Αν δεν ξέρεις να πέφτεις (ελεγχόμενα), χάθηκες…

γράφει ο Γιώργος Ανεστόπουλος

Ένας παμπάλαιος «διεθνής» μύθος στον κόσμο του «επιχειρείν και εμπορεύεσθαι» διατείνεται πως ο «παλιός και έμπειρος έμπορος» βάζει μεν τον γιό του στη δουλειά, του ανοίγει το πρώτο μαγαζί αλλά “στα κρυφά” φροντίζει να αποτύχει…και μάλιστα οδυνηρά και με πάταγο…

Ο λόγος;

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο σχολείο στον χώρο του «επιχειρείν» από την προσωπική εμπειρία…

Και ναι, κυρίως, την εμπειρία της “αποτυχίας”…

«Πρέπει να’ σαι πολύ λέρα για να κυβερνάς γαλέρα»

Δεν θα μάθεις ποτέ να κυβερνάς πλοίο αν δεν κατορθώσεις να το πιλοτάρεις με επιτυχία σε φουρτούνα…

Η γνώση και η τέχνη του βετεράνου στην επιβίωση δεν αντικαθίσταται από κανένα θεωρητικό σχολείο…

Ένα από τα πρώτα λοιπόν που θα διδαχτεί ο «καταρρεύσας επιχειρηματίας» είναι η τέχνη του να πέφτεις…

Το διδάσκουν δε ως ένα από τα πιο βασικά στοιχεία και στις Πολεμικές τέχνες…

Η άριστη εκμάθησή του προϋποθέτει άπειρες πτώσεις και πολύ, πάρα πολύ πόνο, μελανιές, ενίοτε εξαρθρώσεις, διαστρέμματα…

Επειδή στην μάχη το πιο συχνό πράγμα είναι η «πτώση», αν δεν ξέρεις να πέφτεις είσαι χαμένος από χέρι…

Κι ως γνωστόν, ότι ισχύει στην ζούγκλα και στον πόλεμο, ισχύει και στην καθημερινή ζωή, στο «επιχειρείν», στην πολιτική, στις διεθνείς σχέσεις..

Ένας επιχειρηματίας «νεογνός» και «άπειρος» λοιπόν θα «πέσει άσχημα»…

Για την ακρίβεια, η πτώση του θα σημάνει κατά πάσα πιθανότητα και την συντριβή του…

Θα περιμένει μοιρολατρικά να τον γκρεμίσουν τα όλο και διογκούμενα προβλήματα, ατυχίες, δυσλειτουργίες και αντιξοότητες…

Αντιθέτως, ένας έμπειρος, δεν θα συντριβεί…

Θα «μυριστεί στην ατμόσφαιρα» το πότε έρχεται η θύελλα, το πόσο κοντά είναι και το τι χρόνος ζωής (και συνεπώς στιβαρής αντίδρασης) του απομένει και πολύ απλά θα κάνει έγκαιρα την «κίνησή του»…

Θα «πέσει» μεν, «ελεγχόμενα» δε…

Ξέρει πως ΕΠ’ ΟΥΔΕΝΙ δεν πρέπει να εξαντλήσει όλα τα «ενεργειακά του αποθέματα» περιμένοντας το «τέλος» του χρόνου του…
…Περιμένοντας «άλλους» να τον «ρίξουν»…

Γιατί ξέρει πως ΕΚΕΙΝΗ η πτώση θα είναι και ο θάνατός του…

Ενώ, τώρα, ελέγχει αυτός την πτώση του…

Υπακούει στον πανάρχαιο κανόνα της επιβίωσης…

Στο Bushindo και στο Aikido το λένε κάπως έτσι:

«…να προτιμάς να είσαι σαν την λυγαριά απέναντι στον άνεμο…να λυγίζεις στις ριπές του και να επανέρχεσαι στη θέση σου μόλις χαλαρώνουν οι επιθέσεις του ανέμου…να μην είσαι σαν το αλύγιστο πεύκο…θα σε συντρίψει…»

Τι διαφορετικό θα έκανε ένας Πολεμιστής στην Μάχη;
Δεν είναι καθόλου τυχαίο που η επιστήμη του Πολέμου αξιοποιεί το management αλλά που ταυτόχρονα συμβαίνει και το αντίθετο…

Η φιλοσοφία του “επιχειρείν” αξιοποιεί στο έπακρο στοιχεία της Πολεμικής Φιλοσοφίας και Πρακτικής…

Η πτώχευση πρέπει να είναι ΠΑΝΤΑ ελεγχόμενη…
Κι ότι ισχύει στην επιχείρηση, ισχύει και γενικότερα για ένα Κράτος…

Δεν αφήνεσαι να εξαντληθείς δημοσιονομικά για να κάνεις την «κίνηση επιβίωσής σου»…

