Ομαδικός νους: η δύναμη της σύνθεσης

Όποιος έχει μιλήσει μπροστά σε μια ομάδα ανθρώπων, γνωρίζει πως υπάρχει μια ιδιαίτερη αίσθηση που συνδέεται με την εμπειρία. Σφίξιμο στο στομάχι και τον λάρυγγα είναι τα κοινότερα συμπτώματα της εμπειρίας. Ακριβώς όπως στην περίπτωση της διαπροσωπικής επικοινωνίας, ο ομιλητής μπορεί να αισθανθεί την εστίαση των θεατών επάνω του ως πίεση, την ώρα της ομιλίας. Οι καλοί ομιλητές μπορούν να αντιστρέψουν αυτή την τάση χρησιμοποιώντας τη δύναμη της πειθούς ή τη δύναμη των συναισθημάτων τουςΜέσω της δύναμης του νου ή της συγκινησιακής τους κατάστασης μπορούν να εξαναγκάσουν το ακροατήριο να σκέφτεται και να αισθάνεται με τον ίδιο τρόπο που σκέπτονται και αισθάνονται οι ίδιοι, μεταφέροντας με επιτυχία το μήνυμά τους.

Σε αθλητικά γεγονότα ο θεατής αισθάνεται τη βιασύνη, τη συγκίνηση και μερικές φορές την απογοήτευση του πλήθους.
Σε μια θρησκευτική συγκέντρωση, πολλοί άνθρωποι προσευχόμενοι είναι γνωστό πως μπορούν να θεραπεύουν ασθενείς. Αρκετοί επίσης βιώνουν μια συλλογική, πνευματική έκσταση.

Οι ομάδες διαλογισμού χρησιμοποιούν πάντα το γεγονός ότιόταν διαλογίζονται πολλοί άνθρωποι μαζί, τα θετικά αποτελέσματα πολλαπλασιάζονται. Ο υπερβατικός διαλογισμός, για παράδειγμα, στατιστικά και επανειλημμένα έχει αποτέλεσμα όταν χρησιμοποιείται ομαδικά, ως μέσο κατευνασμού της έντασης και τους βίαιου εγκλήματος που τη συνοδεύει σε μια περιοχή.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, υπάρχει ως κοινός παράγων ένας φυσικός νόμος υπεύθυνος για τούτη την κοινή ψυχική εμπειρία μας. Αυτός ο νόμος είναι γνωστός ως αρχή του ομαδικού νου.

Συνοπτικά, η αρχή του ομαδικού νου έχει ως εξής: η νοητική δύναμη που προκύπτει από τον συνδυασμό ομαδικά εστιασμένων ατόμων, είναι γεωμετρικά μεγαλύτερη από το σύνολο των ατομικών νοητικών λειτουργιών.

Με άλλα λόγια, νόες που εστιάζονται από κοινού σε κάποιο θέμα, παράγουν μια αμοιβαία δύναμη που είναι όχι μόνον προσθετικά αυξημένη, αλλά πολύ ισχυρότερη από τη δύναμη οποιουδήποτε ατόμου ή άλλης ασυντόνιστης ομάδας ατόμων. Από τη φύση αντλούμε συγκεκριμένα παραδείγματα ομαδικού νου στα κοινωνικά έντομα, ιδιαίτερα στο μυρμήγκι, τον τερμίτη και τη μέλισσα. Το άτομο έντομο είναι αδύναμο από μόνο του, αλλά μια αποικία μυρμηγκιών μπορεί για παράδειγμα να χτίσει ζωντανές γέφυρες, να κυνηγήσει θηράματα 1000 φορές μεγαλύτερα από το μέγεθός της, και να σκάψει αχανή υπόγεια τούνελ ή μεγάλους γήλοφους. Το ίδιο ισχύει για τα σμήνη πτηνών και τις αγέλες σκύλων ή λύκων. Οι ομάδες πιθήκων με τη σειρά τους αντιμετωπίζουν πολύ καλύτερα ζητήματα επιβίωσης μέσω της ομαδικής τους αντίληψης, που υπερβαίνει την απλή ατομική αντίληψη.

Η πρακτική του “brainstorming” είναι αποτελεσματική όχι μόνο εξαιτίας των δυναμικοποιημένων ψυχολογικών διαδικασιών. Στο “brainstorming” η οποιαδήποτε διανοητική εστίαση σε μια κοινή ιδέα, δημιουργεί ένα εστιακό σημείο συγχώνευσης της συνείδησης των συμμετεχόντων, (σε διαφορετικούς βαθμούς). Αυτό το εστιακό σημείο-χωνευτήρι ενισχύει ή επεκτείνει το βαθμό συνειδητότητας του ατόμου και βελτιώνει το επίπεδο της νοημοσύνης του έτσι ώστε να είναι δυνατόν να ολοκληρωθούν μεγαλύτεροι και απαιτητικότεροι σχεδιασμοί. Τούτο το γεγονός έχει την ιδιαίτερη σημασία του και ο συνειδητός εσωτεριστής αντιμετωπίζει με μεγάλη σοβαρότητα την υπόθεση ομαδικός νους και βέβαια εκείνες τις όψεις του που συνήθως παραβλέπουν όσοι έχουν καθαρά ψυχολογικούς προσανατολισμούς.

