«Έχω μόνο αυτά τα ρούχα που φοράω»

Η Arbeli, ένα κορίτσι μόλις οκτώ ετών, έζησε την καταστροφή του χωριού της από τις πλημμύρες στο Πακιστάν. Περπάτησε χιλιόμετρα μέχρι τον πιο κοντινό καταυλισμό όπου τώρα ζει μαζί με την οικογένειά της. Της λείπει το κρεβάτι της αλλά το μόνο που ζητάει είναι καινούρια και καθαρά ρούχα

Ο μικρός Siniza ίσως σήμερα να έπασχε από AIDS αν οι γονείς του δεν είχαν λάβει μέρος σε πρόγραμμα πρόληψης μετάδοσης του ιού. Στη χώρα του, στη Ζαμπία, εκτιμάται ότι 95.000 παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών, ζουν με τον ιό. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των παιδιών προσβλήθηκαν από AIDS, είτε λίγο πριν γεννηθούν, είτε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ή κατά την περίοδο του θηλασμού. Περίπου 148 παιδιά ηλικίας κάτω των πέντε ετών πεθαίνουν στη Ζάμπια ανά 1.000 γεννήσεις.

Οι παραπάνω ιστορίες αποτελούν μαρτυρίες, όπως αυτές παρουσιάζονται μέσα από μία νέα πρωτοβουλία της Ελληνικής Επιτροπής της UNICEF σε μια προσπάθεια ενημέρωσης του κοινού για τις δράσεις της οργάνωσης ανά τον κόσμο και τον σκοπό των παρεμβάσεων.
Μέσα από την ιστοσελίδα της οργάνωσης γίνεται κατανοητό στο ευρύ κοινό το μεγάλο εύρος δράσεων της οργάνωσης, ο σκοπός των παρεμβάσεων αλλά και οι ευεργετικές επιπτώσεις που έχουν στην επιβίωση και την ευημερία των παιδιών, όπου και αν βρίσκονται.
Μπορεί να δει κανείς αναλυτικά τις ιστορίες αυτές μέσα από την ιστοσελίδα της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής UNICEF επιλέγοντας από το κεντρικό μενού «Αληθινές Ιστορίες», που ενημερώνονται τακτικά.
Η ιστορία της Arbeli
Η Arbeli, ένα κορίτσι οκτώ ετών έφθασε περπατώντας, μετά την καταστροφή του χωριού όπου διέμενε μαζί με άλλες 11 οικογένειες, μέχρι τον προσωρινό καταυλισμό του Sukkur στο Πακιστάν με τα πόδια.
«Όταν οι πλημμύρες έφτασαν, το σπίτι μου καταστράφηκε», λέει η Arbeli, με ψιθυριστή φωνή και βλέμμα χαμηλωμένο.
«Όλα τα πράγματά μου παρασύρθηκαν από τα νερά. Ακόμα και το κρεβάτι μου καταστράφηκε».
«Τα παιδιά ήταν κουρασμένα και τρομοκρατημένα. Απλά δεν μπορούσαμε να πάμε στο σπίτι μας, καταστράφηκε πλήρως και τα ζώα μας πνίγηκαν. Δεν είχαμε πουθενά να πάμε» λέει η μητέρα της.
Περπατώντας με την οικογένεια της προς το Sukkur, μετά την καταστροφή του χωριού της, η Arbeli δεν είχε ιδέα τι την περίμενε στη συνέχεια. Εκείνη και η οικογένειά της, δεν έχουν ιδέα πότε θα επιστρέψουν στο χωριό τους. Ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να επιστρέψουν για να ξαναχτίσουν τις ζωές τους, όταν τα νερά των πλημμυρών υποχωρήσουν πλήρως. Για την ώρα πάντως, το σπίτι τους είναι μια λευκή τέντα, στην άκρη ενός βρώμικου και θορυβώδους δρόμου, όπου φορτηγά πηγαινοέρχονται κορνάροντας και αφήνοντας μια οσμή βενζίνης στον αέρα.
Παρά τις δυσχερείς συνθήκες, η Arbeli έχει μια επιθυμία: «Είναι καλύτερα στο σπίτι», λέει χαμηλόφωνα αλλά το μόνο που ζητάει είναι καινούρια ρούχα.
«Έχω μόνο αυτά τα ρούχα που φοράω. Πραγματικά θέλω μερικά καινούρια ρούχα και παπούτσια» τονίζει.
«Πεθαίνουν πριν τα δεύτερα γενέθλιά τους»
O ηλικίας οκτώ μηνών Siniza, γεννήθηκε σε μια κλινική στην αγροτική πόλη του Samfya, στην επαρχία Luapula της Ζάμπιας. Οι γονείς του έμαθαν ότι ήταν φορείς του ιού του HIV/AIDS κατά τη διάρκεια ενός προγεννητικού τεστ.
Ο Siniza, χάρη σε πρόγραμμα πρόληψης μετάδοσης του ιού τέθηκε σε προληπτική αντιρετροϊκή θεραπεία για την αποφυγή της μετάδοσης του ιού και έκανε τεστ για την ασθένεια σε ηλικία έξι εβδομάδων. Προς μεγάλη ανακούφιση της οικογένειας, δεν είχε κληρονομήσει τον ιό.
Στη Ζάμπια, όπως και σε πολλές περιοχές στην υποσαχάρια Αφρική, πολλές έγκυες γυναίκες ζουν με τον ιό του HIV/AIDS.
Σχεδόν το 35 τοις εκατό των βρεφών που γεννιούνται με AIDS, έχουν κληρονομήσει από τους γονείς τους την ασθένεια, και χωρίς την κατάλληλη θεραπεία περίπου οι μισοί από αυτούς θα πεθάνουν πριν τα δεύτερα γενέθλιά τους.
Η πρόληψη της μετάδοσης του ιού από τη μητέρα στο παιδί, ωστόσο, θα μπορούσε να συμβάλλει σημαντικά στη μείωση των παιδικών θανάτων που συνδέονται με ασθένειες, σχετικές με το AIDS.
«Ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα για την αποφυγή της μετάδοσης του ιού από τη μητέρα στο παιδί, είναι το πιο αποτελεσματικό εργαλείο για να μειωθεί σημαντικά ο αριθμός των νέων μολύνσεων από το AIDS», δηλώνει ο εκπρόσωπος της UNICEF στη Ζάμπια, Dr. Iyorlumun J. Uhaa.

Μοιραστείτε αυτή την ανάρτηση