Πρώτα-πρώτα (και πασίγνωστο αυτο), ένα απέραντο δίκτυο στοών. Και φυσικες στοες, διότι το υπέδαφος της Αθήνας είναι μαλακο και ιζηματογενες (αν δεν κάνω λάθος – Κουπάκια; ), και …τεχνητες!
Να εξηγήσω ότι στα ιζηματογενη πετρώματα υπάρχουν πάμπολλες ρωγμες και σπηλαιώσεις, αποτέλεσμα της διάβρωσης του νερου ανα τους αιώνες. Αυτο θα το διαπιστώσετε, εαν πάτε σε οποιαδήποτε λίμνη, που έχει βράχια στις όχθες της: αυτα σχεδον ποτέ δεν είναι συμπαγη. Στις περισσότερες περιπτώσεις, θυμίζουν …ροκφόρ!
Οι στοες αυτες είναι αλληλένδετες σ’ ένα …άπειρο δίκτυο, ανεξερεύνητο στο μέγιστο μέρος του. (Πράγμα που επιτρέπει συγγραφη αρκετων βιβλίων με …παραμυθάκια.) Και υπάρχουν αρκετοι πρακτικοι λόγοι, στους οποίους θ’ αναφερθω παρακάτω, για τους οποίους δεν μπορει να γίνει συστηματικη εξερεύνηση (κατα τη γνώμη μου, καλύτερα έτσι!).
Εαν εσεις θέλετε να δοκιμάσετε την ερευνητικη ικανότητά σας, μερικες γνωστες είσοδοι (όσες θυμάμαι τώρα, δηλαδη) στο σύστημα στοών είναι οι εξης:
- Πίσω, στο “πέταλο” του Παναθηναϊκου Σταδίου, εκει που βρίσκονται οι βρύσες – όπου ξεδιψάνε οι τερματίζοντες συμμετέχοντες στον λαϊκο μαραθώνιο.
- Στο ιερο της Ρωσσικης Εκκλησίας, στην οδο Φιλελλήνων. Και κάπου μέσα ή αμέσως γύρω απο την Αγγλικανικη εκκλησία, η οποία βρίσκεται πολυ κοντα.
- Στη λεγόμενη “φυλακη του Σωκράτη”, στους πρόποδες της Ακρόπολης – κοντα στον Άρειο Πάγο, αν θυμάμαι καλα.
Τα προβλήματα, όμως, είναι τα εξης: Πρόσβαση σε ιερο εκκλησίας δεν έχετε εύκολα, η δε “φυλακη του Σωκράτη” είναι χώρος αυστηρα …καγκελωμένος – άγνωστο σε μένα απο ποιους και γιατί.
Επίσης… απο το Παναθηναϊκο Στάδιο ξεκινάει ένα παρακλάδι των στοων, στο οποίο μπορείτε να βρεθείτε πολυ εύκολα (υπ’ όψιν: στις στοες δεν έχετε εύκολα το αίσθημα του προσανατολισμου, αν δεν είστε έμπειροι), το οποίο περνάει σχεδον ακριβως κάτω απ’ το Μέγαρο Μαξίμου. Αυτο σημαίνει ότι ο οποιοσδήποτε μπορει -ά λά Γκάϋ Φώκς και ά λά ΕΛΑΣ το 1944 στο ξενοδοχείο “Μ. Βρεττανία”- να κουβαλήσει βόμβες, και να το ανατινάξει!
Αυτο με τη σειρα του το έχουν προβλέψει οι κρατικες υπηρεσίες ασφαλείας, και αν φτάσετε μέχρις εκει, θα βρείτε μπροστα σας αστυνομικους με πολιτικα! (Γνωρίζω την περίπτωση εξ εγκυροτάτης πηγης.)
Ο μόνος τρόπος να τους πείσετε -με δυσκολία, βεβαίως- ότι είσαστε ψώνια, και όχι τρομοκράτες, είναι να έχετε μαζι σας απαραιτήτως ταυτότητα μέλους της Ελληνικης Σπηλαιολογικης Εταιρείας. Πάντως, έτσι κι αλλοιως θα σας απαγορεύσουν την προσπέλαση εμπρος, προς τα νοτιοδυτικα – κι ο λόγος είναι πως αυτο το παρακλάδι των στοων περνάει και κάτω απ’ τη Βουλη, ένθα και οι σχετικα πρόσφατες εργασίες του Μετρό.
Σημειώστε, επίσης, ότι η Ε.Σ.Ε. ήταν μέχρι πριν λίγα χρόνια ιδιωτικο σωματείο! Μπορει να εξακολουθει να είναι και σήμερα, δεν γνωρίζω.
Ρωσσικης εκκλησίας, Βουλης, καθως και ο “υπόνομος” δίπλα
στο ξενοδοχείο “Μ. Βρεττανία”. Επίσης, η είσοδος απο το πάλαι ποτε (1940)
αντιαεροπορικο καταφύγιο της βασιλικης οικογένειας
(στο Ζάππειο), και η πιθανη πορεία του υπόγειου
μονοπατιου κάτω απο το μέγαρο Μαξίμου.
Η σημερινη οδος (λεωφόρος, καλύτερα) Σταδίου-Καλλιρόης
περνάει πάνω απ’ τον …σκεπασμένο Ιλισσο (τον ποταμο
τον σκέπασε -το 1955- ο Γέρων του Κιούπκιοϊ, προφανως
για να τον προστατέψει απ’ τη …βροχη! 🙂 ), άρα η στοα,
η οποία διασχίζει εγκαρσίως την Σταδίου, περνάει
κάτω απ’ την κοίτη του ποταμου. Άρα, σε βάθος κάπου 8-10 μέτρων.
Τέλος, να πούμε ότι σε καμμία περίπτωση δεν προτρέπω το αναγνωστικο μου κοινο σε τέτοιες …έρευνες! Η εξερεύνηση σπηλαίων πάντα γίνεται σε ομάδες – και μάλιστα, πρέπει να ξέρετε τί να κάνετε! Πρέπει να φροντίσετε για τον …μίτο της Αριάδνης (πώς θα ξαναβρείτε την έξοδο σε άγνωστο σπήλαιο; ξέρετε; ), συν ν’ αφήσετε άτομο-α έξω, στην είσοδο, σε περίπτωση που κάτι δεν πάει καλα. Να φροντίσουν να σας μαζέψουν!
Άσε που χρειάζεται ολόκληρο βιβλίο για να περιγραφουν οι απαραίτητες προμήθειες – και έχετε υπ’ όψη σας ότι μέσα στο υπέδαφος δεν δουλεύουν κινητα τηλέφωνα και συσκευες gps. Δεν έχουν λήψη, πολυ απλα! (Στα βιβλία “ερευνητη” τινος, ο λόγος που δεν δουλεύουν τέτοιες συσκευες, είναι -αν κατάλαβα καλα- ότι παρεμβαίνουν …πνεύματα! Τέλος πάντων, τί να προσθέσουμ’ εμεις! 🙂 )
Δυστυχως, δεν πολυ-δουλεύουν σωστα ούτε οι συμβατικες πυξίδες…
Φυσικα, το θέμα μόλις το αρχίσαμε… διότι αυτες οι είσοδοι και οι στοες είναι οι πιο γνωστες. Βρίσκονται σε μικρο βάθος, κάπου τρία με πέντε μέτρα κάτω απ’ την επιφάνεια της γης.
Όμως, το δίκτυο των στοων συνεχίζεται και σε αρκετα μεγαλύτερο βάθος! Υπάρχουν πχ υπόγεια …πηγάδια, τα οποία φτάνουν σε βάθος ίσως και πενήντα μέτρων απ’ το στόμιό τους – και κανεις δεν ξέρει ακριβως πόσο! (Δεν υπάρχουν …κουβάδες, να μετρηθει το σκοινι!)
Οι στοες σε αρκετες περιπτώσεις φέρουν ρωμαϊκα δομικα (δηλ. τα γνωστα “τουβλάκια”) και διακοσμητικα στοιχεία (ζωγραφιες), αλλα είναι αρκετα παλιότερες απ’ τη ρωμαϊκη εποχη. Χιλιετίες ολόκληρες! Κανεις δεν γνωρίζει απο πότε ακριβως, αν κι εγω κάτι υποψιάζομαι και θα σας μιλήσω αργότερα.
Ο Άρης Πουλιανός εξηγούσε κάποτε ότι υπάρχει ένας πρακτικος κανόνας στην Αρχαιολογία: ένα μέτρο χώματος πάνω απ’ τα ευρήματα, για κάθε χιλιετία που περνάει. Πλην όμως, αυτον τον έχουν ακουστα όσοι σπούδασαν στα τέως “ανατολικα” κράτη, διότι στη Δύση δεν διδάσκεται.
Τέλος πάντων, κι εντελως χοντρικα: αν και οι στοες σκάβονται σε ήδη υπάρχον χώμα, σκεφθείτε πόσο παλια μπορει να είναι κάποια ευρήματα, με τόσα μέτρα χώματος απο πάνω τους! Δεν αποκλείεται, δηλαδη, οι βαθύτερες στοες να ήταν στην εποχη τους μονάχα μερικα μέτρα κάτω απ’ την επιφάνεια της γης, και με τις χιλιετίες που πέρασαν να μεταβλήθηκαν σε …μεγάλου βάθους.
Ήδη θα έχουν περάσει απ’ το μυαλο σας τα βασικα -και βασανιστικα- ερωτήματα: ποιος, πότε, γιατί, κτλ κτλ.
Απαντήσεις σ’ αυτα δεν δίνει κανένας, διότι (α) δεν του κόβει (όπως καταλάβατε, τους συγγραφεις βιβλίων “έρευνας” δεν τους εκτιμω και γι’ άτομα με …τριψήφιο δείκτη νοημοσύνης!), (β) δεν έχει ψάξει το θέμα, (γ) εάν κάτι έχει αρχίσει να υποψιάζεται, κατάλαβε ότι παρακάτω κάνει “τζίζ”, και προτιμάει να σιωπήσει!
Πάντως, εγω θα τις αποτολμήσω.
Αυτο δεν το είπα με τη σειρα του, στην κατάλληλη ανάρτηση, αλλα δεν πειράζει: Βασικος κανόνας στη δικη μου ερευνητικη προσπάθεια, είναι το να βρίσκω ίχνη “άλλων” (ξέρετε ποιων…) στον δρόμο που πορεύομαι. Αυτα είναι -για μένα- ατράνταχτη απόδειξη, ότι δεν πήρα λάθος μονοπάτι!
Εαν, λοιπον, ψάξουμε ποια άλλα “θηρία” έχουν σκαλίσει το θέμα κατα καιρους, θα βρούμε και τις απαντήσεις μας!
Ήδη σας ανέφερα δύο σημαντικα κτίρια, κι ένα λιγώτερο σημαντικο, επάνω απ’ το δίκτυο στοων! Θα μου πεις, τα δύο είναι κρατικα (Βουλη, προεδρικο μέγαρο), και απο σύμπτωση (;) χτίστηκαν εκει.
(Τη σύμπτωση τη δέχομαι ως επιχείρημα, αν και πολλα θα είχαμε να πούμε κι εδω. Σε επόμενη συνέχεια του παρόντος! Για τώρα, ας τη δεχτούμε.)
Το τρίτο, όμως; (Η Αγγλικανικη εκκλησία.) Με δεδομένη την “προϋπηρεσία” των Άγγλων να ψάχνουν απ’ αιώνων …εκει που δεν τους σπέρνουν, και δη τ’ αρχαία μας (πχ η Dilettante Society), θεωρείτε και την τρίτη τοποθεσία τυχαία; Εγω όχι, άρα ήδη κρατάω έναν “άσσο” για το ποιος ψάχνει τις στοες και τί ψάχνει εκει μέσα.
Πάμε παρακάτω, στις ανασκαφες με τον “μετροπόντικα”. Ξέρετε ότι η αρχικη σύμβαση προέβλεπε το μετρό να περνάει στα …55 (πενήντα πέντε) μέτρα κάτω απ’ τα θεμέλια των σπιτιων; Τελικα, λόγωι κόστους, περνάει στα 15!