Τα φαινόμενα του ομαδικού νου συμβαίνουν διαρκώς γύρω μας, αν και λίγοι άνθρωποι τα παρατηρούν σπανίως. Οι περισσότεροι από εμάς ασχολούμαστε με τις καθημερινές υποθέσεις μας με ένα τρόπο αιτιατής συνάφειας, δίχως να δίνουμε προσοχή στα εσωτερικά συναισθήματα και τη διαίσθησή μας. Δεν συνειδητοποιούμε ότι δεν είναι όλες οι σκέψεις που περνούν από τον νου μας δικές μας, ούτε καν τα συναισθήματα ή οι προθέσεις.

Είναι γεγονός πως συμβαίνουν φαινόμενα ομαδικού νου οποτεδήποτε δύο ή περισσότερα άτομα εστιάζονται σε έναν κοινό στόχο, ή ακόμα και όταν έχουν παρόμοιες σκέψεις ακόμα και αν χωρίζονται από μεγάλες φυσικές αποστάσεις. Η συνείδηση που κατέχουμε είναι μια πολύ ρευστή και διαπερατή ουσία. Ρέει από άτομο σε άτομο με αυτοματικό τρόπο και ειδικά οι συνειδητοί χρήστες αυτής της ουσίας-άτομο μπορούν να την εξαναγκάσουν να στραφεί σε συγκεκριμένους στόχους και να παράγει συγκεκριμένα αποτελέσματα σύμφωνα με τη θέλησή τους.

Όλοι μπορούν και αισθάνονται την ενέργεια, τη συγκίνηση και την πρόθεση που προέρχεται από άλλους σε καθημερινή βάση. Ξέρουμε πότε παράγει κάποιος φιλική “δόνηση” ή αν διακατέχεται από εχθρική πρόθεση, ακόμη και αν απουσιάζουν οι φυσικές χειρονομίες ή οι λέξεις. Όλοι μας είμαστε ψυχικά ευαίσθητοι σε ένα ορισμένο βαθμό, και όταν εξευγενίζεται αυτή η ευαισθησία μέσω του διαλογισμού, γίνεται προφανές ότι οι σκέψεις και τα συναισθήματα είναι πολύ συχνά φαινόμενα ομαδικού και όχι ατομικού νου. Παραδείγματα συντονισμένης σκέψης έχουμε όταν τελειώνουν κάποιοι άλλοι άνθρωποι την πρόταση που ξεκινήσαμε ή αντίστροφα. Στη διάρκεια μιας συζήτησης, πολλοί άνθρωποι έχουν συγχρόνως την ίδια ιδέα, χωρίς καν να έχει τεθεί κάποιο κοινό θέμα.

Συνεπώς, είναι σημαντικό να παρατηρήσουμε ότι η οποιαδήποτε κίνησή μας μέσα στον κόσμο των ανθρώπων περιλαμβάνει μια βαθιά αμοιβαιότητα σε ό,τι αφορά στην πρόθεση, το συναίσθημα και τη σκέψη. Βιώνουμε τα συναισθήματα άλλων και υποθέτουμε συνήθως ότι εμείς τα δημιουργήσαμε, όταν στην πραγματικότητα παράγονται αμοιβαία ή είναι προϊόν ήδη διαμορφωμένων σκεπτομορφών.

Με τον διαλογισμό μαθαίνουμε ακριβώς πόσο βαθιά εισδύουν στην ύπαρξη μας οι ψυχικές διαθέσεις και οι σκέψεις άλλων, σε κάθε επίπεδο. Πρόκειται για έναν αντίκτυπο που γίνεται αισθητός ακόμη και στο σώμα. Στην πραγματικότητα, κάθε συναίσθημα που γεννιέται παράγει επιδράσεις αντήχησης σε ό,τι βρίσκεται στο περιβάλλον μας. Όταν αισθανόμαστε ευτυχείς ή θλιμμένοι, η εσωτερική μας κατάσταση ακτινοβολεί αυτόματα προς τα έξω, σαν τους κυματισμούς που παράγει μια πέτρα όταν τη ρίξουμε στα ήρεμα νερά μιας λίμνης.

