Ο Ελληνισμός χρειάζεται έναν νέο Καποδίστρια

Μετά την πρόσφατη αμφισβήτηση της κυριότητας 16 ελληνικών νησιών από τον Τούρκο υπουργό Αμύνης, Ισμέτ Γιλμάζ, στην τουρκική Εθνοσυνέλευση, υπουργός Εθνικής Αμύνης ο Πάνος Καμμένος δήλωσε ότι «το Αιγαίο είναι ελληνική θάλασσα».

Η δήλωση του Έλληνα υπουργού προκάλεσε την αντίδραση του τουρκικού ΥΠΕΞ, ο εκπρόσωπος του οποίου, Τανζού Μπιλγκίτς, δήλωσε ότι «αυτή η στρεβλή αντίληψη που βρίσκεται στη βάση όλων των προβλημάτων, τα οποία σχετίζονται με το Αιγαίο, βλάπτει τις προσπάθειες που καταβάλλονται για την βελτίωση των σχέσεων των δύο χωρών και τη διευθέτηση των διαφωνιών σχετικά με το Αιγαίο», προσθέτοντας ότι «η Τουρκία θα συνεχίσει να προστατεύει τα δικαιώματά της στο Αιγαίο εντός του πλαισίου που επιβάλει το διεθνές δίκαιο».

Μετά την συνεχιζόμενη από το 1974 κατοχή του 40% της Κύπρου, η Τουρκία προωθεί αργά αλλά σταθερά τα επεκτατικά της σχέδια, που είναι ο έλεγχος του Αιγαίου, αφού προηγουμένως κατόρθωσε να αποτρέψει την επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ. από πλευράς της χώρας μας, αφού κατέστησε γκρίζα περιοχή αυτήν των Ιμίων και αφού υποχρέωσε τον Κ. Σημίτη να αναγνωρίσει στη Μαδρίτη το 1997 ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο.
Συγκεκριμένα, μεταξύ εκείνων που δεχτήκαμε στην Διακήρυξη της Μαδρίτης, το 1997, μετά από ασφυκτικές πιέσεις της ΥΠΕΞ των ΗΠΑ, Μαντλίν Ολμπράιτ, ήταν και τα εξής:

– Σεβασμό στα νόμιμα, ζωτικά συμφέροντα και ενδιαφέροντα της κάθε χώρας στο Αιγαίο, τα οποία έχουν μεγάλη σημασία για την ασφάλεια και την εθνική κυριαρχία τους,

– Δέσμευση αποφυγής μονομερών ενεργειών στη βάση του αμοιβαίου σεβασμού και της επιθυμίας ώστε να αποτραπούν συγκρούσεις οφειλόμενες σε παρεξήγηση…
Δηλαδή αφ’ ενός μεν αναγνωρίσαμε ότι η Τουρκία έχει ζωτικά συμφέροντα στο Αιγαίο, άρα, όπου ζωτικά συμφέροντα δικαίωμα υπεράσπισής τους με πόλεμο, και αφ’ ετέρου δεσμευτήκαμε να αποφύγουμε τις μονομερείς ενέργειες, άρα, να μην επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ., κάτι που αποτελεί νόμιμο κυριαρχικό και αναφαίρετο δικαίωμα της Ελλάδας.

Μετά την συνεχιζόμενη κατοχή του 40% της Κύπρου και το εν εξελίξει σχέδιο άλωσης του Αιγαίου που είναι σε εξέλιξη, είναι προφανές ότι είναι σχετικά πιο εύκολο για την Άγκυρα να προωθήσει τα σχέδιά της στη Θράκη, χρησιμοποιώντας τη μουσουλμανική μειονότητα, την οποία σε μεγάλο βαθμό έχει καταστήσει «εργαλείο» των επεκτατικών της στόχων. Να σημειωθεί ότι όλοι οι παραπάνω στόχοι υποβοηθούνται από ένα άλλο σχέδιο της Άγκυρας, που έχει ως στόχο να αποκτήσει τον έλεγχο και την επιρροή πάνω στις εκατοντάδες χιλιάδες μουσουλμάνων μεταναστών που έχουν εισρεύσει και συνεχίζουν να εισρέουν στη χώρα, για να χρησιμοποιηθούν αποσταθεροποιητικά ή ως απειλή αποσταθεροποίησης, όταν αυτό επιβάλλουν τα συμφέροντα της Άγκυρας. Την αποστολή αυτή έχουν αναλάβει εγκάθετοι μουσουλμάνοι της Θράκης, που διεισδύουν στα τζαμιά που λειτουργούν στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, οι οποίοι καθοδηγούνται και υποστηρίζονται από τους μουσουλμάνους βουλευτές του Ελληνικού Κοινοβουλίου, από την Πρεσβεία της Τουρκίας στην Αθήνα και από τα προξενεία Κομοτηνής και Θεσσαλονίκης.

Ενώ η κατάσταση έχει ως παραπάνω και ενώ είναι σε εξέλιξη τα επεκτατικά και αποσταθεροποιητικά σχέδια της Αγκύρας, η κατάσταση για την πατρίδα μας και τον Ελληνισμό εισέρχεται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη φάση, αφού η οικονομική κρίση έχει ήδη αποδυναμώσει την γεωπολιτική, διπλωματική, διεθνοπολιτική και στρατιωτική ισχύ της χώρας μας.

Η κατάσταση δε αυτή θα επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο, σε περίπτωση που η Ελλάδα υποχρεωθεί να αποχωρήσει από την Ε.Ε. και από την Ευρωζώνη, αφού τότε θα μετατραπεί σε μία οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά και εθνικά κατεστραμμένη χώρα. Και δεν θα πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι κατά το “δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται”, τότε ο κίνδυνος λεηλασίας του ελληνικού θαλάσσιου και χερσαίου χώρου δεν θα περιοριστεί μόνο στην εξ Ανατολών απειλή.
Χωρίς ίχνος διάθεσης κινδυνολογίας, πρέπει όλοι να αντιληφθούμε ότι το έθνος βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο, ενώ θα μπορούσαμε να πούμε ότι απειλούνται ακόμα και τα κεκτημένα της Επανάστασης του ’21.

Τότε, ένας σημαντικός Έλληνας εκμεταλλεύτηκε τη θέση που είχε δίπλα στον ηγέτη μιας μεγάλης δύναμης, έδωσε υπόσταση στο επαναστατικό κίνημα και οδήγησε το έθνος στην απελευθέρωση.

Στο πρόσφατο ταξίδι στη Νέα Υόρκη, είδαμε τον Ελληνισμό να κινητοποιεί την πολιτική ηγεσία της πόλης και της Πολιτείας της Νέας Υόρκης, δείγμα της απίστευτης δύναμης που διαθέτει ο Ελληνισμός στις ΗΠΑ και αλλού. Είναι καιρός ο Ελληνισμός εκεί αλλά και σε άλλες χώρες όπου υπάρχουν ισχυρές ελληνικές κοινότητες να αντιληφθεί ότι σε αυτήν την ιστορική φάση ίσως είναι πιο ισχυρός από τον ελλαδικό Ελληνισμό, και ότι πρέπει να αναζητήσει και να βρει τρόπους κατάλληλης και αποτελεσματικής οργάνωσης, αλλά και έναν νέο Καποδίστρια, για να μην χάσουμε όσα κερδίσαμε στην Επανάσταση του 1821.

Εμείς γνωρίζουμε ότι ο νέος Καποδίστριας υπάρχει, αρκεί να αναγνώσουμε καλά την κατάσταση και να λάβουμε τα μηνύματα και τα κελεύσματα των καιρών και της ζώσας αλλά και κραυγάζουσας Ιστορίας!

ΠΗΓΗ