Πάpa-ttern πρώτον

Πρόσφατη παραίτηση του κυρίου Ράτσινγκερ από το παπικό αξίωμα ενεργοποίησε αγρίως τα συνομωσιολογικά αντανακλαστικά πολλών ανά τον κόσμο, και ειδικά τα δικά μου. Όχι, δεν πρόκειται να θέσω υποψηφιότητα γιά τον παπικό θρόνο! Ούτε υποψηφιότητα ως γέρων και σεβάσμιος εκλέκτωρ, που θα ελέγξει τον ανδρισμό του νέου Πάπα! LOL!!! 🙂

(Αυτός ο έλεγχος, που στην νεοελληνική πέρασε ως έκφραση “Πιάνω τον πάπα απ’ τ’ αρχ.δια”, γινόταν περίπου από τον 9ο αιώνα, έως κάπου το 1500 και κάτι ψιλά. Ο λόγος ήταν πως δεν θέλανε να ξαναπάθουν το χουνέρι, που πάθανε με την Πάπισσα Ιωάννα. Αλλά το έθιμο καταργήθηκε, διότι από την εποχή του πρώτου Πάπα Βοργία και εντεύθεν, ήταν τόσα πολλά τα σεξουαλικά σκάνδαλα αυτουνού συν οι -φυσικά, εκτός γάμου- τεκνοποιΐες του, που πλέον περίττευε κάθε έρευνα γιά το αν είναι άντρας ο Πάπας.)

Γιά να μη μακρηγορώ, η παραίτηση Ράτσινγκερ μας οδηγεί κατ’ ευθείαν σε δύο νοητικά σχήματα, δύο patterns:

Το πρώτο, ότι κλείνει ο κύκλος των Παπών. (Και, ίσως, του Καθολικισμού.)

Διότι, όλοι λένε πως ο επικρατέστερος διάδοχός του θα ονομάζεται Πέτρος, δηλ. θα είναι ο καρδινάλιος Πήτερ Τέρκσον εκ Γκάνας. Άρα, “Πέτρος ο πρώτος (ο Απόστολος του Χριστού), και Πέτρος ο έσχατος”. Άρα, καθαρά κλείνει ένας κύκλος. Βάλε και τον μεσαιωνικό Ιρλανδό καλόγηρο, που προφήτευσε τα του μέλλοντος του παπικού θρόνου, τον Άγιο Μαλαχία, και δεν είναι καθόλου παράξενο που πολλοί ανά τον κόσμο υποψιάζονται το “κλείσιμο του κύκλου” – αν και τους διαφεύγει (όπως κι εμένα, προς το παρόν) το γιατί.

Επάνω σ’ αυτό το “κλείσιμο του κύκλου” δουλεύω εδώ και κάτι μέρες, αν και δεν έχω καταλήξει ακόμη σε οριστικό αποτέλεσμα. Είναι, όμως, ολοφάνερο πως κάποιοι γνωρίζουν κάποιο pattern, το οποίο πάνε να εφαρμόσουν με το στανιό.

Να πεις ότι πρόκειται γιά κλείσιμο της “εποχής των Ιχθύων”; Δεν είναι. Διότι, η εποχή του Υδροχόου αργεί λιγάκι. Θα έρθει σαφώς μετά το 2,100 μΧ, να μη σου πω και μετά το 2,200. Τώρα (δηλ. από το 1953), είναι η αλήθεια, ότι διανύουμε το κοινό τόξο (ανοίγματος περίπου 2 μοιρών) Ιχθύων και Υδροχόου, αλλά στον “καθαρό” Υδροχόο αργούμε να μπούμε.

Συνεπώς, η επίσπευση του κλεισίματος της παπικής αλυσίδας διαδοχής δεν βγάζει νόημα έτσι.

Αλλά, ώσπου να βρω το νόημα προσωπικά, θα σας δώσω μερικά στοιχεία από τη μελέτη μου επί του αριθμού των παπών, αν και δεν είναι αυτό το κυρίαρχο στοιχείο. (Το κυρίαρχο είναι η χρονική διάρκεια του Καθολικισμού, διότι το πόσο θα ζήσει ο κάθε Πάπας, άρα πόσοι θα βγούνε συνολικά, δεν το ξέρει κανείς.) Γιά παράδειγμα, κοιτάξτε το ότι σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, οι πάπες που διετέλεσαν μέλη ταγμάτων (Καπουτσίνοι, κτλ) είναι 34… που είναι όρος της ακολουθίας Φιμπονάτσι! Συμπτωματικό, θα μου πεις. Ναι, αλλά όλοι οι υπόλοιποι (συν ο Τέρκσον, συν εκείνος που εξελέγη, αλλά πέθανε ώσπου να χειροτονηθεί) “επισήμως” είναι 234! Βάλε και τον Χριστό, ως κεφαλή της Εκκλησίας, οπτικά βγαίνει 1234. Οι τρεις αριθμοί σχηματίζουν κάτι σαν πυθαγορική “ιερά τετρακτύ”, δηλαδή.

Ταυτόχρονα, έκανα έρευνα σε αντιστοιχίες επάνω στην ακολουθία Φιμπονάτσι (όχι, που θα μου ξέφευγε! 🙂 ), και βγαίνουν κάτι πολύ περίεργες ομοιότητες με τους βυζαντινούς αυτοκράτορες, όπου πάλι “Κωνσταντίνος ο πρώτος, και Κωνσταντίνος ο έσχατος”!!!

Τέλος πάντων, όταν θα βρω το …”κλειδί του Βατικανού”, θα σας ενημερώσω. Και δεν φοβάμαι μη και το βρει στο μεταξύ ο Ντάν Μπράουν… έεεε… ο καθηγητής Λάνγκτον, και μου κλέψει τη δόξα! 🙂

Αυτό είναι το πρώτο …Πάpattern, που υπέπεσε στην αντίληψή μου. Εύκολο να το δω, δύσκολο να το λύσω, γι’ αυτό το αφήνω ως δεύτερο.

Εκείνο, όμως, που μου “έριξε τις ασφάλειες”, ήταν το δεύτερο …Πάpattern, που το θέτω πρώτο! Η πρόσφατη είδηση, δηλαδή, ότι η εκλογή του νέου Πάπα μπορεί και να γίνει και προ της 15ης Μαρτίου. Ετούτο εδώ, αντιθέτως, ήταν δύσκολο να το καταλάβω, αλλά εύκολο να το λύσω.

Γιά τον πολύ κόσμο, δεν τρέχει τίποτε. Τί 15 Μαρτίου, τί 20, τί 30. (Και γιά τους άθεους, τί Πρωταπριλιά!) Γιά μένα, όμως…

…”- Φυλάξου από τας Ειδούς του Μαρτίου!”

Θυμάστε ποιός το είπε και σε ποιόν;

Πριν συνεχίσουμε, όμως, με τις …ασκήσεις, είναι υπεράγαν απαραίτητο να διαβάσετε τη …θεωρία! Αλλοιώς, δεν θα καταλάβετε τίποτε.

Περί Ιουλίου Καίσαρος, το πολύ καλό άρθρο της Γουΐκι.

Περί προελεύσεως πολλών στοιχείων του Χριστιανισμού από την δολοφονία του Ιουλίου Καίσαρος, το ανυπέρβλητο άρθρο
του Χρήστου Μόρφου στο πάλαι ποτέ ιστολόγιο “Θεαμαπάτες και δικτυώματα”.

Προμηθευτείτε καφέ (και φυσικούς χυμούς οι υγειϊνιστές-τριες), αράξτε, και καλή μελέτη! Τα άρθρα είναι τεράστια, αλλά σας περιμένω!

Επανήλθατε; Ωραία!

Γιά τους τεμπέληδες, λέω συνοπτικώτατα το ζουμί του δεύτερου άρθρου: η αναπαράσταση του Θείου Δράματος του Χριστού κάθε Μεγάλη Εβδομάδα, φαίνεται πως έχει το πρωτότυπό της στην αναπαράσταση της δολοφονίας του Ιουλίου Καίσαρος. Η οποία, με τη σειρά της, βασίστηκε (άνοιξη και εαρινή ισημερία γάρ) σε παλαιότερες αναπαραστάσεις του είδους, πχ την ταφή και ανάσταση του Άδωνη – ή άλλων ανοιξιάτικων “θνησκόντων θεών”. Η οποία με τη σειρά της… η οποία με τη σειρά της… κτλ κτλ.

