Ο Δον Κορλεόνε της Ορθοδοξίας

Νονός (ουσ. αρσ.): α) Ο άνδρας που γίνεται ανάδοχος στο χριστιανικό μυστήριο της βάπτισης. β) Το πρόσωπο που αναλαμβάνει την προστασία τρίτων. γ) Ένας πανίσχυρος ηγέτης, ειδικά της μαφίας (συχνά αναφέρεται με κεφαλαίο «Ν»). δ) Μια προσωπικότητα που θεωρείται αυθεντικός ή κύριος διαμορφωτής ενός κινήματος ή μιας σχολής σκέψης.

Είναι στιγμές που χαίρομαι. Είναι στιγμές που ονειροπολώ με ελπίδα, όχι μόνο για το μέλλον του τόπου, αλλά όλης της ανθρωπότητας. Ακούγεται οξύμωρο, αλλά μόνον οι παρούσες συνθήκες θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τις σκληρές προϋποθέσεις μια οικουμενικής ανάτασης. Κάποιοι λαοί ομολογουμένως είναι σε πολύ καλύτερη οικονομική μοίρα απ’ ότι στο παρελθόν. Κάποιοι ακόμη δουλεύουν για τον άρτο τον επιούσιο. Οι λεγόμενοι «ανεπτυγμένοι» πάντα μεριμνούσαν για το ευ ζην εις βάρος των άλλων, έστω και εμμέσως. Αντιπροσωπευτικοί των προαναφερθέντων περιπτώσεων είναι οι Ρώσοι, οι Νιγηριανοί και οι Άγγλοι αντίστοιχα.

Ο έλληνας, όμως, είναι μια άλλη ιστορία. Ο έλληνας είναι συνώνυμος με τη λέξη ιστορία. Επί ματαίω θα αναζητήσετε έναν δεύτερο λαό που μέσα σε 50 χρόνια κατάφερε από γουρονοτσάρουχα που φορούσε αντί υποδημάτων, να ζήσει στο απόγειό της την κοινωνία της αφθονίας των εξοχικών και των τζιπ, και να του επιβάλλουν φασιστικά να επιστρέψει στο φτωχικό του παρελθόν (βασικοί μισθοί Αγκόλας από 14 Μαΐου 2013). Έπρεπε να πάθουμε έτσι, για να ξαναδιδαχθούμε αυτά που λησμονήσαμε. Γιατί, ο Έλληνας είναι καταδικασμένος να λειτουργεί ως ποδηγέτης των λαών υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Αυτός είναι ο ρόλος του, είτε είναι παρών είτε απών. Ενδεικτικά υπενθυμίζω ότι το ελληνικό πνεύμα ήταν αυτό πίσω από τη γαλλική επανάσταση και ας μην υπήρχε καν Ελλάς ως κρατική οντότητα! Και λέγω ενδεικτικά, καθώς ο μορφωμένος αναγνώστης αντιλαμβάνεται ότι χρειάζονται βιβλία ολάκερα για να εκθέσουμε την κορυφαία συνεισφορά των ελλήνων στην παγκόσμια κληρονομιά, γενικώς και ειδικώς.

Ελλάδα 2013. Ο έλληνας του «παφ και τάλαρο», του φραπέ, του υψηλότατου IQ στην καλώς και κακώς εννοούμενη λαμογιά, ο φιλότιμος και αξιοπρεπής αλλά αδιάφορος πλέον Ζορμπάς, στερείται. Στερείται και ψάχνει. Ψάχνει και μαθαίνει. Μαθαίνει και θυμάται. Θυμάται και σκέπτεται. Σκέπτεται και ελπίζει. Ναι, πρέπει να ελπί-ΖΕΙ! Του αρπάξανε βίαια τα παιχνίδια της επίπλαστης πραγματικότητας που επιτηδευμένα του πλασάρανε. Οι «φίλοι» μας έπραξαν για ακόμη μια φορά το σωστό λάθος. Αποφάσισαν να μας πάρουν από τα χέρια τούς γλυκούς λωτούς της αμνησίας για να στερηθούμε και να υποταχθούμε. Νομίζουν ότι θα γονατίσουμε τρομοκρατημένοι. Ειλικρινά σας ευχαριστούμε! Το διεθνές φτύσιμο που μας ρίχνουν δε γίνεται για τίποτε άλλο, παρά για να φύγει η θολούρα από τα μάτια μας και να δούμε. Να δούμε αυτό που πραγματικά στέκει όρθιο μπροστά μας και θα στέκει εκεί επί γενεών: Τις ανθρώπινες αξίες, τις αρετές, το αθάνατο αρχαιοελληνικό πνεύμα και πάνω απ’ όλα τον ίδιο το Χριστό.

Πώς μπορούν να γίνουν όλα αυτά; Πώς μπορεί ένας λαός αποπροσανατολισμένος «σαν το μελίσσι που πάει όπως φυσάει ο άνεμος», όπως λέγει και ο πατήρ Παΐσιος, να συνασπιστεί και να δείξει το δρόμο προς το κοινό καλό της ανθρωπότητας; Χρειαζόμαστε έναν, μάλλον όχι και τόσο συνηθισμένο άνθρωπο. Χρειαζόμαστε επειγόντως έναν ΝΟΝΟ που να συγκεντρώνει και τους τέσσερις ορισμούς του όρου!

Νονός είναι ο «πνευματικός πατέρας». Είναι ο άνθρωπος που προσανατολίσει και νουθετεί πνευματικά το τέκνο του προσδίδοντάς του τις βάσεις, τις αρχές και τις καλές συνήθειες για μια χρήσιμη και χριστιανική ζωή, προφυλάσσοντάς το παράλληλα από τις αναρίθμητες παγίδες. Το ίδιο χρήζει και η Ελλάς. Είναι επιτακτική η ανάγκη να έρθει ένας άνθρωπος για να μας προσανατολίσει πνευματικά. Να μας φωτίσει και να μας συνεγείρει δείχνοντάς μας το δρόμο. Το δρόμο που χάσαμε στην πορεία μας προς την Ιθάκη της ρωμιοσύνης. Πρέπει σήμερα να βρεθεί ένας νονός που θα αποδείξει ότι «αποτάσσεται το σατανά» της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου που έχει καταλάβει και ξεσχίζει λυσσαλέα τις σάρκες του έθνους μας, και με την παρουσία του θα βροντοφωνάξει καθαρά προς πάσα κατεύθυνση ότι συντάσσεται με το Χριστό. Γιατί νονός γίνεσαι μόνον όταν «πιστεύεις σε ένα Θεό πατέρα Παντοκράτορα…». Με άλλα λόγια χρειάζεται ένας άνθρωπος του Θεού ως ανάδοχος των ελλήνων και κατ’ επέκταση του κόσμου ολάκερου! Ένας πνευματικός προστάτης του θησαυρού των ελληνορθόδοξων ιδεωδών της ρωμιοσύνης. Ένας νέος Πατροκοσμάς!

Νονός, όμως, είναι και ο φυσικός προστάτης. Η Ελλάδα και οι έλληνες δε χρειάζονται απλά καθοδήγηση στο κομβικό σημείο που βρίσκονται σήμερα, αλλά προστασία από τις γιγαντιαίες δυνάμεις που μάχονται για τη μερίδα του λέοντος πάνω από το κρεβάτι του Προκρούστη. Οι νταβατζήδες φτάνουν και περισσεύουν σε τούτη τη αιματοβαμμένη και άγια γη εκατοντάδες χρόνια τώρα. Οι ίδιοι είναι και σήμερα, γνωστοί τοις πάσι. Μόνον ένας ισχυρός νονός μπορεί να αντιμετωπίσει τα χίλια πρόσωπά τους. Ένας ενδεδυμένος με την πανοπλία της Θείας χάριτος, ένας άγιος διπλωμάτης του Θεού σαν τον Ιωάννη Καποδίστρια. Σίγουρα το βλέπετε φοβερό και ακατόρθωτο στις σημερινές συγκυρίες να αποτινάξουμε την εξουσία όσων έχουν συμφέρον στο οικόπεδο της Ελλάδος. Όμως, ο Απόστολος των Εθνών Παύλος (Ρωμ. 10:13) μάς δείχνει τον αναίμακτο τρόπο: «Θέλεις να μη φοβείσαι την εξουσία των αρχόντων; Πράττε το αγαθόν και θα έχεις έπαινον από αυτούς». Σκοπός του Θεού δεν είναι να καταργήσει τους άρχοντες που μπορεί να ευθύνονται και για δικά μας δεινά –και η τιμωρία τους κακώς θα μας ευχαριστήσει-, αλλά να γίνουν και πάλι παιδιά του. «Εάν δε μερικοί από τους κλάδους εκόπησαν από τον κορμόν, απεσπάσθησαν και επετάχθησαν δια την απιστίαν των, συ δε,… μη υπερηφανεύεσαι εις βάρος των κλάδων, που απεσπάσθησαν. Εάν δε αλαζονεύεσαι και υπερηφανεύεσαι, μάθε, ότι δεν βαστάζεις συ την ρίζαν, αλλά η ρίζα βαστάζει σε… Και εκείνοι δε, οι Ισραηλίται, εάν δεν επιμείνουν εις την απιστίαν των, θα κεντρωθούν πάλιν εις την ελαίαν. Διότι ο Θεός είναι δυνατός και ικανός να τους κεντρώση πάλιν» (Ρωμ. 11:17-23). Τέτοιος νονός-προστάτης πρέπει της Ελλάδος του πνεύματος. Όχι τιμωρός των εξουσιαστών της γης, αλλά ενωτικός, συγχωρητικός και με αγαθή προαίρεση. Ένας νέος Καποδίστριας!

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι και σήμερα υπάρχουν «φαμίλιες» που κουμαντάρουν τα ζητήματα του πλανήτη. Υπάρχουν μοιρασμένοι τομείς και δράσεις σε πολλά επίπεδα, ώστε να κρατούν το σύστημα σε ισόρροπη λειτουργία. Τράπεζες, εταιρίες (βιο)τεχνολογίας, ενέργειας και ενημέρωσης, οι πολιτικοί, οι νομοθέτες, οι ολιγάρχες, όλοι ελέγχουν και ελέγχονται με σκοπό τα διατηρηθούν ακέραια τα συμφέροντά τους. Έτσι επιβάλλει η «θεωρία των παιγνίων» που αγνοεί τον παράγοντα ανθρώπινη ηθική. Με άλλα λόγια, η οργάνωση του κόσμου τούτου είναι τύπου «μαφίας» κλαδικής και γεωγραφικής διάστασης. Γι’ αυτό εξάλλου και συναντιούνται και συζητούνε επιφανή μέλη της ελίτ στη λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Εκεί συγκεντρώνονται οι σύγχρονοι «νονοί» της νέας τάξης ως εντολείς για τη διαιώνιση του είδους τους. Η Ελλάδα, όμως, χρειάζεται το δικό της Νονό γιατί έχει ήδη τη δική της -ανοιχτή σε όλους- λέσχη και τη δική της «φαμίλια», για να υπερασπιστεί τη διαιώνιση της δικής της Αλήθειας. Ένα Νονό που θα κερδίσει το σεβασμό και τη δέσμευση των κορυφαίων, όχι μόνο με τη γνώση και την αυστηρότητά του, αλλά και με την ανδρεία και την προσφορά του, σε αυτά τα ασυνήθιστα για εμάς επίπεδα εξουσίας. Χρειαζόμαστε τον Δον Κορλεόνε της Ορθοδοξίας!

Ακόμη και οι ηγέτες της οικουμένης χρειάζονται ένα όραμα, χρειάζονται ένα πρότυπο. Ποιος από εμάς πιστεύει πχ ότι ο Ομπάμα είναι πρότυπο ή η Μέρκελ ή ο Ολάντ ή ακόμη και ο Πούτιν; Ποιο είναι το παγκόσμιο όραμα των ηγετών του πλανήτη; Στα χνάρια ποιών προσωπικοτήτων επιθυμούν να κινηθούν και τι πράγματι πράττουν; Όσο και να ψάξετε, μόνον στην Ελλάδα θα βρείτε τέτοια πολιτικά πρότυπα στα πρόσωπα του Περικλή, του Αριστείδη, του Καποδίστρια. Χρειαζόμαστε έναν ιδεολόγο νονό μιας νέας σχολής σκέψης της πολιτικής επιστήμης, ώστε να επανέλθει στη συλλογιστική για την οποία αρχικά δημιουργήθηκε: να υπηρετεί δημοκρατικά τον λαό, τον άνθρωπο. Χρειαζόμαστε έναν φωτισμένο νονό με τη διεισδυτική ικανότητα να ανατρέξει βαθιά στο DNA των ελλήνων, για να ανασύρει το απόσταγμα των ιστορικών μας αποθεμάτων. Χρειαζόμαστε έναν φτωχό – δικό μας – νονό, γιατί για να συνεγείρεις και να ενώσεις τους έλληνες πρέπει με το παράδειγμά σου να εκπέμπεις την απλότητα. Τέτοιοι ήσαν οι επαναστάτες του 1821.

Έχουμε φθάσει σε ένα κομβικό ιστορικά σταυροδρόμι της παγκοσμίου ιστορίας. Η Ελλάδα κομπιάζει, βήχει σπασμωδικά προσπαθώντας με όσες δυνάμεις της έχουν απομείνει να αποβάλλει τα ξένα στοιχεία που έχουν ποτίσει τα πνευμόνια της. Δεν είναι τυχαίο, στην περίπτωση που κάποιος πνίγεται, ότι τον χτυπάμε στην πλάτη λέγοντάς του «νονός» ή Χριστός. Έναν νονό του Χριστού έχει ανάγκη τώρα η Ελλάδα, που πνίγεται από τα γρέζια της φραγκιάς.

Το να συγκεντρώνει στο πρόσωπό του κάποιος άνθρωπος όλες αυτές τις ικανότητες και ιδιότητες των ορισμών του «νονού» που αναλύσαμε, είναι κάτι παραπάνω από απίθανο και οφείλει να το ομολογήσει ο κάθε συνετός αναγνώστης. Όμως, δεν πρέπει ποτέ να λησμονούμε ότι «τα αδύνατα παρά τοις ανθρώποις, δυνατά παρά τω Θεώ εστίν». Μόνον ο Θεός μπορεί να κάμει το ακατόρθωτο και να μας στείλει έναν τέτοιο άνθρωπο στην Ελλάδα του 21ου αιώνα. Ελπίζω πολύ, και βασίζομαι στα λόγια ενός διακριτικού και μετρημένου Αγίου μας, του πατρός Πορφυρίου: «Βλέπω μέσα από τη συμφορά να εμφανίζεται κάποιος πολύ σπουδαίος άνθρωπος του Θεού, ο οποίος θα συνεγείρει και θα ενώσει τον κόσμο προς το καλό». Ίσως, πράγματι, να είδε τον Δον Κορλεόνε της Ορθοδοξίας!

Του Ηλία Σχορετσανίτη,
Οικονομολόγου, MSc