Αγάπη είναι να νιώθουμε τον Εαυτό μας και τον Θεό μέσα στο κάθε τι και να αναζητάμε τις ευκαιρίες μας ακόμα και όταν η Ζωή μας βγάζει έξω από τα σενάριά μας…
Αφυπνίζουμε τα Αιώνια του Ανθρώπου, που τα έχουμε όλοι μέσα μας, τι κι αν ξεχάστηκαν? Ποτέ δεν σταμάτησαν να ορίζουν την Ύπαρξή μας, αλλά με τον διαχωρισμό μας ανατράπηκαν τα δεδομένα του Θεού μέσα μας, γιατί δεν θα είχε νόημα η είσοδός μας στον Φυσικό Κόσμο, αν δεν περνάγαμε από αυτήν την πολικότητα…
Η πόλωση διαμόρφωσε διαφορετικά και τις ερμηνείες μας και τούτο είναι το νόημα της Ζωής μας εδώ… Να αλλάξουμε τις ερμηνείες μέσα μας και να επιστρέψουμε στην αρχική μας κατάσταση της Αγάπης, με την βούλησή μας.
Δεν ήρθαμε εδώ ούτε για να κάνουμε λεφτά, ούτε να περιφρουρήσουμε τις οικογένειές μας, ούτε να υποταχθούμε σε θρησκείες, πατρίδες και ήθη… Κάθε τι σε τούτον τον Φυσικό Κόσμο υμνεί τα Αιώνια του Ανθρώπου και του Θεού, κι αν περιορίστηκαν αφορά μόνο τον τρόπο που βλέπουμε τον Κόσμο της Ύλης και του Πνεύματος
Όλοι έχουμε διαπιστώσει πόσο μάταια είναι όλα εδώ.. Η ματαιότητα και η κενοδοξία χτυπούν αλύπητα το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων και στο τέλος, ότι και να κάνουν, το μόνο που θέλουν είναι να τελειώνουν με την Ζωή… Ο καθένας έχει την σπηλιά του… ο καθένας κυνηγάει τις αξίες που του έμαθαν να κυνηγάει…
Δύσκολο να ανατραπούν οι ερμηνείες, όμως αν σταματήσουμε λίγο το τρέξιμο, αν περπατήσουμε λίγο πιο αφοσιωμένα στην Ζωή, δεν υπάρχει περίπτωση να μην διακρίνουμε την Αιωνιότητα μας…
Όλα είναι θέμα ερμηνείας…
Εγώ πιστεύω ότι είναι θέμα και Χαράς… Είναι μια ποιότητα που λίγοι άνθρωποι έχουν καταφέρει να εκφράσουν στην Ζωή τους, χωρίς έναν συγκεκριμένο λόγο… Αντίθετα υπάρχουν πολλοί συγκεκριμένοι λόγοι να εκφράζουν θλίψη γιατί υπάρχουν σε έναν κόσμο που τους πληγώνει…
Αυτός που πληγώνει όμως και αυτός που πληγώνεται έχουν ένα μη υγιές καθρέφτισμα… Γιατί στην ουσία είναι «εγώ ο ίδιος», με διαφορά στην ερμηνεία του «Εγώ»…
Ποιος είσαι βρε άνθρωπε?
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Ολη η αλήθεια σε λίγες λέξεις…
Και εγώ επέστρεψα για να δω όλες τις πράξεις καταδυνάστευσης που γίνονται κάτω από τον ήλιο, και ορίστε! τα δάκρυα των καταδυναστευμένων, οι οποίοι όμως δεν είχαν παρηγορητή· και στο πλευρό εκείνων που τους καταδυνάστευαν υπήρχε δύναμη, και έτσι αυτοί δεν είχαν παρηγορητή. Και μακάρισα τους νεκρούς, αυτούς που είχαν ήδη πεθάνει, παρά τους ζωντανούς, που ζούσαν ακόμη. Καλύτερος, όμως, και από τους δύο είναι εκείνος που δεν ήρθε ακόμη σε ύπαρξη, που δεν είδε το έργο το οποίο φέρνει συμφορά και το οποίο γίνεται κάτω από τον ήλιο. Και εγώ είδα όλη τη σκληρή εργασία και όλη την επιτηδειότητα στην εργασία,ότι αυτό σημαίνει την αντιζηλία κάποιου εναντίον ενός άλλου· και αυτό επίσης είναι ματαιότητα και κυνήγι του ανέμου. Ο άφρονας σταυρώνει τα χέρια του και τρώει την ίδια του τη σάρκα. Καλύτερα μία χούφτα ανάπαυση παρά δύο χούφτες σκληρή εργασία και κυνήγι του ανέμου. Και εγώ επέστρεψα για να δω τη ματαιότητα κάτω από τον ήλιο: Υπάρχει ένας, αλλά όχι δεύτερος· και δεν έχει ούτε γιο ούτε αδελφό· ωστόσο, όλη η σκληρή εργασία του δεν έχει τέλος. Και τα μάτια του δεν χορταίνουν τα πλούτη:«Μα για ποιον εργάζομαι σκληρά και στερώ την ψυχή μου από καλά πράγματα;» Και αυτό επίσης είναι ματαιότητα και ασχολία που φέρνει συμφορά. Καλύτερα είναι οι δύο παρά ο ένας, επειδή αυτοί έχουν καλή ανταμοιβή για τη σκληρή εργασία τους. Διότι αν πέσει ο ένας, ο άλλος μπορεί να σηκώσει το σύντροφό του. Αλλά τι θα γίνει με αυτόν που είναι ένας, αν πέσει και δεν υπάρχει άλλος να τον σηκώσει; Εξάλλου, αν πλαγιάσουν δύο μαζί, τότε σίγουρα θα ζεσταθούν· αλλά αυτός που είναι ένας πώς μπορεί να κρατηθεί ζεστός; Και αν κάποιος μπορεί να υπερισχύσει εναντίον του ενός, δύο μαζί μπορούν να του αντισταθούν.Και το τριπλό σχοινί δεν κόβεται γρήγορα. Καλύτερα ένα άπορο αλλά σοφό παιδί+ παρά ένας ηλικιωμένος αλλά άφρονας βασιλιάς,+ ο οποίος δεν έμαθε αρκετά ώστε να εξακολουθεί να δέχεται προειδοποίηση. Διότι αυτό βγήκε από τη φυλακή για να γίνει βασιλιάς, παρ’ όλο που γεννήθηκε φτωχό κατά τη βασιλεία εκείνου. Είδα όλους τους ζωντανούς που περπατούν κάτω από τον ήλιο, τι γίνεται με το παιδί, που είναι δεύτερο και εγείρεται στη θέση του άλλου. Δεν έχει τέλος όλος ο λαός, όλοι εκείνοι ενώπιον των οποίων στάθηκε· όμως δεν θα χαίρονται για αυτόν οι άνθρωποι μετά, γιατί και αυτό επίσης είναι ματαιότητα και κυνήγι του ανέμου.
Παιδια μην το κουραζετε. Το μυστικο σε αυτη τη ζωη αλλα κυριως στην επομενη κ αιωνια ειναι η αγαπη. Μικρο δειγμα της ειναι η κοσμικη αγαπη, πχ αγαπη σε γονεις παιδια φιλους ερωμενη/ος κλπ. Υπαρχει και η ανωτερη αγαπη αυτη που ευαγγελιστηκε ο Χριστος, αυτη που σε κανει να αγαπας καθε ανθρωπο σαν το παιδι σου. Αυτο το μυστικο ηρθε να μας φανερωσει ο Χριστος στη γη. ΑΓΑΠΗ! Δεν υπαρχει τιποτε ανωτερο. Αυτη η αγαπη δεν εχει τελος, παρα μοναχα στον δημιουργο, εκει γινεται απειρη. Για φανταστειται, ποσο αγαπατε το παιδι σας ? Αυτη την αγαπη τωρα πολλαπλασιασται τη να φτασει στο….απειρο. Απιστευτες ηδονες, αλλα και ασσυληπτες για εμας. Αν ισχυει αυτο το πραγμα ο Θεος που ειναι απειρη αγαπη φανταστειται ποσο αγαπα τον ανθρωπο. Ας προσπαθησει ο καθενας μας να βρει αυτη την αγαπη . Μεσω του Χριστου , δεν υπαρχει αλλος δρομος. Αυτος τη δινει , αρκει μοναχα να του το ζητησουμε. Μονο αυτο. Το να λεμε πρεπει να βγαλουμε τον εσωτερικο ανθρωπο στην επιφανεια και μπλα μπλα….. χωρις προταση ειναι κοροιδια, η αγνοια αν θελεις. Ο Χριστος ειναι η Οδος, και τον εκανε απλο τον δρομο να τον καταλαβαινουν ολοι. Τωρα θα πρεπει ο καθενας μας να κανει στροφη κ να ζητησει αυτη την αγαπη απο το θεο. Για να γινει ομως αυτο, πρεπει να ξεπερασουμε κομπλεξ απεναντι σε εκκλησιες , θρησκειες , γιαλανζτι θρησκους που κατακλιζουν την εκκλησια. Γιατι πολλοι λενε τι νακανω εγω στην εκκλησια με τις γριες θεουσες, τους χοντρους παππαδες, τους περιεργους ανθρωπους που παν εκει? Αν δεν το ξεπερασεις αυτο θα γινεις οχι μονο ιδιος με αυτους αλλα κ χειροτερος γιατι θα εισαι κ ατολμος κ φοβιτσιαρης. Φοβος ειναι οχι υπερηφανεια , φοβος. Ο στοχος ειναι ο Χριστος, τα ποιο πανω ισως εμποδια για καποιους, θα πρπει να υπερπηδησεις ολα αυτα τα εμποδια του εγωισμου κ του φοβου. ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΑΩ ΕΔΩ. ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΟΤΙ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕ Ο ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΑΠΑΣΑ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΤΟΤΕ ΕΓΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΤΥΧΗ ΟΥΤΕ 5-10 ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΝΑ ΠΕΙΣΩ. ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΓΡΑΨΑ ΜΙΑ ΓΝΩΜΗ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΑ ΓΙΑ ΠΕΡΑ ΑΛΗΘΙΝΗ. ΚΑΙ ΕΥΕΛΠΙΣΤΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΣΤΡΟΦΗ ΑΥΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ , ΓΙΑΤΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΝΑΣ ΓΙΑΛΑΝΤΖΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΟΠΩΣ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ
Δεν καταλάβατε τι θέλει να πει ο "ποιητής"και ποιο είναι το νόημα : Κάνει λόγο για διάφορα πράγματα και για το πώς πρέπει να ζούμε και ποιο είναι το νόημα της ζωής , και ενώ αθώα και φαινομενικά μιλάει για Θεό και αγάπη σε σπρώχνει είτε στην αθεΐα είτε στον αγνωστικισμό ! Δηλ. μιλάει αόριστα για έναν Θεό εντελώς διακοσμητικό και μόνο κατ' όνομα Θεό , που "πρέπει όλοι να αγαπούμε δήθεν , αρκεί αυτός να μην λέγεται ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ . Αυτό είναι το νόημα του παραπάνω κειμένου , που για μένα προσωπικά είναι ύπουλο και πονηρό . Και στοχεύει σε Έλληνες "χριστιανούς Ορθοδόξους" που δεν γνωρίζουν το πιστεύω τους λόγω άγνοιας και απαξίωσης . Δηλ. αδιαφορούν στην σκέψη να μάθουν ακόμη και τα πιο βασικά τις πίστεως τους , και όταν δουν κάποιον να αραδιάζει κάτι ασυναρτησίες χωρίς ουσιαστικό νόημα του τύπου "φέξε μου και γλίστρησα"όπως ο παραπάνω , η τίποτα μάρτυρες του Ιεχωβά , Βουδιστές , δωδαικαθεϊστές , Μορμόνους , Σατανιστές και όλο το κακό συναπάντημα ( γιατί αυτός ο κατάλογος δεν έχει τέλος ) τότε αμέσως πιστεύουν σε αυτούς και μάλιστα γίνονται και πολύ φανατικοί "λες και ανακάλυψαν ξαφνικά την Αμερική "με αποτέλεσμα να μετατραπούν σε αντίχριστους και ανθέλληνες σε πολλές περιπτώσεις .
ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ.