χίτλερ όσο και του Στάλιν. Ποιος ήταν ο στόχος τους; …Η
Ευρώπη …Η απόλυτη κτήση τής Ευρώπης …Όχι απλά η κατάκτησή της, αλλά στην κυριολεξία η απόκτησή της με όρους ιδιοκτησίας. Στην εποχή που τα έθνη
πολεμούσαν για την ελευθερία των πατρίδων τους, το έθνος των Εβραίων συνωμοτούσε για να τις αλώσει. Στην εποχή που τα έθνη “έχτιζαν” τα “σπίτια” τους, οι
Εβραίοι τα έβαζαν σε “υποθήκες”, ώστε σε κάποια στιγμή να τα αρπάξουν με το “δίκιο” του “δανειστή”. Αυτοί οι Εβραίοι θα “έφευγαν” από την Ευρώπη, για να
“ξαναγυρίσουν” σ’ αυτήν. Αυτοί οι Εβραίοι χρηματοδότησαν τους Τρεις Παγκόσμιους Πολέμους, προκειμένου να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους.
…Ο Πρώτος έγινε για να “στηθεί” το παιχνίδι και άρα να δημιουργηθούν οι “παίκτες” …Ο Δεύτερος έγινε, ώστε αυτοί οι “παίκτες” να “παίξουν” και ο Τρίτος
γίνεται σήμερα, για να κυριαρχήσουν οι αρχικοί χρηματοδότες με τη βοήθεια αυτών των “παικτών”. Απλά πράγματα. Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος “άλλαξε” με τον
επιθυμητό τρόπο τη Ρωσική Αυτοκρατορία και “απάλειψε” ως ανεπιθύμητες τις αυτοκρατορίες της Αυστρουγγαρίας, της Πρωσίας και την Οθωμανική. Ο Δεύτερος
Παγκόσμιος Πόλεμος έγινε, για να δημιουργηθεί το “δίπολο” εκείνο, το οποίο επέτρεψε στους Αμερικανούς να βάλουν “πόδι” στην Ευρώπη και τους Εβραίους να
μπορέσουν να δημιουργήσουν χρέη σε όλα τα κράτη αυτής. Ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος γίνεται, για να αρπάξουν αυτοί οι δανειστές τα ίδια τα κράτη.
Χοντρικά, δηλαδή, ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν για να “στηθεί” το “παιχνίδι”, ο Δεύτερος για να “παιχτεί” και ο Τρίτος για να κάνει τις “εισπράξεις” ο
νικητής.
Δύο αιώνες θριάμβων με στρατηγική “πεζοδρομίου”.
…Η ντροπή των στρατηγών.
Θα δούμε τα πράγματα με τη σειρά, για να καταλάβει ο αναγνώστης τον σχεδιασμό τού “πεζοδρομίου”, ο οποίος οδήγησε σε απόλυτη ήττα την Ευρώπη και όχι μόνον
…Τον σχεδιασμό, ο οποίος έδωσε την παντοδυναμία σε “νταβατζήδες” τού δρόμου. Τι χρειάζεται ένας τέτοιος ανυπόληπτος “μαφιόζος”, για να “στήσει” του
παιχνίδι του; …Έναν “καθωσπρέπει” συνέταιρο …Έναν συνέταιρο, ο οποίος να έχει την καλή “έξωθεν” μαρτυρία και στην περίπτωσή μας να είναι χριστιανός,
εφόσον μιλάμε για το εσωτερικό τού χριστιανικού κόσμου …Να έχει τα “προσόντα” να παρουσιαστεί σαν “καλός” σε έναν κόσμο, που, λόγω θρησκείας, έχει πολύ
συγκεκριμένα κριτήρια “καλοσύνης” …Πολύ ισχυρός και πολύ “καλός”, ώστε τα “χέρια” του να μοιάζουν με “αγκαλιά”, η οποία να εγγυάται ασφάλεια.
Τι άλλο έχει ανάγκη αυτός ο “μαφιόζος”, του οποίου ειδικότητα είναι το “νταβατζηλίκι”; …Έχει ανάγκη έναν “αντίπαλο”, για να δικαιολογεί “μάντρωμα” των
υποψηφίων θυμάτων του …Έναν αντίπαλο ορατά “κακό” και επίσης πολύ ισχυρό, ώστε να φαίνεται ότι τα “χέρια” του “απλώνονται” παντού και απειλούν τους
πάντες …Έναν αντίπαλο “κακό” – κατά προτίμηση διαφορετικού δόγματος ή ακόμα καλύτερα άθεο – , που να είναι εμφανές, ακόμα και στον πιο αγράμματο
θρησκόληπτο, πως είναι “κακός” σε βαθμό να θυμίζει σε κάποιους τις θεωρίες τού “Αντιχρίστου” …”Κακός”, που θέλει να του κάνει “κακό” έστω κι αν βρίσκεται
χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά.
Αφού οι “καλοί” και οι “κακοί” μοιράσουν τις “γείτονες”, αρχίζει το “παιχνίδι” …Το “παιχνίδι” τού εκφοβισμού, της προβοκάτσιας αλλά και της εσωτερικής
“αστυνόμευσης”. Αυτό το “παιχνίδι” επειδή από τη φύση του είναι βίαιο, έχει ανάγκη από έναν εκφραστή αυτής της βίας …Έχει ανάγκη από έναν “ευέξαπτο”
αλήτη, ο οποίος, ανάλογα με τις ανάγκες τής “παράστασης”, θα ενεργεί με τον ίδιο πάντα βίαιο και τρομακτικό τρόπο …Άλλες φορές σαν “μπράβος” υπέρ των
“καλών” και άλλες φορές σαν wannabe “αφεντικό” εναντίον των “καλών”. Η βασική δουλειά του είναι να κάνει κατά παραγγελία “φασαρίες” …Να απειλεί όσους
αμφισβητούν το κοινό “μέτωπο” των “καλών” ή απλά να βρίσκει προφάσεις για να κάνει φασαρίες εις βάρος τους, “καταστρέφοντας” τις περιουσίες τους και
θέτοντάς τους στη διάθεση τού “νταβατζή” …Του “νταβατζή”, ο οποίος είναι και τοκογλύφος και πλουτίζει μετά από κάθε φασαρία που καταστρέφει “νοικοκυριά”.
Τέλος, αυτός ο σχεδιασμός έχει ανάγκη και από ένα μόνιμο θύμα …Ένα μόνιμο θύμα με μόνιμα χαρακτηριστικά, ώστε να έχει μόνιμη αξία ως θύμα …Έναν
αποδιοπομπαίο τράγο Αυτόν, ο οποίος κάθε φορά θα φορτώνεται τις “αμαρτίες” τού σχεδιασμού …Αυτόν, ο οποίος θα τιμωρείται οριακά, για να αισθάνονται οι
υπόλοιποι “τυχεροί” …Αυτόν, ο οποίος θα τιμωρείται για επιλογές, οι οποίες απαγορεύονται για την “ομάδα” …Αυτόν, ο οποίος θα “ξεφεύγει” από τους
κανόνες “ηθικής” τής “ομάδας” …Χρειάζεται δηλαδή μια “πόρνη”, όπως συμβαίνει συνήθως με τους σχεδιασμούς των κακοποιών …Μια “πόρνη”, η οποία θα
τιμωρείται σκληρά για τη συμπεριφορά της, προκειμένου να διδάσκονται οι υπόλοιπες.
Ο ρόλος της είναι καθοριστικός, γιατί διαφορετικά δεν μπορεί να “κλείσει” το σενάριο της βίας και της τρομοκρατίας. Πάντα πρέπει να υπάρχει αυτός, που με
το “πάθημά” του θα “διδάξει” σε όλους τους άλλους αυτά, τα οποία συμφέρουν τον “νταβατζή”. Ο ρόλος της, δηλαδή, είναι απολύτως αναγκαίος, γιατί συντηρεί τη
δυναμική των αντιπαλοτήτων και καθηλώνει τους πάντες στο φόβο. Αυτή γίνεται το αίτιο για να ξεσπά η κατά παραγγελία “φασαρία” μεταξύ “καλών” και “κακών”,
που θα παγιδεύσει τους πάντες μεταξύ “σφύρας” και “άκμονος” …Αυτή, που πάντα βρίσκεται ανάμεσα στους “καλούς” και, όταν θα τείνει προς τους “κακούς”, θα
δικαιολογεί φασαρίες. Γιατί; …Για να γίνεται “παιχνίδι”, το οποίο – κατά βούληση – θα οδηγεί σε μεγάλη “φασαρία” … Μια “πόρνη”, που, ακόμα κι αν δεν
θέλει να κινηθεί από μόνη της, πάντα θα υπάρχει ο “μπράβος” για να την εκνευρίσει και να την “ωθήσει” εκεί όπου τον βολεύει.
Άρα, αυτό, το οποίο πρέπει να δούμε, είναι πώς φτιάχτηκαν αυτοί οι “παίκτες”, ώστε στη συνέχεια να διακρίνουμε το “παιχνίδι” τους. Αναγκαστικά θα έπρεπε να
φτιαχτούν οι “παίκτες”, γιατί την εποχή κατά την οποία ξεκινούσε ο Σιωνισμός τον σχεδιασμό του δεν υπήρχε τίποτε έτοιμο. Όλα έπρεπε να δημιουργηθούν από
την αρχή …Όλοι οι “παίκτες” τού παιχνιδιού …Οι “κακοί”, οι “καλοί” και οι υπόλοιποι. Ξεκινάμε από τους “κακούς”, γιατί αυτοί πάντα πρέπει να υπάρχουν,
για να “στηθεί” ένα “κόλπο” νταβατζήδων-προστατών. Υποτίθεται τον ρόλο τού “καλού” τον έχουν “καπαρωμένο” οι ίδιοι και άρα αυτό που προέχει είναι να
δημιουργηθούν οι “κακοί” …Οι “κακοί” με τα προβλεπόμενα χαρακτηριστικά και άρα οι κατά παραγγελίαν “κακοί”, οι οποίοι θα “στηθούν” στο “παιχνίδι”. Ο
στημένος και απολύτως ελεγχόμενος “κακός” σε αυτόν τον σχεδιασμό είναι πάντα η Ρωσία.
Η Ρωσία είχε τις απόλυτες προδιαγραφές για να γίνει ένας παγκόσμιος “κακός”, που να δικαιολογεί παγκόσμιους “νταβατζήδες”. Είναι ένα παγκόσμιο “κτήνος”,
που ξεκινάει από τις πεδιάδες τής Ευρώπης και φτάνει μέχρι την Ιαπωνία και την Αλάσκα. Είναι απόλυτα βολικός ως εχθρός για τους Δυτικούς – και κυρίως για
τους Προτεστάντες – γιατί είναι μια τεράστια δύναμη που τους τρομάζει, είτε αυτοί είναι Προτεστάντες είτε Καθολικοί. Αναζητώντας δηλαδή οι Δυτικοί έναν
εχθρό, γνώριζαν τι έψαχναν και πού θα το έβρισκαν …Έψαχναν έναν γίγαντα, που να τους “μοιάζει” ως χριστιανός – για να είναι προβλέψιμες οι αντιδράσεις
του – , αλλά τον έψαχναν στα άλλα δόγματα και όχι στα δικά τους. Θα έκαναν λάθος αν επέλεγαν κάτι που να “ξυπνάει” παλιά μίση και έριδες μεταξύ των
Δυτικών.
Τίποτε δηλαδή δεν θα λειτουργούσε, αν επέλεγαν έναν Καθολικό γίγαντα, όπως η Αυστροουγγαρία ή έναν Προτεσταντικό γίγαντα, όπως η Πρωσία …Έναν γίγαντα, ο
οποίος θα έκανε εμφανή και άρα και προκλητική την προτεσταντική καταγωγή των μόνιμα “καλών” προστατών και των Εβραίων συμμάχων τους …Έναν γίγαντα, ο
οποίος δεν θα μπορούσε να συσπειρώσει τους πάντες γύρω από έναν “καλό” Προτεστάντη, για παράδειγμα. Η Ρωσία ήταν η ιδανική γι’ αυτόν τον ρόλο και γι’ αυτό
επιλέχθηκε. Ποια Ρωσία όμως; Η Ρωσία του Τσάρου δεν βόλευε, γιατί ήταν ένα τυπικό χριστιανικό βασίλειο σαν όλα τα υπόλοιπα. Ο ίδιος ο Τσάρος ήταν συγγενής
πρώτου βαθμού με τους συνωμότες. Άρα η Ρωσία έπρεπε να “αλλάξει” τα χαρακτηριστικά της, για να μπορέσει να παίξει τον ρόλο της …Έπρεπε να πάρει ιδιόμορφα
χαρακτηριστικά, για να τρομάζει τα χριστιανικά “πρόβατα” …Με χριστιανική νοοτροπία να “φωνάζει” αντιχριστιανικά συνθήματα, που να τους συσπειρώνει όλους
γύρω από τους “νταβατζήδες”.
Ανάλογο πρόβλημα είχαν και με την ταυτότητα αυτού, ο οποίος θα ενσάρκωνε τον “καλό”. Γνώριζαν ότι θα έπρεπε στην εποχή του Προτεσταντισμού να είναι
Προτεστάντης, αλλά έπρεπε να διαλέξουν κάποιον πολύ συγκεκριμένο, που να τους βολεύει …Να είναι τεράστιος, για να μπορεί να “σταθεί” απέναντι στον “κακό”
…Στην εποχή των εθνικών κρατών και της “δημοκρατίας” να μην έχει βασιλιάδες …Στην εποχή των εθνικών εξεγέρσεων να έχει κι αυτός κάποιες επαναστατικές
“δάφνες” για να “περνάει” ως ομοιοπαθής με τους άλλους …Να είναι Προτεστάντης, αλλά όχι τόσο “φανατικός” …Να είναι “εθνικιστής”, αλλά να μπορεί να
αφήνει τους Εβραίους να κάνουν “κουμάντο”. Όλα αυτά είναι προδιαγραφές, τις οποίες η Βρετανία των “γαλαζοαίματων” συνωμοτών δεν τις διέθετε.
Ο “καλός” λοιπόν, που θα ήταν οι “ευυπόληπτοι” Αγγλοσάξονες, δεν μπορούσε να “ενσαρκωθεί” από τη Βρετανία. Η Βρετανία ήταν μια αποικιοκρατική δύναμη και ο
βασικός της εθνικός “πυρήνας” ήταν πολύ μικρός για να συνθέσει “δίπολο” με την κολοσσιαία Ρωσία. Θέμα χρόνου ήταν το “νησί” να μείνει μόνο του. Ως εκ
τούτου ήταν ανάγκη να “χτιστεί” από το μηδέν ένας “γίγαντας”, ο οποίος θα λειτουργούσε ως “αντίβαρο” στην τεράστια Ρωσία …Στην νέα “ιδιόμορφη” και
απειλητική Ρωσία που θα δημιουργούσαν. Ένας νέος και φρέσκος “προστάτης”, ο οποίος θα ήταν πολύ πιο βολικός από τη Βρετανία με το πολύ έντονα φορτισμένο
αποικιοκρατικό παρελθόν της. Με τις “βρομιές” που είχε στην “πλάτη” της η Βρετανία και τα μίση που προκαλούσε στους λαούς τής Ευρώπης, θα ήταν πολύ δύσκολο
να “αναβαπτιστεί” ως “προστάτης” της Ευρώπης εξαιτίας της Ρωσίας. Ως εκ τούτου απορρίφθηκε η Βρετανία και τη θέση τού “καλού” την πήρε ο “νεογέννητος”
γίγαντας, που ήταν οι ΗΠΑ…
…Ο ιδιόκτητος γίγαντας για Αγγλοσάξονες και Σιωνιστές τοκογλύφους εφόσον με τα χρήματά τους τον δημιούργησαν. Οι Εβραίοι τοκογλύφοι τής Ευρώπης έδωσαν
χρήματα στους αγγλοσαξονικής καταγωγής “Αμερικανούς” να εξαγοράσουν την “αμερικανική” επικράτεια. Η αμερικανική “επανάσταση” ήταν “στημένη” εξ’ αρχής και
ήταν χρήσιμη μόνο και μόνο για να δώσει μια “βιτρίνα” φρεσκάδας σε ένα σύστημα, το οποίο, λόγω των ιδιοκτητών του, αναγκαστικά θα ακολουθούσε τα ίδια παλιά
συμφέροντα. Από εκεί και πέρα για τη Βρετανία το να “εγκαταλείψει” ως δήθεν ηττημένη τις κτήσεις της στον Νέο Κόσμο ήταν μικρή απώλεια …Μικρή απώλεια για
τους βασιλείς της, οι οποίοι είχαν τα μεγάλα “σχέδια” …Μικρή απώλεια, εφόσον ήταν θέμα χρόνου να χαθούν αυτές οι κτήσεις, εφόσον ήδη είχαν αρχίσει να
εκδηλώνονται αποσχιστικές τάσεις. Η Βρετανία “πούλησε” στους Σιωνιστές κάτι, το οποίο έτσι κι αλλιώς ήταν ήδη χαμένο.
Αυτό, το οποίο έμενε, ήταν να δώσουν σε αυτόν τον νεογέννητο “γίγαντα” τα επιθυμητά κοινωνικά χαρακτηριστικά και στο τέλος να μπορέσουν οι “συνέταιροι” να
αποκτήσουν τον απόλυτο έλεγχό του …Έναν έλεγχο, ο οποίος δεν ήταν από την αρχή δεδομένος, εφόσον αυτός ο νεογέννητος “γίγαντας” – για να πάρει τις
τελικές του διαστάσεις – θα κατακλυζόταν από εκατομμύρια μεταναστών και δεν ήταν σίγουρο ότι αυτοί θα ελεγχόταν με τον απόλυτο τρόπο που απαιτούσε το
σχέδιο. Δεν ήταν σίγουροι δηλαδή για το αν τα εκατομμύρια των μεταναστών, τα οποία θα κατέκλυζαν τις ΗΠΑ, θα ήταν ελεγχόμενα ή θα μετέφεραν τις εθνικές
τους αντισιωνιστικές παθογένειες στη νέα τους πατρίδα …Αν με τις παλιές τους συνήθειες έφερναν σε δύσκολη θέση τους Εβραίους στις ΗΠΑ. Αυτό ήταν ένα
πρόβλημα, το οποίο έπρεπε να λυθεί στον απόλυτο βαθμό, γιατί ο έλεγχος θα έπρεπε να είναι απόλυτος. Αφού αυτοί “σχεδίασαν” τις ΗΠΑ, θα έπρεπε και να τις
ελέγξουν απόλυτα …Όταν λέμε απόλυτα, εννοούμε ΑΠΟΛΥΤΑ.
First

we

take

Manhattan
…Με συνοπτικές διαδικασίες “άλωσαν” τις ΗΠΑ.
Μερικές φορές κάνει “πλάκα” η ιστορία …Τέτοια “πλάκα” είναι η “περιγραφή” τού μεγάλου “κόλπου” των Εβραίων από έναν Εβραίο καλλιτέχνη, όπως ο Λέοναρντ
Κοέν. Αν υπάρχει ένα τραγούδι, το οποίο θα μπορούσε να “εκφράζει” τα σχέδια των Σιωνιστών, τότε είναι αυτό …Πρώτα θα πάρουμε το “Μανχάταν” και μετά το
Βερολίνο και την υπόλοιπη Ευρώπη. Άρα; …Άρα ξεκινάμε από το Μανχάταν …Ξεκινάμε από την “έδρα” όλης της τοκογλυφικής συμμορίας. Όλο το τοκογλυφικό
“σκουπιδαριό” τής Ευρώπης μαζεύτηκε στα τέλη του δέκατου ένατου αιώνα στη Νέα Υόρκη …Όλα τα “σκουπίδια” τής τοκογλυφίας τής Φρανκφούρτης, του Βερολίνου ή
του Αμβούργου “μετακίνησαν” σταδιακά τις “έδρες” τους στις ΗΠΑ …Ο Ρότσιλντ, ο Ροκφέλερ, ο Σίφ, ο Βάρμπουργκ, ο Γκόλντμαν, ο Σακς, οι αδερφοί Λέμαν, ο
Κουν, ο Λεμπ, ο Γκούγκενχαιμ, ο Βάινπεργκ …Μια πραγματικά dream team της παγκόσμιας τοκογλυφίας.

Όλα αυτά τα “κτήνη” της τοκογλυφίας, που επιβίωσαν στα πραγματικά σκληρά κράτη τής Ευρώπης, πήγαν να δώσουν “μάχη” στις εύκολες ΗΠΑ. Οι δυσκολίες που
αντιμετώπισαν εκεί ήταν διαφορετικές. Οι ΗΠΑ ήταν ένα “παρθένο” κράτος. Ως τέτοιο, δεν είχε τους γνωστούς “μηχανισμούς”, τους οποίους συνήθως είχαν τα
συμβατικά κράτη τής Ευρώπης …Τους παρακρατικούς μηχανισμούς, οι οποίοι “ταΐζονταν” από τα “Παλάτια” και στόχο είχαν να διατηρούν την “τάξη” εκεί όπου ο
νόμος δεν ήταν αρκετός για τους τύραννους. Η τεράστια εισροή των Ευρωπαίων μεταναστών ήταν χρήσιμη για τους Προτεστάντες κυρίαρχους των ΗΠΑ, αλλά
ταυτόχρονα ήταν και απειλητική. Ήταν κυρίαρχοι σε ένα τεράστιο κράτος, του οποίου τα πληθυσμιακά δεδομένα άλλαζαν διαρκώς εις βάρος τους.
Θέμα χρόνου ήταν ν’ “ανατραπεί” η ισχύς τους. Η κοινωνία των ΗΠΑ έμοιαζε με κινούμενη “άμμο”, η οποία διαρκώς άλλαζε “σχήμα” και “μέγεθος” και το
αγγλοσαξονικό παρακράτος των WASP δεν μπορούσε να εξασφαλίσει τον έλεγχό της. Έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος, ώστε οι ίδιοι οι νεοφερμένοι να δημιουργήσουν
έναν ελεγκτικό “μηχανισμό” παρακρατικού τύπου, ώστε ο έλεγχος να πηγαίνει – έστω και “εμμέσως” – στα αφεντικά. Έπρεπε, δηλαδή, να βρεθεί ένας τρόπος, ώστε
οι Ιταλοί μετανάστες να ελέγχουν – για λογαριασμό των “αφεντικών” – τούς νέους Ιταλούς μετανάστες, οι Γερμανοί τούς Γερμανούς, οι Πολωνοί τούς Πολωνούς, οι
Ιρλανδοί τούς Ιρλανδούς κλπ.. Έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να “ταΐζεται” αυτός ο “στρατός” των “προθύμων” υπηρετών, οι οποίοι θα υπέτασσαν τους ομοεθνείς
τους στα “αφεντικά”.
Ενώ λοιπόν αυτό ήταν το κύριο πρόβλημα των Αγγλοσαξόνων “αφεντικών” των ΗΠΑ, ανάλογα προβλήματα – έστω και διαφορετικού τύπου – είχαν και οι Εβραίοι. Αυτοί
έπρεπε, ως “μειονότητα” μέσα στο ιδιόκτητό τους κράτος, να βρουν τη λύση να ελέγχουν τους πληθυσμούς, ανεξαρτήτως της ειδικής καταγωγής τού καθενός. Η
περίπτωση των ΗΠΑ ήταν πολύ εύκολη γι’ αυτούς, γιατί ήταν μια κοινωνία απολύτως ανοχύρωτη. Οι Εβραίοι είχαν την τεχνογνωσία να ελέγχουν μειονότητες και
αυτήν θα την “πουλούσαν” στα “αφεντικά” …Το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Θα ρύθμιζαν την κοινωνία με τρόπο τέτοιο, που θα διασφάλιζε τα δικά τους
συμφέροντα ως μειονότητα και ταυτόχρονα θα παρέδιδαν τον έλεγχο των υπολοίπων μειονοτήτων στην κυρίαρχη αγγλοσαξονική μειονότητα.
Όλα θα τα έκαναν οι Εβραίοι …Οι Εβραίοι θα κυβερνούσαν και οι Αγγλοσάξονες θα “βασίλευαν”, απλά και μόνον γιατί αυτό προέβλεπε ο σχεδιασμός. Οι
Αγγλοσάξονες των ΗΠΑ θα γίνονταν οι τζάμπα “μάγκες” ακόμα και με iq “ραδικιού”, όπως για παράδειγμα οι διάφοροι Μπους, Κλίντον ή Ρήγκαν, οι οποίοι κατά
καιρούς εμφανίστηκαν σαν “ηγέτες” τους …Μειονότητα ήταν οι “υπερέχοντες” Προτεστάντες των βορειοανατολικών πολιτειών και είχαν ανάγκη τη βοήθεια των
έμπειρων Εβραίων. Δεν είχαν τη δύναμη να “επιβληθούν” στα μιλιούνια των μεταναστών που κατέφθαναν καθημερινά από τον Παλαιό Κόσμο, αλλά ταυτόχρονα δεν
είχαν και την εμπειρία να τους παγιδεύσουν. Αυτά τα μιλιούνια, όμως, ήταν πολύ εύκολα για τους Εβραίους στη διαχείρισή τους, εφόσον στην πραγματικότητα
αποτελούσαν την αμόρφωτη “πλέμπα” τής Ευρώπης …Παλιοί γνωστοί τους ήταν από τις παλιές πατρίδες.
Η αμερικανική κοινωνία εξ’ αρχής είναι φτιαγμένη για να προστατεύει τους Εβραίους. Αυτοί, δηλαδή, οι οποίοι χρηματοδότησαν τον εθνικισμό στην Ευρώπη, ήταν
οι ίδιοι που έφτιαξαν για τους εαυτούς τους μια “απεθνικοποιημένη” Υπερδύναμη, όπως οι ΗΠΑ …Μια δύναμη, η οποία δήθεν από “σεβασμό” δεν “αλέθει” τις
μειονότητες …Τις ενθαρρύνει κάτω από μια επιφανειακή αμερικανική “βιτρίνα” να διατηρούν την εθνική τους καταγωγή. Γιατί; …Γιατί αυτό βόλευε τους
Εβραίους …Γιατί μόνον στις ΗΠΑ – και εξαιτίας αυτού του σχεδιασμού – οι Εβραίοι ήταν όμοιοι με όλους τους υπόλοιπους Αμερικανούς …”Αμερικανοί” τυπικά,
αλλά Εβραίοι εθνικά, όπως κάποιοι άλλοι ήταν Ιρλανδοί, Πολωνοί, Γερμανοί κλπ..
Οι ΗΠΑ, δηλαδή, ήταν το μοναδικό χριστιανικό κράτος που κάτω από την επίσημη “εθνικότητά” του “έτρεχαν” κι άλλες παράλληλες …Το μόνο χριστιανικό “έθνος”,
του οποίου το συνεκτικό στοιχείο ήταν η έννοια του συμφέροντος και όχι αυτή της φυλετικής συγγένειας …Το μόνο έθνος, το οποίο είχε ως “θεμέλιό” του το
American dream, που έχει σχέση με τον πλουτισμό. Μέσα λοιπόν σε αυτήν την κοινωνία, την οποία οι Εβραίοι την είχαν φτιάξει στα “μέτρα” τους, ήταν απόλυτα
ελεύθεροι να “τρέξουν” προς τον στόχο τους. Ως εθνική μειονότητα ανάμεσα σε άλλες, διαγωνίζονταν απενοχοποιημένοι πλήρως και χωρίς κανέναν φόβο για την
καταγωγή τους για τον έλεγχο του κράτους …
Τον απόλυτο έλεγχο του κράτους, εφόσον αυτό ήταν το απαραίτητο στοιχείο για να επιτύχουν τον παγκόσμιο στόχο τους. Το αποτέλεσμα ήταν εκ των προτέρων
γνωστό. Βάζοντας μέλη κυρίαρχων λαών να λειτουργήσουν μέσα σε μια τεράστια ξένη – αλλά φιλική – κοινωνία ως μειονότητα, οι Εβραίοι είχαν το απόλυτο
πλεονέκτημα, ως εκπαιδευμένη μειονότητα να επιβιώνει σε εχθρικές κοινωνίες. Είναι σαν να βάζεις να τρέξουν στο απόλυτο σκοτάδι ανθρώπους που δεν βλέπουν,
απέναντι σε ανθρώπους με “φακούς”. Ποιος θα νικήσει; Αυτό έκαναν οι Εβραίοι …Σε μια κοινωνία που Βρετανοί, Γάλλοι, Ιταλοί, Πολωνοί και κάθε καρυδιάς
καρύδι λειτουργούσαν ως μειονότητες, έπρεπε να ανταγωνιστούν την πιο “γυμνασμένη” μειονότητα στην ιστορία τού κόσμου.
Γι’ αυτόν τον λόγο οι ΗΠΑ είχαν πάντα μια μεγάλη “λατρεία” για φτωχούς μετανάστες …Αρκεί να ήταν υγιείς, να μπορούν να εργάζονται και δεν ενδιέφερε
κανέναν τίποτε άλλο. Μετανάστες χωρίς προσόντα, χωρίς καν γνώση τής επίσημης γλώσσας τού κράτους που επέλεγαν να μεταναστεύσουν, ήταν θέμα χρόνου να
“γκετοποιηθούν”. Άρα; …Άρα ήταν θέμα χρόνου το “παιχνίδι” να πάει στα “χέρια” των ειδικών των “γκέτο”. Οι Εβραίοι έτριβαν τα “χέρια” τους. Είχαν
δημιουργήσει την κοινωνία που πάντα “ονειρεύονταν” …Την κοινωνία όπου θα μπορούσαν να διεκδικούν τα πάντα, χωρίς να χρειάζεται να αποκρύπτουν ή να
ντρέπονται για την καταγωγή τους …Την κοινωνία εκείνη, η οποία θα αντιμετώπιζε ως φυσικό γεγονός το να είναι κάποιος γείτονας κάποιου πλούσιου Εβραίου.
Ο ίδιος άνθρωπος, ο οποίος στην πατρίδα του θα ήταν αντισιωνιστής και καχύποπτος απέναντι στον ίδιο Εβραίο, ήταν “κοσμοπολίτης” στο Μανχάταν και στο
Μπρούκλιν. Το κοινό “American dream” δεν άφηνε περιθώρια για ρατσιστικές “πολυτέλειες” …Όλοι ενωμένοι στη “μάσα”. Εφόσον οι Εβραίοι έφερναν “λεία” στην
Αμερική, ήταν “καλοί”.
Η μεγάλη εβραϊκή επίθεση στις ΗΠΑ.
Η μυθική δεκαετία τού ’20.



Αφού λοιπόν “τακτοποιήθηκαν” οι Εβραίοι ως μειονότητα ανάμεσα στις άλλες εθνικές μειονότητες, ήταν θέμα χρόνου να εκδηλώσουν την επίθεσή τους. Ένιωθαν
“ελεύθεροι” στο κράτος των ΗΠΑ και ήταν θέμα χρόνου να το διεκδικήσουν στο σύνολό τους …Στον απόλυτο βαθμό. Για να το επιτύχουν αυτό, έβαλαν δύο μεγάλους
στόχους. Ο στόχος των Εβραίων έγινε τόσο η FED όσο και το αμερικανικό παρακράτος. Γιατί; …Γιατί με τον έλεγχο αυτών των δύο θα μπορούσαν να εξουσιάζουν
τις ΗΠΑ ως τύραννοι, άσχετα με το ποιος θα ήταν ο “κυρίαρχος” λαός. Ήθελαν δηλαδή το μέσον εκείνο, το οποίο θα τους καθιστούσε υπεράνω των νόμων, αλλά
ήθελαν να ελέγχουν και την κοινωνία με όσους δεν σέβονταν τον νόμο. Ήθελαν δηλαδή να “απειλούν” μεταφορικά την κοινωνία, αλλά και να την απειλούν
κυριολεκτικά, όταν η “απειλή” των χρημάτων δεν έφτανε. Για τους εαυτούς τους ήθελαν την “ασυλία” τού νόμου, αλλά ταυτόχρονα ήθελαν και τη βοήθεια των
παρανόμων, σε περίπτωση που κάτι δεν πήγαινε καλά.
Περίμεναν λοιπόν μέχρι οι ΗΠΑ να λάβουν τις τελικές διαστάσεις τους και μόλις θα συνέβαινε αυτό θα τις “κατακτούσαν”. Θα άφηναν τους “πιονιέρους” να
“αλωνίζουν” μέχρι να φτάσουν στην απέναντι “ακτή” και όταν θα το κατάφερναν, θα έκαναν τις κινήσεις εκείνες, οι οποίες θα αποκάλυπταν ποιοι ήταν τα
πραγματικά αφεντικά των ΗΠΑ. Δεν είχαν λόγο δηλαδή να εμφανιστούν με απαιτήσεις στο διάστημα που οι ΗΠΑ “απλώνονταν” και θα μπορούσαν με την αποκάλυψη της
ταυτότητά τους να δημιουργήσουν τάσεις διάσπασης. Δεν ήθελαν να “ταυτιστούν” άμεσα με τους Αγγλοσάξονες των Βορειοανατολικών Πολιτειών και να “στραβώσουν”
τους Νότιους, τους Τεξανούς ή τους Καλιφορνέζους. Άφησαν τα πράγματα να ολοκληρωθούν και όταν αυτό συνέβη έκαναν το “χτύπημά” τους.
Σ’ ό,τι αφορά τον στόχο τής FED, τα πράγματα ήταν σχετικά απλά. Οι έμπειροι στα χρηματοοικονομικά τοκογλύφοι έπρεπε να δημιουργήσουν ένα τεράστιο πρόβλημα,
ώστε να εμφανιστούν σαν “σωτήρες” της οικονομίας …Να τους δώσουν οικειοθελώς οι Αμερικανοί αυτό, το οποίο, αν το έπαιρναν μόνοι τους, θα ξεσήκωναν
επανάσταση εναντίον τους. Το ζητούμενο ήταν η FED …Η FED, η οποία “έκοβε” το νόμισμα των ΗΠΑ …Η FED, της οποίας η κατοχή θα επιβεβαίωνε την άποψη του
Ρότσιλντ. Πότε πήραν οι Εβραίοι την FED υπό τον απόλυτο έλεγχό τους; …Μετά το μεγάλο Κραχ τού 1929.
Τη συμμετοχή τους σε αυτό το Κραχ αναζητά κάποιος, για να ερμηνεύσει τη μετέπειτα κυριαρχία τους. Δεν χρειάζεται εμείς σε αυτό το κείμενο να αποδείξουμε
αυτήν τη συμμετοχή. Είναι πλέον αναμφισβήτητο ιστορικό γεγονός η ανάμιξή τους. Όπου και να ψάξει κάποιος, θα τους “βρει”. Πώς τη μεθόδευσαν; …Με τον
τρόπο που μεθόδευσαν το δικό μας έγκλημα του χρηματιστηρίου. Ελέγχοντας τα ΜΜΕ και την προπαγάνδα, “έσπρωξαν” τον λαό στο χρηματιστήριο. Έβαλαν τους
“Σημίτηδες” να “ωθούν” τον κόσμο στο χρηματιστήριο …Ο Γούντροου Ουίλσον ένας δικός τους διεφθαρμένος “Σημίτης” ήταν …Κουτσοί στραβοί στον “άγιο
Παντελεήμονα” της κερδοσκοπίας. Έχοντας οι ίδιοι ως τραπεζίτες τεράστια ρευστότητα, ήταν εύκολο να δημιουργήσουν ανοδικές τάσεις σ’ αυτό και άρα να βάλουν
το “τυράκι” τής “παγίδας”.

Η μετατροπή τού χρηματιστηρίου σε τζόγο ήταν αυτήν που μάζεψε όλα τα χρήματα του αμερικανικού λαού σ’ αυτό. Το αποτέλεσμα; Οι Εβραίοι “τραβήχτηκαν”
εγκαίρως και “άδειασαν” τους πάντες. Πλούτισαν οι ίδιοι και φτώχυνε ένας ολόκληρος λαός. Το αποτέλεσμα του Κραχ; …Χιλιάδες τράπεζες μη εβραϊκών
συμφερόντων καταστράφηκαν. Μαζί μ’ αυτές κατέρρευσε και η αμερικανική βιομηχανία. Οι βιομηχανίες έβαλαν “λουκέτα”, όχι επειδή δεν ήταν ανταγωνιστικές ή
επειδή δεν είχαν καλά προϊόντα, αλλά επειδή δεν είχε νόημα να παράγουν τίποτε. Δεν παρήγαγαν τίποτε, εφόσον δεν είχαν πλέον αγοραστικό κοινό να
ενδιαφέρεται για τα προϊόντα τους. Το ανάλογο έγινε σε όλους τους κλάδους τής οικονομίας. Οι πετρελαϊκές εταιρείες βρέθηκαν χωρίς πελάτες και χωρίς
χρήματα.
Ποιοι είχαν όλα τα χρήματα, ώστε να επωφεληθούν απ’ αυτήν την πρωτοφανή πτώση αξιών σε μια τεχνητά – χωρίς να έχει προηγηθεί, για παράδειγμα, πόλεμος –
κατεστραμμένη οικονομία; …Αυτοί που την κατέστρεψαν και δεν ήταν ανάμεσα στους κατεστραμμένους …Οι Εβραίοι …Αυτοί, οι οποίοι στη συνέχεια βγήκαν και
εξαγόρασαν με “ψίχουλα” τα πάντα. Ό,τι είχαν δημιουργήσει μέχρι τότε οι Αμερικανοί όλων των εθνικοτήτων, πήγαν και το πήραν “τζάμπα” οι Εβραίοι. Δίκτυα
όλων των τύπων και ειδών πέρασαν στα χέρια τους …Ηλεκτρικά, σιδηροδρομικά κλπ.. …Χαλυβουργίες, ναυπηγεία, πολεμικές βιομηχανίες. Οι τοκογλύφοι, οι
οποίοι παρίσταναν τους τραπεζίτες, μετά από εκείνο το “Κραχ” έγιναν και βιομήχανοι και πετρελαιάδες κλπ…
…Η μεγαλύτερη ανακατανομή πλούτου στην αμερικανική και ίσως στην παγκόσμια οικονομία …Η πιο γρήγορη και μεγάλη φτωχοποίηση ενός λαού στην ανθρώπινη
ιστορία. Οι Εβραίοι τραπεζίτες έγιναν πραγματικά “θηρία” και όλοι οι υπόλοιποι καταστράφηκαν …Όλοι οι υπόλοιποι και άρα και οι τραπεζίτες ανταγωνιστές
τους, οι οποίοι δεν ήταν μέσα στο “κόλπο”.

Κανένας από αυτούς δεν τιμωρήθηκε για το μέγα έγκλημα, γιατί η εξουσία το “τακτοποίησε” το θέμα. Ο Ρούζβελτ, όπως και ο δικός μας Καραμανλής, “σκέπασε” το
μέγα σκάνδαλο με τις κατά παραγγελία νομοθετικές ρυθμίσεις.
Οι ΗΠΑ με συνοπτικές διαδικασίες πέρασαν και επίσημα σε εβραϊκή ιδιοκτησία, έστω και με “αγγλοσαξονική” κηδεμονία. Ο λαός της έπαθε ό,τι και ο ελληνικός
λαός με τα “Μνημόνια”. Από εκεί και πέρα ήταν ένα “οικόσιτο” των Εβραίων. Σε αυτούς τους Εβραίους παραδόθηκε και η FED, εφόσον δικαιωματικά πλέον έλεγχαν
τα πάντα. Αρκούσε όμως αυτό; …Όχι βέβαια. Αυτή η τεράστια συγκέντρωση πλούτου είναι επικίνδυνη γι’ αυτόν που την πετυχαίνει, χωρίς να έχει την ανάλογη
πολιτική δύναμη. Ήταν επικίνδυνη τόση δύναμη και πλούτος για μια αλλόθρησκη μειονότητα, η οποία δεν έχαιρε και της καλύτερης φήμης μέσα στον χριστιανικό
κόσμο.
Έπρεπε να λύσουν και το πρόβλημα της ασφάλειάς τους …και το έλυσαν κι αυτό …με τον τρόπο τού “πεζοδρομίου”. Την ίδια εποχή έγινε κάτι πολύ παράξενο και
ταυτόχρονα μοναδικό στην ιστορία τού Δυτικού Κόσμου: Στις ΗΠΑ επιβλήθηκε η “Ποτοαπαγόρευση”. Μια απολύτως διαδεδομένη και απολύτως φυσιολογική κοινωνική
δραστηριότητα την κατέστησαν παράνομη. Σήμερα αυτήν την φαινομενικά πρωτοφανούς πολιτικής ηλιθιότητας απαγόρευση την ονομάζουν “Λάθος” …Την ονομάζουν
“λάθος” και την προσπερνάνε οι αναλυτές, γιατί σε διαφορετική περίπτωση θα πρέπει να δουν ποιοι επωφελήθηκαν από το “λάθος” αυτό, και αν ήταν τελικά
τέτοιο. Τι θα πει λάθος; …Δεν υπάρχει λάθος για δεκατρία χρόνια.
Ένα λάθος πολιτικής φύσης μπορεί να έχει ισχύ για έξι μήνες, άντε για ένα χρόνο. Γρήγορα θα ανακληθεί η απόφαση που το προκαλεί, εφόσον τα στοιχεία που θα
“εξαχθούν” από τις μελέτες θα “δείξουν” το λάθος. Η ποτοαπαγόρευση αντί να μειώσει τον αλκοολισμό, τον εκτόξευσε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας τού 1920.
Μάλιστα, σύμφωνα με μετρήσεις των ασφαλιστικών εταιριών, αυτός έφτασε το 300%. Η ποτοαπαγόρευση αύξησε επίσης το λεγόμενο “βαρύ” έγκλημα …Αύξησε τον
“όγκο” της παραοικονομίας …Το “μαύρο” χρήμα, το οποίο διακινούνταν εκτός κρατικού ελέγχου. Σταδιακά συγκέντρωσε όλο το χρήμα τής αμερικανικής
παραοικονομίας και γιγάντωσε το έγκλημα σε τέτοιον βαθμό, που να δημιουργήσει συμμορίες οι οποίες να είναι κράτος εν κράτει. Είναι απλό “λάθος” αυτό; Γιατί
αυτό το “λάθος” δεν έγινε πουθενά αλλού στον Δυτικό Κόσμο;
Κάποιοι, δηλαδή, εσκεμμένα δημιούργησαν έναν τεράστιο μηχανισμό οργανωμένου εγκλήματος, ο οποίος στην πραγματικότητα λειτουργούσε ως παρακράτος
…Πραγματικό παρακράτος, το οποίο το χρησιμοποιούσαν σε όλες τις χρήσεις που έχει συνήθως το παρακράτος …Το παρακράτος, το οποίο έλλειπε από τις
“νεογέννητες” ΗΠΑ …Το παρακράτος, το οποίο θα υπάκουε στους “ευεργέτες” του και θα έλεγχε για λογαριασμό τους όσους δεν μπορούσαν να ελέγχουν οι ίδιοι
…Που θα έλεγχε για λογαριασμό των WASP ή των Εβραίων τα εκατομμύρια των Πολωνών, των Ιταλών, των Γερμανών ή των Ιρλανδών, οι οποίοι συνέρεαν στις ΗΠΑ και
κάτω από συνθήκες θα μπορούσαν να διεκδικήσουν αυτά, τα οποία δεν επέτρεπαν οι κυρίαρχες μειονότητες.
Δεν είναι παράξενο, δηλαδή, που η λεγόμενη “Μαφία” δεν ασχολιόταν μόνον με τη διακίνηση παράνομου αλκοόλ, τον τζόγο ή την πορνεία. Η ίδια “Μαφία”, η οποία
πλούτιζε πουλώντας παράνομο αλκοόλ, εκτελούσε και “ανώτερα” καθήκοντα ως “αντιπαροχή” …Έλεγχε, για παράδειγμα, την “πρόοδο” των εθνικών μειονοτήτων μέσα
στις ΗΠΑ …Έλεγχε και απειλούσε τις ηγεσίες τους …Έλεγχε τον συνδικαλισμό …Έκανε εξυπηρετήσεις στους βιομηχάνους με έναν ολόκληρο “στρατό” από
ροπαλοφόρους απεργοσπάστες …Με τα χρήματά της και τις ψήφους των τρομοκρατημένων πολιτών προωθούσε επιλεγμένους πολιτικούς στα καίρια πόστα …Προωθούσε
δικαστικούς στα ανώτατα δικαστήρια …Βοηθούσε αστυνομικούς στις καριέρες τους …Έκανε προβοκάτσιες εναντίον των μαύρων, για να συσπειρώνουν τους φτωχούς
λευκούς μετανάστες γύρω από τους WASP. Ό,τι βίαιο και παράνομο χρειάζονταν οι “κυρίαρχοι” Αγγλοσάξονες και Σιωνιστές, το έκανε η “Μαφία” …Η ιδιόκτητη
“Μαφία”.
Μπορούσε όμως αυτό το χρήσιμο παρακράτος τής Μαφίας να δημιουργηθεί χωρίς να υπάρχει πολιτική επιλογή; Μπορούσε να δημιουργηθεί χωρίς πολιτικά “λάθη”; Πώς
θα έπαιρνε πρωτοφανείς διαστάσεις, αν δεν γίνονταν πρωτοφανή λάθη; Η μοναδικότητα δηλαδή τής ισχύος τής αμερικανικής Μαφίας οφείλεται στη μοναδικότητα της
ποτοαπαγόρευσης. Τα ίδια βίαια και αγράμματα “τίποτε”, τα οποία στη Σικελία μάζευαν χόρτα για να επιβιώσουν, έγιναν “πετυχημένοι” στις ΗΠΑ απλά και μόνο
επειδή βόλευε τα “αφεντικά” τους. Σε αυτήν την πρωτοφανούς μεγέθους – σε παγκόσμιο επίπεδο – οργανωμένη εγκληματική συμμορία δόθηκε όλη η παραοικονομία των
ΗΠΑ “ντοπαρισμένη” από την ποτοαπαγόρευση – που έβγαζε αμύθητα κέρδη – , εφόσον η βλακώδης “παρανομία” της αφορούσε όλους τους πολίτες και όχι μόνον τους
γνωστούς κακοποιούς.
Όλα αυτά τα χρήματα ήταν τόσο πολλά, που στην πραγματικότητα ήταν ένας “παράλληλος” εθνικός προϋπολογισμός …Ένα ακόμα “τυχεράκι” για τους τοκογλύφους.
Γιατί; …Γιατί, εξαιτίας τής Μαφίας, οι Εβραίοι τοκογλύφοι εισέπρατταν στην κυριολεξία τη μερίδα τού λέοντος σε όλες τις παράνομες δραστηριότητες. Ακόμα
και από εκείνες τις δραστηριότητες, τις οποίες οι ίδιοι δεν γνώριζαν καν …Τους αρκούσε που τις γνώριζαν αυτοί που τις ασκούσαν …Στους Εβραίους
τραπεζίτες αρκούσε που αυτές οι δραστηριότητες έβγαζαν τα “βρόμικα” χρήματα που είχαν ανάγκη τα δικά τους “πλυντήρια”.
Αυτοί οι Εβραίοι δεν θησαύριζαν μόνον “ξεπλένοντας” το “βρόμικο” χρήμα …Θησαύριζαν και από τα “απόνερα” της δραστηριότητας του “ξεπλύματος”. Τι σημαίνει
αυτό; …Εξαιτίας τής Μαφίας εκβίαζαν το σύνολο του πολιτικού προσωπικού τής χώρας, το οποίο εκλεγόταν με τις δωρεές της …Εξαιτίας τής Μαφίας εκβίαζαν
τις δυνάμεις τής Δικαιοσύνης …Τις δυνάμεις τής αστυνομίας. Γνώριζαν καλύτερα από τον καθένα τον “χάρτη” τής διαφθοράς των ΗΠΑ. Γιατί; …Γιατί οι
συνεργάτες τους Μαφιόζοι δεν ήταν οι μόνοι που ήθελαν να “ξεπλένουν” χρήματα στις δικές τους τράπεζες. Τις ίδιες ανάγκες είχαν και οι διεφθαρμένοι
“εκλεκτοί” τους. Στους ίδιους τραπεζίτες κατέληγαν καί οι “μαφιόζοι” που τα έδιναν καί οι δικαστές, πολιτικοί και αστυνομικοί που τα “έπαιρναν”. Οι
τραπεζίτες στα ίδια “συρτάρια” τούς είχαν όλους. Όποιος ήταν “απείθαρχος”, κινδύνευε από τους ίδιους τους “συγκάτοικούς” του στο “συρτάρι”.
Ο παροιμιώδης αυστηρός ελεγκτικός μηχανισμός των ΗΠΑ ήταν “εντολή” των Εβραίων να υπάρχει. Όσο πιο σκληρός ήταν, τόσο πιο μεγάλα τα κέρδη τους – οικονομικά
και πολιτικά – εφόσον τόσο πιο μεγάλη ανάγκη τούς είχαν διαφθορείς και διεφθαρμένοι …Μαφιόζοι και πολιτικοί, δικαστικοί ή αστυνομικοί. Εβραίοι ήταν οι
δικηγόροι των μαφιόζων, Εβραίοι ήταν οι δικηγόροι των τραπεζών και Εβραίοι ήταν οι “πρεσβευτές” τής απόλυτης αυστηρότητας. Εβραίοι ήταν οι πιο
“πετυχημένοι” δικηγόροι των ΗΠΑ. Γιατί; …Γιατί, μαζί με το πτυχίο τους έπαιρναν και τη λίστα με τους δικαστές, οι οποίοι θα τους έκαναν πετυχημένους.
Απλά πράγματα …Όσο πιο αυστηροί είναι οι νόμοι κατά των ναρκωτικών, τόσο μεγαλύτερα τα κέρδη των εμπόρων τού θανάτου και βέβαια και των δικηγόρων τους.
Απλή “αριθμητική” για τον υπόκοσμο είναι αυτήν. Το “σκληρό” IRS αυτοί το δημιούργησαν, για να απειλούν και να εκβιάζουν όποιον διεφθαρμένο θα τολμούσε να
τους παρακούσει.
Μα, θα πει κάποιος, μήπως είμαστε υπερβολικοί; Ακόμα και στη Μαφία αναζητούμε “δάκτυλο” των Εβραίων; Μήπως είμαστε συνωμοσιολόγοι; Φταίνε οι Εβραίοι και
για την ποτοαπαγόρευση; Φταίνε γι’ αυτό το “λάθος”; …Βεβαίως και φταίνε. Ας ψάξει κάποιος να βρει ποιος ήταν ο μεγαλύτερος χρηματοδότης των “ιησουϊτών”
τής κοινωνικής ηθικής και της αγραμματοσιάς των φανατικών …Εβραίος της πιάτσας ήταν πάλι ο “εκλεκτός” που αναζητούμε …Ο Τζον Ροκφέλερ δώρισε 350.000
δολάρια στην “Ένωση κατά των Σαλούν” (Anti-Saloon League). Αυτό είναι ένα σχεδόν μυθικό ποσό για την εποχή. Ένα ποσό, το οποίο αντιπροσώπευε μια τεράστια
περιουσία από μόνο του. Ο αληταράς δηλαδή των γκέτο, Ροκφέλερ, πήγε στις ΗΠΑ και είδε το “φως” το αληθινό. Ξαφνικά ταυτίστηκε με τις “θεούσες” τής
επαρχίας, που έβλεπαν το αλκοόλ σαν “νερό” τού “Διαβόλου”.

Με συνοπτικές διαδικασίες οι ΗΠΑ έγιναν ένα εβραϊκό “μαγαζί” και τίποτε παραπάνω. Οι Εβραίοι αποφάσιζαν μόνοι τους για τα πάντα και απλά έστελναν το
“σκονάκι” των αποφάσεών τους στους Αγγλοσάξονες, για να το “διαβάσουν” στην πλέμπα …Στους Αγγλοσάξονες, οι οποίοι μπορεί να εκβιάζονταν και οι ίδιοι από
τους Εβραίους, αλλά βολεύονταν που άλλοι έκαναν τη “βρόμικη” δουλειά και δεν παρέλειπαν ποτέ να τους δίνουν το μεγάλο μερίδιό τους. Δεν είναι μικρό πράγμα
να είσαι βλάκας σαν τον Μπους και άλλοι να φροντίζουν να είσαι Πλανητάρχης …Είπαμε …Είχαν ανάγκες οι Εβραίοι, και αυτές είχαν τα κόστη τους. Έπρεπε να
είναι ευυπόληπτος ο “συνέταιρός” τους για να έχουν αξία τα δικά τους λόγια και έργα. Οι ΗΠΑ πλέον είχαν “ενηλικιωθεί” ως κράτος. Είχαν “ενηλικιωθεί” μετά
βιασμού, θα πει ο μελλοντικός ιστορικός …Βιασμό ολοκληρωτικό από τους Εβραίους …Στην κυριολεξία για ΠΛΑΚΑ τους είχαν όλους …Ειδικά κάτι σκληρά
“αντράκια”, τα οποία πήγαιναν στην Αμερική για να παίξουν τους πιστολάδες και τους “νονούς”.
Έβλεπες τους μαφιόζους να συναλλάσσονται με τους τοκογλύφους και τους λυπόσουν. Λυπόσουν ακόμα και τους δολοφόνους μπροστά στους άπληστους και αδίστακτους
τοκογλύφους …Στην πραγματικότητα για τους τοκογλύφους δούλευαν όλοι τους. Τους τα έπαιρναν όλα και όταν τέλειωναν την “καριέρα” τους με κάποια σφαίρα σε
κάποιο σοκάκι, οι ίδιοι τοκογλύφοι συνεργάζονταν με τους δολοφόνους τους …Business as usual …Όλοι άλλαζαν, εκτός από τους τοκογλύφους …Οι “νονοί”
ήταν αναλώσιμοι, αλλά όχι οι “λογιστές” τους. Ακόμα και τα “σώβρακα” θα τους έπαιρναν, αλλά κάποιος έπρεπε να δουλεύει και αυτός δεν μπορούσε να είναι
“ξεβράκωτος”.
Το σύνολο των ΗΠΑ παραδόθηκε στην ιδιοκτησία των Σιωνιστών. Αυτό βέβαια ήταν και το περίφημο New Deal
…Ένα ιδιόμορφο εσωτερικό κοινωνικό “Μνημόνιο”, εφόσον τα μέτρα ήταν υφεσιακά και προέβλεπαν μειώσεις μισθών των δημοσίων υπαλλήλων κλπ.. Τότε ο δικός
τους Πρόεδρος Ρούζβελτ – γόνος τραπεζιτών τής Νέας Υόρκης – έφτιαξε το New Deal στα “μέτρα” τους …Παραβίασε το μισό Αμερικανικό Σύνταγμα για να το κάνει,
αλλά πρόβλημα δεν είχε …Γιατί να έχει, όταν οι δικαστές των ΗΠΑ ήταν όλοι τους στα payroll τής Μαφίας και άρα στα “κατάστιχα” των τοκογλύφων που τους
“έκρυβαν” τα χρήματα;
Τι έκαναν τότε; Ό,τι κάνουν σήμερα με τα Μνημόνια. Έδωσαν ένα “τυράκι” εγγυημένων καταθέσεων, όπως συμβαίνει σήμερα και στη συνέχεια επέτρεψαν τη
λειτουργία μόνον στις “εγκεκριμένες” από το Ομοσπονδιακό Ταμείο τράπεζες – Emergency Banking Act, 9 Μαρτίου 1933 – …Τις “συστημικές”, που λέμε σήμερα,
και οι οποίες ανήκαν όλες σε Εβραίους …Τις τράπεζες, οι οποίες τεχνητά έγιναν “too big to fail” και η ασφάλειά τους “φορτώνεται” στις πλάτες τού λαού.
Στη συνέχεια πήραν τον χρυσό των ΗΠΑ και τον έδωσαν απευθείας στους Σιωνιστές. Πήραν τον χρυσό των ΗΠΑ από το Ομοσπονδιακό Ταμείο – Gold Reserve Act, 30
Ιανουαρίου 1934 – και το έδωσαν στο Υπουργείο Οικονομικών, και άρα στους δικούς τους πολιτικούς. Από εκείνη τη στιγμή κι έπειτα τον χρυσό των ΗΠΑ τον
διαχειρίζονταν οι πολιτικοί εκείνοι, οι οποίοι εκλέγονταν με τις “ευλογίες” των Σιωνιστών και τις ψήφους τής Μαφίας.
Από τη στιγμή που το κατάφεραν αυτό, ώθησαν την οικονομία στην “ανάπτυξη”. Πώς; …Με τον γνωστό τρόπο των αλητών …Με το ιμπεριαλιστικό “νταβατζιλίκι”
…Βάζοντας τις ΗΠΑ στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Διπλασίασαν το Εθνικό Ακαθάριστο Προϊόν με τις προετοιμασίες τού πολέμου και όλοι ευχαριστημένοι.
Τύπωναν δολάρια ανεξέλεγκτα και τα “φόρτωναν” σε μελλοντικά πολεμικά κέρδη. Οι Εβραίοι ξαναμοίραζαν στους Αμερικανούς δάνεια από θέση ισχύος. Το αλκοόλ,
νομιμοποιήθηκε, γιατί “κατάλαβαν” ότι η απαγόρευση ήταν “λάθος” και οι Εβραίοι δικηγόροι – επειδή ήταν “έξυπνοι” – έγιναν οι καλύτεροι στις ΗΠΑ. Μετά
ακολούθησαν τα γνωστά. Αμόλησαν τον “σκύλο” να “δαγκώνει” όλον τον κόσμο. Ο ένοπλος “καλός” είχε βγει στην πιάτσα, για να υπηρετήσει τα αφεντικά του …Τα
Σιωνιστικά αφεντικά του. Τα πράγματα είχαν μπει πλέον στην τελική ευθεία. Οι Σιωνιστές “έτριβαν” τα χέρια τους …Ευρώπη “ερχόμαστε”, φώναζαν.
Αυτό κάνουν και τώρα εις βάρος των Αμερικανών. Τους εξευτέλισαν για έναν περίπου αιώνα και εξακολουθούν να τους εξευτελίζουν μέχρι τώρα. Δεν είναι μόνον
που τους βάζουν να ψηφίζουν τους “κομπάρσους” τους για Προέδρους των ΗΠΑ. Το χειρότερο είναι ότι τους έχουν μετατρέψει σε “μαντρόσκυλά” τους. Αυτοί είναι
που θα πάνε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του Πλανήτη να υπερασπιστούν τα σιωνιστικά συμφέροντα …Να υπερασπιστούν τα δάνειά τους, τις πετρελαιοπηγές τους
και τις “κατασκευαστικές” τους εταιρείες …Αναλώσιμα “υλικά” είναι για τους Σιωνιστές οι Αμερικανοί. Βάζουν διαφόρους Γερμανοεβραίους Κίσινγκερ να τους
στέλνουν δεξιά κι αριστερά να παριστάνουν τους δολοφόνους για συμφέροντα που ούτε υποπτεύονται καν.


Ρωσία και Γερμανία…
…Οι “κομπάρσοι” τού “κακού”.
Την ίδια ώρα που οι Εβραίοι από τη μία πλευρά τού Ατλαντικού “κατασκεύαζαν” τον “καλό” τού σχεδιασμού τους, κάτι αντίστοιχο έκαναν και από την άλλη
“πλευρά” – κυριολεκτικά και μεταφορικά—. Όλος ο σχεδιασμός εκεί έγινε με βάση τη θεωρία τού Μαρξ.

Από την ίδια θεωρία προέκυψε τόσο ο κομμουνισμός όσο και ο ναζισμός. Κομμουνισμός και Ναζισμός είναι οι δύο διαφορετικές όψεις του ιδίου μαρξιστικού
“νομίσματος”. Ο ολοκληρωτικός λενινισμός-σταλινισμός ήταν αυτός, ο οποίος θα τους έδινε την “κακή” Ρωσία και ο επίσης ολοκληρωτικός ναζισμός θα τους έδινε
την “καταστροφική” Γερμανία. Λειτουργούν καί οι δύο πάνω στην ίδια θεωρία τού Μαρξ, γιατί υπάρχει το φαινόμενο της δράσης και της αντίδρασης. Ο οπλισμένος
Λενινισμός, ο οποίος διεκδικεί τα πάντα για λογαριασμό των προλεταρίων, οπλίζει τον Ναζισμό, ο οποίος στρέφεται εναντίον αυτών των προλεταρίων.
Ο οπλισμένος δηλαδή βλάκας, ο οποίος ενεργεί αυθαίρετα, δίνει το “άλλοθι” στον “απέναντι” βλάκα να οπλιστεί για ν’ αντιδράσει. Μιλάμε καθαρά για βλάκες,
γιατί σ’ αυτούς απευθύνονται αυτές οι δύο “θεωρίες”, οι οποίες στην πραγματικότητα είναι μία και είναι ο ολοκληρωτισμός τού λάθους, της άγνοιας και της
βλακείας. Οι τοκογλύφοι τής Νέας Υόρκης και της Φρανκφούρτης πλήρωσαν τον Μαρξ, για να δημιουργήσει την απολύτως βλακώδη, αλλά ταυτόχρονα πολύ χρήσιμη
θεωρία του. Με αυτήν την κακή θεωρία θα έδιναν τα κακά χαρακτηριστικά στους “παίκτες” εκείνους, οι οποίοι προορίζονταν για τους ρόλους των “κακών” …Τα
χαρακτηριστικά τής Ρωσίας και της Γερμανίας τής νέας τότε εποχής.
Καί τα δύο αυτά “κακά” λειτουργούν” πάνω-κάτω με τον ίδιο τρόπο. Βασικός τους στόχος είναι ν’ αλλάξουν τη συμβατική εθνική λειτουργία, ώστε να μπορούν να
παίζουν τους ειδικούς ρόλους, τους οποίους δεν μπορούν να “παίξουν” τα συμβατικά κράτη. Καί τα δύο έχουν ως αρχικό και βασικό στόχο την “αποκεφάλιση” της
εθνικής τους κοινωνίας …Την αναδιάρθρωση του κοινωνικού ιστού. Αυτό, το οποίο λέμε, είναι η περίφημη “κοινωνική μηχανική”.
Εξοντώνουν ένα 10% περίπου του πληθυσμού, για να τρομοκρατήσουν κατά πρώτον τους αμφισβητίες τους, αλλά και να αλλάξουν τη λειτουργία τού συστήματος. Ως
μπολσεβίκοι εξόντωναν τους κεφαλαιοκράτες και τους αστούς. Ως ναζιστές εξόντωναν τους κομμουνιστές και τους αστούς επίσης. Σκότωναν αυτούς, τους οποίους με
αντικειμενικά κριτήρια η κοινωνία θεωρεί “εκλεκτούς” με τη θετική σημασία τής λέξεως με βάση την αξία τους…