Εδώ, όμως, δεν μελετάμε τη λαογραφία στο βάθος των αιώνων, ούτε εξετάζουμε την ορθότητα του δόγματος, ούτε θα λύσουμε το λεγόμενο “Χριστολογικό πρόβλημα”. Αλλά θα κρατήσουμε τις εξισώσεις:

Ιούλιος Καίσαρ ίσον θεός επί Γής, και pontifex maximus. Δηλ. “μέγιστος γεφυροποιός”, δηλ. κατασκευαστής της γέφυρας Ουρανού και Γής. Δηλ. μέγιστος αρχιερέας. (Σίγουρα θα διαβάσατε πως ο Ιούλιος Καίσαρ ήτανε και ιερέας του Δία απ’ τα νιάτα του.)
Ιούλιος Καίσαρ ίσον (απάνω-κάτω) Χριστός.
Πάπας ίσον …αντιπρόσωπος του Χριστού επί Γής (επί λέξει: Vicarius Christi) και ταυτόχρονα pontifex maximus. Δηλ. απάνω-κάτω …Χριστός! Άσε που οι Πάπες θεωρείται πως είναι οι ουσιαστικοί διάδοχοι του θρόνου της αρχαίας Ρώμης. (Γι’ αυτό και πολλοί Καθολικοί ακόμη σήμερα τσινάνε με την πρόσκαιρη μεταφορά του παπικού θρόνου στην Αβινιόν, κατά τον ύστερο Μεσαίωνα.)
Προσθέστε στα παραπάνω τη γνωστή έκφραση “καισαροπαπισμός”, δηλ. ότι ο ανώτατος πολιτειακός άρχων είναι ταυτόχρονα και ανώτατος αντιπρόσωπος του Θεού επί Γής…

…Και θα καταλάβετε σα-φέ-στα-τα ότι:

Πάπας ίσον Ιούλιος Καίσαρ!!!

Και ότι κάποιοι μας πετάνε στα μούτρα (κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε) πως ο Ράτσινγκερ θα έχει την τύχη του Ιουλίου Καίσαρα! Δηλαδή, θα δολοφονηθεί στις 15 Μαρτίου! (Παλιά δουλειά τα δηλητήρια στο Βατικανό.) Αφού, όμως, πρώτα…

…Διαβάστε και το πρόσφατο άρθρο του Τραϊανού
, που καλύπτει την πολιτική πλευρά της παραιτήσεως Ράτσινγκερ.

Πάλι γιά τους τεμπέληδες, αναφέρω συνοπτικώς: Ο Ράτσινγκερ, πριν ανεβεί ψηλά στην κλίμακα της ιεραρχίας, ήταν επικεφαλής του “γραφείου εσωτερικών υποθέσεων”, θα λέγαμε, του Βατικανού. Δηλαδή αρχιασφαλίτης! Μ’ άλλα λόγια, κατείχε και κατέχει τους φακέλλους όλων των ανωτέρων και ανωτάτων ιερωμένων του Καθολικισμού, και κρύβει ή φανερώνει κατά το δοκούν όσα σκάνδαλα περιέχουν αυτοί (πχ παιδεραστίες και τα ρέστα). Μ’ άλλα άλλα λόγια, μπορεί να εκβιάζει τους πάντες.

Σύμφωνα με τον Τραϊανού, τους φακέλλους αυτούς (αντίγραφά τους, εννοείται) τους παρέδωσε, εκβιαζόμενος ο ίδιος, στους οξαποδαίους τραπεζίτες τύπου Ρότσιλντ, που κυβερνάνε τον κόσμο. Και, όντας ζωντανός και κάτοχος τέτοιων μυστικών, θα επηρεάσει την εκλογή του επόμενου Πάπα – προς όφελος των νταβατζήδων του, και μέγιστη ζημία της Καθολικής Εκκλησίας και των λαών της νότιας Ευρώπης.

Δεν διαφωνώ καθόλου.

Ωστόσο, εφ’ όσον ο Πάπας (ο νύν, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι) είναι συμβολικώς αντίγραφο του Ιουλίου Καίσαρος, τότε μπορούμε να συμπεράνουμε πράγματα γι’ αυτόν, απλώς μελετώντας τη ζωή του Ρωμαίου αυτοκράτορα!

Η Πάπισσα Ιωάννα, γράφει ο Εμμανουήλ Ροΐδης, είχε κακό τέλος. Ούσα έγκυος (από τον δεύτερο γκόμενό της, τον Φλώρο) και δη στον ένατο μήνα, αναγκάστηκε να συμμετάσχει έφιππη σε λιτανεία. Αλλά τα κουνήματα του αλόγου επέσπευσαν τη γέννα. Και όλος αυτός ο όχλος των πιστών, όταν είδε το μωρό, εξαγριώθηκε τόσο πολύ, που …ήρξατο …“ποδολακτών, καταπτύων, και θέλων να ρίψη εντός του Τιβέρεως Πάπισσαν και παπίδιον”!

Παρά το ότι το γεγονός αυτό είναι εξόχως δραματικό, το πόσο γέλιο έριξα μ’ αυτό το “παπίδιον”, δε λέγεται! Ακόμη γελάω! Αλλά, γιά να επανέλθουμε στα προηγούμενα…

…Ρε, μπας κι ο Ράτσινγκερ σκάρωσε στα νιάτα του κανένα “παπίδιον”, και δη μ’ Ελληνίδα;

Βλέπετε, ο Ιούλιος Καίσαρ έκανε παιδί (εκτός γάμου) με την πανέξυπνη και παμπόνηρη Κλεοπάτρα! Το οποίο, όμως, παιδί, παράνομο-ξεπαράνομο, και παρά την αντίδραση των λοιπών αριστοκρατικών οικογενειών της Ρώμης, αργότερα θα ήγειρε αξιώσεις στον θρόνο της Ρώμης!… με ό,τι κι αν σήμαινε αυτή η πράξη. (Δυστυχώς, όμως, γιά τον νεαρό Καισαρίωνα, φρόντισαν οι άνθρωποι του Οκταβιανού Αυγούστου να τον φάνε λάχανο τον πιτσιρικά, πριν καλά-καλά μπεί στην εφηβική του ηλικία.)

Να συμπεράνουμε, λοιπόν, ότι υπήρξε κάποιος τέτοιος “Καισαρίων” κάποιες δεκαετίες πριν;… που ήρθε στη ζωή ενώ ο πατέρας του ήταν ήδη ιερωμένος;… δηλαδή, κάτι που δεν επιτρεπόταν καθόλου; Να συμπεράνουμε ότι τον μικρό -και τη μητέρα του- τον δολοφόνησαν ακριβώς οι κύκλοι, που προώθησαν τον πατέρα του; Να προσπαθήσουμε να φανταστούμε ποιές συνέπειες θα είχε η ύπαρξη ενός τέτοιου παιδιού, ή τί πολιτικά παιχνίδια θα μπορούσε να παίξει η μάνα του;

Να συμπεράνουμε ότι οι ίδιοι κύκλοι θα δολοφονήσουν τον παραιτηθέντα Πάπα;

Κοντά είναι η 15η Μαρτίου! Θα περιμένουμε, να δούμε. Στο μεταξύ, σας αφήνω ως άσκηση να βρείτε τυχόν άλλες αναλογίες στη ζωή των δύο ανδρών. Έξυπνα παιδιά είστε!

Υγ: Επίσης επάνω στας “Ειδούς του Μαρτίου”, συγκεκριμένα στις 18 του μήνα του 1314, εκτελέστηκε από τους Καθολικούς ο τελευταίος αρχηγός (“μέγας μάγιστρος”) των Ναϊτών Ιπποτών, ο Ζάκ ντέ Μολαί.

Με δεδομένη την έχθρα Καθολικής Εκκλησίας και Ναϊτών (διάδοχοι των οποίων θεωρούνται σήμερα οι ελευθεροτέκτονες), μήπως η …έξοδος απ’ τη ζωή του Ράτσινγκερ θα είναι ένα είδος εκδίκησης, πασπαλισμένο με μπόλικο συμβολισμό;

Σημειώστε ακόμη ότι η εκτέλεση του ντέ Μολαί συνέβη όταν ο παπικός θρόνος είχε ήδη μεταφερθεί στην Αβινιόν, που είπαμε παραπάνω. Αν αυτό βγάζει τίποτε το συμβολικό, δεν μπορώ να το δω τώρα.

Επιμύθιον

Βρέεεεε….. Λές;;;

Κράτα, Ράτσινγκερ, και μην τους κάνεις τη χάρη! Ξεπαραιτήσου, εν ανάγκη! 🙂