Διαφημίσεις
Όταν ο κ. Πάγκαλος, την προηγούμενη εβδομάδα, είχε κάνει τις γνωστές δηλώσεις, περί του ποιοι “φάγαμε” τα λεφτά του Δημοσίου, από επίσημο βήμα της Βουλής – Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης της Βουλής – για τις οποίες πολλοί δημοσιογράφοι και blogers γράψαμε διάφορα σχόλια* για την αμετροέπεια του κυρίου αυτού, περίμενα και τις ανάλογες αντιδράσεις των άμεσα θιγομένων, αλλά διαψεύστηκα. Ουδείς, ουδέν…..
Θυμίζω τα χαρακτηριστικά σημεία εκείνης της ομιλίας του όπου είχε πει:”Η απάντηση στην κατακραυγή των πολιτών, πως φάγατε τα λεφτά, είναι: σας διορίζαμε όλα αυτά τα χρόνια στο Δημόσιο. Τα φάγαμε όλοι μαζί μέσα στο πλαίσιο μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος”. Τα “φάγαμε όλοι μαζί”, λοιπόν. Το λέει καθαρά και ξάστερα και χωρίς εξαιρέσεις. Και προφανώς, για να μην γίνει καμία παρεξήγηση και θεωρήσουμε ότι αναφέρεται μόνο στο ΠΑΣΟΚ και την ΝΔ διευκρίνιζε ότι: “για αυτήν την διόγκωση του Δημόσιου τομέα είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Διότι και τα μικρά κόμματα της Αριστεράς, που βεβαίως δεν ………….μετείχαν σε κυβερνήσεις, ελέγχουν Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης όπου γίνονται ακριβώς τα ίδια”.
Η εκφράσεις, οι χαρακτηρισμοί και τα σχόλια που διάνθιζαν την ομιλία του, ήταν σαφή, σαφέστατα και αναφέρονταν σ’όλους μαζί και την Αριστερά, κι’όμως κανείς τους δεν αντέδρασε, εκείνη τη στιγμή. Κανείς δεν σηκώθηκε να φύγει από την αίθουσα, διαμαρτυρόμενος, αποδεχόμενοι έτσι, παθητικά και σιωπηλά την αλήθεια των λεγομένων. Όσο για εμάς την κοινωνία των πολιτών ακόμα χειρότερα. Ούτε οι πάντα ευαίσθητοι συνδικαλιστές, ούτε “επώνυμοι” όπως π.χ. ο λαλίστατος επί παντός επιστητού κ. Μ. Θεοδωράκης, ούτε οργανώσεις, ούτε κανείς τέλοs πάντων, αισθάνθηκε θιγόμενος για να διαμαρτυρηθεί. Λες και επρόκειτο για ένα θέμα εξωχώριας σημασίας. Αυτό λέγεται μιθριδατισμός από τον οποίο είναι διαποτισμένη η ελληνική κοινωνία και γιαυτό δεν αντιδρά. Και αν δεν συμφωνεί κάποιος ας καταθέσει τα επιχειρήματά του χωρίς αφορισμούς και γενικότητες.
Ως γνωστόν ο μιθριδατισμός πήρε το όνομά του από τον Πέρση βασιλιά Μιθριδάτη (120-63 π.χ.), ο οποίος φοβούμενος μήπως τον δηλητηριάσουν έπαιρνε, οικειοθελώς, καθημερινά μικρές δόσεις δηλητηρίων προκειμένου να αποκτήσει ανοσία προς αυτά. Αυτό συνέβη και με την Ελληνική κοινωνία. Την πότιζαν καθημερινά με μικρές δόσεις του δηλητηρίου της διαφθοράς, ώστε, μετά 30 χρόνια να μην μπορούμε πλέον να διακρίνουμε την διαφορά του ηθικού από το ανήθικο μέχρι του σημείου να αποδεχόμαστε την θεωρία, “ότι είναι νόμιμο είναι και ηθικό”, σχεδόν ως φυσικό.
Με τον κ.Πάγκαλο όμως συμβαίνει και κάτι άλλο. Δεν προσπαθεί να διαφθείρει την κοινωνία αλλά να την καταστήσει πνευματικά ανάπηρη, ώστε άλλα να βλέπει, άλλα να διαβάζει, άλλα να ακούει και στο τέλος να καταλαβαίνει μόνο αυτά που της “υποδεικνύουν” να καταλάβει. Είναι μία από τις πρακτικές της κομμουνιστικής διαλεκτικής, η πνευματική αποσάθρωση, με την οποία γαλουχήθηκε κι’ αυτός, και από την οποία φαίνεται ότι δεν μπορεί πλέον απαλλαγή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συνέντευξη της 26ης Σεπτεμβρίου, 2010 που έδωσε στην Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ**, από την οποίο σταχυολογώ μερικές ερωταπαντήσεις που βεβαιώνουν τον παραπάνω ισχυρισμό μου.
Στην πρώτη ερώτηση: Τελικά, κύριε αντιπρόεδρε, ποιοι έφαγαν τα λεφτά; Οι πολιτικοί, οι πολίτες, οι δημόσιοι υπάλληλοι ή όλοι μαζί, όπως είπατε προσφάτως; από την απάντηση επιλέγω το δεύτερο μισό και σημαντικότερο (γιατί το πρώτο που λέει ότι κατά τα έτη της ΝΔ (2004-2009) είχαμε αύξηση (;) της οικονομίας κατά 3,5% συν 3,5% δανεικά, μας κάνει ένα 7% συνολικό “κολοσσιαίο πλεόνασμα” του ΑΕΠ, είναι ακατάλληλο για ενηλίκους. ‘Ακου τα δανεικά ως μέρος του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος !! ). που λέει: “Ορισμένοι συνάδελφοί σας, που υποτίθεται ότι σκέφτονται και μπορούν να διαμορφώσουν σύνθετο λόγο, δίνουν την εντύπωση ότι τα έκλεψαν οι πολιτικοί. Αυτό είναι μια βλακεία όπως καταλαβαίνετε”.
Τα λέει αυτά όταν πριν από λίγες μόλις ημέρες είχε δηλώσει στην Βουλή ότι: “Τα φάγαμε όλοι μαζί μέσα στο πλαίσιο μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος” και όταν στο αμέσως επόμενο ερώτημα του δημοσιογράφου του Βήματος : Υπήρξαν όμως και του βουλευτές του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι σας επέκριναν λέγοντας ότι δεν μπορείτε να εξομοιώνετε τους κλέφτες με τα θύματα. απαντούσε: “Ποιοι είναι οι κλέφτες και ποια είναι τα θύματα; Δηλαδή υπάρχει κανείς στο ΠΑΣΟΚ που δεν διόρισε για κάποιους λόγους; Αν υπάρχει το σέβομαι και θα ήμουν ευτυχής αν κάποιος μου το αποδείκνυε. Αν του έθετα δηλαδή υπόψη παραδείγματα φαύλων υπουργών και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι διορίσανε και διορίσανε με το παραπάνω – ας αποδείκνυε ότι δεν είναι έτσι. Βεβαίως, πρέπει να επισημάνει κανείς την ειδοποιό διαφορά μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Η ΝΔ έχει στο DNA της τη φαυλότητα, το ΠΑΣΟΚ την πολέμησε, έκανε το ΑΣΕΠ, αλλά αντιστάθηκε με δύναμη κατ’ αρχήν η κοινωνία. Δηλαδή οι άνθρωποι που ζητούσαν διορισμούς. Υπό την πίεσή τους υποχώρησαν πολλοί βουλευτές, για να μην πω σχεδόν όλοι, και πολλοί υπουργοί”.
Η ανάγνωση της παραγράφου αυτής και η λογικής επεξεργασία της για την κατανόησή της, είναι εξαιρετικά επίπονη για τον εγκέφαλο και μπορεί να προκαλέσει παραισθήσεις. Να μην ξέρεις δηλαδή που πατάς και που βρίσκεσαι, που λέμε. Ενώ, τη μία, σου λέει: Ναι, “Τα φάγαμε όλοι μαζί μέσα στο πλαίσιο μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος”, την άλλη, επιτίθεται στους δημοσιογράφους “…που υποτίθεται ότι σκέφτονται και μπορούν να διαμορφώσουν σύνθετο λόγο, δίνουν την εντύπωση ότι τα έκλεψαν οι πολιτικοί. Αυτό είναι μια βλακεία όπως καταλαβαίνετε”.
Αν θελήσουμε να βάλουμε σε μια λογική σειρά τα νοήματα που βγαίνουν, θα πρέπει να πούμε πρώτον ότι οι εκφράσεις “τα φάγαμε” και “τα κλέψαμε”, προφανώς κατά τον κ.Πάγκαλο, δεν έχουν το ίδιο νόημα. Η πρώτη σημαίνει “βοηθήσαμε, αφιλοκερδώς και για την ψυχή της μάνας μας”, τους ευρισκόμενους σε ανάγκη και η δεύτερη είναι μια διαστρεβλωμένη έννοια της προηγούμενης, από τους δημοσιογράφους “…που υποτίθεται ότι σκέφτονται και μπορούν να διαμορφώσουν σύνθετο λόγο” ώστε να δίδεται η εντύπωση, “…ότι τα έκλεψαν οι πολιτικοί. Αυτό είναι μια βλακεία (σημ.των δημοσιογράφων, φυσικά) όπως καταλαβαίνετε”. Και επειδή οι δημοσιογράφοι δεν διαμαρτυρήθηκαν γιαυτόν τον ισχυρισμό, να τον θεωρήσουμε ακριβή;
Τώρα θα μου πείτε ότι μετά το “τα φάγαμε” ακολουθεί και η επεξηγηματική συνέχεια “… στο πλαίσιο μιας σχέσης πολιτικής πελατείας, διαφθοράς, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος”, αυτό δεν επεξηγεί το πως “τα φάγαμε”; Βεβαίως ναι, αλλά αυτό δεν σημαίνει αυτό που ο καθένας μας με στοιχειώδη λογική καταλαβαίνει, αλλά αυτό που “θέλει” ο κ.Πάγκαλος να καταλάβουμε, ότι δηλαδή…”Η ΝΔ έχει στο DNA της τη φαυλότητα, το ΠΑΣΟΚ την πολέμησε, έκανε το ΑΣΕΠ, αλλά αντιστάθηκε με δύναμη κατ’ αρχήν η κοινωνία”. Καταλάβατε; Η κοινωνία αντιστάθηκε ΥΠΕΡ της φαυλότητας και “…ζητούσαν διορισμούς”. Και κάτω από αυτήν την πίεση “… υποχώρησαν πολλοί βουλευτές, για να μην πω σχεδόν όλοι, και πολλοί υπουργοί”.
Έχει κι’ άλλα τέτοια “ακατάληπτα” η συνέντευξη του κ.Πάγκαλου και συνιστώ σε όποιον έχει ενδιαφέρον και αντέχει το στρες από τέτοιου είδους, παλαιομοδίτικες “ινστρουχτοδόρικες” πολιτικές αναλύσεις, ας τολμήσει να την διαβάσει ολόκληρη, γιατί, στο κάτω-κάτω – “Ουδέν κακόν αμιγές καλού” – έχει δηλαδή και την “πλάκα” της. Παραθέτω μία ακόμη απάντηση, χωρίς σχόλια, για να καταλάβετε αυτό που λέω περί πλάκας. Λέει: “Είχαμε διορισμούς από το παράθυρο. Το γνωστό σύστημα των συμβάσεων έργου που γίνονται συμβάσεις ορισμένου χρόνου και ακολούθως συμβάσεις αορίστου χρόνου. Αυτό καταντούσε να είναι ισοδύναμο με το μόνιμο. Είδατε στη Βουλή ότι όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και το ΚΚΕ και το ΛΑΟΣ, μιλώντας για τους υπαλλήλους αορίστου χρόνου, οι οποίοι με σκανδαλωδέστατο τρόπο είχαν προσληφθεί σε ένα νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου που χρηματοδοτείται από το Δημόσιο, έσπευσαν να πουν: “Να βρούμε τρόπο για να μην απολυθούν”. Δεν είναι επανάσταση του αυτονόητου να πάψεις να λες ότι απολύεται κάποιος του οποίου η σύμβαση λήγει; Όταν λήγει η σύμβαση ενός, αυτός απλώς δεν έχει πλέον σύμβαση”. Ε’, δεν έχει πλάκα;
Εκτός όμως της ειδικής περίπτωσης που μιλάμε τώρα και το πως, γενικότερα, η “τεχνική” της αποσάθρωσης του λογικού του πολίτη επιδιώκεται ως πολιτική πρακτική, υπάρχουν και τα παρεπόμενα. Παράδειγμα το περιβόητο “Πόθεν έσχες”! Όσοι έχουμε μια στοιχειώδη μόρφωση (δημοτικού, γυμνασίου άντε και λυκείου) καταλαβαίνουμε ότι αυτή η έκφραση σημαίνει: από που τα έχεις, πως τα έχεις, που τα βρήκες, δηλαδή ζητάει την προέλευση των περιουσιακών στοιχείων των υποχρέων και όχι βέβαια απλώς, τι έχεις.
Αυτοί όμως οι υπόχρεοι, ενεργούν σύμφωνα με την δική τους ερμηνεία του όρου και δηλώνουν το “τι έχουν” και όχι το “που τα βρήκαν” και επειδή το δηλώνουν στην Βουλή, θεωρείται ότι το κοινοποιούν επισήμως στον λαό. Έτσι καλούμαστε να καταλάβουμε άλλο από αυτό που είναι η πραγματική έννοια του “πόθεν έσχες”, δηλαδή μας εθίζουν στις όποιες παρερμηνείες μας σερβίρουν, αδιαμαρτύρητα. Είναι αυτό που πέτυχαν με την διαφθορά. Ακούμε ή διαβάζουμε πλέον τα ποιο ακραία πράγματα, όπως π.χ. ότι ο τάδε, υπεράνω υποψίας, αξιωματούχος, διακινούσε υλικό παιδικής πορνογραφίας – ότι ποιο αισχρό και χειρότερο από οποιοδήποτε άλλο ποινικό αδίκημα – εκφράζουμε την αντίδρασή μας μ’ενα πω,πω ή τσ,τσ,τσ και…συνεχίζουμε. Δεν δυσανασχετούμε και δεν αντιδρούμε καν όταν ακούμε ότι η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων τον “προστατεύει” απαγορεύοντας την δημοσίευση του ονόματός του. Αυτό λέγεται Μιθριδατισμός της κοινωνίας και είναι το τελευταίο σκαλοπάτι πριν από τον λάκο με τα σκ……, ενώ το κράτος λειτουργεί με παρενέργειες και στρεβλώσεις μία εκ των οποίων είναι και η φοροδιαφυγή.
Η φοροδιαφυγή, ένα “άθλημα” για άτομα με “ειδικά προσόντα”, δημιουργήθηκε από την ικανότητα παρερμηνείας, σύμφωνα με την παγκάλιο διαλεκτική, των όρων διαφθορά, απάτη, χρηματισμός, εκμετάλλευση κλπ, που έχουν επικρατήσει στην κοινωνία μας, με την έννοια της έξυπνης “εκμετάλλευσης” των ευκαιριών, εκτός βεβαίως ηθικών κανόνων και “αναπτύσσεται” από αυτούς που έχουν “λόγους” και “μπορούν” να αγνοούν τους κανόνες, τα γνωστά λαμόγια, δηλαδή αυτούς που εννοεί η έκφραση “όλοι μαζί τα φάγαμε”.
Είναι φανερό ότι εμείς οι πολίτες, ο λαός, έχουμε αντιληφθεί πλέον το τι πραγματικά συμβαίνει στον τόπο μας. Το βλέπουμε από τις αντιδράσεις των απλών ανθρώπων όταν βρεθούν αντιμέτωποι, τυχαία, με κάποιον από δαύτους σε κοινόχρηστο χώρο. Και είναι η αρχή. Το κακό για μας είναι ότι δεν υπάρχει Ο ΗΓΕΤΗΣ που θα μπορούσε να μας οδηγήσει στο ξέφωτο, πραγματικά και μεταφορικά. Αυτοί που έχουμε είναι όλοι τους χομπίστες της πολιτικής, σαν τον κ.Πάγκαλο ή το κ.Αλαβάνο, ή εραστές της μαύρης Mercedes και των βουλευτικών προνομίων. Και μετά σου λένε ”όλοι μαζί τα φάγαμε”!!!
Κατά τα άλλα, ο Πρωθυπουργός μας “ευελπιστεί” ότι από το 2011 θα ξαναβγούμε στις αγορές για δανικά. Τώρα αν αυτό είναι καλή είδηση δεν ξέρω, αλλά όταν το έλεγε…χαμογελούσε. Λέτε να….(αχ, ρε Θόδωρε τι κάνεις….).
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek