Στήνεται σκηνικό 2011 – Νέος θίασος επί σκηνής!

Στήνεται σκηνικό 2011 – Νέος θίασος επί σκηνής!

Οι σκηνοθέτες της τραγωδίας της Ελλάδας, ετοιμάζουν το στρώμα πάνω στο οποίο, θα κάνει την κολοτούμπα του ανώδυνα, ο νέος ηθοποιός που έρχεται οσονούπω, να προστεθεί στη χορεία των σωτήρων της!

Οι μέρες θυμίζουν έντονα το 2011. Τότε που ο νυν πρωθυπουργός κ. Σαμαράς, ξεχειλίζοντας «υπευθυνότητα» και έμπλεος «ρεαλισμού», ξεφορτώθηκε τον αντιμνημονιακό του μανδύα και ντύθηκε τη στολή του …Σούπερμαν με κυρίαρχό του όραμα, να (από)σώσει τον έρημο πλην ηρωικό αυτό τόπο. Παρέα με τον κ. Βενιζέλο βεβαίως. Τον τοποτηρητή κάθε επίδοξου σωτήρα της Ελλάδας, ο οποίος, στα τελευταία σκοτεινά και δύσκολα χρόνια που διάγει η χώρα, είναι Ο ΜΟΝΟΣ πολιτικός που καταλαμβάνοντας ανελλιπώς καίριες κυβερνητικές θέσεις, «ανέλαβε με ιδιαίτερη προθυμία και ζήλο το ρόλο, του επιστάτη της καταστροφής»! Όντας «ηγέτης» ενός κόμματος που εξαφανίζεται βασανιστικά μέσα στο βούρκο που τα ίδια τα στελέχη του δημιούργησαν αλλά από την αλαζονεία τους, δεν είχαν την πρόνοια ν’ αποφύγουν. Κι ενώ έπεσαν μέσα, αντί να εκλιπαρούν για βοήθεια, μήπως κανένας λυπηθεί και τους σώσει, εκβιάζουν κι από πάνω τους συμπολίτες τους πως αν δεν τους σώσουν, θα τους τραβήξουν όλους μαζί τους!

Σ’ αυτό το περιβάλλον «αδιεξόδου» που τεχνηέντως κτίζεται καθημερινά, από διεθνή και Ελληνικά μέσα επικοινωνίας και κυρίως από τις αόρατες, μεταφυσικές, σκοτεινές και ανελέητες …αγορές, έχει ήδη ετοιμαστεί ο νέος σωτήρας του τόπου. Η νέα ελπίδα, του (σε μεγάλο μέρος) αφελούς Ελληνικού λαού, ακούει στο όνομα Τσίπρας. Γιατί όχι; Άλλωστε δήλωσε ξεκάθαρα την υποταγή του, στ’ αφεντικά που επέλεξε να υπηρετήσει, εκδηλώνοντας την σαφή πρόθεσή του, να «συμμαχήσει ακόμη και με το διάβολο για να σωθεί ο τόπος»!

Παρεμπιπτόντως, θα εμφανιστεί κανείς που πλησιάζοντας την εξουσία, να επιζητεί τη βοήθεια του Θεού; Ρητορικό βεβαίως το ερώτημα αφού όλοι τους ετοιμάζονται από μικρά παιδιά μέσα απ’ τη συμμετοχή σ’ ανώδυνους φιλανθρωπικούς συλλόγους. Επικοινωνιολόγοι και ψυχολόγοι παρακολουθούν αδιαλείπτως, καταγράφουν κι αναλύουν τη συμπεριφορά τους, κατευθύνοντάς τους όταν μεγαλώσουν, άλλους σε αριστερά, άλλους σε κεντρώα κι άλλους σε δεξιά κόμματα, σφίγγοντας τον κλοιό, των επιλογών του Ελληνικού λαού και περικυκλώνοντάς τον από παντού.

Όποιος έχει αμφιβολίες ας αναλογιστεί, πού είχε ανακαλύψει η δημοσιογράφος κ. Παναγιωταρέα, παντοδύναμη τότε στο νεοσύστατο τηλεοπτικό σταθμό «Αντένα», πριν από 23 περίπου χρόνια, στα πρώτα βήματα της ιδιωτικής τηλεόρασης, τον 17χρονο τότε κ. Τσίπρα, παραχωρώντας του (δωρεάν κι αποκλειστικά) πολύτιμο τηλεοπτικό χρόνο δύο ολόκληρων ωρών απ’ τις 10 ως τις 12 το βράδυ! Το ίδιο περίπου διάστημα, ο παντοδύναμος τότε πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης, ανέθετε στον 37χρονο κ. Σαμαρά το καίριο πόστο του Υπουργού Εξωτερικών! Για να τον «πουλήσει» εκείνος αργότερα ρίχνοντας την κυβέρνησή του.

Σήμερα, ο «ώριμος» πια κ. Τσίπρας αφού έκανε δημόσιες σχέσεις στα πέρατα του κόσμου και μιλώντας ασταμάτητα σ’ όλες τις σφηκοφωλιές, των τρωκτικών της Ελλάδας, θεωρείται έτοιμος πια να κυβερνήσει από τα διεθνή αρπακτικά, Ευρωπαϊκά κι «Αμερικανικά». Ήλθε η ώρα, να προσφέρει κι αυτός τις υπηρεσίες του στη «σωτηρία» του τόπου. Μάλλον όμως πρέπει, να περάσει πρώτα απ’ τις συμπληγάδες μιας συγκυβέρνησης με τη ΝΔ που θα ονομαστεί «μεγάλος συνασπισμός»! Εκτός αν του φτάνουν το ΠΑΣΟΚ και το «Ποτάμι». Είτε προηγηθούν εκλογές είτε όχι. Είτε πριν την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας είτε μετά.

Προτιμάται βεβαίως (πάλι) συγκυβέρνηση «ειδικού σκοπού» με κάποιον τεχνοκράτη, επιπέδου Παπαδήμου. Φυσικά της σχολής Σημίτη! Όπως πάντα. Που παρόλο που κατέστρεψε τον τόπο, εξακολουθεί να «κυβερνάει» ακόμη από το παρασκήνιο μέσω των πρώην συμβούλων του. Δεξί του χέρι ήταν ο κ. Βενιζέλος ενώ Στουρνάρας, Παπαδήμος και Χαρδούβελης, δίπλα του ενηλικιώθηκαν, πρωταγωνιστώντας στην καταστροφή του τόπου. Η τραγωδία του Χρηματιστηρίου, η υποτίμηση (40% περίπου) της δραχμής, Σαββάτο βράδυ και με κλειστές τις τράπεζες, η είσοδος με πλαστά στοιχεία στην Ο.Ν.Ε, τα σκάνδαλα με τη Goldman Sucks και τη Siemens κι ένα σωρό άλλα ανδραγαθήματα, υπήρξαν τα τραγικά αποτελέσματα, της προσπάθειάς τους ν’ αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία, στου «κασίδη το κεφάλι»! Πρωταγωνιστούν και τώρα, «υπηρετώντας τη σωτηρία» μας ως οι πλέον ειδήμονες!

Προς αυτή την κατεύθυνση δείχνουν οι «ωμοί εκβιασμοί» (των τελευταίων εβδομάδων), των ξένων δανειστών που προφανώς θα ενταθούν στο αμέσως επόμενο διάστημα. Στόχος τους να λειάνουν το έδαφος πάνω στο οποίο θα πατήσει ο νέος σωτήρας μην τυχόν στραβοπατήσει! Να στρογγυλέψουν τις γωνίες για να μην κοπεί κατά λάθος, νωρίτερα από τη στιγμή που το σχεδίασαν! Να του απλώσουν στρώμα μαλακό όπως αναφέρω στην αρχή, μην τυχόν κτυπήσει καθώς θα κάνει κολοτούμπα. Από την άλλη όλως τυχαίως, βεβαίως βεβαίως, ο μεν κ. Σταθάκης αναγνωρίζει μόνο το 5% του χρέους ως επαχθές ενώ όλοι πλέον στο ΣΥΡΙΖΑ, με εξαίρεση τον Λαφαζάνη, διαβεβαιώνουν διαρκώς τους πάντες ότι το ευρώ – τοτέμ δεν κινδυνεύει! Τόσο σκληρή …διαπραγμάτευση ετοιμάζονται να κάνουν!

Για όσους δεν έχασαν τη μνήμη τους, το ίδιο ακριβώς συνέβη με τον κ. Σαμαρά πριν τρία χρόνια. Τότε που ακόμη ήταν «παλληκάρι» και στυλώνοντας τα πόδια, «δεν υπέγραφε» τίποτε! Μέχρι που οι «ωμοί εκβιασμοί» της εποχής, υποχρέωσαν τον σύγχρονο …Καραϊσκάκη, για το καλό του τόπου και για να φύγει το καταστροφικό (πράγματι) ΠΑΣΟΚ και να συνεργαστεί μαζί του και να υπογράψει δήλωση στους ξένους!

Κι ο «περήφανος και κυρίαρχος» Ελληνικός λαός; Πώς θα αντιδράσει ο σύγχρονος Έλληνας στη νέα εξαπάτηση που φαίνεται πλέον δεδομένη; Μα όπως και μ’ αυτήν του κ. Παπανδρέου και του κ. Σαμαρά. Πολιτισμένα! Όλα κι όλα! Κι αν η προσωπική του ζωή φτάσει στο απροχώρητο, οικονομικά κι επαγγελματικά και χαθεί κάθε ελπίδα, οι γύρω του αν μπορούν, θα αγοράσουν τα φάρμακα της …κατάθλιψης! Κι αν ο περίγυρος αποδειχτεί σκληρός ή ανήμπορος να βοηθήσει, αυτός «περήφανα» θ’ αυτοκτονήσει! Κερδίζοντας τον καθολικό θαυμασμό για την «παλληκαριά» του.

Μ’ όλο το σεβασμό όμως προς κάθε αυτόχειρα για την πράγματι τραγική επιλογή του, αναρωτιέμαι. Τι το ηρωικό ενέχει η πράξη του; Αναλογίζεται άραγε το ευαίσθητο και συναισθηματικό (πράγματι) αυτό άτομο που επιλέγει ν’ αυτοκτονήσει, πως αφήνει πίσω του κατεστραμμένα ψυχολογικά παιδιά, γυναίκες, γονείς, συγγενείς και φίλους, ν’ αναρωτιούνται μήπως είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι για την επιλογή του; Ότι η απόφασή του κατά βάθος είναι φυγή;

Θ’ αναρωτηθεί κάποιος. Μα πώς να ζήσει ένας άνθρωπος που καταστράφηκε οικονομικά; Πού έμεινε άνεργος; Που έμαθε, να ζει «με αξιοπρέπεια» και «τα έχασε όλα»; Που δεν έχει, να πάρει ψωμί και γάλα στα παιδιά του; Πράγματι, ο άνθρωπος που αποδέχτηκε πως αξιοπρεπής είναι μόνο όποιος έχει την ευχέρεια, να μην του λείπει τίποτε υλικό, κατηγορώντας ως άχρηστους όσους δεν τα κατάφεραν, δεν έχει άλλη επιλογή, στη δύσκολη ώρα, παρά να πετάξει στα σκουπίδια το δώρο της ζωής που του χάρισε ο Θεός. Αντί να μετανοήσει! Αντί να πει ένα «Κύριε Ελέησον», ζητώντας τη βοήθεια του Θεού.

Δυστυχώς, οι περισσότεροι Έλληνες σφύζουν από καρτερικότητα κι εξαντλούν την υπομονή τους μόνο όταν πρόκειται, ν’ ανεχτούν κάθε μορφής πολιτικό απατεώνα! Καθένας που δηλώνει «σύμμαχος του διαβόλου» στην «προσπάθειά» του να τους σώσει, γίνεται αμέσως πειστικός στα μάτια τους και παίρνει τις ευκαιρίες, τη μία πίσω από την άλλη!

Από την άλλη, όποιος κάνει το λάθος, να επικαλεστεί τη βοήθεια του Θεού, χλευάζεται και λοιδωρείται ως γραφικός και αναχρονιστικός. Η Ελλάδα όμως αυτήν κυρίως έχει ανάγκη, στις δύσκολες ώρες που περνάει και τις ακόμη δυσκολότερες που έρχονται. Αν ο σύγχρονος Έλληνας δεν στρέψει τα φυσικά του μάτια στον ουρανό και της ψυχής στο χώμα, ζητώντας το έλεος του Θεού, κανένας πολιτικός δεν μπορεί να τον σώσει. Ούτε και θέλει φυσικά αφού όπως εξήγησα παραπάνω, τη μήτρα στην οποία εκκολάπτονται όλοι οι πολιτικοί, τη διαδέχεται η αγκαλιά, του μισάνθρωπου διαβόλου.

Δημήτρης