Ο Αλέξης Τσίπρας, ο πάμπλουτος μπαμπάς και ο Παττακός…Ταλαίπωρε λαέ. Περίμενε να σωθείς από αυτούς που σ’ έφεραν εδώ που είσαι!

Τον τελευταίο καιρό κυκλοφορεί μια ανάρτηση στο διαδίκτυο αναφορικά με την σχέση του Παύλου Τσίπρα, πατέρα του σημερινού αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα και του πραξικοπηματία Στυλιανού Παττακού.

Μετά από μια σύντομη έρευνα του logiosermis προέκυψε λοιπόν, ότι μερικά ιστολόγια, είχαν δημοσιεύσει το θέμα το Μάϊο του 2013 ισχυριζόμενοι πως ο Παύλος Τσίπρας ήταν αδερφός της γυναίκας του Παττακού.

Ποιο αναλυτικά όπως διαβάζουμε στο ιστολόγιο :

Ο γεννημένος στην Άρτα το 1934 Παύλος Τσίπρας, υπήρξε συνιδρυτής (με τον Ίωνα Παράσχη) της τεχνικής εταιρείας «Σκαπανεύς ΑΤΕ» που μαζί με την «ΕΔΟΚ-ΕΤΕΡ» και την «ΑΡΧΙΡΟΔΟΝ» ήσαν οι τρείς εταιρείες που έπαιρναν ΟΛΑ τα Μεγάλα Έργα επί 21ης Απριλίου. Ο Στυλιανός Παττακός είχε απαγορεύσει στον πολιτικό μηχανικό γαμπρό του σύζυγο της κόρης του) να παίρνει δημόσια έργα επί Χούντας. Στον Παύλο Τσίπρα επέτρεπε, με αποτέλεσμα ο μπαμπάς του Αρχηγού του Σύριζα να γίνει πάμπλουτος επί 21ης Απριλίου.

Η οικονομική άνεση του Παύλου Τσίπρα επί Χούντας, τον έκανε να χρηματοδοτεί τις δράσεις της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, με αποτέλεσμα να τον εκτιμήσει ιδιαιτέρως ο Χουντικός Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Κοτσώνης. Ο Παύλος Τσίπρας μπαινόβγαινε επί Χούντας στην Αρχιεπισκοπή και βοηθούσε οικονομικά τον «Αγαπισμό» του Κοτσώνη και το Ιεραποστολικό Έργο του (νυν Αλβανίας) Αναστάσιου Γιαννουλάτου στην Αφρική, όπου έπαιρνε έργα ο «Σκαπανεύς»!

Εκεί στην Αρχιεπισκοπή (όπου τότε ήταν Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου) πρωτογνώρισε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος Λιάπης τον μπαμπά του Τσίπρα, γι’ αυτό και σκίστηκε να πάει στην κηδεία του Παύλου στον Διόνυσο, χωρίς να τον καλέσει η οικογένεια Τσίπρα

Μέσω του χουντικού Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου Κοτσώνη, ο Παύλος Τσίπρας συνδέθηκε με την «χριστιανικώτατη» οικογένεια των Αλαβάνων (Κοτσώνης και Αλαβάνοι ήσαν Τήνιοι), η οποία διαχειριζόταν επί 100 χρόνια το χρυσοφόρο Προσκύνημα της Τήνου. Έτσι έμαθε τον μικρό Αλέξη (γεννήθηκε το 1974) ο Αλέκος Αλαβάνος, και γι’ αυτό τον πρότεινε για την Αρχηγία του Συνασπισμού τον Φεβρουάριο του 2008.

Όλα εξηγούνται σε αυτή την ζωή: Για μία ακόμη φορά, επιβεβαιώνεται η θεωρία ότι όλο το σημερινό Αντιρατσιστικό Κίνημα προήλθε από τον Χουντικό Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο Κοτσώνη…Μέγα ψεύδος ότι ο Παύλος Τσίπρας ήταν Αντιστασιακός και τον είχε συλλάβει η Χούντα.Ο μεγαλύτερος αδελφός του Παύλου και θείος του Αλέξη, μακαριστός Ηρακλής Τσίπρας, υπήρξε την δεκαετία του 1950 στέλεχος της ΕΔΑ, όπως πάρα πολλοί άλλοι.

Όταν ήρθε η 21η Απριλίου, οι Αξιωματικοί προσπάθησαν να βρουν και να συλλάβουν τον Ηρακλή, διότι ήταν φακελωμένος ως στέλεχος της ΕΔΑ. Δεν τον βρήκαν και γι’ αυτό συνέλαβαν τον Παύλο Τσίπρα, τον οποίο και άφησαν ελεύθερο σε λίγες ημέρες! Αυτή ήταν η περίφημη αντιστασιακή δράσις του μπαμπά του Αλέξη, ο οποίος τσάκωνε ΟΛΑ τα Μεγάλα Έργα της Χούντας δια του «Σκαπανέως ΑΤΕ»!..

Όσο για τον Ηρακλή Τσίπρα, έσπευσε αμέσως να τα βρει με την 21η Απριλίου, σε τέτοιο σημείο μάλιστα, που το 1968 ανέλαβε υπεύθυνος της Ποδοσφαιρικής Ομάδος του Παναθηναϊκού!Όταν το 1971, μεσούσης της Χούντας, ο Παναθηναϊκός έκανε την θρυλική εποποιία που τον οδήγησε (2 Ιουνίου 1971) στο Γουέμπλεϋ με τον Άγιαξ, υπεύθυνος του ήταν ο θείος του Αλέξη Τσίπρα και… Μέγας Αντιστασιακός, Ηρακλής Τσίπρας!!..Μάλιστα ο Γ. Καρατζαφέρης είχε αναφερθεί στο εν λόγο θέμα λέγοντας, ότι συγγενής του Αλέξη Τσίπρα τοποθετήθηκε αρχηγός του Παναθηναϊκού, κατά τη διάρκεια της χούντας.

Πιο συγκεκριμένα διαβάζουμε τις δηλώσεις του στο Βήμα:
Ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, επιτιθέμενος προσωπικά στον Αλέξη Τσίπρα είπε: «Η δική μου οικογένεια δεν ευνοήθηκε από το καθεστώς της 21ης Απριλίου».
Δήλωσε ακόμη ότι είναι αλήθεια πως, σε ηλικία 25 ετών, είχε κάνει και τον κονφερανσιέ, προσθέτοντας ότι έχει δουλέψει σκληρά και αυτό είναι το «διαβατήριό» του. «Δεν τοποθετήθηκε κανένας άμεσα συγγενής μου αρχηγός του Παναθηναϊκού, ούτε πήρε κανένα έργο από το Δημόσιο.

Τα παραπάνω στοιχεία για τον Ηρακλή Τσίπρα έρχεται να επιβεβαιώσει η ίδια του η οικογένεια, μέσω επιστολής/απάντησης της, στον κ. Καρατζαφέρη που απεστάλλει στην εφημερίδα Αυγή. Διαβάστε τα πιο καίρια αποσπάσματα από την επιστολή:

«Ο Γ. Καρατζαφέρης σε ομιλία του στη Βουλή στις 08/02/2010 και απευθυνόμενος στον Α. Τσίπρα είχε πει πως «συγγενής δικός σας είχε διοριστεί από τον Παπαδόπουλο γενικός αρχηγός του Παναθηναϊκού». Φωτογράφιζε έτσι τον δικό μας πατέρα και σύζυγο Ηρακλή Τσίπρα, αποφεύγοντας ταυτόχρονα για ευνόητους λόγους να τον κατονομάσει ευθέως, αφού γνωρίζει καλά πως ό,τι είπε το έβγαλε από το κεφάλι του. […]

Ο Ηρακλής Τσίπρας είχε ένα μεγάλο πάθος για το ποδόσφαιρο. Ταυτόχρονα ήταν ένας άνθρωπος που κέρδιζε την εκτίμηση πολύ κόσμου που τον γνώριζε και είχε ικανότητες που τον ξεχώριζαν. Τα στοιχεία αυτά καθώς και το ότι ενίσχυε οικονομικά τον Παναθηναϊκό από το περίσσευμά του, τον έφεραν στο διοικητικό συμβούλιο του Παναθηναϊκού ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ‘60. Μετά το ’69 που εγκαταστάθηκε ξανά στην Αθήνα έγινε υπεύθυνος του ποδοσφαιρικού τμήματος (όχι «γενικός αρχηγός»). […]

[…] Επονίτης στα παιδικά του χρόνια, κάπου ανάμεσα στην ΕΔΑ και την Ένωση Κέντρου αργότερα, με προβλήματα στη δουλειά του λόγω των πολιτικών του φρονημάτων, ο Η. Τσίπρας καταζητείται το ’68 στο Ηράκλειο από τη χούντα για την υπόθεση της Δημοκρατικής Αντίστασης Κρήτης και κρύβεται για λίγους μήνες, ενώ συλλαμβάνονται και κρατούνται αντί γι’ αυτόν η γυναίκα του, ο αδερφός του (πατέρας του Α. Τσίπρα) και άλλοι συγγενείς. Τελικά παραδίδεται στην Ασφάλεια και καταδικάζεται σε φυλάκιση με αναστολή από Στρατοδικείο στα Χανιά στη δίκη των Φ. Ιωαννίδη, Δ. Σκουλά και άλλων 29 συνολικά κατηγορουμένων. Μετά απ’ αυτό αδρανοποιήθηκε πολιτικά όπως και άλλοι την περίοδο εκείνη. Δεν απαρνήθηκε όμως τις ιδέες του, και τον Νοέμβρη του ’73 ανήκε σ’ όσους έτρεξαν να ενισχύσουν όπως μπορούσαν τους εξεγερμένους φοιτητές του Πολυτεχνείου. Αμέσως μετά τη μεταπολίτευση έγινε ενεργό μέλος και ένθερμος υποστηρικτής του ΠΑΣΟΚ, με πλούσια δράση στη γενέτειρά του Άρτα (Αθαμάνιο). Η ενασχόλησή του με τα διοικητικά του Παναθηναϊκού υπήρξε πάντοτε ανιδιοτελής. Σταμάτησε όταν ο ερασιτέχνης Παναθηναϊκός έγινε ΠΑΕ.

Έχουμε πλήρη συναίσθηση ότι είναι ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα από μια δημοκρατική, αριστερή σκοπιά το αν ο Η. Τσίπρας έπρεπε να επιδιώξει ή να αποδεχτεί τη θέση του επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος μιας ομάδας της Α’ Εθνικής σε συνθήκες δικτατορίας, ζήτημα όμως που δεν αφορά διόλου τον Καρατζαφέρη και την παράταξή του και όχι μόνο. […].

Όταν πριν ένα χρόνο λοιπόν, αναρτούσαμε στον «Λόγιο Ερμή» με πολύ …”φόβο και πάθος” μια – το λιγότερο – περίεργη ανάρτηση που ήρθε στο facebook, σχεδόν το…90% του διαδικτύου, έπεσε πάνω μας να μας φάνε ζωντανούς, εί δυνατόν! Δεχτήκαμε γι αυτό, εκτός απο την… ”κόσμια” κριτική, και βρισιές ανομολόγητες, απειλές και …τόνους λάσπης από όλους τους …”ελεύθερους” διαδικτυακούς …”συναγωνιστές” μας!

Γιατί τόση μούγκα στη “στρούγκα” της μπλογκόσφαιρας σχετικά με την πραγματική συγγένεια του Παύλου Τσίπρα, πατέρα του Αλέξη, και του πραξικοπηματία Στυλιανού Παττακού;

Προφανώς γιατί κάποιοι θέλουν πολιτικούς πιόνια και θάβουν ότι πληροφορία αποκαλύπτει τον Τσίπρα.
Τελευταία διαβάσαμε τι έκαναν και με τον Αντρέα που του ζητούσαν επίμονα 2 πράγματα οι Εβραίοι: τις ταυτότητες, και να αναγνωρίσει de jure το Κράτος του Ισραήλ. Αυτός τους πέταξε έξω από το γραφείο. Την επομένη άρχισε ο πόλεμος με τις φωτογραφίες της Λιάνη, κ.ο.κ

Τελικά έβγαλαν το Σημίτη και αυτός “τακτοποίησε” το θέμα των ταυτοτήτων. Το άλλο ζήτημα, της αναγνώρισης του κράτους του Ισραήλ, την έκανε ο Μητσοτάκης, με υπουργός εξωτερικών τότε, ποιον άλλον από τον Αντώνη Σαμαρά.

Να θυμίσουμε επίσης, ότι παλαιότερα, ο κύριος Βασίλης Λεβέντης, μέσω εκπομπής του καναλιού ΕΧΤRA 3, είχε αναφέρει το γεγονός ότι η οικογένεια Τσίπρα, είναι όντως ιδιοκτήτες του μεγάλου κατασκευαστικού ομίλου “ΣΚΑΠΑΝΕΑΣ ΑΤΕ” και μάλιστα κατά κάποιον τρόπο… λοιδόρησε τον κύριο Τσίπρα (νέο τότε πρόεδρο του μικρού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ) ότι χάριν αυτού του γεγονότος, το κόμμα αυτό δεν επρόκειτο να προχωρήσει παραπάνω επειδή… ο νεαρός του πρόεδρος, ανήκε στη …λεγόμενη Άρχουσα Τάξη και όχι στη …λαϊκή (όπως επίτασσε το κόμμα που εκπροσωπούσε).

ΠΗΓΗ