Πάντως, ακόμη κι έτσι, ο “μετροπόντικας” αποκάλυψε (και σε αρκετες περιπτώσεις τσάκισε) αρκετα μέρη της κλασικης Αθήνας, της εποχης του “χρυσου αιώνα”: Κομμάτια απο αρχαία δομικα και διακοσμητικα στοιχεία (μέλη κιόνων, κτλ), θεμέλια, και το σημαντικώτερο: το “δημόσιο σήμα”… και τους νεκρους του!
Τα οστά των νεκρων (κι επιφανων) αρχαίων Αθηναίων τά ‘χει πάρει ένα κάποιο ηπαπαραίϊκο πανεπιστήμιο (το …Αδελφή!!! – δεν κάνω πλάκα!) εδω και δέκα χρόνια περίπου, για να …διεξάγει έρευνες στο DNA (το μιτοχονδριακο DNA, διότι είναι το μόνο που σώζεται ανα τους αιώνες – αν και δίνει αποτελέσματα όχι σίγουρα 100%), να δει αν είναι ίδιο με των σημερινων Ελλήνων. Υποτίθεται πως επικεφαλης της σχετικης έρευνας είναι ένας ομογενης, ο καθηγητης -της Ανθρωπολογίας- Αγγελαράκης (σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2, σύνδεσμος 3, σύνδεσμος 4), αλλα τα οστα …έχουν κόκκαλα!
Προσωπικα, ακόμη περιμένω να δω αν είμαι …γνήσιος απόγονος – διότι επίσημη ανακοίνωση δεν θυμάμαι να έγινε ποτέ! Κι εννοω, ανακοίνωση ξεκάθαρη, ένα “ναι”, ή ένα “όχι”, καθαρα και φωναχτα. Όχι “μούκου-μούκου”, τραυλίσματα, “ναι μεν, αλλα”.
(Ως φαίνεται, όμως, μάλλον θα περιμένω για πολυ. Διότι, ίδρυμα με τέτοιο όνομα, τέτοιο φέρσιμο θα έχει.)
Ά, και τα οστά πίσω, λεβέντες!
Μένοντας στις ανασκαφες του “μετροπόντικα”, σίγουρα θα έχετε ακούσει ιστορίες και για κάποια “άλλα” ευρήματά του, που τοποθετήθηκαν (βιαστικα, και μακρια απ’ τα μάτια του …”κοινου”) “προσωρινα” σε …αφύλακτη αποθήκη της …Βουλης (λες και δεν έχουμε μουσεία), και κάποια νύχτα έβγαλαν …φτερα και πέταξαν!
Δεν με εκπλήσσει, διότι η χώρα μας είναι ξέφραγο αμπέλι. Ωστόσο, εμένα ούτε το “κουκούλωμα” της υπόθεσης μ’ εμποδίζει να γνωρίζω περι τίνος πρόκειται. Θα σας πω, λοιπον, τί ευρήματα ήταν αυτα:
- Ενεπίγραφες πινακίδες ή στήλες, με δημόσια ψηφίσματα …με ενοχοποιητικα στοιχεία για “κάποιους”. Πχ την καταγωγη των Αρμοδίου και Αριστογείτονος!
- “Περίεργα” αγαλματάκια, κυρίως τα λεγόμενα “αποτροπαϊκα”. (Δηλ. φύλακες της πόλης και των ανθρώπων της απο κακο.)
- Αγγεία με “περίεργες” παραστάσεις… τεράτων, ή τερατομόρφων οντοτήτων.
- Χρυσα αναθήματα, για …πουρμπουάρ – τα οποία τα “τσούρνεψαν” καθαρα για τον χρυσο, όχι ότι έχουν καμια ιδιαίτερη αρχαιολογικη αξία. (Μοιάζουν με τα επίχρυσα ανάγλυφα ανθρωπάκια, που προσφέρουν οι θεραπευθέντες πιστοι στις εκκλησίες σήμερα: απο άποψη Τέχνης, τίποτε το ιδιαίτερο.) Τα πιο καλα απ’ αυτα θα μοσχοπουληθουν -ως εικος- σε …”αρχαιόφιλους συλλέκτες”. (Το “αρχαιόφιλος”, όπως λέμε “παιδόφιλος” – και το “συλλέκτης”, όπως λέμε …”Δρακουμέλ”! 🙂 Άντ’ απο ‘δω, ρε αληταρα κωλόγερε, άντε κάνε κανα μπάφο απ’ τις φυτείες που προστατεύεις, που η συλλογη σου προέρχεται απο …νόμιμες ανασκαφες!… Τα ίδια σκατα με τον Δρακουμέλ και ο συνταξιούχος κυπατζης, που προσπάθησε να τον δικαιολογήσει.)
Πιστεύω πως, ήδη η εικόνα έχει αρχίσει να ξεκαθαρίζει, για το “ποιοι” δείχνουν τέτοια πρεμούρα για τ’ αρχαία μας του “χρυσου αιώνα” – και το πού κατέληξαν αυτα!
Άρα, έχουμε ακόμη μερικους “άσσους”… Αν, και, τα “ζουμερα” ευρήματα δεν βρέθηκαν – κι ούτε πρόκειται.
Περι αυτων, στο επόμενο.
Μας μένει, βέβαια, και το σημαντικώτατο, το κορυφαίο ερώτημα του τί τα θέλουν, αλλα κι αυτο θα το απαντήσουμε στη συνέχεια. (Όχι, δεν είναι μονάχα αυτο που λέει ο “Αρχαίος”, ότι κλέβουν τ’ αρχαία μας ως λάφυρα ενος προαιώνιου ακήρυκτου πολέμου εναντίον μας. Ένας τουλάχιστον λόγος της ξεδιάντροπης αυτης κατα συρροην κλοπης, είναι απείρως σημαντικώτερος – τουλάχιστον για τους κλέφτες!)
Πριν προχωρήσουμε, όμως, να επισημάνω την θαυμάσια κάλυψη (και με φωτογραφίες, κτλ), τουλάχιστον μέρους του σημερινου θέματος, και απο την ομάδα “Ίρανον”. Αν έχει καλύψει κι άλλος το θέμα τόσο εκτενως, δεν το γνωρίζω – και να με συμπαθάει. Θα κοιτάξω να ενημερώσω -εδω κάτω- τους όποιους αξιόλογους συνδέσμους υπάρχουν, μόλις τους πληροφορηθω.
Παραμένοντας στην Αθήνα του “Χρυσου Αιώνα”, ένα άλλο λίαν ενδιαφέρον “ερευνητικο” θέμα είναι ο “μυστικος (ή “υπόγειος”) Παρθενώνας”.
Αρκετοι “ερευνητες” έχουν μιλήσει γι’ αυτον, αλλ’ ασαφως. Υποτίθεται πως πρόκειται για ακριβες αντίτυπο του κανονικου Παρθενώνα, ευρισκόμενο σε μυστικη τοποθεσία κάτω απ’ τη γη. Φημολογείται, επίσης, ότι βρίσκεται ακριβως κάτω απο τον γνωστο Παρθενώνα, μερικες δεκάδες μέτρα μέσα στον βράχο της Ακρόπολης… μόνο που κανεις δεν γνωρίζει την είσοδο προς αυτον.
Υποτίθεται, τέλος, πως μέσα του υπάρχει άγαλμα της Θεας Αθηνάς, ακριβες αντίγραφο του πάλαι ποτέ χρυσελεφάντινου αγάλματος, που έφτιαξε ο Φειδίας. Συν μερικα άλλα ενδιαφέροντα αντικείμενα, όπως πχ καντήλια που φέγγουν χωρις φλόγα… απο άγνωστη πηγη ενέργειας. Και ότι υπάρχουν “κληρονομικοι” φύλακες του μυστικου. (Έμ, βέβαια! Σκορδαλια χωρις σκόρδο, γίνεται; 🙂 )
Και τα λοιπα, και τα λοιπα.
Νομίζω πως δεν πειράζει, να πούμε κι εμεις τα δικα μας επι του θέματος… Δεν θα κλείσουμε και κανέναν αθώο στη φυλακη! (Άσε που δεν πουλάμε βιβλία “έρευνας”! Δεν κινδυνεύει ούτε το πορτοφόλι κανενος!)
Όσον αφορα τις φήμες, η αλήθεια είναι πως:
- Όλοι αυτοι μιλάνε απο “δεύτερο χέρι”. Κάτι άκουσαν απο κάποιους -κυρίως “ενορατικους”-, και το μεταφέρουν (ναι, ξέρω: με πάσα επιφύλαξη!), κτλ κτλ.
- Τον “μυστικο Παρθενώνα” τον έχουν δει απο μέσα ελάχιστοι άνθρωποι της σημερινης εποχης. Οι περισσότεροι -απ’ αυτους που μιλάνε γι’ αυτον- τον έχουν “δει” στο αστρικο επίπεδο – ξεχνώντας, όμως, πως το αστρικο μπορει να σε κοροϊδέψει πολυ εύκολα.
Επίσης, ουδεις μίλησε για την σκοπιμότητα αυτου του έργου, ή τους κατασκευαστες του.
Επι της ουσίας, ο “μυστικος Παρθενώνας” όντως υπάρχει, αλλα δεν είναι ούτε τόσο μεγάλος, όσο ο γνωστος, ούτε ακριβες αντίγραφό του. Είναι μικρότερος, κι έχει αλληλοδιαδοχικες χρυσες αναλογίες μήκους-πλάτους-ύψους… κι αυτες με τη σειρα τους με τον γνωστο Παρθενώνα, που είναι περίπου 28.50 μέτρα μήκος επι 17.60 πλάτος επι 10.90 ύψος. Άρα, αυτος είναι 17.60 μήκος επι 10.90 πλάτος επι 6.70 ύψος. Κάτι σαν σημερινη συνοικιακη εκκλησία.
Οι διαστάσεις, όμως, απο κάποιο μέγεθος και πέρα μπερδεύουν το μάτι (κι αν τό ‘χει αυτο το χαρακτηριστικο ο Παρθενώνας!…), άσε που δεν αποκλείεται, αυτοι οι “ενορατικοι” που λέγαμε, να έχουν δει το “αστρικο ίχνος” του γνωστου Παρθενώνα. (Ως γνωστον, στο αστρικο επίπεδο δεν υπάρχουν δεσμευτικα όρια χώρου και χρόνου, ο δε υπέργειος Παρθενώνας έχει αφήσει εντονώτατο ίχνος!) Με τελικο αποτέλεσμα οι “ενορατικοι” να μιλάνε για τον γνωστο Παρθενώνα, και να τον παρουσιάζουν ως τον …άγνωστο!
Να προσθέσω ακόμη πως αυτος ο “μυστικος” Παρθενώνας είναι μονόχωρος, ενω ο …”ορίτζιναλ” είναι τετραμερης. (Πρόναος, ναος, ιερο, και Αρρηφόριο.)
Μέσα του όντως έχει ένα μεγαλούτσικο άγαλμα της Θεας, αλλα όχι χρυσελεφάντινο, το οποίο μοιάζει με τη λεγόμενη “Αθηνα του Βαρβακείου”.
Επίσης, όντως υπάρχουν εκει μέσα φωτιστικα σώματα (όχι καντήλια – όχι ηλεκτρικα) με “περίεργες” ικανότητες… πχ λίγο παίζεις με τη γωνία τοποθέτησής τους, και φωτίζουν ή όχι το άγαλμα της Θεας με φωτισμο κυριολεκτικα εξώκοσμο.
Τέλος, όλος ο ναος είναι βαμμένος σε σκούρο κεραμιδι, το αρχαιοελληνικο χρώμα, που χρησίμευε ως (καλαίσθητο) ουδέτερο φόντο, για ν’ αναδείξει τα αγάλματα. Εξαίρεση αποτελει το ταβάνι, που είναι διακοσμημένο σαν έναστρος νυχτερινος ουρανος.
