Ο μύθος στην αρχαία Ελλάδα είχε παιδαγωγικό και κοινωνικοποιητικό χαρακτήρα. Ο Αριστοτέλης θεωρούσε την παρακολούθηση μιας τραγωδίας, που αποτύπωνε ένα μύθο, γεγονός, το οποίο μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στη γνώση. Μέσω της τραγωδίας, οι αρχαίοι Έλληνες διδάσκονταν τον τρόπο με τον οποίο θα έπρεπε να γνωρίσουν την κοινωνική πραγματικότητα.
Στην αρχαία Ελλάδα η τραγωδία ήταν μια κοινωνική διαδικασία και έδινε την ευκαιρία στους έλληνες να συγκροτήσουν τα αρχέτυπα, τα οποία θα τους επέτρεπαν να δρουν και να σκέφτονται σαν μέλη της ομάδας στην οποία ανήκαν.
Εμείς σήμερα επηρεαζόμαστε απο μια μεγάλη τραγωδία που έχει σκηνοθετηθεί, όχι για την κοινωνικοποιησή μας, αλλά για την διάσπαση μας σαν ομάδα Νεοελλήνων. Ίσως αυτή η τραγώδια που ζούμε να είναι μια πολυ μεγάλη Συνομωσία εναντίον του σύγχρονου ανθρώπου…Σε τι τραγωδία έπεσες άνθρωπε; Αναρωτιέμαι καθημερινά….
Οταν ήμουν πιτσιρικάς παρακολουθούσα το θέατρο σκιών με τον μεγαλύτερο ήρωα της ελληνικής μας παράδοσης…τον Καραγκιόζη…τον ήρωα μου!
Ο Καραγκιόζης ενα διαχρονικό μεγάλο αναρχικό μούτρο…ένας μπαγάσας τον θεωρούσα απο παιδί μούτρο αλλα και κορόιδο…επειδή δεν μπορούσα ποτε να καταλάβω πως ηταν δυνατόν ενας “μπαγάσας”….να τις τρώει συνέχεια απο τον Μπάρμπα Γιωργο με την φουστανέλα; Μικρό παιδί ήμουν που να παει το μυαλό μου στο αναρχικό αρχέτυπο και την λειτουργία του ρόλου του Καραγκιόζη στην ζωη μας…
Ο Καραγκιόζης για εμένα ειναι ένας σπουδαίος χαρακτήρας…ένας εθνικός ήρωας …γιατί ειναι το θύμα…ο Μάρτυρας…που θυσιάζεται απο άλλους…αλλα είναι και η αναρχική προσωπικότητα…ο άλλος πανούργος εαυτός του που δεν αφήνει καμία εξουσία να τον βάλει στο κλουβί. Πόσο Καραγκιόζηδες είμαστε ειλικρινά; Και κατα πόσο η έννοια «Καραγκιόζης» πρέπει να είναι αρνητικά φορτίσμενη έννοια; Και είναι άραγε σωστή μια τέτοια αρνητική προσέγγιση μιας τέτοιας λαικής καρικατούρας;;;
Ο νεοέλληνας ειναι γαλουχημένος με αυτο το αρχέτυπο… γιατί ο αναρχικός Καραγκιόζης προτιμάει να τρώει τις καρπαζιές παρα να μπει στο πρόγραμμα των καλοθελητών του….αυτών που τους αρέσει η καταραμένη ΤΑΞΗ. Η «Νεα» τάξη που δεν θα σε ακουμπάει καθόλου… όταν είναι να στις βρέξει….θα σε ακουμπάει μονο με το γάντι του νόμου! Εφορίες και άλλες πολλές αδικίες σκηνοθετημένες απο επαγγελματίες σκοτεινούς σεναριογράφους…. με σενάρια των δικών τους “νόμων”…. διοτι σε θεωρεί ένα επικίνδυνο αναρχικό στοιχείο και σε έχει βάλει στο μάτι για την εφαρμογή της Τάξη σου.
Μια Ταξη όπως αυτή των δανειστών, θα σε προστατεύει εναντίον του αναρχικού σου αρχέτυπου…αυτο του επαναστάτη Καραγκιόζη! Οταν κάνεις τον κατεργάρη θα βάζει τον Μπαρμπα Γιώργο με την γκλίτσα και θα στις βρέχει…θα σε απειλεί με χρεοκοπία και άλλα πολλά κακά! Ο ήρωας μου, ο Μάρτυρ του θεάτρου Σκιών παραμένει ο Καραγκιοζοήρωας. Τον θέλω να μάθει να τις ρίχνει παρά να τις τρώει! Το αρχέτυπο του Καραγκιόζη βρίσκεται διάσπαρτο στην ελληνική μας πραγματικότητα. Τις τρώμε αλλά δεν τις ρίχνουμε…είμαστε πονηροί αλλά δεν είμαστε έξυπνοι…είμαστε αναρχικοί αλλά μέχρι στιγμής μαυρόασπρες φιγούρες των καραγκιοζοπαιχτών χωρίς λάμψη!
Ο Καραγκιόζης του ΕΓΩ μας χρειάζεται βελτίωση…συνειδησιακή αναβάθμηση….ετσι ωστε να γίνουμε ικανοί να τις ρίχνουμε στον εχθρό μας και όχι να τις τρώμε…να μην είμαστε οι πονηροί αλλά οι πανούργοι…να μην είμαστε αναρχικοί επειδή το θέλει το σενάριο του καραγκιοζοπαίχτη….που μας έχει κάνει μαύρους απο το ξύλο….αλλά να γίνουμε εμείς ο ήρωας και ο καραγκιοζοπαίχτης μαζί…
Όλα είναι στο χέρι μας εαν εμείς πραγματικά θελήσουμε την βελτίωση του ΕΓΩ μας…με την αποδοχή των λαθών που εμείς οι ίδιοι κάναμε στο παρελθόν δημιουργόντας την Αχίλλειος πτέρνα…να θρηνήσουμε για τις ευκαιρίες που εμείς δεν είδαμε…με την μεγάλη μας αδιαφορία για το αύριο που ξημερώνει…μετά την απάτη αυτών που κάποτε εμείς χειροκροτούσαμε ενώ αυτοί τα έπαιρναν…
Ναι…υπάρχει πάντα η Ελπίδα του πανούργου…φτωχού Καραγκιόζη σε κάθε τραγωδία… είτε προσωπική είτε εθνική…που μας κρατάει τον συλλογικό καθρέφτη και μας προκαλεί να αλλάξουμε και να δραπετεύσουμε απο το τρελοκομείο..
ΚΟΡΑΞ
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek