Η … Συνωμοσιολογία των Ολυμπιακών Τελετών του Λονδίνου

Τις παρακολούθησαν σχεδόν ένα δισεκατομμύριο θεατές κι από τις πέντε ηπείρους. Μιλάμε για τις τελετές έναρξης και λήξης των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 που για μερικές ώρες αποτέλεσαν το κεντρικό σημείο της προσοχής ολόκληρής της υφηλίου. Όπως και στα περισσότερα παραδείγματα που έχουν μεγάλη τηλεοπτική ακροαματικότητα, τα μηνύματα της παγκόσμιας ελίτ, τα σύμβολα και η ατζέντα τους ήταν μέρος του θεάματος. Σας παρουσιάζουμε την συνωμοσιολογία πίσω από τους αποκρυφιστικούς συμβολισμούς των τελετών έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012.

Είναι γεγονός πως για μεγάλη μερίδα ανθρώπων αυτές οι τελετές αποτελούν καθαρά παγανιστικές εκδηλώσεις με αποκρυφιστικό και σκοτεινό κυρίως περιεχόμενο.
Οι τελετές των Ολυμπιακών Αγώνων είναι ένα από τα γεγονότα που έχουν τη μεγαλύτερη ακροαματικότητα στην τηλεόραση σε όλο τον κόσμο. Είναι μία εξαιρετική ευκαιρία για τη χώρα που φιλοξενεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες εκείνη τη χρονιά να προβάλλει το μεγαλείο της με την παρουσίαση μίας μεγάλης, πλούσιας και φαντασμαγορικής τελετής. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Λονδίνο φέτος δεν ήταν η εξαίρεση στον κανόνα, καθώς είδαμε την ιστορία της Αγγλίας, τον πολιτισμό της και τα επιτεύγματά της που παρουσιάστηκαν και χειροκροτήθηκαν σε μεγάλο βαθμό.
Μερικές στιγμές ήταν εντυπωσιακές και άλλες αστείες. Άλλες ήταν σκοτεινές και σοκαριστικά ενοχλούσαν. Άλλες στιγμές ήταν φορτωμένες με αρκετούς συμβολισμούς αντικατοπτρίζοντας την αποκρυφιστική ατζέντα της ελίτ. Δεδομένου ότι το Λονδίνο είναι μία από τις πρωτεύουσες ισχύος στον κόσμο θα προκαλούσε έκπληξη αν ο συμβολισμός και η φιλοσοφία της παγκόσμιας ελίτ δεν ήταν συνυφασμένα τόσο την τελετή έναρξης όσο και στην τελετή λήξης.
Φυσικά, δεν ήταν όλα συμβολικά και με μία έννοια δεν παρουσιάζονταν όλα όπως είναι στην πραγματικότητα, αλλά καθώς περνούσε η ώρα, υπήρχε μία σειρά σημαντικών συμβολισμών που σκοπό είχε να περάσει στα δισεκατομμύρια των θεατών ανά των κόσμο, συνειδητά μα περισσότερο υποσυνείδητα. Ας δούμε μαζί μερικούς από τους πιο χαρακτηριστικούς αυτούς συμβολισμούς.

 

 

Τελετή Έναρξης: Οι τελετές έναρξης και λήξης ήταν δημιούργημα του Danny Boyle, σκηνοθέτη τόσο των ταινιών Trainspotting και Slumdog Millionaire. Υπό τον τίτλο “Τα Νησιά των Θαυμάτων” η τελετή έναρξης είχε στο επίκεντρό της την ιστορία της Αγγλίας και τους ηθοποιούς που την επηρέασαν. Το ταξίδι ξεκίνησε στην αρχαία και μυθική Αγγλία, μετά πέρασε στη βιομηχανική και κατόπιν στη σύγχρονη εποχή. Η αφήγηση αυτής της ιστορίας εμπεριείχε συγκεκριμένους συμβολισμούς και αναφορές που σχετίζονται με το αποκρυφιστικό προφίλ της Μ. Βρετανίας.
Η Πράσινη και Χαρούμενη Γη: Η τελετή ξεκίνησε παρουσιάζοντας την αγροτική πλευρά της Αγγλίας με γεωργούς και παίκτες του κρίκετ. Υπήρχαν τόσο πολλά σύμβολα που παραπέμπουν σε αυτό το αρχαίο μυστικιστικό σύνολο. Το κεντρικό σημείο προσοχής σε αυτή τη σκηνή ήταν ο λόφος που υποτίθεται ότι είχε μαγικές ιδιότητες. Το όνομά του ήταν Glastonbury Tor.

Ο μυθικός αυτός λόφος με το σπειρωειδές σχήμα όντως “κοιτάει” από ψηλά την αγροτική Αγγλία.
Η αναπαράστασή του λόφου στην τελετή συμπληρωνόταν από μία γιγάντια βελανιδιά,
ένα δέντρο που θεωρείται ιερό από τους Κέλτες Δρυϊδες
και αποτελεί αναπαράσταση της Ύψιστης Θεότητας.

Το Glastonbury Tor είναι ένα από τα αρχαιότερα και ιερότερα μέρη στην Αγγλία. Θεωρείται ότι βρίσκεται στο σημείο που διασταυρώνονται πανίσχυρες powerful ley lines και συνδέεται με μία σειρά μυθικών ιστοριών και θρύλων. Για παράδειγμα, θεωρείται ότι είναι το Άβαλον από το μύθο του βασιλιά Αρθούρου και των 12 ιπποτών του, μία ιστορία που στην εσωτερική της εκδοχή συνδέεται με τον ήλιο και τα 12 σημεία του ζωδιακού κύκλου.
Ένας άλλος θρύλος αναφέρει ότι ο Ιωσήφ από την Αριμαθεία—το γνωστό πρόσωπο από τον κύκλο ζωής του Ιησού (ήταν θείος του) που ήταν έμπορος χαλκού—πήρε μαζί του τον νεαρό Ιησού σε ένα ταξίδι του στο Glastonbury. Αργότερα επέστρεψε στο μέρος και πέταξε το δισκοπότηρο που χρησιμοποίησε ο Ιησους στο Μυστικό Δείπνο (το περίφημο Holy Grail) μέσα σε ένα πηγάδι—στο Chalice Well, μία περιοχή του Glastonbury που φημολογείται ότι έχει μαγικές δυνάμεις. Οι αρχαιολόγοι έχουν επίσης ανακαλύψει ότι η ανοικοδόμηση του αββαείου του Gastonbury έχει στοιχεία ιερής γεωμετρίας, “μία γνώση που παρουσιάζεται και τις πυραμίδες της Αιγύπτου” και κληροδοτήθηκε στις επόμενες γενεές μέσω των τεκτονικών ομάδων (ο πυρήνας του σύγχρονου Ελευθεροτεκτονισμού).

Στην φωτογραφία πάνω βλέπετε τον πραγματικό λόφο του Glastonbury Tor
που στην κορυφή του έχει την εκκλησία του St. Michael.
Ο λόφος έχει αποτελέσει πόλο έλξης για χριστιανούς προσκυνητές
και γίνονται κάθε χρόνο συγκεκριμένες τελετές που συνδέονται με την εναλλαγή των εποχών
από μάγους, μάγισσες, παγανιστές, καθώς και μία σειρά αποκρυφιστικών και πνευματικών φεστιβάλ.

Η παρουσία του Glastonbury Tor στο Ολυμπιακό Στάδιο παρουσιάζει σίγουρα ένα μυστικιστικό και εσωτερικό τόνο στην τελετή έναρξης. Καθώς άνθρωποι της υπαίθρου δουλεύουν στη γη και γυρνούν γύρω από γαϊτανάκια (τα οποία όλως τυχαίως έχουν ένα κοσμικό περιεχόμενο και συνδέονται με φαλλικά σύμβολα), ένα νεαρό αγόρι από το πλήθος σηκώνεται και τραγουδάει ένα κομμάτι από τον κλασσικό ύμνο της Αγγλίας με τον τίτλο Ιερουσαλήμ, έργο του William Blake.
Ο William Blake αναφέρεται συχνά σαν “οραματιστής” όπου το καλλιτεχνικό του έργο είναι σε μεγάλο βαθμό εμπνευσμένο από τον Δρυϊδισμός, τον Γνωστικισμό και τον Ελευθεροτεκτονισμό (έργο του είναι ο “Μέγας Γεωμέτρης” που κρατάει τον Μασονικό διαβήτη και βρίσκεται πάνω από το Rockefeller Center στη Νέα Υόρκη.
Παρόλο που μερικά από τα έργα του έχουν χριστιανικές αναφορές, συχνά παρουσιάζονται από την οπτική γωνία των Γνωστικών και ακολουθούν μία εσωτερική αποκρυφιστική παράδοση. Το έργο Ιερουσαλήμ αναφέρεται στην αποκρυφιστική ιστορία που αναφέραμε παραπάνω, δηλ. την επίσκεψη του Ιησού στην “πράσινη και ευχάριστη γη” του Glastonbury μαζί με το θείο του, τον Ιωσήφ από την Αριμαθεία.

“΄Αραγε αυτά τα πόδια τα παλιά χρόνια
περπάτησαν πάνω στα πράσινα βουνά της Αγγλίας;
Και βρέθηκε ο ιερός Αμνός του Θεού
Στα όμορφα πράσινα λιβάδια της Αγγλίας;
Και έλαψε η Θεία Όψη
Πάνω από τους συννεφιασμένους λόφους μας;
Και χτίστηκε άραγε η Ιερουσαλήμ εδώ
Ανάμεσα σε αυτά τα σκοτεινά Σατανικά εργοστάσια;

Το ποίημα ρωτάει αν ο Ιησούς περπάτησε ποτέ στην Αγγλία και αν ίδρυσε τη Νέα Ιερουσαλήμ (όπως περιγράφει η Αποκάλυψη) ανάμεσα σε αυτά “τα σκοτεινά Σατανικά εργοστάσια.” Αυτή η αινιγματική έκφραση λέγεται ότι αναφέρεται στη βιομηχανική επανάσταση της Αγγλία και τα σκοτεινά κτήρια που ήρθαν με αυτή. Όλως τυχαίως το επόμενο κομμάτι της τελετής έναρξης περιγράφει την ανοικοδόμηση αυτών των “σκοτεινών Σατανικών εργοστασίων.”
Η Βιομηχανική Επανάσταση: Μετά το τέλος μίας σειράς ύμνων, οι άνδρες πετούν στον αέρα τα ψηλά καπέλα τους και μπαίνουν μέσα στην Πράσινη και Χαρούμενη Γη της Αγγλίας για να φέρουν μία σημαντική αλλαγή.

Οι άνδρες με τα ψηλά καπέλα εποπτεύουν τη γη και ανταλλάσσουν χειραψίες.
Πρόκειται για μία μικρή ομάδα της ελίτ που θα συνεργαστεί για τη βιομηχανική επανάσταση
και θα βάλει τις μάζες να δουλέψουν.

Οι άνδρες αυτοί οδηγούνται από τον μηχανικό Isambard Kingdom Brunel που στέκεται στη βάση του λόφου Tor και εκφωνεί ένα απόσπασμα από το το έργο του Σαίξπηρ The Tempest. Η βελανιδιά τότε ανυψώνεται από το έδαφος και χιλιάδες εργάτες βγαίνουν κάτω, οι οποίοι ξεκινούν τη μεταμόρφωση της Αγγλικής γης.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθούν κάποια νέα στοιχεία. Αρχικά, ο μύθος του Βασιλιά Αρθούρου αναφέρει ότι στην κορυφή του λόφου Tor υπήρχε είσοδος για την Annwn, μία αρχαία λέξη για να περιγράψει τον Κάτω Κόσμο. Δεύτερον, ο επίσημος τίτλος για το συγκεκριμένο κεφάλαιο για τη βιομηχανική επανάσταση της τελετής έναρξης ήταν Πανδαιμόνιο, που είναι και το όνομα της Κόλασης από το κλασσικό έργο του Μίλτωνα, Χαμένος Παράδεισος.
Η ίδια η λέξη Πανδαιμόνιο είναι σύνθετη, ένας συνδυασμός του ονόματος του θεού Πάνα και της λέξης “δαίμων.” Τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν ότι τελικά το Λονδίνο δεν έγινε η Νέα Ιερουσαλήμ (μία αλληγορία του παραδείσου) όπως αναφέρει ο ύμνος στο ποίημα του Blake, αλλά στην κυριολεξία έγινε η επίγεια κόλαση. Όλο αυτό το πανδαιμόνιο το έφερε μία χούφτα ανδρών που ανήκουν στην ελίτ που έφερε χιλιάδες εργάτες από τον κάτω κόσμο για να οικοδομήσουν τη βιομηχανική Αγγλία.

Μετά από αυτά δεν χωράει πια αμφιβολία ότι η πτώση των μοναρχιών
και η στροφή προς τη βιομηχανική επανάσταση του 18ου αιώνα
επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τις μυστικές εταιρείες
όπως οι Ελευθερωτέκτονες της Μεγάλης Ανατολής και οι Βαυαροί Πεφωτισμένοι
που πρέσβευαν “unshackling of science” and a “new age of Reason”.

Το ξεδίπλωμα του “Πανδαιμόνιου”: παρουσιάζονται δύο πολύ ξεχωριστές ομάδες,
εκείνη της “Σκεπτόμενης Ελιτ,” που παίρνει αποφάσεις και επιβλέπει τα έργα
και εκείνη η ομάδα των “εργατών” που εργάζονται και εκτελούν εντολές.
Όλα αυτά συμβαίνουν στο Ολυμπιακό Στάδιο που είναι περικυκλωμένο από γιγαντιαία τρίγωνα
που έχουν φωτισμένη την κορυφή τους, το κλασικό σύμβολο της άρχουσας ελίτ που ελέγχει τις μάζες.

Η τελευταία σκηνή του Πανδαιμόνιου είναι μία μεγάλη αναστατωμένη γκρίζα μάζα από “Σατανικούς Μύλους”
και επτά καμινάδες σαν φαλλοί που βγάζουν καπνό.

Δεν θα μπορούσατε να αφήστε τα παιδιά ήσυχα !!! Το επόμενο κομμάτι της τελετής εξυμνεί το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Αγγλίας και το Νοσοκομείο του Great Ormond Street. Το σκηνικό αποτελείται από άρρωστα παιδιά πάνω σε κρεβάτια νοσοκομείου με χαρακτήρες βγαλμένους από την παιδική λογοτεχνία της Αγγλίας. Όλο αυτό το κομμάτι ήταν αρκετά περίεργο και έβγαζε μία μαυρίλα από την αρχή καθώς ξεκίνησε με το μουσικό θέμα από την ταινία “Ο Εξορκιστής”. Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζεται πρόκειται για μία ταινία που ένα παιδί βρίσκεται υπό την κατάληψη του Διαβόλου. Όπως και να το κάνεις η επιλογή αυτή είναι το λιγότερο περίεργη.
Στη συνέχεια νοσοκόμες βάζουν τα παιδιά για ύπνο. Τότε εμφανίζεται η συγγραφέας του Χάρυ Πότερ J.K. Rowling και διαβάζει ένα από απόσπασμα από τον Πίτερ Παν θυμίζοντας τη χώρα του Ποτέ-Ποτέ, η οποία γίνεται πραγματική “δύο λεπτά αφού πας για ύπνο.” Δεν μπορώ να πω αν όλο αυτό έγινε επίτηδες, αλλά πολλά από τα στοιχεία του σκηνικού, κυρίως η ομάδα των απροστάτευτων παιδιών σε ένα νοσοκομείο που διαβάζει παραμύθια και η ιδέα μίας θολούρας μεταξύ του που είναι η πραγματικότητα και που η φαντασία.
Όλα αυτά συνδέονται με τον νοητικό προγραμματισμό και έλεγχο. Με τον ίδιο τρόπο τα έργα ο Μάγος του Οζ και η Αλική στη Χώρα των Θαυμάτων έχουν χρησιμοποιηθεί για νοητικό προγραμματισμό, το ίδιο και η ιστορία του Πίτερ Παν έχει χρησιμοποιηθεί κατά κόρον για τον ίδιο σκοπό και τα θύματα του προγραμματισμού αυτού υποβάλλονται συνεχώς στην ιδέα της απόδρασης για τη “Χώρα του Ποτέ-Ποτέ,” επιφέροντας με αυτόν τον τρόπο την επιδιωκόμενη αποσύνδεση από την πραγματικότητα.

Στη φωτογραφία ένα παιδί διαβάζει Πήτερ Παν.
Στη σελίδα βλέπουμε τον τρομακτικό Κάπταιν Χουκ που στέκεται δίπλα σε ένα παιδί
… δεμένο σε ένα κρεβάτι;

Σύμφωνα με τον Franz Springmeier, στο πρόγραμμα Monarch χρησιμοποιείται η τεχνική που ονομάζεται “Προγραμματισμός Πήτερ Παν,” όπου ο Κάπταιν Χουκ αντιπροσωπεύει τον χειριστή. Μετά την παρουσία της J.K.Rowling ορδές από σκοτεινούς χαρακτήρες της Αγγλικής λογοτεχνίας μπαίνουν στην σκηνή, κυνηγούν τα παιδιά και τα κατατρομάζουν.

Λες και βρίσκεται κάτω από τα μάγια του Βόλντεμορτ,
βλέπετε στην φωτογραφία το κρεβάτι αυτού του μικρού κοριτσιού να ίπταται πάνω από το έδαφος.
Άραγε να πρόκειται για την αποσύνδεση που παρουσιάζεται μετά από έντονο τραύμα;

Ενώ οι σκοτεινοί χαρακτήρες τρέχουν ξωπίσω από τα παιδιά, οι νοσοκόμες είναι ακινητοποιημένες και αδύναμες σαν να λένε ότι “αυτοί που εργάζονται στον τομέα της υγείας δεν μπορούν να κάνουν τίποτα όταν ο νοητικός έλεγχος της ελίτ συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες.” Ευτυχώς μία σειρά από ιπτάμενες Μαίρη Ποππινς πετούν και διώχνουν μακριά τους τρομακτικούς χαρακτήρες. Τότε ένα αρκετά μεγάλο και τρομακτικό μωρό εμφανίζεται πάνω στη σκηνή. Διάβασε Η Mary Poppins, οι Απαγωγές από εξωγήινους και ο Gurdijff
Είναι η ιδέα μου ή αυτό το γιγαντιαίο μωρό έχει ένα μεγάλο “κενό” στο μέτωπό του; Ο περίεργος συνδυασμός των παιδιών στο νοσοκομείο και τα παραμύθια μπορεί να είναι ένας αρκετά έξυπνος τρόπος να συνδυαστούν δύο πολύ σημαντικές πτυχές της Βρετανικής κουλτούρας. Επίσης, όμως μπορεί να είναι ένας νοσηρός τρόπος αναφοράς στο πρόγραμμα νοητικού ελέγχου Monarch. Μετά από αυτά περνάμε στον Mr. Bean!
Μείνε Κοντά μου: Λίγο πριν την Παρέλαση των Χωρών, στην τελετή παρουσιάστηκε ένα σκοτεινό μέρος που μπέρδεψε, αλλά και ενόχλησε περισσότερους από μόνο μερικούς θεατές. Υποτίθεται ότι ήταν αφιερωμένο στις βομβιστικές επιθέσεις που έγιναν στο Λονδίνο στις 7 Ιουλίου του 2005, αλλά είχε μία αρκετά μαύρη οπτική. Επίσης, για άλλη μία φορά είδαμε ένα αθώο παιδί να γίνεται θύμα των σκοτεινών δυνάμεων. Παρόλο το γεγονός ότι σε όλη αυτή τη διάρκεια ακουγόταν ο χριστιανικός ύμνος Abide With Me (Μείνε Κοντά μου), η αίσθηση ήταν αρκετά περίεργη σαν να παρακολουθούσαμε κάποια αποκρυφιστική τελετή παιδικής θυσίας.
Στο σκηνικό υπήρχαν μία σειρά χορευτών που χόρευαν με πυρετώδεις ρυθμούς κάτω από μία τεράστια πορτοκαλί σφαίρα που έμοιαζε με τον ήλιο. Τότε το νεαρό αγόρι εμφανίστηκε και φαινόταν ότι ήταν χαμένο και μπερδεμένο. Ένας από τους χορευτές το πλησίασε και φαίνεται ότι πήρε από αυτό κάτι πολύτιμο.

Ο χορευτής παίρνει από το νεαρό αγόρι μία φανταστική σφαίρα,
που μπορεί να αντιπροσωπεύει τη δική του ζωτική ενέργεια ή απλά την ψυχή του.
Ο χορευτής παίρνοντας την παιδική ψυχή, το χλευάζει και την παίρνει μακριά του.
Το αγόρι επιχειρεί να την πάρει πίσω, αλλά μάταια.
Δεν μπορεί να το κάνει. Προφανώς απογοητευμένο και παραιτημένο από το έργο του,
το παιδί αγκαλιάζει τον χορευτή που του έκλεψε την ψυχή.

Στην φωτογραφία το αγόρι αγκαλιάζει τον άνδρα που το παγίδευσε
και τελικά τον ενσωμάτωσε στην “σκοτεινή πλευρά.”

Στο τέλος της σκηνής το αγόρι είναι στο κέντρο των χορευτών και σηκώνει τα χέρια του σαν να λέει “ξαναγεννήθηκα στην σκοτεινή πλευρά.” Κάνοντας αυτή την ανατριχιαστική διαπίστωση, οι αθλητές μπαίνουν στο στάδιο.
Έθνη και Φλόγες: Όπως συνηθίζεται, η Παρέλαση των Αθλητών γίνεται με σειρά, με την κάθε χώρα να μπαίνει χωριστά στο στάδιο σε αλφαβητική σειρά σε αντίθεση με την τελετή λήξης. Κάθε σημαία της χώρας τότε τοποθετείται στους πρόποδες του Tor, κάτω από τη μαγική βελανιδιά.
Μόλις τελείωσε η παρέλαση, η τελετή επικεντρώθηκε στη φοβερή δάδα και στη “φλόγα που ποτέ δεν σβήνει.” Ο αποκρυφιστικός συμβολισμός πίσω από Once that was accomplished, the ceremony then focused on the almighty torch and the “fire that never dies.” Η τελετή τελείωσε με το άναμμα της Ολυμπιακής φλόγας που την συνέθεταν πέταλα που αντιπροσώπευαν κάθε έθνος που ήταν παρόν στους Ολυμπιακούς.

Αν το έβλεπε κανείς από ψηλά, το Ολυμπιακό Στάδιο
έμοιαζε με ένα γιγαντιαίο μάτι του οποίου η ίριδα ήταν φλεγόμενη.
…και πράγματι ΚΑΤΙ παρακολουθούσε από ψηλά

Σε συνδυασμό με τις παρούσες πυραμιδοειδείς κατασκευές γύρω από το Στάδιο, το γεγονός αποτελεί έναν μεγάλο ύμνο για την ελίτ των Illuminati. Δύο εβδομάδες μετά στην τελετή λήξης ο αντίστοιχος συμβολισμός ήταν σε άλλο επίπεδο.
Η Τελετή Λήξης: Σε αντίθεση με την τελετή έναρξης που αφορούσε το παρελθόν, η τελετή λήξης είχε εικόνες από το μέλλον … όπως όμως το φαντάζεται η ελίτ. Χωρίς να διαφέρει από την τελετή έναρξης και εδώ ακούσαμε αρκετή Βρετανική μουσική. Δεν θα αναφερθω σε αυτό το κομμάτι και θα επικεντρωθώ στην ουσία της τελετής αυτής: τη δόξα της Νέας Τάξης των Πραγμάτων των Illuminati.
Τιμήστε τους Illuminati: Σε αντίθεση με την τελετή έναρξης, η τελετή λήξης αφορούσε το ανακάτεμα όλων των εθνών σε μία γιγάντια παγκόσμια κοινότητα—ένας από τους στόχους της Νέας Τάξης Πραγμάτων. Ενώ στην έναρξη των αγώνων οι αθλητές εισήλθαν στο Στάδιο μαζί με τη σημαία της χώρας τους και μία ταμπέλα που έγραφε το όνομα της χώρας τους, όλα αυτά απείχαν από την τελετή λήξης. Όλα και όλοι ήταν ανακατεμένοι. Τότε παρακολουθήσαμε ένα περίεργο κομμάτι στην τελετή.

Καλλιτέχνες χρησιμοποίησαν μπλοκς για να χτίζουν μία πυραμίδα στο κέντρο της σκηνής
και στην κυριολεξία άρχισαν να τη λατρεύουν.

“Όλοι προσκυνάμε τη φοβερή πυραμίδα των Illuminati pyramid”.
Το ίδιο περίεργο σκηνικό συνεχιζόταν για αρκετά λεπτά.

“Φαντάσου”  Η παράσταση με τη μουσική ξεκίνησε με ένα πολύ χαρακτηριστικό τραγούδι του John Lennon’s Imagine, και μάλιστα μία συγκεκριμένη στροφή που από μερικούς θεατές θεωρήθηκε άσχετη με το κλίμα την Ολυμπιακής τελετής.
…και για να δοθεί έμφαση σε αυτό το κομμάτι και στους στίχους είδαμε και τον ίδιο τον John Lennon σε προβολή να τους τραγουδάει:

Φαντάσου ότι δεν υπάρχουν χώρες,

Δεν είναι δύσκολο

Δεν θα υπήρχε λόγος για φόνο ή για θάνατο

Ούτε και κάποια θρησκεία

Φαντάσου ότι όλοι οι άνθρωποι να ζουν ειρηνικά.

Μπορείς να πεις ότι είμαι ονειροπόλος,

Αλλά δεν είμαι και ο μοναδικός.

Ελπίζω κάποια μέρα να πάρεις το μέρος μας

Και ο Κόσμος να γίνει Ένας.

Φαντάσου να μην υπάρχει ιδιοκτησία

Αναρωτιέμαι αν μπορείς να το κάνεις.

Δεν θα υπήρχε απληστία και πείνα,

Μία αδελφότητα για τον Άνθρωπο.

Φαντάσου όλους τους ανθρώπους να μοιράζονται τον κόσμο.

Κάτω από την Ολυμπιακή Φλόγα, βλέπετε όλες τις χώρες
που τις αντιπροσωπεύουν μικρά παιδιά να τραγουδούν σαν “Ενας” το Imagine.

Σε μία στιγμή όπως οι Ολυμπιακοί Αγώνες όπου οι άνθρωποι από όλες τις χώρες και τις θρησκείες βρίσκονται μαζί, αυτοί οι στίχοι είναι άκαιροι. Πολύ πιο σημαντικό όμως είναι το γεγονός ότι η ανυπαρξία κρατών, θρησκειών, ιδιοκτησίας και ο κόσμος “σαν ένας” είναι ένας καλός τρόπος περιγραφής του παγκόσμιου σοσιαλιστικού συστήματος που θέλει να δημιουργήσει η ελίτ στη Νέα Τάξη Πραγμάτων. Άραγε φανταζόταν ο Lennon μία μυστική ομάδα πολιτικών και τραπεζιτών σε αυτόν τον τέλειο κόσμο τους; Μάλλον όχι, αλλά όταν είσαι ήδη νεκρός από το χέρι ενός MK-Ultra, η ελίτ μπορεί να κάνει ό,τι θέλει τόσο με τη δουλειά σου όσο και με τις ιδέες σου.
Ας λατρέψουμε τη Φλόγα για περίπου μισή ώρα: Μετά από ένα αρκετά μεγάλο μουσικό πρόγραμμα, η τελετή επικεντρώθηκε στην Ολυμπιακή Φλόγα. Πριν αυτή σβήσει, άνοιξε ελαφρά και ένας φλεγόμενος φοίνικας.

