Τι ορίζει το Σύνταγμα για το δημοψήφισμα

Από χθες το βράδυ, μετά τη «βόμβα» Παπανδρέου για τη διενέργεια δημοψηφίσματος όλοι ψάχνονται για τον τρόπο με τον οποίο…
διενεργείται το δημοψήφισμα, σύμφωνα πάντα με το Σύνταγμα. Είναι και αυτό ένα σημάδι ότι ο ελληνικός λαός δεν έχει την κουλτούρα του δημοψηφίσματος. Εξάλλου το τελευταίο δημοψήφισμα που έγινε στην Ελλάδα ήταν στις 8 Δεκεμβρίου 1974 για τη μορφή του πολιτεύματος. Οι πιο νέοι άνθρωποι που συμμετείχαν τότε, σήμερα διάγουν τα μέσα της έκτης δεκαετίας της ζωής τους.

Το Άρθρο 44, παράγραφος 2 του Συντάγματος ορίζει τα παρακάτω για τη διενέργεια δημοψηφίσματος:
«O Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών, που λαμβάνεται με πρόταση του Yπουργικού Συμβουλίου.
Δημοψήφισμα προκηρύσσεται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με διάταγμα και για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρό κοινωνικό ζήτημα, εκτός από τα δημοσιονομικά, εφόσον αυτό αποφασιστεί από τα τρία πέμπτα του συνόλου των βουλευτών, ύστερα από πρόταση των δύο πέμπτων του συνόλου και όπως ορίζουν ο Kανονισμός της Bουλής και νόμος για την εφαρμογή της παραγράφου αυτής.
Δεν εισάγονται κατά την ίδια περίοδο της Bουλής περισσότερες από δύο προτάσεις δημοψηφίσματος για νομοσχέδιο».
Σύμφωνα επίσης με τον τελευταίο νόμο Καστανίδη, αν το δημοψήφισμα γίνει πριν από την ψήφιση της δανειακής σύμβασης, η πρότασή του για τη διενέργειά του πρέπει να περάσει από τη Βουλή και να ψηφιστεί από 151 βουλευτές. Για να είναι δεσμευτικό το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος η συμμετοχή του εκλογικού σώματος πρέπει να είναι τουλάχιστον στο 40%.
Στην περίπτωση που η δανειακή σύμβαση έχει ψηφιστεί, μετά από πρόταση 120 βουλευτών, χρειάζεται 180 βουλευτές για να διενεργηθεί το δημοψήφισμα, ενώ για να έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, απαιτείται η συμμετοχή του 50%. Σε αυτή τη δεύτερη περίπτωση, σύμφωνα με τα παραπάνω, εξαιρούνται τα δημοσιονομικά ζητήματα.
Το ερώτημα που τίθεται εύγλωττα είναι κατά πόσο είναι φρόνιμο από την πλευρά του πρωθυπουργού να προχωρήσει στην παρούσα στιγμή σε αυτού του τύπου τη λαϊκή εντολή;
Καταρχήν ένα δημοψήφισμα για μια κοινωνία που πορεύεται συγκεχυμένη και εξαντλείται από τη βαριά φορολογία μπορεί να λειτουργήσει διχαστικά. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δε, θα διχάσει ένα λαό που θεωρεί εξ ορισμού λάθος τη διενέργεια του συγκεκριμένου δημοψηφίσματος. Οι εν δυνάμει ψηφοφόροι του «Ναι» φοβούνται ότι το «Όχι» θα ρίξει τη χώρα στην άβυσσο, ενώ οι θιασώτες του «Όχι» προτιμούν τις εκλογές ως μια καθαρή λύση που θα αποτυπώνει όλες τις τάσεις της κοινωνίας, χωρίς εκβιαστικά διλήμματα.

Πολλοί ειδικοί και μη, μιλούν επίσης για τη διαστρέβλωση της ερμηνείας του άρθρου 44 του Συντάγματος, και κατά γράμμα και κατά πνεύμα, «απευθυνόμενοι» στην ευθύνη του Προέδρου για την προσυπογραφή του διατάγματος για τη διενέργεια δημοψηφίσματος.
Μήπως τελικά αυτή η κίνηση του πρωθυπουργού προκύπτει μόνο από τη suigenerisαντίληψή του για τη διακυβέρνηση;

e-mail
Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.