– Κι εσυ, πού τα ξέρεις όλ’ αυτα;
-…Απο ‘κει που τα ξέρουν και οι άλλοι! Με τη διαφορα ότι εγω γνωρίζω ισχυρότατες τεχνικες για το πώς να μη δέχομαι …παράσιτα!…
Ξέρω κι άλλα… Πως εκει μέσα θα παντρευτω για …τρίτη φορα με την …ίδια γυναίκα, με γάμο αρχαιοελληνικο!… (Ήδη έχω τελέσει πολιτικο και θρησκευτικο, και …μυαλο δεν έβαλα! 🙂 ) Αλλα, δυστυχως, αγαπητο μου αναγνωστικον κοινον, μην περιμένετε να σας καλέσω! Οι παριστάμενοι θα είναι λίγοι, και μάλλον άσχετοι με τα σόγια και τους φίλους, που συνηθίζουμε να καλούμε στους γάμους – και θα δείτε παρακάτω τον λόγο.
Μας έμεινε, λοιπον, να ξεκαθαρίσουμε πού ακριβως βρίσκεται ο ναος και πού βρίσκεται η είσοδός του.
Για την ακριβη τοποθεσία του, ακόμη κι αν ήξερα, δεν θα σας έλεγα. Πάντως, δεν βρίσκεται εκει όπου τον …τοποθετουν! Επίσης, ούτε η είσοδός του βρίσκεται στον Ελαιώνα! (Γι’ αυτο λύσσαξαν μερικοι-μερικοι, να φτιάξουν γήπεδο του Παναθηναϊκου εκει πέρα; Μπας και βρουν οι μπουλντόζες την είσοδο… “τυχαία”; Πουλλλλάκια μου!!! Είκοσι γήπεδα να φτιάξετε, είσοδο ντέν έκει γκιά σάς! Γιόκ είσοντο!)
Τούτων ειπωθέντων, να πούμε και το κυριώτερο: Εκει μέσα δεν μπαίνει όποιος-όποιος! Είναι αλήθεια ότι υπάρχει “κληρονομικο” (πνευματικο, όχι βιολογικο) δικαίωμα στη φύλαξη της εισόδου, αλλα δεν είναι αυτο εμπόδιο. Όπως δεν είναι εμπόδιο το να μπείτε σε μία σημερινη εκκλησία, εαν υπάρχει ο ιερέας ή ο νεωκόρος εκει κοντα.
Το “εμπόδιο”, αν μπορούμε να το πούμε έτσι, είναι πως πρώτα πρέπει να περάσετε αρχαιοελληνικου τύπου “καθαρμο”!
Ν’ απαντήσουμε, τώρα, και στο ποιοι τον φτιάξανε: πιθανολογω οι ίδιοι κατασκευαστες, που φτιάξανε και τον γνωστο Παρθενώνα. Ή, τουλάχιστον, μια υπο-ομάδα απ’ αυτους, που κράτησε και το μυστικο. (Δεν γνωρίζω, όμως, πώς κράτησαν το μυστικο οι όποιοι εργάτες – και πόσοι απ’ αυτους χρησιμοποιήθηκαν.)
Γιατί το λέω αυτο; Διότι είναι γνωστο ότι ο Φειδίας κατηγορήθηκε πως υπεξαίρεσε ένα μέρος του χρυσου, που του έδωσαν οι Αθηναίοι για να διακοσμήσει τον Παρθενώνα, και πέθανε στη φυλακη υπόδικος.
Ο ίδιος έλεγε μέχρι τέλους πως ήταν αθώος, αλλα μάλλον ήθελε να πει πως δεν τον πήρε για τον εαυτο του. Τόσο ηλίθιος δεν ήταν, να γουστάρει να πιει κώνειο! (Ούτε, όμως, οι αρχαίοι Αθηναίοι ήταν τόσο ηλίθιοι, ώστε να μη μπορουν να υπολογίζουν ποσότητα χρυσου! Την κατάλαβαν μια χαρα την έλλειψη!) Και μάλλον ήθελε να ζητήσει να τον παρατήσουν ήσυχο, μια που σίγουρα η κατασκευη του μυστικου Παρθενώνα δεν ήταν δικη του πρωτοβουλία. Σίγουρα ήταν πρωτοβουλία του ιερατείου! “- Τα παράπονά σας αλλου!”, ήθελε να πει ο έρμος, αλλα πώς να το πει…
Τώρα, το τί χρειάζεται αυτος ο δεύτερος ναος… Πιθανολογω πως χρειάζεται σε μία συγκεκριμένη τεχνικη της “θεουργίας”, που είναι να έχεις ένα αντικείμενο, για να εστιάζεις την πνευματικη σου ενέργεια επάνω του. Κάπως σαν τους αθλητες, που παίρνουν φόρα.
Παρ’ ότι, λοιπον, στη σημερινη εποχη ο διαλογισμος και η θεουργία με τη βοήθεια αντικειμένων θεωρούνται ξεπερασμένες τεχνικες, μπορει κάποιοι δικοι μας αρχαιοελληνικου τύπου ιερεις να θεώρησαν αυτον τον τρόπο πιο εύκολο, ή ότι τους βοηθάει να μη σπαταλάνε πνευματικη ενέργεια στα “προκαταρκτικα”. Κι έτσι, κατασκευάστηκε ολόκληρος ναος!
…Προφανως για μεγάλα έργα…
Πχ να προστατεύεται η πόλη και η Ελλάδα ολόκληρη.
Εδω, όμως, προκύπτει ένα άλλο ερώτημα, που δεν μπορω να το αποφύγω: Γιατί μέχρι σήμερα δεν είδαμε και πολλη “προστασία” αυτου του είδους; Να Τουρκοκρατία είχαμε, να Κατοχη απο Γερμανους είχαμε, να κυβερνήσεις με συμπεριφορα λίαν επιεικως χαρακτηριζόμενη προδοτικη κι ανθελληνικη, να λαθρομετανάστες σήμερα… Και ποιος ξέρει πού θα φτάσουμε!
Όντως, δεν είχαμε αρκετη προστασία, αλλα δεν γνωρίζω την απάντηση. Πιθανολογω ότι έχει να κάνει με -δυσερμήνευτες, ή τελείως ανερμήνευτες απο τον “μέσο” άνθρωπο- συμπαντικες καταστάσεις, γι’ αυτο και δεν μπορω να βρω λογικη απάντηση.
(Και αλήθεια, υπάρχει ακόμη μία κατρακύλα, σημαντικώτερη της σημερινης – την οποία δεν απέτρεψε κανένας Παρθενώνας, υπέργειος ή υπόγειος: Γιατί η αρχαία Ελλάδα “πέθανε” μετα την ελληνιστικη εποχη; Τόση δύναμη είχαμε! Ποια η ανάγκη να δώσουμε έδαφος δύο χιλιετιων σε εχθρους και βάρβαρα πιθήκια;
Μάλλον οι συμπαντικου μεγέθους καταστάσεις, που λέγαμε… Προσωπικα τό ‘ψαξα, αλλα “καθημερινη” λογικη απάντηση δεν βρήκα.)
Θα τελειώσω, όμως, τη σημερινη ανάρτηση κάπως αισιόδοξα: Αυτες οι “συμπαντικες καταστάσεις” ήδη άλλαξαν στις μέρες μας, με αποτέλεσμα ο “μυστικος” Παρθενώνας ν’ αρχίσει να …παίρνει στροφες!
“Κάποιοι”, λοιπον, πολυ πρόσφατα τοποθέτησαν πάνω στην ασπίδα της Θεας ένα “πραγματάκι”, λίγο μεγαλύτερο απο μια ανθρώπινη γροθια, χρώματος σκουροπράσινου…
Oπως ήδη καταλάβατε, αυτο το σκουροπράσινο “πραγματάκι” δεν είναι τίποτ’ άλλο, παρα το κρυστάλλινο κρανίο, για το οποίο ήδη μιλήσαμε.
Γι’ αυτο, γνωρίζω κάποια πράγματα:
- Πρώτον, πως την ύπαρξή του γνωρίζουν κι άλλα άτομα (αν και μετρημένα στα δάχτυλα του ενος χεριου) – και της “καλης”, και της “κακής” πλευρας.
- Δεύτερον, ότι είναι …”ιδιοκατασκευη”, δηλαδη δεν είναι φτιαγμένο πέραν του Ατλαντικου, αλλ’ απο αρχαίους Αθηναίους τεχνίτες – και σε σχετικα πρόσφατους αιώνες της αρχαιότητας (υπολογίζω 7ον ή 6ον πΧ). Άρα, δεν είναι το …αυθεντικο, αυτο που έφερε ο Περσέας.
- Τρίτον… Ενω το συγκεκριμένο κρυστάλλινο κρανίο χρησιμοποιήθηκε απο τους ιερεις, ακόμη κι αυτο δεν βρισκόταν σε δημόσια θέα. Πάντως, για να “τριγυρνάει” περι την Ακρόπολη, βασίμως πιθανολογω ότι ήταν ένα απο τα αντικείμενα μέσα στο καλάθι των Αρρηφόρων! (Θυμηθείτε, αυτα τα αντικείμενα δεν τα έβλεπαν ούτε τα κοριτσάκια, που τα κουβαλούσαν. Εξ ού και “Αρρηφόρος”: ίσον “άρρητα” + “φέρω”, δηλ. “δεν μιλάω γι’ αυτα που κουβαλάω”.)
- Τέταρτον, επειδη το χρώμα του είναι βαθυπράσινο, μαλλον είναι φτιαγμένο απο σμαράγδι, ή ίσως ζαφείρι. (Θυμηθείτε την πρόσφατη ιστορία με το -σκουροπράσινο;- δαχτυλίδι αρραβώνωνζαφείρια είναι γαλάζια, ή μώβ. Δεν είμαι ειδικος στους κρυστάλλους…) του Γουλιέλμου της αγγλίτσας. Οι ειδήσεις ανέφεραν “ζαφείρι”, αν και η Γουϊκιπήντια λέει ότι τα
Ωστόσο, σας έχω μία έκπληξη… αλλα η έκπληξη ισχύει και προς τους “διορατικους” της “άλλης” πλευρας… (Κι ανάθεμα, αν οι τελευταίοι ξέρατε αυτο που θα σας πω. Αν το ξέρατε, όλο και κάτι θα σας είχε “ξεφύγει” στο ελληνόφωνο Διαδίκτυο, ή στα -καταδικα σας!- έντυπα …”έρευνας”! Κι όχι επειδη είσαστε αφελεις, άπαγε της βλασφημίας! Αλλα για να ψαρέψετε πληροφορίες που δεν διαθέτετε! Όπως κάνετε συνήθως κι εσεις, και τ’ αφεντικα σας.)
Υπάρχει και δεύτερο κρανίο!
Και ναι, αυτο το δεύτερο είναι το …”αυθεντικο”, αυτο που κάποτε έφερε ο Περσέας στην Αθήνα, στην ασπίδα της Θεας Αθηνάς…
Φυσικα, το κρανίο του Περσέα βρίσκεται πολυ παρακάτω απο την επιφάνεια της γης. Σε βάθος γεωλογικου στρώματος τουλάχιστον της εποχης του (κάπου το 30 με 40,000 προ Χριστου), αν όχι βαθύτερο, και σε μέρος σχεδον τελείως απροσπέλαστο απο σημερινο άνθρωπο. Έχει, δε, να χρησιμοποιηθει άλλες τόσες …χιλιετίες…
Γιατί; Μα, επειδη ήταν όντως επικίνδυνο…
Στο σημείο αυτο, ας κάνουμε μία αναφορα στον γνωστο παραμυθα του κινηματογράφου, τον Σπήλμπεργκ (γερμανιστι σημαίνει: “Παιχνιδόβουνος”!)… και στην τελευταία ταινία του με θέμα τον Ιντιάνα Τζόουνς, “Το βασίλειο του κρυστάλλινου κρανίου”. Στην ταινία, την οποία τελικα …κατάφερα να δω απο τηλεοράσεως πρόσφατα (κι ενω τα μικρα τα είχε χρεωθει με …”εκατον οκτω” η καλη μου σύζυγος), πρωταγωνιστης είναι ακριβως το κρανίο του Περσέα!
Αξίζει, όμως, τον κόπο να πούμε κάμποσα πράγματα για τον μύθο αυτον. (Που δεν είναι μύθος!)
Η συγκεκριμένη ταινία είναι μία σπατάλη φίλμ με τετριμμένες-“κλισέ” υπερατλαντικες μαλθακίες (μπουνίδια, κυνηγητο με αυτοκίνητα, κρύο χιούμορ, εντελως άχρηστες σκηνες, κτλ), και μονάχα προς το τέλος της συμπυκνώνονται με καταιγιστικο ρυθμο όλες οι χρήσιμες πληροφορίες του “μύθου”. Μόνον ο “ψαγμένος” θεατης, και μόνον αν είναι γρήγορος στην παρατήρηση, καταλαβαίνει πού πάει το πράγμα.
Το κρανίο, τώρα (όπως και άλλα 12, και 13 ισάριθμοι σκελετοι – ο ένας “ακέφαλος”-, καθήμενοι σε θρόνους κυκλικα), είναι φτιαγμένο απο χαλαζία, είναι ένα απο δεκατρία συνολικα, και οι ήρωες “πρέπει” να το πάνε να …συναντήσει τα υπόλοιπα, ώστε …κάτι να γίνει! Αυτο το “κάτι” είναι πως τα 13 κρανία, συν οι ισάριθμοι σκελετοι, ενώνονται σ’ ένα πλάσμα σαν τον εξωγήϊνο πιλότο του ούφο του Ρόσγουελλ, και τελικα αυτο το πλάσμα αποκτάει ζωη, βάζει μπρος έναν ιπτάμενο δίσκο καμουφλαρισμένο ως αρχαίο ναο κάποιου ινδιάνικου πολιτισμου (Ίνκας, ας πούμε), και φεύγει στο διάστημα.
Λεπτομέρεια: το κρανίο είναι …πεπονοκέφαλο (σύνδεσμος 1, σύνδεσμος 2), όπως πχ του Φαραώ Ακχενάτεν (Εχνατών, όπως είναι πιο γνωστος στην ελληνικη βιβλιογραφία). Φανταστείτε, λοιπον… Εαν το κρανίο του Περσέα αντιστοιχει στην “κεφαλη της Μεδούσης”, πόσο άσχημη ήταν η Μέδουσα με …πεπονοκέφαλο!
Τί καταλαβαίνουμε απ’ όλ’ αυτα; Πολλα!
- Πως ένα πλάσμα φτιαγμένο απο χαλαζία, δηλαδη οξείδιο του πυριτίου, εκμεταλλεύεται κάλλιστα την άριστα τακτοποιημένη κρυσταλλικη διάταξη, ώστε κάθε μόριό του να περιέχει πληροφορίες! Ένας υπολογιστης, δηλαδη, ανθρώπινου μεγέθους – και με τρομερη χωρητικότητα σε μνήμη, κι άλλο τόσο τρομακτικος σε υπολογιστικη ισχυ! (Στην ταινία, οι ήρωες συνέχεια κάνουν λόγο για τον “υπερπολιτισμο” που έφτιαξε το κρανίο, ο οποίος μετέδωσε σ’ αυτο “υπεργνώσεις”.)
- Εαν, τώρα, ένα τέτοιο πλάσμα μπορει ν’ αλλάζει τη σωματικη δομη του (όπως δείχνει η ταινία), κάλλιστα γίνεται ένας “εξολοθρευτης”!
- Επίσης… εμεις είμαστε πλάσματα απο ενώσεις του άνθρακα, με σκελετο απο ασβέστιο. Οι “κρυστάλλινοι” είναι μονοκόμματοι, απο οξείδιο του πυριτίου! Ενδιαφέρουσα μυθιστορηματικη σύλληψη!… αν είναι μόνον τέτοια! 🙂
- Επομένως, ένα τέτοιο πλάσμα δεν τραβάει ζόρι να βρει δέρμα, για να καλύψει το κρανίο του! Εφ’ όσον κρανίο, σκελετος, σώμα είναι φτιαγμένα απο ένα και μοναδικο υλικο, τότε τα υπόλοιπα είναι …περιττα!
Οι 13 κρυστάλλινες οντότητες γύρω-γύρω απο “κάτι” (στην ταινία, κάτι σαν εσωτερικο δωματίου ή ναου) υπάρχουν κι αλλου στη μυθοπλασία, αν κι αυτο δεν το ξέρουν οι περισσότεροι. Σε παιδικη μυθιστορία αυτη τη φορα: στη σειρα κινουμένων σχεδίων “Κόνγκ, δη ανιμέητεντ σήριζ”. (Για παιδια κάπου στις ηλικίες 8 με 10 ετων, και κάπως πολεμοχαρη! Τα δικα μου την αντιπαθουν!) Έχει και τα καλα του, το να βλέπεις τηλεόραση με παιδικα! 🙂
Εκει, μία παρέα τριων εφήβων (συν ένας γιγαντιαίος γορίλλας) νικάει τους κακους, βρίσκει θησαυρους, σκαλίζει αρχαίους πολιτισμους (συνεχως τους ινδιάνικους της Αμερικης), κτλ κτλ κτλ.
Εν πάσει περιπτώσει, σε μία ιστορία της σειρας, τα 13 κρανία γίνονται 13 κρύσταλλοι, σχήματος …δοντιου! (Ναι, ακριβως! Απο μύθους ξεπατικωμένους απ’ τη Μυθολογία μας, με δράκοντες, σπαρτους, κτλ.) Πάλι γύρω-γύρω, αλλα στη μέση είναι θαμμένος (και “παγωμένος” ανα τους αιώνες) ο ενσαρκωμένος …σατανας, που ονομάζεται “Κάλ”. (“Κάλ” είναι η αντίστοιχη του σατανα ινδουϊστικη θεότητα.) Οπότε, εαν αφαιρεθει έστω κι ένας κρύσταλλος απ’ τους 13, ο “Κάλ” ξαναζωντανεύει – με ολέθρια αποτελέσματα. (Σωστα μαντέψατε, οι νεαροι ήρωες πάνε ν’ αποτρέψουν το ενδεχόμενο αυτο! Και …τα καταφέρνουν! 🙂 )
Απο κάποιες αποκρυφιστικες παραδόσεις, μαθαίνουμε το πραγματικο όνομα του σατανά αυτουνου – και το ποιος ήταν πραγματικα: πρόκειται για τον Οντουάρπα (Oduarpa), τον μαύρο αρχιμάγο της Ατλαντίδας, στον οποίο αποδίδονται πολλα κακα έργα! Ο μύθος του, απάνω-κάτω, είναι όπως του Φαέθονα: ύβρις, που τιμωρείται απο τις ανώτερες δυνάμεις με φοβερη νέμεση. Δυστυχως, όμως, δεν θα βρείτε πληροφορίες στο Διαδίκτυο γι’ αυτον. Τα ψαχτήρια σας παραπέμπουν στο ομώνυμο οργανικο κομμάτι των “Αταραξία”, ενος μουσικου συγκροτήματος μ’ ενδιαφέρουσες μουσικες και …αποκρυφιστικες επιρροες.
