Σαμαράς & Βενιζέλος επιστρέφουν τη χώρα στο 1956. Άντε, με το καλό να μας επιστρέψετε και στην Τουρκοκρατία!

Στα μέσα της βδομάδας αναμένεται να συζητηθεί στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής & Εμπορίου το νομοσχέδιο για τη δημιουργία της λεγόμενης “μικρής” ΔΕΗ. Το έχουμε πει πολλές φορές, η ΔΕΗ δεν είναι μια οποιαδήποτε επιχείρηση, η ηλεκτρική ενέργεια είναι η σπονδυλική στήλη της οικονομίας, η βιομηχανία αναπτύχθηκε μαζί με τη ΔΕΗ και η σαλαμοποίησή της δεν θα ωφελήσει τη χώρα.

Πρόκειται για άλλο ένα επεισόδιο στο χιλιοπαιγμένο και εξαιρετικά κακόγουστο σήριαλ, με τον εύηχο τίτλο “απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας”, που παίζεται στη χώρα τα τελευταία 15 χρόνια, από τότε που κατατέθηκε και ψηφίστηκε ο Ν. 2773/1999 “Απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας-Ρύθμιση θεμάτων ενεργειακής πολιτικής και Λοιπές διατάξεις”.

“Απελευθέρωση” που σε πρώτη φάση φόρτωσε το ηλεκτρικό σύστημα της χώρας με πολλές και “βαριές” μονάδες φυσικού αερίου, λες κι είμαστε το …Κατάρ και δεν ξέρουμε τι να κάνουμε το πολύ φυσικό αέριο και το πουλάμε σ’ όλο τον κόσμο. “Απελευθέρωση” που δημιούργησε μια νέα γενιά κρατικοδίαιτων “επενδυτών” στο φυσικό αέριο, που θεωρούν ότι, αφού …
έκαναν μια “επένδυση”, πρέπει το κράτος να τους εγγυάται διαρκώς την απόδοση των κεφαλαίων τους και να εξασφαλίζουν απόσβεση σε 8 χρόνια χωρίς καν να δουλεύουν οι μονάδες τους!. Την ίδια στιγμή που τα Εμπορικά και Βιοτεχνικά και Βιομηχανικά Επιμελητήρια της χώρας είναι γεμάτα από εκατοντάδες χιλιάδες επιχειρήσεις που δεν έχουν καμιά απολύτως στήριξη, καμιά απολύτως εγγύηση απ’ την κυβέρνηση. Και χιλιάδες επαγγελματίες διαγράφονται απ’ τον ΟΑΕΕ επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν ούτε τις εισφορές για να έχουν υποτυπώδη περίθαλψη.

“Απελευθέρωση” που σε μια δεύτερη φάση, της παρανοϊκής “πράσινης ανάπτυξης”, δημιούργησε ακόμα μια γενιά “επενδυτών” με εγγυημένες τιμές, που, με τις ευλογίες της ΡΑΕ, λεηλατούν οικονομικά τη χώρα και θρασύτατα ζητούν “να μειωθούν λιγότερο οι ταρίφες για τα αιολικά προκειμένου το IRR να παραμείνει στα εύλογα επίπεδα των 13 – 14%”. Μπορούν να μας πουν η κυβέρνηση και η ΡΑΕ πόσο IRR (απόδοση κεφαλαίου) έχουν τα σουβλατζίδικα και οι καφετέριες, που ανοίγουν κατά χιλιάδες οι απελπισμένοι άνεργοι, στην προσπάθεια να επιβιώσουν μέσα στη μνημονιακή λαίλαπα; Και σε ποιο άλλο τομέα της οικονομίας υπάρχουν τέτοιες εγγυημένες αποδόσεις των “επενδύσεων”;

Το 1950, όταν η χώρα μόλις έβγαινε από την καταστρεπτική δεκαετία του 2ου Παγκόσμιου Πόλεμου και του Εμφύλιου, στη χώρα υπήρχαν εκατοντάδες τοπικές ιδιωτικές ηλεκτρικές εταιρείες, αλλά το ρεύμα ήταν και δυσεύρετο και πανάκριβο. Με το Ν. 1468 της 7ης Αυγούστου 1950 ιδρύθηκε η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) ως κρατικό νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Με τον ιδρυτικό της Νόμο 1468/1950, στη ΔΕΗ δόθηκε η αποκλειστικότητα της κατασκευής, λειτουργίας και εκμετάλλευσης υδροηλεκτρικών & θερμικών εργοστασίων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, της μεταφοράς καθώς και της διανομής του ηλεκτρισμού μέσω δικτύων μέχρι τους καταναλωτές.

