Έρχεται ένταση στο Αιγαίο !

Όταν όλες οι αρμάδες του κόσμου είναι μαζεμένες στη Μεσόγειο, πλην της Ρωσικής, με στραμμένη την προσοχή στη Λιβύη, είναι μια κατάλληλη στιγμή η Τουρκία να επιδιώξει να δημιουργήσει νέα δεδομένα στο Αιγαίο. Το κρίσιμο σημείο είναι έξω από το Καστελόριζο στο σημείο που…..
ενώνονται η νόμιμη Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Ελλάδος με την Κυπριακή άρα και με την Ισραηλινή , αλλά και η επιδιωκόμενη , εκτός Διεθνούς Δικαίου, Τουρκική με την Αιγυπτιακή.

Απόψε συγκεντρώνεται στον ναύσταθμο απέναντι από την Ρόδο, οι περισσότερες δυνάμεις Ναυτικού και Αεροπορίας της Τουρκίας. Μέσα στις επόμενες μέρες και ενώ θα εξελίσσεται η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε, όπου το ελληνικό ενδιαφέρον είναι επικεντρωμένο στα ζητήματα οικονομίας, η Άγκυρα με μεθοδολογία Ψυχρού Πολέμου, θέλει να δείξει ότι η περιοχή έξω από το Καστελόριζο είναι διεθνής και όχι Ελληνική, ενώ μπλοκάροντας τεράστιες περιοχές της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, επιβεβαιώνει τις διεκδικήσεις της στο Αιγαίο.

Το ζήτημα για την Ελληνική κυβέρνηση, γίνεται αρκετά απλό. Ή θα σταματήσει τους «ενδοτισμούς» και τους περιπάτους στο Βερολίνο και θα συγκεντρωθεί στην υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων, σε επίπεδο υπουργείων Εξωτερικών και Άμυνας ή πολύ γρήγορα η Τουρκία αντιδρώντας στα νέα δεδομένα στη Μεσόγειο και την αποδυνάμωση του ΝΑΤΟ, που αυτή δημιουργεί μαζί με τη Γερμανία στο «μέτωπο» της Λιβύης , θα πετύχει νέα δεδομένα σε επίπεδο «ζωνών διεκδίκησης» και όχι στις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο.

Στη δεύτερη περίπτωση μετά το 1974 ελληνική κυβέρνηση θα χρεωθεί εθνική ήττα και αυτό όσο και αν η οικονομία βρίσκεται στο επίκεντρο, θα φέρει ραγδαίες εξελίξεις, όπως και τότε. Η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου έχει τη δυνατότητα στην παρούσα φάση να κλείσει τα θέματα των ΑΟΖ, μαζί με αυτήν του Αιγαίου. Οι συμμαχικές δυνάμεις που θα στηρίξουν ένα τέτοιο εγχείρημα είναι πολύ μεγαλύτερες και σημαντικότερες από όλα τα προηγούμενα χρόνια. Οι συσχετισμοί με Αμερικανούς, Γάλλους και Ισραηλινούς είναι υπέρ μας. Αλλά χρειάζεται αποφασιστικότητα, θάρρος και έμπειροι χειρισμοί για να υπάρξει το θετικό πολύ απλό αποτέλεσμα. Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας δύο παράγοντες. Ο πρώτος ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λιβύη γίνονται στο πλαίσιο της εφαρμογής του Διεθνούς Δικαίου. Δεύτερον ότι η Τουρκία θα προσπαθήσει με αιφνιδιασμό να δημιουργήσει νέα δεδομένα υπέρ της, σε κρίσιμους τομείς , όπως το πέρασμα της στο νότιο μέρος της Μεσογείου και οι συνθήκες κοινής διαχείρισης στο Αιγαίο, άσχετα με το μέλλον του ΝΑΤΟ.

Από την πλευρά της Ελλάδος, σε επίπεδο χειρισμών αλλά και σε επίπεδο στρατηγικής δίνει το μήνυμα του Ερζερούμ. «Προχωρήστε και δεν θα βρείτε αντίσταση». Ομοίως χειρίζεται και το Σκοπιανό. Αυτό που δεν γίνεται προφανώς αντιληπτό είναι ότι οι συνθήκες από το 1999 έχουν αλλάξει. Επίσης ότι το πρόβλημα του χρέους της Ελλάδος δεν λύνεται με το Μνημόνιο, ούτε με το «Σύμφωνο του ευρώ». Αλλά με διπλωματία υψηλής έντασης και γεωπολιτική προσέγγιση πολύ διαφορετική απ’ ότι την τελευταία 20ετια.