Λεπτομέρεια: Ο “Κόνγκ” είναι αρχαιότερος κατα οκτω χρόνια της ταινίας του Σπήλμπεργκ. (Έτος πρώτης προβολης το 2000.)
Είτε τα 13 κρύσταλλα (πάσης μορφης) αποτρέπουν κάτι κακο (“Κόνγκ”), είτε επιτρέπουν κάτι κακο (“Το βασίλειο του κρυστάλλινου κρανίου” – όπου ο χαλαζιακος εξωγήϊνος δεν είναι η πιο φιλικη μορφη ζωης, που μπορει να σου τύχει!), η αφαίρεση ενος κρυστάλλου λογικα οδηγει στο αντίθετο αποτέλεσμα.
Επίσης λογικα… ο Περσέας έφερε στην Αθήνα το κεφάλι της Μέδουσας, για να μην είναι εύκολο να ξανατοποθετηθει αυτο πίσω! Ποιος να το βρει, και ποιος να το ξαναπάει εκει που ήταν πριν δεκάδες χιλιάδες χρόνια; (Αλήθεια, πού; Κάποια χιλιόμετρα κάτω απ’ τον πυθμένα του Ατλαντικου; 🙂 ) Αυτο που αφηγείται η ταινία με τον Ιντιάνα Τζόουνς, ότι δηλαδη το κρανίο μεταφέρθηκε “κάπου εκει κοντα” (στην αρχικη τοποθεσία του), δεν έχει νόημα – διότι, ο κάθε άσχετος θα μπορούσε να το βρει και να το ξαναπάει πίσω, ώστε να επωφεληθει αυτος και μόνον. Θα είχε, αν η μυθοπλασία της ταινίας ανέφερε κάποιον ή κάποιους, που θα είχαν ίδιο συμφέρον να ξαναστήσουν την όλη διάταξη για ίδιον όφελος. Αλλα μια τέτοια ομάδα πρωταγωνιστων δεν υφίσταται. (Ακόμη και η “σοβιετικη συνταγματάρχις” δρα μόνη της, και χωρις σχέδιο – παρα μόνο το τελείως συγκεχυμένο: “- Θέλω ν’ αποκτήσω γνώσεις!”)
Και διατί, περικαλω, ολόκληρη Θεά Αθηνά έδωκε εντολη στον Περσέα να φέρει εδω το κρανίο;
Πιστεύω πως ήδη μαντέψατε την απάντηση! Ειδικα, αν θυμάστε τις σοφίες που έγραψα εδω κατα καιρους: Για να “σπάσει” το “κύκλωμα” των 13 κρυστάλλων, και να μη δουλεύει πλέον!
Βέβαια, θα μου πει κανεις, πως αν χαλάσει ένα εξάρτημα σε μία συσκευη, την πάμε στον μάστορα και τ’ αλλάζει. Και η συσκευη ξαναδουλεύει.
Να σας δώσω την απάντηση έτοιμη; Εντάξει… Φαίνεται, λοιπον, πως οι κρύσταλλοι αυτοι βγήκαν απο …καταργημένο …εργοστάσιο (“Φαέθων” ΑΕ!!! – όπου “Α” ίσον “ανεύθυνη”! 🙂 ), και δεν υπάρχουν πλέον ανταλλακτικα στην πιάτσα! Και ό,τι και να κάνουν οι σκοτεινοι αφέντες του πλανητάκου μας, δεν πρόκειται να ξαναβρουν το 13ο κρυσταλλάκι!
(Και να το βρουν -σιγα!-, μηδεν τ’ όφελος: Δεν βρίσκεται πλέον η …συσκευη! 🙂 )
Υπάρχει ακόμη ένα ερώτημα: Γιατί δεν πήγε η Θεά Αθηνά να “καθαρίσει” με τη Μέδουσα, κι έβαλε …αντιπρόσωπο;
Επειδη αυτο ήταν ένα έργο στο πεδίο ελλόγων ενσαρκωμένων όντων, άρα έπρεπε να το κάνουν οι Έλληνες! Για δικο τους καλο. Για ν’ αποδείξουν ότι όντως πορεύονται προς τα πάνω! (Η Θεά, τί ανάγκη είχε; )
Τα σπλάχνα, λοιπον, της Αθήνας φυλάσσουν αντικείμενα δεκάδων χιλιετιων… Αλλα κι ακόμη παλιότερα! Στο επόμενο…
Υγ: Ο αριθμος 13… Θυμάστε πώς μας προέκυψε στις έρευνές μας – πάλι με το ίδιο περίπου αντικείμενο, που κυνήγησε ο Περσέας; (Τα -τουλάχιστον- ανεύθυνα και οπωσδήποτε βρωμερα
Υγ 2: Πάλι κατέπεσαν δορυφόροι κοντα στη Χαβάη… Αυτη τη φορα ρωσσικοι, πολιτικης αποστολης (πλοηγητικοι, του συστήματος Glonass), κι απο άγνωστη αιτία. Κάποιοι -με ισχυρες προσβάσεις σε διαστημικα κέντρα- τραβάνε μέγιστο ζόρι, να “κλείσουν το κύκλωμα”… (Αλλα δεν θα το πετύχουν!) “πάρε-δώσε” με το αιθερικο, δηλαδη.)
http://ergdhmerg.blogspot.com/2010/12/blog-post_3071.html Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek