Οπτικός Προγραμματισμός – Τηλε-οπτική Υποταγή

Το πάλαι ποτέ κουτί με τις ασπρόμαυρες,πολλές φορές χιονισμένες εικόνες εξελίχθηκε με το πέρασμα των χρόνων και έγινε η λεπτή, ψηφιακού σήματος οθόνη που αναμεταδίδει ανελλιπώς και αδειαλείπτως οπτικοακουστικό υλικό ψυχαγωγίας προς τα μάτια των Τηλε-Θεατών! Η εξέλιξή αυτή επήλθε με την παράλληλη εξέλιξη των Ανθρώπων,που είχαν απορροφηθεί μέχρι προ μικρού χρονικού διαστήματος εξ’ολοκλήρου στην περίοδο της Καταναλωτικής Ευεξίας και της θεοποίησης του Υλισμού!

Τότε, μόλις 2-3 χρόνια πριν, το τηλεοπτικό πανδαιμόνιο επαναλάμβανε spots, εκπομπές, shows που σχεδόν κατ’αποκλειστικότητα είχαν να κάνουν με την πλουσιοπάροχη ζωή του Μέσου ανθρώπου, τα νέα, πιό ακριβά και πιό lux προιόντα που θα κάνουν την καθημερινότητά μας να μοιάζει με εκείνη ενός Βασιλιά! Και έτσι ξαφνικά, η φούσκα έσκασε, πετώντας την βρωμιά που κρυβόταν πίσω από τα λούσα στα ανυποψίαστα πρόσωπα των ανυποψίαστων τηλεθεατών! Και η στροφή 180 μοιρών της καθημερινότητάς μας έγινε παράλληλα με την στροφή της Τηλε- Όρασης!

Πλέον, η οθόνη καθαρή από «παράσιτα», μας μεταδίδει ψηφιακά την μιζέρια που έχει ξεκινήσει να περιβάλλει την ανθρωπότητα, διαφημίζοντας με κάθε τρόπο την Κρίση. Τώρα, την θέση της Χλιδής έχει αντικαταστήσει η Λιτότητα, την θέση του Ευκατάστατου μεσοαστού ο άστεγος, την θέση του «αγόρασε» η «αλληλεγγύη» της Εκκλησίας και των κοινωνικών φορέων. Θα μου πείτε, τι σχέση έχει ένα τέτοιο κείμενο σε μία ιστοσελίδα που έχει να κάνει με την Πνευματική αναζήτηση; Η απάντηση είναι πως όλα τα παραπάνω έχουν άμεσα να κάνουν με την υπέρτατη υποδούλωση! Του νου, του σώματος, της ανθρώπινης συνειδητότητας! Εδώ έρχεται ένα ερώτημα να βασανίσει το μυαλό μας.

Είναι η τηλεόραση που προσαρμόζεται στις ζωές μας, ή οι ζωές μας προσαρμόζονται στην Τηλεόραση; Πολύ φοβάμαι, δίχως εν γένει να υιοθετώ τόσο συνωμοσιολογικές απόψεις, πως το δεύτερο μάλλον ισχύει. Θα εξηγήσω παρακάτω.
Οπτικός Προγραμματισμός

Ένας ωραίος τίτλος μιας διαδικασίας που λειτουργεί απευθείας στο υποσυνείδητο του μέσου καταναλωτή-θεατή-τηλεθεατή,και δρα εισχωρώντας πληροφορίες και δεδομένα που θα συμβούν στο άμεσο μέλλον, καθιστώντας λογική την μετάλλαξη της καθημερινότητας η του όποιου ζητήματος προωθείται από τους συμμετέχοντες! Πρόσφατα, σε κάποιο διαφημιστικό της Vodafoneεμφανίστηκαν πίσω από το προσκύνιο 2 σημαίες που ήταν σχεδόν αδύνατο να παρατηρηθούν κατά την διάρκεια του Spot.

Πρώτη, η σημαία της Ανεξάρτητης κρήτης, και η δεύτερη των Νήσων Μάρσαλ. Η σκοπιμότητα της ύπαρξης των σημαίων στο σποτ δεν θα μας απασχολήσει, μα όποιος θέλει να αναζητήσει τους λόγους, μπορεί είτε να διαβάσει εδώ τις υποθέσεις σχετικά είτε να αναζητήσει στο google το θέμα. Ακόμη πιο πρόσφατα, παρακολουθήσαμε το spot του υπουργείου Υγείας σχετικά με τα γενόσημα φάρμακα, που διχάζει τον πολιτικό κόσμο της Ελλάδας και ακούσαμε τον Υπουργό να τονίζει πως δημιούργησε το spot για να πείσει την κοινή γνώμη για την χρησιμότητα του σχεδίου. Αυτά τα δύο παραδείγματα, μα και χιλιάδες άλλα, πείθουν πως τελικά η ζωή μας είναι αυτή που προσαρμόζεται στις τάσεις που φέρνει η τηλε-όραση στην καθημερινότητά μας.

Έτσι, δεν μπορώ παρά να επαναφέρω στο μυαλό μου τις μικρές γνώσεις που έλαβα κατά την διάρκεια των γραφιστικών μου σπουδών σχετικά με την χρωματολογία και την διαφήμιση. Σε αυτά τα υποτυπώδη μαθήματα αναφερόταν η χρηστικότητα του οπτικού υλικού, του εκάστοτε χρώματος στην ψυχοσύνθεση και το υποσυνείδητο του υποψήφιου πελάτη. Αναλογιζόμενος πως έκανα μονάχα μία πολύ μικρή περίληψη του ζητήματος στην σχολή, μπορώ εύκολα να κατανοήσω Το μεγαλείο της επιστήμης Του Οπτικού προγραμματισμού που χαλιναγωγεί, εξαγριώνει, αποπροσανατολίζει ή προσανατολίζει αναλόγως ενός γενικότερου Σχεδίου που έχει χαραχτεί δίχως να γνωρίζουμε τίποτα!

Κλείνοντας την αναφορά μου στο ζήτημα της Τηλε-οπτικής υποταγής, θα αναφέρω περιληπτικά ένα hint που είχα διαβάσει κάποτε από τον Γ.Μπαλάνο: « Το παρασκήνιο είναι πολύ σημαντικότερο από το προσκήνιο. Είναι η διαδικασία μεταστροφής της συνηθισμένης όρασης,προς πράγματα που βρίσκονται εκεί και δρουν παρασκηνιακά μπροστά στα μάτια μας δίχως να καταφέρνουμε να τα δούμε. Εστιάστε την όρασή σας σε αυτά που συμβαίνουν πίσω και πέρα από την κύρια σκηνή. Έτσι ίσως να καταφέρετε να αναγνωρίσετε τα “μηνύματα”…»
Η μπορούμε απλά να πατήσουμε το off!