Συνεπώς το σώμα και ο νους των ανθρώπων εκπέμπει πληροφορίες και ενέργεια, με τον ίδιο τρόπο που μεταδίδονται τα ραδιοκύματα. Προκειμένου να ζήσουμε καλά σε αυτή την ούτως ή άλλως περίπλοκη σύγχρονη εποχή, είναι απαραίτητο να γνωρίζουμε με σχετική ακρίβεια τα ψυχικά ρεύματα που εκπέμπουμε και λαμβάνουμε. Το ανθρώπινο σώμα, και στην πραγματικότητα όλες οι κυτταρικές δομές, λειτουργούν ως πομποδέκτες πληροφοριών προς και από το περιβάλλον. Επομένως το Διαδίκτυο δεν είναι ο μόνος “Παγκόσμιος Ιστός” με τον οποίο αλληλοσυνδέεται ο κόσμος μας. Περιβαλλόμαστε από έναν ηλεκτρομαγνητικό ωκεανό μέσα στον οποίο ο καθένας μας οφείλει να μάθει (ψυχικά), να κολυμπά, ή να πνιγεί στην οργισμένη θύελλα χαοτικών νοητικών καταστάσεων, αναμφίβολα παγκόσμιο σύμπτωμα της σύγχρονης εποχής.

Ψυχικές εκπομπέςΕίναι κοινή γνώση το γεγονός ότι τα συναισθήματα ταξιδεύουν από άτομο σε άτομο, ακριβώς όπως είναι αυτονόητο ότι οι προθέσεις μας ασκούν άμεσες επιδράσεις σε εκείνους που βρίσκονται κοντά μας. Δεν έχει σημασία αν αναφερόμαστε ή όχι σε αυτά τα φαινόμενα ως “ψυχικά”. Η σημαντική αλήθεια είναι ότι οι διαπροσωπικές επιρροές είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.

Η ψυχική ευαισθησία δεν είναι η ιδιότητα κάποιου εξαιρετικά προικισμένου ατόμου. Όλοι στην πραγματικότητα κατέχουν κάποιο βαθμό ψυχικής ευαισθησίας με την οποία γεννήθηκαν και την οποία δεν μπορούν να καταστείλουν αληθινά, ανεξάρτητα από τις δογματικές δομές που υιοθετούνται στην πορεία της ενηλικίωσης.

Ο βαθμός της ψυχικής ευαισθησίας και δύναμης ποικίλλει από άτομο σε άτομο –από ημέρα σε ημέρα στην πραγματικότητα- εξαιτίας αρκετών παραγόντων. Υλιστικές ή άλλες σχετικές δομές, ενεργούν περιοριστικά εμποδίζοντας τις ψυχικές δυνατότητές μας σε κάποιο μεταβλητό βαθμό. Αυτή η επίδραση μπορεί να αντισταθμιστεί μέσω μιας ειλικρινούς αξιολόγησης της καθημερινής μας εμπειρίας και του διαλογισμού. Η ψυχική δύναμη επηρεάζεται επίσης από συναισθηματικές καταστάσεις και τη διανοητική δύναμη της θέλησης. Όσο πιο έντονα αισθανόμαστε ή σκεφτόμαστε κάτι, τόσο ισχυρότερη γίνεται η «εκπομπή» του εσωτερικού μας περιεχομένου. Τούτος ο φυσικός νόμος μπορεί να συγκριθεί με έναν ραδιοπύργο που αυξάνει την ισχύ μετάδοσής του, χρησιμοποιώντας περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια και σταθερή συχνότητα εκπομπής. Στην περίπτωση του ανθρώπινου σώματος/νου, η ηλεκτρική ενέργεια είναι γνωστή ως “τσι”, (αρχικά κινεζικός όρος, γνωστός επίσης ως “κι” στην Ιαπωνία, “πράνα” στην Ινδία και “οργόνη” στη Δύση) ή ζωική ενέργεια, η ένταση εκπομπής της οποίας αυξάνεται κατά τη διάρκεια περιόδων ισχυρής συγκίνησης και διανοητικής εστίασης.

Όταν μελετάμε τις παραδόσεις των γηγενών λαών του κόσμου ή την ανατολική φιλοσοφία, ερχόμαστε σε επαφή με τοεπαναλαμβανόμενο μοτίβο “όλοι είμαστε συνδεδεμένοι” ή με την έννοια “ιστός της ζωής”.

Εκτός από το γεγονός ότι η ζωή στο σύνολό της παρουσιάζει μια ισχυρή χημική σχέση, σε ένα λεπτό, ψυχικό επίπεδο, όλοι βιώνουμε μια σταθερή διανοητική και ψυχική ένωση. Σε όλες τις στιγμές, στη δουλειά, το παιχνίδι, τη συζήτηση, τον έρωτα, τη διαφωνία, τη συμφωνία, τον ύπνο κ.ά. αυτή η σύνδεση παραμένει ανοικτή και στην πραγματικότητα δε διακόπτεται ποτέ. Αυτός ο νόμος της φυσικής, όπως συμβαίνει και με όλους τους άλλους, είναι σταθερός και αμετάβλητος. Όπως συμβαίνει με τη διάδοση ραδιοκυμάτων, η ανθρώπινη ψυχική αλληλεπίδραση λειτουργεί μέσω τέτοιων αρχών όπως είναι η δύναμη συχνότητας, αντήχησης, και ραδιοφωνικής μετάδοσης. Όταν διάφοροι πομποί μεταδίδουν ραδιοφωνικά ταυτόχρονα στην ίδια συχνότητα και θέση, η εμβέλειά τους επεκτείνεται γεωμετρικά. Η ίδια αρχή ισχύει για ομάδες ανθρώπων που στρέφονται διανοητικά στον ίδιο στόχο.

Ο εσωτεριστής παρατηρεί τα παραδείγματα αυτού του γεγονότος σε συγκεντρώσεις μεγάλου πλήθους ανθρώπων για διαφορετικούς σκοπούς. Οποιοσδήποτε έχει παρευρεθεί σε συναυλία μουσικής, σε κάποιο αθλητικό γεγονός ή πνευματική συγκέντρωση, γνωρίζει πως υπάρχουν ισχυρότερα συναισθήματα, που συνδέονται με τον αυξημένο αριθμό παρευρισκόμενων. Με άλλα λόγια, υπάρχει μια αυξημένη εκπεμπόμενη ψυχική δύναμη που συνδέεται με το φαινόμενο του ομαδικού νου. Αυτή η δύναμη προσλαμβάνεται εύκολα από το σώμα υπό τη μορφή κυμάτων και σωματιδίων τσι και τη βιώνουμε ως συγκίνηση, (ή ως λέξεις και εικόνες στο νου). Επιστημονικά μιλώντας, η συγκίνηση είναι απλά τσι που αντηχεί σε μια δεδομένη συχνότητα στο σώμα. Ο θυμός έχει μια συχνότητα, η ευτυχία κάποια άλλη, όπως επίσης η κατάθλιψη, ο φόβος, η αγάπη και όλα τα ενδιάμεσες πιθανές συναισθηματικές εκδηλώσεις.

Ψυχικός παράγοντας και κοινωνικές αλληλεπιδράσεις
Όταν λαμβάνουμε υπόψη στις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις τον ψυχικό παράγοντα, προκύπτει μια σαφέστερη εικόνα του όρου ανθρώπινη μονάδα. Η δράση της κοινότητας και της ομάδας, των πολιτιστικών και ακόμη και των παγκόσμιων γεγονότων γίνονται πιο κατανοητή. Το ίδιο συμβαίνει και με τις λύσεις που απαιτούνται για τα προβλήματα που βιώνονται σε όλα τα επίπεδα της ζωής.

Η ψυχική αντήχηση, όπως επίσης και οι διασυνδέσεις του ομαδικού νου, παρέχουν χρήσιμες ερμηνείες για πολλές ανθρώπινες συμπεριφορές που δεν μπορούν ειδάλλως να ερμηνευθούν επαρκώς. Οι ψυχολογικές ή πολιτισμικές θεωρίες που σχεδιάστηκαν για την κατανόηση των παγκόσμιων γεγονότων, αποδείχθηκαν στις περισσότερες των περιπτώσεων ακατάλληλες, και απλά δεν μπορούν να δώσουν τις απαντήσεις που επιδιώκουμε, χωρίς την ύπαρξη μιας εξίσου περιεκτικής εσωτερικής ερμηνείας.
Κατά τη διάρκεια ταραχών, σε ένα λυντσάρισμα για παράδειγμα, τα άτομο ωθείται σε πράξεις που αργότερα δυσπιστεί ότι έπραξε. Τέτοια άτομα είναι θύματα των αρνητικών φαινομένων του ομαδικού νου.

Επίσης, κερδήθηκαν μάχες όχι από τους ανώτερους αριθμητικά στρατούς ή την τεχνολογία, αλλά από κάτι που ονομάζουμε καλύτερο “ηθικό”, ή ομαδική αποφασιστικότητα.

Ορισμένες οργανώσεις επιβιώνουν συχνά παρά τις υπάρχουσες συντριπτικές αντιθέσεις, απλά επειδή ηαμοιβαία ενδυνάμωση που παρέχουν η μια στην άλλη, στηρίζουν την κοινή προσπάθεια.

Ο θυμός καθίσταται μεταδοτικός, μεταβιβαζόμενος από το ένα άτομο στο άλλο με ένα συνεχή βρόχο ανατροφοδότησης ή η αγάπη αυξάνεται και πλημμυρίζει τις τάξεις ενός ανυποψίαστου συνόλου των πολιτών.

Ο ψυχικός βρόχος της δύναμης του ομαδικού νου μέσω της ανατροφοδότησης ενισχύεται γεωμετρικά. Το ίδιο ισχύει φυσικά για οποιαδήποτε μορφή συγκίνησης ή πρόθεσης. Αρχικά καθιερώνεται η αμοιβαία αντήχηση του συναισθήματος και κατόπιν διαμορφώνεται ο ομαδικός νους, η του οποίου διάρκεια εξαρτάται από τη συναισθηματική ένταση, τη διανοητική εστίαση και τις κοινές πεποιθήσεις των ατόμων που συνθέτουν την ομάδα. Όταν τα άτομα εγκαταλείπουν τον ομαδικό νου και ακολουθούν χωριστούς δρόμους, ο ομαδικός νους χάνει βαθμιαία τη δύναμη του, σαν τη χιονοστιβάδα που χάνει την ορμή της, όταν διασπαστεί σε επιμέρους μικρότερα ρεύματα.

Σε οποιαδήποτε συζήτηση για τα φαινόμενα του ομαδικού νου, είναι αδύνατο να μην εισάγει κανείς το θέμα τηςψυχικής επίδρασης καθώς και τις αρχές των φυσικών νόμων, όπως η αντήχηση ή η δόνηση, (αίσθημα/συχνότητα) που την καθιστούν δυνατή. Κατά τον ίδιο τρόπο, δεν είναι δυνατό να γίνουν κατανοητά πλήρως τα ψυχικά αποτελέσματα, χωρίς μια ελάχιστη γνώση της ενέργειας ή τσι, στην οποία είναι βασισμένα.

Η αληθής απόκρυφη γνώση βασίζεται σε πολλά επιστημονικά περιεχόμενα που αναμειγνύονται περίπλοκα. Καθώς εξετάζουμε την έννοια, το πεδίο και τις επιπτώσεις των φαινομένων του ομαδικού νου, είναι αδύνατον να μην εντοπίσουμε την ανάγκη ελάχιστης γνώσης γύρω από βασικά εσωτερικά ζητήματα και νόμους. Είναι απαραίτητο για παράδειγμα να δοθεί ένας σαφής ορισμός για το είναι το “απόκρυφο” και να κατανοηθεί ως επιστήμη, ως εφηρμοσμένη επιστήμη της συνείδησης. Ορισμένοι μάλιστα προτιμούν τον όρο εφηρμοσμένη φυσική της συνείδησης, χωρίς να υπερβαίνουν το εννοιολογικό πλαίσιο του εσωτερισμού. Συνείδηση όλοι κατέχουμε. Όταν ενδιαφερόμαστε και μαθαίνουμε τους διαφορετικούς τρόπους λειτουργίας της (και πώς αυτοί οι τρόποι μπορούν να κυριαρχηθούν) όπως στην περίπτωση των ψυχικών αποτελεσμάτων και της αλληλεπίδρασης ατόμου και ομαδικού νου, τότε αναπόφευκτα γινόμαστε εσωτεριστές.

Οι ιδιότητες της μαζικής συνείδησης και της σχέσης τους με την πρόθεση
Ο ηλεκτρομαγνητικός ωκεανός της συνείδησης, των υποατομικών κυμάτων και τα σωματιδίων στα οποία ενοικούμε, είναι η ελλοχεύουσα πραγματικότητα πίσω από την καθημερινή μας εμπειρία. Για να χρησιμοποιήσουμε μια αναλογία, η συνείδηση μπορεί να περιγραφεί ως ηλεκτρικός φανός. Η συνείδηση αποτελείται από τρία στοιχεία: ενέργεια, συνειδητοποίηση και πρόθεση. Η συνειδητοποίηση μοιάζει με έναν φανό μέσα στη νύχτα. Όπου στρέφουμε την προσοχή μας ο τόπος, δηλαδή το νόημα, φωτίζεται και αποκαλύπτεται το περιεχόμενο. Η ενέργειά μας είναι το ίδιο το φως, και αυτό που στρέφει τον φανό είναι η πρόθεσή μας.

Ο ομαδικός νους είναι ανάλογος με τη συγκέντρωση κυττάρων που συνθέτουν το σώμα. Κάθε κύτταρο διαθέτει την ατομική του συνείδηση (πρόθεση, συνειδητοποίηση και ενέργεια), εξειδικευμένη ως προς τη λειτουργία της για τον οργανισμό στον οποίο συμμετέχει ως μέλος. Οι πολυκύτταροι οργανισμοί διαθέτουν περισσότερες ικανότητες και δυνατότητες από τους απλούς κυτταρικούς οργανισμούς, για τον απλό λόγο ότι διαθέτουν έμφυτες ικανότητες για συνεργασία και ειδίκευση. Μια ομάδα ατόμων δεν είναι ουσιαστικά διαφορετική, δεδομένου ότι κάθε πρόσωπο συμβάλλει στην ουσία της εστίασής της, (συνειδητοποίηση), (πρόθεση) και στη συλλογική προσπάθεια της ομάδας (ενέργεια). Για αυτόν τον λόγο οι συγκροτημένες ομάδες είναι πολύ ισχυρότερες ως προς τις δυνατότητές τους, από μια απλή συνάθροιση ατόμων. Ο ομαδικός νους της πρώτης είναι γεωμετρικά ισχυρότερος από έναν ισοδύναμο αριθμό ατόμων που δεν ευθυγραμμίζονται σε κάποιον κοινό σκοπό.

Τα πλεονεκτήματα της συνεργατικής δράσης έχουν να κάνουν με εκείνη την αρχή του φυσικού νόμου που είναι γνωστή ως ειδίκευση. Όταν τα μέλη μιας ομάδας ειδικεύονται ως προς τις λειτουργίες τους, η κατανομή του “έργου” στην ολοκλήρωση οποιουδήποτε στόχου γίνεται αποδοτικότερη. Ο λόγος είναι απλός. Όταν μια ομάδα αποτελείται από τα ειδικευμένα άτομα, όλα ελευθερώνονται για να εκτελέσουν τα εξειδικευμένα καθήκοντά τους, χωρίς να αποσπάται η προσοχή τους από άλλες ανάγκες.

Μη συνεργαζόμενα άτομα που ενεργούν ατομικά, αναγκάζονται να τα κάνουν όλα στη ζωή τους, μην έχοντας τη δυνατότητα να εξειδικευτούν. Στρέφονται σε όλους τους στόχους της ζωής ταυτόχρονα κάθε ημέρα, γεγονός που τους καθιστά σχετικά ανεπαρκείς στις απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής. Αντίθετα, σε ένα φυλετικό χωριό, για παράδειγμα, τα συγκεκριμένα καθήκοντα πραγματοποιούνται από ορισμένα μέλη για το κοινό καλό του συνόλου. Ορισμένοι ασχολούνται με την τροφοσυλλογή ή την καλλιέργεια, άλλοι με την προετοιμασία της φυλής, με την ένδυση, την οικοδόμηση, την οργάνωση και διεξαγωγή πνευματικών γεγονότων. Το άτομο οφείλει να κάνει όλα αυτά τα πράγματα για να μείνει υγιές, γεγονός που του προσδίδει συγκριτικά τεράστιο φορτίο μόχθου.

Η μοναχικότητα είναι σπατάλη ενέργειας και αποσπά την προσοχή της συνείδησης σε πολλές διαφορετικές κατηγορίες καθημερινών στόχων. Τα συνεργαζόμενα άτομα γίνονται τα όργανα ενός μεγαλύτερου σώματος. Η συνεργασία παρέχει περισσότερα πλεονεκτήματα από την μεμονωμένη προσπάθεια για αυτόν τον λόγο, επειδή το φορτίο των ουσιαστικών στόχων διαιρείται, με το καλό του συνόλου να είναι η πρώτη προτεραιότητα.

Με μια τέτοια ρύθμιση κάθε άτομο ωφελείται ιδιαίτερα και ενισχύεται από την ομάδα. Τελικά, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα την ίδια τη φύση, αυτή είναι η πρόθεση και η μέθοδος που οφείλουμε να υιοθετήσουμε σε κοινωνική, πλανητική βάση.

Ουσιαστικά μοιάζουμε με κύτταρα στο σώμα του παγκόσμιου νου. Όταν ενωνόμαστε ως ομάδες με συγκεκριμένη πρόθεση, διαμορφώνουμε αυτό που αναλογεί στους ιστούς, τους μυς και τα όργανα του πλανητικού σώματος. Αυτή τη στιγμή, καταγράφοντας τα παγκόσμια γεγονότα, φαίνεται πως υπάρχει μια ιδιαίτερη ανάγκη για ομάδες, (όργανα) ατόμων που ειδικεύονται σε εκείνη την πτυχή της συνείδησης που είναι γνωστή ως διαύγεια. Με άλλα λόγια, υπάρχει μεγάλη ανάγκη στον κόσμο κάποια από τα μέλη του, να αναλάβουν τούτη τη λειτουργία των “ανώτερων εγκεφαλικών κέντρων” του παγκόσμιου νου στο οποίο ανήκουμε.
Το είδος μας χρειάζεται ένα εξειδικευμένο όργανο ή έναν “εγκέφαλο”, που θα είναι σε θέση να καθοδηγήσει ψυχικά το υπόλοιπο του σώματος της ανθρωπότητας προς το μέλλον, σε μια διαρκή, αληθινή πνευματική προόδου και εξέλιξη.

Βέβαια, η πνευματική μας πρόοδος εξαρτάται επίσης από μια πλανητική “καρδιά”, που διαμορφώνεται από εκείνα τα άτομα ή τις ομάδες που ακτινοβολούν την αγάπη. Η αμοιβαία αγάπη μας μπορεί να είναι τόσο ισχυρή που τα παραγόμενα αποτελέσματά της να υπερβαίνουν και την ισχυρότερη φαντασία.

Και οι δύο τύποι ψυχικής ειδίκευσης μέσω της καρδιάς και μέσω του εγκεφάλου είναι δυνατόν να μεταλλάξουν τα νοητικά πεδία και την πρόθεση του υπολοίπου της ανθρωπότητας. Τότε το σώμα –δηλαδή το είδος μας θα κινηθεί εναρμονισμένα σε έναν ψυχικό επίπεδο.

Η πρόθεση της παγκόσμιας συνεργασίας μέσω της πνευματικής πρόθεσης, θα είναι προφανής σε όλο και υψηλότερα επίπεδα, ως διαρκής πραγματικότητα.

Η αρχή του φυσικού νόμου του ομαδικού νου έχει ως εξής: “η προκύπτουσα δύναμη από το συνδυασμό ατομικών διανοιών είναι γεωμετρικά ισχυρότερη από το άθροισμα των μερών της”. Με άλλα λόγια, διάνοιες που στρέφονται προς ένα κοινό θέμα, δημιουργούν μια αμοιβαία δύναμη που είναι όχι μόνο αθροιστική, αλλά πολύ ισχυρότερη από οποιαδήποτε άτομο ή ομάδα ατόμων.

Η ανάγκη μας, ως είδος και ως άτομα, είναι να αναγνωρίσουμε ότι οι λειτουργίες της κοινωνίας μας έχουν την ομάδα ως αρχή. Κάθε ζευγάρι οικογένεια, γειτονιά, κοινότητα, περιοχή, πόλη, επιχείρηση, αθλητικό γεγονός, έθνος, μουσικό σχήμα, ομάδα διαλογισμού και η συνεύρεση δύο ή περισσότερων ατόμων που στοχεύουν στο ίδιο πράγμα, παράγει φαινόμενα ομαδικού νου σε σημαντικό βαθμό.

Δεδομένης της υπερίσχυσης και της επιρροής του ομαδικού νου, οφείλουμε να κάνουμε την καλύτερη δυνατή χρήση της αγάπης και της απαιτούμενης διαύγειας, πολλαπλασιάζοντας τα αποτελέσματά της, εάν θέλουμε ρεαλιστικά να επιβιώσουμε τη νέα χιλιετία. Οφείλουμε να ενωθούμε ως ομάδες πνευματικών ανθρώπων, που υιοθετούν την πρόθεση του αμοιβαίου καλού, τη συνειδητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητάς μας, και την κατεύθυνση της εσωτερικής ενέργειας χάριν της οικοδόμησης ενός καλύτερου κόσμου.

Ομάδες διαλογισμού μπορούν να ειδικευτούν στοχεύοντας στο καλό και τη βελτίωση του τοπικού ομαδικού νου, (τον οποίο βέβαια διαμορφώνουν στη διάρκεια του διαλογισμού). Δύο ή περισσότερα άτομα πνευματικά προσανατολισμένα μπορούν να συναντώνται και να διαλογίζονται πρώτα.

Το ρεύμα που δημιουργούν είναι δυνατόν να ωθήσει και τους άλλους συμμετέχοντες, που θα στείλουν στη συνέχεια την αγάπη και τη διαύγειά τους σε κάθε άτομο. Τότε παράγεται ένα ψυχικό “πεδίο”, που περιβάλλει την ομάδα ως συλλογική αύρα. Αυτή η αύρα συνίσταται κυρίως από αγάπη και διαύγεια, ως αποτέλεσμα της προβαλλόμενης πρόθεσης κάθε διαλογιζόμενου. Σε μια κρίσιμη στιγμή η ομάδα θα διαμορφωθεί ως μια μοναδική, συνειδητή οντότητα, η όποια είναι σε θέση να εστιάζει την ταυτόχρονη δράση αρκετών διαλογιζόμενων διανοιών. Τούτη η στιγμή που ξεπερνιέται η κρίσιμη μάζα, είναι γνωστή ως “εκδήλωση ομάδας”.

Οι ομάδες οφείλουν να χρησιμοποιήσουν την πρόθεση “της εξέλιξης του κόσμου” μέσω της αγάπης, των ανώτερων συναισθημάτων και της διαύγειας. Με αυτόν τον τρόπο είναι δυνατόν να αυξηθεί η συλλογική πρόθεση του Παγκόσμιου Νου μέσω των προθέσεων των επιμέρους ομάδων σε όλον τον κόσμο. Πρέπει να στοχεύουμε προς έναν τύπο κρίσιμης μάζας μετασχηματισμού, με τον οποίο μπορούμε να μετατοπίσουμε σε υψηλότερα επίπεδα τις διάνοιες, τα συναισθήματα και τις προθέσεις της ανθρωπότητας.

