Ξανά Γίνε Ανθρωπος Αν Μπορείς

Αν ο αντίπαλος, σου επιτίθεται με φωτιά, αντιμετώπισέ τον με νερό,
με το να γίνεις εντελώς ρευστός και ευκίνητος.
Το νερό, από τη φύση του, ποτέ δεν συγκρούεται και δεν συντρίβεται σε κάτι.
Αντίθετα, καταπίνει κάθε πλήγμα, χωρίς να πάθει τίποτα.

Ανέλαβε την Ευθύνη της Ζωής σου

Μια ντομάτα είναι ο πλούτος, μια φέτα ψωμί με κρεμμύδι και σκόρδο είναι ο πλούτος, το λάδι και η φασολάδα είναι πολυτέλεια,
αλλά ο Νεοέλληνας δεν αρκείται σε αυτά, θέλει μαζί με την ντομάτα και bufala mozzarella.
Χωρίς να έχει την απαιτούμενη οικονομική παιδεία ή γνώση ή την θέληση να καταβάλει
την αντίστοιχη δράση που απαιτείται για να παράγει ανάλογο αποτέλεσμα.
Με παροχές υπηρεσιών –arpaxtis- θέλει να ζει σαν βασιλιάς χωρίς φυσικά να έχει τις ευθύνες ενός βασιλιά.

Ρητορικά και Μη, Ερωτήματα Προς Δούλους

Ξανά Γίνε Άνθρωπος και πάψε να είσαι κοτοπουλάκι και ΝΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΡΟΠΟΙ. Σε κάθε πρόβλημα υπάρχει λύση, δεν υπάρχει μόνο όταν ο άνθρωπος πεθάνει, ακόμη και τότε, κάποιες φορές, αυτή ακριβώς είναι η λύση. Ναι, υπάρχει πάντα λύση μπροστά στα μάτια μας, ΟΛΟΦΑΝΕΡΗ και «αλιεύσαμε» στο ιντερνέτ κάποιες λύσεις (που είναι δική σου δουλειά αν ΕΣΥ έχεις το πρόβλημα κι όχι δική μου) μα υπάρχουν κι άλλες.

[Ἐπιστροφὴ στὸ χωριό! Ὁ ἀπόλυτος τρόμος τοῦ προσκυνημένου κράτους: Ὁ κόσμος ἔχει παγιδευτεῖ μέσα στὶς πόλεις καὶ ἀπελπισμένα ψάχνει διέξοδο ἀπὸ τὴν οἰκονομικὴ κρίση. Δὲν μπορεῖ ὅμως νὰ δεῖ τὴν πόρτα ποὺ ὁδηγεῖ ἔξω ἀπὸ τὸν λαβύρινθο.Ἡ πόρτα αὐτὴ ὑπάρχει καὶ δείχνει πρὸς τὴν ΥΠΑΙΘΡΟ. Μᾶς ἀπέκοψαν ἀπὸ τὴν γῆ μας. Μᾶς φυλάκισαν στὶς πόλεις. (Δίνοντας την δική σου Συμφωνία και σε αυτό έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του και ο παλιός «καλός» κινηματογράφος, που ούτε παλιός, ούτε καλός είναι.)

Ὑπῆρξαν ἄνθρωποι σὲ αὐτὸν τὸν τόπο ποὺ ἔσπαγαν τὸ κρεμμύδι μὲ τὴ γροθιὰ καὶ τὸ ἔτρωγαν μὲ τὰ φασόλια ποὺ οἱ ΙΔΙΟΙ εἶχαν καλλιεργήσει. Ἄνθρωποι ποὺ χτυποῦσαν σκορδαλιὰ μὲ τὰ ΔΙΚΑ τοὺς σκόρδα, ἀπὸ τὸν κῆπο τους, καὶ ἁλάτι ποὺ εἶχαν μαζέψει ἀπὸ τὴ θάλασσα. Ἄνθρωποι ποὺ ἔψηναν στὸν φοῦρνο τοὺς τὸ ΔΙΚΟ τοὺς ψωμὶ ἀπὸ τὸ ΔΙΚΟ τοὺς σιτάρι. Πόσοι ἀπὸ ἐμᾶς ἔχουν φάει σκορδαλιὰ ἀπὸ ΔΙΚΑ τοὺς σκόρδα, πρασσόπιτα ἀπὸ δικά τους πράσσα καὶ κρεμμύδια ἀπὸ τὸν κῆπο τους; Ἴσως ὁ ὁμιλῶν εἶναι ἀπὸ τοὺς λίγους τυχεροὺς ποὺ τὸ 1973 ἔφαγε γιὰ τελευταία φορὰ σκορδαλιὰ ἀπὸ τὰ δικά του σκόρδα. Μετὰ, δυστυχῶς, ΕΠΛΟΥΤΙΣΑΜΕΝ (μὲ δανεικὰ)!

Δεῖτε τοὺς πολίτες αὐτῆς τῆς χώρας, τὴν γενιὰ τῆς πολυκατοικίας. Τοῦ ἄσπρου ψωμιοῦ. Τοῦ σοῦπερ μάρκετ. Φοβᾶται τὸ σκόρδο καὶ τὸ κρεμμύδι. Μυρίζουν! Φοβᾶται τὸ χωράφι καὶ παρακαλᾶ τὸν βουλευτὴ γιὰ θεσούλα στὸ Δημόσιο. Φοβᾶται τὸν ἱδρώτα! Δὲν μπορεῖ νὰ ζήσει δίχως κλιματιστικὸ καὶ ἀποσμητικό!

«Οι γενναῖοι γεννιοῦνται στὴν ὕπαιθρο. Στὶς πόλεις γεννιοῦνται οἱ δειλοὶ» (αὐτὸ τὸ εἶπε Χάϊνριχ Χίμλερ – διοικητὴς τῶν SS – ἀλλὰ φαντάζομαι τὸ ἀντιλαμβάνεστε καὶ μόνοι σας ὅταν βλέπετε αὐτὴ τὴ νεολαία ποὺ μεγάλωσε στὴν πολυκατοικία καὶ στὴν καφετέρια. Δὲν χρειαζόταν ὁ Χίμλερ νὰ σᾶς τὸ πεῖ). Αὐτὸ τὸ γνωρίζουν πολὺ καλὰ οἱ καπιταλιστὲς ἀλλὰ δὲν τὸ λένε στὸν κόσμο. Γι’ αὐτὸ φροντίζουν νὰ στοιβάξουν ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερους στὶς πόλεις.

Ἡ ἀγάπη γιὰ τὴν πατρίδα χαλκεύεται σὲ μικρὴ ἡλικία ὅταν δένεσαι συναισθηματικὰ μὲ τὰ ρυάκια, τὰ δέντρα, τὶς ράχες, τὸ χωράφι σου. Ὅλοι αὐτοὶ ποῦ σήμερα πουλιοῦνται στὸ τουρκικὸ προξενεῖο ἢ στὴν ἀμερικάνικη πρεσβεία ποῦ μεγάλωσαν ἄραγε;

Πάνω ἀπὸ τὸ κεφάλι μας θὰ ἔχουμε μόνο τὸν ἥλιο, τὸν ἄνεμο καὶ τὴ βροχὴ. Ἀπὸ αὐτὰ τὰ τρία μόνο θὰ ἐξαρτᾶται ἡ τροφή μας. Μόνο ἂν δὲν φυσήξει ἄνεμος καὶ δὲν βρέξει μία χρονιὰ θὰ πεινάσουμε. Τώρα στὶς πόλεις ἡ τροφὴ μᾶς ἐξαρτᾶται ΚΑΙ ἀπὸ τὸν ἥλιο ΚΑΙ ἀπὸ τὴν βροχὴ ἀλλὰ ΚΑΙ ἀπὸ τὶς τιμὲς τοῦ πετρελαίου ΚΑΙ ἀπὸ τὰ κέφια τοῦ ἐργοδότη μας.

«ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ» αὐτὸ εἶπε ὁ Ὄττο Στράσσερ, ἀλλὰ ὑποθέτω ὅτι καὶ νὰ μὴν τὸ εἶχε πεῖ, ὁ καθένας σᾶς τὸ ἔχει ἀντιληφθεῖ ἤδη.

Φαντασθεῖτε ὅτι μὲ τὶς πρόσφατες βροχὲς ἄρχισαν νὰ φυτρώνουν τὰ σιτάρια στὰ χωράφια. Μὲ τὸν ἀνοιξιάτικο ἥλιο θὰ μεγαλώσουν καὶ θὰ δέσουν καρπὸ. Ἡ γῆ μας θὰ βγάλει τροφὴ. Ἐμεῖς ὅμως στὶς πόλεις θὰ πεινᾶμε. Γιατί; Διότι ἡ τροφὴ θὰ πουληθεῖ ἔξω γιὰ νὰ πληρωθοῦν οἱ σπόροι τῆς Μονσάντο, τὰ φυτοφάρμακα τῆς Μπάγιερ καὶ τὸ πετρέλαιο τῶν Ἀράβων.

Μὲ ἕναν πρόχειρο ὑπολογισμὸ ἐκτιμῶ ὅτι μόνο 4 ἑκατομμύρια κατοίκων τῆς Ἑλλάδας τρέφονται ἀπὸ τὴν ἀγροτικὴ παραγωγή μας. Οἱ ὑπόλοιποι ζοῦν μὲ δανικὴ τροφὴ. Αὐτὴ εἶναι ἡ οὐσία τῆς οἰκονομικῆς κρίσης.]

Δεν ανακάλυψα τον συγγραφέα του πιο πάνω κειμένου, παρά μόνο αναδημοσιεύσεις. Αλήθεια αναρωτήθηκε κανείς γιατίεγκλώβισαν τους ανθρώπους στις πόλεις, σε τσιμεντένια κλουβιά 20 -30 -60 τμ. και στην χλιδή 100 τμ. Γιατί άραγε; Πέρα από τον έλεγχο του μαζάνθρωπου, που τον έκλεισαν στα κλουβιά που με περισσή εγωπάθεια και βλακεία αποκαλεί ‘σπίτι’, έχουν οι επικυρίαρχοι όλων των ιεραρχιών, την ύπαιθρο και την φύση ελεύθερη για τα δικά τους παιχνίδια.

Αμ τι νόμισες κοτοπουλάκι, θα σ’ άφηναν ανεξάρτητο ν’ αλωνίζεις, μεσ’ τα πόδια τους;
Όπως έχεις εσύ τα κοτοπουλάκια μέσα σε συρματοπλέγματα στο κοτέτσι και τα εκτρέφεις για κρέας και αυγά, έτσι έχουν κι εσένα ! και σε θερίζουν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το κάνεις κι εσύ για τα κοτοπουλάκια. Μα υπάρχουν λύσεις, για
ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ναι υπάρχουν, μόνο που δεν είναι για τα κοτοπουλάκια, αλλά για τον Ανθρωπο.

Guerrilla gardeners στο Μαρούσι: Σε λαχανόκηπο μετέτρεψαν κάτοικοι του Αμαρουσίου ένα παρατημένο οικόπεδο με σίδερα και μπάζα, φέρνοντας κάθε μέρα φρέσκα λαχανικά στα τραπέζια τους και εξοικονομώντας περί τα 150 ευρώ από τον προϋπολογισμό τους.

Το guerilla gardening, που ανθεί σε άλλες μητροπόλεις (ακόμη και στη Νέα Υόρκη), βρίσκει γόνιμο έδαφος στην Αθήνα της κρίσης. Τρανό παράδειγμα είναι αυτό των 40 οικογενειών στο Μαρούσι που – με τις ευλογίες του Δήμου- μετέτρεψαν οικόπεδο 2,5 στρεμμάτων σε παραγωγικό λαχανόκηπο.

Σε εκτενές ρεπορτάζ της η εφημερίδα Ελευθεροτυπία αναφέρεται στην περίπτωση που προκαλεί το ενδιαφέρον, αλλά δείχνει και το δρόμο για τη δημιουργική απασχόληση και αξιοποίηση των δυνατοτήτων που προσφέρει η πόλη. Στο οικόπεδο που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Ανδρονίκου και Α. Ηρακλείου, μέχρι πριν δέκα μήνες υπήρχαν μπάζα, λάστιχα αυτοκινήτων, σκουπίδια. Τώρα υπάρχουν μαρούλια, μπρόκολα, κουνουπίδια, αρακάς, καρότα, κουκιά, όλα καλλιεργημένα χωρίς χημικά και λιπάσματα. Στις αργίες, κάτοικοι με γαλότσες συζητούν καθώς σκαλίζουν τον λαχανόκηπο, σε εικόνες πρωτόγνωρες για πόλη της Αττικής.

Είναι χαρακτηριστικό ότι κάθε μια από τις 40 οικογένειες, είδε τα έξοδα της να μειώνονται κατά 150 ευρώ, καθώς από τα 25 τ.μ που αντιστοιχούν στην κάθε μία, εξασφαλίζουν φρούτα και λαχανικά για όλο τον χρόνο. Οι κάτοικοι είχαν σημαντική βοήθεια από το δήμο που ανέλαβε τη μελέτη του εδάφους, το εμπλούτισε με ειδικό χώμα, διευθέτησε την υδροδότηση και παρείχε τις απαραίτητες συμβουλές.

Οι κάτοικοι του Αμαρουσίου ακολουθώντας το κίνημα του guerilla gardening, πήραν την πρωτοβουλία να αξιοποιήσουν ένα παρατημένο οικόπεδο. Πρόκειται για σαράντα οικογένειες της περιοχής που καθάρισαν το οικόπεδο των 2,5 στρεμμάτων από μπάζα και σκουπίδια και το μετέτρεψαν σε λαχανόκηπο, απ’ όπου μπορούν καθημερινά να προμηθεύονται φρέσκα λαχανικά. Σε κάθε οικογένεια αντιστοιχούν 25τ.μ. του κήπου, στα οποία καλλιεργεί τα λαχανικά της αρεσκείας της.

Εκτός όμως από την εξασφάλιση φρέσκων λαχανικών καθημερινά, η ύπαρξη του λαχανόκηπου έχει θετικά αποτελέσματα και για τον οικογενειακό προϋπολογισμό, ενώ παράλληλα αποτελεί και έναν εναλλακτικό χώρο εστίασης, αυξάνοντας την κοινωνικότητα των κατοίκων. Επισημαίνεται βέβαια, ότι στη δημιουργία του λαχανόκηπου ήταν σημαντική η συμβολή των αρμόδιων υπηρεσιών του δήμου.

Αυτή η είδηση ομολογώ πως μου τράβηξε την προσοχή με την ανάγνωση του τίτλου και μόνο, ενώ εν γένει μου έδωσε χαρά και αισιοδοξία. Μου έδειξε μια εικόνα της Ελλάδας στην οποία θα ήθελα να ζω.

Το guerilla gardening δηλώνει την ανθρώπινη πρωτοβουλία για τη δημιουργία κήπων σε τμήματα γης που συνήθως είναι εγκαταλελειμμένα. Άνθρωποι χωρίς κανένα νόμιμο δικαίωμα ιδιοκτησίας αναλαμβάνουν χρέη κηπουρού σε τμήματα γης που ο νόμιμος ιδιοκτήτης τους τα έχει παραμελήσει ή εγκαταλείψει. Ξεκινούν έτσι να καλλιεργούν φυτά, είτε φρούτα και λαχανικά για να έχουν και άμεσο όφελος στη διατροφή και τον προϋπολογισμό τους, είτε καλλωπιστικά φυτά με στόχο τον εξωραϊσμό της περιοχής.

Κίνητρό τους γι αυτή την εναλλακτική ενασχόληση μπορεί να είναι είτε ο απλός ενθουσιασμός για το νέο εγχείρημα και η αγάπη τους για τη γη και τις καλλιέργειες είτε η επιθυμία τους να περάσουν ένα ανθρώπινο μήνυμα για την ανάγκη ουσιαστικών αλλαγών μέσω της δράσης.

Το κίνημα του guerilla gardening ξεκίνησε πριν μερικές δεκαετίες και ανθεί σε πλήθος πόλεων σε ολόκληρο τον κόσμο. Χαίρομαι ιδιαίτερα που, έστω και αργά, έκανε την εμφάνισή του και στην Ελλάδα και ανυπομονώ για τη στιγμή που θα διαδοθεί περισσότερο. Οραματίζομαι μια περίοδο στο μέλλον που κάθε πόλη, περιοχή ή γειτονιά θα έχει το δικό της λαχανόκηπο ή το δικό της κήπο, εκεί που τώρα έχει τη δική της μπαζο-σκουπιδο-αλάνα. Ονειρεύομαι την εποχή που οι ενεργοί πολίτες δε θα αφήνουν παραμελημένο και αναξιοποίητο ούτε ένα παρτέρι.

Τα όνειρα δεν κοστίζουν τίποτα, εξάλλου, αυτό που φαίνεται αδύνατο, τελικά γίνεται δυνατό.

Το Γίνε Αγρότης Βιολογικής Γεωργίας γεννήθηκε από την ανάγκη δικτύωσης και επικοινωνίας μεταξύ του αγρότη στην Ελληνική υπαίθρο και του τελικού καταναλωτή στα αστικά κέντρα.

Ξεκινήσαμε το φιλόδοξο εγχείρημά μας με σκοπό να αναδιοργανώσουμε, να ανατρέψουμε, να «σπάσουμε» την αγορά και να προσφέρουμε μια πραγματικά καινοτόμο υπηρεσία, φέρνοντας σε άμεση επαφή παραγωγούς και καταναλωτές. Η ιδέα προέκυψε από τον Δημήτρη Κουτσολιούτσο και πλαισιώθηκε από μια ομάδα ανθρώπων με κοινό όραμα για μια καλύτερη ποιότητα ζωής στην πόλη.

Η ιδέα προωθεί την έννοια του «Αποκλειστικού Αγρότη» Νέοι αγρότες που μένουν -ή έχουν πρόσφατα μετακομίσει- στην ύπαιθρο αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή και διάθεση όλων των εποχικών λαχανικών και φρούτων για λογαριασμό σας, σύμφωνα με τα πρότυπα της βιολογικής Γεωργίας.

Μέσα από την πλατφόρμα του Γίνε Αγρότης επιλέγετε το χωράφι της προτίμησής σας και ορίζετε την καλλιέργειά σας (προϊόντα, αποδόσεις, έκταση, εποχή σποράς). Με μία ετήσια συνδρομή που εξασφαλίζει δίκαιες τιμές σε λαχανικά και φρούτα, παραλαμβάνετε κάθε εβδομάδα τους καρπούς της σοδειάς σας στο σπίτι ή το χώρο εργασίας σας χωρίς καμία επιπλέον επιβάρυνση.

Όλα τα στάδια του εγχειρήματός μας αυτού, από την καλλιέργεια ως την τελική διανομή έχουν λάβει την πιστοποίηση της QWAYS. Με την προσήλωση στην ανώτερη ποιότητα, την επιμονή σε τιμές δίκαιου εμπορίου και την εξασφάλιση της ενασχόλησής σας με το “προσωπικό” σας κτήμα, σταματάμε τις στρεβλώσεις της αγοράς!

Ακολουθήστε μας η διαδικασία είναι απλή: gineagrotis.gr

> Αν δεν είστε ήδη καταχωρημένο μέλος, δημιουργείτε λογαριασμό μέσα από την επιλογή Εγγραφή στο πάνω μέρος του μενού. Μόλις ενεργοποιήσετε το λογαριασμό σας, επιλέγετε Σύνδεση.

> Aπό το μενού που εμφανίζεται στα δεξιά, επιλέγετε Αγορά Χωραφιού και συμπληρώνετε τη φόρμα επιλογής καλλιέργειας.

> Η νέα οθόνη που εμφανίζεται σας επιτρέπει να διαχειριστείτε τη σπορά σας, τόσο για τα θερινά προϊόντα, όσο και για τα χειμερινά. Για κάθε είδος μπορείτε να αυξήσετε ή να μειώσετε τον αριθμό των τετραγωνικών μέτρων της σποράς, βλέποντας παράλληλα ποια είναι η εκτιμώμενη απόδοση σε κιλά προϊόντος (δεξιά στήλη).

> Μόλις αποθηκεύσετε τις επιλογές σας και δεσμεύσετε τη σπορά σας, προχωρείτε στην πληρωμή της ετήσιας συνδρομής (52 εβδομαδιαίες αποστολές καλαθιού με τα προϊόντα που έχετε φυτέψει, στο σπίτι σας). Η πληρωμή μπορεί να γίνει με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό, με εξώφληση μέσω πιστωτικής κάρτας σε 12 άτοκες δόσεις ή με τη χρήση PayPal.

> Ξεκινάτε να παραλαμβάνετε από την επόμενη κιόλας εβδομάδα της πληρωμής* – οι διανομείς μας θα επικοινωνήσουν μαζί σας για τη μέρα και τις ώρες παράδοσης.