…Αυτούς, τους οποίους η κάθε κοινωνία θεωρεί “κεφαλές” της …Αυτούς, οι οποίοι έχουν γνώσεις για ν’ αντισταθούν στον φασισμό και έχουν τις ικανότητες να
μην είναι εξαρτώμενοι από την εξουσία …Τους καλούς μηχανικούς, τους καλούς γιατρούς κλπ. …Όλους εκείνους, οι οποίοι δεν έχουν λόγους να μάχονται την
κοινωνική δικαιοσύνη και τους συμφέρει να υπερασπίζονται την αξιοκρατία ως τρόπο ζωής. Αυτούς βάζουν πάντα ως βασικούς στόχους τα “θηρία” τού φασισμού.
Αυτούς στόχευαν και τα κτήνη στο Κατίν, για παράδειγμα. Με αυτόν τον τρόπο παραδιδόταν η κοινωνία στους όχλους των αγραμμάτων τής πλέμπας. Το ίδιο έκαναν
τόσο οι κομμουνιστές όσο και οι ναζιστές …Τόσο οι διεθνοσοσιαλιστές όσο και οι εθνικοσοσιαλιστές. “Τύφλωναν” την κοινωνία, εξοντώνοντας τους μορφωμένους
της, για να μπορούν οι “μονόφθαλμοι” της κομματοκρατίας να εμφανίζονται σαν ηγέτες.
Αυτούς έλεγχαν οι τοκογλύφοι και αυτόματα έλεγχαν καί τα δύο μεγάλα φασιστικά συστήματα. Τα ίδια αφεντικά είχαν, δηλαδή, τόσο οι φανατικοί οπαδοί τού
Σιωνιστή Μαρξ όσο και οι φανατικοί πολέμιοί του. Οι ίδιοι χρηματοδότες ήταν αυτοί, οι οποίοι είχαν επιλέξει τόσο τον “προλετάριο” Λένιν όσο και τον
“ναζιστή” Χίτλερ …Όλοι μια ωραία “ατμόσφαιρα” …Ούτε φανταζόταν κάποιος τι σχεδίαζαν οι Σιωνιστές στις αρχές τού εικοστού αιώνα …Ούτε φανταζόταν το
μέγεθος της ανθρωποθυσίας που προετοιμαζόταν, προκειμένου οι Σιωνιστές να “κατακτήσουν” τον κόσμο. Εκατομμύρια άνθρωποι πέθαναν, μόνον για να “στηθούν” οι
“παίκτες” …Πριν καν δηλαδή “παίξουν” το παιχνίδι τού θανάτου …20.000.000 άνθρωποι πέθαναν, για να μπορέσει ο Στάλιν να “στήσει” τη Ρωσία όπως την
επιθυμούσαν οι τοκογλύφοι εργοδότες του.
Στη Ρωσία οι Σιωνιστές τοκογλύφοι πλήρωσαν την “Επανάσταση”
…και στη Γερμανία “κέρασαν” τις “μπύρες” στις “μπυραρίες” τού Μονάχου.
Αποτελεί πλέον αναμφισβήτητο ιστορικό γεγονός ότι ο “κομμουνισμός” ήταν ένα χρηματοδοτούμενο “κίνημα” από τους Σιωνιστές τοκογλύφους. Το ζητούμενο για τους
τοκογλύφους αυτούς ήταν ο απόλυτος έλεγχος της Ρωσίας …Της τερατωδών διαστάσεων Ρωσίας, η οποία μπορούσε να τρομοκρατήσει τους πάντες. Το μόνιμο του
προβλεπόμενου “ρόλου” τής Ρωσίας ήταν αυτό, το οποίο επέβαλε τη φυσική εξόντωση της Τσαρικής Οικογένειας. Γι’ αυτόν τον λόγο δεν ανατράπηκε απλά ο Τσάρος,
όπως συνέβη με άλλους βασιλείς ή ακόμα και με τον Κάιζερ της Πρωσίας, ο οποίος απλά παραιτήθηκε. Αυτό δεν μπορούσαν να το επιτρέψουν για τον Τσάρο τής
Ορθόδοξης Ρωσίας.
Δεν ήθελαν σε καμία περίπτωση να επιβιώσει κάποιος νόμιμος διεκδικητής τού ρωσικού Θρόνου και μακροπρόθεσμα να τους απειλήσει. Πόσο μακροπρόθεσμα; …Ακόμα
και σήμερα μπορούσε να εκδηλωθεί αυτή η απειλή και αντί για τον άθεο υπάλληλο Πούτιν να είχαμε έναν “εκκολαπτόμενο” θρησκευόμενο Τσάρο. Με έναν ρώσικο λαό
πανίσχυρο, ομοιογενή και πολυπληθή τίποτε δεν ήταν εξασφαλισμένο, αν του επέτρεπαν να έχει επιλογή. Πόσο μάλλον όταν αυτή η επιλογή ενοχλούσε εμφανώς όλους
όσους ο ρωσικός λαός για πολλούς λόγους αντιπαθεί και θα αξιοποιούσε μια ευκαιρία, για να τους “προκαλέσει”. Στη Ρωσία των αλκοολικών και των υπαλλήλων
τύπου Γέλτσιν και Πούτιν θα ήταν πρόκληση να υπάρχει ένας πραγματικός ελέω Θεού “Ρώσος” ηγέτης. Στη Ρωσία των Εβραίων ολιγαρχών τής κλεπτοκρατίας πολλοί θα
ονειρεύονταν έναν “Ρώσο” εκδικητή.
Αυτήν τη Ρωσία με τον βασικό ρόλο τη “ρύθμισαν” με τον Λένιν. Ο Λένιν ήταν Ρώσος με γερμανοεβραϊκές “ρίζες”, οι οποίες τον καθιστούσαν όμοιο και άρα
αξιόπιστο στους Γερμανοεβραίους τοκογλύφους τής Νέας Υόρκης. Αυτός ο Λένιν οργάνωσε μια επανάσταση, η οποία χρηματοδοτήθηκε από τους Εβραίους τοκογλύφους
και στηρίχθηκε από την πολυπληθή εβραϊκή μειονότητα της Ρωσίας. Σχεδόν το σύνολο των πρωταγωνιστών τής “επανάστασης” ήταν Εβραίοι, οι οποίοι πληρώνονταν
από τους ομοεθνείς τους τοκογλύφους …Εβραίους τοκογλύφους καί των δύο πλευρών τού Ατλαντικού. Μόνον ο Τζέικομπ Σιφ της Νεοϋορκέζικης Τράπεζας Κουν &
Λέμπ “επένδυσε” είκοσι εκατομμύρια δολάρια στους μπολσεβίκους …Ποσό μυθικό εκείνη την εποχή, που σήμερα θα ήταν πάνω από ένα δις δολάρια. Μαζί με αυτόν
“επένδυε” στους μπολσεβίκους και ο ομοεθνής του τραπεζίτης από τη Γερμανία Μαξ Γουόρμπερτ. Αυτός ήταν που συντόνιζε τη “γερμανική” βοήθεια στους
“επαναστάτες”.
Αυτά όλα δεν είναι προϊόντα φαντασίας ή διάθεσης συνωμοσιολογίας. Δεν αποτελούν καν μυστικά, πόσο μάλλον “επτασφράγιστα” …Είναι στοιχεία, τα οποία
βρίσκονται στη διάθεση του καθενός από εμάς να τα αξιοποιήσει. Ζούμε στην εποχή της εύκολης πρόσβασης στη γνώση και την πληροφορία και αυτά τα οποία λέμε
είναι εύκολο ν’ αποδειχθούν. Αρκεί μια “βόλτα” στο διαδίκτυο και αυτά τα οποία θα “βρει” κάποιος είναι το λιγότερο “ανατριχιαστικά” …Σχεδόν όλοι οι
μεγάλοι πρωταγωνιστές τής “ρωσικής” “επανάστασης” κατά “σύμπτωση” ήταν Εβραίοι. Οι ελάχιστοι, που δεν ήταν, εργάζονταν για κάποιο διάστημα της ζωής τους σε
εβραϊκές εταιρείες.
· ΠΡΩΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΣΟΒΙΕΤ, ΛΕΝΙΝ (ΤΑΤΑΡΟΕΒΡΑΙΟΣ).
· ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΣΟΒΙΕΤ, ΛΟΥΡΙΕ (ΛΑΡΙΝ).
· ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ, (ΒΟΣΤΑΝΟΒΛΕΝΙΟΥ) ΣΛΙΧΤΕΡ.
· ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΝΑΥΤΙΚΩΝ, (ΜΠΡΟΝΣΤΑΪΝ) ΤΡΟΤΣΚΥ.
· ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΤΩΝ ΓΑΙΩΝ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ, ΚΑΟΥΦΜΑΝ.
· ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ, ΣΜΙΘ.
· ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΕΠΙΣΙΤΙΣΜΟΥ Ε. ΛΙΛΙΝΑ* (ΚΝΙΓΚΙΣΕΝ).
· ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΣΠΙΤΣΜΠΕΡΓΚ.
· ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ Γ’ ΔΙΕΘΝΟΥΣ, (ΑΠΦΕΛΜΠΑΟΥΜ) ΖΗΝΟΒΙΕΦ.
· ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, ΚΟΥΚΟΡΣΚΥ.
· ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΤΥΠΟΥ, (ΚΟΕΝ) ΒΟΛΟΔΑΡΣΚΙ.
· ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΕΚΛΟΓΩΝ, ΡΑΝΤΟΜΙΣΛΙΣΚΥ (ΟΥΡΙΣΚΙ).
· ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΣΤΕΜΠΕΡΓΚ.
· ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΕΚΚΕΝΩΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ, ΦΕΝΙΣΤΑΪΝ.
· ΑΡΧΗΓΟΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ, ΓΚΟΛΝΤΕΝΡΟΥΝΤΙΝ.

Διάδοχος του Λένιν – και “ιδανικός” ηγέτης ενός τόσο απάνθρωπου συστήματος – ήταν ο Στάλιν. Όπως αποδεικνύεται, και ο Στάλιν είχε σχέση με τους ίδιους
Σιωνιστές. Πριν την “επανάσταση” ήταν υπάλληλος των Ροκφέλερ στις πετρελαιοπηγές που διατηρούσαν στην περιοχή τού Καυκάσου. Αυτός ήταν που ως Επίτροπος
“ρύθμισε” όλα τα θέματα των “μειονοτήτων” στη Ρωσία. Αυτός ρύθμισε την εβραϊκή κοινότητα, αλλά και την ελληνική των παραλίων τής Μαύρης Θάλασσας. Τους
Εβραίους τους έβαλε στις κορυφαίες θέσεις τής διαχείρισης της εξουσίας τής Σοβιετικής Ένωσης και τους Έλληνες τους έβαλε στα τραίνα και τους έστειλε πακέτο
στο Καζακστάν.
Η ΡΩΣΙΑ ήταν έτοιμη πλέον να “παίξει” τον ρόλο της. Ήταν ΑΘΕΗ και άρα προκλητική για τους κοινούς χριστιανούς τής Ευρώπης. Ήταν ΤΕΡΑΣΤΙΑ και άρα φοβερή για
τους κοινούς εθνικιστικές τής Ευρώπης. Είχε ΠΑΓΚΟΣΜΙΕΣ βλέψεις και άρα αφορούσε τους πάντες στην Ευρώπη. Είχε δημιουργηθεί το πιο ισχυρό “φόβητρο” στην
ιστορία τού Πλανήτη. Δεν χρειαζόταν καν να “ενεργεί”. Και μόνο που υπήρχε αρκούσε, για να τρομοκρατήσει τους ευρωπαϊκούς λαούς.

Λίγο πιο δυτικά “κατασκεύαζαν” τον άλλο “παίκτη” …Τη Γερμανία. Στη Γερμανία έκαναν τα ανάλογα, με κάποια παραλλαγή. Στη Γερμανία, όπου επίσης έπρεπε να
της δώσουν “μεταβλητό” χαρακτήρα, ανέτρεψαν επίσης τον χριστιανό Κάιζερ, ο οποίος θα περιόριζε το “ρεπερτόριό” της και θα έκανε αδύνατη την προσπάθειά της
για ιδεολογική επιμόρφωση της Ευρώπης. Δεν θα μπορούσε δηλαδή η Γερμανία να πάρει τους “σχιζοφρενικούς” της ρόλους με ένα Παλάτι, το οποίο δεν θα μπορούσε
να εμφανιστεί με τα ανάλογα “ενδύματα”. Αυτό το γνώριζαν οι Σιωνιστές και γι’ αυτόν τον λόγο το “απάλειψαν”. Ως Γερμανοσιωνιστές – και ελέγχοντας πλήρως
και απολύτως τη Γερμανία – δεν ένιωσαν καν την ανάγκη να εξοντώσουν φυσικά τον Κάιζερ. Δεν είχαν λόγους να ενοχλήσουν τους Γερμανούς και βεβαίως να έρθουν
σε σύγκρουση με τους πιστούς τού Θρόνου. Το εμφάνισαν σαν αποτέλεσμα των κοινωνικών εξελίξεων και δεν το πολέμησαν παραπάνω. Άλλωστε δεν θα τους ενοχλούσε
ποτέ στους σχεδιασμούς τους.
Από εκεί και πέρα ακολουθήθηκε η “πεπατημένη” …Με τα χρήματά τους δημιουργούσαν “κινήματα” …Πλήρωναν πλέμπα κουτοπόνηρη και δημιουργούσαν κατά
παραγγελία κοινωνικές “τάσεις” …Με χαρτζιλίκια δημιουργούσαν κοινωνικά “ευαίσθητους” πολίτες. Στη Γερμανία ενίσχυσαν επίσης τους Εβραίους και το
προλεταριάτο, όμως όχι για να κατακτήσει την εξουσία, αλλά για το ακριβώς αντίθετο. Το βοήθησαν, για να ισχυροποιηθεί σε εκείνον τον βαθμό, που θα μπορούσε
να δρομολογήσει μεγάλες κοινωνικές εξελίξεις …Να ισχυροποιηθεί σε εκείνον τον βαθμό, προκειμένου να προκαλέσει τον εθνικιστικό “πυρετό” στον γερμανικό
λαό …Να ισχυροποιηθεί σε εκείνον τον βαθμό, που ως κίνδυνος να “επισκιάσει” τα ενδογερμανικά μίση μεταξύ Πρώσων και Βαυαρών, δηλαδή μεταξύ Προτεσταντών
και Καθολικών. Αυτό ήταν το ζητούμενο: Μέσω της λαϊκής αντίδρασης να γεννηθεί το ναζιστικό καθεστώς και στην πραγματικότητα η Νέα Γερμανία που είχαν
ανάγκη. Ακόμα και τις αντισιωνιστικές αφίσες, οι οποίες “ερέθιζαν” τον γερμανικό λαό, οι Σιωνιστές τις πλήρωναν.
Μόνοι τους οι Σιωνιστές δημιούργησαν τη Γερμανία μέσω του δικού τους Χίτλερ. Οι Σιωνιστές είναι οι “πατέρες” τής σύγχρονης Γερμανίας και όχι οι Γερμανοί.
Οι Σιωνιστές με τα χρήματά τους δημιούργησαν τον Χίτλερ και αυτός ήταν ο “Ατατούρκ” τής Γερμανίας. Πριν από τον Χίτλερ απλά δεν υπήρχε Γερμανία …Υπήρχε
Πρωσία, αλλά και Βαυαρία …Υπήρχε ένα ενδιάμεσο θνησιγενές κρατικό “υβρίδιο” τής καταστροφής και της μιζέριας, που ήταν η “Δημοκρατία τής Βαϊμάρης”, αλλά
Γερμανία δεν υπήρχε. Γερμανία υπήρξε εξαιτίας τού Χίτλερ και άρα εξαιτίας τής συμμορίας τής Λούξεμπουργκ που τον γιγάντωσε …Η συμμορία των Εβραίων τύπου
Karl Liebknecht, Kurt Eisner κλπ.. Ό,τι γνωρίζουμε σήμερα ως Γερμανία είναι το αποτέλεσμα της βίαιης ναζιστικής “αντίδρασης” σε αυτήν την εβραϊκή απόπειρα
για την δήθεν κομμουνιστοποίησή της.
Η σημερινή υποτιθέμενη γερμανική “εθνική” παράδοση είναι στην ουσία η “αποστροφή” προς το ναζιστικό καθεστώς …Η “αποστροφή” αυτών που ονομάστηκαν
“Γερμανοί” από τον Χίτλερ για το έγκλήμα που όλοι οι λαοί θεωρούν “Γερμανικό” …Η εκ του πονηρού οργανωμένη “αποστροφή”, προκειμένου να “παράγει” μια
“ομοιογένεια” αυτών που την αναπτύσσουν. Στην πραγματικότητα είναι η μόνη κοινή παράδοση που έχουν οι Προτεστάντες Πρώσοι του Βορά με τους Καθολικούς
Βαυαρούς του Νότου. Έχουν κάνει μια αρνητική “πτυχή” τής ιστορίας τους κύριο “άξονα” του νεογερμανισμού τους και με αυτόν πορεύονται σαν Γερμανοί.

Από εκεί και πέρα όλα όσα αφορούν τη γερμανική κρατική οντότητα είναι ναζιστικά δημιουργήματα. Ακόμα και οι μεγάλες βιομηχανίες, οι οποίες “διαπρέπουν” σε
ολόκληρο τον κόσμο και “διαφημίζουν” τη γερμανική οργάνωση και “εφευρετικότητα” είναι ναζιστικές “επενδύσεις”. Ο Χίτλερ με τα δάνεια των τοκογλύφων
δημιούργησε εκείνους τους βιομηχανικούς “γίγαντες”, οι οποίοι σήμερα παριστάνουν τους “πυλώνες” του “γερμανισμού”. Ποιοι χρηματοδότησαν τον Χίτλερ και την
Λούξεμπουργκ; …Οι ίδιοι που χρηματοδότησαν και τους “επαναστάτες” τής Ρωσίας …Τα αφεντικά τού Χίτλερ και του Στάλιν.
Η Γερμανία, όπως και η Ρωσία, είχε λάβει τα επιθυμητά χαρακτηριστικά τού “παίκτη”. Ήταν ΜΕΓΑΛΗ και άρα ικανή να απειλεί στρατιωτικά τον περίγυρο. Ήταν
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ και άρα είχε λόγους και συμφέροντα ν’ αναζητεί διαρκώς “ζωτικούς χώρους” – και άρα να έχει μόνιμες “τριβές” σε όλα τα μήκη και τα πλάτη τής
Ευρώπης. Ήταν “ιδιόμορφη” και στα όρια ΑΘΕΗ, ώστε να έχει “σχιζοφρενικές” τάσεις, που θα την οδηγούσαν σε βίαιες και καταστροφικές επιλογές. Είχε όλα τα
προσόντα να γίνει ένας βίαιος “μπράβος” τής ευρωπαϊκής ηπείρου. Είχε όλα τα προσόντα να γίνει ένας προκλητικός “κακοποιός”, ο οποίος “παρασύρεται” από τα
πάθη του.
Η Ελλάδα τής “αποθέωσης” και του “θανάτου”.
Τέλος αφήσαμε την Ελλάδα με τον απολύτως “μεταβλητό” ρόλο …Το απόλυτο πρότυπο, αλλά και το απόλυτο αντιπρότυπο, το οποίο θα χρησιμοποιούσαν στον
σχεδιασμό …Την “αγία” και “αμαρτωλή” ανάμεσα στα έθνη …Η “αγία”, η οποία θα “αποθεωνόταν” όταν συνέφερε το σύστημα και η περιπεσούσα “αμαρτωλή”, που θα
“τιμωρούνταν” όταν επίσης θα συνέφερε το σύστημα …Την Ελλάδα των Ελλήνων, οι οποίοι δεν πολεμάνε σαν ήρωες, αλλά που αποτελούν πρότυπο ηρώων, όπως μας
έλεγε ο καραγκιόζης των τοκογλύφων τής Νέας Υόρκης Τσόρτσιλ …Ο ίδιος Τσόρτσιλ, ο οποίος “έσπρωξε” την Ελλάδα στη ρώσικη “αμαρτία”, για να την τιμωρήσει
με τον πιο αιματηρό Εμφύλιο της σύγχρονης ευρωπαϊκής ιστορίας.
Η Ελλάδα είχε πάρει τον τραγικότερο ρόλο σε αυτόν τον σχεδιασμό …Θα ήταν η “χαμένη”, ακόμα κι όταν θα ήταν ανάμεσα στους “νικητές” …Ο μικρότερος σε
μέγεθος μεγαλοπαράγοντας του παγκόσμιου σχεδιασμού …Το τέταρτο των κρατικών συστημάτων, τα οποία θα “πρωταγωνιστούσαν” σε έναν σχεδιασμό που θα έκανε
“κύκλους” μεταξύ ανάπτυξης και καταστροφής με τα ίδια πάντα χαρακτηριστικά και τους ίδιους πάντα επωφελημένους. Επιλέχθηκε από την αρχή να παίξει τον ρόλο
τής “μικρής”, η οποία θα έκανε τα μεγάλα “σφάλματα” …Η “μικρή”, η οποία, εξαιτίας των αδυναμιών της, δεν θα έμενε ποτέ χωρίς “προστάτη” …Η “μικρή”, η
οποία θα άντεχε την τιμωρία όσο σκληρή κι αν ήταν αυτή…
…Κανένα πρόβλημα. Η Ελλάδα, απλά, δεν κινδύνευε να εξαφανιστεί εξαιτίας καμίας καταστροφής. Ο ελληνικός λαός είναι ίσως ο μοναδικός λαός στον κόσμο, ο
οποίος δεν χρειάζεται τεχνητά μέσα για να διατηρείται στη “ζωή” …Δεν χρειάζεται ούτε διωγμούς ούτε μεγάλα συμφέροντα για να παραμένει συμπαγής. Παραμένει
ζωντανός μόνο με το “βάρος” και τις “υποχρεώσεις” που συνεπάγεται η τεράστια “κληρονομιά” του. Δεν έχει δηλαδή ανάγκη από “πατερικές” εθνικές στρατηγικές,
όπως ο Σιωνισμός. Καμία δύναμη δεν μπορεί να τον εξαφανίσει, γιατί καμία δύναμη δεν μπορεί να “θαμπώσει” την “κληρονομιά” του.
Για τους Εβραίους ήταν εύκολο να επιλέξουν την Ελλάδα γι’ αυτόν τον τραγικό ρόλο. Πέρα από το γεγονός ότι η ίδια ήταν το μοναδικό κράτος που άντεχε αυτόν
τον ρόλο για τους Εβραίους, ήταν μια καλή επιλογή και για πολλούς άλλους λόγους. Έτσι κι αλλιώς τα πράγματα έδειχναν πως ήταν απολύτως ασφαλή γι’ αυτούς. Ο
σχεδιασμός των “γιγάντων” του εθνικισμού ή των ιδεολογιών θα έλεγχε απόλυτα τη μικρή Ελλάδα, η οποία θα ήταν ένας εξειδικευμένος “ρολίστας” για την ώρα τής
γενικής καταστροφής και των εκτεταμένων πολεμικών reset.
Αν η κατάσταση δεν ήταν για κλάματα, θα ήταν για γέλια. Οι Έλληνες διχάζονταν και έφταναν στα όρια τού Εμφυλίου με ηγεσίες, οι οποίες ήταν απλά κομπάρσοι
των ίδιων αφεντικών …Οι μισοί Έλληνες παρίσταναν τους βασιλόφρονες Αγγλόδουλους και οι άλλοι μισοί τους Γερμανόδουλους “δημοκράτες”, χωρίς να ξέρει
κανένας τη σχέση που είχαν αυτοί μεταξύ τους. Οι μισοί ακολουθούσαν τους Γερμανούς βασιλείς, οι οποίοι παρίσταναν τους αγγλόφιλους και οι άλλοι μισοί
ακολουθούσαν τους “δωσίλογους” των Ναζί, οι οποίοι ήταν “υπάλληλοι” των ΗΠΑ. Έκαναν δηλαδή αυτά, τα οποία τους επέβαλαν τα σιωνιστικά “αφεντικά” και άλλες
φορές τα “φόρτωναν” στο Παλάτι και άλλες φορές σε κάποιον “Λευτεράκη”. Να μην ξεχάσουμε βέβαια και τους χαφιέδες τού ΚΚΕ, οι οποίοι παρίσταναν τους
“επαναστάτες” υπαλλήλους τού Στάλιν και του Εβραίου Μπεναρόγια …Μιλάμε για τραγωδία.
Αυτή η τραγωδία, που “μάτωσε” τον ελληνισμό με τα κατά παραγγελία “σφάλματα” των ηγετών του, ήταν εβραϊκής εμπνεύσεως …Κανένα πρόβλημα γι’ αυτούς.
Άλλωστε τους Έλληνες οι Εβραίοι τους μισούσαν από την εποχή τού Αντιόχου τού Επιφανούς. Εναντίον αυτών των Ελλήνων γιόρταζαν άλλωστε και τη μεγάλη
“Χανουκά” τους. Το να πάρουν “εκδίκηση” από τα παιδιά των Ελλήνων δεν ήταν μόνον ηθικά αποδεκτό απ’ αυτούς, αλλά και συμφέρον …Η τέλεια επιλογή για τους
Εβραίους …Θα έκαναν το πατριωτικό τους καθήκον, βγάζοντας ταυτόχρονα και κέρδος …Μιλάμε για “ονειρεμένες” καταστάσεις.
Εύκολο ήταν αυτό να τεθεί ως στόχος εις βάρος τής Ελλάδας. Εύκολο ήταν, γιατί από το 1897 και τα αναγκαστικά δάνεια οι Σιωνιστές την έλεγχαν απόλυτα. Ο
Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος της στερούσε κάθε δυνατότητα αντίδρασης. Ο οικονομικός έλεγχος επέτρεπε στους τοκογλύφους να κάνουν κανονικό “κάστινγκ” των
υποψηφίων ηγετών της, προκειμένου να αποφεύγονται οι εκπλήξεις. Της έδωσαν τόσο έντονα “αντικομμουνιστικά” χαρακτηριστικά όσο δεν είχε κανένα άλλο κράτος
στην Ευρώπη. Γιατί; …Για να την “βιδώσουν” στη Δύση …Για να μην έχει ποτέ ως πραγματική και μόνιμη επιλογή της την “ιδιόμορφη” Ρωσία, καθώς είχαν
καταστραφεί οι “σχέσεις” τους.
Πότε έγινε αυτό; …Όταν η μικρή Ελλάδα – καθ’ υπόδειξη των τοκογλύφων – συμμετείχε στην αντικομμουνιστική εκστρατεία τής Ουκρανίας με το μεγαλύτερο
στράτευμα απ’ όλους τους συμμετέχοντες. Ήταν μισητή, δηλαδή, για τους “μπολσεβίκους” και με τη “βούλα”. Ακόμα και στο εσωτερικό της λειτουργούσε με τα
ναζιστικά πρότυπα, εφόσον είχε “καταστήσει” τους απειροελάχιστους “κουμμουνιστάς” σε μείζονα εθνικό εχθρό, που επέβαλε ακόμα και περιστολή κοινωνικών και
ατομικών δικαιωμάτων προκειμένου ν’ αντιμετωπιστεί …”Μείζον” εθνικός εχθρός οι “τρεις κι ο κούκος” τού Εβραίου Μπεναρόγια, που παρίστανε το ΚΚΕ.
Η Ελλάδα είχε λάβει κι αυτή τα οριστικά χαρακτηριστικά της …Ήταν απολύτως ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΗ και με νόμιμη σχέση με τη Δύση. Οποιαδήποτε διαφορετική “επιλογή”
της εκλαμβανόταν ως “εκπόρνευση” εξαιτίας κάποιας “αιρετικής” ηγεσίας και αυτό επέτρεπε σε κάποιους να την τιμωρούν. Οι ίδιοι άνθρωποι, δηλαδή, μπορούσαν
να την “σπρώχνουν” στην “εκπόρνευση” και οι ίδιοι να την τιμωρούν …Ο τέλειος αποδιοπομπαίος “τράγος”. Όποτε ήθελες τον δημιουργούσες και τον τιμωρούσες
όσο σκληρά ήθελες, γιατί γνώριζες ότι εκεί όπου θα “πήγαινε” υπήρχε “αδιέξοδο” και επιπλέον άντεχε όλων των ειδών τις τιμωρίες.
Οι Παγκόσμιοι Πόλεμοι με όρους υποκόσμου.


Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος.


Η παγκόσμια “μαφία” – με μια στημένη “φασαρία”—
εισέρχεται ως “νταβατζής” στην ευρωπαϊκή “γειτονιά”.
Για να καταλάβει κάποιος πως λειτουργεί ο σχεδιασμός των Σιωνιστών θα προσπαθήσουμε να μπούμε στο “μυαλό” τους …Να εφαρμόσουμε την “τεχνογνωσία” τους
…Να εξηγήσουμε τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και τις συνέπειές του – εφόσον αυτό ήταν το ζητούμενό του – με όρους “μαφίας” και “πεζοδρομίου”. Πώς
λειτουργεί το κόλπο των “μαφιόζων”, οι οποίοι θέλουν να ελέγξουν ολόκληρες περιοχές με τη “διακριτικότητα” του προστάτη και χωρίς τις “στολές” τού
κατακτητή; Ποιες είναι οι αρχές τής λειτουργίας ενός σχεδιασμού, όπως ο ψυχροπολεμικός για παράδειγμα; …Ο σχεδιασμός που κυριαρχούσαν οι “καλοί” και οι
“κακοί”; …Ο σχεδιασμός όπου ο καθένας απ’ αυτούς έλεγχε το δικό του “Μπλοκ” ως “εκφραστής” και κάτοχος των πνευματικών δικαιωμάτων μιας ξεχωριστής
ιδεολογίας.
Το καλό κόλπο των “νταβατζήδων” του δρόμου, για να μπαίνουν στις ιδιοκτησίες των “νοικοκυραίων”, είναι πολύ απλό: Πάντα αυτό κάνουν και ο τρόπος που το
κάνουν είναι ένας και μοναδικός …Είναι ο τρόπος των συμμοριών: Βρίσκουν έναν εξίσου ισχυρό “συνέταιρο” και “χωρίζουν” τον χώρο σε “σφαίρες” επιρροής και
“παίζουν” το παιχνίδι τού “καλού” και του “κακού” αποκλειστικά στον χώρο που τους ενδιαφέρει. Το σχέδιο, δηλαδή, ξεκινάει πάντα με μια γενική “μοιρασιά”,
όπως κάνουν οι “μαφιόζοι” …Πάνω γειτονιά και κάτω γειτονιά …Little Italy και China Town …Ανατολικό “Μπλοκ” και Δυτικό “Μπλοκ”. Ξεχωρίζουμε δηλαδή τη
“γειτονιά” ή το “μαγαζί” που μας ενδιαφέρει από κάτι όμοιο – και το οποίο ανήκει σε έναν ορατό “εχθρό” – , που είναι η δίπλα “γειτονιά” ή το δίπλα
“μαγαζί”.
Αυτός ο εξωτερικός εχθρός είναι που “μαντρώνει” τη γειτονιά που μας ενδιαφέρει …Ο εχθρός, ο οποίος πάντα υπάρχει ως “απειλή”, είτε απειλεί πραγματικά
είτε όχι …Ένας “μυστηριώδης” εχθρός, ο οποίος πάντα υπάρχει εκεί “γύρω” και απλά επιδιώκει να επωφεληθεί σε περίπτωση που αντιληφθεί αδυναμία. Αυτός,
δηλαδή, δεν είναι απαραίτητο ότι συμμετέχει στην παράσταση …Είναι ένας “μπαμπούλας”, του οποίου η εμφάνιση δεν απαιτείται. Είναι αρκετό να έχει κάπου
κάποτε απλά δημοσιοποιήσει μια επεκτατική άποψη εις βάρος τής γειτονιάς, και αυτό αρκεί.
Από εκεί και πέρα η βία, η οποία ασκείται, αφορά μόνον τα δικά μας άτομα. Δεν ασκείς τη βία στο ξένο μέρος, γιατί είναι άλλο πράγμα ο πόλεμος και άλλο
πράγμα το νταβατζηλίκι. Τη βία του νταβατζηλικίου την ασκείς αποκλειστικά στους δικούς σου ανθρώπους …Σε αυτούς που πρέπει να σε πληρώσουν για την
“προστασία” που τους “προσφέρεις” …Τα δικά τους μαγαζιά, μούτρα ή πόδια απειλείς να “σπάσεις”, κάθε φορά που δεν σε πληρώνουν. Με τον εχθρό μπορεί να
είσαι κρυφός φίλος, συνέταιρος ή μπορεί ακόμα και να μην ξέρει καν πώς τον χρησιμοποιείς ως τέτοιο, για να “δουλεύεις” κάποιους δικούς σου ανθρώπους. Το
γεγονός ότι με τον “μπαμπούλα” τρομάζουν τα μικρά παιδιά, δεν σημαίνει ότι αυτός είναι πραγματικός και φίλος ή συνέταιρος των μανάδων.
Αυτός λοιπόν ο αρπακτικός “κακός” για τον προτεσταντικό σχεδιασμό, που “μαντρώνει” τη Δύση, είναι πάντα η Ρωσία. Αυτός είναι ο μόνιμος και διαχρονικός
“μπαμπούλας” τής Ευρώπης. Η ύπαρξη της Ρωσίας τούς επιτρέπει να εμφανίζονται ως “νταβατζήδες” Πλανητάρχες. Η ύπαρξη της Ρωσίας τούς επιτρέπει να “σπάνε”
και να λεηλατούν την Ευρώπη κάθε λίγο και λιγάκι, χωρίς να φοβούνται τη ρήξη μ’ αυτήν. Η ύπαρξη της απειλής τής Ρωσίας τούς επιτρέπει να τρομοκρατούν την
Ευρώπη και να μπαίνουν μέσα σ’ αυτήν ως “νταβατζήδες” …Η βολική Ρωσία …Η Ρωσία σε όλες τις μορφές της …Είτε ως ορθόδοξη δύναμη είτε ως κομμουνιστική
είτε σαν “εξωγήινη”, είναι πάντα χρήσιμη. Είναι μια μεγάλη δύναμη, η οποία ξεπερνάει τα “μέτρα” των κρατών τής Ευρώπης και πάντα μπορεί να λειτουργεί
εναντίον τους σαν “φόβητρο”.
Πάντα με αυτήν “ξεκινάνε” το “δούλεμα” των λαών και πάντα πάνω της “τελειώνουν” τον οριστικό “σχεδιασμό” …Η Ρωσία, την οποία ελέγχουν απόλυτα από τότε
που οι πετρελαιοτραπεζίτες τής Νέας Υόρκης ανέτρεψαν τον Τσάρο με τους δικούς τους “προλετάριους”. Από τότε – μέχρι τώρα – την ελέγχουν απόλυτα. Από τη
στιγμή που ελέγχουν τον εξωτερικό εχθρό, του οποίου η απειλή είναι μόνον στα “κυβικά”, έχουν εξασφαλίσει τη “μάντρα” για τα θύματά τους …Τη “μάντρα” που
θα τα περιορίζει, εφόσον θα φοβούνται να την εγκαταλείψουν. Όσο και να υποφέρουν σε αυτήν τη “μάντρα”, θα υπομένουν τα πάντα, γιατί “έξω” απ’ αυτήν
νομίζουν ότι υπάρχει ο “θάνατος” και αυτό είναι χειρότερο από κάθε είδους τιμωρία, όσο σκληρή κι αν είναι αυτή.
Έχοντας εξασφαλίσει αυτήν τη “στεγανότητα”, πρέπει πλέον να ξεκινήσουν να εκμεταλλεύονται τα θύματά τους. Πρέπει να βρουν τρόπο μέσα στη δική τους
“γειτονιά” να εκμεταλλεύονται “νοικοκυραίους”, οι οποίοι έχουν τυπικά τα ίδια δικαιώματα με τους ίδιους …”Νοικοκυραίους”, οι οποίοι πρέπει να πληρώσουν
το “νταβατζιλίκι” τους …Να πληρώσουν “νταβατζηλίκι” γι’ αυτά που ανήκουν στους ίδιους …Να δώσουν μερίδιο από τις περιουσίες τους, από τα κέρδη τους
κλπ.. Σε αυτό το σημείο εμφανίζεται η ανάγκη τού “νταή”. Ο “καλός” δεν μπορεί να πάρει σβάρνα τα μαγαζιά και να τα “σπάει”. Ο “καλός” πρέπει να διατηρεί
την εικόνα του και άρα στον εαυτό του επιτρέπει μόνον να “βοηθάει” …με το “αζημίωτο” βέβαια.
Τα “μαγαζιά” τα “σπάει” ο “νταής” …Ο “νταής”, που συμφέρει να φαίνεται και λίγο ψυχοπαθής, για να τρομάζει ακόμα περισσότερο τους “νοικοκυραίους” …Ο
“νταής”, ο οποίος στην πραγματικότητα είναι υπάλληλος του “καλού”, αλλά αυτό είναι το κοινό τους “μυστικό”. Την ώρα λοιπόν που ο “καλός” παριστάνει κάπου –
όπου υπάρχουν μάρτυρες – τον καλό “οικογενειάρχη”, ο “νταής” υπάλληλός του “σπάει” μαγαζιά και κόκαλα. Περιφέρεται στη “γειτονιά” προκλητικός και
“μεθυσμένος” και μπαίνει μέσα στα μαγαζιά και κάνει τεχνητές φασαρίες, για να κάνει εμφανή την ανάγκη “προστασίας” …Την ανάγκη του ρόλου του “καλού” και
“ισχυρού”, ο οποίος “πουλάει” την ασφάλεια, γιατί κι αυτή έχει κόστος.
Αυτό είναι το ζητούμενο. Ο “καλός” με μια στιγμιαία φασαρία, που έχει πληρώσει σε έναν “νταή”, μπαίνει μόνιμα στην ξένη περιουσία …”Πουλάει” “προστασία”
απέναντι στον “καταστροφέα”, που είναι δικός του άνθρωπος …Επειδή όμως αυτό δεν φτάνει, αν ο “καταστροφέας” φάει τις “καρπαζιές” του από τον ηρωϊκό
“καλό” άνθρωπο, στην πραγματικότητα η “προστασία” πουλιέται απέναντι στον βασικό “κακό” …”Προστασία” απέναντι στον ανταγωνισμό τής γειτονιάς, ο οποίος
μπορεί να επωφεληθεί από τις συνέπειες της δικής τους φασαρίας και να καταστρέψει το σύνολο της γειτονιάς. Διαλύουν δηλαδή τα “μαγαζιά” με τη δική τους
στημένη “φασαρία” και μετά λένε στους μαγαζάτορες ότι, έτσι όπως υποβαθμίστηκε η γειτονιά, κινδυνεύει να γίνει “θερινό” το μαγαζί του, κινδυνεύει από τον
“απέναντι” ανταγωνιστή του.
Τους βάζουν δηλαδή στη διαδικασία να ενεργήσουν συλλογικά, έχοντας στην ουσία μετατρέψει τον “καλό” σε άτυπο συνέταιρό τους …Έναν συνέταιρο, ο οποίος θα
τα “πει” ένα “χεράκι” με τον “κακό” …”Μη τολμήσεις να τους πειράξεις, γιατί είναι δικοί μου άνθρωποι”. Επειδή αυτός ο “καλός” άνθρωπος είναι “πολύ
καλός”, θέλει να “βοηθήσει” σε όλα τα επίπεδα …Να βοηθήσει τους κατεστραμμένους να σταθούν στα “πόδια” τους …Να τους βοηθήσει μέχρι να ξαναγίνουν
ανταγωνιστικοί …Να τους δώσει χρήματα να ξαναφτιάξουν τα σπασμένα – που οι ίδιοι έσπασαν – …και μετά θα φύγουν …Όμως, μέχρι τότε, θα μείνουν
…Μένουν, γιατί έχουν “δικαίωμα” να παρακολουθούν τα χρήματά τους …Να παρακολουθούν το πώς χρησιμοποιούνται τα χρήματά τους.
Όμως, επειδή ο άνθρωπος “μαθαίνει” πολύ ευκολότερα με παραδείγματα, τότε μπαίνει στο “σενάριο” η Ελλάδα. Επειδή κάποιοι δεν μπορούν να καταλάβουν τι εννοεί
ο “καλός” όταν τους υπόσχεται προστασία από την “επιρροή” τού “κακού”, χρειάζονται ένα παράδειγμα …Ένα διδακτικό “παράδειγμα” του τι μπορεί να πάθει
κάποιος, ο οποίος δεν θέλει την “προστασία”. Τότε “σπρώχνεται” η αφελής και πλανεμένη στην “αγκαλιά” τού εχθρού ή τουλάχιστον προς εκείνη την κατεύθυνση.
Γι’ αυτόν τον λόγο ο “νταής” ήταν ιδιαίτερα “επιμελής” στην καταστροφή τής Ελλάδας.
Καμία άλλη ευρωπαϊκή χώρα δεν καταστράφηκε από τους Γερμανούς με την επιμέλεια που αυτό έγινε εις βάρος τής Ελλάδας. Γιατί ακολουθήθηκε αυτή η μεροληπτική
εις βάρος της πολιτική; …Για να την εξωθήσουν στην απόλυτη απελπισία …Για να την “σπρώξουν” εύκολα στο λάθος τού απελπισμένου …Στο “λάθος” αυτού, ο
οποίος πνίγεται από το δίκιο και οι σύμμαχοί του δεν του δίνουν σημασία …Στο “λάθος” αυτού, ο οποίος από αντίδραση και μόνο θα επιχειρήσει να ζητήσει τη
βοήθεια του “κακού” …Να υποπέσει στη θανάσιμη “αμαρτία” να θέλει να εγκαταλείψει την “γειτονιά” με κίνδυνο να καταστρέψει την κοινή της άμυνα.
Αυτό είναι το ζητούμενο και η κορύφωση του ρόλου για τον οποίο έχει προετοιμαστεί. Τότε θα φάει το “ξύλο” τής αρκούδας και αφού αιμορραγήσει σε βαθμό
θανάτου θα “σωθεί” κι αυτή από τον “καλό”, γιατί τέτοιος είναι …Είναι “καλός” και “συγχωρεί” ακόμα και την “αμαρτωλή”. Στο μεταξύ, όμως, από το δικό της
“πάθημα” θα έχουν συμμορφωθεί όλοι οι υπόλοιποι …και αυτό είναι το ζητούμενο. Το ζητούμενο δεν είναι να “πονέσει” ο τιμωρημένος …Το ζητούμενο είναι να
τρομοκρατηθεί ο περίγυρος.
Αυτός είναι ο σχεδιασμός τού “νταβατζή”. Αυτός θα μπει με “αυτοθυσία” επικεφαλής τής γειτονιάς, για να την υπερασπιστεί από τις διεκδικήσεις τού “κακού”.
Αυτός θα τον εμποδίσει να πάρει μαζί του την “αμαρτωλή”. Αυτός θα απειλήσει τον “κακό” ότι θα του επιτεθεί, αν δεν να σταματήσει τις συνομωσίες τύπου
Ελλάδας. Αυτός θα βάλει μπροστά τα “στήθη” του, για να μην “πονέσουν” κι άλλοι λαοί, όπως πόνεσαν οι Έλληνες εξαιτίας τού “κακού” και των συνωμοτικών του
“σχεδίων” …Όλοι “χαρούμενοι”, έστω κι αν είναι όλοι “θύματά” του. Ο “νταής” στη “γωνιά” του τιμωρημένος υπό την προστασία τού “αφεντικού”, απολαμβάνοντας
και μια μικρή συμπάθεια, γιατί με έναν ισχυρό εχθρό έξω από τη “γειτονιά” ο “νταής” έχει κι αυτός τις συμπάθειές του…
…Μόνο η “πόρνη” γίνεται μισητή απ’ όλους. Συμπαθής δηλαδή αυτός, ο οποίος προκάλεσε εκατομμύρια θανάτων και αντιπαθής αυτός ο οποίος υπέφερε απ’ όλους
τους “νταήδες”. Αυτή θα κάθεται στη δική της γωνιά να “γλείφει” τις “πληγές” της υπό τη σκληρή επιτήρηση του “αφεντικού” και την απέχθεια της γειτονιάς
…Μιας γειτονιάς, η οποία θεωρεί ότι την πρόδωσε, για να καλοπεράσει η ίδια. Όλοι οι υπόλοιποι ευτυχείς, άσχετα αν έχουν χαρίσει ένα μέρος τής
ανεξαρτησίας τους …Ευτυχείς, άσχετα αν απώλεσαν κάτι, που, αν επιχειρούσε κάποιος να τους το αφαιρέσει με τη βία, θα τον πολεμούσαν μέχρι θανάτου.
Αυτός είναι ο σχεδιασμός των Σιωνιστών. Με τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο δημιούργησαν το Δυτικό Μπλοκ και στην πραγματικότητα πήραν την “κηδεμονία” όλων των
δυτικών κρατών τής Ευρώπης. Όλα αυτά με το σχέδιο των κακοποιών, το οποίο μόλις περιγράψαμε. Ο ψυχοπαθής “νταής” της ευρωπαϊκής “γειτονιάς” – η οποία
φτάνει μέχρι τη Ρωσία – είναι η Γερμανία …Η Σιωνιστική Γερμανία. Αυτήν τη Σιωνιστική Γερμανία χρησιμοποιούν οι Σιωνιστικές ΗΠΑ, για να “μπουν” στα
ευρωπαϊκά θέματα, κατόπιν “προσκλήσεως” των απελπισμένων Ευρωπαίων. Η Σιωνιστική Γερμανία τούς “απελπίζει” με την αθλιότητά της και οι “Αμερικανοί”
εμφανίζονται έτοιμοι να “συνδράμουν”, επειδή είναι “καλοί”. Τη Γερμανία βέβαια την προστατεύουν, γιατί ο “άρρωστος” θέλει “βοήθεια”, ειδικά την ώρα που ο
“κακός” καιροφυλακτεί.
Αυτό είναι το σενάριο και, όπως όλα τα καλά σενάρια των εγκληματιών, υπάρχουν εξασφαλισμένα άλλοθι. Οι ΗΠΑ ποτέ δεν ξεκινάνε πόλεμο εναντίον των Ευρωπαίων.
Ίσα-ίσα που μπαίνουν με καθυστέρηση στον πόλεμο, γιατί δεν τους “αφορά”. Μπαίνουν, επειδή τους “παρακαλάνε” τα θύματα του πολέμου. Αυτό γίνεται πάντα. Την
ώρα που οι ΗΠΑ έχουν εξασφαλισμένο “άλλοθι”, στέλνουν έναν Γερμανό “μπράβο” να κάνει ένα “τουρ” καταστροφής και ολέθρου στην Ευρώπη. Όταν κρίνουν ότι οι
Ευρωπαίοι έχουν φτάσει στα όρια της απελπισίας, τότε εμφανίζονται σαν το “ιππικό” που σώζει …Τότε “σαλπίζουν” την επίθεση της “απελευθέρωσης”, η οποία
στην ουσία είναι η επίθεση της “υποδούλωσης”.
Κατάλαβε ο αναγνώστης πώς λειτούργησε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος; …Οι Σιωνιστές, οι οποίοι είχαν χρηματοδοτήσει τον εθνικισμό και άρα τη δημιουργία
των ανεξάρτητων εθνικών κρατών τής Ευρώπης, μέσω αυτού του Πολέμου κατόρθωσαν κι “επέστρεψαν”. Οι ίδιοι, δηλαδή, που με τα δάνειά τους και την επένδυσή
τους στον εθνικισμό δημιούργησαν μια “γειτονιά” με ομοιόμορφα χαρακτηριστικά – τα οποία γνώριζαν – , “επέστρεψαν” για τις εισπράξεις. “Έφυγαν” από την
Ευρώπη των εθνικιστικών συγκρούσεων και της “γεννήσεως” των εθνικών κρατών και μετά από έναν σχεδόν αιώνα “επέστρεψαν” ως δανειστές και επικυρίαρχοι των
εθνών.
Αυτή ήταν η πρώτη μεγάλη νίκη τους, αλλά όχι η τελική. Μπήκαν στην Ευρώπη σαν “προστάτες” των ευρωπαϊκών λαών και κρατών απέναντι στη ρωσική απειλή, την
οποία εξέφραζε η Σοβιετική Αυτοκρατορία. “Ψαλίδισαν” τις ελευθερίες όλων των κρατών. Πήραν “μερίδιο” από όλες τις εθνικές παραγωγές, υποδομές και
λειτουργίες. Συναποφάσιζαν σε επίπεδο κορυφής με όλες τις ηγεσίες όλων των κρατών για τις δικές τους επιλογές. Από τη στιγμή που είχαν “λόγο” στην Ευρώπη,
ήταν θέμα χρόνου να προχωρήσουν στην ολοκλήρωση του σχεδιασμού τους …Στην απόλυτη κατάκτησή της …Στην μετατροπή της σε “ΗΠΑ”, προκειμένου να
επαναλάβουν τον αμερικανικό “θρίαμβό” τους.
Γι’ αυτούς, δηλαδή, δεν έχει μεγάλη διαφορά αυτό το οποίο επιχείρησαν στις προπολεμικές ΗΠΑ με αυτά που θέλουν να επιχειρήσουν στη σημερινή Ευρώπη. Απλά
εκεί οι ανταγωνιζόμενες εθνότητες κατοικούσαν στις διαφορετικές γειτονιές, ενώ στη σημερινή Ενωμένη Ευρώπη κατοικούν σε διαφορετικές “επαρχίες” – να τις
πούμε έτσι στην εποχή τής “παγκοσμιοποίησης”. Στις ΗΠΑ είχαν “μπράβους” τους “μαφιόζους”, οι οποίοι τους βοηθούσαν στις απατεωνιές τους, ενώ στην Ευρωπαϊκή
Ένωση θα έχουν “μπράβο” τη Γερμανία. Τα οικονομικά “Κραχ” δηλαδή και οι “μαφίες” τής διαφθοράς ήταν τα αναμενόμενα γι’ αυτούς που γνώριζαν τι να περιμένουν
… Αναζητούνταν τώρα μια νέα διεφθαρμένη “Ουάσιγκτον” και οι Βρυξέλες δεν φαινόταν άσχημη τοποθεσία.
Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Ο στόχος και οι ρόλοι.


Από τη στιγμή που “μάντρωσαν” την ευρωπαϊκή “γειτονιά”, ήταν θέμα χρόνου να της επιτεθούν με στόχο να της τα πάρουν όλα. Αυτοί, οι οποίοι κατέστρεψαν τους
Αμερικανούς, τους Γερμανούς ή τους Ρώσους με συνοπτικές διαδικασίες ήταν αδύνατον να αφήσουν τους υπόλοιπους Ευρωπαίους με “ίχνη” εθνικής ανεξαρτησίας και
βεβαίως με ένα αντίστοιχο εθνικό κεφάλαιο. Απλά περίμεναν να “ωριμάσουν” οι καταστάσεις μέχρι να “ξαναχτυπήσουν”. Τι “περίμεναν”; …Να πιάσουν “τόπο” τα
δάνειά τους και η Ευρώπη να “ξαναχτιστεί” …Να ξαναγίνει πάλι μια τεράστιας αξίας περιουσία, που άξιζε τον κόπο να αρπαχθεί. Στόχος τους ήταν να
αποκτήσουν “Παλάτια” και όχι “συντρίμμια”. Τα θύματά τους θα εργάζονταν σκληρά όχι μόνον για να ξαναχτίσουν αυτά τα οποία οι συνωμότες είχαν γκρεμίσει,
αλλά και να τους επιστρέψουν τα τοκογλυφικά δάνεια.

…Και μετά; …Νέα δάνεια, τα οποία πλέον θα “υποθήκευαν” τα “Παλάτια”. Και πάλι έπρεπε να “στηθούν” οι “παίκτες”, προκειμένου να γίνει το παιχνίδι τού
“νταβατζή”. Όμως, αυτήν τη φορά δεν θα παιζόταν το παιχνίδι τής “φασαρίας”, αλλά το παιχνίδι τού “παπά”. Δεν θα παιζόταν το παιχνίδι του πολέμου και των
όπλων, αλλά το “παιχνίδι” τής δήθεν οικονομίας και του “υγιούς” ανταγωνισμού. Θα τους ξεγελούσαν σε ένα παιχνίδι με “σημαδεμένα” χαρτιά και έναν “στημένο”
παίκτη. Αυτήν τη φορά ο “νταής” δεν θα ήταν ο βίαιος ψυχοπαθής καταστροφέας, αλλά ο “πετυχημένος” “χαρτοπαίκτης” …Ο “χαρτοπαίκτης”, ο οποίος θα έπαιζε
ένα “παιχνίδι”, που τελικός κερδισμένος δεν θα ήταν ο ίδιος, αλλά τα “αφεντικά” του …Οι “καλοί”, που δεν “χαρτοπαίζουν” οι ίδιοι, αλλά που – ως “καλοί” –
είναι διατεθειμένοι να χρηματοδοτήσουν ακόμα και τις “ζημιές” των “αφελών”.
Εκεί κάπου αναζητάμε και το μυστικό τής τελικής φάσης τού σιωνιστικού σχεδιασμού. Ποτέ δεν πρέπει να μπερδευόμαστε και να αναζητάμε ανώτερες στρατηγικές
…Στρατηγικές ακολουθούν οι στρατηγοί και όχι οι Σιωνιστές Εβραίοι. Οι Σιωνιστές είναι απατεώνες και τις τακτικές τους τις αναζητάμε σε πετυχημένες
απατεωνιές. Απλά πράγματα …Από τη στιγμή που γνωρίζουμε ποιους έχουμε “απέναντί” μας, γνωρίζουμε και τις δυνατότητές τους …Γνωρίζουμε και την
τεχνογνωσία που κατέχουν.
Οι άνθρωποι αυτοί πάντα ανήκαν στα καταγώγια και ποτέ δεν μπόρεσαν να ξεφύγουν απ’ αυτά. Δεν αλλάζουν ποτέ, γιατί η εσωτερική τους παιδεία και παράδοση
έχει διαμορφωθεί και έχει “ζυμωθεί” μέσα από συνθήκες, οι οποίες είχαν να κάνουν με τη ζωή τους στα “καταγώγια”. Η μακραίωνη “πετυχημένη” παρουσία τους στα
γκέτο και στα “περιθώρια” των κοινωνιών που τους φιλοξενούσαν, τους έδωσε εκείνα τα χαρακτηριστικά, τα οποία πλέον δεν αλλάζουν. Όπου και να “φτάσουν”,
δηλαδή, ό,τι και να κάνουν στις ζωές τους, η νοοτροπία τους παραμένει η ίδια. Όσο κι αν μορφωθούν, ό,τι κι αν διαχειρίζονται, τα “κόλπα” τους είναι πάντα
τα ίδια, γιατί αυτά “κληρονόμησαν” από τα σπίτια τους. Όσο ψηλά κι αν φτάσουν, θα είναι αυτοί που θα σκαλίσουν τη μύτη τους – για γούρι – , όπως έκανε ο
χαρτοκλέφτης ο παππούς τους, όταν περίμενε τον άσσο σε κάποιο καταγώγιο του Βερολίνου ή της Βαρσοβίας…
Δεν είναι παράξενο, δηλαδή, που ο Στρος Καν, μία ανάσα πριν από την Προεδρία τής Γαλλίας, πιάστηκε να ορμάει γυμνός σε μια καθαρίστρια …Δεν είναι
παράξενο, που ο δήθεν “νομπελίστας” Ρουμπινί εξευτελίστηκε, αναζητώντας πόρνες …Δεν είναι παράξενο, που ο “πολύς” Σαρκοζί – ακόμα και από το μέγαρο των
Ηλυσίων – δεν ξεχνούσε, σαν κοινός “νταβατζής”, να τα “παίρνει” από τις πάμπλουτες γριές τού Αλτσχάιμερ …Δεν αλλάζουν οι Εβραίοι, και γι’ αυτόν τον λόγο
μπορούν από τους “θρόνους” να βρεθούν στην “ψειρού” με τους γύφτους …Όμως, δεν αλλάζουν και τα κόλπα τους. Το τελικό κόλπο τους έχει σχέση με τα χρέη.
Ελέγχοντας όλες τις διεφθαρμένες ηγεσίες των ευρωπαϊκών χωρών, θα φόρτωναν τα κράτη με χρέη, ώστε στη συνέχεια να προχωρούσαν σε “κατασχέσεις”.
“Κατασχέσεις” σε αυτό το επίπεδο σημαίνει “Μνημόνια” και αναγκαστικές ιδιωτικοποιήσεις των στρατηγικών δημοσίων επιχειρήσεων και υποδομών.
Αφού λοιπόν άλλαζε το παιχνίδι, θα άλλαζε και το περιβάλλον. Η Ρωσία έπρεπε να επιβιώσει σαν “κακός”, έστω κι αν ο ρόλος τής ως κομμουνιστική
“αυτοκρατορία” είχε τελειώσει. Γιατί είχε τελειώσει; …Γιατί δεν συνέφερε πλέον το “δίπολο” των θεωρητικά ισότιμων ανταγωνιστών. Η Νέα Τάξη ήταν
αυτοκρατορικού τύπου και το αφεντικό θα ήταν ένα και μοναδικό. Ο εχθρός θα ήταν ένας και θα έμοιαζε με τους εθνικού τύπου εχθρούς, οι οποίοι ανταγωνίζονται
σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο τον αντίπαλό τους και όχι το ιδεολογικό. Ήταν θέμα χρόνου δηλαδή να “πεθάνει” η αυτοκρατορία-“δεκανίκι” των μπολσεβίκων.
Ταυτόχρονα έπρεπε να ενισχυθεί και η Γερμανία, για να παίξει τον νέο ρόλο της. Από τη στιγμή που ήθελαν έναν ισχυρό “παίκτη” εντός Ευρώπης να παρασέρνει
τους άλλους στις επιλογές τους, δεν “έφτανε” η διχασμένη Γερμανία. Η Γερμανία έπρεπε να ενωθεί.
Το νέο κάστινγκ.
Οι αλλαγές ήταν εύκολες στη δρομολόγησή τους και ήταν στο πνεύμα “…άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα αλλιώς”. Με τους ίδιους ανθρώπους, που έλεγχαν τη
Ρωσία και τη Γερμανία στον προηγούμενο σχεδιασμό δρομολόγησαν και τον νέο.


Ρωσία.

Οι Σιωνιστές τής Νέας Υόρκης, οι οποίοι ήταν οι ιδιοκτήτες τής σοβιετικής Ρωσίας, προετοίμασαν τη Νέα Ρωσία για τον νέο ρόλο της. Πώς; Με τον τρόπο που
μόνον αυτοί μπορούσαν να δρομολογήσουν. Πήραν τον υπάλληλό τους, ο οποίος παρίστανε τον “αυτοκράτορα” και τον αποκατέστησαν, μετατρέποντάς τον σε
“πιτσαδόρο” κάποιας εταιρείας τους. Στη συνέχεια έβαλαν τον Εβραίο Τσουμπάις να μοιράσει τα ρωσικά “ιμάτια” σε Σιωνιστές. Με “εγγυήσεις” δηλαδή των
τοκογλύφων τής Νέας Υόρκης το ρωσικό κεφάλαιο πέρασε με συνοπτικές διαδικασίες στα χέρια των Σιωνιστών.
Οι Σιωνιστές δηλαδή της Νέας Υόρκης υπέγραφαν εγγυητικές επιστολές και αυτοί έβγαιναν στη Ρωσία για “ψώνια”. Με έξοδα χαρτιού και μελανιού “λεηλατούσαν” τα
πάντα. Τα παιδιά δηλαδή των Σιωνιστών τοκογλύφων τής Νέας Υόρκης “κληρονόμησαν” τη Ρωσία των πατέρων τους. Τα παιδιά τού Ρότσιλντ, του Ροκφέλερ, του Σίφ,
του Βάρμπουργκ, του Γκόλντμαν, του Σακς, των αδερφών Λέμαν, του Κουν, του Λεμπ, του Γκούγκενχαιμ, του Βάινμπεργκ …Ένα άρθρο δηλαδή αλλάζουμε σε ένα “copy
paste” του δικού μας κειμένου και περιγράφουμε τα συμβαίνοντα έναν αιώνα μετά το αμερικανικό “Κραχ”. Απλά, ανάμεσα σ’ αυτούς βάζεις για διαφορά έναν Σόρος
ή έναν Μπάφετ, οι οποίοι όμως είναι “παραφυάδες” τού ίδιου τοκογλυφικού κυκλώματος.
Αυτό το κύκλωμα λοιπόν πήρε το ρωσικό κεφάλαιο υπό την απόλυτη ιδιοκτησία του και έβαλε “αχυρανθρώπους” να παριστάνουν τους “αυτοδημιούργητους” μεγιστάνες.
Έτσι προέκυψαν οι “φεουδάρχες” τύπου Αμπράμοβιτς, Χανταρκόφσκι, Προχόροφ, Μπερεζόφσκι, Βέξελμπεργκ, Φρίντμαν κλπ.. Όλοι τους ήταν Εβραίοι Σιωνιστές και
όλοι τους “χρηματοδοτούμενοι” με τον σιωνιστικό τρόπο: …Με τον τρόπο όπου τα “εγγυητικά” χαρτιά “αγοράζουν” κεφάλαιο, το οποίο ξεπληρώνεται μόνο του από
τα δικά του κέρδη …Αυτά, δηλαδή, τα οποία γίνονται σήμερα στην Ελλάδα, η οποία πιέζεται για να κάνει ιδιωτικοποιήσεις τού “τζάμπα”.
Για να μην χαθεί ο έλεγχος μπροστά σε αυτό το πρωτοφανές στην παγκόσμια ιστορία πλιάτσικο, μεθοδεύτηκε κι ένα άλλο έγκλημα εις βάρος τού ρωσικού λαού. Για
να μην αντιδράσει ο λαός, εκμεταλλευόμενος το κενό εξουσίας, του “φόρεσαν” την περίφημη πλέον ρώσικη “μαφία”. Στην πραγματικότητα μετέτρεψαν το παρακρατικό
κράτος των κομματικών κτηνών σε “μαφία”. Μετέφεραν το “Know How” των ΗΠΑ και η μετάβαση έγινε με συνοπτικές διαδικασίες. Γνώριζαν ποιοι τομείς τής
παραοικονομίας έπρεπε να παραδοθούν στους “μαφιόζους” και έτσι μέσα σε ελάχιστους μήνες είχαν το αποτέλεσμα εκείνο, το οποίο στις ΗΠΑ, για παράδειγμα,
απαίτησε δεκαετίες για να σταθεροποιηθεί.
Με τον τρόπο αυτόν τα παλιά βίαια πρακτορόσκυλα και χαφιεδόσκυλα του κόμματος έγιναν “μαφιόζοι” …Πλούσιοι “μαφιόζοι”, που συμμετείχαν ως “μπράβοι” στο
“πλιάτσικο” και τρομοκρατούσαν τον λαό. Μόλις η Ρωσία μοιράστηκε στους Σιωνιστές, “σταθεροποιήθηκε” και η ηγεσία της. Πάνω σε ένα πανίσχυρο “υπόστρωμα”
παρανόμων “εγκαταστάθηκε” μια νέα ηγεσία απολύτως ελεγχόμενη και διεφθαρμένη. Οι Σιωνιστές – με λίγα λόγια – μετά το αμερικανικό παρακράτος έλεγχαν με τον
ίδιο απολύτως τρόπο και το ρωσικό παρακράτος. Από εκεί και πέρα όλα όσα ακολούθησαν ήταν “βιτρίνα”. Της έδωσαν μια εθνικιστικού τύπου ηγεσία, ώστε να
διατηρεί την “αντιπαλότητά” της με την Ευρώπη …Με ολόκληρη την Ευρώπη, εφόσον το μέγεθός της το επέτρεπε αυτό.
Για να είναι σίγουροι ότι δεν θα έχουν εκπλήξεις, έβαλαν σαν ηγέτη τον ορισμό τού παραδόξου. Στη Ρωσία, η οποία υποτίθεται ότι εγκατέλειπε το άθεο
σταλινικό της παρελθόν “για τη δημοκρατία και του Χριστού την πίστη” – όπως έλεγαν οι δικοί μας ήρωες – , έβαλαν ηγέτη τον Πούτιν. Έβαλαν επικεφαλής της
έναν σταλινικό άθεο πράκτορα της KGB, τον οποίο τον έλεγχαν από τον καιρό που αυτός ήταν πράκτοράς τους στην Ανατολική Γερμανία. Αυτόν τον άθεο τον έβαλαν
να σταυροκοπιέται καθημερινά και να τρέχει στα Άγια Όρη, ώστε να βγάλει την “εικόνα” που τους βόλευε. Αυτόν τον πιστό υπάλληλό τους – και εκβιαζόμενο απ’
όλες τις πλευρές – έβαλαν να κάνει τον “τρομοκράτη” τής Ευρώπης …Έναν “τρομοκράτη”, ο οποίος είναι απαραίτητος για την “αυλαία” τής “παράστασης” που
δίνουν.
Γερμανία.
Ανάλογες αλλαγές έγιναν και στη Γερμανία. Οι επιτυχείς αλλαγές ξεκίνησαν από την πάλαι ποτέ Δυτική Γερμανία και μετά από αρκετές δεκαετίες επαναλήφθηκαν
και στην Ανατολική. Απλά στη Γερμανία δεν είχαν ανάγκη να στήσουν από την αρχή μαφιόζικο παρακράτος, για να επωφελούνται από τον εκβιασμό των παρανόμων
…Στη Γερμανία υπήρχε ήδη παρακράτος, και ήταν το ναζιστικό. Οι Σιωνιστές γνώριζαν εξ’ αρχής τι έπρεπε να κάνουν. Προκειμένου να έχουν τη Δυτική Γερμανία
στον απόλυτο έλεγχό τους, χρησιμοποίησαν στη στελέχωση του κρατικού της μηχανισμού τούς παλιούς Ναζί.
Γιατί; …Για να τους εκβιάζουν. Όλη η άρχουσα τάξη τής μεταπολεμικής Δυτικής Γερμανίας ήταν πρώην Ναζί …Ναζί, των οποίων οι Σιωνιστές είχαν τους
φακέλους και τους εκβίαζαν ανά πάσα στιγμή …Πολιτικοί, δικαστικοί, αλλά και οικονομικοί παράγοντες, οι πάντες ήταν Ναζί. Δεν ήταν μόνον οι πολιτικοί, που
όλοι τους είχαν “κρυμμένους “σκελετούς” στις ντουλάπες τους. Το ίδιο συνέβαινε και με τους δικαστικούς, οι οποίοι έκαναν καριέρες παρ’ όλη τη συνεργασία
τους με το χιτλερικό καθεστώς. Όσο πιο “ψηλά” ανέβαινε κάποιος, τόσο πιο “σκοτεινό” ήταν το παρελθόν του. Στην πραγματικότητα όλοι αυτοί δεν εκβιάζονταν
καν. Όλοι αυτοί ευγνωμονούσαν τους Σιωνιστές, γιατί όχι μόνον δεν τους τιμώρησαν για τα εγκλήματά τους, αλλά γιατί τους επέτρεψαν να κάνουν μεγάλες
καριέρες τη στιγμή που ήταν εγκληματίες …Καταζητούμενοι εγκληματίες σε κάποιες χώρες κάποιοι απ’ αυτούς.
Ακόμα και το βιομηχανικό κατεστημένο τής μεταπολεμικής Γερμανίας ήταν το χιτλερικό κατεστημένο. Τα ονόματα αυτών, οι οποίοι σήμερα παρουσιάζονται ως
Γερμανοί βιομήχανοι, θα μπορούσαν να είναι γραμμένα και σε εκδήλωση του Γ’ Ράιχ …Από τον Κρουπ και τον Φλικ μέχρι τον Ούγκο Μπος. Αν κάποιος δεν δώσει
σημασία στις ημερομηνίες των εγγράφων που διαβάζει, μπορεί να διαβάζει ένα ναζιστικό κείμενο-πρόσκληση σε μια εκδήλωση και να νομίζει ότι διαβάζει
ανακοίνωση του κόμματος της Μέρκελ ή το αντίστροφο.
Λογικό είναι αυτό. Εταιρείες όπως η Siemens, IG-Farben, Daimler Benz, Volkswagen, Krupp ή Messerschmitt όχι απλά δεν διαλύθηκαν, αλλά χρηματοδοτήθηκαν εκ
νέου, για να συνεχίσουν να υπάρχουν. Οι ιδιοκτήτες τους, οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι για εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους, όχι μόνον δεν έχασαν τις ιδιοκτησίες
τους, τιμωρούμενοι για τη ρατσιστική και φασιστική τους δραστηριότητα, αλλά “αγιοποίηθηκαν” μέσα από μερικές “φιλανθρωπικές” πράξεις και βέβαια μέσα από τα
γερμανικά ΜΜΕ, τα οποία ανήκουν κατ’ αποκλειστικότητα στους Σιωνιστές. Ο ίδιος ο “ταμίας” τού Χίτλερ, που ήταν ο Herman Josef Abs, όχι μόνον δεν
τιμωρήθηκε, αλλά έγινε ο κύριος οικονομικός σύμβουλος του “οραματιστή” τής Ενωμένης Ευρώπης Αντενάουερ.
Όταν ήρθε η σειρά τής Ανατολικής Γερμανίας, έγιναν και πάλι τα ίδια. Οι πρώην Ναζί εγκληματίες, οι οποίοι μεταπολεμικά έγιναν σταλινικοί, “ξαναβαπτίστηκαν”
“δημοκράτες”. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι λίγες ημέρες πριν την Ένωση ήταν χαφιέδες των σταλινικών μυστικών υπηρεσιών τύπου Στάζι, έγιναν ως δια “μαγείας”
“δημοκράτες”. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι πυροβολούσαν όποιον πηδούσε το “τείχος”, ήταν αυτοί οι οποίοι την επομένη τής πτώσης του έβγαιναν φωτογραφίες με
“βαριοπούλες” στα χέρια …Κανονικά “σκουπίδια” τού κοινωνικού περιθωρίου ανασύρθηκαν από τους Σιωνιστές και κατέκτησαν την “κορυφή” τής εξουσίας. Άνθρωποι
με μηδενική προσωπική αξία, όπως η Μέρκελ, με τη βοήθεια των σιωνιστικών ΜΜΕ και των μυστικών υπηρεσιών κατέλαβαν την εξουσία στην Ενωμένη πλέον Γερμανία.
Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε. Οι σημερινοί “δημοκράτες”, που κυβερνούν τη Γερμανία, είναι είτε Ναζί τής πρώην Δυτικής Γερμανίας – όπως ο Σόιμπλε –
είτε Σταλινικοί τής πρώην Ανατολικής Γερμανίας – όπως η Μέρκελ—. Οι Σιωνιστές μπορούσαν πλέον να δρομολογήσουν το σχέδιό τους στην τελική του “ευθεία”. Οι
βασικοί “παίκτες” πήραν τα επιθυμητά χαρακτηριστικά και όλα ήταν έτοιμα για την τελευταία “πράξη” τού μεγαλύτερου εγκλήματος στην ανθρώπινη ιστορία. Δεν
είναι τυχαίο δηλαδή που ο σταλινικός Πούτιν και η σταλινικιά Μέρκελ, οι οποίοι σήμερα “πρωταγωνιστούν” στην παράσταση, ήταν συνάδερφοι στη Στάζι.
…Οι πάντες έτοιμοι να ενσαρκώσουν τον ρόλο τους. Η Ρωσία, ως ο “κακός” Μόσκοβος, ήταν και πάλι εμφανής σαν απειλή για την Ευρώπη. Με την απειλητική του
“ύπαρξη” θα ανάγκαζε την ευρωπαϊκή “γειτονιά” να “ενωθεί” και να φτιάξει ένα κοινό “μαγαζί”, προκειμένου να μπορεί να του αντισταθεί σε περίπτωση απειλής.
Η Γερμανία, ως ο πρώην ψυχοπαθής “νταής” και νυν φανατικός “νοικοκύρης” τού Ρήνου, θα εμφανίζεται σαν αγγελιοφόρος τής “ειρήνης” και λάτρης τής νέας
“κοινής” ευρωπαϊκής προοπτικής …Το κράτος τού Αντενάουερ με τους Ναζί συμβούλους …Ο “οραματιστής” ενός κοινού μέλλοντος, ο οποίος βέβαια θα τους φέρνει
όλους σε ένα κοινό οικονομικό πεδίο για το “καλό” όλων …όπως βέβαια το φαντάζονται οι Σιωνιστές …Ένα πεδίο, το οποίο φρόντισαν οι τοκογλύφοι να είναι
όμοιο με ένα “τραπέζι” τής “χαρτοπαιξίας”.

Αφού με τον “κακό” είχαν “μαντρώσει” τα ευρωπαϊκά κράτη, στη συνέχεια θα τα έβαζαν να παίξουν ένα παιχνίδι “στημένο” …Θα τα έβαζαν να παίξουν το
“παιχνίδι” τής οικονομίας με όρους “πόκερ”. Η Γερμανία, ως πρώην “νταής” – και επειδή αυτό εξυπηρετεί το σενάριο – , θα ήταν ο πιο “ενθουσιώδης” υποψήφιος
“παίκτης”, που θα “πόνταρε” ολόκληρη την περιουσία του στο “κοινό” ευρωπαϊκό “τραπέζι” τού “πόκερ”. Επειδή βέβαια τα “νταηλίκια” δεν ξεχνιούνται, θα ήταν
ιδιαίτερα “πιεστικός” και επίμονος εις βάρος και πάλι της Ελλάδας …Εις βάρος αυτής, που, όπως θα δούμε παρακάτω, θα πρέπει στο τέλος να “εξωθηθεί” στο
σφάλμα, του οποίου οι συνέπειές θα είναι και πάλι “διδακτικές” για όλους.
Γιατί θα έχουμε και πάλι “κλάματα” και “φασαρίες”; …Γιατί – άσχετα με το γεγονός ότι αλλάζει το σενάριο του “παιχνιδιού” – , επειδή οι συνέπειές του
είναι συνέπειες πολέμου και πάλι το τέλος θα είναι “νταβατζηλίδικο”. Αυτό, δηλαδή, το οποίο αλλάζει, είναι ο τρόπος που θα υποστούν τη ζημιά οι
“νοικοκύρηδες” και όχι το ίδιο το αποτέλεσμα, που είναι η ζημιά. Δεν θα σπάσουν δηλαδή τα “μαγαζιά” …Θα “χαθούν” τα μαγαζιά, εξαιτίας δανείων. Όμως, η
απώλεια, η οποία θα είναι απώλεια πολέμου, θα συνεπάγεται καί “κλάματα” καί “φασαρίες”, που απαιτεί την ίδια τελική ρύθμιση, που είναι η ρύθμιση του
“νταβατζή”.
Για να ανεχθούν τα θύματα την ολοκληρωτική καταστροφή τους, θα πρέπει και πάλι να υπάρχει ένας “κακός”, ο οποίος να απειλεί τους πάντες με τιμωρία. Θα
πρέπει βέβαια και πάλι να υπάρχει κι ένας διδακτικός αποδιοπομπαίος “τράγος”, για να “δουν” όλοι τι παθαίνει όποιος δεν αποδέχεται τη νίκη των σιωνιστών
τοκογλύφων. Όπως έγινε δηλαδή και στον Δεύτερο Παγκόσμιο, το τέλος και πάλι θα είναι μια τραγική εξέλιξη για την Ελλάδα, κάπου “έξω” από την “αυλή” τής
Ρωσίας.
Σήμερα αυτοί οι “μάστορες” της “ψευδαίσθησης” και του παρασκηνίου ετοιμάζονται ίσως για το πιο δύσκολο κομμάτι τού σχεδίου τους. Από το 1990 κι εντεύθεν
μεθοδεύουν τα πράγματα, ώστε να φτάσουν στη σημερινή κατάσταση. Ασκώντας ακραία τοκογλυφία, “φόρτωσαν” όλους τους λαούς με χρέη και τώρα τους “σπρώχνουν”
προς την “ήττα” των Μνημονίων …Των Μεγαμνημονίων, εφόσον θέλουν να βάλουν όλους τους ευρωπαϊκούς λαούς “πακέτο” σε ένα Μνημόνιο …Σε ένα Μνημόνιο, το
οποίο θα έχει γι’ αυτούς τραγική κατάληξη, εφόσον θα χάσουν τις ίδιες τις πατρίδες τους.
Η σημερινή αθλιότητα, δηλαδή, δεν ήταν αποτέλεσμα κάποιων λαθών των κρατών, αλλά ο αρχικός στόχος των τοκογλύφων, οι οποίοι στοχεύουν σε αυτά τα κράτη
…Είναι η οργανωμένη “άνωθεν” τοκογλυφία, η οποία βύθισε τις οικονομίες στα τάρταρα …Η τοκογλυφία, η οποία φόρτωσε τους λαούς με άπειρα χρέη …Η
τοκογλυφία, η οποία με όρους “κατασχέσεων” αποσπά τις πατρίδες των λαών με ταχύτητες τέτοιες, που μόνον σε περίοδο επεκτατικού πολέμου θα μπορούσαν να
υπάρξουν. Από τη στιγμή λοιπόν που το “παιχνίδι” των χρεών το ρυθμίζουν οι Εβραίοι, πρέπει να ξέρουμε τι ψάχνουμε. Γνωρίζουμε τι ψάχνουμε, γιατί γνωρίζουμε
την ταυτότητα αυτών που μας ενδιαφέρουν …Σε αυτά λοιπόν τα κόλπα αναζητούμε τη μεθόδευση, την οποία δρομολόγησαν εις βάρος ολόκληρης της Ευρώπης και
βέβαια εις βάρος και της Ελλάδας.
Στη δική τους “τεχνογνωσία” αναζητούμε τα αποτελέσματα της αρχικής συνωμοσίας …Της συνωμοσίας μεταξύ των “γαλαζοαίματων” Προτεσταντών τού Λονδίνου και
των Γερμανοεβραίων τοκογλύφων τής Νέας Υόρκης …Οι Προτεστάντες ηγέτες επέτρεψαν στους Σιωνιστές να “στήσουν” το “τραπέζι” των οικονομιών τού τζόγου και
αυτοί έβαλαν στο “παιχνίδι” όλες τις ευρωπαϊκές οικονομίες …Αυτοί διέφθειραν το σύνολο των πολιτικών ηγετών τής Ευρώπης, μέσω των οποίων θα παρέσερναν
λαούς και κράτη σε μια παγίδα θανάτου …Οι Προτεστάντες θα οδηγούσαν με τους προδότες στην Παγκοσμιοποίηση της Νέας Τάξης και οι Εβραίοι αυτό θα το έκαναν
μια “κομπίνα”, για να επικρατήσουν παγκοσμίως τόσο οι ίδιοι όσο και οι Προτεστάντες…
Αυτό ήταν το όλο κόλπο …Αυτός ήταν ο “συνεταιρισμός” τους. Αυτό ήταν το colpo grosso …Θα παγίδευαν τα κράτη και τους λαούς στο μεγαλύτερο οικονομικό
έγκλημα στην ιστορία τής ανθρωπότητας …Στο έγκλημα αυτό, στο οποίο μια συμμορία τοκογλύφων – με όρους “πεζοδρομίου” – θα νικούσαν όλους τους στρατηγούς
του κόσμου …Στο έγκλημα αυτό, στο οποίο οι γύφτοι της ανθρώπινης ιστορίας θα επιχειρούσαν να “κατακτήσουν” τον Πλανήτη. Αυτό είναι το πρωτοφανές τής
κατάστασης και αυτό θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε όσο το δυνατόν αναλυτικότερα με όρους του “πεζοδρομίου” και όχι της οικονομίας ή της στρατηγικής.


Το μεγάλο “καζίνο”.
…Το “κόλπο”.
Το ευρώ δεν είναι νόμισμα…
…είναι “μάρκα” οικονομικού καζίνου.
Αυτό, το οποίο συνέβη εις βάρος των ευρωπαϊκών λαών, είναι πρωτοφανές. Ποτέ ξανά στην ιστορία των λαών δεν εφαρμόστηκε απάτη “παπατζήδων” των δρόμων και
των καταγωγίων εναντίον ανεξαρτήτων κρατών …Εναντίων των υποτίθεται πιο έμπειρων εθνικών κρατών στον κόσμο, που είναι τα ευρωπαϊκά. Μιλάμε για “κόλπα”
του πεζοδρομίου τόσο ευτελή και τόσο άθλια, που οι περισσότεροι δεν τα εντόπισαν, γιατί απλούστατα δεν πίστευαν ποτέ ότι τα κόλπα αυτά των γύφτων θα
εφαρμόζονταν στα “σαλόνια” των αυτοκρατοριών. Σε αυτό το “κόλπο” παγιδεύτηκε η Ευρώπη στο σύνολό της.
Όλο το “μυστικό” τής απάτης ήταν οι ιδιομορφίες τής Ευρωπαϊκής Ένωσης και βεβαίως της “ευρωζώνης”. Όλα ήταν μια “κομπίνα”. Υπήρχε ένα “μόρφωμα”, που
έμοιαζε κρατικό, αλλά δεν ήταν τέτοιο. Υπήρχε ένα νόμισμα, που έμοιαζε κανονικό, ενώ δεν ήταν τέτοιο. Υπήρχε μια Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είχε εξ’ αρχής
μια επιτηδευμένη “χαλαρότητα” και η οποία θα έδινε στους τοκογλύφους τη δυνατότητα να “μπαινοβγαίνουν” εκεί όπου τα κράτη θα ήταν “καθηλωμένα” …Τους
έδινε τη δυνατότητα, χωρίς να παίρνουν κανένα ρίσκο, να “παίξουν” εις βάρος “ελεύθερων” κρατών μέσα σε ένα “χαλαρό” αλλά άθραυστο “κλουβί-σφαγείο” …Τους
έδινε τη δυνατότητα να χρησιμοποιούν την “ευρωζώνη” ως ένα “τραπέζι” Μπλακ-Τζακ με ένα νόμισμα, το οποίο δεν ήταν πραγματικό

…Η απάτη με το όνομα “Ευρωπαϊκή Ένωση” είχε “στηθεί” αριστοτεχνικά. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν λειτουργούσε ως ένα αμιγές εθνικό κράτος ή μια ομοσπονδία
κρατών, αλλά ως ένα “κλαμπ” κρατών, τα οποία ήταν δεσμευμένα σε κάποιες πολιτικές, αλλά ταυτόχρονα ήταν κι ελεύθερα να ακολουθούν δικές τους πολιτικές
…Δεσμευμένα απολύτως, όπως θα βόλευε τα προτεσταντικά “αφεντικά”, για να τα παρασέρνουν σε κρυπτοαναγκαστικές πολιτικές, αλλά απολύτως ελεύθερα, για να
κάνουν τα δικά τους λάθη απέναντι στους Σιωνιστές τοκογλύφους …Ελεύθερα να κάνουν ατομικά “λάθη”, αλλά δεσμευμένα να τα “πληρώνουν” συλλογικά, όπως
αποδείχθηκε.
Αυτό το “κλαμπ”, όπως ήταν φυσικό, δεν μπορούσε να έχει πραγματικό νόμισμα

…Το Ευρώ δεν είναι πραγματικό νόμισμα …Είναι ένα νόμισμα-“μάρκα” …Η ΕΚΤ δεν εκδίδει ευρωπαϊκό νόμισμα …Η ΕΚΤ τυπώνει “μάρκες”. Δουλειά της
είναι να μοιράζει “μάρκες” στους παίκτες και να πουλάει “μάρκες” …Η ΕΚΤ είναι μια ιδιωτική τράπεζα, εβραιοπροτεσταντικής ιδιοκτησίας, που ελέγχει το
“καζίνο” τής Ευρωπαϊκής Ένωσης …Είναι η “μάνα”, που κάνει ένα “παιχνίδι”, το οποίο μοιάζει με οικονομικό, αλλά στην πραγματικότητα είναι “τζόγος”.
Αυτή μοίρασε τις αρχικές “μάρκες” με βάση την περιουσία των κρατών και αυτή στη συνέχεια, ως “καζίνο” και όχι ως τράπεζα, πουλάει “μάρκες” στους παίκτες,
χωρίς να τους ρωτάει πού βρήκαν τα χρήματα – σε δολάρια, σε ρούβλια ή σε γιεν – για να τις αγοράσουν. Όποιος βρίσκει χρήματα – απ’ όπου τα βρίσκει –
αγοράζει “μάρκες” και παίζει ελεύθερα όπως θέλει, χωρίς κανέναν περιορισμό. Όποιος βρίσκει “χορηγό”, τον βάζει μέσα στο ευρωπαϊκό παιχνίδι, χωρίς να
ισχύουν γι’ αυτόν οι κανόνες τού παιχνιδιού. Ακόμα και η ζούγκλα έχει περισσότερους κανόνες από την οικονομία τής Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτό συνέβαινε συστηματικά σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση για δύο λόγους. Ο πρώτος λόγος ήταν για να “ταΐζουν” την ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας και ο
δεύτερος για να “φορτώνονται” οι υπόλοιποι με χρέη. Η μικρή Ελλάδα, για παράδειγμα, για πολλά χρόνια ήταν ένας από τους βασικούς “χορηγούς” τής βιομηχανίας
τής τεράστιας Γερμανίας. Η Ελλάδα ανέπτυσσε υποχρεωτικά τα δίκτυα των υποδομών της, για να δουλεύει η γερμανική βιομηχανία την ίδια ώρα που η Γερμανία
άφηνε τις υποδομές της να καταρρέουν για λόγους οικονομίας. Υποχρέωναν τον ελληνικό ΟΤΕ – τον οποίο στο τέλος τον “έφαγαν” τζάμπα – να επενδύει στις πιο
προχωρημένες τεχνολογίες οπτικών ινών και η Γερμανία – ακόμα και σήμερα – είναι η τελευταία σ’ ό,τι αφορά το δίκτυο αυτού του τύπου. Επενδύουν σε οδικά,
ενεργειακά και τηλεπικοινωνιακά δίκτυα, για να δουλεύει η SIEMENS και η Krupp σε χώρες σαν την Τσεχία ή τη Βουλγαρία και την ίδια ώρα η Γερμανία απλά
μετράει χρήματα.
Αυτό είναι το κόλπο: …”Κλειστό” παιχνίδι με ανοικτή οικονομία …Συγκεκριμένοι νόμοι και κανονισμοί για τους νόμιμους παίκτες και κανένας νόμος και
κανονισμός για τους “χορηγούς” τους …Γι’ αυτούς που παίζουν στο “παιχνίδι”, χωρίς να είναι παίκτες. Περί αυτού πρόκειται. Παίζουν οι παίκτες, οι οποίοι
βρίσκονται υποχρεωτικά “μέσα” στο παιχνίδι και γύρω τους οι “επενδυτές” βρίσκονται “εκτός” τραπεζιού. Αφήνονταν οι “Αγορές” να βλέπουν τα “φύλλα” των
πάντων και να “ποντάρουν” απ’ έξω, έχοντας όμως οι Σιωνιστές “δεσμεύσει” τους “παίκτες” σε υποχρεωτικές συμπεριφορές. Δανείζονταν οι παίκτες δολάρια, τα
οποία τα έκαναν “ευρώ-μάρκες”, χωρίς να ελέγχονται από κανέναν. Οι τοκογλύφοι αισθάνονταν ασφαλείς, γιατί είχαν εξ’ αρχής γνώση τής “κομπίνας”: …Είχαν
δεσμεύσει τους “παίκτες” να πληρώνουν και τις ζημιές των “χαμένων” και άρα μπορούσαν να επενδύουν στους πάντες τα πάντα …Μπορούσαν να επενδύουν και στον
πιο αδύναμο, έχοντας ως “ταβάνι” όχι την τσέπη του, αλλά την τσέπη των ομοτράπεζών του.

Σε ανύποπτο χρόνο είχαν νομοθετήσει για πράγματα, των οποίων τη σημασία εκείνη τη στιγμή δεν την καταλάβαινε κανένας, αλλά τη γνώριζαν εκ των προτέρων
εκείνοι, οι οποίοι μεθόδευαν την απάτη. Για παράδειγμα, με εντολή των τοκογλύφων και της Goldman Sachs υπογράφηκε μεταξύ των μελών – και άρα των “παικτών”
– το άρθρο 122 τής συνθήκης της Λισσαβόνας, το οποίο προέβλεπε να πληρώνουν ΟΛΑ τα μέλη τής Ευρωζώνης – ακόμα και αυτά τα εκτός Ευρώ – την οποιαδήποτε
διάσωση χρειαζόταν το “τραπέζι”.
Όταν υπογράφηκε αυτή η συνθήκη, κανένας δεν κατάλαβε τι νόημα μπορούσε να έχει ένα τέτοιο άρθρο, εφόσον δεν φαινόταν κάτι ύποπτο εκείνη την εποχή. Ο
καθένας είχε πάρει τις “μάρκες” του και μέσα από ένα συντηρητικό παιχνίδι – περίπου ισοσκελισμένων κρατικών προϋπολογισμών – , το οποίο υποτίθεται ότι θα
έλεγχαν τα ευρωπαϊκά όργανα, κανένας δεν θα είχε ποτέ ανάγκη διάσωσης. Ποιος μπορούσε να υποθέσει τότε ότι το παιχνίδι θα “αγρίευε” σε βαθμό τέτοιο, που να
οδηγήσει κάποιους σε χρεοκοπία;
Αυτό προφανώς το γνώριζαν εκείνοι οι οποίοι το μεθόδευαν και γι’ αυτό έβαλαν τους “παίκτες” σε ανύποπτο χρόνο να υπογράψουν μια συνθήκη, η οποία προστάτευε
τους ίδιους και όχι τους “παίκτες”, όπως φαινομενικά έδειχνε. Μόλις εξασφάλισαν οι τοκογλύφοι αυτό το εγκληματικό άρθρο στη συνθήκη τής Λισσαβόνας,
ξεκίνησαν το μεγάλο “κόλπο”. Απ’ έξω θα “πόνταρε” ολόκληρη η συμμορία τής εβραϊκής FED και οι “παίκτες” θα έπαιρναν δολάρια από αυτήν, βάζοντας τις εθνικές
τους περιουσίες υποθήκη, για να πάρουν επιπλέον “μάρκες” σε ευρώ. Η FED θα τύπωνε τα τζάμπα χαρτάκια και αυτά, επειδή θα τα έπαιρνε η Goldman Sachs σαν
“δάνειο” με ελάχιστο επιτόκιο, θα τα μετέτρεπε από φωτοτυπίες σε χρήμα, εφόσον είχε έτοιμους πελάτες για να τα ξαναδανείσει με υψηλές αποδόσεις ως ομόλογα.
Δάνειζαν οι Εβραίοι της FED στην Goldman Sachs – δηλαδή στον εαυτό τους – “χαρτάκια” με επιτόκιο 0,1% και η Goldman Sachs “επένδυε” στα κρατικά ομόλογα των
Ευρωπαίων με αποδόσεις 10%. Οι ίδιοι άνθρωποι, οι οποίοι μοίραζαν χρήμα στους Ευρωπαίους “παίκτες”, ήταν ταυτόχρονα “μέτοχοι” της FED, της Goldman Sachs,
αλλά και της ΕΚΤ, η οποία έκανε τη “μάνα” και μετέτρεπε το αμερικανικό χρήμα σε ευρωπαϊκές “μάρκες”. Οι “διευθυντές” του καζίνου – και άρα η FED – έλεγχαν
τη “μάνα” τής ΕΚΤ και με τους οίκους αξιολόγησης τής έδιναν “γραμμή” από ποιους “παίκτες” να “χάνει” και από ποιους να “κερδίζει” …Αυτά δεν γίνονται
πουθενά …Ακόμα και στα καζίνο τής απάτης, αν αποδειχθεί ότι ο τοκογλύφος, ο οποίος κάθεται έξω από το καζίνο, είναι “συνέταιρος” με τον διευθυντή του
καζίνο και τη “μάνα” που διευθύνει το “παιχνίδι” μέσα σ’ αυτό, πηγαίνουν φυλακή όλοι μαζί και μπαίνει “λουκέτο” στο καζίνο.

Στο ευρωπαϊκό “καζίνο” όλοι οι παράγοντες του παιχνιδιού” ήταν συνέταιροι μεταξύ τους και κανένας δεν ενδιαφερόταν να εξετάσει τα ασυμβίβαστα …Στην ίδια
συμμορία ανήκαν ο Εβραίος Μπενράνκε της FED, με τον Εβραίο Μπλακφάιν της Goldman Sachs, τον Εβραίο Σόρος της Moody’s και τον Εβραίο Τρισέ της ΕΚΤ …Μέλη
της ίδιας συμμορίας, δηλαδή, ήταν ο “διευθυντής”, ο “τοκογλύφος”, o “floor manager” και η “μάνα” …Στην ίδια συμμορία, δηλαδή, ήταν αυτός που “τύπωνε” το
χρήμα, αυτός που παρίστανε τον επενδυτή και δάνειζε – αφού πρώτα υποθήκευε τις περιουσίες των παικτών – , αυτός που ξεχώριζε τους παίκτες μεταξύ τους με
διαφορετικά επιτόκια και αυτός που παρίστανε τη “μάνα” και δεχόταν πονταρίσματα από παίκτες, οι οποίοι ούτε ήξεραν τι τους γίνεται …Σιγά-σιγά έτρωγαν τις
περιουσίες των παικτών. Αν αυτό συμβεί σε πραγματικό καζίνο, όχι απλά θα το σφραγίσουν, αλλά θα το κάψουν…

…Μιλάμε για μεγάλο “πανηγύρι”. Με τον τρόπο αυτόν οι “φωτοτυπίες” τής FED, μέσω Goldman Sachs, μετατρέπονταν σε ευρωπαϊκές “μάρκες” και άρα σε μετοχές
τής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με τον τρόπο αυτόν τα “σκουπίδια” άρχιζαν και έπαιρναν αξία χρήματος, εξαιτίας των περιουσιών των λαών εκείνων, οι οποίοι δέχονταν
να “χρηματοδοτηθούν” από εξωτερικό παράγοντα και μάλιστα από τρίτο και τέταρτο “χέρι” …Των λαών εκείνων, οι οποίοι βρίσκονταν υπό την εξουσία προδοτών
και χαφιέδων …Προδοτών και χαφιέδων επιλεγμένων από τους Προτεστάντες, τους οποίους οι Εβραίοι τους έκαναν πλούσιους με προμήθειες …Κάθε νέο δάνειο ή
swap της Ελλάδας αύξανε τις περιουσίες των πολιτικών της.
Με “σκουπίδια” – δηλαδή με πράσινα χρωματιστά και χωρίς αντίκρισμα εκτυπωμένα χαρτάκια στις δικές τους εκτυπωτικές μηχανές – οι τοκογλύφοι έπαιρναν – μέσω
των χαφιέδων ηγετών – από τους λαούς ομόλογα-υποσχέσεις μεγάλων αποδόσεων …Αυτό ήταν το “κόλπο”. Γι’ αυτό μαζεύτηκαν οι γνωστοί τοκογλύφοι, για να
“ποντάρουν” δήθεν στους Ευρωπαίους τού ευρωπαϊκού “τραπεζιού”. Έπαιρναν τζάμπα χρήμα από τους Σιωνιστές τής FED των ΗΠΑ και παρίσταναν τους επενδυτές στην
Ευρώπη. Πού βασίζονταν; …Βασίζονταν στο γεγονός ότι, έχοντας διαφθείρει τις ηγεσίες των κρατών, σε κάποια στιγμή θα τα ανάγκαζαν – με εκβιασμούς και
απειλές – να δανειστούν πραγματικά χρήματα, για να τους ξεπληρώσουν τα “πέτσινα” ομόλογα.

Ελέγχοντας τις διεφθαρμένες ηγεσίες τύπου Ολάντ, Ραχόι, Μόντι κλπ., ήταν σίγουροι ότι την κατάλληλη ώρα θα ανάγκαζαν τα κράτη να υποθηκεύσουν πραγματικές
περιουσίες, για να πληρώσουν με πραγματικά χρήματα τα πράσινα “σκουπίδια” τής FED. Όλο το κόλπο ήταν βασισμένο στο άρθρο 122 της Συνθήκης τής Λισσαβόνας.
Θα τους “φόρτωναν” όλους με ομόλογα και όποιος και να “έσκαζε” πρώτος, θα τον πλήρωναν όλοι οι υπόλοιποι μαζί. Από εκεί και πέρα όλοι θα είχαν το τέλος των
αλυσοδεμένων μέσα στη θαλασσοταραχή …Ένας να βυθιστεί, και θα βυθιστούν όλοι μαζί του …Έναν να φορτώσουν με “βαρίδια”, και όλοι μαζί θα πνιγούν …Τους
“αλυσοδεμένους” θα τους οδηγούσαν όλους μαζί στο “σφαγείο”, και θα “έτρωγαν” τα πάντα από τους πάντες.
Αυτά, τα οποία δεν γίνονται ούτε στα καταγώγια, έγιναν στα “σαλόνια” τής Ευρώπης. Τι σημαίνει αυτό; …Ότι αυτά τα “κόλπα” δικαιολογούν και “πιστολίδι” εις
βάρος αυτού που τα δρομολογεί …Πόλεμος μπορεί να ξεσπάσει στην Ευρώπη εναντίον αυτών, οι οποίοι επιχείρησαν τέτοια εγκλήματα εις βάρος των λαών της.
Χιλιάδες άνθρωποι έχουν αυτοκτονήσει, μη αντέχοντας είτε την καταστροφή είτε την ανεργία, όπου οδήγησαν αυτά τα εγκλήματα. Με χρωματιστά “χαρτάκια”
σκόρπισαν τη φτώχεια σε λαούς, οι οποίοι εργάστηκαν σκληρά μετά τον πόλεμο και τους τα “έφαγαν” όλα …Ούτε καν με “καθρεπτάκια” και “χάντρες”, όπως έκαναν
με τους Ινδιάνους…
…Με “εγγυητικές” τής FED μετακινούνταν δήθεν ποσά, τα οποία εκείνη την εποχή αγόραζαν ολόκληρα κράτη. Γι’ αυτόν τον λόγο λέμε ότι τέτοια “κόλπα” δεν
γίνονται ούτε από μαχαιροβγάλτες στα χαμαιτυπεία. Ούτε καν μεθυσμένοι παίκτες δεν υποθηκεύουν ολόκληρη την περιουσία τους πάνω σε μια χαρτοπετσέτα
…”Χαρτοπετσέτες” είναι τα ομόλογα, τα οποία από τη φύση τους δεν “εγγυώνται” τίποτε σε κανέναν. Αυτό έκαναν οι Ευρωπαίοι: Εξέδιδαν άφοβα και χωρίς
αναστολές ομόλογα, με αξίες που, λίγες ημέρες πριν, αντιπροσώπευαν μεγάλα μέρη του εθνικού τους πλούτου. Τα δισεκατομμύρια έδιναν κι έπαιρναν, χωρίς να
νοιάζεται κανένας, εφόσον – ως ομόλογα – δεν καταγραφόταν στα επίσημα κρατικά χρέη και οι υποχρεώσεις αποκρύπτονταν “βαθιά” στο μέλλον.
Ο νέος ρόλος τής Γερμανίας.
Αυτά τα κόλπα, επειδή ακριβώς είναι εύκολα αντιληπτά, δεν είναι εύκολα στη δρομολόγηση και τη διαχείρισή τους. Επειδή δεν υπάρχουν τόσο μεγάλοι βλάκες και
τέτοια κορόιδα για να τα υποστούν, απαιτούν προδοσία εκ των “έσω” για τη διεκπεραίωσή τους …Απαιτούν “θεατρινισμούς” όταν θα ξεσπάσει η κρίση, η οποία θα
οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στη σύγκρουση και τη βίαιη αντίδραση των κορόιδων …Απαιτούν ψευδοφασαρίες εις βάρος ασχέτων πριν ξεσπάσει αληθινή φασαρία
εις βάρος των πραγματικών εγκληματιών. Άρα, για να δρομολογηθεί μια τέτοια “κομπίνα”, θα πρέπει κάποιος στο “τραπέζι” – και άρα κάποιος από τα “θύματα” –
να είναι “στημένος” από τους τοκογλύφους. Πρέπει κάποιος από αυτούς που “θίγονται” να ενεργεί θεωρητικά εις βάρος των συμφερόντων του, ενώ πρακτικά είναι
συνέταιρος των τοκογλύφων.
Το “κόλπο” δηλαδή της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν μπορούσαν να το “στήσουν” μόνοι τους οι Εβραίοι τοκογλύφοι από την Νέα Υόρκη και άρα από “έξω”. Ήταν απαραίτητο
να τους “βοηθήσει” κάποιος από “μέσα” …Κάποιος “παίκτης” τού “τραπεζιού”, ο οποίος συνεργάζεται με τον τοκογλύφο απ’ “έξω”. Για να βρούμε αυτόν, ο οποίος
το “έστησε”, είναι πολύ απλό: Ψάχνεις να βρεις κατ’ αρχήν όλους εκείνους, τους οποίους δεν τους συνέφερε ο τρόπος που παιζόταν το “παιχνίδι” αυτό …γιατί
ο ένοχος θα βρίσκεται ανάμεσά τους. Δεν χρειάζεται δηλαδή να έχεις κάποιες μυστικές πληροφορίες, για ν’ ανακαλύψεις τους προδότες. Οι απαντήσεις σε απλές
ερωτήσεις είναι αυτές που τους αποκαλύπτουν.
Ποιους δεν συμφέρει σε ένα παιχνίδι με μοιρασμένες “μάρκες” να βάζουν κάποιοι ανεξέλεγκτα νέες τέτοιες στο παιχνίδι; …Τους “ισχυρούς” τού παιχνιδιού
…Αυτούς, οι οποίοι πήραν πολλές “μάρκες” – και άρα εξασφάλισαν την “υπεροχή” εξαιτίας της βασικής μοιρασιάς και άρα εξαιτίας της περιουσίας τους …Τον
ισχυρό μέσα στο “κλαμπ” δεν τον συμφέρει να μπορούν κάποιοι “μικροί” με εξωτερική βοήθεια να εξανεμίζουν την υπεροχή του στο “τραπέζι”. Το ακόμα χειρότερο
για τους ισχυρούς είναι να χρησιμοποιήσει κάποιος εξωτερικός παράγοντας τον “αδύναμο” και να μπει παράνομα στο “τραπέζι” εξαιτίας του. Δεν τους συμφέρει
τους ισχυρούς κάποιος από τους “μικρούς” να γίνει η “κερκόπορτα” του “τραπεζιού” για κάποιον πλούσιο και, ποντάροντας αυτός ανεξέλεγκτα – εφόσον δεν
δεσμεύεται από κανέναν κανόνα τού “τραπεζιού” – μεγάλα ποσά, να τους πάρει μέσα σε λίγους “γύρους” τις περιουσίες τους.
Άρα, ποιους δεν συνέφερε το παιχνίδι των εξωτερικών πονταρισμάτων; …Τους Γερμανούς, τους Γάλλους, τους Ιταλούς κλπ.. …Τους “μεγάλους” της Ευρώπης.
Αυτούς δεν συνέφερε να χρηματοδοτούνται “έξωθεν” οι μικροί …Αυτούς δεν συνέφερε να μπορούν οι “μικροί” με εξωτερική χρηματοδότηση – και άρα υπό συνθήκες
αθέμιτου ανταγωνισμού – να τους συναγωνίζονται μέσα στα πλαίσια μιας κοινής αγοράς …Δεν τους συνέφερε οι “μικροί” με “έξωθεν” βοήθειες να αποκτούν
ανταγωνιστικές επιχειρήσεις και να διεκδικούν μερίδια στις αγορές, τις οποίες μέχρι τότε θεωρούσαν δικές τους …Να παίρνουν δάνεια, για να αναπτύσσονται
εκεί όπου μέχρι τότε οι ισχυροί ήταν ασυναγώνιστοι …Δεν τους συνέφερε να τους συναγωνίζονται με δυνατότητες, τις οποίες δεν είχαν από μόνοι τους και
κάποιος από “έξω” τους τις έδωσε.
Ποιος όμως από τους “μεγάλους” ήταν ο “στημένος”; Η Γερμανία; Η Ιταλία; Ή μήπως η Γαλλία; …Η Γερμανία λέμε εμείς. Γιατί; …Γιατί η Γερμανία είχε τα ίδια
“κέρδη” με τους “μικρούς” από την κατάσταση …Γιατί, την ώρα που οι “μικροί” με “ντοπαρίσματα” συναγωνίζονταν τους “μεγάλους”, η Γερμανία, επίσης με
“ντοπάρισμα”, λεηλατούσε τους υπόλοιπους “μεγάλους”. Την ώρα δηλαδή που οι “μικροί” ενοχλούσαν τους “μεγάλους” και τους αποσπούσαν την προσοχή, η Γερμανία
τούς λεηλατούσε με παράνομη, υπέρογκη και φτηνή χρηματοδότηση. Την ώρα που οι “μικροί” χρησιμοποιούσαν τα δανεικά χρήματά τους – κυρίως – για να
υπεκαταναλώνουν, οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν τα δανεικά χρήματά τους για να υπερεπενδύουν. Οι ίδιοι, που με τα χρήματά τους έκαναν τη Γερμανία τού Χίτλερ
ασυναγώνιστη για να διαλύσει την Ευρώπη, ήταν αυτοί οι οποίοι την χρηματοδότησαν ξανά για να κάνει το ίδιο.
Για να εξασφαλίσουν αυτήν τη φτηνή και προνομιούχα χρηματοδότηση, οι Γερμανοί ανάγκασαν όλους τους υπόλοιπους να δεχθούν τα “εξωτερικά” πονταρίσματα. Οι
ανάγκες δηλαδή τής Γερμανίας “άνοιξαν” ένα “τραπέζι”, το οποίο έπρεπε να είναι κλειστό. Από εκεί και πέρα, γνωρίζοντας οι Γερμανοί το σχέδιο, έκαναν ό,τι
προβλεπόταν για τον ρόλο τους. Είχαν την υπεροχή που έχει ένας μαθητής, ο οποίος κατεβαίνει στις εξετάσεις με “σκονάκι” και έχει έτοιμες τις “λύσεις”.

Εκμεταλλευόμενοι οι Γερμανοί με τον πιο ύπουλο τρόπο τη φτηνή χρηματοδότηση, που τους εξασφάλιζαν οι συνένοχοί τους, διέλυαν τον έναν μετά τον άλλο
“αντίπαλό” τους. Αποκτούσαν ανταγωνιστικότητα με αθέμιτο τρόπο.
Τι έλεγαν οι “λύσεις”; …Όταν οι άλλοι θα έκαναν σπατάλες οι Γερμανοί θα έκαναν οικονομία. Όταν οι άλλοι θα αύξαναν τις δημόσιες επενδύσεις, οι Γερμανοί
θα τις μείωναν. Όταν οι άλλοι θα αύξαναν μισθούς και συντάξεις, οι Γερμανοί θα μείωναν τους μισθούς και τις συντάξεις των Γερμανών. Όλα αυτά σε μια Ευρώπη,
στην οποία οι ίδιοι οι Γερμανοί εισηγούνταν, πίεζαν, εκβίαζαν και απειλούσαν τα κράτη για να κάνουν αυξήσεις κι επενδύσεις. Για τους εαυτούς τους
εφεύρισκαν mini-jobs και στην ουσία “επιδοτούσαν” τη βιομηχανία τους με κρατικά χρήματα. Εξαγόραζαν ανταγωνιστές, οι οποίοι δεν μπορούσαν να επιβιώσουν
εξαιτίας τού ακριβού κόστους δανεισμού, που τους επέβαλαν οι τοκογλύφοι. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια – και υπό συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού – οι Γερμανοί
είχαν γίνει οι “μεγάλοι” των “μεγάλων”.
Αυτά δεν τα λέμε εμείς. Αυτά τα δείχνουν οι αριθμοί. Από τα 200 δις ευρώ, που “καμαρώνει” ο Σόιμπλε ότι έχει ετήσιο πλεόνασμα η Γερμανία, τα 110
προέρχονται μέσα από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτά τα 110 δις, όμως, κάποιοι τα έχασαν, για να μπουν στις “τσέπες” των Γερμανών …Τα έχασαν οι
ανταγωνιστές τους. Άρα; …Άρα η Γερμανία, όλα αυτά τα χρόνια, που μας “παραμύθιαζε” με την τεχνολογική της υπεροχή, ανέτρεψε την ισορροπία των δυνάμεων
μέσα στην ευρωπαϊκή αγορά. Στην πραγματικότητα δεν στόχευε στη διεθνή αγορά, όπως ισχυριζόταν, αλλά μετέτρεψε σε αγορά τους “συμπαίκτες” της. Σε αυτό το
διάστημα έβαλαν λουκέτο χιλιάδες παραγωγικές επιχειρήσεις στην Ιταλία και τη Γαλλία. Η Ιταλία, για παράδειγμα, έχασε από τη Γερμανία ακόμα και εταιρείες –
θρύλους τής παγκόσμιας αγοράς. Στη γερμανική ιδιοκτησία πέρασαν εταιρείες – “κοσμήματα” της ιταλικής βιομηχανίας, όπως η Ducati ή η Lamborghini.

Η ταυτότητα λοιπόν αυτού, ο οποίος επωφελήθηκε από τη δημιουργία τής Ευρωπαϊκής Ένωσης και από την πρακτική των έξωθεν χρηματοδοτήσεων, αναζητείται στην
έννοια του “κέρδους” …Το κέρδος αποκαλύπτει τον ένοχο. Οι Γερμανοί ήταν αυτοί, οι οποίοι επωφελήθηκαν εις βάρος όλων των υπολοίπων. Οι μέχρι τότε ακριβές
και άρα μη ανταγωνιστικές γερμανικές επιχειρήσεις τού Μάρκου απέκτησαν την απόλυτη ανταγωνιστικότητα μέσα στην επικράτεια του ακριβού Ευρώ.
Οι γερμανικές επιχειρήσεις με το χαμηλότερο κόστος δανεισμού, που απολάμβαναν από τους τοκογλύφους συνεταίρους τους, διέλυσαν τον ανταγωνισμό μέσα σε
αγορές, οι οποίες μέχρι τότε δεν τους ανήκαν. Με τον τρόπο αυτόν “κληρονόμησαν” τους πελάτες των επιχειρήσεων αυτών, αλλά και εξαγόρασαν για “ψίχουλα” και
την τεχνογνωσία τους. Το “παιχνίδι”, δηλαδή, δεν ήταν καν παιχνίδι …Ήταν ένα κανονικό “σφαγείο” λαών και κρατών. Κράτη με τρομερή βιομηχανία και
εξελιγμένη τεχνογνωσία, όπως η Γαλλία ή η Ιταλία, διέλυσαν στην κυριολεξία.
Γι’ αυτόν τον λόγο μιλάμε για προμελετημένα εγκλήματα. Εξ’ αρχής, δηλαδή, ήταν όλα μελετημένα από τους Γερμανούς και τους τοκογλύφους. Έχοντας οι
τοκογλύφοι “στημένο” το “τραπέζι”, γνώριζαν τι θα έκαναν και εις βάρος ποιων, γιατί υπήρχε σχέδιο. Έριχναν πάνω σε όλους τους “παίκτες” άπειρα χρήματα, τα
οποία έτσι κι αλλιώς τζάμπα ήταν …Τζάμπα γι’ αυτούς και “χρυσάφι” για τη γερμανική παραγωγή. Γι’ αυτούς αυτά τα ψεύτικα χρήματα δεν είχαν παραπάνω αξία
από τα “χαρτάκια” τής Μονόπολης. Αξία θα έπαιρναν μόνον αν γινόταν το κόλπο του “τραπεζιού” και δέχονταν όλοι οι “παίκτες” να αποτυπώσουν τις αξίες των
πατρίδων τους πάνω σ’ αυτά.
Αυτό περίμεναν οι τοκογλύφοι. Θα τους παρέσερναν όλους στη “μέθη” τής “καλπάζουσας” ανάπτυξης – η οποία στην πραγματικότητα ήταν καλπάζουσα κατανάλωση –
μέχρι να έφταναν στο σημείο του μεγάλου “κόλπου”. Τους έβαλαν δήθεν, για το δικό τους “καλό”, να δεσμευτούν ότι δεν θα χαλούσαν την κερδοφόρα “παρτίδα”,
εγκαταλείποντας το τραπέζι τού ευρώ. Τους έβαλαν δήθεν, για τη δική τους την ασφάλεια, να υπογράψουν το άρθρο 122 για αλληλοβοήθεια, σε περίπτωση
χρεοκοπίας.
Αυτά δεν γίνονται ούτε σε χαμαιτυπεία με μεθυσμένους παίκτες.
Όταν ένα “τραπέζι” είναι κλειστό και όλοι είναι “συνεγγυητές” όλων, σημαίνει ότι πρέπει να λειτουργεί ως “κλειστό” κύκλωμα. Σημαίνει ότι απ’ έξω δεν μπορεί
να ποντάρει κανένας. Εφόσον οι περιουσίες των “παικτών” αποτυπώνονται σε ένα νόμισμα, το οποίο παριστάνει τη “μάρκα” και ονομάζεται ευρώ, δεν αλλάζουν οι
συσχετισμοί τής “μοιρασιάς” από έξωθεν “ενισχύσεις”. Τα “ευρώ” είναι εκείνη τη στιγμή “μετοχές” τής Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτές “παίζονται” στο παιχνίδι.
Ως εκ τούτου κανένας δεν επιτρέπεται να αγοράζει τέτοιες με εξωτερικά “σκουπίδια”. Σε τέτοιες περιπτώσεις, δηλαδή, είναι υποχρεωτικό οι παίκτες να ελέγχουν
το νόμισμα και να μην επιτρέπουν να εμφανίζεται ο καθένας με έναν δικό του “τροφοδότη” “μαρκών”, που κανένας δεν γνωρίζει από πού προήλθαν και ως περιουσία
δεν αντιπροσωπεύει καμία αξία στα πλαίσια του “τραπεζιού”.
Δεν μπορεί η Γερμανία να παίζει σε αυτό το παιχνίδι με το χαμηλότερο κόστος δανεισμού και να “ποντάρει” όπως θέλει, “σαρώνοντας” τις “μάρκες” και άρα τις
περιουσίες των υπολοίπων. Δεν είναι δυνατόν η μικρή Ελλάδα να εμφανίζεται στο τραπέζι με “μάρκες” μεγάλου κράτους και να “χτυπάει” ασκόπως σαν “μεθυσμένος”
όπου βρίσκει, για να “χάνει” υπέρ της Γερμανίας, επειδή αυτό της υποδείκνυαν πράκτορες των Γερμανών σαν τον Χριστοφοράκο και οι Τσοχατζόπουλοι που έπαιρναν
προμήθειες. Ακόμα κι αν χρειαστούν χρήματα οι παίκτες για την καλύτερη ροή τού “παιχνιδιού”, θα τα πάρουν από τη “μάνα”. Η “μάνα” δανείζεται απ’ έξω με
συγκεκριμένους όρους, που αφορούν τις δυνατότητες του “τραπεζιού”. Από εκεί και πέρα η “μάνα” θα μοιράσει τα δανεικά ανάμεσα στους παίκτες με βάση τη
“μετοχική” τους θέση στο “τραπέζι”, η οποία αποτυπώνεται στο αρχικό μοίρασμα.
Κάθε φορά δηλαδή που η “μάνα”, δηλαδή η ΕΚΤ, δανείζεται, εξαιτίας κάποιου ηλίθιου παίκτη – στην προκειμένη περίπτωση η Γερμανία των τεράστιων δανείων τής
ενοποίησης – θα έπρεπε να μοιράζονται νέες “μάρκες” ανάμεσα στους υπόλοιπους παίκτες με βάση την αρχική μετοχική κατάσταση και άρα επιβαρύνοντας κάθε φορά
τη θέση τού ηλιθίου, ο οποίος είχε ανάγκη το δάνειο και άρα ανάγκασε το “τραπέζι” να δανειστεί. Η Γερμανία αυτήν τη στιγμή θα έπρεπε να είναι με μεγάλη
διαφορά η πιο αδύναμη οικονομία τής Ευρώπης. Εφόσον επέλεξε να πληρώσει τα “έξοδα” τής ενοποίησής της, θα έπρεπε να υποστεί και το κόστος της, εντός των
νόμων και των κανόνων μιας ενωμένης ευρωπαϊκής οικονομίας. Φυσιολογικά θα έπρεπε αυτό το κόστος να μπαίνει στα προϊόντα της και να χάνει ανταγωνιστικότητα
και όχι το αντίθετο.
Δεν μπορείς να κάνεις πολυδάπανες “γιορτές” και όχι μόνον να μην εξασθενείς, αλλά να γίνεσαι πλουσιότερος. Δεν μπορείς να μην πληρώνεις τα χρεωστούμενα στα
θύματά σου και να δείχνεις με το “δάχτυλο” σαν “φεσατζήδες” αυτούς, τους οποίους μόνος σου με τους Χριστοφοράκους δημιούργησες. Περί αυτού πρόκειται. Η
Γερμανία ήταν ο “ισχυρός”, που για λόγους αδυναμίας άνοιξε την πόρτα των δανειστών. Ενώ θεωρητικά θα έπρεπε να είναι ο ισχυρός, ο οποίος θα αστυνόμευε τους
“αδύναμους”, για να μην εκμεταλλευτούν εξωευρωπαϊκά δάνεια και αλλάξουν οι συσχετισμοί τού “κλειδωμένου” ευρώ, το οποίο λειτουργούσε ως “μάρκα”, έγινε το
αντίθετο …Αυτή παρέσυρε τους αδύναμους στο “ντόπινγκ” …Αυτή ήταν ο “ισχυρός”, που έγινε πρότυπο για τους “αδύναμους” …Αυτή ήταν η “κερκόπορτα”, που
έφερε τους διεθνείς τοκογλύφους στην Ευρώπη.
Με “άλλοθι” τα έξοδα της ενοποίησης έφερε τα τοκογλυφικά “κοράκια” στην Ευρώπη …Τα υπόλοιπα είναι γνωστά. Αυτή έκανε “οικονομία” και την ίδια ώρα
διέφθειρε τις ηγεσίες των ανταγωνιστών της, προκειμένου να ωθήσουν τα κράτη στις σπατάλες. Με ύπουλο τρόπο κατέστρεψε όλους τους μεγάλους ανταγωνιστές της
και στο τέλος τα “φόρτωσε” όλα στους “τεμπέληδες” Έλληνες. Παρέσυρε τους πάντες στα δάνεια και μετά τους “έκραζε” δημοσίως σαν τεμπέληδες και άχρηστους.
Δανείστηκε, για να κάνει τη “γιορτή” της ενοποίησης και έβαλε και τους υπόλοιπους να δανειστούν, για να της κάνουν “δώρα”, γιατί δεν “έβγαινε”. Έτσι
φτάσαμε στο σημερινό σημείο της απόλυτης αθλιότητας. Γι’ αυτόν τον λόγο ο Γκρίλο και η Λεπέν θέλουν να γκρεμίσουν αυτό το “καταγώγιο” της απάτης, που
διέλυσε τις πατρίδες τους.
Η μεγαλύτερη απάτη τής παγκόσμιας οικονομικής ιστορίας.
Η “τσέπη” τού εγγυητή και ο αφελής “συμπαίκτης”.
Τα “μερίδια” των απατεώνων.
Αυτό, το οποίο ενδιαφέρει εμάς ως Έλληνες, είναι να καταλάβουμε πώς έγινε η απάτη …Να αποδείξουμε στους ομοιοπαθείς Ιταλούς ή Γάλλους – ή τον
οποιονδήποτε άλλο Ευρωπαίο – ότι είμαστε τα μεγαλύτερα θύματα της κατάστασης και όχι οι μεγαλύτεροι θύτες. Δεν ξοδεύαμε παραπάνω από τους υπόλοιπους,
θέτοντας την Ένωση σε κίνδυνο. Ως λαός δεν κάναμε τίποτε διαφορετικό από αυτά, τα οποία έκαναν και οι υπόλοιποι και απλά ήμασταν οι άτυχοι που επιλεγήκαμε
για “ξεκάρφωμα” των απατεώνων. Επιλεγήκαμε ως ιδανικά “θύματα”, γιατί υπήρχε τέτοιος “ρόλος” για το σχέδιο των τοκογλύφων, επειδή είμαστε αδύναμοι και όχι
επειδή είμαστε απατεώνες.

Για να γίνει αυτή η απόδειξη, θα πρέπει να εξηγηθεί το σύνολο της μεθόδευσης, που οδήγησε την Ελλάδα σε αυτήν την κατάσταση. Να καταλάβουν όλοι τον λόγο
που η “μικρή” Ελλάδα έγινε ξαφνικά τόσο “σημαντική” για την ευρωπαϊκή και την παγκόσμια οικονομία. Όλη η απάτη με την Ελλάδα στήθηκε πάνω στο δεδομένο του
υπερδανεισμού της. Αυτή ήταν μια ασφαλής επιλογή γι’ αυτούς, γιατί γνώριζαν πως, όσα τοκογλυφικά χρέη κι αν της φόρτωναν, θα μπορούσαν να τα εισπράξουν σε
πραγματικό χρήμα.
Επειδή και πάλι αναφερόμαστε στους Εβραίους, η απάντηση στο ερώτημα, για το πώς θα το κατάφερναν αυτό, έχει σχέση και πάλι με τις πάγιες εβραϊκές
συμπεριφορές τού “πεζοδρομίου”. Μιλάμε για τοκογλυφία γύρω από ένα “παιχνίδι” τζόγου. Μιλάμε για παίκτες, οι οποίοι “έβγαιναν” από το “Καζίνο” τής Ευρώπης
και έψαχναν “δανεικά”, για να συνεχίσουν να παίζουν. Μιλάμε για την “αρρώστια”, την οποία βλέπει κάποιος καθημερινά στα σκοτεινά πάρκινκ των διαφθορείων.
Σε τέτοιες πολιτικές “εξαρτημένων” εξανάγκασαν οι Εβραίοι τοκογλύφοι τους “παίκτες”. Με διεφθαρμένες ηγεσίες όλα τα κράτη “έχαναν” μπροστά σε μια “στημένη”
ΕΚΤ την ίδια ώρα που η Γερμανία μόνον “κέρδιζε”. Όλα τα κράτη αναζητούσαν χρήματα, για να συνεχίσουν να “παίζουν” σε ένα παιχνίδι που κέρδιζε μόνον η χώρα
τής Siemens.
Όλες οι ηγεσίες αναζητούσαν νέα χρήματα, για να μην καταλήξουν στη φυλακή για τα προηγούμενα χρήματα που είχαν δανειστεί με προμήθειες. Αυτό το παράνομο
αλισβερίσι γινόταν γύρω από όλα τα κράτη. Σε αυτό το σημείο αρχίζουμε και ψάχνουμε τις εγκληματικές πρακτικές. Πότε δανείζει ένας τοκογλύφος σε κάποιον
χρήματα; …”Όταν γνωρίζει ότι θα του τα επιστρέψει, βλέποντας την περιουσία του” …θα έλεγε ένας άνθρωπος της αγοράς. Πότε αυτός ο ίδιος τοκογλύφος θα
δανείσει σε κάποιον, ο οποίος είναι εμφανώς φτωχός ή αναξιόπιστος; …Όταν εξασφαλίζει έναν πολύ δυνατό “εγγυητή” τού δανειστή. Σε μια τέτοια περίπτωση θα
του δανείσει μεγάλα ποσά …Ακόμα και swap θα του κάνει, για να “αυτοξεγελαστεί” ο ίδιος από τα ψεύτικα στοιχεία.
Τα ποσά, δηλαδή, τα οποία ο τοκογλύφος δανείζει στον κακομοίρη, δεν συνδέονται απαραίτητα με τη δική του τσέπη και δυνατότητες, αλλά και με αυτές του
“εγγυητή”, εφόσον αυτός υπάρχει. Ο τοκογλύφος τον εγγυητή βάζει πάντα στο “μάτι”, άσχετα αν θεωρητικά δανείζει σε κάποιον μπατίρη. Μέσω του μπατίρη – και
εκμεταλλευόμενος μια ειδική σχέση, την οποία μπορεί να έχει με τον εγγυητή του, συγγένεια, φιλία ή συνεταιρισμό – τού “σπάει” την “άμυνα”. Ανοίγει την
“τσέπη” κάποιου τρίτου, ο οποίος σε διαφορετική περίπτωση δεν θα δανειζόταν τίποτε απ’ αυτόν.
Εδώ ακριβώς βρίσκεται το “κλειδί” της υπόθεσης …Η εξ’ αρχής μη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, θα αποκαλύψει δόλο και απάτη …Θα αποκαλύψει τους
ενόχους. Αν αποδειχθεί ότι από την αρχή το ελληνικό χρέος δεν ήταν βιώσιμο, σημαίνει ότι υπήρχε δόλος από τρίτους, εφόσον οι Έλληνες μόνοι τους δεν θα
μπορούσαν – ακόμα και να το ήθελαν – να εξασφαλίσουν τέτοια δάνεια και άρα να δημιουργήσουν από μόνοι τους τέτοιο χρέος. Όσο δηλαδή και να το ήθελαν οι
Έλληνες, δεν θα μπορούσαν από μόνοι τους να “ξεγελάσουν” τους τοκογλύφους. Άρα; …Άρα, θα αποδειχθεί ότι οι ίδιοι οι τοκογλύφοι συμμετείχαν στην “απάτη”
εις βάρος των “εαυτών” τους.
Έχει λογική αυτό το πράγμα; …Όχι βέβαια. Άρα, η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε απ’ αυτούς, για να ξεγελάσουν κάποιους άλλους. Η Ελλάδα χρησιμοποιήθηκε απ’
αυτούς, για να ξεγελάσουν τους Ευρωπαίους συνεταίρους της. Η Ελλάδα σε μια τέτοια περίπτωση το μόνο που θα πρέπει να κάνει είναι μια προσπάθεια να
αποδείξει ότι το χρέος της δεν ήταν ποτέ βιώσιμο, όχι γιατί “ξέφυγε” από κάποια όρια – εξαιτίας της κακής ελληνικής διαχείρισης – , αλλά επειδή εξ’ αρχής
κάποιοι ήθελαν να το κάνουν μη βιώσιμο …Να αποδείξει ότι, εξαιτίας της υστεροβουλίας και της απληστίας των Σιωνιστών τοκογλύφων, έγινε μη βιώσιμο. Γιατί;
…Γιατί τους συνέφερε να μην είναι βιώσιμο …Γιατί συμφέρει πάντα έναν τοκογλύφο να δίνει μη βιώσιμα δάνεια σε έναν αδύναμο δανειστή, όταν υπάρχει
πλούσιος “εγγυητής”.
Αυτό ακριβώς είναι το “κλειδί” στην υπόθεση …Να αποδείξουμε ότι οι τοκογλύφοι εκ του πονηρού – και έχοντας ως “στόχο” τους Ευρωπαίους εγγυητές –
“φόρτωναν” την Ελλάδα με χρέη, όχι με βάση τις δικές της δυνατότητες, αλλά με βάση τις δυνατότητες των εγγυητών της. Πώς μπορείς να το αποδείξεις αυτό;
…Χρησιμοποιώντας ένα “μέτρο” …Ένα “μέτρο”, το οποίο θα αποκαλύπτει τον δόλο των δανειστών …Ένα μέτρο, το οποίο θα αποδεικνύει ότι διαφορετικά
“παίζουν” όταν έχουν ως στόχο τον δανειστή και διαφορετικά όταν έχουν ως στόχο τον εγγυητή του. Υπάρχει τέτοιο “μέτρο”; …Βεβαίως και υπάρχει. Οι ίδιοι
τοκογλύφοι – και για ανάλογο σκοπό – δάνεισαν και στη συνέχεια κατέστρεψαν την Αργεντινή …Την πολύ πιο πλούσια και μεγαλύτερη από την Ελλάδα Αργεντινή. Η
Αργεντινή, όμως, δεν είχε εγγυητές. Στα πόσα “δανεικά” σταμάτησαν να της δανείζουν; …Στα πόσα δανεικά τής τράβηξαν το “χαλί”;
Δεν μπορεί την Αργεντινή να τη “σταματάς” στα σαράντα ή στα πενήντα δις δανείων και την Ελλάδα να την φτάνεις στα εκατόν πενήντα χωρίς κανέναν φόβο και
ενδοιασμό. Κάπου προσβλέπεις και αισθάνεσαι ότι δεν πετάς τα χρήματά σου στον δρόμο. Δεν είναι δυνατόν, όταν “παίζεις” Black-Jack με τα δικά σου χρήματα,
να σταματάς να τραβάς χαρτιά στα δεκατέσσερα και όταν “παίζεις” με τα χρήματα των “εγγυητών”, οι οποίοι θα πληρώσουν τη “χασούρα”, να τραβάς χαρτί από τα
δεκαοκτώ. Η αλλαγή τακτικής τού ίδιου παίκτη στο ίδιο παιχνίδι και με τον ίδιο στόχο δεν αποτελεί απόδειξη δολιότητας; Όταν ο ίδιος παίκτης παίζει
φυσιολογικά – όταν τον συμφέρει να κερδίσει – δεν είναι απατεώνας όταν παίζει διαφορετικά σε περίπτωση που γνωρίζει ότι η ήττα του θα φέρει μια χρυσή
αποζημίωση; Αν μπορούν, ας εξηγήσουν οι τοκογλύφοι τον λόγο που έφτασαν το “κοντέρ” τής Ελλάδας τόσο ψηλά …Μήπως γιατί κοιτούσαν την “τσέπη” της Ευρώπης;
Είναι φανερό, δηλαδή, ότι με την Ελλάδα έπαιζαν για να “χάσουν”, προσβλέποντας στην ευρωπαϊκή αποζημίωση.

…Οι ευρωπαίοι “εγγυητές” ήταν ο στόχος των τοκογλύφων και όχι η Ελλάδα. Η Ελλάδα ήταν το “μέσον” για να “φτάσουν” οι τοκογλύφοι στους Ευρωπαίους.

Το “φουσκωμένο” ελληνικό χρέος στόχευε τη “φουσκωμένη” ευρωπαϊκή “τσέπη” και όχι την ελληνική. Γι’ αυτό την έβαλαν οι ίδιοι με ψεύτικα στοιχεία στο μεγάλο
παιχνίδι τού παγκόσμιου Black-Jack. Γι’ αυτό την έβαλαν στο “καζίνο” της Ευρωζώνης …Δεν την έβαλαν εκεί, για να τη βοηθήσουν την ίδια …Δεν μπήκε η
Ελλάδα εκεί, επειδή τους “ξεγέλασε”. Η Ελλάδα μπήκε με εξαναγκασμό και με βάση τα ψεύτικα οικονομικά στοιχεία αυτών, οι οποίοι στη συνέχεια εμφανίστηκαν
“ξεγελασμένοι”.
Την Ελλάδα την έβαλαν στο “τραπέζι” οι Γερμανοί και οι τοκογλύφοι, γιατί ήθελαν τον σίγουρο “παίκτη” τον οποίο θα νικούσαν και θα τους αποζημίωνε η “μάνα”
με τις περιουσίες των υπολοίπων του “τραπεζιού”. Την Ελλάδα την έβαλαν στην ευρωζώνη οι τοκογλύφοι, γιατί με τον τρόπο αυτόν θα εξασφάλιζαν αδύναμο
“τοίχο”, για να κάνουν “ριφιφί” στο ταμείο τού “εγγυητή” της Ευρώπης …Την έβαλαν οι απατεώνες Γερμανοί και οι Σιωνιστές, για να την χρησιμοποιήσουν ως
μαλακό “τοίχο” και να φάνε τα χρήματα της Ευρώπης. Από την “τρύπα” της Ελλάδας μπήκε το ΔΝΤ στην Ευρώπη. Από εκεί όπου “φύλαγε” ο ΓΑΠ της Goldman Sachs.
Είναι δυνατόν οι Έλληνες να τα έκαναν αυτά μόνοι τους, επειδή ήταν απατεώνες; Οι Γερμανοί πίεζαν τους Έλληνες να κάνουν τα swap της σιωνιστικής Goldman
Sachs. Αυτά τα σιωνιστικά swap “ξεγέλασαν” τις σιωνιστικές Moody’s και Fitch, οι οποίες δεν “προστάτευσαν” τους Σιωνιστές “επενδυτές” τύπου Μπάφετ ή Σόρος
…Γίνονται αυτά τα πράγματα; Οι Έλληνες, οι οποίοι δεν είχαν ιδέα για όλες αυτές τις “κομπίνες”, εμφανίζονται σαν “απατεώνες” και οι Σιωνιστές σαν
“εξαπατημένοι”; Τι ήταν αυτό το οποίο πραγματικά συνέβη; …Αυτό, το οποίο προέβλεπε το “σενάριο” αυτών, οι οποίοι ήθελαν να αποκτήσουν την ιδιοκτησία της
Ευρώπης. Οι άπληστοι και δόλιοι Σιωνιστές τοκογλύφοι δεν είχαν τα ελληνικά χρήματα στο στόχαστρό τους …Στο στόχαστρό τους είχαν τα ευρωπαϊκά χρήματα.
Όλο το μυστικό της σημερινής αθλιότητας, το οποίο απειλεί την Ευρώπη με φτώχεια και καταστροφή, είναι το άρθρο 122 της Συνθήκης της Λισσαβόνας …Το άρθρο
αυτό, το οποίο μετατρέπει τους “παίκτες” τού “στημένου” παιχνιδιού σε “εγγυητές” των συμπαικτών τους. Ας ψάξει κάποιος να βρει ποιος “εμπνεύστηκε” αυτόν
τον νόμο και θα εντοπίσει τον “εγκέφαλο” της μεγαλύτερης απάτης που έχει στηθεί εναντίον των λαών. Ας ψάξει κάποιος να βρει ποιος από τους Ευρωπαίους
“παίκτες” επέμενε – παρ’ όλο που φαινομενικά δεν τον συνέφερε τον ίδιο – να “περάσει” αυτό το άρθρο και θα εντοπίσει τον συνένοχο των απατεώνων. Οι Εβραίοι
της Goldman Sachs εμπνεύστηκαν αυτό το άρθρο και οι Γερμανοί το επέβαλαν στους υπόλοιπους Ευρωπαίους.
Αυτοί οι κακοποιοί και απατεώνες γνώριζαν εξ’ αρχής ότι η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να τους επιστρέψει τα χρήματα αυτά. Γνώριζαν, όμως, και ότι θα μπορούσαν –
στο όνομα της ευρωπαϊκής “αλληλεγγύης” – οι ευρωπαϊκοί λαοί να εξαναγκαστούν από το “διευθυντήριο” των Βρυξελών να ξεπληρώσουν με δικά τους χρήματα τα
δήθεν ελληνικά χρέη.

Γι’ αυτόν τον λόγο “ωρύονται” δήθεν κατά τής ανήθικης Ελλάδας. Προσπαθούν να πείσουν και τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ότι για τα προβλήματά τους φταίνε οι
Έλληνες, προκειμένου να τους μισήσουν κι αυτοί. Αυτό κάνουν πάντα οι τοκογλύφοι, για να κρύψουν την τοκογλυφία τους και να “θολώσουν” το τοπίο
…Προσπαθούν να διχάσουν τα θύματά τους και να τα στρέψουν το ένα εναντίον τού άλλου …Προσπαθούν να κάνουν τον αφελή “δανειστή” τους να έρθει σε
σύγκρουση με τον “εγγυητή” του.
Γι’ αυτόν τον λόγο προσπαθούν προκαταβολικά να του προσάψουν ανηθικότητα και δολιότητα …Ο “άχρηστος”, ο “τεμπέλης”, ο “χαρτοπαίκτης”, ο “γυναικάς” κλπ.
…Αυτός, ο οποίος εκμεταλλεύτηκε την εμπιστοσύνη και δεν “σεβάστηκε” τον τίμιο “εγγυητή” του …Αυτός, δηλαδή, ο οποίος με την αναξιοπιστία του φταίει,
που ο καλός “εγγυητής” αναγκάζεται να του πληρώνει τις “βρομιές”. Σε αυτήν την προσπάθειά τους, να πείσουν τον “εγγυητή” για την αθλιότητα του “συνεργάτη”,
προσθέτουν οτιδήποτε μπορεί να τους διευκολύνει. Προσπαθούν, για παράδειγμα, να τον “πονηρέψουν” κι αυτόν …Να τον κάνουν εκ των υστέρων και εν αγνοία του
συνένοχό τους …”Δεν πειράζει μωρέ, που θα δώσεις μερικά χρήματα …Έτσι κι αλλιώς χαμένος δεν θα βγεις …Παρ’ του τα χωράφια ή εκείνο το διαμερισματάκι
που κληρονόμησε …Έτσι κι αλλιώς άχρηστος είναι …Αν δεν τα πάρεις εσύ, θα τα παίξει στα “ζάρια” ή θα του τα “φάνε” οι γυναίκες.”

Κάνουν λάθος δηλαδή οι Έλληνες, οι οποίοι νομίζουν ότι η πατρίδα τους ήταν ο στόχος των τοκογλύφων. Στόχος πράγματι είναι η πολύτιμη πατρίδα τους, αλλά δεν
ήταν αυτή ο πραγματικός στόχος των τοκογλύφων. Αυτή η πατρίδα ήταν το “τυράκι”, για να παγιδευτούν εύκολα οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι …Αυτό, το οποίο
υπόσχονται στους Ευρωπαίους ως αποζημίωση οι Σιωνιστές, προκειμένου να μην αντισταθούν οι ίδιοι στη δική τους λεηλασία. Ο στόχος των Σιωνιστών ήταν οι
πατρίδες όλων των Ευρωπαίων. Οι τοκογλύφοι απλά έκαναν την Ελλάδα “λεία” των Ευρωπαίων, προσπαθώντας να την εμφανίσουν σαν “εγγύηση”, ώστε να μπορέσουν να
τους αποσπάσουν τις πατρίδες με ευκολότερο και χωρίς αντιδράσεις τρόπο. Τους έβαλαν να σκέφτονται “λείες” και όχι λύσεις ή ενόχους. Γι’ αυτόν τον λόγο οι
τοκογλύφοι, ενώ μπορούν να αρπάξουν μέσω των τραπεζών το δημόσιο κεφάλαιο, παραδίδουν το ΤΑΙΠΕΔ στους Ευρωπαίους να το λεηλατήσουν.
Μέσα στα πλαίσια αυτών των επιδιώξεων είναι και οι πρόσφατες μεγάλες “ανακαλύψεις” δισεκατομμυρίων βαρελιών πετρελαίου στην Ελλάδα. Πόσο σύμπτωση μπορεί να
είναι σε έναν κόσμο, ο οποίος “μισεί” τις εκπλήξεις, να αποκαλυφθούν τα χρυσοφόρα υποτίθεται κοιτάσματα στην Ελλάδα; Λίγες ημέρες πριν το Μνημόνιο ο
Εβραίος Παπανδρέου δήλωνε προς τους πάντες ότι δεν υπάρχει πετρέλαιο στην Ελλάδα. Μόλις υπογράφηκε το Μνημόνιο, παρουσίαζαν την Ελλάδα σαν μια μικρή
“Αραβία”. Δεν φαίνεται παράξενο στον αναγνώστη ότι τα κοιτάσματα πετρελαίου ανακαλύφθηκαν μόλις η Ελλάδα υπέγραψε το Μνημόνιο; Δεν φαίνεται παράξενο, που,
μόλις άρχισαν να ενοχλούνται οι Ευρωπαίοι για τα ελληνικά δανεικά, οι Προτεστάντες ανακάλυψαν τα πετρέλαια;
…Προσπαθούν να τους “πονηρέψουν” …Να τους κλείσουν το “μάτι” και να τους πείσουν ότι τους συμφέρει το “πλιάτσικο” στην Ελλάδα, όταν έχουν να κερδίσουν
μερίδιο από τόσα πετρέλαια. Τους Έλληνες τους παρουσιάζουν σαν ανήθικους και παρασιτικούς, απλά για να απαλλάξουν τους Ευρωπαίους από τις όποιες ενοχές
στην καταστροφή τής Ελλάδας. Δεν έχεις πρόβλημα να τιμωρήσεις έναν ανήθικο, όταν έχεις πειστεί ότι υπήρξες στόχος εξαπάτησης από την πλευρά του. Ταιριάζει
η λογική τής τιμωρίας και στη νοοτροπία των Βορειοευρωπαίων …και αυτό το γνώριζαν οι τοκογλύφοι.
Αυτό ήταν το κόλπο των τοκογλύφων εις βάρος της Ευρώπης και του ευρώ. Προσπαθούν να στοχοποιήσουν την Ελλάδα, για να αποσπάσουν την προσοχή των πραγματικών
θυμάτων τους, που είναι οι ευρωπαϊκοί λαοί στο σύνολό τους. Προσπαθούν να αποσπάσουν την προσοχή των ισχυρών τής Ευρώπης από την άθλια Γερμανία. Ρίχνουν
τον “μουντζούρη” στην Ελλάδα, για να μην “βλέπουν” οι λαοί τής Ευρώπης ότι αυτοί είναι τα μεγάλα θύματα της υπόθεσης …Να μην βλέπουν την αλήθεια αυτοί,
οι οποίοι εξαναγκάστηκαν από τα διεφθαρμένα δουλικά των τοκογλύφων να δανείσουν στην Ελλάδα χρήματα για χρέη, τα οποία κανένας δεν γνωρίζει πώς
δημιουργήθηκαν. Όχι μόνον η Ελλάδα αλλά ούτε και οι λαοί που της δάνεισαν δεν γνωρίζουν το πώς δημιουργήθηκαν τα χρέη αυτά. Οι “κραυγές” και οι
“συκοφαντίες” των Ναζί και των τοκογλύφων αυτό το “κενό” γνώσης προσπαθούν να καλύψουν, εμφανίζοντας την Ελλάδα σαν δημιουργό τού χρέους, εξαιτίας της
αθλιότητάς της.
Το “κορόιδο” του “τραπεζιού”.

Με αυτές τις συμπεριφορές επιβεβαιώνεται απόλυτα η ταυτότητα αυτών που “έστησαν” το παιχνίδι τής Ευρωζώνης …Είναι αυτοί, οι οποίοι εδώ και έναν αιώνα
χρησιμοποιούν τη Γερμανία εις βάρος των Ευρωπαίων …Αυτοί, οι οποίοι ήθελαν να κατακτήσουν την Ευρώπη και δεν μπορούσαν να το κάνουν απ’ ευθείας …Αυτοί,
οι οποίοι “κατάπιαν” τις ΗΠΑ και τώρα θέλουν να επαναλάβουν την επιτυχία τους στην Ευρώπη …Οι Προτεστάντες και οι Σιωνιστές. Σε αυτό το παιχνίδι
χρησιμοποίησαν τους Γερμανούς ως τον “παίκτη” του “τραπεζιού” που ήταν “στημένος” …Τους πιστούς τους Γερμανούς …Τους Προτεστάντες Γερμανούς …Τους
υπότροπους από ένα ίδιο έγκλημα, το οποίο έκαναν μισό αιώνα πριν.
Από τη στιγμή που “έστησαν” το παιχνίδι, έπρεπε να το δρομολογήσουν και να το ελέγχουν μέχρι τέλους, γιατί θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να αποκαλυφθεί η
κομπίνα τους και να αντιδράσουν τα ευρωπαϊκά κράτη. Τι έπρεπε να προσέχουν; …Πότε το “παιχνίδι” θα πλησιάζει στα όριά του …Πότε δηλαδή όλο το ευρωπαϊκό
“τραπέζι” – και κυρίως οι Γάλλοι και οι Ιταλοί – θα έφταναν στα όρια τής απελπισίας και θα ήθελαν να σπάσουν τους Γερμανούς “συμπαίκτες” τους στο “ξύλο”.
Αυτό είναι το πιο κρίσιμο σημείο τής απάτης …Το σημείο στο οποίο θα κριθεί αν ο απατεώνας θα φύγει από το “τραπέζι” πλούσιος ή με σπασμένα πλευρά. Το
“τέλος” της “παρτίδας” θα ήταν αυτό, το οποίο θα την έκανε μια ανυπέρβλητη επιτυχία ή μια καταστροφική επιτυχία.
Σε αυτό το σημείο ήταν άκρως απαραίτητοι οι Γερμανοί …Απαραίτητοι όχι μόνον λόγω της ισχύος που είχαν λάβει εξαιτίας του παιχνιδιού …Απαραίτητοι,
εξαιτίας της ιδιοσυγκρασίας τους …Εξαιτίας της αθεράπευτης νοοτροπίας τού “μπράβου” που τους διακρίνει …Εξαιτίας τής βιαιότητας των αντιδράσεών τους.
Γιατί; …Γιατί το “φινάλε” της παρτίδας απαιτούσε “φασαρία” και σε αυτό δεν υπάρχει άλλος καταλληλότερος από τη Γερμανία …Η Γερμανία θα έκανε αυτό, το
οποίο κάνουν πάντα οι χαρτοκλέφτες: Λίγο πριν αρχίσουν τα θύματά τους να τα “σπάνε” όλα, θα έπρεπε να έχουν “έτοιμο” έναν φουκαρά, για να του “φορτώσουν”
όλες τις “αμαρτίες” τού “τραπεζιού” …Να του “φορτώσουν” όλες τις ευθύνες για την καταστροφή των άλλων …Να του φορτώσουν την αρπακτικότητα εναντίον των
συμπαικτών του, κρύβοντας τη δική τους απληστία.
Με τον τρόπο αυτόν οι ένοχοι θα “ανακατεύονταν” με τα θύματα και θα απολάμβαναν τα κέρδη μακριά από τα επικίνδυνα “βλέμματα”. Με τον τρόπο αυτόν σε ένα
“τραπέζι” όπου υπήρχαν “κλέφτες” οι ένοχοι θα ξεκινούσαν πρώτοι να φωνάζουν για “κλέφτες”, προκειμένου να αποπροσανατολίσουν τους υπολοίπους. Αρκεί να
έβρισκαν τον “αποδιοπομπαίο τράγο” και όλα τους τα προβλήματα θα λύνονταν ως δια μαγείας …Όλη η “συμμορία” σε δράση. Μέχρι να καταλάβουν οι Γάλλοι και οι
Ιταλοί τι γινόταν, θα ξεκινούσε μια πρωτοφανής “φασαρία”. Πρώτος και καλύτερος θα “φώναζε” ο “στημένος”, ο οποίος κινδύνευε πιο πολύ από τα θύματά του, και
άρα οι Γερμανοί.
Οι “τίμιοι” Γερμανοί θα παρίσταναν τους “εξαπατημένους” όχι από τους “εξωτερικούς” επενδυτές, αλλά από τον “άχρηστο” συμπαίκτη τους …Τόσο “τίμιοι”, που
πιάστηκαν “κορόιδα”, εφόσον δέχθηκαν μέχρι και να του πληρώσουν τα δάνεια που είχε πάρει από τους Σιωνιστές τοκογλύφους, προκειμένου να σώσουν τόσο τον
ίδιο τον αχάριστο όσο καί την οικονομία τής Ευρώπης …Τόσο “τίμιοι” λέμε …Πάρα πολύ “τίμιοι”. Απλά, επειδή είναι και Προτεστάντες, θα ήθελαν να
τιμωρήσουν τον “ένοχο” σκληρά, για να τον “διδάξουν” την αξία της “τιμιότητας” και της “ηθικής”. Κοντά σ’ αυτούς και οι “αγαθοί” τοκογλύφοι, οι οποίοι θα
παρίσταναν τους “αφελείς” επενδυτές, οι οποίοι εξαπατήθηκαν από κάποιον πονηρό, και δικαίως θα θέλουν τα χρήματά τους.
Σε αυτό το σημείο θα κάνει εμφάνιση η Ελλάδα για το μεγάλο φινάλε. Όπως η μοιρασιά τής Γιάλτας – που ήταν το ζητούμενό του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου –
ολοκληρώθηκε όταν η Ελλάδα μπήκε σε έναν τρομακτικό Εμφύλιο, για να τρομάξουν όλοι με τον “Μόσκοβο”, έτσι θα γίνει και τώρα. Η απόλυτη οικονομική “υποταγή”
τής Ευρώπης – που είναι το ζητούμενο του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου – θα ολοκληρωθεί με την οικονομική καταστροφή τής Ελλάδας, η οποία θα συνδυαστεί με την
απόπειρα συνεργασίας της με τον ίδιο “Μόσκοβο”. Αυτή είναι η μεθόδευση και στο τέλος της θα φτάσουμε με μια σταδιακή “κορύφωση” μετά την έναρξη της
φασαρίας …Της προβοκατόρικης φασαρίας, όπου οι ένοχοι, εκδηλώνοντας πρώτοι αντίδραση στην απάτη, θα “δείξουν” έναν ψεύτικο ένοχο …Έναν ένοχο, ο οποίος
απλά δεν θα μπορεί να αντιδράσει.
Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; Αναγκαστικά πρέπει να γίνει αυτό. Έτσι κάνουν οι επαγγελματίες χαρτοκλέφτες. Επειδή το παιχνίδι τής κλοπής από τη φύση του
δεν μπορεί να γίνεται επ’ άπειρον, οι απατεώνες πάντα επιδιώκουν δύο πράγματα …Πρώτον, να έχουν έτοιμο ένα “εξιλαστήριο” θύμα και δεύτερον, να ελέγχουν
τη ροή του παιχνιδιού, ώστε να μπορούν να “σταματήσουν” το παιχνίδι οι ίδιοι με ψευδοφασαρία και να μην το κάνουν αυτό τα πραγματικά θύματα με πραγματική
φασαρία. Η ασφάλειά τους είναι εξασφαλισμένη μόνον αν καταφέρουν και έχουν δημιουργήσει “πρόχειρο” έναν “ένοχο” …Μόνον αν καταφέρουν πριν το τέλος” να
κάνουν μια “ψευδοφασαρία”, για να κρύψουν τα “ίχνη” και τις ευθύνες τους. Πώς θα το τελειώσουν; …Όπως περιγράψαμε πιο πάνω …Εις βάρος κάποιου φουκαρά.
Έτσι τελειώνει πάντα αυτό το “παιχνίδι”, όταν είναι “στημένο”. Γι’ αυτό στα μεγάλα “τραπέζια” του τζόγου και της απάτης πάντα φροντίζουν οι απατεώνες να
υπάρχει κι ένας φουκαράς, που θα φάει στο τέλος το “ξύλο”. Επειδή λοιπόν η φασαρία στο τέλος είναι σίγουρη, οι απατεώνες επιλέγουν να κάνουν νωρίτερα μια
ψεύτικη φασαρία, πριν φτάσει το πρόβλημα σ’ αυτούς. Πότε αρχίζει και “μυρίζει” φασαρία; …Όταν κάποιος ισχυρός εμφανίζεται με κέρδη παραπάνω από αυτά που
ανέχεται το “τραπέζι” ή όταν κάποιος ανίσχυρος “ποντάρει” παραπάνω από αυτά που αντέχει η περιουσία του. Επειδή το πρώτο αφορούσε τους ίδιους, το
απέκλεισαν ως αιτία φασαρίας και επειδή το δεύτερο αφορούσε την Ελλάδα, το “αποκάλυψαν”, για να γίνει αιτία φασαρίας.

Γι’ αυτόν τον λόγο ήταν πολύ σημαντικό που οι “Αγορές” – και άρα οι τοκογλύφοι – έβλεπαν τα “φύλλα” όλων των παικτών. Ήξεραν πότε οι “μάρκες” των “μεγάλων”
κρατών τής Ευρώπης τελειώνουν και άρα πότε αυτοί θα αρχίσουν να διαμαρτύρονται στη Γερμανία. Ήξεραν πότε οι “μάρκες” τής Γαλλίας ή της Ιταλίας τελειώνουν
και θα στρέφονταν εναντίον τής Γερμανίας.
Η Ιταλία, η Γαλλία και η Ισπανία είναι τα μεγάλα θύματα και άρα τα πραγματικά κορόιδα του παιχνιδιού. Αυτοί είναι οι “μεγάλοι” που καταστράφηκαν και έγιναν
“μικροί”. Αυτούς ξεγελούσαν οι Γερμανοί και τα δικά τους όρια καθόριζαν την πορεία του παιχνιδιού. Όταν έφτασαν αυτοί στα όριά τους, τότε άρχισε να
“μυρίζει” φασαρία. Τότε άρχισαν να μεθοδεύουν την ψευδοφασαρία εις βάρος τής Ελλάδας, πριν ξεσπάσει η ευρωπαϊκή οργή πάνω στους καραγκιόζηδες του
Βερολίνου. Τότε ξεκίνησαν το παιχνίδι τής προπαγάνδας εις βάρος τής Ελλάδας …Της Ελλάδας, της οποίας η οικονομία δεν διέφερε και πολύ από τους άλλους,
εφόσον πάνω-κάτω όλοι στα ίδια ήταν. Η Ελλάδα, δηλαδή, δεν είχε τα εξωφρενικά εκείνα “νούμερα”, τα οποία την καθιστούσαν “μαύρο πρόβατο”.
Η Ελλάδα απλά ήταν το “σφάγιο” τής ψευδοφασαρίας. Η Ελλάδα επιλέχθηκε, γιατί τους ήταν εύκολη στον χειρισμό της. Έλεγχαν τη διεφθαρμένη ηγεσία της και ήταν
σχεδόν η μόνη ευρωπαϊκή χώρα με ανοιχτά εθνικά θέματα, πράγμα το οποίο την καθιστούσε εκβιάσιμη και εύκολη στον εκφοβισμό της. Όταν λοιπόν η Γερμανία
κινδύνευε να γίνει ο μεγάλος εχθρός τού “τραπεζιού”, θα έκανε φασαρία εις βάρος της Ελλάδας, η οποία δήθεν ξόδευε παραπάνω από τις δυνατότητές της.

Μόλις η Γερμανία θα κινδύνευε να αποκαλυφθεί ότι λεηλατούσε την Ευρώπη και κατέστρεφε τις βιομηχανίες των ανταγωνιστών της, θα έκανε φασαρία εις βάρος τής
Ελλάδας. Αντί όλη η Ευρώπη να θεωρεί πρόβλημα τη γερμανική αθλιότητα, θα θεωρούσε πρόβλημα την ελληνική “σπατάλη”.
Αυτό ήταν το όλο κόλπο τής φασαρίας τού αντιπερισπασμού …Απλά πράγματα. Για να γλιτώσει η Γερμανία το μίσος των Γάλλων και Ιταλών βιομηχάνων, τους
οποίους κατέστρεψε στην κυριολεξία, έστρεψε το ενδιαφέρον των πάντων εις βάρος τής Ελλάδας. Για να γλιτώσει ο γερμανικός λαός το μίσος των Ιταλών ή των
Γάλλων εργατών, επειδή στήριξε ηγεσίες, οι οποίες τους έκλεισαν τις επιχειρήσεις, γεμίζοντας την Ευρώπη με “Χριστοφοράκους”, εμφάνισαν σαν πρόβλημα τους
Έλληνες εργαζόμενους, οι οποίοι δήθεν τεμπέλιαζαν και ζούσαν με δανεικά από τις ευρωπαϊκές τράπεζες.
Η μεγάλη φασαρία …και στο “βάθος” ο “κακός” Ρώσος.
Τώρα μπαίνουμε στην τελική και ίσως στην πιο δύσκολη φάση τού σχεδίου. Τώρα φαίνεται τι σχεδίαζαν οι Εβραιογερμανοί Ρότσιλντ, Ροκφέλερ και το κακό
συναπάντημα με τους Γερμανούς βασιλείς τής Βρετανίας και επικεφαλής όλου του προτεσταντικού κόσμου. Μιλάμε ότι μετά από δύο αιώνες μεθοδεύσεων αγγίζουν
σχεδόν το “όνειρό” τους. Αυτή η συμμορία, αν δεν συμβεί κάτι εξαιρετικά ανατρεπτικό, φαίνεται ότι κέρδισε τα πάντα. Μιλάμε για το colpo grosso στην Ευρώπη.
Αν οι Σιωνιστές κέρδισαν τα χρήματα από το “παιχνίδι”, οι Προτεστάντες κέρδισαν σχεδόν όλες τις “μάρκες” …Κέρδισαν τις περιουσίες των παικτών, οι οποίες
είχαν “αποτυπωθεί” στις “μάρκες” αυτές.

Αποκτώντας οι Προτεστάντες ολόκληρο το “μετοχολόγιο” μιας απόλυτα ιδιωτικοποιημένης Ευρώπης, γίνονται οι απόλυτα κυρίαρχοι του χριστιανισμού …Το απόλυτα
κυρίαρχο δόγμα στην ιστορία τού χριστιανισμού. Πιάνουν “απόδοση”, που δεν την έπιασε ούτε η Ρώμη τού Καθολικισμού ούτε η Νέα Ρώμη τής Ορθοδοξίας. Ποιοι;
…Το ιερατείο τού Προτεσταντισμού στο Λονδίνο …Οι προϊστάμενοι του Αρχιεπίσκοπου του Καντέρμπουρι. Αυτό ήταν το όλο “παιχνίδι” …Στα άγρια ένστικτα των
χριστιανικών δογμάτων “επένδυσαν” οι Σιωνιστές και αυτά απέδωσαν τους “καρπούς” που ήθελαν.
Στην πραγματικότητα με αυτό το “παιχνίδι” των Σιωνιστών τοκογλύφων οι Προτεστάντες κατέκτησαν την ίδια την Ευρώπη …Αυτό, που δεν μπορούσαν να καταφέρουν
με τους μεγάλους πολέμους …Αυτό, που επεδίωκαν οι Προτεστάντες με τον τριακονταετή πόλεμο …Τον πόλεμο, στον οποίο και πάλι είχαν εξασφαλίσει τη βοήθεια
της Καθολικής Γαλλίας. Σήμερα φαίνεται ότι οι ίδιοι σύμμαχοι πέτυχαν τους απόλυτους στόχους τους. Μετέτρεψαν την Ευρώπη σε μια ιδιόκτητη αποικία τους
…Αποικία, η οποία ελέγχεται απόλυτα από τους Σιωνιστές. Πώς; …Με τον ίδιο τρόπο που ελέγχθηκαν και οι ΗΠΑ απ’ αυτούς. Όπως στις ΗΠΑ οι ίδιοι που
“θέριεψαν” το οργανωμένο έγκλημα, προκειμένου να ελέγχουν πολιτικούς, δικαστικούς και οικονομικούς παράγοντες, οι οποίοι στην εποχή τής νομιμότητας θα
“κυβερνούσαν” το ιδιόκτητο κράτος τους, έτσι κάνουν και στην Ευρώπη. Αυτοί προκάλεσαν την πανευρωπαϊκή διαφθορά και ελέγχουν τους πάντες.

Αναγκαστικά τους ελέγχουν, εφόσον οι δικές τους SIEMENS και Mercedes τους διέφθειραν και οι δικές τους Τράπεζες “απέκρυπταν” τα κλοπιμαία. Ποιος δεν έχει
ακούσει για τις “λίστες” Siemens; Υπάρχει κάποια χώρα που να μην έχει τέτοιες λίστες; Υπάρχει πολιτικός αυτήν τη στιγμή στην Ευρώπη που να μην είναι
διεφθαρμένος και να μην έχει κάποιους “σκελετούς” στις σιωνιστικές τραπεζικές “ντουλάπες”; …Έχουν γεμίσει την Ευρώπη με πολιτικούς σαν τον Παπανδρέου,
τον Σαμαρά ή τον Βενιζέλο. Όλα τα κράτη τού Νότου κυβερνώνται από πολιτικούς τύπου Ραχόι ή Σόκρατες. Ποιος από αυτούς τους διεφθαρμένους πολιτικούς θα
αντιδράσει στα “αφεντικά”; Πότε θα γίνει μια αντίδραση, αν οι σημερινοί διεφθαρμένοι – με την εξουσία που διαθέτουν – αφήνονται να επιβάλουν μόνοι τους
τούς διαδόχους τους, οι οποίοι – έστω και “ελαφρά” – θα διαφθείρονται, προκειμένου να έχουν τις “προδιαγραφές” ασφαλείας που βολεύουν τα αφεντικά; Ποιος θα
αντιδράσει; Οι λαοί στις Πλατείες; …Για πλάκα τους έχουν αυτούς.
Η κατάκτηση της Ευρώπης θα είναι ολοκληρωτική κι απόλυτη. Ό,τι δεν μπόρεσαν να το εξαγοράσουν, απλά του έβαλαν “λουκέτο”. Την ώρα που οι τοκογλύφοι
έπαιρναν τόνους χρήματα, οι Προτεστάντες άρπαζαν ΟΤΕδες, αεροδρόμια, οδικά δίκτυα, ενεργειακά δίκτυα, πλουτοπαραγωγικές πηγές …Ό,τι πολύτιμο είχαν τα
ευρωπαϊκά κράτη, τα οποία είχαν την “αφέλεια” να παίξουν στο “τραπέζι” τους. Όπου δεν υπήρχε τίποτε να αρπάξουν ή δεν τους ενδιέφερε να το αρπάξουν, το
κατέστρεφαν …Κατέστρεψαν όλους τους ανταγωνιστές τους …Αποβιομηχάνισαν τα μέρη τα οποία δεν έλεγχαν οι ίδιοι …Απέκτησαν τζάμπα το σύνολο της
κορυφαίας ευρωπαϊκής τεχνογνωσίας και διέλυσαν τη βιομηχανία όλων των μη προτεσταντικών χωρών …Απέκτησαν τον απόλυτο έλεγχο του κορυφαίου κεφαλαίου στον
κόσμο.
Ό,τι αξίζει σε αυτήν την ήπειρο, ανήκει πλέον στους Προτεστάντες και τους χρηματοδότες τους φυσικά …Ακόμα κι αυτά, τα οποία φαινομενικά έχουν ονόματα που
“θυμίζουν” τους παλιούς ιδιοκτήτες τους. Η ισπανική SEAT ανήκει στην Φολκς Βάγκεν, όπως και η ιταλική Lamborghini ή η τσεχική Skoda. Παντού κυριαρχούν οι
προτεσταντικές βιομηχανίες …Οι σουηδικές SAAB και VOLVO …Η ολλανδική DAF. Στον μόνο που επέτρεψαν να “σώσει” κάτι είναι η Γαλλία, η οποία
χρησιμοποιείται από τους Γερμανούς για “ξεκάρφωμα” …Η Γαλλία, η οποία από την εποχή τής Αικατερίνης των Μεδίκων παριστάνει την Καθολική, αλλά υποστηρίζει
μόνιμα τους Προτεστάντες εις βάρος τής Μεσογείου …Ό,τι αξίζει στην Ευρώπη, το έχουν αγοράσει πλέον οι Προτεστάντες.
Ακόμα και το “κόλπο” του Γιούγκερ, με τις χαμηλές φορολογίες των πολυεθνικών στο Λουξεμβούργο, τον ίδιο στόχο υπηρετεί. Ό,τι δεν μπορούσε να μετακινηθεί
από τον χώρο όπου αναγκαστικά υπήρχε, θα μετακινούσε τα headquarters του σε χώρο ελεγχόμενο από τους Προτεστάντες και άρα υπό τον προτεσταντικό έλεγχο. Την
ίδια τη FIAT την πήραν από την Ιταλία και τη “μετέφεραν” μέσα σε ένα βράδυ στην προτεσταντική Ολλανδία. Γι’ αυτόν τον λόγο χρησιμοποίησαν το “άρμα” τής
Γερμανίας …Ένα “άρμα”, που, όσο περνάει ο χρόνος, όλο και περισσότερο θυμίζει τον παλιό κακό του εαυτό.

Η απόλυτη κυριαρχία συνεταίρων Σιωνιστών και Προτεσταντών είναι πλέον αναμφισβήτητη …Κατέκτησαν στην κυριολεξία τον κόσμο. Ελέγχουν παγκοσμίως το χρήμα,
την ενέργεια, τα δίκτυα υποδομών, τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, τις υποδομές και βέβαια τη βιομηχανική τεχνογνωσία. Ό,τι μέχρι τώρα βρισκόταν υπό τον έλεγχο
των λαών ιδιοκτητών πέρασε – μέσω της “ιδιωτικοποίησης” – στα χέρια των “ηθικών” Προτεσταντών. Ό,τι δεν έχουν στα χέρια τους, απλά δεν τους ενδιαφέρει.
Αυτά ήταν τα κέρδη της μεγαλύτερης “κομπίνας” στην ιστορία τού κόσμου. Αν οι Σιωνιστές τοκογλύφοι κέρδισαν από αυτήν την “κομπίνα” τα χρήματα όλου του
Κόσμου, οι Προτεστάντες κέρδισαν τον Κόσμο ολόκληρο.
Οι ίδιοι, οι οποίοι ξεκίνησαν να κατακτήσουν τον Κόσμο με τα όπλα στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι αυτοί, οι οποίοι σήμερα προελαύνουν με τα “όπλα” των
δανείων. “Δούλεψαν” ολόκληρο το ανθρώπινο είδος και του πήραν τα πάντα μέσα από τα χέρια. Μέσα στα πλαίσια αυτού του σχεδιασμού, ο οποίος έχει πλέον ως
στόχο να διατηρήσουν τα κεκτημένα, είναι και το Νέο ΝΑΤΟ και η Νέα Ρωσία ως “φόβητρο”. Το ΝΑΤΟ, που θα “μαντρώσει” τους πάντες στην “αγκαλιά” των
τοκογλύφων. Το πολύτιμο ΝΑΤΟ, το οποίο ποτέ δεν ξεφεύγει από τα Προτεσταντικά “χέρια”. Ενώ, δηλαδή, σε διεθνείς οργανισμούς τύπου ΟΗΕ ή Unisef
χρησιμοποιούν για “ξεκάρφωμα” κάτι απίστευτους “κιτρινόμαυρους” διεφθαρμένους τύπους, το ΝΑΤΟ ποτέ δεν το παραδίδουν σε ξένους. Ακόμα και το αρπακτικό ΔΝΤ,
για να μην τους στοχοποιεί, το δίνουν σε “τρίτους”, ενώ στην περίπτωση του ΝΑΤΟ χρησιμοποιούν πάντα ως επικεφαλής του κάποιον κορυφαίο Προτεσταντικής
προέλευσης παράγοντα.

Από λόρδους τύπου Ισμέι και Κάρινγκτον μέχρι τους πρώην Πρωθυπουργούς των σκανδιναβικών χωρών, το ΝΑΤΟ δεν αφήνεται ποτέ μακριά από τους Προτεστάντες. Στις
συνεννοήσεις των ηγετών των μεγάλων Προτεσταντικών Δυνάμεων με τον στρατιωτικό τους “βραχίονα” δεν επιτρέπεται σε κανέναν μη Προτεστάντη να είναι κοινωνός
των μυστικών τους. Όπως λέει και το σύνθημά του: “Animus in Consulendo Liber” …”Νους σε σύσκεψη”, μόνο για Προτεστάντες.
Τον Προτεστάντη πρώην Πρωθυπουργό τής Δανίας Ράσμουνσεν τον αντικατάστησε ο Προτεστάντης πρώην Πρωθυπουργός της Νορβηγίας. “Κάτω” από αυτόν, επικεφαλής του
ΝΑΤΟ, είναι ο Προτεστάντης Δανός Μπάρτελς. Αυτοί τώρα σχεδιάζουν την Νέα Τάξη …Την προτεσταντική Νέα Τάξη. Αυτοί θα εφεύρουν τώρα τον μεγάλο “εχθρό”
αυτής της Τάξης, που θα είναι ο “κακός” τής υπόθεσης …Αυτόν, ο οποίος θα τρομοκρατεί τα κράτη και τους λαούς και θα τους καθηλώνει στην προστατευτική
“αγκαλιά” εκείνων που τους λεηλάτησαν σε βαθμό “βιασμού”. Το ΝΑΤΟ προορίζεται να είναι ο οπλισμένος “μπράβος” τής Νέας Τάξης. Αυτός θα πάρει τον ρόλο που
μέχρι τώρα ενσάρκωνε μόνη της η Γερμανία, αλλά στην απεθνικοποιημένη Νέα Τάξη δεν θα μπορεί να τον “παίξει”. Αυτό το ΝΑΤΟ – που θα εκφράζει τον “μπράβο”
των “καλών” – με την ισχύ του θα τρομοκρατεί τα μέλη του και θα αντλεί τη δύναμή του από τον “κακό”.
Ποιος είναι αυτός ο “εχθρός”; …Αυτός που ήταν πάντα. Τι μας “δείχνουν” οι ιδιοκτήτες τής FED; Τι μας “δείχνει” το “κτήνος” του Βερολίνου; …Αυτό, το
οποίο κάποτε πλήρωσαν οι Ρότσιλντ για να δημιουργηθεί, προκειμένου να χρησιμοποιείται ως “εργαλείο” …Τα πάντα “δείχνουν” πλέον τη Ρωσία …Την απόλυτα
βολική Ρωσία. Γιατί είναι απόλυτα βολική; …Γιατί έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά, τα οποία βολεύουν τους Προτεστάντες “εμπόρους” τής παγκοσμιοποίησης.
Είναι πυρηνική δύναμη με μεγάλη στρατιωτική βιομηχανία, που με τη δύναμή της μπορεί να τρομάξει τους πάντες. Εκτείνεται σχεδόν στο σύνολο του βορείου
ημισφαιρίου και άρα είναι βολική ως εχθρός σε όλων των τύπων τους παγκόσμιους σχεδιασμούς. Έχει “σύνορα” με την Ευρώπη, το Ισλάμ, την Κίνα, την Ιαπωνία,
αλλά και τις ίδιες τις ΗΠΑ στην Αλάσκα.

Πιο βολικός “παγκόσμιος” εχθρός, για κάποιους που σχεδιάζουν παγκόσμια Νέα Τάξη, δεν υπάρχει. Επιπλέον, επειδή αυτοί οι σχεδιαστές είναι Προτεστάντες,
βολεύει ακόμα περισσότερο, γιατί η Ρωσία ανήκει στο Ορθόδοξο δόγμα και άρα δεν είναι και τόσο “καλή” και “ηθική”, όσο είναι για παράδειγμα οι “αναμάρτητοι”
Προτεστάντες ή οι “μαρτυρικοί” Σιωνιστές. Ταυτόχρονα, έχει έναν κρατικό μηχανισμό έμπειρο στα παγκόσμια γεωπολιτικά “παιχνίδια” και άρα έτοιμο να ανοίξει
“διάλογο” σε ψυχροπολεμικές συνθήκες. Ως κράτος στηρίζεται στην εξαγωγή ενέργειας και οι Προτεστάντες, ως οι βιομήχανοι με την μεγαλύτερη ανάγκη σε
ενέργεια, είναι οι κορυφαίοι πελάτες και άρα αυτοί οι οποίοι μπορούν να “ρυθμίζουν” την οικονομία της κατά βούληση. Τέλος, η Ρωσία δεν τους ανταγωνίζεται
στην αγορά, εφόσον δεν της επέτρεψαν εξ’ αρχής ούτε τα σώβρακα που φοράει να κατασκευάζει. Με λίγα λόγια …της παίρνουν πίσω αυτά που της δίνουν, εφόσον
την αναγκάζουν να εισάγει το σύνολο σχεδόν των προϊόντων που καταναλώνει.
Αυτή η Ρωσία είναι βολική, γιατί μπορεί να τους προσφέρει το “δίπολο” που θα τους επιτρέπει να ελέγχουν τους ψευδοεχθρούς. Αυτή η Ρωσία, η οποία “ενώνει”
τις δυνάμεις της με την Κίνα και την Ινδία, είναι πολύ βολική, για να σκορπίσουν τον τρόμο και άρα να πουλήσουν προστασία σε ολόκληρη τη Δύση. Με τη γνώση
αυτού του βολικού “διπόλου” μπορεί να εξηγήσει οποιοσδήποτε τον λόγο που η Γερμανία – του Σρέντρερ της Gasprom και της Μέρκελ, η οποία ήταν συνάδερφος του
Πούτιν στην Στάζι – “δείχνει” συνεχώς τη Ρωσία σαν εχθρό, παρ’ όλο που φαινομενικά δεν την συμφέρει …Μπορεί να εξηγήσει τον λόγο που όσο βαθαίνει η κρίση
στην Ευρωζώνη, τόσο πιο πολύ η Γερμανία θέλει να “βοηθήσει” την Ουκρανία και άρα να προκαλεί τη Ρωσία …Την “κακή” Ρωσία στον νέο σχεδιασμό.
Η “αμαρτωλή”
…και η μεγαλύτερη ειρωνεία τής παγκόσμιας ιστορίας.
Αυτή η Ρωσία είναι που θα “σώσει” τους συνωμότες από την οργή των θυμάτων τους. Πώς θα γίνει αυτό; …Με τον τρόπου που τους έσωσε και μετά τον Δεύτερο
Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε, που η οργή εναντίον τους ήταν ακόμα μεγαλύτερη με μια Γερμανία να έχει ισοπεδώσει τα πάντα και να είναι γεμάτη η ήπειρος με
πτώματα. Σήμερα η σωτηρία τους είναι πολύ ευκολότερη …Ευκολότερη και με μια μέθοδο δοκιμασμένη που έχει “πετύχει” σε πολύ δυσκολότερες συνθήκες και άρα
δεν θα υπάρχει και η αμφιβολία τού “πειραματισμού”.
Τώρα είναι η “ώρα” που πρέπει να μπει στο “προσκήνιο” η Ελλάδα. Η επιτυχία τους “περνάει” από την Ελλάδα και από το πόσο αυτή θα “σεβαστεί” το σενάριό
τους. Αν η Ελλάδα δεν αποδεχθεί τον ρόλο του “αποδιοπομπαίου τράγου”, που θα “αναποδογυρίσει” το “τραπέζι”, ώστε να σταματήσει το “παιχνίδι” με δική της
ευθύνη, είναι θέμα χρόνου οι συμμορίτες να έρθουν αντιμέτωποι με όλη την Ευρώπη και τότε είναι σίγουρο ότι από την απόλυτη επιτυχία πιθανότατα να
“φλερτάρουν” με την απόλυτη καταστροφή. Ούτε οι Γερμανοί ούτε οι Σιωνιστές χαίρουν μεγάλης εκτίμησης και αγάπης εκ μέρους των Ευρωπαίων. Στην
πραγματικότητα απλά τους ανέχονται, γιατί στην εποχή τής παντοδυναμίας τους “αγόρασαν” όση συμπάθεια δεν μπόρεσαν ποτέ να αποκτήσουν με την αξία τους.
Η Ελλάδα θα τους είναι χρήσιμη μόνον αν με την επιλογή της πάρει “πάνω” της όλο το “μίσος” και την “οργή” τής Ευρώπης, ώστε να σωθούν οι απατεώνες που
κατέστρεψαν την ευρωπαϊκή οικονομία στο σύνολό της …Οι απατεώνες, οι οποίοι είναι και δολοφόνοι πλέον, αν συνυπολογίσουμε και τα χιλιάδες θύματα της
κρίσης, την οποία οι ίδιοι συνειδητά προκάλεσαν. Είναι δηλαδή θέμα επιβίωσης γι’ αυτούς να “φορτωθεί” η Ελλάδα τις “αμαρτίες” τους. Η Γερμανία θα πιέσει
όσο περισσότερο μπορεί την Ελλάδα, ώστε να εξελιχθεί το γνωστό “σενάριο” της προδοσίας. Όπως αντιλαμβανόμαστε η πρόσφατη “ανατροπή” στο ελληνικό πολιτικό
σκηνικό δεν ήταν τυχαία. Δεν ανέτρεψε ο λαός τους αγαπημένους τους χαφιέδες. Δεν ανέτρεψε ο λαός τους Παπανδρέου, τους Καραμανλήδες ή τους Μητσοτάκηδες, οι
οποίοι συνδέονται με τα τοκογλυφικά δάνεια του συνόλου της μεταπολεμικής περιόδου…

…Τους χαφιέδες τους “απέσυραν” οι ίδιοι για να δώσουν τον “μουντζούρη” σε αναλώσιμους. Προστάτευσαν τα δικά τους “τζάκια” και έδωσαν την καυτή “πατάτα”
στους άσημους Τσιπραίους. Αυτοί ήταν που τους ενθάρρυναν να μιλάνε για “νταούλια” και “ζουρνάδες”, που θα “χόρευαν” τις “Αγορές”. Αυτοί τους έκαναν
φροντιστήρια στα διάφορα Τέξας και Λονδίνα …Μέχρι και από το Βατικανό τους πέρασαν, για να τους πείσουν ότι είναι “ευλογημένοι” και ότι δεν έπρεπε να
φοβούνται τη ρήξη …Ότι δεν έπρεπε να φοβούνται να αναποδογυρίσουν το “τραπέζι” τής δήθεν ευρωπαϊκής οικονομίας.
Γι’ αυτόν τον λόγο μιλούσαν άφοβα για ζουρνάδες, οι οποίοι θα έδιναν τον “ρυθμό” στις αγορές των Ρότσιλντ. Γι’ αυτόν τον λόγο μιλούσαν για “κουρέματα” και
απειλούσαν με χρεοκοπίες ολόκληρα κράτη. Όλα αυτά ήταν απολύτως “στημένα”. Γιατί; …Γιατί αυτό ήταν το κόλπο. Η Ελλάδα είχε μια νέα ηγεσία, η οποία – απ’
ότι έδειχναν τα πράγματα – θα γύριζε το “τραπέζι” και θα κατέστρεφε το “παιχνίδι” με δική της ευθύνη. Η Ελλάδα θα έσωζε τη Γερμανία και τους χρηματοδότες
της. Η χρεοκοπία της θα ανέτρεπε τις απολύτως εύθραυστες οικονομίες των ευρωπαϊκών χωρών και θα τις απειλούσε με χρεοκοπία.
Με τον τρόπο αυτόν η Ελλάδα θα απειλούσε να ενεργοποιήσει ένα “ντόμινο” οικονομικών “αστοχιών”, που θα μπορούσε να “ρίξει” τα κράτη το ένα μετά το άλλο
στον “πάτο” τής χρεοκοπίας. Αυτό ήταν το ζητούμενο για τους τοκογλύφους. Να απειληθούν με “χρεοκοπία” όλοι οι Ευρωπαίοι, ώστε αυτοί – ως οι “καλοί” τής
υπόθεσης – να επέμβουν και να τους “σώσουν” …Να τους βάλουν στο μεγαλύτερο “Μνημόνιο” της ανθρώπινης ιστορίας και να τους λεηλατήσουν απόλυτα … Να κάνουν ένα νέο New Deal και με την Ευρώπη …Να επαναλάβουν αυτό,
το οποίο έκαναν με απόλυτη επιτυχία στην Αμερική εις βάρος των Αμερικανών και τους έδωσε την απόλυτη ιδιοκτησία τού κράτους των ΗΠΑ …Οι ίδιοι να
πιστωθούν τη “σωτηρία” τής Ευρώπης και η Ελλάδα να χρεωθεί την απόπειρα καταστροφής της …Αυτό ήταν το σχέδιό τους.
Οι τοκογλύφοι με τον τρόπο αυτόν ήθελαν να τελειώσουν το “πάρτι” που ξεκίνησαν οι ίδιοι στην Ευρώπη …Να το τελειώσουν με την απόλυτη “σφαγή” των
ευρωπαϊκών λαών …”Σφαγή” εκ του ασφαλούς, εφόσον, σύμφωνα με τον σχεδιασμό τους, η Ελλάδα θα ήταν αυτή, η οποία θα έπαιρνε ακέραια την ευθύνη για την
ευρωπαϊκή καταστροφή. Αυτό ήταν το όλο πρόβλημα γι’ αυτούς: Να μπορέσουν να “φορτώσουν” την ευθύνη στην Ελλάδα. Αυτοί, οι οποίοι “φόρτωσαν” την Ευρώπη με
χρέη, δεν ήθελαν να φαίνονται ως οι υπεύθυνοι της χρεοκοπίας της. Έπρεπε η χρεοκοπία τής Ευρώπης να εμφανίζεται σαν αποτέλεσμα “ατυχήματος” εξαιτίας τού
λάθους και της προδοσίας κάποιου μέλους της …Κάποιου ύπουλου και κακόβουλου μέλους, που χάλασε το “παιχνίδι”, επειδή δεν ήξερε να “παίζει”.
Πώς θα μπορούσε η μικρή Ελλάδα να δρομολογήσει αυτήν την εξέλιξη και να πάρει “πάνω” της μια τόσο μεγάλη ευθύνη; …Με τον γνωστό τρόπο …Με τον τρόπο που
έδωσε “αξία” στη “μοιρασιά” τής Γιάλτας: Θα έκανε απόπειρα να αλλάξει “στρατόπεδο”. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα ήταν μόνον “φεσατζού”, αλλά και
προδότρια …Μια κανονική “πόρνη”, που για το χρήμα αλλάζει “προστάτη”. Με τον τρόπο αυτόν θα συγκέντρωνε πάνω της το απόλυτο μίσος των Ευρωπαίων. Θα ήταν
αυτή, που με τα λάθη της τους είχε καταστρέψει και στη συνέχεια, για να αποφύγει τις συνέπειες των λαθών της, τους πρόδωσε με τον μεγαλύτερο εχθρό τους.
Μιλάμε για μια ολόκληρη “βιομηχανία” προπαγάνδας, που στόχο έχει να δαιμονοποιήσει την Ελλάδα …Μια “βιομηχανία”, η οποία ήδη έχει ξεκινήσει την
“παραγωγή” της …

“Θα γίνει η Ελλάδα Δούρειος Ίππος τής ΕΕ”; …”Θα στρέψει ο Τσίπρας τα νώτα του στην Ευρώπη”; …”Η επικείμενη επίσκεψή του στη Μόσχα πυροδοτεί
ανησυχίες και σενάρια τρόμου”,

σημειώνεται σε τελευταίο δημοσίευμα της Deutsche Welle. Η “αξιόπιστη” γερμανική “φωνή” επιλέγει με εξαιρετική προσοχή τις λέξεις των
δημοσιευμάτων της …”Δούρειος Ίππος” η Ελλάδα για την Ε.Ε …Δηλαδή “πέμπτη φάλαγγα”, που απειλεί την ευρωπαϊκή κοινωνία …”Σενάρια τρόμου” για την
Ευρώπη από την επιλογή τής Ελλάδας …”Νώτα” προκλητικά, που στρέφονται προσβλητικά στους Ευρωπαίους. Όλα αυτά εξαιτίας μιας επίσκεψης του Έλληνα
Πρωθυπουργού στη Μόσχα …Εκεί όπου πηγαινοέρχεται η Μέρκελ και κατοικοεδρεύει ο Σρέντερ.
Οι άνθρωποι είναι απίστευτοι …Πραγματικοί Ναζί …Γνήσια παιδιά του πατέρα τους Γκέμπελς. Αυτοί, οι οποίοι κατέστρεψαν στην κυριολεξία την Ελλάδα,
προσπαθούν τώρα να “σκυλέψουν” το “πτώμα” της …Προσπαθούν να τρομοκρατήσουν τους Ευρωπαίους με τη στάση τής Ελλάδας …Προσπαθούν να την δαιμονοποιήσουν
στα μάτια τους …Προσπαθούν να προετοιμάσουν το έδαφος, για να την εμφανίσουν σαν το αίτιο τής πανευρωπαϊκής καταστροφής. Αν το καταφέρουν αυτό, το σχέδιο
θα εξελιχθεί όπως το είχαν δρομολογήσει. Οι συνωμότες σε μια τέτοια περίπτωση θα ήταν ευτυχείς. Αρκεί η Ελλάδα να κάνει το απαγορευμένο “βήμα”, και όλοι οι
εγκληματίες σώθηκαν …Όπως τότε με τον ελληνικό Εμφύλιο.
Οι Σιωνιστές “δανειστές” θα έδιναν εντολή στους Αμερικανούς να σπεύσουν για “βοήθεια” στην Ευρώπη, προκειμένου να επαναφέρουν πίσω στο “στρατόπεδό” τους
την “αμαρτωλή” και βέβαια να την τιμωρήσουν παραδειγματικά …Κανένα πρόβλημα, εφόσον όλα ήταν εξ’ αρχής “μιλημένα” να γίνουν έτσι. Όπως κάποτε ο Στάλιν, ο
οποίος αποδέχθηκε την “ήττα” του στον ελληνικό Εμφύλιο, έτσι και ο “στημένος” Πούτιν θα αποδεχόταν την “ήττα” του. Θα επεδείκνυε λογική για το “καλό” τής
ανθρωπότητας, εφόσον δεν μπορεί για μια μικρή Ελλάδα να απειληθεί πυρηνικός πόλεμος. Δεν άξιζε ο κόπος για μια αναξιόπιστη “πόρνη” να ρισκάρουν οι
“μεγάλοι” την ασφάλεια όλου του κόσμου.

Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι θα υπήρχε κλίμα “εμπιστοσύνης” …το αντίθετο μάλιστα …Και πάλι θα ορθώνονταν δύο μεγάλα “μπλοκ” αντιπάλων στον κόσμο …Και
πάλι θα είχαμε “ανάπτυξη” τύπου New Deal, εφόσον ένας εκ νέου παγκόσμιος ανταγωνισμός εξοπλισμών θα “διπλασίαζε” τα “Ακαθάριστα εθνικά προϊόντα” των
υπερχρεωμένων κρατών. Όλα αυτά θα τα κατάφερναν με τη μικρή “Ελλαδίτσα”, η οποία θα ανάγκαζε τους αντιπάλους να εξοπλίζονται εκ νέου. Σε μια τέτοια
περίπτωση θα το “πλήρωνε” όμως η ίδια ακριβά. Η Ελλάδα θα καταστρεφόταν ολοκληρωτικά, χωρίς όμως να χάσει τη χρήσιμη για τους Σιωνιστές “ελευθερία”. Η
σημερινή ηγεσία της πιθανότατα θα είχε την τύχη των διάφορων Μιλόσεβιτς.
Η Ελλάδα θα “μάτωνε” στην κυριολεξία, για να αισθάνονται οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι δικαιωμένοι και βέβαια ευτυχείς που σε μια τέτοια κρίση – και εξαιτίας των
ίδιων σπαταλών και σφαλμάτων – δεν είχαν την τύχη τής Ελλάδας …Ο “Δούρειος Ίππος” θα “καιγόταν” και όχι οι ίδιοι …Τόσο τυχεροί θα αισθάνονταν, που την
“έβγαλαν” πολύ φτηνά με ένα “Μνημόνιο”. Όλοι ευχαριστημένοι με το New Deal …Οι Σιωνιστές κυρίαρχοι των πάντων και για πάντα …ή τουλάχιστον έτσι
νόμιζαν. Γιατί; …Γιατί τα πράγματα δεν πηγαίνουν πλέον όπως τα σχεδίαζαν.
Η Ελλάδα – για κάποιον λόγο, τον οποίο πολλοί πλέον Έλληνες γνωρίζουν – δεν ακολουθεί το “σενάριο”. Όσο κι αν επιμένει η γερμανική προπαγάνδα, η ηγεσία τής
Ελλάδας δείχνει απρόθυμη να τους εξυπηρετήσει. Η ηγεσία της δείχνει απρόθυμη να “αγκαλιαστεί” με τον Πούτιν …Έχει “ξεχάσει” τις προεκλογικές της
εξαγγελίες …Έχει “ξεχάσει” τις “προχωρημένες” γεωπολιτικές της στρατηγικές …Έχει αρχίσει να “κλείνεται” στον εαυτό της και να αποδέχεται τους όρους που
της θέτουν οι δανειστές της …”Τρώει” πολύτιμο χρόνο από έναν σχεδιασμό, ο οποίος δεν έχει περιθώρια για καθυστερήσεις. Ως εκ τούτου έχουν αρχίσει να
αγχώνονται οι πάντες. Μέχρι και η διαπλεκόμενη Καθημερινή, του σιωνιστικού Κολεγίου τής προδοσίας, έχει αρχίσει να “σπρώχνει” προς τα “δάνεια” της Ρωσίας
…Τι να κάνουν οι άνθρωποι …Αγχώθηκαν τα αφεντικά τους και σπεύδουν όλοι να βοηθήσουν.

Αυτή είναι και η απόλυτη ειρωνεία …Η απόλυτη επιτυχία των Σιωνιστών βρίσκεται στα “χέρια” των Ελλήνων …Στα χέρια των απόλυτων και προαιώνιων εχθρών
τους, τους οποίους εδώ και δύο αιώνες βασανίζουν στον απόλυτο βαθμό. Ο εβραϊκός “ελέφαντας” της επιτυχίας πρέπει να περάσει από την ελληνική “στενωπό”. Το
εβραϊκό “κτήνος” τού πολέμου πρέπει να περάσει από το ελληνικό “στενό”, όπως και στην κινηματογραφική ταινία …Πλήρης αντιστροφή των δεδομένων. Ο
σιωνιστικός “Γολιάθ” πρέπει αναγκαστικά να βάλει το “κεφάλι” του μέσα στην ελληνική παγίδα τού Έλληνα “Δαυίδ”.
Από την Ελλάδα και τις επιλογές της εξαρτάται η τύχη ενός έξυπνου σχεδιασμού, που στόχο είχε την παγκόσμια κυριαρχία. Για όσο διάστημα η Ελλάδα καθυστερεί,
ζητώντας παρατάσεις, το σύστημα κλονίζεται, γιατί δεν έχει επιπλέον χρόνο. Τα χιλιάδες δισεκατομμύρια των χρεών των ΗΠΑ και της Ευρώπης “πιέζουν” και
αναπόφευκτα δημιουργούν διασπαστικές τάσεις, οι οποίες στο τέλος δεν θα είναι διαχειρίσιμες.
Πώς άλλωστε θα είναι διαχειρίσιμες, όταν μιλάμε για εξωφρενικά πράγματα, που μόνον στα μυαλά των άπληστων τοκογλύφων μπορούν να υπάρξουν; Από τότε που οι
Σιωνιστές Εβραίοι κατάκτησαν τις ΗΠΑ, μόνον “τυπώνουν” χρήμα, για να αγοράζουν ό,τι τους ενδιαφέρει. Παρέλαβαν την αμερικανική οικονομία την εποχή που η
πιο πλούσια οικογένειά της – η Γκούγκενχαιμ – είχε περιουσία κοντά στα 250 εκατομμύρια δολάρια και τώρα αυτό το ποσό το έχουν κάνει “ρέστα” από έναν πίνακα
ζωγραφικής και μια μπερζιέρα. Μόνον τα κρατικά χρέη των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπερβαίνουν τον αστρονομικό αριθμό των 30.000 δισεκατομμυρίων
δολαρίων…
…Για όσους δεν το κατάλαβαν, μιλάμε για τριάντα χιλιάδες δισεκατομμύρια δολάρια …Τόσα χρωστάνε οι “γάτες”, που τολμάνε να κατηγορούν
την Ελλάδα για κακοδιαχείριση …Τόσα χρωστάνε αυτοί, οι οποίοι “πανικοβάλλονται” μήπως και επαναπροσληφθούν οι καθαρίστριες στο ελληνικό δημόσιο. Αυτά τα
ποσά πρέπει να διαχειριστούν οι Σιωνιστές και δεν έχουν χρόνο να το κάνουν, αν δεν “ξεφορτωθούν” το πρόβλημα μέσω Ελλάδας σε κάποιου πολεμικού τύπου
“κρίση” μεταξύ των γιγάντων της στρατιωτικής ισχύος. Πρέπει να επαναλάβουν τη μέθοδο του New Deal, για να “διοχετεύσουν” τις “τάσεις” του σε μια κούρσα
εξοπλισμών, η οποία θα “ανακουφίσει” τις πιέσεις των χρεών. Όμως, αυτή η “κούρσα” δεν μπορεί να γίνει, αν δεν βρεθεί το “σημείο “τριβής” μεταξύ των
Υπερδυνάμεων.
Αν η Ελλάδα δεν συναινέσει να γίνει αυτοβούλως το “μήλο τής έριδος” μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων, τότε θα έχουν πρόβλημα …Μέγα πρόβλημα. Αυτό το “χρέος”
θα “σκάσει” στα χέρια τους και μάλιστα με δική τους αποκλειστική ευθύνη. Αν δεν προλάβουν να πολλαπλασιάσουν – μέσω ανταγωνισμών και εξοπλισμών – το εθνικό
ακαθάριστο προϊόν όλων των “New dealαρισμένων” κρατών, δεν έχουν ελπίδες να το ελέγξουν. Πάμε για ένα “Κραχ”, που όμοιό του δεν έχει ξαναδεί η ανθρώπινη
ιστορία. Πάμε για μια “έκρηξη” μεγατόνων, που το “Κραχ” του 1929 θα μοιάζει με παιδικό “καψούλι”. Τόσο η Wall Street όσο και το χρηματιστήριο τής
Φρανκφούρτης είναι “φορτωμένα” σε βαθμό τέτοιο, που, αν τα πάρει η “κατηφόρα”, δεν θα σταματάει με τίποτε …Μπαλκόνια να έχουν οι χρηματιστές για να
πηδάνε.
Οι Σιωνιστές αυτήν τη στιγμή κάθονται επάνω σε μια “βόμβα”, που, αν “σκάσει”, θα τους πάει πιο “πίσω” από τα “γκέτο” απ’ όπου ξεκίνησαν. Μπορεί ακόμα να
μην φαίνεται – επειδή ελέγχουν τα ΜΜΕ – , αλλά είναι ήδη στοχοποιημένοι από το σύνολο των λαών, οι οποίοι απλά περιμένουν και δεν αντιδρούν. Ο
αντισιωνισμός αρχίζει να “φουντώνει” και είναι θέμα χρόνου να εκδηλωθεί σε όλη του την ένταση …Μια ένταση, που η σημερινή εποχή τής μεγάλης ταχύτητας –
που διακρίνει τη διακίνηση της πληροφορίας – θα την κάνει τρομακτική …Μια ένταση, η οποία θα πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις σε μια εποχή που τίποτε δεν
μένει κρυφό και οι Σιωνιστές μπορούν να είναι ασφαλείς μόνον όταν τα πάντα που τους αφορούν μένουν κρυφά.
Το ακόμα χειρότερο είναι ότι έχουν χάσει πλέον τη συλλογική τους άμυνα. Έχουν χάσει τη δυνατότητα να κρύβονται πίσω από τους φτωχούς ομοεθνείς τους. Έχουν
χάσει την παροιμιώδη εθνική τους ενότητα. Είναι θέμα χρόνου πλέον να διαταραχθούν οι σχέσεις τους ακόμα και με το ίδιο το κράτος τού Ισραήλ. Θα αποδειχθεί
πως ούτε αυτό το κράτος ξέφυγε από την απληστία τους και την αρπαγή τους. Θα αποδειχθεί ότι ακόμα κι αυτό δεν το ίδρυσαν εξαιτίας των αγνών “εθνικιστικών”
τους προθέσεων …Το δημιούργησαν ως “εργαλείο”, για να τους βγάζει χρήματα …Ακόμα περισσότερα χρήματα …Το δημιούργησαν, γιατί ήθελαν έναν “μπράβο”
στην περιοχή των πετρελαίων …Το δημιούργησαν εις βάρος των φτωχών Εβραίων, αδιαφορώντας για την ακατάσχετη “αιμορραγία” που θα απαιτούσε ο προβοκατόρικος
ρόλος που οι ίδιοι θα του ανέθεταν. Και πάλι θα “μάτωναν” οι φτωχοί Εβραίοι για τα δικά τους υπερκέρδη.
Οι ίδιοι φτωχοί Εβραίοι, που για τα ίδια κέρδη κάποτε σπρώχνονταν στα κρεματόρια τα οποία χτίζονταν από τους Ναζί με σιωνιστικά δάνεια, είναι αυτοί, οι
οποίοι σήμερα ματώνουν στο Ισραήλ, γιατί οι ηγεσίες τους θέλουν να υπάρχει πολεμική ένταση στη Μέση Ανατολή. Το ίδιο το Ισραήλ το έχουν μετατρέψει σε ένα
τεράστιο στρατόπεδο “συγκέντρωσης” τρομοκρατημένων πολιτών, γιατί αυτό βολεύει στους σχεδιασμούς τους. Δεν έχουν περάσει πολλές ημέρες από την ώρα που
αποκαλύφθηκε ότι ο Σιωνιστής Νετανιάχου είναι συνδεδεμένος με τους πιο εξτρεμιστικούς κύκλους των τζιχαντιστών. Ακόμα και με αυτούς τους Ισραηλίτες
κατόρθωσαν οι άπληστοι Σιωνιστές να έρθουν σήμερα σε ρήξη. Φτάσαμε στο σημείο οι πιο σκληροί και άφοβοι αντισιωνιστές να είναι Εβραίοι εντός και εκτός
Ισραήλ. Με ένα Ισραήλ, που βυθίζεται πλέον στη φτώχεια και την αθλιότητα των Σιωνιστών διαπλεκομένων – οι οποίοι το χρησιμοποιούν για να γίνουν
πλουσιότεροι – , η ρήξη πλέον δεν είναι μακριά.
Οι Σιωνιστές τής τοκογλυφίας κινδυνεύουν να έρθουν αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη εβραϊκή κατάρα που υπάρχει. Θα αποδειχθεί ότι αυτόν τον αιώνα τής απόλυτης
“επιτυχίας” δεν ήταν “ευλογημένοι” από τον Θεό, όπως πίστευαν τόσο οι ίδιοι όσο κι αυτοί που τους παρακολουθούσαν, αλλά “καταραμένοι”. Ήταν οι “εκλεκτοί”
τού Θεού, αλλά όχι όπως νόμιζαν οι ίδιοι. Ο Θεός, εξαιτίας τής άρρωστης απληστίας τους, τους καταράστηκε να τα κερδίσουν ΟΛΑ, για να τα χάσουν ΟΛΑ. Απλά,
επειδή μιλάμε για τον Θεό, το ΟΛΑ σημαίνει ολόκληρο τον κόσμο και το τίποτε μπορεί να σημαίνει στην καλύτερη περίπτωση κάποιο μονό κρεβάτι σε “κιμπούτς”
στο Ισραήλ.
Όταν θα δούμε τους απογόνους τού Ρότσιλντ με περιουσία μερικά κρεμμύδια σε κάποιο “κιμπούτς”, τότε θα έχει ολοκληρωθεί η “κατάρα” …Τραγικό, αν σκεφτεί
κάποιος ότι αυτή η μέγιστη απώλεια, η οποία προκύπτει από τη βαρύτατη κατάρα θα “περνάει” από την Ελλάδα. Από τις επιλογές τής Ελλάδας πλέον εξαρτάται η
τύχη τους. Η μεγαλύτερη “επιτυχία” των Μακκαβαίων θα πρέπει να περάσει από την “κρίση” των παιδιών τού Αντιόχου, για να ολοκληρωθεί …Τι “κρίμα” …Έκαναν
τον “γύρο” του κόσμου, για να πέσουν πάλι πάνω στους διώκτες τους …Τι “κρίμα”.


Τραϊανού Παναγιώτης
Δημιουργός της θεωρίας τού Υδροχόου


Μην αφησετε την Πληροφορια να σας ξεπερασει

Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice

  • 1 Month Subscription
    3 Month Subscription
    6 Month Subscription
    Year Subscription

Από Κατοχικά Νέα

"Το katohika.gr δεν υιοθετεί τις απόψεις των αρθρογράφων, ούτε ταυτίζεται με τα ρεπορτάζ που αναδημοσιεύει από άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες και δεν ευθύνεται για την εγκυρότητα, την αξιοπιστία και το περιεχόμενό τους. Συνεπώς, δε φέρει καμία ευθύνη εκ του νόμου. Το katohika.gr , ασπάζεται βαθιά, τις Δημοκρατικές αρχές της πολυφωνίας και ως εκ τούτου, αναδημοσιεύει κείμενα και ρεπορτάζ, από όλους τους πολιτικούς, κοινωνικούς και επιστημονικούς χώρους." Η συντακτική ομάδα των κατοχικών νέων φέρνει όλη την εναλλακτική είδηση προς ξεσκαρτάρισμα απο τους ερευνητές αναγνώστες της! Ειτε ειναι Ψεμα ειτε ειναι αληθεια !Έχουμε συγκεκριμένη θέση απέναντι στην υπεροντοτητα πληροφορίας και γνωρίζουμε ότι μόνο με την διαδικασία της μη δογματικής αλήθειας μπορείς να ακολουθήσεις τα χνάρια της πραγματικής αλήθειας! Εδώ λοιπόν θα βρειτε ότι θέλει το πεδίο να μας κάνει να ασχοληθούμε ...αλλά θα βρείτε και πολλούς πλέον που κατανόησαν και την πληροφορία του πεδιου την κάνουν κομματάκια! Είμαστε ομάδα έρευνας και αυτό σημαίνει ότι δεν έχουμε μαζί μας καμία ταμπέλα που θα μας απομακρύνει από το φως της αλήθειας ! Το Κατοχικά Νέα λοιπόν δεν είναι μια ειδησεογραφική σελίδα αλλά μια σελίδα έρευνας και κριτικής όλων των στοιχείων της καθημερινότητας ! Το Κατοχικά Νέα είναι ο χώρος όπου οι ελεύθεροι ερευνητές χρησιμοποιούν τον τοίχο αναδημοσιεύσεως σαν αποθήκη στοιχείων σε πολύ μεγαλύτερη έρευνα από ότι το φανερό έτσι ώστε μόνοι τους να καταλήξουν στο τι είναι αλήθεια και τι είναι ψέμα και τι κρυβεται πισω απο καθε πληροφορια που αλλοι δεν μπορουν να δουν! Χωρίς να αναγκαστούν να δεχθούν δογματικές και μασημενες αλήθειες από κανέναν άλλο πάρα μόνο από την προσωπική τους κρίση!

7 σχόλια στο “Casino Europe… και οι συμμορίες της Νέας Υόρκης”
  1. Μάλιστα.πολυδιάστατο ,άψογο.Ο ιστός της αράχνης των προτεσταντών και Εβραίων με τον τρόπο που το ξετύλιξε ο Τραιανού αλλά και το τραγούδι του Κοεν we take manhatan ,we take Belrin καθ'ως και το έθιμο των Χαζάρων να αλλάζουν προσωπικότητες μεταξύ τους ….μου θύμισε αυτήν την ταινία
    https://www.youtube.com/watch?v=kMVGScC0vDA
    όχι καλή …αλλά έχει ενδιαφέρων για τον τρόπο που λειτουργούν….
    άψογο άρθρο…..μου θύμισε σε αρκετά το "είδωλο του Θωρ"..
    ΕΥΓΕ.

  2. Ένα από τα καλύτερα άρθρα που έχω διαβάσει.

    Πολλές απορίες μου λύθηκαν με τον απόλυτο τρόπο που είναι αυτός της λογικής σκέψης.

    Μπράβο στον Τραϊανό που παραχωρεί ελεύθερα στους αναγνώστες του αυτά τα κείμενα.
    Κείμενα που για κάποιον που ασχολείται με την πνευματική δημιουργία γνωρίζει ότι προυποθέτουν τεράστιο κόπο.
    Ευχαριστούμε.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

elGreek