Το σώμα της ανθρωπότητας θα συντονιστεί και θα μετασχηματιστεί από εκείνους που είναι πρόθυμοι να ειδικευτούν μέσα σε αυτό το σώμα, “για να εκτελούν τέτοιες λειτουργίες” όπως η παραγωγή της αγάπης και της διαύγειας ή καθαρότητας για όλη την ανθρωπότητα. Όποτε περνά από το νου μας, μπορούμε να στέλνουμε την αγάπη και τη διαύγεια στον κόσμο. Στην πραγματικότητα σε αυτή τη δεδομένη στιγμή που διαβάζετε το άρθρο, μέσα στο νου σας στέλνετε αγάπη και καθαρότητα στον κόσμο. Μην προσπαθήσετε να υπεραναλύσετε το πώς και το γιατί. Οι μηχανισμοί λειτουργούν πάντα, ακόμα και ανεξάρτητα από τη δική μας κατανόηση. Εφόσον πιστεύετε στη μεταβίβαση της σκέψης, μπορείτε απλά να έχετε εμπιστοσύνη ότι η σκέψη σας θα σταλεί, και στη συνέχεια θα τη λάβετε από άλλους, όσους τουλάχιστον ενεργοποιούνται συνειδητά στον Παγκόσμιο Νου.

Η πρόθεση που κατέχουμε σε ένα προσωπικό επίπεδο, είναι η δημιουργική πηγή από την οποία μπορούμε να αντλήσουμε οτιδήποτε συγκεκριμένο. Μπορούμε κυριολεκτικά να στοχεύσουμε προς οποιαδήποτε επιθυμητή εσωτερική ποιότητα στη ζωή μας σύμφωνα με αυτή την αρχή. Με τον ίδιο τρόπο, μπορούμε να στοχεύσουμε σε οποιαδήποτε εξωτερική αλλαγή, σε οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή. Ως αποτέλεσμα της μετατόπισης στην προσωπική πρόθεση, υφίσταται και μια αντίστοιχη μετατόπιση γίνεται στους τομείς που μας περιβάλλουν και διαπερνούν. Ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη πρόθεση που υιοθετείται, η αρχή παραμένει ουσιαστικά η ίδια.

Υπάρχει εντούτοις ένας σημαντικός όρος σε αυτό το γεγονός. Το σύμπαν γενικά, ήδη έχει καθιερώσει τις προθέσεις, τον συνολικό τόνο μέσα στον οποίο λειτουργεί κάθε μεμονωμένη πρόθεση. Αυτές οι Συμπαντικές προθέσεις ονομάζονται επίσης στα διάφορα θρησκευτικά δόγματα ως, “Θέληση του Θεού”. Η επιστήμη προσπαθεί να περιγράφει αυτές τις “Συμπαντικές Προθέσεις” από την άποψη των “φυσικών νόμων”, γιατί πραγματικά πρόκειται για μια προσέγγιση ανάλυσης των λεπτομερειών της Συμπαντικής Πρόθεσης.

Η συνείδηση που κατέχουμε κυβερνάται από φυσικούς νόμους, όμοιους με αυτούς που περιγράφονται από τη φυσική των ενοποιημένων πεδίων. Επομένως οφείλουμε να παρατηρούμε συνειδητά αυτούς τους νόμους, ώστε να ενεργούμε με μέγιστη αποτελεσματικότητα. Η πρόθεση που ωφελεί τον πλανήτη μας συνολικά, είναι επομένως το σοφότερο σχέδιο δράσης που μπορούμε να αναλάβουμε ως ανθρωπότητα.

Από αυτή την άποψη, λοιπόν, η συνειδητοποίηση της λειτουργίας του ομαδικού νου –όπως και η συνειδητοποίηση της λειτουργίας της ομαδικής καρδιάς- είναι το κλειδί για μια συνειδητή συνεργασία των ανθρώπων πάνω στο πρόσωπο της γης. Ο βαθμός της συνεργασίας που μπορεί να επιτύχει η ανθρωπότητα με τον εαυτό της καταρχήν και τα άλλα βασίλεια είναι η ένδειξη για το τι δρόμο θα ακολουθήσει στην εξελικτική της πορεία. Η τελική σύνθεση σε ένα βαθμό είναι αναπόφευκτη, γιατί αυτός είναι ο στόχος της εξέλιξης. Το ζήτημα είναι πόσο αρμονικά μπορεί να συνεργαστεί η ανθρωπότητα προς μια τέτοια κατεύθυνση.

Κ.Π.

πηγη

thesecretrealtruth