Θυμήθηκα κάποιο πρωί,που είχα πετύχει σ’ένα πεύκο ένα κουκούλι πεταλούδας ,τη στιγμή που έσκαζε το τσόφλι κι ετοιμάζουνταν η μέσα ψυχή να προβάλει. Περίμενα,αργούσε κι εγώ βιαζόμουν. Έσκυψα τότε απάνω της κι άρχισα να τη ζεσταίνω με την ανάσα μου.
Τη ζέσταινα ανυπόμονα, και το θάμα άρχισε να ξετυλίγεται μπροστά μου, με γοργό ρυθμό. Το τσόφλι άνοιξε όλο, η πεταλούδα πρόβαλε. Μα ποτέ δε θα ξεχάσω τη φρίκη μου,τα φτερά της έμεναν σγουρά,αξεδίπλωτα όλο όλο της το κορμάκι έτρεμε και μάχουνταν να τα ξετυλίξει. Μα δεν μπορούσε, μαχόμουν κι εγώ με την ανάσα μου να την βοηθήσω.Του κάκου ,είχε ανάγκη από υπομονετικό ωρίμασμα και ξετύλιγμα μέσα στον ήλιο και τώρα πια ήταν αργά. Η πνοή μου είχε ζορίσει την πεταλούδα να ξεπροβάλει πριν της ώρας, ζαρωμένη κι εφταμηνίτικη. Βγήκε αμέστωτη,κουνήθηκε απελπισμένη και σε λίγο πέθανε στην παλάμη μου.
Το πουπουλένιο κουφάρι αυτό της πεταλούδας θαρρώ πως είναι το μεγαλύτερο βάρος που έχω στη συνείδησή μου. Και να, σήμερα κατάλαβα βαθιά..
Είναι θανάσιμο αμάρτημα να βιάζεις τους αιώνιους νόμους, έχεις χρέος ν’ ακολουθείς τον αθάνατο ρυθμό μ’ εμπιστοσύνη.
Η μικρή ετούτη πεταλούδα, που σκότωσα γιατί παραβιάστηκα να την αναστήσω,ας ήταν να πετούσε πάντα μπροστά μου και να μου δείχνει το δρόμο.Κι έτσι μια πεταλούδα που πρόωρα πέθανε να βοηθήσει μιαν αδερφή της,μιαν ανθρώπινη ψυχή,να μη βιάζεται και να προφτάσει να ξετυλίξει με αργό ρυθμό τις φτερούγες!
Νίκος Καζαντζάκης.
ΠΗΓΗ
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Το πρώτο σου χρέος, εχτελώντας τη θητεία σου στη ράτσα, είναι να νιώσεις μέσα σου όλους τους προγόνους. Το δεύτερο, να φωτίσεις την ορμή τους και να συνεχίσεις το έργο τους. Το τρίτο σου χρέος, να παραδώσεις στο γιο τη μεγάλη εντολή να σε ξεπεράσει.
Νίκος Καζαντζάκης ( 1883-1957 , Έλληνας συγγραφέας)
Από το http://www.gnomikologikon.gr
Ακριβώς όπως Εμείς.
Αυτον αφορισαν οι παπαδες εναν υπεροχο ανθρωπο εναν σοφο ανθρωπο διοτι δεν θελουν να τους ξεπερνανε….
Η Εκκλησία αφόρισε ένα υπέροχο άνθρωπο και συγγραφέα που δόξασε παγκοσμίως την Ελλάδα του Zorba the Greek γιατί προσέγγισε με Απόλυτο Σεβασμό το Θείο Δράμα του ΘεΑνθρώπου πλην όμως από την Ανθρώπινη πλευρά Του.
ΖΗΤΗΣΑ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΕΤΑΩ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΕΜΠΟΔΙΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ ΖΗΤΗΣΑ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΝΑ ΒΟΗΘΑΩ ΖΗΤΗΣΑ ΕΥΝΟΙΑ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΟΥ ΕΔΩΣΕ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ
ΔΕΝ ΕΛΑΒΑ ΟΣΑ ΖΗΤΗΣΑ ΑΛΛΑ ΕΛΑΒΑ ΟΣΑ ΧΡΕΙΑΖΟΜΟΥΝΑ—–
ΒΙΚΥ ΝΑΥΠΛΙΟΝ
συνεχισε Βικυ να μιλας για Θεο και αγαπη.Η απουσια του Γιαννη Κοζανη με πειραξε..
Η αναρτηση αυτη ηταν ο,τι ακριβως χρειαζομουν να διαβασω αυτη τη στιγμη. Σαν μια απαντηση… Ευχαριστω!
Η ανοητη παρορμηση του δειχνει την ζωωδη διανοητικη κατασταση του ανθρωποειδους. Και ο καζαντακης ηταν ενας μασονος ανθρωποειδης. Τιποτε περισσοτερο.