ΑΙΣΧΟΣ – ΑΓΟΣ – ΧΑΟΣ – ΕΞΟΔΟΣ!

Stalag Griecheland

Θα αρχίσω αυτό το κείμενο με έναν παράδοξο τρόπο αναλύοντας την παραπάνω φράση, διότι μερικές φορές η πραγματικότητα η ίδια βάζει μπροστά μας με τον πιο καθαρό τρόπο μηνύματα τόσο πολύ δηλωτικά της ανοησίας που κυβερνά τον «σύγχρονο» κόσμο ώστε δεν μπορεί παρά να αναρωτηθεί κανείς εάν αυτό είναι μόνον μια σύμπτωση η μήπως κάποια σαδιστική δύναμη εγκλεισμού μας κοροϊδεύει όλους με τον χειρότερο τρόπο?


Ένα υγιές πνεύμα δε θα μπορούσε να μην αναγνωρίσει ενδόμυχα – έστω και αν έπρεπε αμέσως μετά να λογοκρίνει τον εαυτό του!- ότι εδώ προσβάλλεται καθημερινά το ανθρώπινο πνεύμα, ο βαθύτερος χαρακτήρας, η ουσία του και η ίδια η υπόσταση του. Όποιος, από ένστικτο ήδη δεν αναγνώρισε τι θέλω να πω, θα δυσκολευτεί να παρακολουθήσει, πόσο μάλλον να κατανοήσει τα παρακάτω.
Περιττεύει βέβαια, να αναφερθώ στην ανοησία που εμπεριέχεται στην αντιπαραβολή της βαθύτερης έννοιας της «Νίκης» όπως τουλάχιστον θα γινόταν κατανοητή από τους αρχαίους και της θλιβερής και μίζερης εικόνας μιας «μπάζας» σε ένα καζίνο. (Όποιος θέλει να πάρει μια εικόνα του τι κόστιζε μια νίκη έναν αιώνα πριν ας πάει να δει κινηματογραφικά επίκαιρα από τις μάχες του Ύπρ και του Βερντέν!)
Περιττεύει ακόμη να μιλήσω για το γεγονός ότι στην πραγματικότητα που βλέπουμε γύρω μας, πράγματι έχει επικρατήσει η ίδια λογική του καζίνο στον χειρισμό των ίδιων των παγκόσμιων υποθέσεων από τις δυνάμεις εκείνες στις οποίες υποτίθεται ότι εναποθέσαμε την επιβίωση μας ως είδος!

Περιττεύει προφανώς και να προσθέσω ότι στον αρχαίο κόσμο, κάτι τέτοιο θα είχε ήδη αναγνωριστεί ως μέγιστη προδοσία επί ποινή θανάτου!
Το γεγονός όμως που περνά απαρατήρητο απουσία ενός βαθύτερου συλλογισμού –εκτός και αν αποκρύπτεται διαρκώς σαν αποτέλεσμα ενός βαθύτερα ενσωματωμένου μηχανισμού διαρκούς αυτό-λογοκρισίας- παραμένει το ότι μια τέτοια επιβεβλημένη συμπεριφορά δηλώνει ήδη ότι το τέλος του Ανθρώπινου Κόσμου έχει ήδη σχεδόν συντελεστεί. Ο κόσμος των ανθρώπων έχει ήδη μετατραπεί σε ένα απέραντο Γκουαντάναμο, ένα κολαστήριο ψυχών στο οποίο επιβάλλεται συστηματικά στα ανθρώπινα όντα να εμφανίζονται μικρόψυχα, γελοία και ανίκανα να υπερασπίσουν οτιδήποτε πλην του εαυτού τους, χάνοντας εν τέλει και αυτόν τον ίδιο.

Κοντολογής, ο κόσμος που μας παρουσιάζουν ως μόνη επιλογή και που είναι εκείνος της τελικής και οριστικής υπαγωγής κάθε τι ανθρώπινου στο κεφάλαιο, αποτελεί πλέον μια ευθεία και ανελέητη προσβολή, ένα ηχηρό ράπισμα στο πρόσωπο κάθε πραγματικού ανθρώπου. Μια τέτοια προσβολή σε παλαιότερους καιρούς θα είχε ήδη απαντηθεί το ίδιο ανελέητα! Διότι αυτό που εχθρεύεται τον ίδιο τον άνθρωπο και μάλιστα το πνεύμα του αποτελεί ριζικό εχθρό της ανθρωπότητας, μεγαλύτερο και ισχυρότερο από τα επιμέρους ανδρείκελα που εμφανίστηκαν κατά καιρούς με τη μορφή των διαφόρων Χίτλερ και Στάλιν. Και τούτο, επειδή είναι διαρκής και επιβιώνει διαμέσου του θανάτου αυτών των ανδρείκελων.
Αυτή η πρόκληση είναι κατά πολύ εκτενέστερη και βαθύτερη από εκείνη της μη καταβολής των Γερμανικών αποζημιώσεων κατά το ότι συνιστά μια διαρκή -πραγματική- νίκη των δυνάμεων του Σκότους πάνω σε κάθε τι Αληθινό και Ωραίο, δηλαδή στην αρχαία Ελληνική ετυμολογία του Κόσμου ως θείου κοσμήματος. Συνιστά επίσης την κατάπτωση κάθε αληθινής έννοιας παιδείας ως αναζήτησης νοήματος, γνώσης και σοφίας. Συνιστά ακόμη την απόλυτη έκπτωση της γλώσσας όπως αυτή καλλιεργείται από την ανάδειξη νέο-διανοούμενων τύπου Πιτσιρίκου, Κωστέτσου και «Όλα-ότι-νάναι» οι οποίοι είχαν προ πολλού κηρύξει πόλεμο κατά της γραμματικής και του συντακτικού ήδη από τη δεκαετία του 80 με αποτέλεσμα τους σημερινούς πολιτικούς και παρουσιαστές ειδήσεων οι οποίοι φτάνουν να αγνοούν ακόμη και τις κλίσεις των ρημάτων – ιδίως όταν αυτές έχουν αρχαία προέλευση!

Η συστηματική αυτή αποδόμηση του κόσμου πολύ συχνά καταγγέλλεται με έμφαση από δυνάμεις το ίδιο λαϊκιστικές και ανορθόλογες με επιχειρήματα που στοχεύουν οπουδήποτε αλλού εκτός από το πραγματικό πεδίο μάχης που είναι το ίδιο το ανθρώπινο πνεύμα το οποίο επιχειρείται να ποδοπατηθεί.

Αυτές οι προσπάθειες οι οποίες αναγνωρίζουν παντού την παρουσία, είτε εξωγήινων, είτε γαμψόνυχων Σιωνιστών, είτε Μασονο-Ιλλουμινάτων απροσδιόριστης διαστατικής προέλευσης θα ήταν καταγέλαστες ακόμη και τον 19ο αιώνα από σοβαρούς διανοητές οι οποίοι γνώριζαν ήδη την αρρώστια που αντιπροσωπεύει η γενική κυριαρχία της οικονομικής σκέψης και ο διαχωρισμός μέσα στις ανθρώπινες κοινωνίες. Λειτουργούν όμως επειδή βρίσκουν έδαφος σε εκείνο το ήδη καλλιεργημένο υπόστρωμα στο οποίο αναφερόταν ο Λεμπέσης στην πραγματεία του «Η Τεράστια Κοινωνική Σημασία Των Βλακών Εν Τω Συγχρόνω Βιω» (1941) και λειτουργούν κυρίως αποπροσανατολιστικά προσθέτοντας στην πληροφοριακή υπερφόρτωση του διαδικτύου άλλες τόσες ανούσιες λεπτομέρειες.
Το πλήθος αυτών των λεπτομερειών δεν είναι τυχαία επιλεγμένο καθώς αποτελεί μέσο εξαπάτησης ώστε να κοιμάται ο κριτικός νους και να μην μπορεί κανείς να διακρίνει πότε μια σκέψη είναι πραγματικά ρηξικέλευθη και πότε πρόχειρο προϊόν ασυλλόγιστων αιτιάσεων και συρραφών από κοινοτοπίες.

Όλα αυτά είχαν ήδη επισημανθεί στην Ελληνική κοινωνία ακόμη και στις αρχές του 20ου αιώνα από πληθώρα διανοητών οι οποίοι πέρασαν στη λήθη, ευθέως ανάλογα με την ταχύτητα με την οποία η μοντέρνα υψηλή τεχνολογία άρχισε να εισάγεται μαζικά σε μια ανέτοιμη αγροτική κοινωνία που δεν είχε λύσει ακόμη το πρόβλημα της αποκόλλησης της από Οθωμανικά σχήματα διοίκησης και χωρίς μια γνήσια αστική τάξη.
Αντίθετα, οι πελατειακές σχέσεις διαπέρασαν και διέβρωσαν σταδιακά κάθε υγιές σχήμα που προϋπήρχε αφανίζοντας παραδοσιακές, αγροτικές υποδομές, συνεταιριστικά σχήματα και δίκτυα οριζόντιας επικοινωνίας υποτάσσοντας τα σε απόλυτα ελεγχόμενα πελατειακά σχήματα, όργανα κομματικής πειθαρχίας και εγκλεισμού σε νέες μητροπολιτικές σχέσεις εξουσίας οι οποίες έπρεπε να οικοδομηθούν με τη βοήθεια ενός στρώματος διανοουμένων κατασκευασμένων και σφυρηλατημένων μέσα στις ίδιες πελατειακές σχέσεις.

Οι ευθύνες μεγάλου μέρους τμημάτων της αριστεράς και της ακαδημίας είναι γνωστές. Η αθεράπευτη διάσπαση της αριστεράς ως σύνολο άλλωστε έχει παρόμοιες ρίζες συν την στενοκεφαλιά και την αδυναμία θεωρητικής παραγωγής στις αντιφατικές συνθήκες του σύγχρονου κόσμου. Το γεγονός είναι ωστόσο, ότι πλέον η σύγχυση που επικράτησε δεν επιτρέπει κανένα περιθώριο διαφυγής από μια τουλάχιστον επερχόμενη καταστροφή η οποία όμως δεν θα έχει άμεσα επαναστατικό, αν και μπορεί να λάβει εξεγερσιακό χαρακτήρα, και τούτο επειδή πέρα από την οικονομική κρίση, η οποία είναι ήδη παγκόσμια και δεν μπορεί ακόμη να αποσοβηθεί, συναντιούνται στην περιοχή και άλλες κρίσεις, επί το πλείστον γεωστρατηγικές με πολύ σοβαρά πιθανά αποτελέσματα.

Τεχνο-φεουδαρχία και Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος

Ο μετα-πολεμικός κόσμος όπως ονομάζεται η εποχή μετά τη λήξη του Β’ ΠΠ, καθορίστηκε σε μεγάλο βαθμό από τον Ψυχρό Πόλεμο που ακολούθησε. Με τη λήξη του το 89 – 90, φαίνεται πως άρχισε η προετοιμασία του επόμενου καθώς το ξανα-μοίρασμα του κόσμου γινόταν όλο και πιο επιτακτικό.
Ο σημαντικότερος παράγοντας για αυτό ήταν βεβαίως η ραγδαία ανάπτυξη των οικονομιών Ινδίας και Κίνας με τη δεύτερη να απειλεί να πάρει την πρωτοκαθεδρία μέχρι τα μέσα της επόμενης δεκαετίας. Ο συντάκτης όμως δεν πιστεύει ότι αυτός είναι ο μόνος στόχος. Στην πραγματικότητα, η ιλιγγιώδης ανάπτυξη της τεχνολογίας επιβάλλει έναν δεύτερο μακροπρόθεσμο στόχο που έγκειται στο να μπλοκαριστούν τυχόν αποσταθεροποιητικά και απελευθερωτικά δυναμικά των νέων τεχνολογιών ώστε αυτή να συμπορευθεί με την «Παγκόσμια Αυτοκρατορία του Χρήματος». Παρόμοια μηνύματα ήταν ήδη αισθητά από τις αρχές της νέας χιλιετίας όπως στην αναφορές, “Nano-Bio-Info-Cogno” (National Science Foundation, 2002-2005) όπου γίνεται σαφέστατη μνεία στην χρήση τεχνολογιών παρεμβατικών στον εγκέφαλο και το ανθρώπινο σώμα με σκοπούς όχι πολύ διαφορετικούς από εκείνους ιδρυμάτων όπως το «Ινστιτούτο για τον Νέο Αμερικανικό Αιώνα».
Η μεταφορά σημαντικού μέρους της παραγωγής στην Ανατολή με ταυτόχρονη εξαθλίωση των εργατικών μαζών στη Δύση και με την προοπτική ενός απώτερου πολέμου μεταξύ των δύο δυνάμεων, θα εξυπηρετούσε στην ισοπέδωση όλων των εργατικών κεκτημένων μετά το τέλος μιας τέτοιας σύγκρουσης σε όλα τα μήκη και πλάτη και στην αποδοχή παρεμβατικών στον άνθρωπο τεχνικών εξειδικεύσεων που να καθιστούν αποδεκτή αυτή την εξαθλίωση ως οικτρά αντίδοτα. Κάτι τέτοιο είχε ήδη δει ο γνωστός συγγραφέας ε. φ. Φίλιπ Ντίκ στο πρωτόγνωρο για την εποχή του μυθιστόρημα «Τα τρία Στίγματα Του Πάλμερ Έλντριτζ» (1965).

Θα τοποθετήσω εδώ την ημ/νια ορόσημο της 9-11-2001 όχι ακριβώς ως ημ/ναι έναρξης των «ανεπίσημων» επιχειρήσεων ενός Γ’ ΠΠ αλλά μάλλον σαν το ανάλογο του Reichstag στη Ναζιστική Γερμανία. Σε μεγάλο βαθμό, οι σύγχρονες πολεμικές επιχειρήσεις δεν έχουν ένα τόσο σαφές χρονικό όριο όσο σε παλαιότερες εποχές λόγω της αυξανόμενης χρήσης υψηλής τεχνολογίας από υπηρεσίες των οποίων τη δράση και την αποτελεσματικότητα θα ζήλευε ο Αλ Καπόνε, πράγμα που αποδείχτηκε και με την πρόσφατη δολοφονία του Μπίν Λάντεν και την εξαφάνιση του πτώματος του ώστε ποτέ να μη μαθευτούν οι λεπτομέρειες των κοινών μυστικών επιχειρήσεων. Το ίδιο ισχύει και στις γραμμές των μετώπων όπου κυριαρχούν ευέλικτα μηχανοκίνητα τμήματα και ρομποτικές μονάδες τουλάχιστον όσον αφορά τα ΝΑΤΟικά στρατεύματα και τις ΗΠΑ.
Ο έτερος λόγος για μια τόσο βραδεία εξέλιξη των επιχειρήσεων που κινείται διαρκώς ανάμεσα από πολιτικούς και διπλωματικούς ελιγμούς οφείλεται στον ισχυρά αποτρεπτικό ρόλο των πυρηνικών όπλων των οποίων η διάδοση φαίνεται πως δεν ήταν ποτέ υπό τον απόλυτο έλεγχο κανενός όπως απέδειξε η ιστορία του Πακιστανού επιστήμονα Kadir Khan.

Στην συγκυρία που διανύουμε όμως μοιάζει να έχουμε περάσει στο κλασσικό «δεύτερο μέρος» μιας παρτίδας όπου τα ανοίγματα των πιονιών φαίνεται να τελειώνουν και έρχεται η ώρα να λάβει χώρα η σφαγή των κομματιών μικρότερης αξίας. Προσπαθήστε να υπολογίσετε την αξία που θα έχει το κομμάτι που ακούει στο όνομα Ελλάδα και θα δείτε ότι υπό το πρίσμα μιας μελλοντικής σφαγής δεν είναι καθόλου απλό!
Κατ’ αρχήν, η Ελλάδα αποτελεί προκεχωρημένο φυλάκιο των ΝΑΤΟικών δυνάμεων καθ’ όλο το διάστημα της μεταπολεμικής περιόδου και γι αυτό το λόγο υπήρξε και στόχος των επιχειρήσεων Gladio-Κόκκινη Προβιά όπως αποκαλύφθηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Αυτό δεν είναι μόνο συνέπεια του ψυχρού πολέμου αλλά συνεχίζεται και στις μέρες μας με τη διαρκή διαφθορά και εξαγορά συνειδήσεων. Η μόνη διαφορά έγκειται στο ότι αντί για καταφύγια με κρυμμένα όπλα και χρήματα, οι σημερινοί πράκτορες δρουν μέσω τραπεζικών, ναυτιλιακών και άλλων ιδρυμάτων και κυρίως ΜΚΟ!
Είναι υπέρ το δέον προφανές ότι σε περίπτωση γενικευμένης αναταραχής για την πλήρη αλλαγή των συνόρων στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής η οποία αναμένεται να αρχίσει εντός του τρέχοντος έτους, η γεωστρατηγική θέση της Ελλάδας δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη. Όχι μόνον είναι γνωστό αυτό στους ιθύνοντες, αλλά έχουν φροντίσει ήδη με το τέλος του Γιουγκοσλαβικού εμφυλίου να υπονομεύσουν όλη την βόρεια περίμετρο εμφωλεύοντας ένα τεχνητό μόρφωμα που ακούει στο όνομα FYROM, να προωθήσουν τα σχέδια της μεγάλης Αλβανίας και ταυτόχρονα να τοποθετήσουν ένα από τα μεγαλύτερα στρατόπεδα τους μεταξύ Κοσσόβου – FYROM.
Την ίδια στιγμή, μεγάλο μέρος των λεγεώνων που αποσύρθηκαν από το Ιράκ τοποθετήθηκαν στα σύνορα Ιορδανίας – Συρίας περιμένοντας το σήμα κινήσεως με την πρώτη αφορμή. Τα δύο Ρωσικά καταδρομικά «Κουζνετσόφ» και «Σαμπανιένκο» ελλιμενίστηκαν αυτό τον μήνα στην Ταρσό της Συρίας όπου και βρίσκεται Ρωσικός ναύσταθμος νοικιασμένος από την εποχή της Σ. Ένωσης ενώ αναφέρεται ότι διαθέτουν υποστήριξη από δύο πυρηνικά υποβρύχια. Προφανώς, η Ρωσία δε θα δεχτεί να χάσει ένα τόσο κρίσιμης στρατηγικής σημασίας λιμάνι αμαχητί και γι αυτό θα απαιτήσει να έχει λόγο σε οποιαδήποτε εξέλιξη στην μετά Άσαντ εποχή. Από πέρυσι αναφέρθηκε ότι και η Χαμάς απέσυρε τον κρυμμένο οπλισμό της από τη Συρία προς τον Λίβανο περιμένοντας τα χειρότερα ενώ Ισραήλ και ΗΠΑ αγωνιούν για την τύχη της στρατιωτικής δικτατορίας στην Αίγυπτο ειδικά μετά τις διώξεις που ασκήθηκαν σε διάφορες ΜΚΟ. Προφανώς, μια απότομη αλλαγή καθεστώτος θα ευνοούσε την ανεξέλεγκτη ροή όπλων προς τη Γάζα που θα έμοιαζε σαν παρακλάδι Αιγυπτιακού εδάφους μέσα στο κύριο σώμα του Ισραήλ.

Όμως είναι προφανές ότι μια μαζική αλλαγή των συνόρων στην περιοχή δε θα ήταν παρά ένα ενδιάμεσο βήμα στη σκακιέρα με απώτερο στόχο αν ελεγχθεί η ίδια η Κίνα που αποτελεί την υποτιθέμενη τελική απειλή λόγω της υπέρμετρης ανάπτυξης της και του γεγονότος ότι έχει συγκεντρώσει στις τράπεζες της αμέτρητο πλήθος χρεογράφων από τις ΗΠΑ. Η ίδια η οποία προβλέπει την εγκατάσταση Σεληνιακής βάσης μέχρι το 2025! Σκεφτείτε το λίγο. Όποιος κάνει αυτό το βήμα μπορεί αν ελέγξει στρατιωτικά την υφήλιο διότι από τη Σελήνη μπορούν να βομβαρδιστούν τα πάντα με περισσή ευκολία! Για παρόμοιους λόγους, ο πρ. Ομπάμα ανάγγειλε την μαζική μετακίνηση στρατευμάτων και εγκατάσταση βάσεων σε όλη την Αυστραλία και τον Ν. Ειρηνικό.

Δεν απομένει καμία αμφιβολία λοιπόν, ότι τουλάχιστον μια μεγάλη σύγκρουση είναι προ των πυλών στην οποία πιθανότατα θα συμπεριληφθεί και η γείτων Τουρκία με πολύ πιθανή την αποσταθεροποίηση της και ακόμη και τη διάλυση της. Η πρόσφατη κίνηση του Γιλμάζ να ανάψει φωτιές στο πολιτικό σκηνικό με τις δηλώσεις του περί εμπρησμών Ελληνικών δασών είναι στην πραγματικότητα πιο πονηρή από ότι δείχνει. Αυτό γίνεται κατανοητό μετά την παρακολούθηση των κινήσεων του προς την Ουάσιγκτον για βοήθεια πιθανόν για την ίδρυση κόμματος ως αντίπαλου δέους στην νέο-οθωμανική πολιτική των Νταβούτογλου – Ερντογάν. Οι ΗΠΑ, παίζοντας τη γάτα με το ποντίκι ναι μεν παραδίδουν αεροπορικό εξοπλισμό και ραντάρ στην Τουρκία, από την άλλη όμως φροντίζουν να ευνοούν την ίδρυση Κουρδικού κράτους το οποίο πιθανότατα θα ήταν ένας πολύ ισχυρότερος και χρησιμότερος σύμμαχος μελλοντικά.

Σε αυτή τη συγκυρία, η Ελλάδα αντιμετωπίζει μια ακολουθία αβέβαιων κινήσεων στο εσωτερικό της Ευρωζώνης που δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα όσον αφορά την θέση της σε μια πιθανή μεγάλη σύγκρουση. Αν και οι οικονομικοί και τραπεζικοί παράγοντες συμφωνούν κάτω από το τραπέζι ότι η χώρα έχει ουσιαστικά χρεοκοπήσει, το δίλλημα που απομένει είναι αν θα καταρρεύσει πριν την Ευρωζώνη. Το πρόσφατο χτύπημα με την υποβάθμιση της Γαλλίας δεν είναι τυχαίο αλλά αποτελεί μέρος του σχεδιασμού που άρχισε να εφαρμόζεται με την προβοκάτσια της 9 Σπετεμβρίου του 2011 σε παγκόσμιο επίπεδο και στην οποία πήραν μέρος η υπερ-τράπεζα Goldman Sachs (με τις ευλογίες της κυβέρνησης Σημίτη), οι Bilderberg και η Ελβετική Κεντρική Τράπεζα «πασών των τραπεζών»! Πλέον, οι εταίροι τσακώνονται για το αν πρέπει να εφαρμοστεί η ίδια υποβάθμιση και στη Βρετανία ενώ οι τριγμοί στο σώμα της Ευρωζώνης είναι αισθητοί παντού θυμίζοντας πρόδρομα σεισμικά σήματα.

Σε αυτές τις συνθήκες ένα πράγμα είναι φανερό. ΝΑΤΟ και ΗΠΑ επ’ ουδενί λόγο δεν πρόκειται να αφήσουν την Ελλάδα να φύγει από τον έλεγχο τους εν αναμονή μιας τόσο μεγάλης σύγκρουσης όσο αυτή που προδιαγράφεται. Αυτό σε συνδυασμό με τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις που δίνουν πιθανό προβάδισμα σε μια αποδυναμωμένη αριστερά γίνεται πλέον ο τόπος όλων των κινδύνων. Αφ’ ενός διότι μια εκλογική νίκη αριστερών δυνάμεων έστω και διασπασμένων, συνακολουθούμενη από μια πολύ πιθανή πλέον διάσπαση του πάλαι ποτέ κραταιού ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να οδηγήσει σε ενθυλάκωση των θραυσμάτων από διάφορες φράξιες με απρόσμενες προοπτικές, αφ’ ετέρου διότι οι διαρκώς εξωθούμενες μάζες θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε ανεξέλεγκτη εξέγερση πριν καν ελεγχθούν «από μέσα» οι όποιες αριστερές δυνάμεις θα προέκυπταν. Αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που Όλοι φοβούνται τις εκλογές!


Περιθώρια αντίστασης

«Αυτοί που περιμένουμε, είμαστε εμείς οι ίδιοι»
Ινδιάνικη παροιμία

Όσα θα ειπωθούν παρακάτω μπορεί να είναι δυσάρεστα αλλά αποτελούν την απαραίτητη προειδοποίηση για εκείνες τις ακόμη υγιείς δυνάμεις μέσα στην κοινωνία που θα κληθούν στο μέλλον να προβάλλουν την τελευταία αντίσταση στο επερχόμενο χάος.
Κατ’ αρχήν, η εκτίμηση των Νατοϊκών αυτή την στιγμή είναι προφανώς κατά πολύ διεισδυτικότερη των εδώ πολιτικών δυνάμεων. Γνωρίζουμε από παλιά ότι σε περιπτώσεις πιθανής αποσταθεροποίησης, η προτιμότερη τακτική είναι πάντοτε η «αντι-πυρά», με άλλα λόγια η πρόκληση της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης με τεχνητά και ελεγχόμενα μέσα, προβοκάτσιες, 5η φάλαγγα, και όλα τα σχετικά παραφερνάλια των υπηρεσιών και των ελεγχόμενων από αυτές οργανώσεις.

Υπό τις παρούσες συνθήκες, μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να πάρει τη μορφή μιας γενικευμένης εξέγερσης στην οποία θα μπορούσαν να συμμετάσχουν συγκαλυμμένα οι δυνάμεις της Ευρω-στρατοχωροφυλακής EUROGENDFOR όπως έχει ήδη ανακοινωθεί από διάφορα blogs και συγκαλύπτεται συστηματικά από τα ΜΜΕ, καθώς και υποκινούμενες ομάδες υπό των έλεγχο διαφόρων ξένων μαφιών που δρούν ανεξέλεγκτα στο κέντρο των Αθηνών (http://attikanea.blogspot.com/2011/10/eurogendfor.html).
Σε μια τέτοια περίπτωση ελλοχεύει ο κίνδυνος στρατιωτικής κίνησης και δεν εννοούμε βέβαια τα άρματα μάχης. Υπάρχουν πολλοί άλλοι τρόποι κίνησης όπως το ναυτικό, αερομεταφερόμενες μονάδες, κλπ. Πλην όμως, εάν μια από τις πλευρές δεν επικρατήσει σύντομα, υπάρχει κίνδυνος να οπισθοδρομήσουμε όχι στο 67 αλλά στο 47! Και αυτό γιατί και οι «πραιτωριανοί» ακόμη, τη σημερινή εποχή δύσκολα θα δεχόντουσαν να σκωτωθούν για «τρείς κ εξήντα» σε μια κατάσταση όπου όλοι εμφανίζονται πολύ λιγότερο σοβαροί από όσο όταν το ΕΑΜ κατέβαινε διεκδικητικά στην Αθήνα, έχοντας μαζικές θυσίες στο ενεργητικό του.

Πρέπει δε να έχει κανείς υπ’ όψιν του πάντα, ότι είναι αναπόφευκτα τα αυταρχικά μέτρα σε καιρό εκτάκτου ανάγκης όταν πλέον γίνεται αδύνατον να πολεμηθεί η διαφθορά των μηχανισμών χωρίς εκκαθαρίσεις. Σε αυτά το σημείο πρέπει να σταθεί κανείς με ιδιαίτερη προσοχή. Διότι εάν και εφ’ όσον αυτά λάβουν χώρα σε καιρό που μια μεγάλη στρατιωτική σύγκρουση λάβει χώρα στη Μ. Ανατολή, τότε αυτομάτως θα τεθούν σε κίνηση διάφορα «εθνικά θέματα» και οι Νατοϊκές δυνάμεις θα θελήσουν να τα εκμεταλλευτούν προς όφελος τους για να σιγουρέψουν και να επιβάλλουν την άμεση κατοχή και έλεγχο του Ελληνικού εδάφους το οποίο θα είναι απαραίτητο για την διασφάλιση των δικών τους επιχειρήσεων.

Επομένως, το πρώτο ζήτημα που θα έπρεπε να θέσει κανείς στη σημερινή συγκυρία είναι η όσο το δυνατόν συντομότερη διεξαγωγή εκλογών με ταυτόχρονα πολιτειακά αιτήματα όπως αλλαγή εκλογικού νόμου (απλή αναλογική), αλλαγή ρόλου του προέδρου της δημοκρατίας πριν προχωρήσει σε άλλα, πιο ρηξικέλευθα και επαναστατικά μηνύματα τα οποία όσο πιο γενικόλογα γίνονται, τόσο πιο άχρηστα αποδεικνύονται στην πράξη.

Κατά δεύτερο, θα έπρεπε οι υγιείς δυνάμεις μέσα στο άρρωστο κοινωνικό σώμα της χώρας αυτής, να βρουν τρόπους επικοινωνίας και συγκρότησης δικτύων και δεν εννοώ καθόλου τον αναχωρητισμό τύπου πάμε να κάνουμε ένα ακόμη χωραφάκι με βιολογικά αλλά την επανίδρυση συνεταιριστικών δομών και την εναντίωση στον μαρασμό της υπαίθρου διότι, πολύ δυστυχώς σήμερα βρισκόμαστε σε πιο δυσάρεστη θέση ακόμη και από το 1941, εφ’ όσον πολλά αγροτικά προϊόντα εισάγονται. Σκεφτείτε τι θα σήμαινε αυτό σε περίπτωση αποκοπής και πολιορκίας του λεκανοπεδίου της Αττικής με τον μισό πληθυσμό της χώρας εντός του!
Το τελευταίο που μπορεί να συστήσει κανείς σε μια τόσο δύσκολη κατάσταση είναι η διαρκής επαγρύπνηση, το κλείσιμο της τηλεόρασης η έστω η κριτική ανάγνωση των ειδήσεων και των πληροφοριών μέσα από τα φίλτρα του Κοινού Νου. Ας προειδοποιήσω εν τέλει, ότι τίποτε δεν είναι σημαντικότερο σε αυτή τη φάση από την αναβίωση αυτής της πολύτιμης ιδιότητας που ονομάζεται Κοινός Νους σε πολεμικές συνθήκες.

Αναφορές

http://hplusmagazine.com/2010/02/12/nano-bio-info-cogno-paradigm-future/
http://ignoranceisfutile.wordpress.com/2008/11/11/obamas-nbic-nano-bio-info-cogno-convergence-agenda/
http://www.wtec.org/ConvergingTechnologies/Report/NBIC_report.pdf
http://www.wtec.org/ConvergingTechnologies/3/NBIC3_report.pdf
http://video.google.com/videoplay?docid=5302066364516949312
http://www.noonehastodietomorrow.com/agenda/bigbrother/497-497
http://ewebber.freeshell.org/teaminfinity/WE-R-NOT-HIVE-MIND.shtml
http://www.youtube.com/view_play_list?p=04BC78E64FE2144F
http://ewebber.freeshell.org/teaminfinity/WE-R-NOT-HIVE-MIND.shtml
http://teaminfinity.com/COMMUNICAE-Buckminster.shtml
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2010-08-03-22-14-18-2010080326447/
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-01-18-22-50-13-2012011848929/
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2011-09-15-22-47-13-2011091541104/
http://kostasxan.blogspot.com/2011/10/eurogendfor_14.html
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2012-01-18-22-50-13-2012011848929/

Θεοφάνης Ράπτης

Από τον φίλο ΘΕΟΦΑΝΗ ΡΑΠΤΗ έλαβα προς δημοσίευση το κείμενο που προηγείται, το οποίο περιλαμβάνει εκτιμήσεις για την τρέχουσα κατάσταση, καθώς και σχετικές προτάσεις για την αντιμετώπισή της.

Μποτίλια στο Πέλαγος

http://bostopel.blogspot.com/

Οι διαχειριστές του katohika.gr διατηρούν το δικαίωμα τροποποίησης ή διαγραφής σχολίων που περιέχουν υβριστικούς – προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Απαγορεύεται η δημοσίευση συκοφαντικών ή υβριστικών σχολίων.Σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων μηνυμάτων θα ακολουθεί διαγραφή

Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.