Συνομιλία με τον Φόβο
Έλα τώρα….εγώ και εσύ μόνο, μια ζωντανή παρουσία, και άλλη μια, εντυπωμένη στο καθρέφτη!
Ρώτα με; Τι θέλεις από μένα; Τι ζητάς επιτέλους; Προσπαθώ δεν το βλέπεις! Ξέρεις πως σου έδωσα, όλα μου τα χρόνια, το μεδούλι μου….πόσα παραπάνω χρειάζεσαι; Δεν θα σε ωφελήσει η αδράνεια, που προσπαθείς να με ρίξεις! Άφησε με να ξεφύγω απ” τα τετριμμένα, τα ταμπού την καθώς πρέπει συμπεριφορά, όπως την όρισες εσύ, απ” την παιδική μου ηλικία! Όλα άλλαξαν, άσε με να αλλάξω και εγω!
Τι θα καταλάβεις αν μείνω πίσω; Κοίτα γύρω σου! Τίποτα δεν έχει μείνει ίδιο, κατέρρευσαν όλα! Όχι δεν σε κατηγορώ….αλλά το χεράκι σου το έβλεπα παντού….το ένιωθα να με ψάχνει, καθώς άρχισα, με δειλά βήματα, να κάνω τις αλλαγές μέσα μου! Τι είπες…. φοβάσαι; Μην με κάνεις να γελάσω! Πως είναι δυνατόν εσύ να φοβάσαι! Ααα μάλιστα! Αυτό είναι….δεν θέλεις να σε ξεχάσω! Όχι βέβαια….πως θα μπορούσα άλλωστε! Είμαστε το ίδιο υλικό….αλλά αφού εγω φαίνομαι πρώτα, μου ανήκει και το βήμα. Εσύ εμένα ξέρεις, μόνο απο μένα, ζητάς τα ρέστα, είτε για καλό, είτε για κακό! Δεν θα ξεφύγουμε ποτέ οι δυο μας….μαζί ήρθαμε, μαζί θα φύγουμε.
Μου είπες, πως εσύ ήσουν αυτός, που με έβαλε να κλάψω μόλις βγήκα απ” τη κοιλιά της μάνας μου, οπότε εσύ θα είσαι και αυτός, που θα μου πεις να κλείσω τα μάτια, όποτε έρθει η ώρα! Αλλά μην με φιμώνεις….θα μιλήσω! Τώρα μπορώ! Τώρα, νιώθω, πως πρέπει. Αν αργήσω λίγο ακόμα, θα χάσω την ευκαιρία μου! Μην με κάνεις να φοβάμαι, μην με τρομοκρατείς άλλο! Στάσου δίπλα μου μια φορά, και όχι μπροστά μου, σαν τον υποβολέα, των δικών σου λόγων.
Κοίτα….μεγάλωσα, το κεφάλι μου γέμισε άσπρες τρίχες, το σώμα μου γερνάει, τα χρόνια φεύγουν λεπτό το λεπτό, τρέχουν σαν τρελά δεν τα σταματάει τίποτα. Μόνο εσύ κάθεσαι και κοιτάς το παρελθόν, σφιγμένη στο σκληρό κολάρο που σου φόρεσαν, οι προηγούμενοι. Βγάλε το, και τρέξε μαζί μου…..που! Τι ρωτάς; Τι σημασία έχει; Κράτα μου το χέρι και νιώσε το άρωμα της ελευθερίας, γλύψε απ” τα χείλη μου, την αλμύρα της θάλασσας, χάσε την ανάσα σου, απ” την ομορφιά, που θα δεις γύρω σου, όταν απαλλαγείς απ” τα δεσμά σου.
Τι είπες; Θα πονέσεις; Μα και βέβαια….τι, τώρα νομίζεις πως δεν πονάς; Αλλά μόνο αυτός ο πόνος, σου είναι γνώριμος, υπάρχουν και άλλοι….το ξέρεις….τους έχεις δει επάνω μου, αλλά και τους διώχνεις αμέσως. Κοίτα….σου απλώνω το χέρι, πιάσε το αυτή τη φορά. Αν δεν το κάνεις, να ξέρεις πως θα φύγω….και θα σε θάψω, στα πιο βαθιά σημεία, του είναι μου. Δεν θα ασχοληθώ μαζί σου, ποτέ ξανά….ούτε καν στο τέλος μου. Η θα πορευτούμε μαζί, η τελειώσαμε!
ΘΕΟΔΩΡΑ ΑΤΖΕΜΙΑΝ
Πηγή: epaggelmagynaika.gr
Επιλεξτε να γινετε οι πρωτοι που θα εχετε προσβαση στην Πληροφορια του Stranger Voice
Greek
Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΥΤΟΝ…. ΔΕΙΛΙΑ ΑΓΧΟΣ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΕΧΟΥΝ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΣΚΟΛΗΣΗ ΣΕ ΥΛΙΚΑ ΑΓΑΘΑ…ΜΟΝΟ ΑΝ ΑΠΟΚΟΛΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥΤΟ ΘΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΕΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ …Η ΠΙΣΤΗ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΝΑ ΓΙΝΕΤΕ ΑΡΩΓΟΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΟΣ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ…Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΜΕΝΕΙ ΜΟΝΙΜΑ ΕΝΩΜΕΝΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ…ΚΑΙ ΚΑΜΙΑ ΑΝΗΣΥΧΙΑ ΚΑΙ ΦΟΒΙΑ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΝ ΚΥΚΛΩΝΕΙ…ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΓΙΝΕΤΕ ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ ΚΑΙ ΕΓΩΙΣΤΗΣ ΤΟΣΟ ΓΙΝΕΤΕ ΚΑΙ ΠΙΟ ΔΕΙΛΟΣ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟ ΥΠΟΔΟΥΛΩΝΕΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΦΟΒΙΕΣ…ΜΕΣΩ ΜΟΝΟ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΠΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΟΙ ΦΟΒΙΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΕΝΑΡΕΤΗ ΦΟΒΙΑ …Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΦΟΒΑΤΕ ΤΟΝ ΘΕΟ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΠΕΙΛΕΣ ΔΕΝ ΦΟΒΑΤΕ…Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΤΟΥ…Η ΤΕΛΕΙΑ ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΣΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΔΙΝΕΙ ΧΩΡΟ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΦΟΒΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ…ΓΙΑΝΝΗΣΚΟΖΑΝΗ
ΣΕ 5ΧΡΟΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΕΣΑΙ ΡΕ ΦΙΛΕ;
Η ΒΑΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΙΩΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ.
σκασιλα μας για τις αλλες
η δικη μας εχει βαση την αγαπη
κοιμηηηηηησσοοουυυυυ
εσυ κοιμαααασαιιιι και δε το χεις καταλαααααβειιιι
ναι μπεεε
ναι εισαι μπεεεε
Είσαι υπόδειγμα σχιζοφρενικού (με την καλή έννοια;!) Ελληνορθόδοξου.
Πάει, δεν πάει ο κάλφας……
(κι ανορθόγραφου:το γ΄πρόσωπο ενικού του ενεστώτα της οριστικής στην παθητική φωνή γράφεται με αι.)
…….
ΕΠΙΤΗΔΕΣ 9.44…ΤΟ ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΟ ΓΡΑΦΩ ΦΟΒΑΤΕ…ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΡΟΦΗ ΓΙΑ '' ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΗ '' ΚΡΙΤΙΚΗ [ ΕΙΔΕΣ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΞΕΡΩ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ] ΕΥΤΕΡΠΗ ΘΑ ΣΕ ΜΑΛΩΣΩ…ΓΕΙΑΝΥΣ ΚΩΖΖΑΝΥ
Δλδ γιαννακη τους αγαπας πολυ τουυς μουσουλμανους ας πουμε ??
τους ανιμιστες ?
τους ινδουιστες ??
εχεις πολυ πλακα
ο ιουδαιοχριστιανσμος σας ΜΟΝΟ φοβο πουλαει
αι γυρνα στο μαντρι τωρα μη σε φαει ο λυκος
Για την ανδρεία, την γενναιότητα και τον φόβο… έχει γράψει ο Αριστοτέλης.
Βεβαίως στο άνωθεν άρθρο η αγαπητή Θεοδώρα, έδωσε μια νέα διάσταση στο θέμα του φόβου… τον φόβο τον υποβίβασε σε… γκόμενο!!!
Ως απελευθερωμένη γυναίκα δυτικού τύπου… του έθεσε όρους συμβίωσης… στην τελική του το ξεκαθάρισε!!! Η σε αυτή την ζωή, θα είσαι δίπλα μου, χέρι – χέρι … η χωρίζουμε! Φεύγω πάω στην μάνα μου!!!
Είναι και αυτό μια προσέγγιση του θέματος περί του φόβου.
這些
ΥΓ. Θεοδώρα κόψε τις μ@λ@κίες.. άσε το χέρι του φόβου… και πιάσε το δικό μου.
++++++++++++++
Βρε τσούκο, άμα διαβάσεις τον Αριστοτέλη, τότε να μιλάς για αυτόν. Φαίνεται το τι κατάλαβες απο αυτό που διάβασες. Δέκα χρονών παιδί να το διαβάσει, θα καταλάβει ότι ο γκόμενος σου, είναι ο φόβος..Τσούκο που θα μιλήσεις και για τον Αριστοτέλη!