ΚΑΝΤΕ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΕΚΕΙ… ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΕΤΕ… ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ

Εδώ που έχουμε φτάσει τρέις επιλογές υπάρχουν και είναι όλες ανεξαρτήτου ηλικίας. Η πρώτη επιλογή είναι ο κόσμος να συνεχίσει την ζωή του ώς έχει και όπως καθημερινά διαμορφώνεται ευχόμενος ότι όλα θα πάνε καλά λέγωντας ότι, κάτι θα γίνει… Η δεύτερη επιλογή είναι ο κόσμος να αντιδράσει, να διαμαρτυρηθεί, να διαδηλώσει και να καταγγείλει. Βλέπε αγανακτισμένοι, πορείες και εμπλοκές με αστυνομικές δυνάμεις. Και η τρίτη επιλογή είναι η να αρχίσει να χρησιμοποιεί τον εγκέφαλό του, να διαβάσει, να γίνει ευέλικτος, να προσαρμοστεί και να εκμεταλλευτεί τα νέα δεδομένα πρός όφελός του.

Δυστυχώς το 90% του κόσμου αυτή τη στιγμή ακολουθεί την πρώτη επιλογή. Συνεχίζει δηλαδή την ζωή του ώς είχε τα τελευταία 2, 3, 4 και 15 χρόνια πρίν. Ταυτόχρονα παρακολουθεί τα γεγονότα, διαμαρτύρεται όπου βρεθεί και όπου σταθεί, αγανακτεί, βρίζει, απελπίζεται, συνεχίζει να γίνετε μοιραίως δέκτης όλων των δυσμενών οικονομικών εξελίξεων, πέφτει στην κατάθλιψη την απραγία και εύχεται ότι όλα θα πάνε καλά και ότι στις επόμενες εκλογές θα έρθει κάποιος που θα διορθώσει τα πάντα και θα κάνει το ευνόητο και έτσι όλα θα αρχίσουν να γίνονται καλύτερα.

Το 9% του κόσμου από την άλλη, επιλέγει να βγαίνει στους δρόμους και στις πλατείες σε ότι ευκαιρία βρεθεί για να διαμαρτυρυθεί, να φωνάξει, να βρίσει, να μουτζώσει και να εκφράσει τέλοσπάντων δημόσια την αντίθεση του, την οργή του και αντιμετωπίζει κατά μέτωπο την ωμή κατασταλτική, αστυνομική βία. Αυτή η μερίδα του κόσμου πιστεύει και πολύ καλά κάνει φυσικά, ότι μέσω αυτής της αντίδρασης θα μπορέσει να ανατρέψει το όλο σύστημα, προτρέπωντας τον υπόλοιπο κόσμο να τους ακολουθήσει έτσι ώστε να γίνουνε πάρα πολλοί, ελπίζωντας έτσι ότι όπως και το 74, θα μπορέσει να ανατρέψει την νέα αυτή σύγχρονη χούντα.

Η πραγματικότητα είναι ότι καμία από τις δύο παραπάνω επιλογές δεν λειτουργούν και δυστυχώς ούτε πρόκειται να λειτουργήσουν επίσης. Πρώτον επειδή ήδη έχουν δοκιμαστεί και απέτυχαν, δεύτερον γιατί αυτού του είδους η δράση του κόσμου αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων ότι είχε προβλεφτεί από δαύτους, εξού και η ανάλογη οξεία κατασταλτική αντίδραση του κράτους και τρίτον διότι αυτού του είδους οι διαμαρτυρίες ακόμα και τώρα χρησιμοποιούνται, υποκινούνται, οργανώνονται και διαλύονται επίσης έως ένα πολύ μεγάλο βαθμό από το πολιτικό σύστημα και γίνονται τροφή και βορά για προβολή και εκμετάλλευση από τα κόμματα.

Το να βασίζεται όμως κάποιος στην ελπίδα απλά, δέν αποτελεί στρατηγική και ούτε λύνει ποτέ τα προβλήματα. Ναί μέν απαιτείται δράση και αντίδραση αλλά αυτή η αντίδραση θα πρέπει να συνοδεύεται από άμεσα αποτελέσματα για την προσωπική πρώτα ζωή του καθενός και δέν το εννοώ καθόλου εγωιστικά αυτό. Αυτό όμως που λέω είναι ότι για να σώσεις πρώτα τους άλλους πρέπει πρώτα να σώσεις τον εαυτό σου. Σώσε πρώτα τον εαυτό σου και μετά διατυμπάνισε τον τρόπο που σώθηκες εσύ και πίστεψε με πολλοί άλλοι θα ακολουθήσουν. Έτσι βοηθάμε ουσιαστικά και έτσι δημιουργούνται τα μεγάλα ρεύματα. Μέσω του παραδείγματος και της προτροπής. Όπως πρέπει και ο γονιός να κάνει στα παιδιά του.

Επόμένως μας μένει η τρίτη μόνο επιλογή. Η προσαρμογή πρός όφελός μας. Αυτή επιλογή δέν έχει καθόλου να κάνει με το πρέπει. Με το τί θα πρέπει δηλαδή να γίνει πολιτικά ώστε να ορθοποδήσει το κράτος, η οικονομία και η κοινωνία γενικότερα. Επίσης δέν έχει να κάνει με την ελπίδα, με ευχολόγια και μόνο θετική σκέψη να ελπίζουμε δηλαδή ότι μιά άλλη δύναμη πέρα από την δική μας θα έρθει, θα παρεμβληθεί και θα βελτώσει τα πάντα ώς δια μαγείας, είτε είναι μια ανώτερη θεολογική δύναμη είτε είναι μιά άλλη πολιτική δύναμη ή κίνημα .

Η τρίτη επιλογή έχει να κάνει με το, όπως λένε και τα Αμερικανάκια «get real and get a life», αλλά με την εποικοδομητική έννοια και όχι με την ειρωνική. Έχει να κάνει με την συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι η αγορά πάντα θα έχει τα πάνω και τα κάτω, ότι το κράτος πάντα θα είναι διαφθερμένο και πάντα θα παρεμβαίνει στην αγορά πρός όφελος λίγων, ότι πάντα θα υπάρχουν φούσκες, ρωγμές στις υπερδιογκωμένες φούσκες και καταρρεύσεις. Ο κόσμος πρέπει να προσαρμοστεί με το να μάθει από μόνος του τί να κάνει σε αυές τις περιπτώσεις. Θέλεις μέσω της ενημέρωσης, θέλεις μέσω της προσωπικής μόρφωσης και διαβάσματος, θέλεις μέσω του να ακολουθείς ένα άλλο επιτυχημένο παράδειγμα, ο κόσμος τέλοσπάντων πρέπει να μάθει με κάποιον τρόπο το πώς αντιδρά κάποιος σε τέτοιου είδους περιστάσεις. Πρέπει δηλαδή να μάθουμε το πότε είναι η σωστή στιγμή για επένδυση σε κάτι και πότε δεν είναι.

Πρέπει να μάθουμε το τί μπορεί κάποιος να κάνει ώστε να μήν καταλήξουμε στο σημείο να έχουμε χάσει τελικά την σύνταξή, τον μισθό, την εργασία, την επιχείρηση χωρίς να έχει φροντίσει κάποιον άλλο εναλλακτικό τρόπο βιοπορισμού, ένα plan B. Στο τί μπορεί να κάνει ώστε να αυγατίσει το αποθεματικό του και όχι απλά να το καταναλώνει σταδιακά έως ότου στερέψει τελείως. Ότι το να βασίζεσαι στην ελπίδα ότι κάτι θα γίνει δέν είναι λύση. Ότι εάν συνεχίσει ο κόσμος να πιστεύει ότι το κράτος και οι τράπεζες ξέρουν τί κάνουν δέν θα βγάλει πουθενά. Και οι δύο κατέρρευσαν στην ουσία και είναι οι δύο μοναδικοί λόγοι για την κατάσταση τώρα.

Ακούστε με, η αγορά δέν είναι ποτέ ούτε καλή ούτε κακή. Η αγορά χαρακτηρίζεται συνήθως από τι κερδίζει και τί χάνει η πλεονότητα του κόσμου από αυτήν. Εάν οι 7 από τους 10 βγάζουν χρήματα από την αγορά τότε η αγορά χαρακτηρίζεται ώς καλή, εάν οι 7 στους 10 χάνουν τότε είναι κακή. Τί γίνεται όμως εάν οι 7 στους 10 έχουν τεχνιέντως παραπλανηθεί; Τί σημαίνει τότε ότι από την αγορά δέν βγαίνουν πλέον χρήματα; Λάθος. Βγαίνουν. Αυτή η περίπτωση σημαίνει απλά και μόνο ότι κάποιοι κοροιδέυουν κάποιους με το κλέβουν και να εκμεταλλεύονται την εμπιστοσύνη άλλων. Υπάρχουν δύο ειδών οικονομίες, η γενικότερη, η δημόσια-κρατική οικονομία ενός κράτους και η προσωπική οικονομία του εκάστοτε πολίτη.

Εάν η προσωπική οικονομία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την δημόσια τότε και η πρώτη μοιραία ακολουθεί την πορεία της δεύτερης. Εάν η δεύτερη ακμάζει τότε ακμάζει και η πρώτη και το αντίθετο. Εάν όμως η προσωπική οικονομία καταστεί το λιγότερο δυνατό συνδεδεμένη με την δημόσια-κρατική τότε η πορεία της δέυτερης επηρεάζει την πρώτη κατά ένα πολύ ελάχιστο και εύκολα διαχειρήσιμο τρόπο. Με άλλα λόγια και για να το κάνω πιό λιανό. Σκεφτείται ένα αμάξι. Έχουμε το αμάξωμα-το σασί με ένα κινητήρα επάνω ανεξαρτήτου ισχύς, η ισχή δεν παίζει κανένα ρόλο και έχουμε και το γκάζι και το πόδι επίσης που πατάει το γκάζι. Εάν το πόδι πατάει διαρκώς το γκάζι τότε το αμάξι καταναλώνει πολύ και μας βάζει μέσα οικονομικά, εάν το πόδι δέν πατάει τόσο πολύ το γκάζι τότε η διαχείρηση των εξόδων του αμαξιού γίνεται ευκολότερη. Είτε το ένα γίνεται όμως είτε το άλλο, το αμάξι, το σασί και ο κινητήρας παραμένει αμάξι, σασί και κινητήρας και αυτά υπάρχουν απλά και μόνο για να το διαχειριστεί κάποιος κατά το δοκούν.

Η αξία και οι δυνατότητές αυτών όμως παραμένουν ίδιες ανεξάρτητα από την χρήση του χρήστη. Η αγορά είναι αγορά, το τί βγάζεις και τίχάνεις εσύ από αυτή είναι άλλο θέμα.

Ο καθένας με τον τρόπο του, με την εμπειρία του και με τις δεξιότητές του πρέπει να κάνει τα εξής: Να γίνει παραγωγικός. Για να γίνει κάποιος παραγωγικός πρέπει να γίνει πρώτα λύτης προβλημάτων. Όχι μόνο να λύσει τα προσωπικά του προβλήματα αλλά και αυτό που θα παράξει και θα προσφέρει στον κόσμο πρέπει και αυτό να λύνει τα προβλήματα των υπολοίπων για να έχει τύχη το προιόν η η υπηρεσία αυτή. Μοναδικό βιώσιμο πλάνο αυτή την στιγμή είναι ένα πλάνο που δέν σε κάνει γρήγορα πλούσιο και δέν είναι αψε ξύσε. Τέρμα με το ξυστό, τέρμα με τις αρπαχτές. «Μπορείς να κοροιδέψεις κόσμο για κάποιον καιρό αλλά δεν μπορείς να κοροιδέψεις όλον το κόσμο για πολύ καιρό: Bob Marley» Πρέπει να παράσχεις χρήσιμη υπηρεσία στον κόσμο. Πρέπει να υπολογίσεις ότι πουθενά δέν υπάρχει εργασιακή σταθερότητα αυτή την στιγμή. Κάνε ένα άλμα εμπρός με το μυαλό για το πού θα οδηγηθεί η αγορά σε λίγο καιρό και προσέφερε από τώρα εκείνο που θα χρειάζεται ο κόσμος σε λίγο καιρό μαζικά. «SKIP AHEAD». Γίνεται εφευρητικοί, υπάρχουν πάντα εναλλακτικές.

Τα προβλήματα του σήμερα είναι το βήμα της λύσης αύριο. Η Ελλάδα μας παρέχει όλα εκείνα τα μέσα για την επίτευξη αυτού του προβλήματος. Τα εργαλεία και τα μέσα αυτά είναι κάτω από τα μάτια μας και δέν τα βλέπουμε. Ότι είναι δεδομένο για σένα επειδή το έχεις στα πόδια σου και δέν το δίνεις σημασία δεν σημαίνει ότι είναι δεδομένο και για τον άλλο και για τον ξένο π.χ. Ακούτε τις συμβουλές επιτυχημένων και εύστροφων ανθρώπων. Η Ελλάδα έχει πολλούς από αυτούς.

Στο εξωτερικό ένας εύστροφος άνθρωπος διαφέρει και κάνει αμέσως διαφορά, εδώ δέν κάνει καμία, τυχαίο; Μια καλή προσφορά προιόντος ή υπηρεσίας πρέπει να έχει παντα μέσα της μεγάλη αξία για τους άλλους. Να γίνεται ρεαλιστικά αισιόδοξοι και όχι λόγω χαρακτήρα και ζωδίων. Δέν ισχύουν τα ζώδια ούτε και οι προκαταλήψεις. Προσθέστε αξία με την ύπαρξή σας σε οποιονδήποτε τομέα η δεξιότητα σας, σας υποδείξει. Διαφημίστε την προσπάθεια σας, το προιόν ή την υπηρεσία σας. Μάθετε να κινείστε γρήγορα και αποτινάξτε τα βαρίδια της ακινησίας λόγω κατάθλιψης. Το φάρμακο της κατάθλιψης είναι η παραγωγικότητα και η αίσθηση ότι είναι κάποιος χρήσιμος. Προσφέρετε υπηρεσίες στους συνανθρώπους σας με το παρέχετε όσο περισσότερη υπηρεσία μπορεί να προσφερθεί από έναν άνθρωπο σε έναν άλλο. Απαιτούνται φούλ έξτρα υπηρεσίες σε οικονομικές τιμές. Μπορεί να γίνει και πάντα μπορούσε. Γίνεται ευέλικτοι και δημιουργηκοί. Απαιτείται εντιμότητα και και ειλικρίνεια στον πελάτη. Ακολουθήστε το όνειρο, το hobby και την δεξιότητά σας.

Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα αλλά σταματώ εδώ γιατί γνωρίζω ήδη ότι ο κόσμος μόνο και μόνο που είδε ένα τόσο μεγάλο άρθρο (2,5 σελίδες) δέν μπηκε κάν στην διαδικασία να το διαβάσει. Για όσους μπήκαν ελπίζω κάπου και σε κάποιο σημείο να σας έδωσα μια ιδέα ή μια μικρή βοήθεια για το τί μπορείτε εσείς να κάνετε για τους εαυτούς σας πρωτίστως. Η ζωή συνεχίζεται, η ζωή δέν θα σταματήσει επειδή κάποιοι αποφάσισαν να μας σταματήσουν τις ζωές. Αντιδράστε αναλόγως. Το χειρότερο πράγμα που μπορούμε σαν Ελληνες να κάνουμε αυτή την στιγμή είναι να μήν κάνουμε τίποτα. Κάντε και άς μήν βγεί, κάντε όμως.

Ο Θεός να μας ευλογεί και να μας φωτίζει όλους να ανταπεξέλθουμε στις μεγάλες δυσκολίες που όλοι μας αντιμετωπίζουμε.. Αμήν.
Βασίλης Παπαδόπουλος.