ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ:Δείτε ποιος έιναι ο στόχος του Σιωνισμού

Νέα Τάξη πραγμάτων, οι Εβραίοι, ο Σόρος και όλη η παρέα της Λέσχης Μπίλντεμπεργκ έχουν συγκεντρωθεί αυτές τις μέρες στο Νταβός της Ελβετίας όπου διεξάγεται το 43ο Παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ.

Μια ανάρτηση ενός φίλου στο facebook με οδήγησε σε ένα βίντεο στο οποίο ο ενενηντάχρονος πρόεδρος του Ισραήλ, Σιμόν Πέρες μιλάει στον Klaus Schwab, τον ιδρυτή του Φόρουμ για την Αραβική Άνοιξη, την κατάσταση στη Συρία και τη Μέση Ανατολή, την ιρανική απειλή, τη σύγχρονη διακυβέρνηση και τη νέα γενιά. Θα είπε σίγουρα και για την Ελλάδα, αλλά μας το κρύβουν από το παγκόσμιο διευθυντήριο που αποφασίζει για τις τύχες μας.
Μέχρι να μάθουμε τι ακριβώς έχει αποφασιστεί εις βάρος μας… ας δούμε τι είπε χτες ο Σίμον Πέρες.

Για την Αραβική Άνοιξη:

«H Αραβική Άνοιξη σηματοδότησε το οριστικό τέλος των δικτατοριών στην περιοχή και τη διεξαγωγή δημοκρατικών εκλογών. Δεν θα συνιστούσα σε κανένα σήμερα να προσπαθήσει να επιβάλει δικτατορία στη Μέση Ανατολή. Η εποχή αυτή έχει παρέλθει. Όμως η απαλλαγή από τα δικτατορικά καθεστώτα και οι εκλογές δεν πρόκειται να λύσουν το πρόβλημα της φτώχειας και της ανεργίας που αντιμετωπίζει σήμερα η Αίγυπτος και πολλές άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής. Την λύση στα προβλήματα αυτά μπορεί να τη δώσει μόνο η εμπιστοσύνη στην επιστήμη και οι μεταρρυθμίσεις . Η εκπαίδευση και η καταπολέμηση των διακρίσεων εις βάρος των γυναικών είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Όσο οι γυναίκες δεν μορφώνονται η νέα γενιά να υστερεί σε ανταγωνιστικότητα. Η απάντηση στο ερώτημα που θέτει συχνά ο πρόεδρος Ομπάμα «ποιος δε θέλει τη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή;» είναι «Οι άνδρες» που δεν επιθυμούν οι γυναίκες να αποκτήσουν ίσα δικαιώματα.

Για τη Συρία:

Η Συρία είναι μια ιστορία που μας πονάει όλους. Η αιματοχυσία που βλέπουμε είναι μια μαύρη σελίδα για ολόκληρη την ανθρωπότητα. Ο αριθμός των ζωών που έχουν χαθεί είναι υπερβολικός για έναν μόνο δικτάτορα. Πιστεύω όμως ότι το τέλος του Άσαντ, είναι κοντά γιατί οι επιλογές του έχουν εξαντληθεί. Το ερώτημα είναι ποιος μπορεί να χειριστεί αποτελεσματικά την κατάσταση. Δεν πιστεύω ότι οι Άραβες είναι ανίκανοι. Κάθε άλλο. Και ξέρετε πως είναι σε αυτές τις περιπτώσεις: αν δεν υπάρξει επέμβαση, μας κατηγορούν για αδράνεια, αν, πάλι, υπάρξει για απαράδεκτη ανάμιξη στα εσωτερικά της χώρας. Αυτό που συμβαίνει όμως εκεί δεν μπορεί να συνεχιστεί. Κατά τη γνώμη μου η ενδεδειγμένη λύση είναι οι Άραβες (Arab League), σε συνεργασία με τον ΟΗΕ να εγκαθιδρύσουν στη Συρία ένα μεταβατικό καθεστώς για ένα ή δύο χρόνια. Να αφήσουμε τους ανθρώπους εκεί να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα τους, ας τους υποστηρίξουμε όμως και ας τους βοηθήσουμε να βρουν λύσεις»

Για το Ιράν:

«Είναι σαφές ότι το Ιράν θέλει να ελέγξει τη Μέση Ανατολή. Πρόκειται για μια ανορθολογική χώρα, ένα κέντρο τρομοκρατίας που δεν αποτελεί πρόβλημα μόνο για το Ισραήλ, αλλά για όλο τον κόσμο. Στηρίζω τη συμμαχία που έχει χτίσει εναντίον του Ιράν ο Μπαράκ Ομπάμα και στην οποία συμμετέχει και το Ισραήλ. Νομίζω ότι η πολιτική που ακολουθεί είναι σωστή. Η συμμαχία είναι δίκαιη, σοβαρή και υπεύθυνη. Οι πολιτικές και οικονομικές κυρώσεις αποδίδουν , αλλά δεν αρκούν αν πχ το Ιράν συνεχίσει να εφοδιάζει με όπλα τη Χεσμπολάχ και τη Χαμάς. Η στρατιωτική επέμβαση είναι η έσχατη λύση. Πρέπει να γνωρίζει ότι υπάρχει μια κόκκινη γραμμή που αν ξεπεραστεί η παγκόσμια κοινότητα δεν θα μείνει αδιάφορη.»

Για τη σύγχρονη διακυβέρνηση και τη νέα γενιά:

«Οι κυβερνήσεις σήμερα λόγω της παγκοσμιοποίησης της οικονομίας έχουν περιορισμένο πεδίο δράσης. Οι προκλήσεις είναι παγκόσμιες, καμία εθνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει μόνη της και με κανένα τρόπο την επικίνδυνη εξάπλωση της τρομοκρατίας. Παράλληλα με τις εθνικές κυβερνήσεις, αναπτύσσεται σταδιακά μια άλλη κυβέρνηση παγκοσμιοποιημένων εταιρειών. Οι εταιρείες αυτές σε αντίθεση με τις κυβερνήσεις, μπορεί να μην έχουν προϋπολογισμό, αλλά διαθέτουν λεφτά και δεν έχουν πολιτικές εξαρτήσεις. Η περιουσία σαράντα τέτοιων εταιριών σήμερα είναι μεγαλύτερη από την περιουσία όλων των κυβερνήσεων μαζί. Δεν υπάρχει κανένας ρατσισμός στον τρόπο που λειτουργούν γιατί κάτι τέτοιο είναι αντίθετο με την έννοια της παγκοσμιοποίησης. Κυβερνούν με τα αυτιά, όχι με νόμους, αστυνομία και στρατό. «Ακούν» τις ανάγκες των ατόμων και ανταποκρίνονται σε αυτές. Κι αυτό σημαίνει δημοκρατία για τη νέα γενιά: διεκδίκηση ίσων ευκαιριών για να ανάδειξη της διαφορετικότητάς τους και ανάπτυξη της προσωπικής τους δυναμικής, όχι προσπάθεια για ισότητα. Ο στόχος πρέπει να είναι μια ανοιχτή λέσχη διαφορετικών ανθρώπων και όχι μια συλλογικότητα ίσων ανθρώπων. Πρέπει να αναδειχθεί το προσωπικό μας αποτύπωμα.

Ζούμε σε μια νέα εποχή και πρέπει να ανανεώσουμε και τη σκέψη μας. Να αντικαταστήσουμε τη μαζική με την ατομική παραγωγή. Να σκεφτούμε πως ίσως να μη χρειάζεται να δουλεύουμε 8 ώρες. Μπορούμε να δουλεύουμε 4 και τις άλλες 4 να διαβάζουμε και να διευρύνουμε το πνεύμα μας. Όλα έρχονται και παρέρχονται, όμως το πνεύμα δεν γερνάει ποτέ. Έχουμε ανακαλύψει την τεχνητή νοημοσύνη, αλλά ακόμα δεν έχουμε κατανοήσει πως λειτουργεί το μυαλό μας και πως λαμβάνουμε τις αποφάσεις μας. Και ξέρετε, όταν ήμουν μικρός μου άρεσαν τα τηλεσκόπια γιατί ήθελα να ανακαλύψω τα μυστικά του φεγγαριού και των άστρων, σήμερα όμως προτιμώ τα μικροσκόπια γιατί θεωρώ ότι είναι πιο σημαντικό να μάθω τα μυστικά που κρύβονται σε κάθε κύτταρο του μυαλού μου. Εξάλλου στο φεγγάρι έχουμε πάει…» (παραπολιτική)

Αρχική