Νέα ισραηλινή επίθεση στο Λίβανο “προβλέπει” Αμερικανο-εβραίος διανοητής

Συγγραφέας εννέα βιβλίων (από τις εκδόσεις Εικοστού Πρώτου έχουν κυκλοφορήσει «Η Βιομηχανία του Ολοκαυτώματος» και «Εικόνα και Πραγματικότητα της Ισραηλινο-παλαιστινιακής διαμάχης») ο Νόρμαν Φίλκενστιν έχει πληρώσει με έντονη αποδοκιμασία από την αμερικανική καθεστηκυία τάξη την επιστημονική του σκέψη. Στην τρίωρη ομιλία του στο κατάμεστο αμφιθέατρο 500 θέσεων και με εκατοντάδες ανθρώπους στους διαδρόμους και τις σκάλες, ανέλυσε με ορθολογιστικά επιχειρήματα το σφαγιασμό των Παλαιστινίων της Γάζας από το ισραηλινό κράτος και την, με κάθε κόστος, επιδίωξη του Ισραήλ να παραμένει διαχρονικά το «αφεντικό» της περιοχής.

Ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή

Σήμερα το Ισραήλ αισθάνεται, σημείωσε ο κ. Φίλκενστιν, όπως το 1967: περικυκλωμένο από Άραβες και μουσουλμάνους στους οποίους πρέπει να αποδείξει ποιος είναι το αφεντικό. Η Τουρκία έχει γίνει υπεροπτική. Ο Ερντογάν με το Ιράν και τον Λούλα συνασπίστηκαν για να βρουν λύση στο πυρηνικό ζήτημα. Το Ισραήλ χρειάζεται λοιπόν ένα νέο μεγάλο πόλεμο για να τελειώσει με τον αραβικό φονταμενταλισμό. Γι αυτό στρέφεται στον Λίβανο με σκοπό να επαναλάβει ότι έκανε στη Ντάχια το 2006. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι περήφανο μετά το Ισραήλ δημιούργησε το «Δόγμα Ντάχια» που σημαίνει χρήση απεριόριστης βίας κατά πολιτών και υποδομών.

Πρόκειται, εξήγησε ο κ. Φίλκενστιν, για τη μέθοδο που χρησιμοποίησε ο πατήρ Μπους στο Ιράκ το 2003 με την «Επιχείρηση Σοκ και Δέος» όπου σε διάστημα δυο ημερών έκανε χρήση τέτοιας βίας, ώστε ο κόσμος παρακάλαγε τις ΗΠΑ να σταματήσουν. Την ίδια μέθοδο χρησιμοποίησε το Ισραήλ στη Γάζα τον Δεκέμβριο 2008, όταν σε 22 ημέρες κατέστρεψε όλη την υποδομή της περιοχής που βρισκόταν και συνεχίζεται να τελεί υπό αποκλεισμό.

Τότε η Διεθνής Αμνηστία είχε γράψει ότι «πρόκειται για 22 ημέρες θανάτου και καταστροφής». Απολογισμός τότε για τους Παλαιστινίους: 1419 νεκροί (326 παιδιά), 5.300 τραυματίες (πάνω από τους μισούς γυναίκες και παιδιά), 2.114 κατοικίες ισοπεδωμένες, 3.242 μη κατοικήσιμες, 15.000 με σοβαρές ζημιές, ισοπεδωμένες βασικές υποδοχές (δίκτυα κοινής ωφελείας, νοσοκομεία, σχολεία). Απολογισμός για τους Ισραηλινούς: 13 νεκροί Ισραηλινοί (3 από φίλια πυρά).

Ο ηγέτης της Χεζμπολάχ Χασάν Νσράλα, θύμισε ο κ. Φίλκενστιν, έχει πει ότι σε περίπτωση επόμενου πολέμου θα ακολουθήσει την εβραϊκή παράδοση του οφθαλμού αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος. Συγκεκριμένα έχει δηλώσει: «Εάν επιτεθείτε στο αεροδρόμιο Ραφίκ Χαρίρι της Βηρυτού, θα επιτεθούμε στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν. Εάν επιτεθείτε στα λιμάνια μας, θα επιτεθούμε και εμείς στα δικά σας. Εάν βομβαρδίσετε τις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις μας, θα βομβαρδίσουμε τις δικές σας. Εάν βομβαρδίσετε τις κεντρικές ηλεκτρικές εγκαταστάσεις μας και τα εργοστάσιά μας, θα κάνουμε ακριβώς το ίδιο στα δικά σας».

«Πως θα αντιδράσει το Ισραήλ όταν ρουκέτες αρχίσουν να κτυπούν το Τελ Αβίβ και άνθρωποι αρχίσουν να σκοτώνονται;» διερωτήθηκε ο κ. Φίλκεστιν και συνέχισε: «Το Ισραήλ δεν είναι δυνατόν να υποστεί άλλη ήττα στον Λίβανο ότι και να γίνει. Θα κάνει ότι χρειασθεί. Θα χρησιμοποιήσει τους συμμάχους του. Όμως εάν ηττηθεί η Χεζμπολά, δεν θα μπορέσει να μείνει αμέτοχο το Ιράν. Όχι τόσο από αλληλεγγύη προς τη Χεζμπολά, αλλά διότι θα είναι ο επόμενος στόχος. Μπορεί να δημιουργηθεί μια αλυσίδα απρόβλεπτων αντιδράσεων».

Τι πραγματικά έγινε στη Γάζα

«Η πραγματική ιστορία του αποκλεισμού της Γάζας άρχισε το 2006 όταν η Χεζμπολά έδιωξε από τον Λίβανο την ισραηλινή εποικιστική δύναμη» σημείωσε ο κ. Φίλκενστιν. «Το Ισραήλ άρχισε να ανησυχεί διότι είχε μειωθεί ο φόβος που ένιωθαν τα αραβικά κράτη απέναντί του. Έψαχνε λοιπόν ευκαιρία για να αποκαταστήσει τον φόβο και να ανακτήσει δύναμη από αυτόν. Δεν πίστευε ότι μπορούσε να νικήσει στρατιωτικά τη Χεζμπολά και στράφηκε στη Χαμάς, για την οποία όλοι γνώριζαν ότι δεν ήταν σημαντική στρατιωτική δύναμη. Αποφάσισε να καταστρέψει τις υποδομές της Γάζας και τους πολίτες της».

«Το 2006 η Χαμάς είχε κερδίσει με απόλυτα διαφανείς διαδικασίες τις εκλογές» συνέχισε ο κ. Φίνκελστιν. «Το είχε πιστοποιήσει και ο Τζίμι Κάρτερ, ως επικεφαλής των παρατηρητών. Το Ισραήλ με την υποστήριξη των ΗΠΑ επέβαλε αποκλεισμό στη Γάζα. Τον Ιούνιο 2007 μια ομάδα επιχείρησε πραξικόπημα στη Γάζα. Όμως το πραξικόπημα δεν πέτυχε και το Ισραήλ με τις ΗΠΑ επέβαλλαν σκληρότερο αποκλεισμό παραβιάζοντας κατάφωρα το διεθνή Νόμο. Η πρώην Ύπατη Αρμοστής για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στον ΟΗΕ κ. Μέρι Ρόμπινσον είχε δηλώσει τότε: «Ένας ολόκληρος πολιτισμός καταστρέφεται».

Τον Ιούνιο 2008 το Ισραήλ υποτίθεται ότι θα ήρε τον αποκλεισμό της Γάζας εάν η Χαμάς σταματούσε τις επιθέσεις με ρουκέτες. Σύμφωνα με έγγραφο του ισραηλινού υπ. Εξωτερικών, η Χαμάς πρόσεξε ώστε να κρατήσει την εκεχειρία. Το Ισραήλ όμως δεν σεβάστηκε τη δική του δέσμευση. Η ανακωχή κράτησε 4,5 μήνες. Στις 4 Νοεμβρίου, ημέρα ανακοίνωσης εκλογικών αποτελεσμάτων στις ΗΠΑ, το Ισραήλ μπήκε στη Γάζα και σκότωσε πολίτες.

Έως τον Δεκέμβριο η Χαμάς συνέχιζε να λέει «θέλουμε να ανανεώσουμε την εκεχειρία» και το Ισραήλ απαντούσε «Όχι. Δεν θα άρουμε τον αποκλεισμό. Πρέπει να σταματήσει η Χαμάς τις επιθέσεις με ρουκέτες». Τότε, ακόμη και ο πρώην διοικητής των ισραηλινών δυνάμεων είχε πει: «Δεν μπορείτε να έχετε τους Παλαιστινίους υπό τέτοια οικονομική πίεση και η Χαμάς να κάθεται και να μην κάνει τίποτα»…

Τον Δεκέμβριο το Ισραήλ εισέβαλε στη Γάζα. Όλοι μιλούσαν για τον Πόλεμο στη Γάζα. Ήταν όμως πόλεμος; Ισραηλινός στρατιωτικός αναλυτής έχει γράψει: «Δεν υπήρξε πόλεμος στη Γάζα. Ούτε μια μάχη δεν δόθηκε» Τι έγινε λοιπόν; Το Ισραήλ έκανε 3000 στρατιωτικές επιδρομές. Κανένα αεροσκάφος δεν χτυπήθηκε. Διότι η Χαμάς και οι Παλαιστίνιοι δεν διαθέτουν αεροπορική άμυνα. Ακολούθησαν χερσαίες επιχειρήσεις, όπου Ισραηλινοί στρατιώτες με ειδικές στολές και διόπτρες νυκτός έκαναν νυχτερινές αποστολές. Η Χαμάς δεν μπορούσε καν να δει τους στρατιώτες».

Την απάντηση στο τι πραγματικά έγινε, δίνει ο κ. Φίλκενστιν μέσω σειράς δηλώσεις Ισραηλινών στρατιωτών, πολλές από τις οποίες μπορεί οποιοσδήποτε να διαβάσει εάν κτυπήσει στο διαδύκτιο τη φράση Breaking the Silence (Σπάζοντας τη Σιωπή). «Σ’ αυτές πολλές φορές επαναλαμβάνεται η λέξη insane (παράλογο) και η έκφραση «παράλογη χρήση πυρομαχικών στη Γάζα» σημείωσε ο κ. Φίλκενστιν και παράθεσε κάποιες δηλώσεις στρατιωτών: «Όλη την ώρα ακούγαμε εκρήξεις. Η γη έτρεμε»… «Ο,τι έγινε μου θύμιζε ηλεκτρονικό παιχνίδι»… «Αισθανόμουν σαν παιδί που έπαιζα με μεγεθυντικό φακό και έκαιγα μυρμήγκια»…

Χρησιμοποιήθηκε ευρέως λευκός φώσφορος. Κτυπήθηκαν σχολεία, υπαίθριες αγορές, αποθήκη ανθρωπιστικού υλικού, νοσοκομείο που ήταν καθαρά σημειωμένο στο χάρτη και γύρω από το οποίο δεν έγιναν μάχες. Βέβαια το Ισραήλ είχε μια λογικοφανή εξήγηση: Δεν ήταν λάθος μας. Η Χαμάς δεν είναι μόνο τρελοί φονταμενταλιστές. Είναι και δειλοί. Κρύβονταν πίσω από άοπλους ανθρώπους και μέσα σε νοσοκομεία. Χρησιμοποίησαν ανθρώπινες ασπίδες.

Ακολούθησαν 300 εκθέσεις από ανθρωπιστικές οργανώσεις προκειμένου να αποσαφηνισθεί τι έγινε. Όλες κατέληξαν στο ίδιο συμπέρασμα που αποτυπώνεται με τον πλέον ευκρινή τρόπο στην έκθεση της πλέον διακεκριμένης ανθρωπιστικής οργάνωσης, της Διεθνούς Αμνηστίας: «Σε αντίθεση με τις επαναλαμβανόμενες κατηγορίες του ισραηλινού κράτους, δεν βρέθηκε κανένα στοιχείο που να δείχνει ότι η Χαμάς χρησιμοποίησε ανθρώπινες ασπίδες»».

«Πολλοί είπαν ότι επρόκειτο για έγκλημα πολέμου. Αυτό δεν είναι ακριβές» σημείωσε ο κ. Φίλκενστιν. «Οι επιθέσεις είχαν ως στόχο να υποφέρουν ακόμη περισσότερο από πριν οι Παλαιστίνιοι. Υπήρχε ένα μόνο εργοστάσιο που παρήγαγε αλεύρι. Τα άλλα δεν λειτουργούσαν, διότι δεν υπήρχαν μηχανήματα. Το Ισραήλ το κατέστρεψε για να μην έχουν οι Παλαιστίνιοι ψωμί. Υπήρχαν 29 εργοστάσια κατασκευής μπετόν. Οι Ισραηλινοί κατέστρεψαν τα 22 ώστε να μην μπορούν να ξανακτίσουν οι Παλαιστίνιοι τους 600.000 τόνους μπαζών από τα ερείπια.

Το Ισραήλ υποστήριζε ότι δεν υπήρχε ανάγκη να σπάσει ο αποκλεισμός στη Γάζα, διότι δεν υπάρχει ανθρωπιστική κρίση. Τότε ξεκίνησε ένας περίεργο διάλογος όπου το Ισραήλ υποστήριζε ότι «οι άνθρωποι στη Γάζα δεν πεινάνε. Βρίσκονται πάνω από το όριο της λιμοκτονίας» και οι ανθρωπιστικές οργανώσεις επέμεναν ότι «οι άνθρωποι στη Γάζα λιμοκτονούν» Το θέμα της συζήτησης λοιπόν ήταν εάν βρίσκονταν λίγο πάνω από το όριο της λιμοκτονίας ή λιμοκτονούσαν.

Η Διεθνής Αμνηστία αποφάνθηκε ότι «είναι παράνομο να εξοπλίζεται ένα κράτος που παραβιάζει συστηματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα. Γι αυτό θα πρέπει να υπάρξει εμπάργκο τόσο στους εξοπλισμούς της Χαμάς όσο και του Ισραήλ διότι καταπατεί τα ανθρώπινα δικαιώματα». Η διεθνής κοινότητα ενέκρινε το εμπάργκο για τη Χαμάς. Όχι όμως για το Ισραήλ» σημείωσε ο κ. Φίλκενστιν.

Τι συνέβη στο Mavi Marmara

Στις 31 Μαΐου 2010 έγινε η επίθεση στον «Στόλο της Ελευθερίας» και εννέα άτομα σκοτώθηκαν στο τουρκικό πλοίο Mavi Marmara. «Επειδή δεν ξέραμε τι ακριβώς έγινε στο πλοίο, ο ΟΗΕ διόρισε Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων για να ερευνήσει τι συνέβη. Ούτε κι εγώ έχω μεγάλη εκτίμηση στον ΟΗΕ, αλλά στις Επιτροπές που συγκροτεί συμμετέχουν άτομα αδιαμφισβήτητου κύρους. Η Επιτροπή κατέληξε ότι η επίθεση ξεκίνησε με τις ζόντιακ από όπου αρχικά ρίχθηκαν βόμβες κρότου – λάμψης, δακρυγόνα και πλαστικές σφαίρες. Ακολούθησαν τα ελικόπτερα από όπου ρίχθηκαν πραγματικά πυρά, πριν ακόμη επιβιβασθούν οι κομάντος στο πλοίο. Από την έρευνα της Επιτροπής του ΟΗΕ διαπιστώθηκε ότι έξι από τους εννέα επιβάτες δολοφονήθηκαν εν ψυχρώ πριν τις συμπλοκές με τους κομάντος».

«Γιατί, όμως, το Ισραήλ χρησιμοποίησε βία;» διερωτήθηκε ο κ. Φίλκενστιν. «Θα μπορούσαν οι Ισραηλινοί να μπλοκάρει τις προπέλες των πλοίων ή τις μηχανές και να οδηγήσουν τα πλοία όπου ήθελαν. Θα μπορούσαν να αποκλείσουν την πρόσβαση των πλοίων μόλις έφθαναν στο λιμάνι το πρωί. Το Ισραήλ την επομένη ανακοίνωσε: «Δεν περιμέναμε βίαιη αντίδραση». Τότε γιατί επέδραμαν στις 4.30 τα ξημερώματα και δεν περίμεναν το πρωί ώστε να δείξουν σε όλους ότι σκοπός τους δεν ήταν βίαιη απόβαση;»

«Οι Ισραηλινοί είναι εξοργισμένοι, όχι διότι σκοτώθηκαν τόσοι άνθρωποι, αλλά διότι απέτυχε η επίθεση που έγινε από το επίλεκτο σώμα των ισραηλινών δυνάμεων, τους καταδρομείς της Αεροπορίας Στρατού» αποφάνθηκε ο κ. Φίλκενστιν. «Πάνω στο Mavi Marmara οι Ισραηλινοί κομάντος αντιμετώπισαν αντίστοιχο αριθμό πολιτών που κατάφεραν να τους αφοπλίσουν και μάλιστα να συλλάβουν τρεις από αυτούς. «Μοιάζουν με φοβισμένα παιδιά» δήλωσε αργότερα ένας από τους επιβαίνοντες Mavi Marmara. Κι αυτό στοίχισε πολύ στους Ισραηλινούς».

Η ψευδεπίγραφη ειρηνευτική διαδικασία