Το ΜΥΣΤΙΚΟ του Μυστικού

(Η ΜΙΑ ΦΥΣΗ)
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι Τόσο Απλή. Μπορούμε (σαν ανθρώπινα όντα, ο καθένας μας) να Βιώσουμε την Πραγματικότητα Άμεσα κι Απλά… τόσο Απλά όσο ανασαίνουμε, όσο περπατάμε, όσο κάνουμε μια κίνηση με το χέρι… Αλλά…
Η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι Τόσο Απλή…

Η ΦΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ και Όλα Είναι ΑΥΤΗ Η ΜΙΑ ΦΥΣΗ – ΑΝΤΙΛΗΨΗ, Τίποτα Άλλο.
Κι Όλα Μέσα σε Αυτή την ΦΥΣΗ Ταυτίζονται με ένα Μυστηριώδη Τρόπο κι ας φαίνονται αλλιώς τα πράγματα (και θα δούμε γιατί «φαίνονται αλλιώς»).
Το ΟΛΟ και το Ιδιαίτερο Ταυτίζονται.
Το ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ και το Ατομικό Ταυτίζονται.
Ο ΘΕΟΣ κι ο Άνθρωπος Ταυτίζονται.
Ο ΘΕΟΣ κι ο ουρανός, η γη, ο αέρας, τα ζωντανά πλάσματα, τα δένδρα, οι πέτρες, κάθε πέτρα… Όλα Ταυτίζονται.
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΛΗΨΗ κι ας φαίνονται ότι διαφέρουν (και θα δούμε γιατί «διαφέρουν»).
.
Αυτή η «Δήλωση», ότι «ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΦΥΣΗ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑΥΤΙΖΟΝΤΑΙ», θα μπορούσε να είναι κάποιο «μυστικό βίωμα», ή μια βιωματική έκφραση, ή μια θεωρία, ή μια λογική (ή παράλογη) δήλωση, ή οτιδήποτε.
Όχι! Πάνω από όλα είναι κάτι που μπορεί να ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ (να ΒΙΩΣΕΙ) ο καθένας.
Πως;
Η ΦΥΣΗ (η ΑΝΤΙΛΗΨΗ) δεν είναι Ακίνητη, Στατική, Είναι Μια Δυναμική Σύλληψη Αυτού που Συμβαίνει και Ρέει Συνεχώς.
Η ΦΥΣΗ Λειτουργεί σαν ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΡΕΟΥΣΑ (Εδώ, Τώρα)…
Αυτή είναι η Λειτουργία της. Αυτή η Λειτουργία Υπάρχει Μέσα στο Κάθε τι που έρχεται στον Χώρο της Ύπαρξης (στον Χώρο του Σχετικού, στο Χώρο του Περιορισμένου, στο Χωρόχρονο, στο Κόσμο, στο Φυσικό Κόσμο…).

Η ΙΔΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Υπάρχει Μέσα στο ΘΕO (στη ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΣΥΝΕΪΔΗΣΗ), Μέσα στα Φωτισμένα Όντα, Μέσα στον Άνθρωπο, Μέσα στον ηλίθιο, Μέσα στο κούτσουρο.
Κι Αυτή η ΙΔΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ Εκδηλώνεται τόσο σε Υπερβατικό Πεδίο όσο και στο φυσικό πεδίο (όταν είμαστε ενσωματωμένοι σε ένα υλικό φορέα)… γιατί Όλα τα Πεδία Μυστηριωδώς Ταυτίζονται… ΕΔΩ, ΤΩΡΑ…
.
Αν όμως είναι έτσι (κάλλιστα μπορεί όλα αυτά να είναι ανοησίες ενός ευφάνταστου νου…) τότε γιατί και πως γίνονται οι «διαφοροποιήσεις» που αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι; Πως οι υπάρξεις αποκτούν διαφορετικό χαρακτήρα, υπόσταση, εμπειρία και ζωή; Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά (που αντιλαμβανόμαστε συνήθως) γύρω μας;

Ο λόγος είναι ότι κάνουμε ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ της ΙΔΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ (της ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ που ΡΕΕΙ, ΕΔΩ, ΤΩΡΑ).
Όταν η ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ Απλώνεται Παντού στο Απεριόριστο και το Άχρονο (Περικλείνοντας όλο το Κοσμικό Μέσα της).
Όταν την ΑΝΤΙΛΗΨΗ την Περιορίζουμε (εμείς οι Ίδιοι το κάνουμε) «αποκτάμε» διαφορετικό χαρακτήρα μέσα στο Χώρο της Ύπαρξης (σε όποιο Πεδίο ή Επίπεδο κι αν βιώνουμε την ύπαρξη)… κι έτσι αρχίζει το «Ταξίδι» στους Κόσμους και στη Ζωή… Κι όλα αυτά Υπάρχουν Ταυτόχρονα ΕΔΩ, ΤΩΡΑ κι ας νομίζουμε ότι «διαχωρίζονται».

Όταν η ΑΝΤΙΛΗΨΗ Είναι Ελεύθερη Υπερβαίνει τις ψυχοσωματικές λειτουργίες και το σώμα (τις σωματικές δραστηριότητες).
Όταν η ΑΝΤΙΛΗΨΗ Περιορίζεται στη σκέψη ή στην «αίσθηση» ή στις σωματικές λειτουργίες βιώνουμε αυτές τις περιορισμένες καταστάσεις.
Η ΑΝΤΙΛΗΨΗ κι η σκέψη κι η «αίσθηση» κι οι σωματικές εμπειρίες είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα… Είναι η ΑΝΤΙΛΗΨΗ σε διάφορες Χρήσεις
Κι όπως Λειτουργεί η ΑΝΤΙΛΗΨΗ και Δημιουργεί όλες τις Περιοριστικές διαδικασίες (περιοριζόμενη), με παρόμοιο τρόπο λειτουργεί η ΑΝΤΙΛΗΨΗ και στις περιορισμένες εκδηλώσεις της, στο επίπεδο της σκέψης, της «αίσθησης», της σωματικής εμπειρίας…
.
Πως και γιατί όμως συμβαίνουν όλα αυτά; Πως «ριχνόμαστε» στην ζωή; Γιατί έχουμε άγνοια; Γιατί είμαστε μπερδεμένοι; Γιατί είμαστε έτσι όπως είμαστε;
Είμαστε Εμείς οι Ίδιοι που Κάνουμε ό,τι κάνουμε.
Είμαστε Εξαρχής Ελεύθεροι.
Η Δύναμη που μας Καθιστά Ελεύθερους ή μας Περιορίζει και μας σκλαβώνει είμαστε εμείς οι Ίδιοι, η ΒΟΥΛΗΣΗ μας.
Δεν υπάρχει καμιά Μυστηριώδης Μοίρα, Καμία Μυστική Δύναμη, Κανένα Κάρμα, Κανένας μηχανισμός… που τα κάνει όλα αυτά.
Είναι η ΒΟΥΛΗΣΗ Μέσα μας (δηλαδή Εμείς οι Ίδιοι) που Αποφασίζει που θα πάει και τι θα κάνει.
Είμαστε Απόλυτα Υπεύθυνοι της Ύπαρξής μας. Εμείς είμαστε οι Ποιμένες της ύπαρξής μας, κανένας άλλος.
.
Τι σημαίνει λοιπόν να ΕΙΜΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ; Απλά να Μένουμε στη Φυσική Κατάστασή μας και να μην Περιορίζουμε την ΑΝΤΙΛΗΨΗ μέσα στις διαδικασίες της σκέψης, της «αίσθησης», των σωματικών λειτουργιών.
Δεν λέμε να μην τα χρησιμοποιούμε όλα αυτά (την σκέψη, την «αίσθηση», το σώμα και τις δραστηριότητές του). Λέμε ότι πρέπει να τα χρησιμοποιούμε χωρίς να μας δεσμεύουν, χωρίς να μας σκλαβώνουν.

Αν, αντί για αυτό, παρασυρόμαστε στις περιοριστικές διαδικασίες, απορροφιόμαστε σε αυτές τις δραστηριότητες, χανόμαστε μέσα σε αυτές τις εμπειρίες, λησμονιόμαστε… απλά βιώνουμε ένα όνειρο – κάτι που υφίσταται αλλά είναι όχι αυτό που συμβαίνει αλλά φαίνεται έτσι… έχουμε μια παραμορφωμένη αντίληψη της ζωής.

Βέβαια, καθένας είναι Ελεύθερος κυριολεκτικά και πρακτικά και κάνει τις επιλογές του… Κι αν κάποιος θέλει να ονειρεύεται, απλά το κάνει. Είναι απλά ένα γεγονός, το αποδεχόμαστε… Κάποτε θα «ξυπνήσει», είναι αναπόφευκτο… γιατί η Ζωή Είναι Κύκλος…