Χαμένος μέσα στον ρυθμό του Heaven και του Guns of Brixton από τους Nouvelle Vague, προσπαθώ να δω καθαρά…
Εάν είναι τυχαίο ότι γυρνάω συνέχεια σε καρμικές συναντήσεις ή είναι απλώς ένα ανεκπλήρωτο πείσμα, ένας εγωισμός…
Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου….
Νιώθω ότι οι παρακάτω στίχοι του τεράστιου Νίκου Καζαντζάκη, έχουν γραφτεί για εμένα:
Μιά Φλόγα είναι η ψυχή του ανθρώπου· ένα πύρινο πουλί, πηδάει από κλαρί σε κλαρί, από κεφάλι σε κεφάλι, και φωνάζει: “Δεν μπορώ να σταθώ, δεν μπορώ να καώ, κανένας δεν μπορεί να με σβήσει!”
Εάν έχεις νιώσει αυτό το συναίσθημα, θα καταλάβεις ότι κανένα βιβλίο στον κόσμο πλην της “Ασκητικής”, δεν θα μπορούσε να σου δώσει όλα εκείνα τα εργαλεία για να διαχειριστείς τα συναισθήματά σου…
Είναι από εκείνα που δεν μπορεί να σου πάρει κανένας.
Τις σκέψεις σου, οι οποίες σου δίνουν το κίνητρο να σχεδιάζεις, να οραματίζεσαι, να ερωτεύεσαι, να δένεσαι….
Την ψυχή σου, αλλά ποιος είμαι εγώ που θα μιλήσει γι’ αυτό….
Έχεις χάσει τον εαυτό σου, όταν προσπαθείς να βρεις την ευτυχία, καθοδηγούμενος από “ευφυή τίποτα”.
Έχεις χάσει τον εαυτό σου, όταν δεν φοβάσαι να προσπαθήσεις για το κάτι παραπάνω.
Συμβιβάζεσαι και δέχεσαι χωρίς καμία σκέψη, ότι σου πλασάρουν ως σημαντικό, εκπομπές σκουπίδια.
Μην φοβάσαι να μιλήσεις και ν’ αντιδράσεις.
Είναι αυτό που σε κάνει να ξεχωρίζεις, από τον τοίχο του σπιτιού σου…
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice