Απαγόρευσαν τους άστεγους!

Απαγόρευσαν τους άστεγους!

Η ιδέα είναι οργουελική! Επειδή δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν το τεράστιο κοινωνικό πρόβλημα, αποφάσισαν να το απαγορεύσουν! Έτσι κήρυξαν παράνομους τους άστεγους, αλλά και τους πολίτες και τις οργανώσεις που τους προσφέρουν συσσίτια! Και για να το επιτύχουν πήραν συγκεκριμένα νομοθετικά μέτρα που τους «εξαφανίζουν» από το πλάνο.

Η τρομακτική αυτή στρατηγική για την αντιμετώπιση των αστέγων και των ανέργων βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στις ΗΠΑ τα τελευταία 5 χρόνια. Ξεκίνησε δειλά το 2009 και σήμερα πλέον έχει πάρει εφιαλτικές διαστάσεις.

Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση του National Law Center on Homelessness & Poverty, o αριθμός των αμερικανικών πόλεων που απαγορεύουν στους άστεγους να κάθονται ή να κοιμούνται σε δημόσιους χώρους αυξήθηκε κατά 43% τα τελευταία τρία χρόνια φτάνοντας τις 100!

Ο αριθμός των πόλεων που απαγορεύουν στους πολίτες να κοιμούνται ακόμα και μέσα στα αυτοκίνητά τους έφτασε τις 81 από 37 το 2011, σημειώνοντας αύξηση της τάξης του 119%! Την ίδια στιγμή η τελευταία έκθεση (Οκτώβριος 2014) του National Coalition for the Homeless αποκαλύπτει ότι 31 αμερικανικές πόλεις έχουν λάβει νομοθετικά μέτρα που περιορίζουν σημαντικά άτομα και οργανώσεις που προσφέρουν συσσίτια στους άστεγους!

Απαγόρευσαν τους άστεγους! Τα πρώτα μέτρα άρχισαν να λαμβάνονται σε αμερικανικές πόλεις το 2009. Ήταν μέτρα κοινωνικά εύπεπτα, μέτρα που κέρδισαν την υποστήριξη μεγάλων επαγγελματικών ομάδων αλλά και μεγάλης μερίδας του πληθυσμού. Τα μέτρα προέβλεπαν ότι δεν θα επιτρεπόταν στους άστεγους να κοιμούνται στους δημόσιους χώρους που βρίσκονται στο εμπορικό και ιστορικό κέντρο καθώς και στις τουριστικές περιοχές των πόλεων. Θα προστατευόταν, δηλαδή, η «βιτρίνα» της πόλης και η «οικονομική ζωή» από τους ενοχλητικούς που έμειναν στο δρόμο.

Μόνο που πέντε χρόνια μετά, αποκαλύπτεται ότι αυτά τα μέτρα που αρχικά έγιναν αποδεκτά χωρίς αντιδράσεις ήταν μόνον η αρχή για την «εξαφάνιση» των αστέγων από τις πόλεις.

Έτσι σήμερα, σε 100 αμερικανικές πόλεις οι άστεγοι απαγορεύεται όχι μόνο να κοιμούνται αλλά ακόμα και να κάθονται σε όλους τους δημόσιους χώρους! Και ακόμα, 81 πόλεις προχώρησαν ένα βήμα παραπέρα απαγορεύοντας σε όσους έχασαν τα σπίτια τους και τη δουλειά τους να κοιμούνται ακόμα και μέσα στα αυτοκίνητά τους!

Στην παρανομία τα συσσίτια: Το δεύτερο απολύτως απαραίτητο βήμα για να «εξαφανίσουν» τους άστεγους ήταν να βγάλουν στην παρανομία άτομα και οργανώσεις που προσφέρουν συσσίτια. Για να επιτύχουν τις νομοθετικές ρυθμίσεις, για να καταστήσουν και αυτά τα μέτρα εύπεπτα στην κοινή γνώμη, τους προσέδωσαν επιστημονικό περίβλημα.

Έτσι ξεκίνησαν προπαγάνδα με διάφορους πρόθυμους επιστήμονες οι οποίοι υποστήριζαν ότι τα συσσίτια δεν λύνουν το πρόβλημα, αντίθετα το διαιωνίζουν. Ότι οι άστεγοι και οι άνεργοι βολεύονται και δεν έχουν κίνητρο να βγουν από το τούνελ της άθλιας ζωής τους. Και ακόμα ότι ανεκτές πρέπει να γίνονται μόνον οι δομές που διοικούνται από τις αρχές της πόλης και όχι οι πρωτοβουλίες πολιτών και οργανώσεων γιατί το πρόβλημα απαιτεί ολιστική αντιμετώπιση.

Έφτασαν, μάλιστα, στο σημείο να υποστηρίζουν ότι εάν μείνουν εκτός ρυθμιστικού ελέγχου οι πρωτοβουλίες πολιτών και οργανώσεων θα προκληθεί σπατάλη τροφίμων!
Το αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι μέχρι σήμερα 31 πόλεις να έχουν λάβει νομοθετικά μέτρα που περιορίζουν δραματικά τις πρωτοβουλίες για τη σίτιση των αστέγων και ανέργων.

Πρόστιμα και εμπόδια: Τα μέτρα που έχουν λάβει οι 31 πόλεις για τον περιορισμό των συσσιτίων στηρίζονται στην επιβολή γραφειοκρατικών εμποδίων, στην επιβολή ειδικών τελών και προστίμων για τη χρήση δημόσιου χώρου, στον χρονικό περιορισμό των δράσεων των οργανώσεων αλλά και στην υιοθέτηση πολύ αυστηρών προδιαγραφών. Συγκεκριμένα:

-Τα άτομα ή οι οργανώσεις που θέλουν να μοιράσουν τρόφιμα σε δημόσιο χώρο (πάρκα, πλατείες κλπ), υποχρεώνονται να παίρνουν άδεια πληρώνοντας, όμως, ειδικό τέλος για τη χρήση του χώρου που κυμαίνεται ανάλογα με τη ρύθμιση που έχει υιοθετήσει κάθε πόλη από 100 έως 1250 δολάρια ανάλογα με τον αριθμό των ατόμων που θα σιτιστούν. Εάν μια οργάνωση προχωρήσει στη διανομή τροφίμων χωρίς άδεια πληρώνει πρόστιμο 2000 δολάρια.

– Άλλες πόλεις περιορίζουν τους χώρους που γίνεται η διανομή τροφίμων προκειμένου να μην δημιουργούνται σταθερά σημεία σίτισης αστέγων. Έτσι πήραν απόφαση που δεν επιτρέπει να γίνεται συσσίτιο στην ίδια περιοχή πάνω από 4 φορές το χρόνο. Με τον τρόπο αυτό μειώνουν δραστικά και τον αριθμό των ατόμων που μπορούν να σιτιστούν αφού οι άστεγοι δεν έχουν τρόπο να ενημερώνονται για το πού και πότε μεταφέρονται τα συσσίτια κάθε φορά.

– Άλλες πόλεις απαγορεύουν τα συσσίτια στο κέντρο και δίνουν άδειες με το αζημίωτο μόνον για τα περίχωρα. Με τον τρόπο αυτό δημιουργούν ανυπέρβλητα εμπόδια στους άστεγους, οι οποίοι δεν έχουν δυνατότητα πρόσβασης στα προάστια. Η επιλογή κρύβει και μια υποχθόνια σκέψη. Πετώντας τους άστεγους σε περιοχές αμιγούς κατοικίας, ξέρουν ότι τους φέρνουν αντιμέτωπους με το ισχυρό κίνημα «Όχι στην αυλή μου» που υπάρχει στις γειτονιές πολλών αμερικανικών πόλεων, στις οποίες, μάλιστα, δραστηριοποιείται ιδιωτική αστυνομία..

-Αρκετές πόλεις στην προσπάθειά τους να δημιουργήσουν εμπόδια στις οργανώσεις και να περιορίσουν τα συσσίτια, επέβαλαν πολύ αυστηρούς κανονισμούς για την ασφάλεια των τροφίμων. Έτσι απαιτούν τα άτομα και οι οργανώσεις να έχουν πάρει άδεια για τη διανομή τροφίμων από τις υπηρεσίες υγείας και να τηρούν τις προδιαγραφές για την υγιεινή και την ασφάλεια τροφίμων λες και πρόκειται για επαγγελματικούς χώρους σίτισης.

Οι αρχές, δηλαδή, θεωρούν ότι ένας άστεγος μπορεί να τρώει άφοβα από τα σκουπίδια αλλά όχι το φαγητό μιας οργάνωσης που δεν πληροί τους επαγγελματικούς κανόνες ασφάλειας και υγιεινής των τροφίμων. Έτσι, μαγειρευτά φαγητά μπορούν να διανέμονται σε αστέγους μόνον εάν έχουν παρασκευαστεί σε εγκεκριμένους χώρους ενώ για τη διανομή προσυσκευασμένων τροφίμων απαιτείται κάθε φορά η έκδοση άδειας που κοστίζει 50 δολάρια ή από 150 έως 300 δολάρια για ετήσια άδεια.

Αξίζει να σημειωθεί ότι χρονικά η επιβολή μέτρων για την απαγόρευση των αστέγων και τον περιορισμό των συσσιτίων συμπίπτει με την τρομακτική αύξηση του αριθμού τους στις ΗΠΑ. Συγκεκριμένα:

Το ποσοστό των άστεγων παιδιών αυξήθηκε κατά 73% από την αρχή της κρίσης με αποτέλεσμα σήμερα να είναι 1,1 εκατομμύριο οι άστεγοι μαθητές σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Τμήματος Εκπαίδευσης των ΗΠΑ

Το ποσοστό των άστεγων οικογενειών αυξήθηκε κατά 61% από το 2007, όταν άρχισε η κρίση και οι κατασχέσεις σπιτιών

Παράλληλα, σε αφιέρωμα που δημοσιεύθηκε στο διεθνούς κύρους ιατρικό περιοδικό «Lancet», επισημαίνεται ότι συνολικά, μέσα στο έτος έως 4 εκατομμύρια Ευρωπαίοι και 3,5 εκατομμύρια Αμερικανοί βιώνουν την οδυνηρή εμπειρία του να προσπαθούν να επιβιώσουν χωρίς να έχουν στέγη, αριθμός που συνεχώς αυξάνεται.

ΠΗΓΗ