Ρώσικες υποβρύχιες Συναντήσεις με Υποβρύχια ανθρωποειδή: Τι κρύβεται Κάτω από την επιφάνεια – Του Πολ Stonehill
Το καλοκαίρι του 1982, ο Mark Shteynberg, μαζί με τον υπολοχαγό Γκενάντι Zverev, διενεργούσαν περιοδική κατάρτιση δυτών αναγνώρισης («βατραχάνθρωποι») του Τουρκεστάν και της Κεντρικής Ασίας σε στρατιωτικές περιοχές.
Οι ασκήσεις είχαν ήδη λάβει χώρα στη λίμνη Issik Kul , μια βαθιά λίμνη νερού στην περιοχή Transiliysk Ala Ταού.
Ο διοικητής της Στρατιωτικής Υπηρεσίας Δύτης των Δυνάμεων Μηχανικός του Υπουργείου Άμυνας, ΕΣΣΔ. Έφτασε να ενημερώσει τους τοπικούς υπαλλήλους για ένα έκτακτο γεγονός το οποίο είχε συμβεί κατά τη διάρκεια ασκήσεων στο Trans-Βαϊκάλη της Δυτικής Σιβηρίας σε στρατιωτικές περιοχές. Εκεί, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής εκπαίδευσης, οι βατραχάνθρωποι είχαν συναντήσει μυστηριώδεις υποβρύχιους κολυμβητές, σαν ανθρώπινους, αλλά τεράστιους σε μέγεθος (περίπου τρία μέτρα σε ύψος!)
Οι κολυμβητές ήταν ντυμένοι στεγανά με ασημί κοστούμια, σε παρά πολυ χαμηλές θερμοκρασίες νερού. Σε βάθος πενήντα μέτρων, αυτοί οι “κολυμβητές” δεν είχε ούτε καν εξοπλισμό αυτόνομης κατάδυσης, ούτε κανένα άλλο εξοπλισμό, μόνο σφαιρικά κρανία αποκρύπτοντας τα κεφάλια τους.
Λοιπόν, ο τοπικός στρατιωτικός διοικητής ( που είχε θορυβηθεί πολύ από αυτές τις συναντήσεις) αποφάσισε να συλλάβει ένα από τα πλάσματα. Προς το σκοπό αυτό, είχε αποσταλεί μια ειδική ομάδα απο επτά δύτες, υπό την διοίκηση αξιωματικού.
Καθώς ο βατραχάνθρωπος προσπάθησε να καλύψει το πλάσμα με ένα δύχτι, ολόκληρη η ομάδα ανέβηκε από τα βαθιά νερά στην επιφάνεια από κάποια ισχυρή δύναμη. Τώρα, επειδή ο αυτόνομος εξοπλισμός των βατραχανθρώπον δεν επιτρέπει τέτοια βάθη, χωρίς αυστηρή τήρηση της διαδικασίας αποσυμπίεσης, όλα τα μέλη της αποστολής ήταν κτυπημένα από την αεροεμβολή , της νόσου Φρεάτων.Η μόνη διαθέσιμη θεραπεία αποκατάστασης συνίστατο σε άμεσο εγκλεισμό σε συνθήκες αποσυμπίεσης στο θάλαμο πίεσης. Είχαν αρκετούς τέτοιους θαλάμους πίεσης στην στρατιωτική περιοχή, αλλά μόνο έναν στις συνθήκες εργασίας, που θα μπορούσε να περιέχει όχι περισσότερο από δύο άτομα.
Ως εκ τούτου, οι τοπικές εκπομπές CO ανάγκασαν τέσσερις βατραχανθρώπους στο θάλαμο. Ως αποτέλεσμα, τρία άτομα από αυτά (συμπεριλαμβανομένου του επικεφαλή της ομάδας) έχασαν τη ζωή τους, και οι υπόλοιποι έμειναν ανάπηροι.
Ο υποστράτηγος έσπευσε στο Issik Kul για να προειδοποιήσει τους τοπικούς στρατιωτικούς.
Αν και η λίμνη Issik Kul είναι πιο ρηχή από τη λίμνη Βαϊκάλη, το βάθος της ήταν επαρκή για να περιέχει παρόμοια μυστηριώδη πλάσματα.
Λίγο καιρό αργότερα, η έδρα προσωπικού της στρατιωτικής περιοχής του Τουρκμενιστάν είχε λάβει μια διαταγή από τον διοικητή προϊστάμενο των δυνάμεων του Στρατού Ξηράς . Η διαταγή αποτελείται από μια λεπτομερή ανάλυση των γεγονότων στη λίμνη Βαϊκάλη. Συμπληρώθηκε από ένα δελτίο πληροφοριών από την έδρα των δυνάμεων μηχανικών του υπουργείου Αμύνης, ΕΣΣΔ. Το δελτίο απαρίθμησε τις πολυάριθμες σε βαθιά νερά λίμνες όπου υπάρχουν εκεί όντας καταχωρημένες αναγνωρίσεις ανώμαλων φαινομένων : εμφανίσεις απο υποβρύχια πλάσματα, και την ανάδυση και εμφάνιση των γιγαντιαίων δίσκων και σφαιρών με ισχυρή φωταύγεια που προέρχονται από το βυθό.
Τα εν λόγω έγγραφα, χωρίς εξαίρεση, ήταν υψηλής διαβάθμισης και «για τα μάτια” ενός πολύ περιορισμένου κύκλου των αξιωματικών του στρατού. Τα εν λόγω έγγραφα ήταν “να αποφεύγονται οι άσκοπες συναντήσεις ….”
Τα αρχεία του ρωσικού Κέντρου Ερευνών ουφολογίας, περιέχουν πολύ περισσότερες πληροφορίες σχετικά με ρωσικά υποβρύχια και εμφανίσεις, συμπεριλαμβανομένων των δηλώσεων των Ναυτικών αξιωματικών και μυστικών πρακτόρων. Ενώ η πιο ενδιαφέρουσα πληροφορία θα δημοσιευτεί στο νέο βιβλίο, που συνέγραψε ο Παύλος και ο Φίλιππος Stonehill για να συμπεράνουμε ότι οι Σοβιετικοί (πριν), και οι Ρώσοι (τώρα) ασχολούνται με τα παράξενα πλάσματα που απειλητικά παραμονεύουν στα χωρικά τους ύδατα.
Εκθέσεις αυτοπτών μαρτύρων
Τον Αύγουστο του 1965, πλήρωμα του ατμόπλοιου Raduga, ενώ βρισκόταν στην Ερυθρά Θάλασσα, παρατήρησε ένα ασυνήθιστο φαινόμενο. Σε περίπου δύο χιλιόμετρα μακριά, μια φλογερή σφαίρα διακεκομμένη κάτω από το νερό, άρχισε να αιωρείται πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, φωτίζοντάς την. Η σφαίρα ήταν εξήντα μέτρα σε διάμετρο, και αιωρούνταν πάνω από τη θάλασσα σε υψόμετρο 150 μέτρα. Ένας γιγαντιαίος πυλώνας νερού ανέβηκε προς τα πάνω, καθώς η σφαίρα βγήκε από τη θάλασσα και κατέρρευσε μετά απο λίγη ώρα.
Τον Δεκέμβριο του 1977, όχι μακριά από το νησί Νόβι Γκεόργκι , το πλήρωμα της αλιείας με τον Vasily Kiselev παρατήρησε επίσης κάτι το εξαιρετικό. Να ανεβαίνει κατακόρυφα κάτω από το νερό ένα αντικείμενο σε σχήμα ντόνατς. Η διάμετρός του ήταν μεταξύ 300 και 500 μέτρα. Δεν κινήθηκε σε υψόμετρο τεσσάρων έως πέντε χιλιόμετρα.Το αντικείμενο αιωρούνταν πάνω από την περιοχή για τρεις ώρες, και στη συνέχεια εξαφανίστηκε αμέσως. Η μαρτυρία του Αλέξανδρου Γ. globa, ενός ναυτικού, σοβιετικού βυτιοφόρου ,δόθηκε στη δημοσιότητα στο περιοδικό Οδησσός (τεύχος # 3, 1992).
Τον Ιούνιο του 1984, το Γκόρι ήταν στη Μεσόγειο, είκοσι ναυτικά μίλια από την ευθεία του Γιβραλτάρ. Στις 16:00, ήταν στο καθήκον. Στέκονταν στην αριστερή πτέρυγα, όταν οι δύο άνδρες παρατήρησαν ένα περίεργο πολυχρωματικό αντικείμενο. Όταν το αντικείμενο ήταν πίσω, σταμάτησε ξαφνικά. Ο Bolotov ήταν ανυπόμονος, κουνώντας τα κυάλια του και φωνάζοντας: «Είναι ένας ιπτάμενος δίσκος, ένα πραγματικό πιατάκι, Θεέ μου, κοίτα!” και κοίταξε μέσα από τα δικά του κυάλια και είδε, σε απόσταση πάνω από την πρύμνη, ένα αντικείμενο (που θυμίζε ανάποδο τηγάνι).
….Οι διαχειριστές του katohika.gr διατηρούν το δικαίωμα τροποποίησης ή διαγραφής σχολίων που περιέχουν υβριστικούς – προσβλητικούς χαρακτηρισμούς. Απαγορεύεται η δημοσίευση συκοφαντικών ή υβριστικών σχολίων.Σε περίπτωση εντοπισμού τέτοιων μηνυμάτων θα ακολουθεί διαγραφή
Greek