Ο κατευνασμός “τρέφει” την τουρκική επιθετικότητα και στην θάλασσα

Την τουρκική επιθετικότητα και την σχεδόν καθημερινή παραβίαση των εναέριων συνόρων από τα μαχητικά της τουρκικής Αεροπορίας, την έχει διαδεχτεί μία πρωτοφανής τουρκική επιθετική κίνηση τα τελευταία 4 χρόνια και στην θάλασσα.
Από τον Ιανουάριο του 2008 που μια τουρκική φρεγάτα προσέγγισε….

σε απόσταση βολή πυροβόλου το σπίτι του τότε πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή στην Ραφήνα μέχρι σήμερα, ένα κρεσέντο επιθετικών κινήσεων στη Αιγαίο αδιανόητο σε άλλες εποχές, έχει διαδεχτεί μια σχετική ηρεμία που υπήρχε τουλάχιστον δυτικά του 25ου Μεσημβρινού από το 1974 μέχρι σήμερα.
Είναι σαφές ότι η Τουρκία προσπαθεί να «σπρώξει» το ελληνικό Ναυτικό και να προχωρήσει σε προβολή ισχύος ελάχιστα μίλια έξω από τις βάσεις του ΠΝ. Όλα αυτά φυσικά οφείλονται στην ίδια αιτία στην οποία οφείλονται οι καθημερινές παραβιάσεις των εναέριων συνόρων μας, το γεγονός δηλαδή ότι  δεν υπήρξε καμία ουσιαστική ελληνική αντίδραση το 2008 όταν συνέβη το πρώτο περιστατικό. 
Το τουρκικό σκάφος για μία ακόμη φορά προσπάθησε να περάσει το μήνυμα ότι το τουρκικό Ναυτικό μπορεί να κάνει ότι θέλει στο Αιγαίο ακόμα και μερικά μίλια από τα ελληνικά νησιά, ακόμα και στην καρδιά του Αρχιπελάγους, στις Κυκλάδες, χωρίς φυσικά να σέβεται τους διεθνείς κανόνες που ορίζουν την αβλαβή διέλευση, δηλαδή σταθερή πορεία, χωρίς μεταβολές, με σταθερή ταχύτητα και τα οπλικά του συστήματα μαζί με τους αισθητήρες του εκτός λειτουργίας.
Το γεγονός ότι το τουρκικό πλοίο πραγματοποίησε ουσιαστικά μία τεράστια εκτροπή της πορείας του, αφού ο τελικός προορισμός του είναι η Σμύρνη, αποδεικνύει ότι η κίνηση αυτή δεν ήταν τυχαία αλλά προσχεδιασμένη με σαφέστατο πολιτικό μήνυμα όπως ήταν και οι υπόλοιπες ανάλογες κινήσεις του τουρκικού Ναυτικού. 
Από την άλλη πλευρά η ελληνική κυβέρνηση από το 2008 που ξεκίνησαν αυτά τα περιστατικά έχει επιλέξει την παθητική αντιμετώπισης τους, με την αποστολή ενός πλοίου «συνοδείας» το οποίο επιτηρεί τα τουρκικά πλοία όταν κάνουν την «περατζάδα» τους είτε διαμέσω των Κυκλάδων είτε όταν πλησιάζουν την Αττική σε απόσταση βολής πυροβόλου.
Φυσικά κανένας δεν θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να διατάξει την προσβολή με πυρά των τουρκικών πλοίων, όμως η Αθήνα θα μπορούσε να βρεί άλλους τρόπους για να στείλει το μήνυμα της στην Άγκυρα.

Μία χαμηλού κινδύνου και σύννομη λύση θα ήταν η αποστολή δύο μαχητικών της ΠΑ να πετάξουν  πάνω από το τουρκικό πλοίο που πλέει εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων. Μία χαμηλή πτήση όπως αυτές που οι Τούρκοι έχουν πραγματοποιήσει σε ελληνικά πλοία στο κεντρικό Αιγαίο δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί από κανένα ως κλιμάκωση ή ελληνική πρόκληση. Μία τέτοια υπέρπτηση θα ήταν τουλάχιστον το πρώτο μήνυμα της Ελλάδας στην τουρκική προκλητικότητα στην θάλασσα. Για το τι θα ακολουθούσε την επόμενη φορά θα μπορούσε να μείνει  μετέωρο αφήνοντας τους Τούρκους να προβληματίζονται αυτή την φορά. 
Πάντως είναι χαρακτηριστικό είναι ότι τα τελευταία 4 χρόνια τα τουρκικά πλοία έχουν αυξήσει σημαντικά τις προκλήσεις τους στο Αιγαίο παραβιάζοντας τα ελληνικά χωρικά ύδατα επανειλημμένως με αυξητικούς ρυθμούς. Από 90 παραβιάσεις το 2009 οι τουρκικές προκλήσεις αυξήθηκαν στις 133 παραβιάσεις των ελληνικών χωρικών υδάτων το 2010 και στις 206 το 2011. Και  όλα αυτά όταν η Ελλάδα την ίδια περίοδο δεχόταν την «επίθεση φιλίας» του πρωθυπουργού Ερντογάν.
Αυτό που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι οι παραβιάσεις αυξήθηκαν το 2011 περίοδο όπου ο Ερντογάν κατάφερε να ελέγξει πλήρως τις Ένοπλες Δυνάμεις και φυσικά δεν μπορεί πια να σταθεί η δικαιολογία ότι οι στρατιωτικοί κάνουν ότι θέλουν χωρίς να συμβουλεύονται την κυβέρνηση. Δυστυχώς για τον Ερντογάν και τους υπέρμαχους της ελληνοτουρκικής προσέγγισης τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους.

  defencenet.gr   

Φιλε μου ο σημερινός εχθρός σου είναι η παραπληροφόρηση των μεγάλων καναλιών. Αν είδες κάτι που σε άγγιξε , κάτι που το θεωρείς σωστό, ΜΟΙΡΆΣΟΥ ΤΟ ΤΩΡΑ με ανθρώπους που πιστεύεις οτι θα το αξιολογήσουν και θα επωφεληθούν απο αυτό! Μην μένεις απαθής. Πρώτα θα νικήσουμε την ύπνωση και μετά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ τα υπόλοιπα.