Σαν να αναδύεται από τα φλεγόμενα πέταλα που αντιπροσωπεύουν τα έθνη στον κόσμο,
ένας φοίνικας εμφανίζεται. Το σύμβολο του φοίνικα, του πουλιού που αναγεννάται από τις στάχτες του
είναι αρκετά σημαντικό για τις αποκρυφιστιστικές κοινότητες και επομένως και την ελίτ.

“Ο φοίνικας είναι το πιο διαδεδομένο σύμβολο από όλα τα πλάσματα που δημιουργήθηκαν στα αρχαία Μυστήρια με σκοπό να αποκρύψουν μεγάλες αλήθειες της εσωτερικής φιλοσοφίας. (…) Οι Ερμητικοί του Μεσαίωνα θεωρούσαν το φοίνικα σαν το σύμβολο της ολοκλήρωσης της αλχημικής μεταστοιχείωσης, μία διαδικασία που ισοδυναμεί με την ανθρώπινη αναγέννηση. Το όνομα του φοίνικα έχει επίσης δοθεί σε μία από τις μυστικές αλχημικές φόρμουλες. (…) Στα Μυστήρια συνήθως οι μυημένοι ονομάζονταν φοίνικες ή εκείνοι που είχαν ξαναγεννηθεί, γιατί όπως η φυσική γέννηση δίνει τη συνείδηση στον άνθρωπο στο φυσικό κόσμο, έτσι και ο νεοφώτιστος μετά το πέρασμα των εννέα βαθμών που περνάει στη μήτρα των Μυστηρίων, γεννάται μέσα σε μία συνείδηση του Πνευματικού κόσμου.”  Manly P. Hall, Secret Teachings of All Ages

Ενώ ο φοίνικας αντιπροσωπεύει την πνευματική αναγέννηση σε ένα άλλο επίπεδο μπορεί επίσης να σημαίνει την αναγέννηση όλου του κόσμου από τις στάχτες του—μέσα στη Νέα Τάξη Πραγμάτων.

Σε αυτή τη γιγαντιαία τοιχογραφία που βρίσκεται στην αίθουσα του Συμβουλίου Ασφαλείας
των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη, βλέπετε έναν φοίνικα να αναγεννάται από τις στάχτες του.

Τα μεσάνυχτα η Ολυμπιακή φλόγα και τα πέταλα που αντιπροσώπευαν την κάθε χώρα σβήνουν αργά,
αλλά ο φοίνικας μένει αναμμένος.
Με άλλα λόγια, καθώς τα έθνη σβήνουν και ο κόσμος εξαφανίζεται η Νέα Τάξη Πραγμάτων θα αναδυθεί.
Μετά από αυτό βγαίνουν στη σκηνή οι Who!

Οι Ολυμπιακές Τελετές παραδοσιακά δείχνουν την ιστορία της χώρας που φιλοξενεί τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αλλά παράλληλα είναι και μία γιορτή για όσους είναι πίσω από αυτούς: την αποκρυφιστική ελίτ. Εφόσον το Λονδίνο είναι μία πρωτεύουσα ισχύος στον κόσμο με μία πλούσια αποκρυφιστική ιστορία που ξεκινά από τους Ναίτες Ιππότες έως τις Μασονικές στοές, και δεν ξεχνάμε φυσικά τις πιο εξέχουσες προσωπικότητες του αποκρυφισμού που ήταν δίπλα στη βασιλική οικογένεια τον John Dee και τον Sir Francis Bacon, είναι άραγε τόσο παράξενο να δούμε να προβάλλεται αυτή η πλευρά της Ιστορίας τους;
Αν και προφανώς μπορεί να μην συνδέονται τα πάντα με τον συμβολισμό των lluminati, υπάρχουν πολλά στοιχεία που μεταδίδουν ξεκάθαρα ανάλογα μηνύματα. Στο τέλος, οι Ολυμπιακοί Αγώνες όπως και τόσα άλλα σόου που προβάλλονται παγκοσμίως δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να γίνονται παγκόσμιες τελετές που προπαγανδίζουν τις ιδέες και τα σύμβολα της παγκόσμιας ελίτ. Διάβασε επίσης Η φετινή αθλιότητα που ονομάστηκε ‘Ολυμπιακοί Αγώνες Λονδίνο 2012′
Αλλά κάτι πολύ πέρα και πάνω από το να προπαγανδίζουν, μασωνικά κι αποκρυφιστικά σκιαχτικά σύμβολα, συμβαίνει, τρομακτικό κι απόκοσμα φρικτό για τον άνθρωπο.

Τελετή Λήξης με Cthulhu επικλήσεις των Ηλίθιων Μυημένων!  «Τελετή Λήξης» με τον Cthulhu των Ηλίθιων Μυημένων! ή μήπως Τελετή Εναρξης και Cthulhu επικλήσεις των ίδιων ηλιθίων; Τρομάρα τους ! Ναι, ο άνθρωπος κάποτε ζούσε και βίωνε άμεσα την πραγματικότητα των μύθων, των ηρώων και των θεών, χωρίς την μεσολάβηση κάποιας πολιτισμικής θωράκισης. Οι πύλες της συνείδησής του ήταν ανοιχτές στην μαγεία και μπορούσε με μια στάση ηρωική να αντιμετωπίσει ή έστω να κατανοήσει οτιδήποτε προσπαθούσε να αγκιστρωθεί στον κόσμο του από αλλού. Οτιδήποτε; Χμμμ!!
Τα τελευταία χρόνια παρατηρώ μια έντονη δραστηριότητα στους μεταφυσικούς και αποκρυφιστικούς κύκλους σε σχέση με την μυθολογία Κθούλου. Μια δραστηριότητα που κατά την γνώμη μου έχει ξεφύγει αρκετά απ’ τα πλαίσια της έρευνας για την κατανόηση κάποιων αρχέγονων τρομαχτικών μυστικών και αγγίζει πλέον τα όρια της λατρείας και της εμμονής. Η σκιά κάποιων ξεχασμένων όντων που φωτίστηκε αρκετά ώστε να μετατραπεί σε άλλο ένα είδωλο αυτογνωσίας.
Μια μέθοδο που χρησιμοποιούν κάποιοι σύγχρονοι μάγοι της “ψυχανάλυσης” ως αυτοσκοπό, κρύβοντάς την πίσω απ’ ένα μανδύα τελετουργικής αφύπνισης, ώστε να ελεγχθεί και να εκδηλωθεί στην πραγματικότητά μας κάτι που δεν έχει σχέση με τον άνθρωπο, παρά μόνο διατροφική. Ο άνθρωπος ποτέ δεν ήταν στην κορυφή της διατροφικής πυραμίδας, άσχετα αν ένιωθε έτσι μέσα στα δεσμά του ανθρωπομορφισμού του. Κάτι άλλο διεκδικούσε κυριαρχία πάνω στην ψυχή του.
Μπορεί να γίνει αντιληπτή η έλξη του ανθρώπου για είδωλα, ειδικά εκείνα που κάποτε προσωποποιούσαν το σκοτάδι και την ίδια την διάλυση της ύπαρξής του και μια έρευνα στους ακραίους και μύχιους αυτούς φόβους είναι μάλιστα και θεμιτή. Στο βαθμό όμως που εκτονώνει όλες αυτές τις συσσωρευμένες πιέσεις της γενετικής και υποσυνείδητης κληρονομιάς μας και απελευθερώνει το άνθρωπο απ’ αυτήν την σαγήνη.
Εδώ όμως έχουμε μια αλαζονική προσπάθεια, όχι να κατανοηθούν οι χαοτικές ενέργειες που διέπουν την φύση και την δημιουργία, αλλά να προσδιορισθούν και να επικληθούν δυνάμεις καταστροφικές, προς όφελος μια μειονότητας. Μια προσπάθεια που είναι εξ ορισμού χαμένη για τον άνθρωπο, για τον λόγο του ότι αυτό που κάποιοι προσπαθούν να επισπεύσουν ως έσχατο, είναι και αυτό που θα τους διαλύσει… και δε μιλάμε μόνο για τον φυσικό θάνατο εδώ πέρα. Ποιό φυσικό, τραγικό και καθολικά απόλυτο θάνατο, δεν γίνεται, διάβασε  … Hiroshima η Απόλυτη Παράνοια των Οργανικών Πυλών
Ο άνθρωπος πάντα είχε την βλακώδη ανάγκη για είδωλα και νομίζω ότι αυτός είναι και ο βασικός μηχανισμός της φυλακής του. Η αντανάκλαση της ουσίας σε άπειρα είδωλα και μορφές και η παγίωσή της μέσα στα διάφορα συστήματα πεποιθήσεων που ο ίδιος επινόησε. Έπαψε δηλαδή να λειτουργεί με το ένστικτο και αφέθηκε να προσδιορίσει αυτό που τον περιβάλλει μέσα από σύμβολα νοησιαρχίας ή πίστης.
Ίσως, αν το ένστικτό του ήταν ενεργοποιημένο να κατανοούσε ότι η μόνη δράση απέναντι σ΄ αυτά τα όντα είναι η μάχη ή η απόδραση απ’ τις δημιουργίες τους, όχι η επίκληση και σίγουρα όχι μια στάση μοιρολατρικής εξιλέωσης και αιώνιας επιστροφής στην σούπα της δημιουργίας. Η διατήρηση μιας ηρωικής ταυτότητας απέναντι σε δυνάμεις πολύ πιο ισχυρές και τελείως ξένες προς την ανθρώπινη υπόσταση. Μια στάση που διακρίνει το άτομο απ’ τα πειθήνια και υποταγμένα ανθρωπάκια που αναζητούν του ξεχασμένους θεούς του χάους.
Ο Χ. Φ. Λάβκραφτ παρουσίασε αυτούς ακριβώς τους φόβους του σε ένα φανταστικό λογοτεχνικό δημιούργημα, δίνοντας αληθινές πληροφορίες μέσα σε άλλα και για τις μαύρες μυστικές αδελφότητες που ακόμα και σήμερα επηρεάζουν τους αδαείς και φιλόδοξους μύστες.
Τα όντα της μυθολογίας Κθούλου θεωρήθηκαν μέγιστοι θεοί που κινούν τα νήματα της άβουλης ανθρωπότητας από ένα στατικό κόσμο, στον οποίο δεν είναι ακριβώς νεκρά. Επιθυμούν την επιστροφή τους και δρουν προς αυτήν την κατεύθυνση εκπέμποντας μεθ’ υπνωτικές υποβολές στους υπό κατάληψη πιστούς. Αυτοί απλά πιστεύουν ότι οι μεγάλοι παλαιοί κάποια στιγμή θα ξυπνήσουν και πως με τις πράξεις τους προετοιμάζουν την γη για τους άρχοντες τους.
Στο κάλεσμα του Κθούλου, αφηγείται μια εφήμερη ανάδυση του ξεχασμένου θεού απ’ τα βάθη του ασάλευτου ύπνου στην επιφάνεια της συνείδησης. Θα έρθει μια μέρα που η μαύρη πόλη του θα αναδυθεί και δεν θα επιστρέψει στον βυθό. Ο Κθούλου τότε θα ξυπνήσει για τα καλά και θα αρχίσει να καταστρέφει τον κόσμο. Αναγγέλλοντας μια καινούργια εποχή Χάους και καλώντας τους Μεγάλους Παλαιούς να επιστρέψουν, καθώς οι λάτρεις τους θα έχουν καταφέρει να ανοίξουν τις πύλες. Αυτό υποτίθεται θα συμβεί “όταν τα άστρα θα είναι στην σωστή τους θέση”.
Η βασική περιγραφή της μυθολογίας Κθούλου κάνει λόγο για ένα πανάρχαιο μυστικό πόλεμο μέσα στις δημιουργίες αλλά και στην ψυχή του ανθρώπου. Πολλές οι προεκτάσεις και οι συμβολισμοί, σε όλες τις μυθολογίες, που αναφέρουν τον ερχομό όντων από άλλες διαστάσεις και την κυριαρχία τους πάνω στην γη. Οι μύθοι αυτοί, είτε αλληγορικά τους πάρουμε, είτε κυριολεκτικά, δίνουν μια χαρτογράφηση σε πεδία της ανθρώπινης συνείδησης ξεκαθαρίζοντας τον ρόλο του ανθρώπου απέναντι σε δυνάμεις αβυσσαλέες και καταστροφικές.
Το γένος των ηρώων ήταν εκείνο που προσπάθησε να καθαρίσει την γη απ’ αυτά τα όντα σφραγίζοντας τις πύλες και τα σύνορα ανάμεσα στους κόσμους. Αντίθετα τα ιερατεία και οι κάστες των μυημένων πειραματίστηκαν μέσα απ τις λατρείες τους σε διάφορες θεότητες, δημιουργώντας μεταλλάξεις και υβριδικά γένη, για δικό τους όφελος.
Στην μεγαλομανία τους, άνοιξαν περάσματα και προσκάλεσαν ενέργειες που δεν μπορούσαν να κουμαντάρουν. Ακόμα και σήμερα πράττουν αναλόγως. Επικαλούνται συχνά αναζητώντας την εύνοια απ’ τους αφέντες τους, πιόνια στα χέρια αλλότριων θελήσεων και σκοπών, με πρόσχημα την δύναμη και τον έλεγχο, τον οποίο όμως έχουν ήδη χάσει. Γίνονται οι ίδιοι τα δοχεία που φιλοξενούν δυνάμεις οι οποίες τους χειρίζονται σαν μαριονέτες. Τελετές όπως οι Ολυμπιακοί αγώνες σε αυτό αποσκοπούν, γι αυτό και αποκαλούνται ΤΕΛΕΤΕΣ.
Σύμφωνα λοιπόν με την μυθολογία του θέματος, όπως την παρουσίασε ο Λάβκραφτ, διάφορες θρησκευτικές ομάδες και τάγματα είχαν αφιερωθεί στην λατρεία του Κθούλου και των μεγάλων παλαιών. Τα τάγματα αυτά πιθανώς να δρουν ακόμα και σήμερα, μέσα από διάφορα αποκρυφιστικά παρακλάδια και με διαφορετικούς μανδύες συγκάλυψης και να περιλαμβάνουν μέλη από πολλά κοινωνικά στρώματα και επαγγέλματα. Μην ξεχνάς πως  Όσοι ανήκουν σε “κλίκες” είναι Βλάκες
Ο χώρος της μεταφυσικής και των μυήσεων άλλωστε είναι πρόσφορος και δίνει εκπαιδευτικά κίνητρα για τουριστικές επαφές με άλλες συνειδήσεις. Στο ίδιο καζάνι βράζουμε έτσι κι αλλιώς όλοι μας, στην αιθερική σούπα, οπότε οτιδήποτε ξεπετάγεται στον κόσμο μας ή μέσα στο μυαλό μας είναι φιλικό και επιθυμητό. Ακόμα και οι παρανοητικές οντότητες, οι ψυχοσκώληκες και τα ανόργανα βαμπίρ που αναζητούν και αυτά την αγάπη μας…χαχα!! Πόσο ανόητος μπορεί να είναι κάποιος, που σε μόνιμη βάση, απροετοίμαστος, χωρίς στοιχειώδη εκπαίδευση και με άγνοια κινδύνου, επικαλείται για να δέσει το ανεξέλεγκτο. Μόνο ο Κθούλου ξέρει και οι βεντούζες του που έχουν κολλήσει στα μυαλά τους.
Διάβασε την συνέχεια και ΣΚΕΨΟΥ ! Αν σου χει μείνει καθόλου μυαλό και δεν έχει κολλήσει στις βεντούζες του καλαμαροχτάποδου κατώτατου κι ασήμαντου θεούλη Cthulhu.
Η φετινή αθλιότητα που ονομάστηκε ‘Ολυμπιακοί Αγώνες Λονδίνο 2012′

terrapapers

….Οι διαχειριστές του katohika.gr διατηρούν το δικαίωμα τροποποίησης ή διαγραφής σχολίων που περιέχουν υβριστικούς – προσβλητικούς χαρακτηρισμούς.

Απαγορεύεται η δημοσίευση συκοφαντικών ή υβριστικών σχολίων.Σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων μηνυμάτων θα ακολουθεί διαγραφή