Αυτές οι εκατοντάδες ιδιωτικές ηλεκτρικές εταιρείες παρέμειναν σε λειτουργία μέχρι το 1956, καθώς στις 7 Αυγούστου 1956, στην επέτειο των έξι ετών από την ίδρυση της ΔΕΗ, εκδόθηκε ένα ακόμα ιστορικό Διάταγμα. Με το Νομοθετικό Διάταγμα 3523, που βλέπουμε στο σχετικό ΦΕΚ, κηρύχθηκε η λήξη από 1 Αυγούστου 1956 όλων των συμβάσεων παραγωγής, μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας που είχαν συναφθεί μεταξύ του Δημοσίου ή Δήμων και Κοινοτήτων με ιδιώτες ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου. Κηρύχθηκαν επίσης ως τερματιζόμενες όλες οι εκμεταλλεύσεις παραγωγής, μεταφοράς και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας και δόθηκε η δυνατότητα στις ιδιωτικές εταιρείες να συζητήσουν με τη ΔΕΗ την εξαγορά του εξοπλισμού τους.

Το ίδιο διάταγμα προέβλεπε ότι η ΔΕΗ δεν μπορεί να μεταβιβάσει σε οποιονδήποτε τρίτο τα προνόμιά της, που αφορούν την παραγωγή, μεταφορά και διανομή ηλεκτρικής ενέργειας.

Ποια κυβέρνηση έκανε αυτό το διάταγμα, που υπέγραψε ο τότε Βασιλιάς Παύλος; Πρωθυπουργός ο Κων/νος Καραμανλής, που μόλις πριν λίγους μήνες, στις 19/2 είχε κερδίσει τις εκλογές. Ήταν οι εκλογές που έμειναν στην ιστορία για το περίφημο “μικτό” εκλογικό σύστημα, κομμένο και ραμμένο για να κερδίσει η ΕΡΕ τη Δημοκρατική Ένωση: η ΕΡΕ πήρε λιγότερες ψήφους απ’ τη Δημοκρατική Ένωση, αλλά περισσότερες έδρες.

Μια απ’ τις 415 ιδιωτικές εταιρείες, που “έπιανε” το ΝΔ3523/1956, ήταν και η περίφημη ΗΕΑΠ, η Ηλεκτρική Εταιρεία Αθηνών-Πειραιώς, που ιδρύθηκε απ’ την Αγγλική “Παόυερ” (Power and Traction Finance Company Ltd). Η κυβέρνηση της ΕΡΕ νομοθετούσε λοιπόν την εξαγορά και ξένης επιχείρησης απ’ τη ΔΕΗ, προκειμένου να προχωρήσει το έργο του εξηλεκτρισμού της χώρας. Η ΔΕΗ εξαγόρασε τελικά την ΗΕΑΠ το 1961.

Υπουργός Εσωτερικών, στην κυβέρνηση που έλεγε πρακτικά “θέλουμε εδώ και τώρα τη δημόσια ΔΕΗ και όχι τους ιδιώτες”, ήταν ο νεοεκλεγείς τότε Φλωρινιώτης βουλευτής Δημήτρης (Τάκος) Μακρής. Ας τα βλέπει ο τωρινός Νεοδημοκράτης βουλευτής της Φλώρινας, που αφού ηρωικά δήλωσε την άνοιξη ότι δεν θα ψηφίσει το νομοσχέδιο για τη σαλαμοποίηση της ΔΕΗ, πρώτα προσπάθησε τον προηγούμενο μήνα να βγει Δήμαρχος -κι απέτυχε- και τώρα δεν μετέχει στο Α΄ θερινό τμήμα της Βουλής. Αν ήθελε πραγματικά να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της Φλώρινας, μόνος του έπρεπε να επιδιώξει να βρίσκεται στο Α΄ θερινό τμήμα και να καταψηφίσει το νομοσχέδιο της ντροπής. Το πολιτικό του μέλλον είναι τώρα πια ζοφερό, για τον ίδιο φυσικά, όχι τους Φλωρινιώτες. Και προφανώς το ίδιο ισχύει και για όλους τους κυβερνητικούς βουλευτές των περιοχών που περιλαμβάνονται στο σχέδιο σαλαμοποίησης της ΔΕΗ.

Αυτά λοιπόν που έλεγε το ΝΔ 3523/1956 ότι δεν μπορούν να μεταβιβαστούν, τα προνόμια της ΔΕΗ που αφορούν την παραγωγή, μεταφορά και διανομή ηλεκτρικής ενέργειας, έρχεται η μνημονιακή συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου να το καταργήσει και να μας επαναφέρει στο καθεστώς προ του Αυγούστου 1956. Εξυπηρετεί το συμφέρον της χώρας; Ασφαλώς όχι. Απλώς εκτελεί εντολές και “προαπαιτούμενα”, για να εξασφαλίσει τη δόση της. Δεν είναι ικανοί να δημιουργήσουν ο,τιδήποτε και δεν σέβονται αυτά που έχτισαν με το μόχθο τους δυο γενιές Ελλήνων. Και ποιο θα είναι το επόμενο “προαπαιτούμενο”; Η επιστροφή στην Τουρκοκρατία ή η επιστροφή στη φεουδαρχία ;

ΠΗΓΗ