Η νέα έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH), έχει συνταράξει το μύθο που επικρατεί ότι στην πραγματικότητα τα φάρμακα της χημειοθεραπείας καταπολεμούν τον καρκίνο.

Αντίθετα, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, Amherst, (UMA) διαπίστωσαν ότι αυτά τα κλινικά δηλητήρια, αν και μερικές φορές αρχικά είναι αποτελεσματικά στην αναχαίτιση της ανάπτυξης και της διάδοσης των υπαρχόντων καρκινικών κυττάρων, τελικά, προκαλούν μεγάλες ζημιές των βλαστικών κυττάρων που προκαλούν ακόμη περισσότερο καρκίνο.

Δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS), η ομάδα που εργάστηκε για το έργο ερεύνησε πώς τα χημειοθεραπευτικά επηρεάζουν συστηματικά το σώμα με τη δοκιμή τους στις μύγες των φρούτων. Σύμφωνα με την ανακοίνωση σχετικά με τη μελέτη, οι επιστήμονες χορήγησαν ανθρώπινα ισοδύναμες δόσεις χημειοθεραπευτικών φαρμάκων σε Δροσόφιλα, ένα είδος μύγας των φρούτων, που είχαν γεννήσει με ανθρώπινο καρκινογόνο γονίδιο, το οποίο ενεργοποιήθηκε στα εντερικά βλαστικά κύτταρα των μυγών ».

Οι Μύγες των φρούτων αποδεικνύουν ότι προκαλούν καρκίνο οι επιδράσεις των φαρμάκων της χημειοθεραπείας στον άνθρωπο

Τα Δροσόφιλα, αποδεικνύεται, ότι είναι τέλεια δείγματα για αυτό το είδος του πειράματος, επειδή τα ​​μικροπεριβάλλοντα τους είναι κατάλληλα ταιριαγμένα για την αξιολόγηση του τμήματος, της διαφοροποίησης και του θανάτου των βλαστικών κυττάρων που εκτίθενται σε εξωτερικές επιρροές. Όσον αφορά στα φάρμακα της χημειοθεραπείας, τα δροσόφιλα χρησίμευσαν ως βέλτιστα δείγματα για την παρέκταση των δεδομένων σχετικά με το πώς τα ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα ανταποκρίνονται στη δηλητηρίαση με αυτές τις χημικές ουσίες.

Η ομάδα ήταν σε θέση να λάβει 88 δείγματα που χρησιμοποιούνται επί του παρόντος στα φάρμακα της χημειοθεραπείας από το Εθνικό Ίδρυμα Καρκίνου (NCI) , καθώς και ενα ιστορικό 6.000 μικρών μορίων από το Ινστιτούτο Χημείας του Χάρβαρντ και Κυτταρικής Βιολογίας, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για τη δοκιμή των φαρμάκων. Από αυτό, οι ερευνητές εντόπισαν αρκετές νέες ενώσεις, συμπεριλαμβανομένων τριών κινεζικών φαρμακευτικών εκχυλισμάτων ικανά να αναστέλλουν τους όγκους χωρίς να προκαλούν επιβλαβείς παρενέργειες.

Ταυτόχρονα, τουλάχιστον επτά από τα δοκιμασμένα φάρμακα της χημειοθεραπείας, καθένα από τα οποία είναι σήμερα σε χρήση στην δυτική ιατρική, βρέθηκαν να προκαλούν σημαντικές παρενέργειες, συμπεριλαμβανομένου τον υπερ-πολλαπλασιασμό των αρχέγονων κυττάρων. Λαμβάνοντας αυτά τα φάρμακα, έμαθαν, ότι προκάλεσαν μικρές αυξήσεις «όγκων» να προκύψουν από τα βλαστικά κύτταρα, τα οποία, λαμβάνοντας υπόψη το σωστό περιβάλλον και το γενετικό υπόβαθρο, θα μπορούσαν να γυρίσουν σε κακοήθη.

«Ανακαλύψαμε ότι διάφορα χημειοθεραπευτικά που σταματο
ύν τους ταχέως αναπτυσσόμενους όγκους έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα σχετικά με τα βλαστικά κύτταρα στο ίδιο ζώο, προκαλώντας τα να διαιρούνται πολύ γρήγορα «, δήλωσε ο Μισέλ Μάρκστέιν, ένας μοριακός βιολόγος από το UMA και ομο-συντάκτης της νέας μελέτης. «Αυτή ήταν μια έκπληξη, διότι έδειξε ότι το ίδιο φάρμακο μπορεί να έχει αντίθετες δράσεις επί των κυττάρων στο ίδιο ζώο:. καταστολή της ανάπτυξης του όγκου σε ένα κυτταρικό πληθυσμό, αρχίζοντας την ανάπτυξη σε ένα άλλο »

ΠΗΓΗ

stoxos

Η νέα έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από το αμερικανικό Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας (NIH), έχει συνταράξει το μύθο που επικρατεί ότι στην πραγματικότητα τα φάρμακα της χημειοθεραπείας καταπολεμούν τον καρκίνο.

Αντίθετα, οι ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και το Πανεπιστήμιο της Μασαχουσέτης, Amherst, (UMA) διαπίστωσαν ότι αυτά τα κλινικά δηλητήρια, αν και μερικές φορές αρχικά είναι αποτελεσματικά στην αναχαίτιση της ανάπτυξης και της διάδοσης των υπαρχόντων καρκινικών κυττάρων, τελικά, προκαλούν μεγάλες ζημιές των βλαστικών κυττάρων που προκαλούν ακόμη περισσότερο καρκίνο.

Δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών (PNAS), η ομάδα που εργάστηκε για το έργο ερεύνησε πώς τα χημειοθεραπευτικά επηρεάζουν συστηματικά το σώμα με τη δοκιμή τους στις μύγες των φρούτων. Σύμφωνα με την ανακοίνωση σχετικά με τη μελέτη, οι επιστήμονες χορήγησαν ανθρώπινα ισοδύναμες δόσεις χημειοθεραπευτικών φαρμάκων σε Δροσόφιλα, ένα είδος μύγας των φρούτων, που είχαν γεννήσει με ανθρώπινο καρκινογόνο γονίδιο, το οποίο ενεργοποιήθηκε στα εντερικά βλαστικά κύτταρα των μυγών ».

Οι Μύγες των φρούτων αποδεικνύουν ότι προκαλούν καρκίνο οι επιδράσεις των φαρμάκων της χημειοθεραπείας στον άνθρωπο
Τα Δροσόφιλα, αποδεικνύεται, ότι είναι τέλεια δείγματα για αυτό το είδος του πειράματος, επειδή τα ​​μικροπεριβάλλοντα τους είναι κατάλληλα ταιριαγμένα για την αξιολόγηση του τμήματος, της διαφοροποίησης και του θανάτου των βλαστικών κυττάρων που εκτίθενται σε εξωτερικές επιρροές. Όσον αφορά στα φάρμακα της χημειοθεραπείας, τα δροσόφιλα χρησίμευσαν ως βέλτιστα δείγματα για την παρέκταση των δεδομένων σχετικά με το πώς τα ανθρώπινα βλαστικά κύτταρα ανταποκρίνονται στη δηλητηρίαση με αυτές τις χημικές ουσίες.

Η ομάδα ήταν σε θέση να λάβει 88 δείγματα που χρησιμοποιούνται επί του παρόντος στα φάρμακα της χημειοθεραπείας από το Εθνικό Ίδρυμα Καρκίνου (NCI) , καθώς και ενα ιστορικό 6.000 μικρών μορίων από το Ινστιτούτο Χημείας του Χάρβαρντ και Κυτταρικής Βιολογίας, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για τη δοκιμή των φαρμάκων. Από αυτό, οι ερευνητές εντόπισαν αρκετές νέες ενώσεις, συμπεριλαμβανομένων τριών κινεζικών φαρμακευτικών εκχυλισμάτων ικανά να αναστέλλουν τους όγκους χωρίς να προκαλούν επιβλαβείς παρενέργειες.

Ταυτόχρονα, τουλάχιστον επτά από τα δοκιμασμένα φάρμακα της χημειοθεραπείας, καθένα από τα οποία είναι σήμερα σε χρήση στην δυτική ιατρική, βρέθηκαν να προκαλούν σημαντικές παρενέργειες, συμπεριλαμβανομένου τον υπερ-πολλαπλασιασμό των αρχέγονων κυττάρων. Λαμβάνοντας αυτά τα φάρμακα, έμαθαν, ότι προκάλεσαν μικρές αυξήσεις “όγκων” να προκύψουν από τα βλαστικά κύτταρα, τα οποία, λαμβάνοντας υπόψη το σωστό περιβάλλον και το γενετικό υπόβαθρο, θα μπορούσαν να γυρίσουν σε κακοήθη.

«Ανακαλύψαμε ότι διάφορα χημειοθεραπευτικά που σταματούν τους ταχέως αναπτυσσόμενους όγκους έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα σχετικά με τα βλαστικά κύτταρα στο ίδιο ζώο, προκαλώντας τα να διαιρούνται πολύ γρήγορα “, δήλωσε ο Μισέλ Μάρκστέιν, ένας μοριακός βιολόγος από το UMA και ομο-συντάκτης της νέας μελέτης. “Αυτή ήταν μια έκπληξη, διότι έδειξε ότι το ίδιο φάρμακο μπορεί να έχει αντίθετες δράσεις επί των κυττάρων στο ίδιο ζώο:. καταστολή της ανάπτυξης του όγκου σε ένα κυτταρικό πληθυσμό, αρχίζοντας την ανάπτυξη σε ένα άλλο ”

Επιμέλεια άρθρου: Vagedim
Πηγή: Αθέατη γνώση
19 Μαρτίου 2014