«Θρησκεία χωρίς Θεό» Η νέα τάξη στον αγλλοσαξονικό κόσμο

Πορφύρης Δ Σταφυλά Π
Σε άρθρο τους ανήμερα τα Χριστούγεννα οι Τhe New Yorks Times που επιγράφουν « Θρησκεία χωρίς Θεό » προτείνουν μια εναλλακτική ψευδοδιανοουμενίστικη ελιτίστικη προσέγγιση του θείου ή απλά την καταγράφουν ;

« Αυτή την χρονιά η οικογένειά μας θα πάει στην εκκλησία » ξεκινάει περαπλανητικά το άρθρο……. στη συνέχεια η αρθρογράφος διευκρινίζει ότι πρόκειται για μια εκκλησία που ακολουθεί τον ουνιταρισμό. Ο ουνιταρισμός στη σύγχρονη εποχή προέκυψε από αυτούς που απέρριψαν την τριαδολογική θεολογία για την δογματική αρχή ότι ο Θεός είναι ένας κατ΄ απολυτότητα και δεν διακρίνεται σε 3 υποστάσεις.Μοναδιστές.

Στον 14ο αιώνα η Ουνιταριστική Εκκλησία έγινε ένα μέρος για τους διανοούμενους που ήταν σκεπτικιστές ως προς τις θρησκευτικές πεποιθήσεις αλλά απ΄την άλλη ήθελαν να προσκολληθούν στην πίστη κατά κάποιον τρόπο.

Ένας από αυτούς που στρέφεται στον ουνιταρισμό είναι ο Charles Darwin… « Η μητέρα μου είναι η κόρη ενός βαπτιστή πάστορα» συνεχίζει η αρθρογράφος και θεολογικά μιλώντας το μαύρο πρόβατο της οικογένειά της.Αυτή θέλει να πηγαίνει εκκλησία αλλά δεν είναι σίγουρη αν θέλει να ακολουθήσει έναν Θεό. Η Διακήρυξη της σύγχρονης Unitarian Universalist Association’s δεν αναφέρεται καθόλου και σε κανέναν Θεό. Συμβαίνει αυτό το είδος πίστης σ΄έναν Ουδέτερο Θεό να αναπτύσεται γρήγορα συχνά αποδίδοντας στο Θεό τον ελαχιστότερο δυνατό ρόλο κατά τους ουνιταριστές. Άθεες υπηρεσίες αναφύονται σε όλην τη χώρα ακόμη και στις ζώνες τις Βίβλου.

Aρκετοί από αυτούς σχετίζονται με την Sunday Assembly που ιδρύθηκε στην ΜΒρετανία από 2 ηθοποιούς τους Sanderson Jones και Pippa Evans.Αυτοί ήταν ομολογημένα άθεοι.Ωστόσο δημιούργησαν ένα κίνημα που προσέλκυσε χιλιάδες άτομα σε events με μουσική,κηρύγματα,αναγνώσεις,κι αν κρίνουμε από τις φωτογραφίες συνοδεύτηκαν από κύματα υψωμένων χεριών. Υπάρχουν περίπου 200 συναθροίσεις της Sunday Assembly σε όλον τον κόσμο. Μια τέτοια συγκέντρωση την τελευταία χρονιά στο Los Angeles προσέλκυσε εκατοντάδες συμμετέχοντες. »

“Πώς κατανοείται η ανάγκη για την οργάνωση μιας εκκλησίας που έχει μια πίστη διστακτική έως ανύπαρκτη ;Ένα μέρος της απάντησης σε αυτό το ερώτημα έγκειται στην αναζήτηση μιας κοινότητας” απαντάει η αρθρογράφος.Το άλλο μέρος της απάντησης είναι η αξία του τελετουργικού αυτού καθ’ εαυτού. Σύμφωνα με το έργο “The Archetypal Actions of Ritual,” δύο ανθρωπολόγων των

Caroline Humphrey και James Laidlaw, η αξία του τελετουργικού δεν έχει να κάνει με την έκφραση της θρησκευτικής στράτευσης,δέσμευσης αλλά με το γεγονός ότι κατά κάποιον τρόπο σηματοδοτεί τη στιγμή της καθημερινότητας ως διαφορετική και σε αναγκάζει να την αποδεχθείς ως σημαντική.”

Στη ΜΒρετανία όπου το ποσοστό του αθεισμού είναι υψηλότερο αυτού των ΗΠΑ οργανώσεις έχουν αναλάβει τελετές για μη πιστούς. Όπως η άθρησκη οργάνωση Βρετανική Ανθρωπιστική Ένωση του Matthew Engelke που το 2011 αριθμούσε 12 000 μέλη.Η ένωση αναλώνεται σε αντιθρησκευτική δράση.Θέλουν να σταματήσει η χρηματοδότηση των ομολογιακών σχολείων από το κράτος κ.α ενώ παράλληλα αναλαμβάνουν ταφές ,γάμους και βαπτίσεις.Το 2011 τέλεσαν 9.000 ανάλογα τελετουργικά. ( Τhe New Yorks Times 25/12/14)

To shopping therapy των θρησκειών καλά κρατεί.Ως και η μη θρησκεία θρησκειοποιείται προκειμένου να υποσκελιστεί η θρησκεία.

ΠΗΓΗ