ΝΟΗΤΙΚΟ ΣΥΜΠΑΝ – Ένας κόσμος μέσα στον Κόσμο…

ΣΚΕΨΗ: ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΔΙΚO ΣΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ;!

Το νοητικό πεδίο του ανθρώπουA δεν είναι ένα αδιάρρηκτο πεδίο το οποίο ο ίδιος ορίζει απόλυτα. Ιδίως όταν αυτός δεν έχει αναπτυχθεί πνευματικά, δε δύναται να
το κάνει να λειτουργεί και να εκπέμπει σε ανώτερες συχνότητες υπό τον έλεγχό του.

Η λειτουργία του νοητικού πεδίου σε ανώτερες συχνότητες σημαίνει την ενεργοποίηση του ανώτερου πνευματικού πεδίου – σώματος.

Λεπτοφυή σώματα του ανθρώπου είναι το Ενεργειακό [αύρα], το Συναισθηματικό – Αστρικό, το Νοητικό Σώμα, τα οποία μέσα από τη μυητική διαδικασία του ανθρώπου ο οποίος αργοφωτίζεται βάσει της θετικά παθιασμένης Ελευθεροβουλίας του, ενεργοποιούνται κι αρχίζουν να λειτουργούν σε ανώτερο βεληνεκές.

Τα σώματα αυτά καθιστούν τον άνθρωπο συνδεδεμένο από τα «τάρταρα» ως καιτα Υπερσύμπαντα. Τα λεπτοφυή σώματα έχουν ένα Ανώτερο Δίδυμο το οποίο μπορεί να πάρει τα ηνία ώστε ο άνθρωπος να ακούει πλέον τα καλέσματα του Ανώτερου Πνεύματος και της Ανώτερης Ψυχής του, που συνλειτουργικά τον βγάζουν έξω από την κοινή εμπειρία του μη φωτισμένου ανθρώπου – όπως θα αποκαλούσαμε τον κοινό, καθημερινό τύπο ανθρώπου σε αυτό το παράδειγμα.

Το Νοητικό Σώμα έχει ένα Ανώτερο Νοητικό Δίδυμο, το οποίο Ανώτερο Δίδυμο είναι ουσιαστικά το Πνευματικό Σώμα που δονείται στις Ανώτατες Πνευματικές Σφαίρες, το διασυνδεδεμένο με το Πνεύμα της Πανδημιουργίας, το Θεό.

Ένα «γυμνασμένο» νοητικό σώμα μπορεί να διακρίνει τι είναι δικό του,
τι προέρχεται από το ίδιο, τι προέρχεται από το Σκιώδη Εαυτό – Υποσυνείδητο,
τι είναι μήνυμα ανώτερης καθοδήγησης από τον Ανώτερο Εαυτό, τι έρχεται «εμβόλιμο» από μία άλλη πηγή και που δεν είναι δικό του αυτόβουλο γέννημα…
Κι όμως αυτό συμβαίνει.
Να εμφανίζονται δηλαδή σκέψεις και εικόνες στο νου που δεν είναι δικές μας…

Στην καθημερινή κατάσταση του μη αφυπνισμένου ανθρώπου το νοητικό σώμα υπερλειτουργεί και κυβερνά, έναντι της Συνείδησης – Αφυπνισμένης Συνειδητότητας. Αυτής που κάλλιστα θα έπρεπε να κρατά τα ηνία.

Το λογικό είναι φλύαρο – η Συνειδητότητα σχεδόν Σιωπηλή…

Ο «τρελός πίθηκος» όπως αποκαλείται ο νους στο Τάο, μόνος του μπορεί να μετατρέψει κάθε μη αφυπνισμένο άτομο σε μαριονέτα των ζωικών ενστίκτων,
αφού ένα φλύαρο νοητικό κι ένα «ναυάγιο» συναισθηματικό σώμα, είναι τα συνεργαζόμενα έρμαια των «αστρικών σκιωδών ανέμων» της κατώτερης υποφύσης του ανθρώπου που δεν έχει εκλεπτυνθεί.

Ο ανώτερος πόλος ενός Νοητικού Σώματος σε παραλήρημα, είναι ο ακίνητος νους
ο οποίος γυμνάζεται μέσω του διαλογισμού και των συστημάτων πνευματικής ανύψωσης ώστε να τελεί τη μικρότερη δράση κατά το δυνατόν, για να αναπτυχθούν άλλες υπεραισθήσεις όπως είναι αρχικά η Συναισθηματική Νοημοσύνη.

Το Νοητικό Σώμα είναι αμφισυνδεδεμένο με το φυσικό σώμα. Με λίγα λόγια,
οι παρορμήσεις διοικούν τον άνθρωπο και τον στέλνουν να βιώσει πολύ σκληρές εμπειρίες, τις οποίες συνήθως δεν μπορεί να αποκωδικοποιήσει ως το σεμινάριο που αυτές είναι για αφύπνιση και όχι για ακόμη μεγαλύτερη καταβαράθρωση όπως συνήθως συμβαίνει.

Ένα καθαρό κι ανυψωμένο Συναισθηματικό Σώμα δε συνεργάζεται τόσο με το Νοητικό και το Φυσικό Σώμα, όσο με το ίδιο το Πνεύμα.

Το Πνεύμα εγκολπώνεται στην Ύλη μέσω της καθαρής Καρδιάς – είναι η μόνη Οδός. Ο Χριστός το πρότεινε άλλωστε ώστε ο άνθρωπος να γνωρίσει τις Ευ-Λογίες μιας Εσωτερικής Ανάληψης σε μία ανώτερη υπαρξιακή υπόσταση.

Η κάθαρση του Συναισθηματικού Σώματος ώστε να γειώσει το Πνεύμα είναι ένας δρόμος για ελάχιστους, αφού δεν αντέχουν οι άνθρωποι να καθαρίσουν μία και καλή με τους «δαίμονές» τους, απλά βιώνοντας στο έπακρο κι απελευθερώνοντας τα συναισθήματά τους, τιμώντας τα!

Όμως στην καθημερινή του κατάσταση ο νους δοκιμάζεται, ακόμη και των μυημένων οι οποίοι έχουν περάσει στην ανώτερη κατάσταση του Παρατηρητή και του Παρατηρούμενου ταυτόχρονα, έξω από τη σύμμειξη εντός των ανθρώπινων «Θεάτρων Ελέγχου» της Ενέργειας – τι άλλο;!

Ως γνωστό, ο άνθρωπος είναι ένα ηλεκτρικό – ενεργειακό πεδίο από μόνος του: λειτουργεί σα γεννήτρια, λαμπτήρας, πηνίο – κύκλωμα, ηλεκτρομαγνήτης δύο πολικοτήτων, μετασχηματιστής, διακόπτης, πομποδέκτης, αγωγός της «θερμότητας», του «ηλεκτρισμού» [καλός & κακός] ή αν θέλετε αγωγός ενεργειών – συντονιζόμενος ανάλογα στις όμοιες ή απορρίπτοντας αυτές που δεν του ταιριάζουν ή και τις όμοιες πολλές φορές…

Έχει σκεφτεί ο απλός νους λοιπόν, εάν όλες οι σκέψεις που εμφανίζονται στην κεντρική του οθόνη, είναι όλες δικές του;!

Ένα απλό παράδειγμα είναι η Τηλεπάθεια. Συνήθως οι άνθρωποι μιλούν για αυτή για καλό. Για το πώς συντονίζονται μεταξύ τους κι επικοινωνούν ταυτόχρονα και μέσω των τεχνητών μέσων επικοινωνίας.

Τι γίνεται όμως όταν δύο άτομα μεταξύ τους μοιράζονται αρνητικά συναισθήματα αναλόγως των κοινών τους εμπειριών;!

Το λαϊκό ελληνικό τραγούδι που λέει: «θέλω να αγιάσω μα δεν μπορώ…» περιέχει μία μεγάλη Α-λήθεια.

Γιατί δεν μπορεί το άτομο να ξεφύγει από τον ιστό των σκέψεων και των συναισθημάτων που αναζωπυρώνονται με τόση ευκολία;!

Όταν δεν υπάρχει αυτοκυριαρχία βάσει πνευματικού επιπέδου κι εξάσκησης, έρχεται η επέλαση της εξέγερσης των κατώτερων ενστίκτων, αναλόγως του πόνου που δημιουργεί και η δοκιμασία. Και για αυτό είναι δοκιμασία…

Ο λόγος που είναι δύσκολο για τον απλό άνθρωπο να ξεφύγει, είναι ότι μεταξύ τους τα άτομα που έχουν διενέξεις διατηρούν με τη θέλησή τους ένα «ανοιχτό κύκλωμα» ανταλλαγής πυρών…

Σημαίνει ότι και οι δύο είναι «καλοί αγωγοί» ενός είδος «σκοτεινού ηλεκτρισμού», όπως είναι η ενέργεια που έδωσαν και συνεχίζουν να δίνουν για να ζωοδοτούν μια διαμάχη, ακόμη κι αν αυτή λεκτικά έχει τελειώσει. Πως;! Με το νοητικό και συναισθηματικό εμμονικό συντονισμό κι επανάληψη γύρω από την ίδια κατάσταση!

Όταν οι δύο πομποδέκτες βρίσκονται συντονισμένοι στην ίδια συχνότητα, ανταλλάσσουν ενεργειακά ηλεκτρικά σήματα ίδιας ποιότητας. Στέλνουν μηνύματα, προτροπές, όλα ντυμένα με τα ανάλογα συναισθήματα, ώστε να διαιωνίζεται η άρρωστη κατάσταση – σχέση μεταξύ των συμβαλλομένων μερών.

Πολλοί διατυμπανίζουν ότι δε συνεχίζουν να βρίσκονται σε μία κατάσταση ή την αγνοούν επιδεικτικά. Το «εγώ» απλά προσπαθεί να πείσει άλλους και εαυτό ότι αυτό συμβαίνει, αλλά συμβαίνει φυσικά το αντίθετο, καθώς ό,τι δε μας απασχολεί, δε βρίσκεται με κανένα τρόπο στο προσκήνιο της ζωής μας.

Όταν λοιπόν έρχεται μία σκέψη εμβόλιμη που μπορεί να μην είναι θετική σχετική με μία κατάσταση ή ένα άτομο, είναι πολύ πιθανό να την έχει εκπέμψει – στείλει αυτό το άτομο, όταν ιδίως διαισθάνεται ότι ο άλλος εργάζεται για την απαλοιφή κι αποκοπή του λώρου διασύνδεσης μεταξύ τους, ο οποίος λώρος και έχει εξυπηρετήσει το μαθησιακό σκοπό του γενικά [κι αυτή είναι μία καλή συνειδητοποίηση για το άτομο που εξελίσσεται συνειδητά μέσα από τις δοκιμασίες και τα μαθήματά του].

Το άτομο που συνειδητά εργάζεται για την αποκοπή του από πάσης φύσεως νοσηρές καταστάσεις, παρατηρεί εντονότερα εμπόδια κι εσωτερικές αντιστάσεις ως προς αυτό. Είναι ταυτόχρονα παρατηρητής ο οποίος παρατηρεί κι από απόσταση το ενεργειακό αλισβερίσι, αφού είναι γνωστό πως όταν κάποιος προσπαθεί να αλλάξει επίπεδο, οι παλιές σκοτεινές ενέργειες δυναμώνουν κι αντεπιτείθενται ώστε να μη συμβεί αυτή η αποκοπή. Οι ασύμβατες ενέργειες – άτομα, δε θα έχουν απο πού να τραφούν! Είναι γνωστό άλλωστε, ότι οι άνθρωποι όταν το επιτρέψουν χρησιμοποιούνται ως «δολώματα» από κατώτερες σκιώδεις αστρικές οντότητες. Αυτές τρέφονται από τη σκιώδη ενέργεια που πηγάζει από τις σκοτεινές καρδιές των ατόμων που επέτρεψαν την είσοδο. Το λυπηρό είναι πως και οι άνθρωποι τρέφονται με σκιώδη συναισθήματα, γίνονται βαμπιρικοί τοξικομανείς του πόνου και του μίσους, μη γνωρίζοντας ότι πίσω από όλο αυτό το άσχημο θέατρο κρύβεται ο φόβος, ο έλεγχος, σκιώδη πρότυπα που οδηγούν μόνο στην καταβαράθρωση και σε κανενός είδους ανύψωση κι αληθινή Ευ-Τυχία.

Οι νοητικοσυναισθηματικοί ιστοί είναι Φυλακές.

Το Φως είναι Ελευθερία.

Όταν γνωρίζουμε κι αναγνωρίζουμε ότι οι σκέψεις μας δεν είναι πάντοτε δικές μας, τις κατατάσσουμε στην ανάλογη κατηγορία τους.

Όταν δονούμαστε σε ένα επίλεκτο ενεργειακό επίπεδο το οποίο κατακτάμε μέρα με την ημέρα ως δικό μας, γνωρίζουμε και διακρίνουμε τι συμβαίνει πέρα και πάνω από την πρώτη αισθαντική εύκολη σφαίρα παγίδευσης – τον ιστό όπου όλα τα σήματα πέμπονται κι αναπέμπονται.

Αυτός ο ιστός παίρνει ζωή πάντα από τα «εγώ» και ποτέ από την ανώτερη ψυχή
η οποία έχει βρει και πάλι το πνευματικό της Φως δια της έκλαμψης της Φώτισης.
Η ψυχή δονείται και συντονίζεται με ανώτερους ιστούς – ακτίνες – ενέργειες – σφαίρες ελευθεριότητας.

Το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο πολικοτήτων που είσαι, ο κατοπτρικός πομποδέκτης, πως θα επιτρέψεις να λειτουργήσει;!

Συνειδητά ή Ασυνείδητα;!

Το εξελιγμένο μοντέλο πομποδέκτη της δυαδικότητας που είναι η τριτοδιαστασιακή υπόσταση, καλείται από το Πνεύμα να γίνει το Καθαρό Κάτοπτρο που πέμπει και μεγεθύνει όχι το σκοτάδι των άλλων ή το όποιο δικό του, αλλά είναι καθρέπτης μετασχηματιστής όλων των αρνητικών ενεργειών, ένας πομπός ανώτερων συχνοτήτων ο οποίος βοηθά και τους άλλους να γίνουν ανώτεροι μετασχηματιστές κάθε αρνητικής ενέργειας…

Η ανταλλαγή σημάτων στο Σύμπαν είναι πραγματικότητα.

Η επιλογή συχνότητας εκπομπής όμως, είναι μία στάση ζωής για την οποία κανείς εργάζεται ενσυνείδητα και σταθερά. Το να μετατρέψει κανείς τα σκοτεινά συναισθήματα σε ανώτερα και φωτεινά, τον καθιστά ένα ηρωικό Αλχημιστή που μετατρέπει το Σίδηρο σε Χρυσό, δηλαδή την Εμπειρία – μάθημα σε Σοφία.

Όταν ένα γεγονός ανήκει στο μακρινό παρελθόν, δε μας αγγίζει το ίδιο όσο αν συνέβαινε στο τώρα.

Καλούμαστε να καταφέρουμε να λειτουργήσουμε μέσα από το «συναισθηματικό μετασχηματιστή επιλεκτικής αποστασιοποίησης» προς κάθε τι μη συμβατό σε εμάς.

Καλούμαστε να μην ξεχνιόμαστε, γιατί οι σκοτεινές ενέργειες αναμένουν άγρυπνες για την ευκαιρία να πετάξουν άγκιστρα στα λεπτοφυή μας σώματα, ώστε να ενεργοποιήσουν ξανά ένα σκοτεινό ενεργειακό αλισβερίσι.

Μπορεί το άτομο κάπου στην πορεία να ξεχαστεί, όταν έχει κατακτήσει ένα δονητικό επίπεδο δια της έκλαμψης της φώτισης και δια μέσω της ισχυρής θέλησης, της θεραπευμένης του καρδιάς. Οφείλει να παραμένει σε εγρήγορση γιατί οι ασύμβατες ενέργειες αγρυπνούν πάντα και περιμένουν να βρουν ένα τρωτό σημείο στο Ενεργειακό Αυρικό Σώμα, ώστε να αγκυρώσουν εκεί το βρώμικο παιχνίδι τους μέσα από την καθημερινή διάδραση, τις σχέσεις.

Το παν είναι να κρατάμε την Καρδιά μας Καθαρή – να εκπέμπει στις Ανώτερες Συχνότητες της Αγάπης. Μία πρόκληση βέβαια, είναι το σύνθημα για μια νέα μάχη,
η οποία εάν είναι αναγκαία ως μάθημα είναι δύσκολο να αποφευχθεί. Άρα είναι κατά κάποιο τρόπο “γραφτό” να γίνει. Όταν όμως το άτομο έχει περιέλθει στην κατάσταση του παρατηρητή, μία πρόκληση μπορεί να είναι απλά η “υπενθύμηση” – ότι δε χρειάζεται κάτι τέτοιο να επαναληφθεί.

Οι άνθρωποι παρεξηγούν την Ενέργεια της Αγάπης, μία και το μοναδικό ζητούμενο είναι η Ελεύθερη Άνευ Όρων Κοσμική Αγάπη, όχι η Κτητική Ζωώδης Ανθρώπινη Αγάπη – Φυλακή.

Η παγίδα σε αυτό το επίπεδο βέβαια, βρίσκεται στο γεγονός ότι ένα πολύ «ανοιχτό κύκλωμα» είναι την ίδια στιγμή τόσο ευάλωτο, όσο ένα «βραχυκυκλωμένο»κύκλωμα.

Και τα δύο έχουν ένα κοινό στοιχείο – έχουν υπερφορτωθεί – πολωθεί από «Ηλεκτρική Ενέργεια» και χωρίς τη χρήση «μετασχηματιστή»…

Άρα, όταν ο άνθρωπος δεν είναι ακόμη ένας γκουρού πανσυμπαντικής σοφίας,
το «ανοιχτό κύκλωμα» είναι καλό ή το «ανοιχτό κλειστό»;!

Ή ένα «κλειστό ανοιχτό» καλύτερα και με τη χρήση ενός καλού «μετασχηματιστή»- φίλτρου διάκρισης που είναι η Ενεργοποιημένη Συναισθηματική Νοημοσύνη;!

Το παραπάνω παράδειγμα δείχνει την ανάγκη για Μεσότητα, η οποία διδάσκεται από τα Άκρα – δηλαδή τη δυαδικότητα στην οποία αμφιταλαντεύεται η ύπαρξή μας.

Εφόσον οι άνθρωποι δεν έχουμε γίνει ακόμη «Βούδες» [με τη σεβαστή έννοια του όρου], εφόσον ακόμη δεν έχουμε αναληφθεί στην 5η διάσταση αλλά το δουλεύουμε μέσα μας ώστε εσώτερα να αρχίζει να συμβαίνει, είμαστε ακόμη ευάλωτοι ως προς τα καλέσματα της δυαδικότητας, γιατί σε αυτή ζούμε ως άνθρωποι.

Ζούμε στη δυαδικότητα. Αυτή την εποχή η Γη αλλάζει συχνότητα σε μία βραχύβια διαδικασία ώστε να μεταβεί σε ανώτερη διάσταση ύστερα από 26.000 έτη.
Οι πολικότητες είναι εντονότερες από ποτέ!

Η δοκιμασία ισχυρότερη! Το «κακό» πιο άγριο από ποτέ, αλλά και το Καλόν παρόν όσο ποτέ.

Και η απόδειξη της ύπαρξής του, η εξαγρίωση του κακού…

Τώρα ξέρεις γιατί ο κόσμος αγρίεψε.

Βρίσκεται μπροστά στη μεγάλη κάθαρση και θεραπεία του.

Όπως και όλα τα ανθρώπινα όντα που τον απαρτίζουν.

Μάθε την Α-Λήθεια για να ξέρεις να ελίσσεσαι πάνω από τα Θέατρα του Φόβου.

Η πιο σκοτεινή ώρα είναι αυτή πριν την Ανατολή.
Όποιος αντέχει τις δοκιμασίες ως το τέλος, είναι Αυτο – Ευ – Λογημένος…

Ο Λόγος, η Σκέψη, το Συναίσθημα, ας επιλέξουμε να είναι γεννήματα δικά μας, προερχόμενα από την Καθαρή Πηγή της Καρδιάς μας, της οποίας το Φως είναι Ασπίδα η οποία αποκρούει κάθε αρνητική χθόνια ενέργεια προερχόμενη από άλλη πηγή.

Αγάπη και Συγχώρεση για αρχή.

Έχει ειπωθεί πάρα πολλές φορές, αλλά είναι η μόνη λύση.

Όταν συγχωρούμε άπαντες και τον Ε-Αυτό ειλικρινά, τότε όλοι το αντιλαμβάνονται και τα άγκιστρα – λώροι διάδρασης διαλύονται.

Είμαστε Ελεύθεροι…
ΠΗΓΗ