Ποιο είναι το αντίθετο της αγάπης
Οι περισσότεροι άνθρωποι νομίζουν πως είναι το μίσος. Όμως δεν είναι το μίσος αλλά η είναι η “αδιαφορία”. Γιατί απλά ο άνθρωπος που φαίνεται να μισεί στην πραγματικότητα, ομολογεί έναν “κρυφό” θαυμασμό. Ο φθόνος δουλεύει στην ίδια κατεύθυνση. Εκεί όπου σημαδεύει η οργή του φθονερού υπάρχει ένα επίτευγμα.
Στην αδιαφορία όμως δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Για το άτομο που αδιαφορεί για εσένα είναι σαν να μην υπάρχεις, δεν του προκαλείς κανένα συναίσθημα, θετικό ή αρνητικό. Τίποτα καμία προσοχή καμία αντίδραση, ΤΙΠΟΤΑ=ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ
Ο φθόνος, το μίσος στους ανθρώπους αποκαλύπτει πόσο δυστυχισμένοι νιώθουν με το να έχουν διαρκώς την προσοχή τους στο τι κάνουν ή στο τι δεν κάνουν οι άλλοι και ειδικά εσύ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δε χρειάζεται να παίρνουμε προφυλάξεις απέναντι στο άτομο που νιώθει φθόνο για εμάς, ο οποίος, τυφλωμένος από το αρνητικό πάθος που τον παρασέρνει, μπορεί να μας δημιουργήσει -και δημιουργεί- σοβαρά προβλήματα. Δεδομένου ότι με το να μιλάμε για το πρόβλημα δεν επιλύεται τίποτα, ποτέ δε θα παραδεχτεί τη συναισθηματική αυτή δυσλειτουργία, το πλέον φρόνιμο είναι να αποφύγουμε, να κάνουμε τον φθονερό κοινωνό των σχεδίων μας, γιατί η υποσυνείδητη τάση του και το συναίσθημα του Φθόνου και του Μίσους, είναι να μας ανακόψει.
Δεν υπάρχει λόγος να ανακοινώνουμε τα όνειρα, τις σκέψεις και τα σχέδια μας. Ο λόγος είναι πώς θα προσπαθήσει να επισημάνει ελαττώματα για να μας αποθαρρύνει και να μην το φέρουμε εις πέρας.
Για τον ίδιο λόγο, συμφέρει να κρύβουμε τα επιτεύγματά μας στο μέτρο του δυνατού. Έτσι, και κάνουμε τους φθονερούς να υποφέρουν λιγότερο και γλιτώνουμε το αρνητικό συναισθηματικό φορτίο που έρχεται σ’ εμάς. Απλά τους αποφεύγουμε κι αν είναι δυνατόν τους εξαφανίζουμε εντελώς από την ζωή μας.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Πολύ ωραιο αρθρο !
Μπράβο στον αρθρογραφο-ψυχολογο που το συνεταξε !
ΜΕΓΑΛΕ ΣΟΥ ΒΓΑΖΩ ΤΟ ΚΑΠΕΛΛΟ!! Η ΠΙΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΟΤΕ.
ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΠΩΣ ΤΟ ΛΕΣ.ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ.
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ!!!!
ΕΙΣΑΙ ΑΠ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΦΕΡΕΙΣ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΠΝΕΥΜΑ,ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.
ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΤΙΣ Μ@Λ@ΚΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΓΛΥΚΑΝΑΛΑΤΑ..
ΦΕΡΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ ΕΔΩ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙ ΑΡΘΡΑ..
Π ΛΕΡΩΝΩ ΕΓΩ
ΤΟ ΜΟΝΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ
ΟΛΑ Τ'ΑΛΛΑ,ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΣΑΠΟΥΝΟΠΕΡΕΣ.
skata original
Χμμμμ δικο μου είναι το κείμενο. Αναρωτιέμαι που το βρήκε αυτός που το ανάρτησε στην πηγή…
Απο το μισος πιο βαρια ειναι η αδιαφορια κι αυτη θα μεταχειριστω κι εγω για τιμωρια
Το αντίθετο της αγάπης, είναι η μη αγάπη.
這些
φίλε ''αυτά'' στα κινέζικα..
μ'εβαλες σε σκέψη και προβληματισμό με το ''μη αγάπη ώς αντίθετο της αγάπης''
νομίζω οτι η μη αγάπη,είναι απλά άρνηση της αγάπης και όχι αντίθετο της.
εξηγούμε,χρησιμοποιώντας το παρακάτω παράδειγμα..
σαν πατέρας,έξω απο την αίθουσα του τοκετού περιμένω να γεννηθεί το παιδί μου.
σε λίγο σκάει η νοσοκόμα με το καροτσάκι και το νεογέννητο.
η νοσοκόμα με παροτρύνει,να το κρατήσω στην αγκαλιά μου.
όποιος έχει παιδί, καταλαβαίνει πολύ καλά τα συν-αισθήματα
που με πλημμυρίζουν εκείνες τις στιγμές..
θα σταθώ και θ'αναλύσω τα σημαντικότερα αυτών των συναισθημάτων..
πρώτο και κυρίαρχο,είναι η αγάπη που νοιώθω γι'αυτό το υπέροχο
πλασματάκι κρατώντας το στην αγκαλιά μου,προσπαθώντας να συνειδητοποιήσω αυτό το θάυμα που συμβαίνει μπροστά μου και είναι πλέον
κομμάτι της ύπαρξης μου.
δέυτερο συν-αίσθημα που γεννιέται μέσα μου είναι ο φόβος…
ο φόβος για το αν θα είμαι ικανός ν'αναλάβω τις ευθύνες μου απέναντι
στο νεογνό,που έχει την ανάγκη της φροντίδας,της προστασίας μου..κ.τ.λ.
θα μπορούσες να μου πείς τώρα,οτι αυτός ο φόβος είναι φυσιολογικός,
αφού είσαι νέος και άπειρος σαν πατέρας..
βέβαια φυσιολογικός είναι,τέτοιες στιγμές…..αλλά παραμένει φόβος και
ας είναι δικαιολογημένος.
βλέπουμε λοιπόν οτι το μόνο που στέκεται απέναντι,σαν αντίθετο της αγάπης
είναι ο φόβος.ανεξάρτητα απο που προέρχεται αυτός.
παρομοίως θα μπορούσαμε να το ζήσουμε όλο αυτό ξανά στο επαγγελματικό κομμάτι της ζωής μας.ισως λιγότερο έντονα, αλλά πανομοιότυπα.
π.χ μετά απο σπουδές χρόνων…έξοδα….άγχος κ.τ.λ κατάφερα και πήρα το πολυπόθητο πτυχίο.
ας πούμε οτι είμαι απο τους τυχερούς και σύντομα βρίσκω δουλειά σε μια αξιόλογη εταιρεία..ακριβώς στο αντικείμενο που σπούδασα και μ'ενδιαφέρει
να έχω σαν εργασία.
μ'αρέσει αυτό το αντικείμενο εργασίας και αγαπώ την ιδέα οτι μπορώ να εργάζομαι και να εξελίσσομαι πάνω σ'αυτό το αντικείμενο.ήταν και όνειρο ζωης που πραγματοποιείται.
τι ωραία τι καλά…
τσούπ σκάει μύτη ο φόβος…θα τα καταφέρω στις απαιτήσεις των εργοδοτών,
θα είμαι σε θέση ν'αντιμετωπίσω προβλήματα που μπορεί να προκύψουν απο συναδέλφους,θα τα βγάλω πέρα ή θα απογοητέυσω την οικογένεια μου,που τόσο καιρό με στήριξε για τις σπουδές μου κ.τ.λ
ανάλογα παραδείγματα υπάρχουν πολλά,σε όλους τους τομείς της ζωής μας.
συνεχίζω σύντομα και λέω οτι
η αγάπη έχει απεναντί της ώς αντίθετο τον φόβο.αυτός ο φόβος δεν είναι
απαραίτητα ''κακός''.ίσα ίσα μας ωθεί να είμαστε προσεκτικοί και να μην παίρνουν τα μυαλά μας αέρα.
εδώ είναι το σημείο που χρειάζεται την προσοχή μας..όταν ο φόβος παρουσιάζεται σαν σειρήνα αφύπνισης της προσοχής μας,λειτουργεί σαν συναγερμός,είναι διαχειρίσιμος και επιφέρει την εγρήγορση μας ώστε ν'αντιμετωπίσουμε καταστάσεις.
οταν όμως ο φόβος είναι φυτευτός απο τους ''πονηρούς-κακούς'' τότε γίνεται
δηλητήριο τόσο δυνατό που μπορεί να καλύψει την αγάπη.
τότε το αντίθετο της αγάπης,ο φόβος δεν είναι απλά σειρήνα αφύπνισης αλλά ενας οδοστρωτήρας που τα ισοπεδώνει όλα.
καπώς ετσι τον διαχειρίζονται και τον πλασάρουν στην ζωή μας…
γ'αυτό είμαστε λίγο ή πολύ,χεσμένοι όλοι.
(αυτό δεν το αναλύω περισσότερο γιατί θα πάει μακριά η βαλίτσα)
κλείνωντας θέλω να συμπληρώσω κάτι όσο αφορά το συν-αίσθημα που γράφω παραπάνω.
το σύν στο αίσθημα,είναι οι σκέψεις που προσθέτουν (συν) στο αίσθημα.
τα αισθήματα και τα ένστικτα βγαίνουν καθαρά, αυτούσια απο μέσα μας.
οι σκέψεις και η υποτιθέμενη λογική είναι αυτές που τ'αναλύουν (κακώς κατ'εμέ) και τα διαμορφώνουν-αλλοιώνουν.
όλο αυτό είναι μεγάλο θέμα και θέλει πολύ κουβέντα και προβληματισμό.
γειά σου ''αυτά''
οτι πείς, αν πείς κάτι,σίγουρα ενδιαφέρον θα είναι..
skotos or…
Το αντίθετο του αρνιόμουνα?
Τραγόπουτσες.
Αιγιώτης