Οι λαοί της Ευρώπης λένε “ΟΧΙ” στην Μαφία των Βρυξελλών: Με ποσοστό 89% η Βενετία ζητά ανεξαρτησία

Mε το συντριπτικό ποσοστό του 89%, ανάλογο με αυτό της Κριμαίας που όμως επέλεξε να ενωθεί με την Ρωσία, η Βενετία αποφάσισε να αποσχιστεί από την Ιταλία και να ιδρύσει δικό της κράτος, το Βένετο.

«Πάνω από δυο εκατομμύρια πολίτες ψήφισαν υπέρ της ανεξαρτησίας από την Ιταλία»,ανακοίνωσαν οι διοργανωτές του δημοψηφίσματος – το οποίο όμως δεν είοναι δεσμευτικό για την Ιταλία – που διεξήχθη από την περασμένη Δευτέρα, 17 Μαρτίου μέχρι το βράδυ της Παρασκευής.

Η καταμέτρηση των ψήφων έδειξε μια λαχτάρα για ελευθερία από την “γερμανοκρατούμενη” Ρώμη και ήταν συντριπτικό το ποσοστό που εκφράστηκε υπέρ: Δύο εκατομμύρια εκατόν δυο χιλιάδες εννιακόσιοι εξήντα εννέα πολίτες (που αντιστοιχούν σε ποσοστό του 89%),είπαν “ΝΑΙ”, ενώ καταψήφισαν το αίτημα 257.276 πολίτες (ποσοστό της τάξης του 10,9%).

Ο περιφερειάρχης του Βένετο Λούκα Τζάια, από τα κύρια στελέχη της Λέγκα, τόνισε ότι «η λαϊκή αυτή ετυμηγορία δεν μπορεί να μας δώσει την ανεξαρτησία μας άμεσα αλλά πρόκειται, όμως, για πολιτικό μήνυμα που θα πρέπει, οπωσδήποτε, να ληφθεί υπόψη από όλους».

Οι διοργανωτές, όμως, του δημοψηφίσματος κάλεσαν τους επιχειρηματίες να σταματήσουν να«πληρώνουν φορολογία στη Ρώμη και να “εισπράττουν” την επιβολή νέων φόρων μόνιμα».

Από την πλατεία όπου άκουγαν με προσοχή τα λόγια του περιφερειάρχη, το πλήθος φώναζε συνθήματα, όπως «Ζήτω το Σαν Μάρκο», «Ανεξαρτησία άμεσα», ενώ ένας από τους υποστηρικτές που ανέβηκε στο βήμα είπε με συγκίνηση ότι με αυτό τον τρόπο «μπήκε πάλι σε λειτουργία η ιστορία του Βένετο και αναδείχθηκε από το σκοτάδι που ήθελαν να το κρατήσουν».

Είναι σαφές ότι η Κριμαία και η ένωση με την Ρωσία, αλλάζει πολλά δεδομένα στην Ευρώπη.

Κεντρική μορφή σε αυτό το αίτημα ανξαρτησίας είναι ο Πάολο Μπερναντίνι, καθηγητής Ευρωπαϊκής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Ινσούρμπια στο Κόμο, ο οποίος πρωτοστατεί στις εκδηλώσεις για ανεξαρτητοποίηση της περιοχής.

Αναφέρει, χαρακτηριστικά ότι η πόλη ήταν ελεύθερη για περίπου 1100 χρόνια προτού χάσει την ανεξαρτησία της από τον Ναπολέοντα, το 1797, και τώρα είναι η στιγμή για να γίνει ξανά αυτόνομο κράτος.

Ο ίδιος δηλώνει στο αμερικανικό δίκτυο CNBC «Παρά το γεγονός ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται, βιώνουμε αυτή τη στιγμή μια επιστροφή στα μικρά έθνη και τις μικρές σε έκταση χώρες οι οποίες ευημερούν. Ο λαός της Βενετίας έχει αντιληφθεί ότι είμαστε ένα έθνος που αξίζει την αυτοκυριαχία του, τη στιγμή που όλος ο πλανήτης οδηγείται προς θρυμματισμό, έναν καλό θρυμματισμό όπου οι τοπικές παραδόσεις αναμειγνύονται με παγκόσμια ανταλλαγή».

Ωστόσο, η αλήθεια δεν κρύβεται μόνο στην «εθνική συνείδηση» των κατοίκων της Βενετίας, αλλά και σε οικονομικούς και, κυρίως, φορολογικούς λόγους. Η Ιταλία λαμβάνει περίπου 71 δισ. ευρώ το χρόνο από την Βενετία σε φόρους, ενώ, από αυτά, περίπου τα 21 επιστρέφονται σε επενδύσεις και υπηρεσίες.

Ήδη στη Σκωτία το δημοψήφισμα για την απόσχιση από το Ηνωμένο Βασίλειο, αναμένεται με αγωνία (αν και στις δημοσκοπήσεις το “ΝΑΙ” λαμβάνει ποσοστό μόνο περί το 40%) ενώ καλύτερα για την αποσχιστική κίνηση πάνε τα πράγματα στην Καταλονία όπου το 60% θέλει να γίνει η περιοχή ανεξάρτητο κράτος.

Το τοπικό Κοινοβούλιο ετοιμάζει πυρετωδώς το κείμενο του επερχόμενου δημοψηφίσματος, ενώ ήδη οι 83 από τους 135 βουλευτές δηλώνουν υπέρ της ανεξαρτησίας από την Ισπανία.

Τα επόμενα βήματα, έπειτα από το αναμενόμενο σαρωτικό «Ναι» στο δημοψήφισμα, οι ηγέτες της Καταλονίας θα κινηθούν σε τρία επίπεδα:

Απαγκίστρωση από το τεράστιο ισπανικό χρέος για να μπορέσουν να ισορροπήσουν το χρέος της περιοχής
Νέα συμφωνία με τη Μαδρίτη για να πληρώνουν λιγότερα χρήματα στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και τελικά
Ανεξαρτησία

Τονίζεται ότι σχεδόν όλα τα κόμματα είτε είναι εθνικιστικά είτε κεντρώα είτε αριστερά υποστηρίζουνσθεναρά το αίτημα για ανεξαρτησία.
Στην άλλη πλευρά της Ευρώπης, οι Σκωτσέζοι υποστηρίζουν ως ένα σημείο το αίτημα ανεξαρτησίας της χώρας, την ώρα που πλησιάζει η ημέρα του δημοψηφίσματος που θα κρίνει εν μέρει το μέλλον της περιοχής.

Η Σκωτία, με πληθυσμό 5 εκατομμυρίων και τεράστιο πλούτο υδρογονανθράκων στα χωρικά της ύδατα, θα ψηφίσει για την ανεξαρτητοποίησή της ή όχι στις 18 Σεπτεμβρίου του 2014. Εφόσον πλειοψηφήσει το «ναι» η χώρα θα ανακηρυχθεί ανεξάρτητο κράτος στις 24 Μαρτίου του 2016.

Ωστόσο, το σίγουρο είναι ότι το Λονδίνο δεν είναι διατεθειμένο να αφήσει τα πλούσια κοιτάσματα και εντείνει τις πιέσεις με κύριο μοχλό το νόμισμα, καθώς απειλεί μια η ανεξάρτητη Σκωτία δεν θα μπορεί να έχει τη λίρα ως νόμισμα.

Γιατί όλα αυτά τώρα; Γιατί οι λαοί της δυτικής Ευρώπης έχουν καταλάβει ότι πλέον “Βρυξέλλες” δεν σημαίνει πλέον η έδρα της “Ενωμένης Ευρώπης”, αλλά η έδρα μιας γραφειοκρατικής μαφίας που νέμεται τα λεφτά των Ευρωπαίων δημιουργώντας μια δήθεων υπερεθνική διακυβέρνηση, αλλά στην ουσία είναι απόλυτα ελεγχόμενη από το Βερολίνο και κατά δεύτερον από το Παρίσι. Και κανείς πλέον δεν θέλει να αποφασίζει για αυτόν το Βερολίνο…