*Σημαντικό: Η σπορά σας φυτρώνει εντός 30 ως 90 ημερών από την κατάθεση της συνδρομής (λόγω της απαιτούμενης χρονικής διάρκειας της καλλιέργειας του κάθε προιόντος). Tο Γίνε Αγρότης σας δίνει την ευκαιρία να απολαύσετε για το μικρό αυτό διάστημα πριν τη σπορά σας τα προϊόντα των άλλων συμβεβλημένων παραγωγών μας – αν παρόλα αυτά δεν επιθυμείτε να παραλαμβάνετε αμέσως, αλλά προτιμάτε να περιμένετε να φυτρώσουν τα προϊόντα σας, στείλτε μας σχετικό αίτημα στο delivery@gineagrotis.gr.

ΤΙ ΣΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΟ «ΓΙΝΕ ΑΓΡΟΤΗΣ»

*Καλλιεργείτε το χωράφι σας και παραλαμβάνετε τα πραγματικά προϊόντα σπίτι σας κάθε βδομάδα!
*Απολαμβάνετε τα δώρα της Βιολογικής Γεωργίας σε ειδικές τιμές κι εγγυημένες ποσότητες.
*Πιστοποιημένες διαδικασίες παραγωγής και της διανομής από την QWAYS
*Μια ομάδα από ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την παραγωγή σας!

Το Cob house δεν είναι κάποιος καινούριος επαναστατικός τρόπος όσον αφορά στο χτίσιμο ενός σπιτιού. Αντιθέτως πρόκειται για αρχαία τεχνική χτισίματος με φυσικά υλικά. Χρησιμοποιούνται μάζες πηλού, που αναμιγνύονται με άμμο και με άχυρο και τοποθετούνται η μία πάνω στην άλλη. Έτσι, διαμορφώνονται μονολιθικές κατασκευές, οι οποίες έχουν μεγάλη σταθερότητα και ανθεκτικότητα. Τέτοιου τύπου σπίτια χτίζονται από τον 11οαιώνα σε πολλά μέρη του πλανήτη, ενώ στη Βρετανία, όπου είναι πιο διαδεδομένα, αρκετά σπίτια Cob έχουν επιζήσει για πάνω από 500 χρόνια και είναι ακόμα κατοικήσιμα.

Πρόκειται για μέθοδο φυσικής δόμησης για την οποία τα υλικά που απαιτούνται εξασφαλίζονται από τη γύρω φύση. Κάποια από τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι ανανεώσιμα, όπως τα δέντρα και το άχυρο, ενώ κάποια άλλα, όπως η πέτρα και το χώμα, υπάρχουν σε τέτοια αφθονία στη φύση, που τα καθιστά πρακτικά ανεξάντλητα. Τα υλικά αυτά χρειάζονται ελάχιστη επεξεργασία ή μεταφορά με αποτέλεσμα τα οικονομικά και περιβαλλοντολογικά κόστη να είναι αρκετά χαμηλά. Το κόστος για την κατασκευή ενός Cob house κυμαίνεται από 200-800 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο ανάλογα με τα υλικά.

Στην Ελλάδα το εγχείρημα ξεκίνησαν ο Κώστας Κοντομάνος, οικονομολόγος, και ο φίλος του Στέλιος Γκαγκάρας, αστυνομικός, από τη Λάρισα. Ο κ. Κοντομάνος αναφέρει σχετικά

Τι χρειάζεται για να χτίσει κάποιος ένα σπίτι; Καλή διάθεση, πέτρες για τα θεμέλια, χώμα, άχυρο, άμμο και νερό για τους τοίχους αλλά και για τα έπιπλα: τους χτιστούς πάγκους, τα κρεβάτια, τους καναπέδες και οτιδήποτε άλλο μπορεί να οικοδομηθεί. Πρόκειται για μια λεπτομερή περιγραφή της φυσικής δόμησης, ενός τρόπου οικοδόμησης σπιτιών που δεν χρησιμοποιεί βιομηχανικά υλικά, δεν απαιτεί μεταφορές και δεν συνεπάγεται κανένα περιβαλλοντικό κόστος. Ο αγγλικός όρος για τη φυσική δόμηση είναι «cob», που σημαίνει σβώλος, μπάλα, και στο εξωτερικό χρησιμοποιείται ευρύτατα, ιδίως στην Αγγλία και την Αφρική.

Κάποια στιγμή, το 2004, ψάχνοντας για πηλό σε έναν χώρο που προοριζόταν για καλλιέργειες, ανακαλύψαμε στο Διαδίκτυο κάποιους Αμερικανούς, οι οποίοι έφτιαχναν σπίτια από πηλό. Διαβάσαμε βιβλία, ταξιδέψαμε μέχρι την Αγγλία, όπου γινόταν κάτι αντίστοιχο, και ξεκινήσαμε για να φτιάξουμε ένα σπιτάκι από χώμα, νερό και πέτρες στη Λάρισα. Έτσι και έγινε. Θελήσαμε να μοιραστούμε την εμπειρία μας μέσα από το Internet, γι’ αυτό και φτιάξαμε μια σχετική ιστοσελίδα. Το ενδιαφέρον ήταν τεράστιο.

Το πρώτο σπίτι με άχυρο και πηλό που κατασκευάσαμε, βρίσκεται στην περιοχή του Συκουρίου της Λάρισας. Παρόλο που στη διπλανή φωτογραφία οι τοιχοποιίες έχουν μόλις ολοκληρωθεί, το κτίριο είναι χαμένο μέσα στη βλάστηση χωρίς να την έχει επηρεάσει στο παραμικρό, αποδεικνύοντας πόσο ήπιος μπορεί να είναι ένας τέτοιος τρόπος χτισίματος.

Παρόλο που κάναμε αρκετά λάθη ψάχνοντας για την ιδανική αναλογία άχυρου και πηλού, το κτίριο συμπεριφέρεται άψογα προσφέροντας άριστη θερμομόνωση. Σε αυτό βέβαια συνεισφέρει και η φυτεμένη στέγη του.

Κάτω από το οίκημα έχουμε σκάψει κελάρι. Ουσιαστικά το πάνω σπίτι χτίσθηκε με τα προϊόντα της εκσκαφής του. Με βάθος τριών μέτρων, χωμάτινους τοίχους και σύστημα εξαερισμού, επιτύχαμε θερμοκρασία 8 βαθμών κελσίου τον μήνα Μάιο και σχετική υγρασία 95%. Συνθήκες δηλαδή ιδανικές για την αποθήκευση των περισσότερων τροφίμων.

Ο κόσμος ζητά από εμάς να μάθει την τεχνοτροπία. Μπορεί, λοιπόν, κάποιος να συμμετέχει εθελοντικά στην κατασκευή ενός σπιτιού μαζί μας ή παρακολουθώντας κάποια εργαστήρια να επιχειρήσει στη συνέχεια να φτιάξει το δικό του σπίτι με τη βοήθεια των φίλων του

Πέντε άτομα επαρκούν για να κατασκευάσουν ένα μεγάλο σπίτι, περίπου 100 τετραγωνικών μέτρων, μέσα σε χρονικό διάστημα τεσσάρων με πέντε μηνών. Χαρακτηριστικό του ενδιαφέροντος που έχει εκδηλωθεί είναι ότι η ιστοσελίδα www.cob.gr δέχεται μηνιαία πάνω από τέσσερις χιλιάδες επισκέψεις, αριθμός ιδιαίτερα μεγάλος για μια ιστοσελίδα εξειδικευμένων πληροφοριών.

Επόμενο εγχείρημα για τους δύο φίλους είναι η κατασκευή ενός νέου χωριού, εξ’ ολοκλήρου από χώμα, πηλό, νερό και άμμο στους πρόποδες του Κισσάβου. Το όλο σχέδιο φέρει την ονομασία «η περιπέτεια της ζωής» και έχει στόχο να αναλωθούν όσο γίνεται λιγότεροι φυσικοί και οικονομικοί πόροι για την κατασκευή του, να λειτουργεί με το μικρότερο δυνατό περιβαλλοντικό κόστος, να εξασφαλίζει βιώσιμη ανάπτυξη και να στέλνει παντού ένα σαφές οικολογικό μήνυμα, αυτό της σωστής διαχείρισης των περιβαλλοντικών πόρων.

Για ένα σπίτι 80 τ.μ., φτιαγμένο από φυσικά υλικά και προσωπική εργασία:

Κόστος κατασκευής: 15.000 ευρώ, τα οποία ισοδυναμούν κυρίως με τα έξοδα κατασκευής της σκεπής του.

Χρόνος κατασκευής: 6 μήνες αν εργάζονται δύο – τρεις άνθρωποι.

Ενεργειακό κέρδος από τη λειτουργία του: Αρκεί το 1/3 της ενέργειας που θα χρειαζόταν για να θερμανθεί ή να δροσιστεί ένα συμβατικό σπίτι.

Γραφειοκρατικές δεσμεύσεις: Απαιτείται κανονική άδεια από την πολεοδομία.

Συμπεριφορά σε αντίξοες καιρικές συνθήκες: Η αντοχή των κτισμάτων αυτών σε έντονα καιρικά φαινόμενα είναι δεδομένη, καθώς επιζούν ακόμα και στα πιο δύσκολα μετεωρολογικά γεωγραφικά πλάτη της γης εκατοντάδες χρόνια. Στην Αγγλία, υπάρχει ανάλογη κατασκευή 500 ετών.

Υλικά που χρησιμοποιούνται: Άμμος, πηλός, άχυρο, πέτρα και άλλοι φυσικοί πόροι που αφθονούν στις κατά τόπους περιοχές δόμησης.

Τα σπίτια αυτά είναι σταθερά; Τι γίνεται με σεισμούς, πλημμύρες κτλ; Λειτουργούν άψογα, από τις ακραίες κλιματολογικές συνθήκες τια Παταγονίας και των Αλεούτιων νησιών μέχρι τις υψηλότατες θερμοκρασίες στη Σαχάρα. Μέρος από τις μεγάλες πυραμίδες και τμήματα του σινικού τοίχους είναι χτισμένο είναι χτισμένα με χώμα. Ο παλαιότερος κατοικημένος οικισμός στην Αμερική, το Τάος Πουέμπλο είναι χωμάτινο.

Παρόλο λοιπόν που δεν υπάρχει εμπεριστατωμένη μελέτη για το συγκεκριμένο θέμα αν παρατηρήσουμε τη συμπεριφορά παλιών καλοχτισμένων κτιρίων και μνημείων, θα δούμε ότι μένουν ανεπηρέαστα για εκατοντάδες χρόνια από τους σεισμούς. Το Σεπτέμβριο του 2004, στο Πανεπιστήμιο της British Columbia ένα κτίριο από cob , διαμέτρου 2 μέτρων και ύψους 1,70, υποβλήθηκε σε σεισμικό τεστ. Το μοντέλο άντεξε εύκολα έναν σεισμό 7,4 ρίχτερ με μικρές μόνο ρωγμές.

Ποια είναι η φιλοσοφία πίσω από αυτά τα κτίσματα; Το βασικό κίνητρο για τη κατασκευή ενός τέτοιου σπιτιού είναι η αναβάθμιση της ποιότητας ζωής μας. Και άμεσα (κατοικώντας σε αυτό) αλλά και μακροπρόθεσμα, συμβάλλοντας σε έναν πιο φιλικό και οικολογικά καθαρό πλανήτη.

Πως μπορούν να λειτουργήσουν μέσα σε μια πόλη; Τέτοιου είδους κτίρια μπορούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά σε πόλεις σχεδιασμένες για σπίτια με σωστό προσανατολισμό και ζωτικό χώρο. Σε μια ελληνική μεγαλούπολη θα έχαναν αρκετά από τα πλεονεκτήματά τους.

Μένετε ή έχετε μείνει σε τέτοιο σπίτι; Πως είναι; Μένω. Η ποιότητα ζωής είναι πολύ ανώτερη από ένα συμβατικό σπίτι. Το κτίριο αναπνέει και διαπνέει τέλεια, οι συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας είναι άριστες και μυρίζει υπέροχα(σε αυτό συντελεί και το κερί με το οποίο είναι περασμένο το χωμάτινο πάτωμα».

Ο άνθρωπος που δεν θέλει να ανήκει στη μάζα,
χρειάζεται μόνο να πάψει να είναι νωθρός απέναντι στον εαυτό του
να αναλάβει την ευθύνη της ζωής του.

Νίτσε

Η ιδέα ενός ανθρώπου ανεξάρτητου (όχι ελεύθερου),
χωρίς δογματικές προσκολλήσεις, πεποιθήσεις και κολλήματα
δεν χωράει στο μυαλό του ανθρώπου. Κανενός ανθρώπου.

Η Ιδέα ενός Ανθρώπου Ανεξάρτητου

ΠΗΓΗ