“Κι ο Ζαρατούστρας στάθηκε και συλλογίστηκε. Τελικά είπε θλιμμένα: «Όλα έχουν γίνει μικρότερα!»
Κι ύστερα εξακολούθησε:
«Παντού βλέπω πόρτες πιο χαμηλές: κανένας σαν κι εμένα δεν θα μπορούσε να περάσει μεσ’ απ’ αυτές δίχως να σκύψει!
Ω, πότε θα γυρίσω σπίτι μου, όπου δεν θα χρειάζομαι πια να σκύβω, – όπου δεν θα χρειάζεται πια να σκύβω μπροστά στους μικρούς ανθρώπους!» …
Περνώ μεσ’ απ’ το λαό και κρατώ τα μάτια μου ανοιχτά: δεν με συγχωρούν γιατί δεν ζηλεύω καθόλου τις αρετές τους.
Και το ‘μαθα κι αυτό, ακόμη ανάμεσα τους: αυτός που επαινεί, μοιάζει σαν να δίνει πίσω, στην πραγματικότητα όμως θέλει να του δώσεις περισσότερα!
Προχωρώ ανάμεσα σ’ αυτό το λαό και κρατώ τα μάτια μου ανοιχτά: έχουν γίνει μικρότεροι και γίνονται ακόμη πιο μικρότεροι: κι η θεωρία τους για την ευτυχία και την αρετή είναι η αιτία.
Γιατί είναι μέτριοι ακόμη και στην αρετή, – γιατί θέλουν τη βολή τους. Αλλά μόνο μια μέτρια αρετή συνταυτίζεται με το βόλεμα.
Πόδια και μάτια δεν θα ‘πρεπε να λένε ψέματα, κι ούτε να δίνουν το ‘να στ’ άλλο το ψέμα. Αλλά υπάρχουν πολλά ψέματα ανάμεσα στο μικρό λαό.
Υπάρχει και λίγος αντρισμός εδώ πέρα: γι’ αυτό οι γυναίκες τους φέρνονται αντρίκια. Γιατί μόνο αυτός που είναι ικανοποιητικά άντρας θ’ απολυτρώσει τη γυναίκα μέσα στη γυναίκα.
Κι έχω ανακαλύψει τούτη την υποκρισία τη χειρότερη απ’ όλες: ότι εκείνοι που προστάζουν υποκρίνονται πως έχουν τις αρετές αυτών που υπακούνε.
«Υπηρετώ-υπηρετείς-υπηρετούμε», έτσι εδώ ακόμη κι η υποκρισία των ηγετών έχει γίνει τροπάρι, – κι αλίμονο αν ο πρώτος ηγέτης γίνει μόνο ο πρώτος υπηρέτης!”
Φρίντριχ Νίτσε (Έτσι μίλησε ο Ζαρατούστρα) [Μ3, Για την αρετή που σε κάνει μικρό]
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
ΚΑΛΕ ΠΟΤΕ ΗΡΘΕ ΑΥΤΟΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΣΤΟ ΕΛΛΑΔΙΣΤΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΗΡΕ ΧΑΜΠΑΡΙ Η ΤΑΤΙΑΝΑ ΚΑΙ Ο ΜΠΟΓΔΑΝΟΣ ;
Το μυαλό σου και μια λύρα 11:36, δια τη φυλή σου μιλάει την φάρα σου κατην οικογένεια σου.
11;36 εισαι ΑΔΑΗΣ
Ο διακονιαρης τα μπροστινα σακουλια βλεπει λεει ο λαος μας !!! Το ιδιο ακριβως σας λεει και ο 11:36 κι επειδη τοσο στο κειμενο , οσο και στο σχολιο , κατι σας ενοχλει στην ομοιοτητα με το τωρα…τον πηρατε απ τα μουτρα. Δεν κρυβεται η αληθεια καλα μου…κουκουλωνεται , φτιασιδωνεται , παραποιειται …αλλα δεν κρυβεται . ΓΙΝΑΜΕ ΜΙΚΡΟΙ …ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Η ΟΧΙ , ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΜΑΣ ΠΑΕΙ ΓΑΝΤΙ . ΜΟΝΟ ΑΝ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΘΟΥΜΕ ΘΑ ΠΡΟΧΩΡΙΣΟΥΜΕ…"ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ" ΟΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ .