Τεράστιο σκάνδαλο κατασκοπείας με πρωταγωνιστές πολιτικούς και όχι μόνο…

Τεράστιο σκάνδαλο κατασκοπείας με πρωταγωνιστές πολιτικούς και όχι μόνο…

Κασέτα – φωτιά στα χέρια του ανακριτή

Ομολογία για το πώς έφταναν οι απόρρητες πληροφορίες που προορίζονταν για τον Καραμανλή στον Παπανδρέου από την Αμερικανική Πρεσβεία

Του Γιώργου Τράγκα

Μία κασέτα – φωτιά που περιέχεται στον φάκελο της υπόθεσης «Πυθία – Vodafone» αποκαλύπτει κατασκοπεία εις βάρος του Κώστα Καραμανλή και διαρροή πληροφοριών υψίστης εθνικής ασφαλείας και κρίσιμων διπλωματικών υποθέσεων με τελικούς παραλήπτες τον Γιώργο Παπανδρέου, την αμερικανική πρεσβεία και το κλιμάκιο της CIA στην Αθήνα.

Τα στοιχεία που έχει συγκεντρώσει μέχρι σήμερα (και εξακολουθεί να ερευνά) ο μεθοδικός, σχολαστικός και επίμονος ανακριτής, κ. Δημήτρης Φούκας, φωτίζουν και αποκαλύπτουν τη μεγαλύτερη συνωμοσία και τα πιο βρώμικα παρασκήνια της μεταπολίτευσης, που οδήγησαν στην υπονόμευση της κυβέρνησης Καραμανλή, στην άνοδο του «πρόθυμου να υπηρετήσει την Ουάσινγκτον» (σύμφωνα με τα απόρρητα τηλεγραφήματα του Ντάνιελ Σπέκχαρτ) Γιώργου Παπανδρέου στο Μαξίμου και στο άμεσο αποτέλεσμα της άφιξης του ΔΝΤ στην Ελλάδα, του Μνημονίου, της Κατοχής και της μετατροπής της χώρας σε αποικία με πολύχρονη (50 χρόνια, λένε…) ασφυκτική πρόσδεση σε πολιτικό και οικονομικό έλεγχο!

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες του Crash (που αποκάλυψε πρώτο στα τελευταία του τεύχη όλο το παρασκήνιο της ανατροπής Καραμανλή και των υποκλοπών από τη Vodafone), τα στοιχεία του ανακριτικού φακέλου αποκαλύπτουν έντονη και τεκμηριωμένη δράση κατασκοπείας κατά των εθνικών συμφερόντων μέσα στην ΕΥΠ και στο Μέγαρο Μαξίμου.
Κάποιοι που έχουν διαβάσει ένα μέρος της δικογραφίας εκτιμούν ότι αν βγει στο φως θα ανατραπεί αμέσως η κυβέρνηση και θα προκληθεί διεθνής σάλος!

Αποκαλύπτεται και συμπεραίνεται από τη μελέτη των στοιχείων ότι ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς (παλαιοί συνένοικοι σε αμερικανικό πανεπιστήμιο και από τότε στενοί φίλοι, με οικογενειακούς δεσμούς και κοινούς «προστάτες» στο παιχνίδι της εξουσίας) δούλευαν «μαζί» εδώ και πολλά χρόνια για την «οικοδόμηση» στενότερων σχέσεων με το Τελ Αβίβ, υπακούοντας φυσικά σε όλα τα κελεύσματα της Ουάσινγκτον.

Ο Παπανδρέου χρησιμοποιούσε τον Αλέξανδρο Ρόντο και ο Σαμαράς τον Άρη Καρατζά. Να επαναλάβουμε ότι ο πρώτος, που διοικεί σήμερα(!) έναν στρατό χριστιανών στο Κέρας της Αφρικής εναντίον των Σομαλών πειρατών, δεν έχει κρύψει ποτέ ότι είναι άνθρωπος των αμερικανών (της CIA) που εργάζεται αντί αδρότατων αμοιβών ως «σύμβουλος» σε πολιτικούς τύπου Παπανδρέου και Σαακασβίλι… και αναλαμβάνει φυσικά υποθέσεις σε εύφλεκτες περιοχές, όπως η Γιουγκοσλαβία ή τα Σκόπια, όπου έχουν άμεσα συμφέροντα οι αμερικανοί.

Ο Άρης Καρατζάς, είναι κατά σύμπτωση… κολλητός του Ρόντου (και οι δύο «παιδιά» του μακαριστού αρχιεπισκόπου Αμερικής Ιάκωβου, γνωστού για τις θερμές σχέσεις του με τη CIA, που τα προώθησε στο αμερικανικό κατεστημένο) και 30 χρόνια μυστικοσύμβουλος του Αντώνη Σαμαρά. Δεν κρύβει ότι είναι λομπίστας εβραϊκών και αμερικανικών συμφερόντων. Και δεν έκρυψε σε μία πρόσφατη συνέντευξή του ότι «μπορεί ο Καραμανλής να προκάλεσε την υπερδύναμη με το «όχι» που είπε στο Βουκουρέστι για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ».

Ένα «όχι», που είπε μπροστά στον Αμερικανό πρόεδρο Τζορτζ Μπους.

Οι τηλεφωνικές συνομιλίες που έχει στα χέρια του ο κ. Φούκας από τη συνεχή ακρόαση των δύο «σκιών» που είχαν επάνω τους οι πρώην πρωθυπουργοί (αλλά και άλλων…) αποκαλύπτουν και περιγράφουν ότι ο κ. Σταύρος Παπασταύρου (η «σκιά» του Σαμαρά και επόπτης της τήρησης του μνημονίου στο Μαξίμου) έδινε συνεχώς πληροφορίες στον κ. Άρη Καρατζά για όσα έλεγε ο Σαμαράς ακόμη και με τον… Ομπάμα στον Λευκό Οίκο!

Μάλιστα, στα χέρια του ανακριτή υπάρχει μία ενδιαφέρουσα – εκρηκτική συνομιλία (πραγματική διοχέτευση απόρρητων πληροφοριών) με τον Άρη Καρατζά, ελάχιστα λεπτά μετά το πέρας των συνομιλιών Σαμαρά με τον αμερικανό πρόεδρο. Όπως εξήγησε ο λομπίστας στον ανακριτή (αλλά και σε κάποιους που τον ρώτησαν κατ’ ιδίαν) «ο Σαμαράς του έδωσε τον Παπασταύρου ως ενδιάμεσο, δηλαδή υποδοχέα και διαβιβαστή ενημέρωσης και οδηγιών», ενώ γίνονται οι διαπραγματεύσεις για τις επίσημες συσκέψεις στο Τελ Αβίβ που κατέληξαν κυρίως στον ελληνο-ισραηλινό άξονα με κοινές ασκήσεις και χρήση του εναέριου χώρου μας. Φυσικά, δεν ήταν τυχαία η επιλογή Παπασταύρου, που ήταν δικηγόρος του Εβραίου κροίσου Σαμπύ Μυωνή και ισχυρίστηκε ότι τα 5 εκατ. που βρέθηκαν στον λογαριασμό του στη λίστα Λαγκάρντ δεν ήταν δικά του αλλά του πάμπλουτου πελάτη του. Το εκπληκτικό είναι ότι οι συνομιλίες Παπασταύρου – Καρατζά μεταφέρονται αμέσως μετά στον Ρόντο, και από εκεί… εκείθεν του Ατλαντικού και στο Ισραήλ. Φυσικά, είναι καυτό το ενδιαφέρον για την προώθηση υποθέσεων των Ισραηλινών και για τις ΜΚΟ.

Εξάλλου ο ανακριτής κ. Φούκας έχει στα χέρια του κατάθεση του Κώστα Αγγελάκη (επί σειρά ετών στελέχους της Α’ Διεύθυνσης Κατασκοπείας της ΕΥΠ, που ο πρώην διοικητής της υπηρεσίας, πρέσβης κ. Μπίκας, έμπιστος του Παπανδρέου, παρέπεμψε σε δίκη για παράνομη κατοχή εγγράφων των οποίων ο ίδιος ο Αγγελάκης ήταν… χειριστής και τα είχε στο γραφείο του!), στην οποία αποκαλύπτεται ότι υπήρχε έναν μήνα πριν από τον πόλεμο της Γεωργίας πληροφοριακό δελτίο αξιόπιστης πηγής της ΕΥΠ, που αποκάλυπτε ότι «ο Ρόντος φρόντιζε ως σύμβουλος του Γεωργιανού προέδρου Σαακασβίλι να δημιουργηθούν εκείνες οι προϋποθέσεις ώστε να επέμβει η Μόσχα στην Οσετία». Στο δελτίο αυτό είχε επισυναφθεί και επαγγελματική κάρτα του Άρη Καρατζά, που και εκείνη την εποχή, σύμφωνα με τις πληροφορίες, δούλευε μαζί με τον Αλέξανδρο Ρόντο.

Τα e-mail και τα σημειωματάρια του Άρη Καρατζά που κατέσχεσε από το σπίτι του ο ανακριτής Δημήτρης Φούκας, περιέχουν επίσης ένα πλήθος προσωπικών σημειώσεων και ένα κομμάτι αλληλογραφίας του λομπίστα με το Μαξίμου, που αφορούν τις ελληνοϊσραηλινές σχέσεις. Σε κάποιο από τα σημειωματάριά του σημειώνει (όπως έγραψε και ο Κώστας Βαξεβάνης) ότι εξασφάλισαν 5 εκατομμύρια μαύρο χρήμα από μη κυβερνητικές οργανώσεις. Το θέμα των ΜΚΟ, το οποίο ερευνά η ανακρίτρια κ. Ευαγγελίου, απασχολεί βέβαια και τον φάκελο «Πυθία Ι – Vodafone».

Στα χέρια του ανακριτή υπάρχει μία κασέτα στην οποία η κ. Αγγελική Πατελάκη (επιτελής της ΕΥΠ) ομολογεί στον Κώστα Αγγελάκη ότι μαζί με το στέλεχος της ΕΥΠ Π. Σπατιώτη, ή μόνοι τους, πήγαιναν απόρρητα πληροφοριακά δελτία που είχαν προορισμό τον Κώστα Καραμανλή στον Μιχάλη Καρχιμάκη.
Η ομολογία της Πατελάκη (που δακτυλογραφούσε τα απόρρητα μηνιαία πληροφοριακά δελτία για τον τότε πρωθυπουργό) στην κασέτα είναι εκπληκτική, είναι συγκλονιστική, γιατί περιγράφει και ομολογεί ότι χωρίς να δικαιούνται ο Καρχιμάκης και ο Παπανδρέου γίνονταν παραλήπτες των απόρρητων πληροφοριακών δελτίων που έπρεπε να πηγαίνουν μόνο στα χέρια του Καραμανλή!

Στην ίδια κασέτα, που στοιχειοθετεί μαζί με άλλα στοιχεία βαρύτατες κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος και αποδεικνύει πως δούλευαν ο Παπανδρέου, στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην ΕΥΠ και Αμερικανοί εις βάρος της ελληνικής κυβέρνησης, η κ. Αγγελική Πατελάκη αναφέρει χαρακτηριστικά «Κρητικιά είμαι, τα πήγαινα μόνη μου, μέσα σε μία τσάντα» και υπογραμμίζει ότι ο κ. Καρχιμάκης ενδιαφερόταν περισσότερο για σκάνδαλα του Καραμανλή και της ΝΔ.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι, σύμφωνα με πληροφορίες που έχει στα χέρια του ο ανακριτής, ο Αγγελάκης μαγνητοφώνησε την Πατελάκη για πρώτη φορά την άνοιξη του 2010, όταν τον επισκέφθηκε στο Ωνάσειο, όπου είχε υποβληθεί σε καρδιοχειρουργική επέμβαση. Αργότερα, όμως, και ενώ ο Μπίκας είχε στραφεί εναντίον του, μαγνητοφώνησε πάλι την Αγγελική Πατελάκη μέσα σε αυτοκίνητο έξω από το δημαρχείο Παπάγου.

Ο ανακριτής έχει πάρει ήδη εκτεταμένη κατάθεση από την κ. Πατελάκη, η οποία σε αυτή δεν επιρρίπτει ευθέως ευθύνες και στον στενό φίλο της Θ. Σπατιώτη (ουσιαστικά επιχειρεί να τον βγάλει λάδι), αλλά στη μαγνητοταινία που έχει στο χέρι του ο κ. Φούκας λέει ότι μαζί κουβαλούσα τα απόρρητα δελτία με τελικούς αποδέκτες τον Παπανδρέου και τους Αμερικανούς. Έτσι στοιχειοθετεί μία συγκλονιστική ιστορία για την κατασκοπεία σε βάρος του Κώστα Καραμανλή. Η κασέτα μπήκε στον φάκελο «Πυθία Ι – Vodafone» μετά την έφοδο στο σπίτι του Καρχιμάκη.

Εδώ, πρέπει να σημειώσουμε ότι στη δίκη του Κώστα Αγγελάκη διαδραματίστηκαν πρωτοφανή πράγματα στα παγκόσμια χρονικά των μυστικών υπηρεσιών. Εκτός από το γεγονός ότι σε δημόσια θέα έβγαιναν τα άπλυτα και τα κονταροχτυπήματα συνδικαλιστών καίριας εθνικής υπηρεσίας, η πρόεδρος ρωτούσε τους μάρτυρες μπροστά στο κοινό:

«Τι είναι οι πηγές της ΕΥΠ; Ποιες είναι οι πηγές; Πόσες έχει ο καθένας; Πόσα δίκτυα έχει η υπηρεσία; Τι είναι χειριστής; Ποιος ήταν ο Στηβ Λάλας»
και άλλα πολλά τέτοια! Η Εισαγγελέας πρότεινε να αθωωθεί πανηγυρικά ο Κώστας Αγγελάκης (που υπηρέτησε εκτός από την ΕΥΠ, πολύ πιστά και… το ΠΑΣΟΚ επί σειρά ετών, αλλά φαίνεται ότι δεν έκανε τα χατίρια σε ορισμένους), αλλά η πρόεδρος είχε διαφορετική άποψη και τελικά καταδικάστηκε σε 22 μήνες φυλάκιση.

Όμως, το πιο συγκλονιστικό (και ταυτόχρονα αξιοπερίεργο) είναι ότι έγγραφα – φωτιά που κατασχέθηκαν στο γραφείο του, πριν του απαγγείλουν τις κατηγορίες, επί Μπίκα, δεν δόθηκαν προς ανάγνωση στο δικαστήρια! Παραδείγματος χάρη, το έγγραφο για τον Ρόντο – Καρατζά και τον Σαακασβίλι θεωρήθηκε υψηλής ασφάλειας και δεν παραδόθηκε στο δικαστήριο, όπως και πληροφοριακά δελτία – φωτιά για στενό συνεργάτη – μεγαλοεκδότη που, σύμφωνα με πληροφορίες του Α’ Κλάδου Κατασκοπείας, ξέπλενε καρότσια γεμάτα λεφτά στα Βαλκάνια!

Αυτά, όμως, έχουν κατατεθεί στον ανακριτή Δημήτρη Φούκα από τον Κώστα Αγγελάκη, και όχι μόνο. Στην κατάθεσή του, που συμπεριλήφθη στον φάκελο «Πυθία Ι – Vodafone», ο Κώστας Αγγελάκης, που υπηρέτησε στο τμήμα που χειρίζεται τις πηγές, αλλά και στον κλάδο επιχειρήσεων της Α’ Διεύθυνσης Κατασκοπείας της ΕΥΠ, αναφέρει μεταξύ άλλων τις πιέσεις των αμερικανών και τις απειλές κάθε φορά που η ελληνική κυβέρνηση επεδίωκε με βάση τα συμφέροντά της να αναπτύξει εμπορικές σχέσεις ή πολιτικές ή να αγοράσει προϊόντα από την καπιταλιστική πλέον Ρωσία ή από άλλη περιοχή της Ανατολής. Επίσης, έχει αναφέρει στον κ. Φούκα ότι κατά την περίοδο Καραμανλή πιέστηκε ο συνδικαλιστής από κύκλους του περιβάλλοντος Παπανδρέου να ανακοινώσει ότι η ΕΥΠ έκανε τις υποκλοπές από τη Vodafone(!) και ότι οι Πακιστανοί που απήχθησαν μετά τις βομβιστικές ενέργειες του Λονδίνου και το αίτημα του Τόνι Μπλερ και της Inteligence Service «βασανίστηκαν κι έμειναν νηστικοί και δεμένοι επί μέρες», ενώ , όπως είπε στον κ. Φούκα, παρέμειναν σε οίκημα της ΕΥΠ και τους δόθηκε «ζεστό φαΐ» κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων.

Η κατάθεση Αγγελάκη στον ανακριτή

– Εμπειρία και διαίσθηση που προκύπτει από τη συνεργασία και την ανταλλαγή εκπαίδευσης και πληροφοριών με τις αντίστοιχες υπηρεσίες πολλών χωρών. Αυτό λοιπόν που μπορώ μετά βεβαιότητας να αναφέρω είναι ότι ανέκαθεν στελέχη των Ξένων Υπηρεσιών Πληροφοριών (ΞΥΠ) και κυρίως των αμερικανικών υπηρεσιών παρακολουθούσαν να συντηρήσουν ένα ψυχροπολεμικό κλίμα μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Επίσης, ένα ακόμα χαρακτηριστικό όλων των στελεχών και όλων των ΞΥΠ είναι, ανεξαρτήτως της συνεργασίας και της βαθμίδας στελεχών, να προσπαθούν να προωθήσουν προϊόντα δικής τους παραγωγής και να τονίζουν πάντα ότι η Ελλάδα είναι μία Δυτική – ΝΑΤΟϊκή χώρα και έτσι πρέπει να παραμείνει. Οι πιέσεις αυτές εντάθηκαν πριν και κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004. Ακόμη θα ήθελα να καταθέσω ότι πληροφόρηση τέτοιου είδους (όπως δηλαδή αυτή των Ρώσων προς την ΕΥΠ) και ανταλλαγή πληροφοριών δεν είναι ασυνήθιστη μεταξύ των υπηρεσιών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη βομβιστική ενέργεια στη Βοστώνη, όπου αποκαλύφθηκε ότι οι ρωσικές υπηρεσίες είχαν παράσχει ανάλογη ενημέρωση στις αμερικανικές υπηρεσίες»…

– Θυμάμαι ότι όποτε κάποια Ελληνική Κυβέρνηση έδειχνε να «ξεφεύγει» από τα συνήθη, τότε τα στελέχη συγκεκριμένων ΞΥΠ άρχιζαν τα «παρατράγουδα» και έκαναν σχόλια με υπαινιγμούς… Οι πιέσεις εντάθηκαν όπως προανέφερα πριν και κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Χαρακτηριστικό η πρωτοφανής φιλοξενία αλλά και η αγωνιώδης προσπάθεια των Αμερικανών αξιωματούχων να μας παρουσιάσουν τα αμερικανικά προϊόντα εξελιγμένης τεχνολογίας κατά την παρουσία μου στο Salt Lake City (Χειμερινή Ολυμπιάδα 2002),ως εκπρόσωπος της Υπηρεσίας, αλλά και στα κεντρικά γραφεία της CIA αμέσως μετά (έγινε και προσπάθεια «προσέγγισής» μου). Πολλοί από αυτούς κατέστησαν σαφές ότι εάν δεν προμηθευτούμε τα «κατάλληλα» προϊόντα για την ασφάλεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, τότε υπάρχει ο κίνδυνος να χάσουμε την Ολυμπιάδα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της προμήθειας του συστήματος C4I των αμερικανικών συμφερόντων εταιρείας SAIC… (επισυνάπτω σχετικά).

Μετά την αλλαγή της Κυβέρνησης το 2004 και κυρίως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες, διακρίναμε όλοι μία αλλαγή στάσης της νέας διοίκησης της Υπηρεσίας αλλά και της κυβέρνησης γενικότερα .Θύμιζε εποχές 1997-1999 επί Διοικήσεως Χ.Σταυρακάκη και τα δειλά ανοίγματα που προσπάθησε να κάνει προς Ανατολάς και που σταμάτησαν αμέσως μετά τα γεγονότα «Οτσαλάν». Θυμάμαι, έχοντας προσωπική εμπειρία, τον ενθουσιασμό του το 1997 όταν του ανέφερα ότι ανέτρεψα, ως εκπρόσωπος της Υπηρεσίας, σε σύσκεψη στο αρχηγείο του ΝΑΤΟ στη Μανς, πρόταση των Αγγλοαμερικανών Συμμάχων να αναλάβουν αυτοί κατά αποκλειστικότητα την εκπαίδευση των ειρηνευτικών στρατευμάτων του ΝΑΤΟ, στο αντικείμενο HUΜΙΝT έναντι 5.000.000 δολαρίων το άτομο, αντιπροτείνοντας ότι αυτό μπορούμε να το κάνουμε εμείς στην Ελλάδα, στις εγκαταστάσεις μας , και μάλιστα δωρεάν σε όποια άλλη υπηρεσία επιθυμεί. Ακολούθως, με λεπτομέρειες θα αναφερθώ στις υπό διερεύνηση υποθέσεις – θέματα που θεωρώ ότι έπαιξαν τη σημασία τους στην υπονόμευση και τελικά στην ανατροπή της τότε κυβέρνησης.

Για τη μεγάλη υπόθεση των υποκλοπών γνωρίζω μόνον ό,τι έχω διαβάσει στον Τύπο και ότι την περίοδο εκείνη η Υπηρεσία δεν είχε τη δυνατότητα τέτοιου είδους υποκλοπών… Απ’ ότι έχω διαβάσει στον Τύπο της εποχής εκείνης, ήμουν κι εγώ ανάμεσα στα θύματα των υποκλοπών εκείνων (επισυνάπτονται σχετικά.
Αν αυτό αληθεύει, εκτιμώ ότι πιθανόν να οφείλεται στη στάση μου σε θέματα που κάποιοι τα θεωρούσαν ζωτικής σημασίας για την πολιτική τους.
Το ότι πιθανότατα οι Αμερικανοί παρακολουθούσαν κυβερνητικά στελέχη εκείνης της εποχής δεν μου προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση… Πεποίθησή μου είναι ότι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο το έκαναν ανέκαθεν… Άλλωστε, αυτό το ομολόγησε και ο ίδιος ο πρέσβης του (Ρις), όπως αποκάλυψαν τα Wikileaks.
Την ίδια περίοδο θεωρώ ότι οι Αμερικανοί ήταν πολύ δυσαρεστημένοι που η Ελληνική Κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή δεν στήριξε το Σχέδιο Ανάν για την επίλυση του Κυπριακού Ζητήματος. Από ό,τι θυμάμαι, ο μόνος που το υποστήριξε θερμά ήταν ο ΓΑΠ».

– Τον Απρίλιο του 2008 ο Κ. Καραμανλής, εκφράζοντας το αίσθημα της συντριπτικής πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού, είπε το μεγάλο ΟΧΙ στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Είχε βέβαια προειδοποιήσει μήνες πριν τον αμερικανικό παράγοντα για τη στάση του αυτή (Νίμιτς και ΣΙΑ), οι οποίοι (αμερικανοί) ήσαν ήδη έξαλλοι από τις αρχές του έτους (2008) όταν υπεγράφη στο προεδρικό μέγαρο της Σόφιας η συμφωνία των μετόχων και το καταστατικό της διεθνούς εταιρείας για τον πετρελαιαγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολης.

Η ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ εθεωρείτο «λίαν σημαντικό» ζήτημα για την πολιτική παρακαταθήκη του Μπους Τζούνιορ, όπως άλλωστε, σύμφωνα με δημοσιεύματα, ανέφερε και ο Έλληνας Πρέσβης στις ΗΠΑ κ. Άλεξ Μαλλιάς σε τηλεγράφημά του προς το ΥΠΕΞ. Λέγεται μάλιστα ότι ο έμπειρος διπλωμάτης δέχθηκε «συμβουλές» από την τότε αναπληρώτρια σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ κ. Τζούντι Άσλεϊ ότι η ελληνική αρνησικυρία «θα σήμαινε ατυχή επιλογή με συνέπειες» και προανήγγειλε την αναβολή κάθε εξέλιξης στο πρόγραμμα VISA Walner. Υπενθυμίζω ότι τελικά αρνήθηκαν τη χορήγηση βίζας μόνο στους έλληνες πολίτες από όλους τους άλλων πολίτες χωρών της Ε.Ε.

Το ΟΧΙ στο Βουκουρέστι σε συνδυασμό με την επίσκεψη Καραμανλή αργότερα τον ίδιο μήνα στη Μόσχα για να συζητήσει με τον Βλαντιμίρ Πούτιν τον αγωγό «South Stream» θεωρώ ότι έκανε έξαλλους τους Αμερικανούς (που προωθούσαν τον αγωγό της “Nabuco”) και κάποιους Ευρωπαίους… Δεν συγχώρησαν ποτέ την πατριωτική στάση του Έλληνα πρωθυπουργού. Χαρακτηριστικό είναι έγγραφο που διέρρευσε από την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Βερολίνο στις 23/4/2008 στα περίφημα Wikileaks και που αναφέρει πως η Γερμανία αντιλαμβάνεται την απογοήτευση των ΗΠΑ για το βέτο της Ελλάδας προς την ένταξη της «Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ. Μάλιστα, οι συντάκτες του εγγράφου υπογράμμισαν ότι προσωπικώς η καγκελάριος δραστηριοποιήθηκε ιδιαίτερα εκείνες τις ημέρες πριν από τη Σύνοδο για να πείσει τον Καραμανλή να βάλει νερό στο κρασί του. Θεωρώ ότι δεν είναι τυχαίο ότι στο έγγραφο αυτό υπάρχει και μία έμμεση αναφορά για το Σκοπιανό και την ανατροπή της κυβέρνησης Μητσοτάκη το 1993. «Τουλάχιστον μία κυβέρνηση έχει καταρρεύσει εξαιτίας του ονόματος» αναφέρει και προσθέτει «και έτσι η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να είναι πολύ προσεκτική…».

– Στα Δεκεμβριανά παραδόθηκε η Αθήνα και άλλες μεγάλες πόλεις σε σχέδιο ανωμαλίας που όπως έχουμε διαβάσει, αλλά και όπως λένε κάποιοι παλαιότεροι, θύμιζε έντονα το ξενοκίνητο παρακράτος τον Μάιο του 1963… Φημολογείται έντονα ότι έγινε «χαμός» με χιλιάδες πακέτα καρτοκινητών μέσα σε λίγα λεπτά για την κινητοποίηση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, κυρίως μαθητών… Λέγεται ότι μόνο στα μέλη των 15μελών συμβουλίων των σχολείων είχαν σταλεί με μαζική αποστολή δεκαπέντε χιλιάδες SMS, γεγονός που, όπως λένε αρμοδιότεροι, αυτή η πρωτοβουλία ξεπερνούσε κατά πολύ τις οργανωτικές δυνατότητες οποιασδήποτε ομάδας ή κόμματος στήριξε εκείνες τις μεγάλες κινητοποιήσεις. Θεωρώ λοιπόν ότι οι τότε κινητοποιήσεις είχαν σχεδιαστεί από καιρό πριν για να αναπτυχθούν με την κατάλληλη ευκαιρία και αυτό συνέβη επ’ ευκαιρία της δολοφονίας του άτυχου παιδιού.
Κυριότερο όμως από όλα αυτά για την έντονη δυσαρέσκεια των Αμερικανών θεωρώ τις συμφωνίες και τα ανοίγματα Καραμανλή προς Ρωσία και Κίνα. Άλλωστε, τα τηλεγραφήματα των Αμερικανών πρέσβεων της Αθήνας προς Ουάσινγκτον που αποκάλυψαν τα Wikileaks, αλλά και οι δημόσιες δηλώσεις αμερικανών αξιωματούχων εκείνης της εποχής είναι χαρακτηριστικά… (επισυνάπτονται σχετικά).

– Ιδιαίτερα τα θέματα της ενεργειακής πολιτικής, οι αμυντικές συμφωνίες για την προμήθεια ρωσικών οπλικών συστημάτων αλλά και το Δορυφορικό «Γεωγραφικό Σύστημα Πληροφοριών Διασυνοριακής Ασφάλειας κατά τη Μετακίνηση Ανθρώπων και Αγαθών» της ΕΥΠ με το ρωσικό λογισμικό, θεωρώ ότι πρέπει να τους πείραξαν πάρα πολύ, γιατί θεωρώ ότι αυτές οι κινήσεις Καραμανλή και της Κυβέρνησής του εξυπηρετούσαν κατά την ταπεινή μου άποψη άριστα τα Εθνικά μας συμφέροντα, άλλαξαν δραματικά τη γεωπολιτική ισορροπία στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, αποδυνάμωναν την στρατηγική σημασία των Δαρδανελλίων και της Τουρκίας, περιόριζαν την εξάρτηση της πατρίδας μας από το πετρέλαιο, καθιστούσαν τη χώρα μας «ελεγκτή» της ροής του φυσικού αερίου προς Αλβανία και Σκόπια και, το κυριότερο, καθιστούσαν την πατρίδα μας χώρα με ειδικό γεωπολιτικό βάρος στην ΕΕ και στην ευρύτερη περιοχή γενικότερα. Αυτό όμως που φοβήθηκαν οι Αμερικανοί ήταν ότι με τον τρόπο αυτό η Ρωσία καθίστατο και πάλι ένας δυνατός παίκτης στην παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή. Σημειωτέον ότι ο αγωγός «South Stream» θα συνέδεε τη Ρωσία με την Ιταλία, παρακάμπτοντας την Τουρκία. Θα ξεκίναγε από τη Ν. Ρωσία και μέσω της Μαύρης Θάλασσας, της Βουλγαρίας (Μπουργκάς) και της Ελλάδας (Αλεξανδρούπολη) θα κατέληγε στην Ιταλία αφού θα τροφοδοτούσε μέσω Ελλάδας και τις Βαλκανικές χώρες.

Ο ύποπτος ρόλος συγκεκριμένων Αμερικανών αξιωματούχων, όπως του προξένου Θεσσαλονίκης Μπράιαν Χόι Λι, με την «έντονη» δραστηριότητα σε όλη τη Βόρειο Ελλάδα, αλλά κυρίως του τότε βοηθούν υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάθιου Μπράιζα

και της τουρκικής καταγωγής συζύγου του Ζεϊνό Μπαράν, έπαιξαν, νομίζω, σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις. Για παράδειγμα, η Μπαράν «εκπόνησε» το 20μία «μελέτη» υπό την αιγίδα του γνωστού αμερικανικού «Hudson Institute» που κοινοποιήθηκε στα μέλη του Αμερικανικού Κογκρέσου και ήταν ένας λίβελος κατά του Κ. Καραμανλή και της κυβέρνησής του. Η «μελέτη» αυτή διοχετεύθηκε σε όλα τα Δυτικά Κέντρα λήψης αποφάσεων.

Η τουρκάλα δημοσιογράφος και σύζυγος του Μπράιζα ανέφερε μεταξύ άλλων στη «μελέτη» της αυτή για τις συχνές συναντήσεις Καραμανλή – Πούτιν, χαρακτήριζε τον αγωγό Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη «αντιδραστικό» έργο που θα λειτουργούσε ως «γέφυρα» επιρροής της Ρωσίας στην ευρύτερη περιοχή, ότι η Ρωσία μέσω του τερματικού σταθμού στην Αυστρία θα αποκτούσε σημαντικές πληροφορίες για ενεργειακά αποθέματα της ΕΕ και ότι η πολιτική και οικονομική της επιρροή θα αυξανόταν κατακόρυφα, ενώ θα είχε και τη δυνατότητα να διαθέτει τον πρώτο λόγο στην διαμόρφωση των τιμών παγκοσμίως.

Οι αμερικανοί, που μάλλον είχαν αιφνιδιαστεί με τον γερμανορωσικό «Nord Stream», πανικοβλήθηκαν στην ιδέα και ενός αντίστοιχου, του «South Stream». Χαρακτηριστικό του πανικού των Αμερικανών ήταν και η έκφραση της δυσφορίας τους αυτής και δημοσίως. Ο Μπράιζα από το καλοκαίρι του 2007 σε μία προσπάθειά του να υποβαθμίσει τον Νότιο αγωγό δήλωσε: «Περιμένουμε να δούμε ποια θα είναι η αντίδραση της ΕΕ με όρους πολιτικής ανταγωνισμού», ενώ σε τηλεγράφημά του (17/12/2007) προς τον Έλληνα πρέσβη κ. Μάλλια ανέφερε με τον γνωστό αμερικανικό τρόπο: «Πρόκειται για μία ολέθρια ενέργεια του πρωθυπουργού Καραμανλή. Δεν συνεργαζόμαστε στα ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας; Αν ναι, τότε δεν έπρεπε τουλάχιστον να μας είχατε στείλει μία προειδοποίηση; Τι συμβαίνει; Αποφάσισε η Ελλάδα να ρίξει λευκή πετσέτα προς τον TGI και να σφυρηλατήσει στρατηγική συνεργασία με τη Ρωσία για το φυσικό αέριο, με συνέπεια το μερίδιο της Gazprom στην αγορά του φυσικού αερίου στην Ελλάδα να συνεχίσει να είναι 100%;

Βρισκόμαστε σε σύγχυση», ενώ η υπεύθυνη εξωτερικών υποθέσεων της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα σε τηλεγράφημά της προς την Ουάσινγκτον (22/8/2008) ανέφερε: «Μία ομάδα ρώσων, στελέχη της αμυντικής βιομηχανίας, είναι προγραμματισμένο να επισκεφθεί την Αθήνα για να συζητήσει με Έλληνες αξιωματούχους την προμήθεια ρωσικών αρμάτων μεταφοράς προσωπικού. Τον Σεπτέμβριο η Ελληνική Βουλή αναμένεται να επικυρώσει τη συμφωνία για τον αγωγό «South Stream». Έχουμε εργαστεί ώστε να ανατρέψουμε και τις δύο αυτές αρρωστημένες κινήσεις, όμως περαιτέρω συζητήσεις με Έλληνες διπλωμάτες στις Βρυξέλλες και στην Ουάσινγκτον για το θέμα θα βοηθούσαν».

Νομίζω ότι δεν χρειάζεται να επεκταθώ περαιτέρω επί του θέματος, καθότι αρμοδιότεροι από εμένα, όπως κυβερνητικά στελέχη της εποχής, έκαναν σχετικές αποκαλύψεις στον Τύπο πρόσφατα για τις πιέσεις και τις νουθεσίες που εδέχθησαν από Αμερικανούς αξιωματούχους της εποχής εκείνης (επισυνάπτεται). Το ότι, όπως ανέφερα, οι Αμερικανοί είναι συνηθισμένοι σ’ αυτές τις πρακτικές, φαίνεται και από τις πρόσφατες αποκαλύψεις στον Τύπο για τις δημόσιες δηλώσεις τους για το θέμα της πώλησης της ΔΕΠΑ σε ρωσική εταιρεία (επισυνάπτονται).

– Γενικά λοιπόν θεωρώ ότι όλα τα παραπάνω όπως και άλλα γεγονότα που έλαβαν χώρα την περίοδο 2004 – 2008 έπαιξαν τον δικό τους ρόλο στην αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης και της χώρας… Γεγονότα, όπως η προσπάθεια αποσταθεροποίησης της ελληνικής επιχειρηματικής δραστηριότητας μέσω και απαγωγών μεγαλοεπιχειρηματιών, όπως του Μυλωνά τον Ιούνιο του 2008, όπως η κοινωνική – εκκλησιαστική αναταραχή με την κρίση στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων που παραλίγο να εκθρονίσει και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Μακαριστό Χριστόδουλο, δημιουργώντας έτσι τεράστια προβλήματα σε Εκκλλησία και Πολιτεία, ενώ μου προξενεί πλέον μετά από όλα αυτά ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός της πτώσης του ελικοπτέρου με τον Πατριάρχη Αλεξανδρείας την 11η Σεπτεμβρίου 2004 και αυτό γιατί δύο ημέρες μετά ανατινάχθηκε στο αεροδρόμιο του Καΐρου το αυτοκίνητο δύο λογιστών του Πατριαρχείου. Και αν όντως ήταν εγκληματική – δολοφονική ενέργεια, μήπως επελέγη το Άγιος Όρος ως στόχος για να περαστεί και ένα μήνυμα προς την πλευρά Πούτιν που τότε το επισκεπτόταν συχνά; Δεν θέλω να υιοθετήσω την άποψη που έχει αναφερθεί και στον Τύπο ότι στόχος μπορεί να ήταν και ο ίδιος ο Πούτιν, ούτε μπορώ να γνωρίζω αν μέσα στο ελικόπτερο υπήρχε και Αμερικανός πράκτορας, όπως έχει γραφτεί σχετικά, γιατί δεν μου αρέσει να συνωμοσιολογώ.

Επίσης δεν μπορώ να λάβω υπόψη μου γεγονότα όπως οι φονικές και καταστροφικές πυρκαγιές του Ιουνίου και του Αυγούστου του 2007 που δεν μπορεί να έγιναν χωρίς καλά οργανωμένο σχέδιο και που, όπως φημολογείται, οι Αμερικανοί αρνήθηκαν να παράσχουν βοήθεια μέσω των δορυφόρων τους με γελοία επιχειρήματα, όπως δολοφονικές – τρομοκρατικές επιθέσεις και χτυπήματα κατά της Αμερικανικής Πρεσβείας με εντυπωσιακό τρόπο, όπως ο σχεδιασμός από την Τουρκία πρόκλησης «θερμού» επεισοδίου τύπου Ιμίων στο νησιωτικό σύμπλεγμα του Καστελλόριζου στην προσπάθεια της δημιουργίας «γκρίζων ζωνών», όπως η στάση της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ – ΓΑΠ) με την εμμονή της σε θέματα όπως της «υπόθεσης» Πακιστανών, προμήθειας συστημάτων υψηλής τεχνολογίας από την ΕΥΠ κ.λ.π., αλλά και οι αποκαλύψεις των Wikileaks για το ρόλο του, που δήλωνε ευθαρσώς στους Αμερικανούς «Νιώθω πολύ κοντά σας, κάντε με μεσολαβητή σας…» (επισυνάπτονται – σ.σ.: όλες οι απόρρητες εκθέσεις της Αμερικανικής Πρεσβείας – Σπέκχαρντ), αλλά και η στάση του ίδιου και στελεχών της κυβέρνησής του αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων τους, που έσπευσαν να δώσουν «αναφορά» στον Αμερικανό πρέσβη της Αθήνας (Χρυσοχοΐδης – Μπίκας) για τα συμβαίνοντα στο υπουργείο και την υπηρεσία (επισυνάπτονται), αλλά και η στάση του ίδιου του ΓΑΠ στη συνάντησή του, τον Φεβρουάριο του 2010, με τον Πούτιν στη Μόσχα, σύμφωνα με δημοσιεύματα που αναφέρονται στην επιστολή του ομογενούς βουλευτή της Ρωσικής Δούμας και επικεφαλής της 5ης Περιφέρειας του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού κ. Ιβάν Σαββίδη (επισυνάπτεται), αλλά και σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα και αναλύσεις έγκυρων ξένων αναλυτών, όπως του Γερμανού «γκουρού» επί των χρηματιστηριακών Ντιρκ Μιούλερ, γνωστού και ως «Mr Dax», που στο νέο βιβλίο του, με τίτλο «Showdown», αλλά και σε πρόσφατες συνεντεύξεις του αναφέρει ότι «ο Παπανδρέου ήταν η εκτελεστική μαριονέτα των ΗΠΑ και αποστολή του ήταν με κάθε τρόπο να επιφέρει τη ρήξη στις σχέσεις Ελλάδας με την Ευρώπη… Θα πρέπει να τεθεί το ερώτημα, τι ρόλο έπαιξε ο Παπανδρέου. Για λογαριασμό ποίου έδρασε;», ενώ ισχυρίζεται ότι το θέμα με τα ελληνικά κοιτάσματα –πλούσια σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο- είναι γνωστό, και ότι το ΔΝΤ θέλει να στύψει την Ελλάδα πριν την ξεπουλήσει για τα κοιτάσματά της. Εξηγεί το πώς οι ΗΠΑ έσπειραν τη διχόνοια μαζί με την κρίση στην Ευρώπη, για να θερίσουν… πετρέλαιο και φυσικό αέριο και ότι ακριβώς στη φάση της ισχύος του ευρώ συμβαίνουν τα γεγονότα γύρω από τον Καραμανλή, η ανάληψη της εξουσίας από τον ΓΑΠ και η αιφνιδιαστική ακούσια καταγγελία στις Βρυξέλλες της παραποίησης των ελληνικών δημοσιονομικών στοιχείων (επισυνάπτονται). Όλα αυτά με κάνουν να πιστεύω ότι το εγκληματικό σχέδιο σε βάρος των συμφερόντων της πατρίδας μας ήταν πολυεπίπεδο και η προσπάθεια Καραμανλή με τα ανοίγματα στα θέματα εξωτερικής πολιτικής έπρεπε να σταματήσει με κάθε τρόπο. Θεωρώ λοιπόν ότι η δυσαρέσκεια των συμμάχων μας ήταν δεδομένη, όπως δεδομένη ήταν και η παρέμβασή τους στην αποσταθεροποίηση της τότε κυβέρνησης και της χώρας γενικότερα και θεωρώ δεδομένη και τη συμμετοχή στο σχέδιο αυτό «πρόθυμων» ιθαγενών συνεργατών.

Τρεις συναντήσεις με τον Φούκα

Ο Κώστας Αγγελάκης είχε τουλάχιστον τρεις συναντήσεις με τον κ. Φούκα, στον οποίο έδωσε ένα πλήθος πληροφοριών. Εκτός των άλλων, αναφέρθηκε για το πώς εκπαίδευσε το 1996 με απόλυτη μυστικότητα άντρες της Παλαιστινιακής Αρχής (δύο οκτάδες), αλλά η τρίτη σειρά Παλαιστινίων δεν ήρθε ποτέ για να μην ενοχληθούν περισσότερο οι πάντα ενημερωμένοι Αμερικανοί και φυσικά οι Άγγλοι.

Επίσης ανέφερε την ενόχληση που προκάλεσε η εισήγησή του για εκπαίδευση σε χώρες εκτός των παραδοσιακών συμμάχων, όπως και η αντίδραση των Αμερικανών τον Μάιο του 2009, όταν κλιμάκιο της ΕΥΠ επισκέφθηκε στην Αγία Πετρούπολη τις εγκαταστάσεις των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών. Αυτό φυσικά ήταν κάτι αδιανόητο και στοιχειοθετούσε ανεξάρτητες σχέσεις χώρας – μέλους του ΝΑΤΟ με τρίτη χώρα.

Όπως άλλωστε αποκαλύπτουμε (σε αυτό το τεύχος του Crash), φορτισμένος ο Αγγελάκης λόγω της δίκης του και γενικότερα της δίωξής του από τον έμπιστο του Παπανδρέου, Μπίκα, έδωσε στις ανακριτικές αρχές ένα πλήθος πληροφοριών με ονόματα, πράξεις και παραδείγματα για τα λεγόμενα «βαποράκια» που μεταφέρουν πληροφορίες ή δέχονται ή θεωρούνται φίλα προσκείμενοι προς ξένες μυστικές υπηρεσίες. Επίσης, ανέφερε στον κ. Φούκα, εκτός καταθέσεως, μία σειρά πληροφοριών για τα… βαποράκια «ξένων πρεσβειών», όπως και για τις διασυνδέσεις δημοσιογράφων.

Σύμφωνα με πληροφορίες του Crash, δεν αποκλείεται για την υπόθεση των ΜΚΟ να ασκηθεί δίωξη στον Ρόντο από την αρμόδια ανακρίτρια που διενεργεί την έρευνα. Για την υπόθεση «Πυθία Ι – Vodafone» πρόκειται στο τέλος να καταθέσουν κάποιοι άγνωστοι μέχρι στιγμής μάρτυρες, οι οποίοι θα συναρμολογήσουν όλα τα υφιστάμενα στοιχεία. Είναι πολύ πιθανό, λένε, να ασκηθεί δίωξη για κατασκοπεία πρώτα στον Καρατζά και μετά στον Ρόντο.

Δεξίωση πρακτόρων προς τιμήν του Τάκη Μπαλτάκου

Προς Θεού, αυτό δεν συνέβη μετά την κρυφή βιντεοσκόπηση όσων εξομολογήθηκε στον Ηλία Κασιδιάρη και στα στελέχη της Χρυσής Αυγής. Έγινε παραμονές Χριστουγέννων του 2013, και ακόμη συζητείται τόσο σε ορισμένους κύκλους του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη όσο και σε κάποιους κυβερνητικούς κύκλους που δεν μπορούν ακόμα να ερμηνεύσουν πως, εν τω μέσω της νυκτός, μία σειρά από στελέχη ειδικευμένα στις επικοινωνίες, δηλαδή στις παρακολουθήσεις επικοινωνιών, συγκεντρώθηκαν σε ένα διαμέρισμα για να κάνουν το τραπέζι και να τιμήσουν τον Τάκη Μπαλτάκο.

Η πιο απλή εξήγηση είναι ότι τον κάλεσαν εκεί να κουβεντιάσουν μαζί του την άδικη, κατά τη γνώμη πολλών, περικοπή των επιδομάτων και του μισθού τους. Αυτό λέει και ο ίδιος ο πρώην γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου. Όμως, είναι περίεργο ότι ανάμεσα στους αμφιτρύωνες ήταν πρώην ΠΑΣΟΚοι και νυν ΣΥΡΙΖΑίοι, και άπαντες ειδικοί στις επικοινωνίες.

Το γεύμα έγινε στο Χαλάνδρι, σε διαμέρισμα της οδού Σαχτούρη. Εκεί ήταν αξιόλογα στελέχη της ΕΥΠ, όπως ο κ. θεόδωρος Σπατιώτης, αναλυτής επικοινωνιών, η κ. Μαρία Χριστοπούλου, η υποδιευθύντρια και συνδικαλίστρια κ. Σταυρούλα Αθανασοπούλου, ο κ. Χαρίτος Λεωνίδας, κρυπτοαναλυτής, η κ. Μαρία Τρακαδά, ο κ. Χρήστος Σεγκούνας, ο κ. Αυξέντιος Τοιχόπουλος, της επιτροπής ασφάλειας ηλεκτρονικών υπολογιστών της ΕΥΠ, και ο κ. Σπύρος Νάννος,υποδιευθυντής της Γ’ Διεύθυνσης Αντιτρομοκρατίας και Οργανωμένου Εγκλήματος.

Σε αυτή την δεξίωση πέρασαν όλοι καλά. Έκαναν μία γραβάτα δώρο στον κ. Μπαλτάκο. Έφαγαν αγριογούρουνο. Ο κ. Μπαλτάκος είπε αργότερα «ανακρινόμενος» ότι δεν το δοκίμασε, αλλά ακολούθησε μεγάλη κουβέντα γιατί ακόμη και το Μαξίμου ρώτησε αν είχε ενημερωθεί προηγουμένως ο κ. Δένδιας και ο κ. Δραβίλλας. Τώρα, μπροστά ή πίσω από το πάρτι, ο Μπαλτάκος πήρε τηλέφωνο τον Δένδια και τον Δραβίλλα. Στο Crash πάντως, διέψευσε ότι εποφθαλμιούσε τη θέση του Δραβίλλα, σε περίπτωση που ο Σαμαράς τον μετέθετε στο ευρωψηφοδέλτιο ή κάπου αλλού. Στο μενού, που παρετέθη σε εκείνο το γεύμα, υπήρχε και το «κεφάλι» του Αγγελάκη, που πήγαινε, εξαιτίας Μπίκα, σε δίκη…

Αναδημοσίευση από το περιοδικό Crash, Μάιος 2014