Διαφημίσεις
-«Όλοι σχεδόν οι λευκοί έχουν
μια έμφυτη αποστροφή στην ιδέα μιας αδιάκριτης ανάμειξης ανάμεσα στην λευκή και
στη μαύρη φυλή. Διαφωνώ με την λογική σύμφωνα με την οποία αν δεν θέλω μια νέγρα
σαν σκλάβα πρέπει απαραίτητα να την θέλω για σύζυγο. Δεν χρειάζομαι ούτε το ένα
ούτε το άλλο –από μία ορισμένη άποψη εκείνη δεν είναι σίγουρα ίση μου. Ο διαχωρισμός
των φυλών είναι ο μόνος αποκλειστικός τρόπος για να αποφύγουμε την ανάμειξη». –
Αβραάμ Λίνκολν (1857)
μια έμφυτη αποστροφή στην ιδέα μιας αδιάκριτης ανάμειξης ανάμεσα στην λευκή και
στη μαύρη φυλή. Διαφωνώ με την λογική σύμφωνα με την οποία αν δεν θέλω μια νέγρα
σαν σκλάβα πρέπει απαραίτητα να την θέλω για σύζυγο. Δεν χρειάζομαι ούτε το ένα
ούτε το άλλο –από μία ορισμένη άποψη εκείνη δεν είναι σίγουρα ίση μου. Ο διαχωρισμός
των φυλών είναι ο μόνος αποκλειστικός τρόπος για να αποφύγουμε την ανάμειξη». –
Αβραάμ Λίνκολν (1857)
— «Δεν προτίθεμαι να εισάγω
την πολιτική και κοινωνική ισότητα μεταξύ της λευκής και της μαύρης φυλής.
Υπάρχει μία φυσική διαφορά μεταξύ των δύο η οποία κατά την κρίση μου πιθανώς να
αποτρέψει για πάντα την συμβίωση μεταξύ τους, μέχρι την εδραίωση μίας τέλειας
ισότητας» – Αβραάμ Λίνκολν (1856)
την πολιτική και κοινωνική ισότητα μεταξύ της λευκής και της μαύρης φυλής.
Υπάρχει μία φυσική διαφορά μεταξύ των δύο η οποία κατά την κρίση μου πιθανώς να
αποτρέψει για πάντα την συμβίωση μεταξύ τους, μέχρι την εδραίωση μίας τέλειας
ισότητας» – Αβραάμ Λίνκολν (1856)
Άρθρο του Alec Ryan (American
Renaissance) / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Renaissance) / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ
Το τελευταίο «ιστορικό» κήρυγμα του Steven Spielberg αρχίζει
με τον Μεγάλο Γενειοφόρο να χαμογελά με μακαριότητα σε δύο μαύρους στρατιώτες των
Βορείων (Ένωση), οι οποίοι αφηγούνται τα κατορθώματά τους σε μια μάχη που είναι
αποκύημα της φαντασίας του κ. Σπίλμπεργκ. Ο πιο τολμηρός, πιο έξυπνος από τους
δύο απειλεί τον Πρόεδρο σχετικά με τις μισθολογικές ανισότητες μεταξύ των
μαύρων και των λευκών στρατιωτών. Η σκηνή είναι διάσπαρτη με σκηνές από τη
μυθική μάχη, στην οποία οι μαύροι στρατιώτες της Ένωσης νικούν τους λευκούς
στρατιώτες της Συνομοσπονδίας (Νότιους) σε μια βίαιη μάχη σώμα-με-σώμα. Ένα λευκό πρόσωπο
βυθίζεται μέσα στη λάσπη και πνίγεται κάτω από την αρβύλα ενός μαύρου στρατιώτη.
με τον Μεγάλο Γενειοφόρο να χαμογελά με μακαριότητα σε δύο μαύρους στρατιώτες των
Βορείων (Ένωση), οι οποίοι αφηγούνται τα κατορθώματά τους σε μια μάχη που είναι
αποκύημα της φαντασίας του κ. Σπίλμπεργκ. Ο πιο τολμηρός, πιο έξυπνος από τους
δύο απειλεί τον Πρόεδρο σχετικά με τις μισθολογικές ανισότητες μεταξύ των
μαύρων και των λευκών στρατιωτών. Η σκηνή είναι διάσπαρτη με σκηνές από τη
μυθική μάχη, στην οποία οι μαύροι στρατιώτες της Ένωσης νικούν τους λευκούς
στρατιώτες της Συνομοσπονδίας (Νότιους) σε μια βίαιη μάχη σώμα-με-σώμα. Ένα λευκό πρόσωπο
βυθίζεται μέσα στη λάσπη και πνίγεται κάτω από την αρβύλα ενός μαύρου στρατιώτη.
Αυτό ίσως είναι αρκετό για να καταλάβετε το “πνεύμα” της ταινίας.