Προσωρινή μετάβαση στη δραχμή με παράλληλη κυκλοφορία του ευρώ είναι ίσως η καλύτερη λύση

Οι τελευταίες εξελίξεις στο διεθνές μέτωπο της χώρας μας ύστερα από την ηχηρή εντολή που έδωσε ο ελληνικός λαός στο ΣΥΡΙΖΑ για την ανατροπή του μνημονίου της φτώχειας, της δυστυχίας και της υποτέλειας, δείχνουν ότι το Βερολίνο παραμένει κυρίαρχο στο Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Και ότι δεν είναι διατεθειμένο να υποχωρήσει στις εύλογες αιτιάσεις και προτάσεις της νέας κυβέρνησης.

Για άλλη μια φορά το επαναλαμβάνουμε πως, αν ο ΣΥΡΙΖΑ επιτύχει την ουσιαστική ανατροπή του μνημονίου έστω και με κάποιες παραχωρήσεις προς την άλλη πλευρά, εμείς η υποστηρικτές της μετάβασης στο εθνικό νόμισμα ως αναγκαίο οικονομικό και πολιτικό εργαλείο για τη σωτηρία της χώρας, θα τον χειροκροτήσουμε και θα είμαστε δίπλα του, όπως και ήμασταν και ήμαστε με σαφείς τοποθετήσεις και ανακοινώσεις μας προεκλογικά και μετεκλογικά.

Όμως, μια ρεαλιστική αντίληψη της σημερινής πραγματικότητας δείχνει ότι τα πράγματα είναι πιθανό έως πολύ πιθανό να μην εξελιχθούν προς αυτή την ελπιδοφόρα κατεύθυνση, με δεδομένο φυσικά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα κάνει την περιβόητη «κολοτούμπα» που ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποκλείσει προς τιμή του. Για τους λόγους αυτούς, επείγει να υπάρξουν εναλλακτικές προτάσεις με σοβαρή μελέτη των υπαρκτών καταστάσεων, με πολιτικό και οικονομικό ρεαλισμό και όραμα για το μέλλον. Στο τραπέζι αυτής της προοπτικής είμαστε έτοιμοι να συμμετέχουμε και να συμβάλλουμε.

Μια μέση εφικτή και ρεαλιστική λύση που επανέφερε στο προσκήνιο ο Χανς Βέρνερ Ζιν, ο μέγιστος των Ευρωπαίων κορυφαίος Γερμανός οικονομολόγος, είναι η προσωρινή συντεταγμένη έξοδος της χώρας από το ευρώ και η επανένταξή της όταν ανακτηθεί η ανταγωνιστικότητα της και υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες για το σκοπό αυτό. Με τον τρόπο αυτό, θα αποφευχθεί το φαινόμενο ντόμινο που θα οδηγήσει στη διάλυση της ευρωζώνης, κάτι που το Βερολίνο δεν πρόκειται να δεχτεί. Επί πλέον, η σημερινή κυβέρνηση του Βερολίνου θα αποφύγει την ταπείνωση από μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα. Ατυχώς για εμάς, αυτή την περίοδο στις χώρες του νότου, οι σημερινές κυβερνήσεις απεύχονται την αποδοχή των προτάσεων του ΣΥΡΙΖΑ για δικούς τους εσωτερικούς λόγους.

Η σταδιακή διολίσθηση της δραχμής σε επίπεδα υποτίμησης μέχρι 30-50% σε σχέση με το ευρώ, οι ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, το νοικοκύρεμα της οικονομίας, η στοχευμένη ανάπτυξη, η ενίσχυση της εσωτερικής ζήτησης με αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας, πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς, μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε τροχιά ανάπτυξης και μερικής αντιμετώπισης των προβλημάτων του χρέους.

Η κυκλοφορία της προσωρινής νέας δραχμής με φειδώ, μπορεί για ένα ορισμένο διάστημα έως και δύο χρόνια, να γίνει παράλληλα με την κυκλοφορία του ευρώ, κάτι που αποτελεί κοινή πρακτική και σε άλλες χώρες. Επί μέρους ζητήματα που θα προκύψουν από μια τέτοια πρακτική μπορεί να αντιμετωπιστούν κατά περίπτωση.

Απαραίτητη προϋπόθεση σε όλα αυτά είναι οι αυστηροί έλεγχοι στη διακίνηση κεφαλαίων, με απαγόρευση της εξαγωγής συναλλάγματος χωρίς εύλογη αιτιολογία.
Η αρχική περίοδος χρειάζεται προσοχή ιδιαίτερα όσον αφορά τον έλεγχο του πληθωρισμού, Γι΄αυτό, απαιτείται διαχειριστική σύνεση με έκδοση χρήματος, τονίζεται και πάλι, που δε θα ξεπερνά ένα ορισμένο μέγεθος σε επίπεδα της τάξης του 10-15% του ΑΕΠ, σύμφωνα με τους γνωστούς δείκτες Μ2, κλπ. Με συνετή κυβερνητική διαχείριση και προβλεψιμότητα, δε θα υπάρχει πρόβλημα έλλειψης βασικών αγαθών πρώτης ανάγκης, τροφίμων, φαρμάκων, καυσίμων. Όπως έχει δείξει το παράδειγμα άλλων χωρών αλλά και εκθέσεις διεθνών φορέων και διαπρεπών διεθνών οικονομολόγων, η οικονομία μπορεί σύντομα να αναταχθεί και να ξεπεράσει την κρίση. Σ΄αυτόν το δρόμο υπάρχει ελπίδα. Ενώ τώρα με το σκληρό ευρώ, με την πορεία προς τα Τάρταρα, η ελπίδα έχει αποδράσει.

Το Μνημόνιο, ας το εκλάβουμε ως ένα τραγικό τρανταχτό χαστούκι, ως ένα χρήσιμο μάθημα για να μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος και να βγούμε από την πλαστή ευημερία της εύφορης κοιλάδας των δανεικών που μας οδηγεί στην υποτέλεια. Και με την απαράβατη προϋπόθεση ότι, η χώρα θα κυβερνάται, με την αίσθηση του μέτρου και του δικαίου, με αποτελεσματικότητα, ικανότητα και εντιμότητα, από τους άριστους και όχι τους αρεστούς Ίσως κάπου μας χρειαζόταν ο Γερμανός μας. Αλλά όχι οι Γερμανοί με κατοχική προοπτική.

Άλλωστε, ότι δεν σε σκοτώνει σε κάνει ποιο δυνατό. Η ανατροπή του Μνημονίου με προσωρινή έστω μετάβαση στη δραχμή, με αυτοδύναμη ανάπτυξη και νοικοκύρεμα του κράτους, με εθνική αξιοπρέπεια και κοινωνική δικαιοσύνη, είναι σήμερα η καλύτερη λύση. Για όλα αυτά έχουμε παραθέσει μελέτες, βιβλία, άρθρα που είναι στη διάθεση των ενδιαφερόμενων και πολλά μπορεί να βρεθούν στις στήλες του παρόντος ιστολόγου.

ΠΗΓΗ