Έπειτα από εκατοντάδες ερευνητικά ταξίδια που διήρκεσαν μια δεκαετία, η φιλόδοξη διεθνής προσπάθεια για την Απογραφή της Θαλάσσιας Ζωής ολοκληρώθηκε επισήμως τη Δευτέρα. Το πρόγραμμα προσέφερε στους επιστήμονες έναν πολύτιμο κατάλογο με χιλιάδες νέα είδη και αποκάλυψε αναπάντεχες συνδέσεις ανάμεσα στους ωκεανούς της Γης.
«Δεν γνωρίζαμε πολλά για τις βαθιές θάλασσες. Πιστεύουμε τώρα ότι ότι είναι πιο συνδεδεμένες, όπως είναι και οι ωκεανοί πιο συνδεδεμένοι, σε σχέση με ό,τι νομίζαμε ως σήμερα» σχολίασε ο Πέντρο Μαρτίνεζ Αρμπίζου, επικεφαλής του Γερμανικού Κέντρου Έρευνας Θαλάσσιας Βιοποικιλότητας.
Η Απογραφή ολοκληρώθηκε με τη δημοσίευση χαρτών και ενός τρίτομου βιβλίου, το οποίο ανεβάζει τον αριθμό των γνωστών θαλάσσιων ειδών στα 201.206. Οι υπεύθυνοι του προγράμματος εκτιμούν πάντως ότι ακόμα 750.000 είδη περιμένουν να ανακαλυφθούν.
Το πρόγραμμα των 650 εκατομμυρίων δολαρίων εγκαινιάστηκε από το Ίδρυμα Άλφρεντ Σλόαν και χρηματοδοτήθηκε από 600 φορείς όπως κυβερνήσεις, εταιρείες, μη κυβερνητικές οργανώσεις, πανεπιστήμια, ακόμα και δύο λύκεια.
Οι 2.700 επιστήμονες της Απογραφής πραγματοποίησαν 540 αποστολές με 9.000 ημέρες στη θάλασσα και 30 εκατομμύρια παρατηρήσεις 120.000 ειδών.
Αυτό που προέκυψε δεν ήταν μόνο μια εκτίμηση για τον συνολικό αριθμό των θαλάσσιων οργανισμών. Ήταν μια νέα εικόνα για το πώς επικοινωνούν μεταξύ τους οι ωκεανοί.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το Ceratonotus steiningeri, ένα μικροσκοπικό πλάσμα σαν γαρίδα που εντοπίστηκε από την ομάδα του Αρμπίζου στον Ειρηνικό Ωκεανό. Ο ερευνητής συνάντησε ξανά το ίδιο είδος έξω από τις αφρικανικές ακτές στον Ατλαντικό, σε απόσταση σχεδόν 13.000 χιλιομέτρων. «Ήμασταν πραγματικά πολύ, πολύ έκπληκτοι» σχολίασε ο ίδιος.
Η Απογραφή αποκάλυψε επίσης μεταναστευτικές διαδρομές που κάνουν τα ανθρώπινα ταξίδια να μοιάζουν απλοί περίπατοι: Συσκευές σήμανσης έδειξαν ότι η φρατερκούλη η αρκτική, ένα θαλασσοπούλι, κάνει ένα χρόνο έναν κύκλο 64.000 χιλιομέτρων κάνοντας μετ’ επιστροφής το ταξίδι από τη Νέα Ζηλανδία στην Ιαπωνία, τη Ρωσία, την Αλάσκα και τη Χιλή. Πρόκειται για «τη μακρύτερη μετανάστευση που έχει καταγραφεί ποτέ με ηλεκτρονικό τρόπο», αναφέρουν οι ερευνητές.
Οι ερυθροί τόνοι του Ειρηνικού ανακαλύφθηκε ότι διασχίζουν τρεις φορές τον ωκεανό σε μόλις 600 ημέρες, ενώ οι ερυθροί τόνοι του Ατλαντικού (ένα διαφορετικό είδος) διανύει σχεδόν 6.000 χλμ μεταναστεύοντας από τη Βόρειο Αμερική στην Ευρώπη. Και οι μεγάπτερες φάλαινες κολυμπούν σχεδόν 8.000 χιλιόμετρα από το βορρά προς το νότο και πίσω.
Εκτός όμως από αυτές τις γεωγραφικές συνδέσεις ανάμεσα στους ωκεανούς, η Απογραφή αποκάλυψε στενές συνδέσεις και σε ένα άλλο επίπεδο: όπως οι άνθρωποι και οι χιμπατζήδες μοιράζονται το 95% του γενετικού τους υλικού, τα ψάρια αποδεικνύεται ότι συγγενεύουν μεταξύ τους περισσότερο από ό,τι πιστεύαμε. Μεταξύ των ψαριών γενικά, οι γενετικές διαφορές που εντοπίστηκαν κυμαίνονται από το 2 έως το 15 τοις εκατό, ανέφερε ο Ντερκ Στέινκε του Πανεπιστημίου του Γκουέλφ στον Καναδά.
«Αν και πρόκειται για πολύ παλιά είδη ψαριών, δεν υπάρχουν πολλά που να τα χωρίζουν» είπε.
Μοιραστείτε αυτή την ανάρτηση
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek