Ευάγγελος Βενιζέλος, Πολιτική επιστράτευση και απεργία, Επιθεώρηση Εργατικού Δικαίου, 1986, σελ. 726-734:
Η επίταξη προσωπικών υπηρεσιών δεν συνδέεται με τον έλεγχο νομιμότητας μιας απεργίας. Οι λόγοι αυτοί δεν είναι από τους προβλεπόμενους στο άρθρο 22 παρ. 3 Συντάγματος και η επίκλησή τους θα καθιστούσε την επίταξη προφανώς παράνομη. Μπορεί η απεργία ως factum να συνιστά λόγο εφαρμογής του άρθρου 22 παρ. 3 εδ. β΄να συγκροτεί την αντικειμενική υπόσταση των λόγων για τους οποίους είναι κατά το Σύνταγμα δυνατή η επίταξη υπηρεσιών; Εδώ δεν μπορεί να γίνει λόγος ούτε για πόλεμο, ούτε για επιστράτευση, ούτε για θεομηνία. Η απεργιακή κινητοποίηση αυτή καθαυτή ως γεγονός δεν συνιστά…
καμιά από τις περιπτώσεις αυτές. Η επίταξη είναι μέσο προσανατολισμένο σε τελείως διαφορετικό σκοπό. Το άρθρο 22 παρ. 3 εδ. β΄ δεν έρχεται να πολλαπλασιάσει και να εντείνει τους περιορισμούς του απεργιακού δικαιώματος, αλλά να εξυπηρετήσει μία διαφορετική τελεολογία – ακόμα και όταν διασταυρώνεται με απεργιακές κινητοποιήσεις. [Στο ίδιο τεύχος υπάρχουν και άρθρα για την αντισυνταγματικότητα της πολιτικής επιστράτευσης των Β. Βασιλείου, Θ. Θεοδώρου, Α. Καρακατσάνη, Λ. Ντάσιου]
Από τον νομικό Μπάμπη Κουρουνδή
Από Νομικά Ανάλατα μέσω Σίβυλλα, μοντάζ Γρέκι
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice