Διαφημίσεις
γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος
Η αίθουσα ήταν γεμάτη. Στην κυριολεξία δεν έπεφτε καρφίτσα.
Όλες και όλοι καλοντυμένοι. Και «ακριβοντυμένοι». Είχαν πληρώσει «τσουχτερά» τη
συμμετοχή τους στο «πριβέ σεμινάριο».
Όλες και όλοι καλοντυμένοι. Και «ακριβοντυμένοι». Είχαν πληρώσει «τσουχτερά» τη
συμμετοχή τους στο «πριβέ σεμινάριο».
Μπροστά μπροστά πρώτη θέση ξεχώριζαν σαν τη μύγα μες στο
γάλα ένας τύπος με λαμέ κίτρινο σακάκι και η συνοδός του με παρόμοια στυλιστικά
ενδυματολογικά γκάτζετ πάνω της. Έξι θέσεις πιο πέρα, επίσης ξεχώριζε μια
κοπέλα με ιδιαιτέρως αισθησιακό μπούστο και γενικότερη εμφάνιση.
γάλα ένας τύπος με λαμέ κίτρινο σακάκι και η συνοδός του με παρόμοια στυλιστικά
ενδυματολογικά γκάτζετ πάνω της. Έξι θέσεις πιο πέρα, επίσης ξεχώριζε μια
κοπέλα με ιδιαιτέρως αισθησιακό μπούστο και γενικότερη εμφάνιση.
Με το που εμφανίστηκε ο ομιλητής οι ψίθυροι σταμάτησαν.
Ο τύπος πλησίασε το βήμα κι αντί να σταθεί πίσω του και
ψηλότερά τους, στάθηκε μπροστά του και κάθισε σταυροπόδι στο πάτωμα αφήνοντας το
μεταλλικό θερμός του δίπλα του. Όλοι ανασηκώθηκαν από τις θέσεις τους για να
δουν περίεργοι τι κάνει.
Αυτός, αντί να κοιτάξει το κοινό, τίναξε ξαφνικά το κεφάλι
του αριστερά και πάνω, προσηλώνοντας το βλέμμα του έντονα κάπου αριστερά ψηλά
στην απέναντι γωνία της οροφής, σαν κάτι σοβαρό να συνέβη εκεί. Σαν να μην
υπήρχε κανείς άλλος μέσα στην αίθουσα.
Όλοι ακολούθησαν το βλέμμα του και κοίταξαν το ίδιο σημείο.
Ο «τύπος» άρχισε να σηκώνεται και ταυτόχρονα έπιασε το
θερμός του το οποίο, μόλις σηκώθηκε «του έπεσε από τα χέρια» κάνοντας έναν
έντονο μεταλλικό ήχο πέφτοντας στο πάτωμα. Ήταν «κενό».
θερμός του το οποίο, μόλις σηκώθηκε «του έπεσε από τα χέρια» κάνοντας έναν
έντονο μεταλλικό ήχο πέφτοντας στο πάτωμα. Ήταν «κενό».
Όλοι μεμιάς και ξαφνιασμένοι ξαναγύρισαν το βλέμμα τους πάνω
στον γνωστό για τις «εξεζητημένες μεθόδους» του ομιλητή.
Γρήγορα πλησίασε τον τύπο με το «νυχτερινό» έντονο σακάκι,
στάθηκε δυό τρία δευτερόλεπτα μπροστά του κοιτώντας τον ακίνητος και ξαφνικά
τον σηκώνει όρθιο, παίρνει από το λαιμό της συνοδού του το φούξια γουναρικό και
του το φοράει στο λαιμό πάνω από το κίτρινο σακάκι.
Τον στρέφει προς το κοινό,
τον κοιτάει για λίγο εξεταστικά και του γυρνάει την πλάτη. Ο άλλος ξαφνιάστηκε
και έμεινε εμβρόντητος.
Πριν προλάβει να συνέλθει και να αντιδράσει, ο ομιλητής είχε
πάει αριστερά προς την «προκλητικά ντυμένη νεαρή». Της έτεινε το χέρι, αυτή το
έπιασε ξαφνιασμένη, την τράβηξε ελαφρά για να σηκωθεί από τη θέση της, την
γύρισε προς το κοινό και αμέσως πέρασε τα χέρια του μπροστά της ως το ύψος του
κεφαλιού και αργά, θεατρικά τα «κατέβασε έως χαμηλά μπροστά της εν είδη
ερωτικής χορογραφίας». Το «σεξουαλικό υπονοούμενο» έγινε εμφανές.
Κοπέλα και κοινό έμειναν άναυδοι.
Της γύρισε την πλάτη και πήγε επάνω στο βήμα.
– Ποιός θα μου
απαριθμήσει τα «επικοινωνιακά σημαίνοντα» των τελευταίων δέκα δευτερολέπτων;
Δεν απάντησε κανείς. Οι πάντες είχαν παγώσει.
– Ακριβώς!, σχολίασε ο ομιλητής, «δεν θυμάστε τίποτα. Τα
γεγονότα ήταν τόσο παράδοξα, αντισυμβατικά, εξτρήμ, έξω από κάθε λογική, απρόσμενα
και με ταχύτατη διαδοχή που ενώ σας έκανα να κρέμεστε στην κυριολεξία από τις
δράσεις μου ο εγκέφαλός σας εξίσου κυριολεκτικά αρνείται ακόμη να τα εμπεδώσει
και να τους δώσει μια λογική ερμηνεία και έλεγχο.
Στην πραγματικότητα είχα και
έχω ακόμη τον έλεγχο της προσοχής σας. Έλεγχο που δεν μου τον προσφέρατε εσείς
ευγενικά ή δια της λογικής αλλά που τον πήρα εγώ με το έτσι θέλω».
Αγαπητή μου κυρία και αγαπητέ μου κύριε σας ζητώ συγγνώμη
για τις πράξεις μου αλλά θα πρέπει να παραδεχτείτε ότι άθελά σας είστε πολύ
μπροστά των υπολοίπων στην κατανόηση του μαθήματός μου. Με όλες τις δυσάρεστες
συνέπειες βεβαίως στην ψυχολογία σας. Θα καταλάβετε στη συνέχεια.
Λοιπόν; Ξεκόλλησε
κανείς σας; Πρόλαβε ο εγκέφαλος κάποιου από εσάς να αναλύσει τα προηγούμενα
γεγονότα, να τα ερμηνεύσει και να τα ταξινομήσει;
– «Εεε, νομίζω εγώ…», έκανε μια κοπέλα στη μέση της
αίθουσας.
– Σας ακούω δεσποινίς, ποιό ήταν το πρώτο γεγονός;
– Νομίζω το…γουναρικό…
– Είστε σίγουρη;
– Όχι, όχι…ήταν το…χούφτωμα της κοπελιάς…, έκανε ένας
άλλος.
– Λάθος…ήταν το πέσιμο του θερμός και ο ήχος του,
πετάχτηκε ένας τρίτος.
– Είστε σίγουροι; ρώτησε ο ομιλητής…
– Νομίζω πρέπει να πάμε ακόμη πιο πίσω», έκανε μια άλλη
συμμετέχουσα, «μάλλον ήταν η προσήλωσή
σας στο ταβάνι.
– Είστε σίγουρη;
– Όχι, όχι…πρέπει να πάμε ακόμη πιο πίσω…είπε ένας
άλλος, «όταν καθίσατε στο πάτωμα αντί για το Βήμα»…
– Μάλιστα….πολύ σωστά…αυτό ήταν ένα από τα πρώτα Σημεία.
Θα μου εξηγήσει κάποιος τι συνέβη;
– Κατ’ αρχήν, με το που μπήκατε στην αίθουσα κάνατε το
απρόσμενο για να τραβήξετε την προσοχή μας. Αντί να πάτε στο Βήμα, πήγατε
μπροστά απ’ αυτό και καθίσατε στο πάτωμα.
– Ωραία. Και γιατί δεν κάθισα απλά όρθιος μπροστά απ’ το
βήμα;
– Γιατί χρειαζόσασταν κάτι «αντισυμβατικό» για να τραβήξετε
την προσοχή μας. Το να στεκόσασταν απλά όρθιος μπροστά από το Βήμα, είναι μεν
αντισυμβατικό, αλλά όχι αρκετά παράδοξο για να τραβήξει την προσοχή και πολύ
περισσότερο να την διατηρήσει. Άρα, χρειαζόσασταν κάτι «πιο δραστικό». Αλλά
γιατί είπατε ότι είναι ένα από τα πρώτα Σημεία;
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice