Οταν ληφθεί το πρώτο αναπτυξιακό μέτρο θα το καταλάβουμε.

Μνημόνιο 1, Μεσοπρόθεσμο, Συμφωνία 26ης Οκτωβρίου, Νόμοι, Υπουργικές αποφάσεις και διατάγματα στηρίχθηκαν σε μία και μόνη θέση, στην στήριξη των πλουσίων και των τραπεζών.

Ολα τα μέτρα είχαν σαν αποτέλεσμα οι πλούσιοι να γίνουν πλουσιότεροι (με κατάρρευση μισθών, καταργήσεις συλλογικών συμβάσεων και αύξηση τιμής προϊόντων κλπ) και οι τράπεζες περιχαρακωμένες σε μια πολιτική μη χορήγησης νέων δανείων και συνεχούς άυξησης επιτοκίων των ήδη χορηγημένων καθώς και στην μη αύξηση των επιτοκίων καταθέσεων αύξησαν τα κέρδη τους και προσπαθούν πλέον με λογιστικά τεχνάσματα να αποδείξουν τους τελευταίους μήνες, ότι έχουν ανάγκη νέας “βοήθειας” όπως εκείνης που πριν 3-4 χρόνια έλαβαν από την κυβέρνηση Καραμανλή….

Φυσικά και τα μέτρα που “και καλά” θα έσωζαν το Δημόσιο, έφεραν τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα…

Οι αυξήσεις ΦΠΑ, έμμεσων και άμεσων φόρων, οι έκτακτες εισφορές και περικοπές των κοινωνικών επιδομάτων αλλά και κυρίως οι τραγικές μειώσεις των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων οδήγησαν σε ένα μισοπεθαμένο δημόσιο. Μείωσαν τα έσοδά του καθώς κανείς δεν έχει και δεν θέλει να πληρώσει, μείωσαν την διάθεση για δουλειά (γιατί κανείς δεν έχει όρεξη να δουλέψει όταν η οικογένεια του καταστρέφεται), οδήγησαν τα ασφαλιστικά τα ταμεία σε διάλυση αφού οι τεράστια πτώση των μισθών οδήγησε σε κάθετη πτώση τις ασφαλιστικές εισφορές και γενικά το δημόσιο βρίσκεται σήμερα στην χειρότερη κατάσταση των τελευταίων 35 ετών.

Το κύτταρο της κοινωνίας μας η ελληνική οικογένεια αργοπεθαίνει με αποτέλεσμα τον επιθανάτιο ρόγχο της ίδιας της Ελλάδας.

Ο τραπεζίτης εντολοδόχος πρωθυπουργός που μεταφέρει μόνιμα τις αποφάσεις της τρόικας στους πολιτικούς που τον στηρίζουν, έχει αποδεχθεί πλήρως τον ρόλο του courier.

Οι 3 πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν το έκτρωμα που λέγεται κυβέρνηση συνεργασίας αλληλομαχαιρώνονται για το ποιός είναι ο καλύτερος διασώστης, ο καλύτερος διαπραγματευτής και ο πιο φιλολαϊκός και πονόψυχος φιλέλληνας!!!

Κι ο ελληνικός λαός μουδιασμένος παρακολουθεί την καθημερινώς μειούμενη εθνική μας κυριαρχία και τον παγκόσμιο εξευτελισμό μας.

Το πρώτο αναπτυξιακό μέτρο θα αργήσουμε να το δούμε ακόμα.
Η ελπίδα μαραίνεται ημέρα με την ημέρα και το ενδεχόμενο των, ίσως, εθνοσωτήριων εκλογών απομακρύνεται συνεχώς.

Πάντως ένα είναι σίγουρο. Μόλις παρθεί το πρώτο πραγματικά αναπτυξιακό μέτρο διάσωσης της χώρας θα το αντιληφθούμε πανηγυρικώς…

Θα είναι μια πραγματική μείωση του Φ.Π.Α. (κι όχι τεχνητή -τύπου ένας ενιαίος 19 ή 21%), ή μια αύξηση αποδοχών σε δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα ή μια αύξηση του αφορολόγητου ορίου
ή μια αύξηση των κοινωνικών επιδομάτων (π.χ. πολυτεκνικών, ανεργίας κλπ) ή έστω μια κατάργηση κάποιου από τα πολυπληθή χαράτσια. Και σίγουρα θα είναι μια ενδεχόμενη έξοδος από το τρισκατάρατο ευρώ…. που θα φέρει ίσως προσκαιρη φτώχια αλλά μέσα σε συνθηκες εθνικής αξιοπρέπειας και αποκατάστασης της εθνικής μας ανεξαρτησίας, εφόσον επιτέλους η ελληνική κυβέρνηση θα ελέγχει την κίνηση του χρήματος εντός της Ελλάδας θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε ανάπτυξη…

Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η σημερινή κυβέρνηση συνεργασίας είναι παντελώς αντισυνταγματική εφόσον το Ελληνικό Σύνταγμα προβλέπει ΜΟΝΟ κυβέρνηση του πρώτου κόμματος με πρωθυπουργό τον εκάστοτε αρχηγό του ή προκήρυξη εκλογών…

Τίποτα από τα δύο δεν συμβαίνει σήμερα.

Επομένως όλα τα παραπάνω (αναπτυξιακά μέτρα) μπορούν να γίνουν με την προϋπόθεση ότι θα έχουμε μια νεοεκλεγμένη, ισχυρή, ελληνική πατριωτική κυβέρνηση ή (όσο κι αν ακούγεται περίεργο) μια μη εκλεγμένη, προσωρινή…. πατριωτική κυβέρνηση, που θα προκύψει από την
εφαρμογή του ακροτελεύτιου άρθρου 120 του Συντάγματος.

‘Αρθρο 120: (Ακροτελεύτια διάταξη)