Κάνεις την «Πτώση σου συνειδητά και ελεγχόμενα»…

Και δεν αφήνεσαι να σου την επιβάλλουν έξωθεν ελεγχόμενες (και ανεξέλεγκτες από σένα αντίστοιχα) συνθήκες…

Η κυβέρνηση αυτή τη στιγμή εξακολουθεί να σαρώνει κάθε μα κάθε «αδρανή» λογαριασμό από Δήμους και Οργανισμούς προκειμένου να πληρώσει οφειλές της στο εξωτερικό…

Αντί πχ να «διασπείρει» (επί μήνες) ποσά σε τέτοιους «αόρατους λογαριασμούς επιβίωσης» (πχ σε μυστικούς λογαριασμούς στον Στρατό, στις Υπηρεσίες Ασφαλείας, στο Υπουργείο Εξωτερικών) ώστε να υπάρχουν «αποθέματα ασφαλείας για την δύσκολη ώρα» της «ελεγχόμενης πτώσης»….

Αντ’ αυτού κατασπαταλάει αυτούς τους «άδηλους πόρους» για να πληρώνει «αθέμιτα χρέη» σε ξένους πιστωτές…

Αντί να δημεύσει περιουσίες προερχόμενες από διαφθορά προκειμένου να διαχειριστεί τα χρέη της…

Αλλά αυτό χρειάζεται χρόνο…

Και γενικά, η ίδια η χώρα χρειάζεται χρόνο…για να συνέλθει, να επιβιώσει και να επιμεληθεί ξανά την άνοδό της…

Κι από την άλλη, όταν εντέλει συμβεί (αναπόφευκτα) το περιβόητο πιστωτικό γεγονός, δηλαδή επέλθει χρεωκοπία, δεν θα έχει τα απαραίτητα ταμειακά διαθέσιμα/αποθέματα για να πορευθεί με ασφάλεια τις δύσκολες μέρες…

Πράγμα άκρως επικίνδυνο για την εθνική ασφάλεια βεβαίως…

Βλέπεις, τα πλοία, τα άρματα και τα μαχητικά χρειάζονται καύσιμα για να κινούνται…κι αυτό θέλει χρήμα…

Θα έπρεπε άραγε να θυμηθούμε για πολλοστή φορά το από πόσες μεριές κινδυνεύει η Εθνική Ασφάλεια αυτού του τόπου;

Κάποιος λοιπόν, επιτελεί ΈΓΚΛΗΜΑ την ώρα που κατασπαταλά όλους αυτούς τους «αφανείς λογαριασμούς», όλα αυτά τα σκόρπια ταμειακά διαθέσιμα του κράτους…

Εκτός αν «κάποιοι» έχουν συνειδητοποιήσει κάποια πράγματα και τα μεθοδεύουν με ακρίβεια…

Όπως πχ το ότι καμία από τις δύο κυβερνήσεις δεν θέλησε να μετατρέψει συνειδητά την χώρα σε μπανανία με τον μισθό (και όλα τα συμπαρομαρτούντα) στα 100 ευρώ.
Είναι σαν να τους λένε λοιπόν:

ΟΚ…συνεχίστε να παριστάνετε τις «δύσκολες»…

Από μήνα σε μήνα θα τελειώσουν τα ταμειακά σας διαθέσιμα…θα χρεωκοπήσετε…θα αναγκαστείτε να γυρίσετε στο εθνικό σας νόμισμα…θα μπείτε πλέον στο «τρυπάκι» να κόβετε νόμισμα για να πληρώσετε τις εσωτερικές σας υποχρεώσεις…

Δηλαδή, «πληθωριστικό νόμισμα»…

Με το καλημέρα που θα κάνετε την μετάβαση στο νέο νόμισμα θα έχετε μια βαρύτατη υποτίμηση…

Νά’ τη η μεγάλη μείωση στους μισθούς του δημοσίου και στις συντάξεις που δεν θέλετε να κάνετε από μόνοι σας σήμερα…

Κατόπιν, κάθε βδομάδα θα έχετε και μια νέα υποτίμηση…
Η αγοραστική ικανότητα του πληθυσμού σας θα μειώνεται ραγδαία…

Αυτό που δεν θέλατε να κάνετε «ιδία βουλήσει» θα το υποστείτε θέλετε δεν θέλετε…

Θεωρείται, όπως φαίνεται από πολλούς, αυτή ως η πιο “εύπεπτη λύση”…

Παρ’ όλα αυτά, η εξέγερση εξ’ αιτίας μιας τέτοιας απότομης φτώχειας θα είναι αναπόφευκτη…

Ποιά κυβέρνηση άραγε θα ήθελε να βάλει την υπογραφή της σε κάτι τέτοιο;

Και αναρωτιέσαι μετά από κάτι τέτοιες σκέψεις:

Πως είναι δυνατόν να μην τα έβλεπαν αυτά στον ΣΥΡΙΖΑ προτού αναλάβουν κυβέρνηση;

Και καλά οι προηγούμενοι ΝΔΠΑΣΟΚΔΗΜΑΡ…
Εσκεμμένα οδήγησαν τον λαό στην καταστροφή του…

Ήξεραν ποιοί «τα έφαγαν» τόσα χρόνια, κι όμως επέβαλλαν μια δρακόντεια φορολογική νομοθεσία στον λαουτζίκο για να πληρώσει τα σπασμένα…
Εγκληματικό από μέρους τους…

Αλλά οι άλλοι;
Μα σοβαρά πίστευαν οι του ΣΥΡΙΖΑ πως με ατέλειωτο κουβεντολόϊ τεσσάρων μηνών με τις Βρυξέλλες θα άλλαζε τίποτα;

Για ποιόν λόγο ν’ αλλάξει;

Χρόνο ροκάνιζαν οι αδίστακτοι τεύτονες βρυκόλακες του Βορρά…

Και οι αφελείς των Αθηνών κατασπαταλούσαν τους τελευταίους πόρους της χώρας…
Τα τελευταία διαθέσιμα…

Κι όπως είπε ο Χριστός στον Ιούδα στο Μυστικό Δείπνο:

«…αυτό που είναι να κάνεις, κάντο γρήγορα…»

Θέλετε δεν θέλετε, σας αρέσει δεν σας αρέσει δεν υπάρχει καμία μα καμία ελπίδα να σας δώσει κανείς εξωτερικός παράγοντας το πλούσιο δώρο που θα θέλατε…

Καμιά τρακοσαριά δις δωρεάν βοήθεια…
Ο μόνος τρόπος επιβίωσης – εξαρχής – ήταν και παραμένει αυτός που θα διάλεγε ο «έμπειρος επιχειρηματίας»….

Βλέποντας ότι επίκειται η αναπόφευκτη πτώση του, συγκρατεί και διαφυλάσσει με ασφάλεια τα τελευταία του ταμειακά διαθέσιμα, τόσο για να επιβιώσει, όσο και να προστατευθεί από τις διάφορες επιθέσεις που θα εξαπολυθούν εναντίον του (δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται) όσο και για να χρηματοδοτήσει την «Νέα του Άνοδο»…

Παύει να πληρώνει οφειλές…

Και φυσικά, εφόσον μιλάμε για Κράτος, ενεργοποιεί το ύπατο των όπλων του…
Την κοπή ιδίου χρήματος προκειμένου να αυτοχρηματοδοτηθεί (εσωτερικά) έστω και με «οιονεί πληθωριστικό χρήμα»…

Καταλάβετέ το επιτέλους, ΟΛΟΙ και σταματήστε το μαρτύριο της σταγόνας…

Δεν υπάρχει απολύτως τίποτα να περιμένετε από Βρυξέλλες…

Πάρτε το απόφαση…

Κι αν δεν σας πιστεύει κανείς πως δεν υπάρχουν άλλα ταμειακά διαθέσιμα, κάντε την ύστατη των ενεργειών….

Ναι, συγκεντρώστε όλα τα «μικροταμειακά διαθέσιμα» αλλά μην τα καταναλώνετε….

(και μην κοροϊδευόμαστε…οι ξένοι δεν σας πιέζουν για τα 10 – 20 εκατομμύρια που λέγεται πως συγκεντρώνονται δεξιά αριστερά…υπολογίζουν σε μερικά δις κρυφών ποσών…επιδιώκουν να αποστραγγίσουν εντελώς την Πολιτεία…αυτό σημαίνει «ασφυξία»…)

Περάστε τα λοιπόν στις Ένοπλες Δυνάμεις – μετατρέψτε τα σε «Πολεμικό ταμείο» Εκτάκτου Ανάγκης – οπλίζοντάς τους με μια και μόνη επιταγή/εντολή:

Να μην ενεργοποιηθεί η χρήση τους παρά μόνον σε μια περίπτωση…και μόνον με αποφασιστική συμμετοχή του Στρατού ως προς την απόφαση διάθεσής τους ώστε να μην κατασπαταληθούν από κανέναν «ευκαιριακό Πολιτικό»:

Την ημέρα που η χώρα θα κηρυχτεί σε Κατάσταση Εκτάκτου Ανάγκης….

Κι αφού το κάνετε αυτό γυρίστε στους ξένους που συζητάτε ασύστολα καιρό τώρα αδίκως και χωρίς να βαριέστε και να ενοχλείστε από τον εμπαιγμό τους και πείτε τους:

«…τώρα κύριοι, όντως δεν υπάρχει ούτε σεντ στα ταμεία…για την ακρίβεια κάηκαν όλες οι γέφυρες πίσω μας…»….

Θάναι ένα “πρώτης τάξεως μήνυμα” προς κάθε μεριά…
Βορρά, Δύση, Τουρκία…

Γιώργος Ανεστόπουλος