Χαμομήλι: Φαρμακευτικές ιδιότητες

Χαμομήλι: Φαρμακευτικές ιδιότητες

Αυτό είναι βέβαιο ότι θαυμάσια σπάει την πέτρα, μερικοί το παίρνουν σαν σιρόπι ή σαν έγχυμα, άλλοι εισάγουν τον χυμό στη κύστη με ένεση, η γνώμη μου είναι ότι αυτό είναι το λάθος. Όταν λαμβάνετε μισή δραχμή το πρωί μαζί με λευκό κρασί, είναι καλύτερο από όλα. Το ότι είναι θαυμάσιο για την πέτρα φαίνεται από αυτά που έχω δει και δοκιμάσει. Μία πέτρα βγαλμένη από το σώμα ενός ανθρώπου, τυλιγμένη σε χαμομήλι σε σύντομο χρόνο διαλύεται.

Είναι επωφελής σε όλα τα είδη της θέρμης. Ευκολύνει τους πόνους από τους κολικούς και την πέτρα και όλους τους πόνους της κοιλιάς. Το λάδι που φτιάχνετε με το χαμομήλι χρησιμοποιείτε στις σκληρύνσεις, τις κράμπες, τους πόνους των συνδέσμων, των τενόντων ή οποιουδήποτε μέρους του σώματος.

Πηγή: Culperer’s Complete herbal

Η Ανθεμίς (αρχ. ελλ. ἀνθεμίς = ἄνθος – Επιστημονικό όνομα Anthemis) είναι γένος αρωματικών ανθοφόρων φυτών της οικογένειας των Συνθέτων.
Η ονομασία ανθεμίς χρησιμοποιείτο ήδη από τους αρχαίους Έλληνες και Ρωμαίους για τα είδη που σήμερα ονομάζονται Matricaria Chamomilla (το πιο κοινό είδος χαμομηλιού), Anthemis tinctoria και Anthemis rosea. Σήμερα στην Ελλάδα τα είδη του γένους Ανθεμίς είναι γνωστά ως μαργαρίτες και άγριο χαμομήλι.

Κατά τους αρχαίου Έλληνες

Ανθεμίδα: άλλοι την αποκαλούν «λευκάνθεμο», άλλοι «ηράνθεμο», επειδή ανθίζει την άνοιξη, άλλοι «χαμομήλι», επειδή μοιάζει στη μυρωδιά με τα μήλα, άλλοι «μηλάνθεμο», άλλοι «χρυσοκαλλία» και άλλοι «καλλία».

Περιγραφή

Αυτής υπάρχουν τρία είδη, τα οποία διαφέρουν μόνο στα άνθη βλαστοί μιας σπιθαμής, με τη μορφή θάμνου, οι οποίοι έχουν πολλές διακλαδώσεις, μικρά φυλλαράκια, λεπτά, και κεφάλια σφαιρικά τα οποία από μέσα έχουν μικρό λουλουδάκι λευκό και χρυσάφι, ενώ απ’ έξω περιβάλλεται κυκλικά από λευκά ή κίτρινα ή πορφυρόχρωμα φυλλαράκια στο μέγεθος του απήγανου. Φυτρώνει σε πετρώδεις περιοχές και δίπλα στους δρόμους, ενώ μαζεύεται την άνοιξη.

Χρήσεις

Οι ρίζες, τα άνθη και το φυτό έχουν την ιδιότητα να θερμαίνουν και να λεπταίνουν όταν πίνονται και όταν γίνονται ατμόλουτρα, προκαλούν την έμμηνο ρύση, αποβάλλουν τα έμβρυα, τις πέτρες και τα ούρα- πίνονται και για τις φουσκώσεις και τις συστροφές των εντέρων, ενώ καθαρίζουν και τον ίκτερο και θεραπεύουν όσους πάσχουν από το συκώτι τους.

Το αφέψημά τους χρησιμοποιείται στα ατμόλουτρα για τις παθήσεις της ουροδόχου κύστης.

Πιο χρήσιμη για όσους έχουν πέτρα είναι αυτή που έχει πορφυρόχρωμο άνθος (Anthemis rosea), η οποία στο σύνολό της είναι μεγαλύτερη και η οποία αποκαλείται ιδιαίτερα «ηράνθεμο», το αποκαλούμενο «λευκάνθεμο» και το «χρυσάνθεμο» είναι πιο διουρητικό.

Αν γίνουν κατάπλασμα, θεραπεύουν τα συρίγγια του δακρυικού ασκού, ενώ όταν μασιούνται, θεραπεύουν τις άφθες του στόματος. Τις χρησιμοποιούν μερικοί ως αλοιφή λιώνοντας τες μαζί με λάδι για την αναστολή των περιοδικά επανεμφανιζόμενων πυρετών.

Πρέπει να φυλάγονται τα φύλλα και τα άνθη, κοπανίζοντας ξεχωριστά καθένα από αυτά και πλάθοντάς τα σε δισκία, και ξεραίνοντας τη ρίζα.

Όταν χρειαστεί, πρέπει να δίνουμε δύο μέρη του άνθους, ένα του βοτάνου και της ρίζας, και άλλοτε ένα μέρος από το άνθος και δύο από το φυτό, διπλασιάζοντας την ποσότητα καθενός εναλλάξ κάθε μέρα, πρέπει δε να πίνονται με νερωμένο μελόκρασο.

Πηγή: Διοσκουρίδης-Περί ύλης ιατρικής Γ’