ΟΙ ΑΝΑΛΦΑΒΗΤΟΙ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ

Κάπου διάβασα μια φράση που δεν θα μπορούσε να συνοψίσει καλύτερα αυτό που βιώνουμε στο σύνολο σαν ανθρωπότητα στο σταυροδρόμι που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή ..

“εκείνοι που δεν είναι διατεθειμένοι να “ξεμάθουν”, θα είναι οι αναλφάβητοι του μέλλοντος“.

Όσο πιο γρήγορα ξεμάθουμε, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχουμε να ελπίσουμε πως θα βρούμε τον μίτο, μόνοι μας για να βγούμε από το λαβύρινθο και να σταματήσουμε επί τέλους αυτή την ηλίθια διαδρομή που είναι γεμάτη με τοξάκια που φωνάζουν “από εκεί πας…” Ένας συνεχής κύκλος που βγάζει κάθε φορά στο ίδιο σημείο.

Η πίστη του 80% απέναντι στη δυσπιστία του 20%. Η ασφάλεια του να ανήκεις στο 80%. Ακόμα κι όταν όλα δείχνουν πως αυτές οι βεβαιότητες της μάζας έχουν ήδη καταρρεύσει προ πολλού. Ζητούν αποδείξεις οι λογικοί, προσγειωμένοι, “μορφωμένοι” άνθρωποι σε κάθε ιστορία που βγαίνει έξω από τα κουτάκια τους. Ζητούν επίμονα αποδείξεις, τα ίχνη των καρφιών στα χέρια, χωρίς να μπαίνουν στο κόπο να εξηγήσουν πως η δική τους γνώση οδήγησε την ανθρωπότητα σ΄αυτή την αθλιότητα που επιμένουν να ονομάζουν πολιτισμό.

Απόδειξέ μου πως μας ψεκάζουν. Απόδειξέ μου κι εσύ ότι δεν το κάνουν. Απόδειξέ μου πως υπάρχουν μυστικές λέσχες που ορίζουν τις τύχες των ανθρώπων πάνω στο πλανήτη. Απόδειξε μου εσύ ότι δεν υπάρχουν. Απόδειξέ μου πως υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου του νου των πληθυσμών. Απόδειξέ μου εσύ ότι δεν υπάρχουν.

Μα πως θα μπορέσεις? Αφού αν τελικά σε ψεκάζουν, σου ελέγχουν το νου και αυτοί που το κάνουν έχουν όλα τους άσσους στα χέρια τους, δεν θα παίρνεις χαμπάρι τι γίνεται. Αν είσαι ψεκασμένος, αποκοιμισμένος, αποχαυνωμένος, εκπαιδευμένος με χιλιάδες ψέμματα, αν ζεις σε ένα Τρούμαν σόου, αν..αν..αν… πως θα μπορείς να διακρίνεις την αλήθεια?

Το μόνο πράγμα που μπορεί να αποδείξει οποιοσδήποτε άνθρωπος, είτε λογικός είτε παράφρων είναι το εμφανές. Πως αυτό που βιώνουμε γύρω μας είναι άθλιο. Υπερβολικά άρρωστο. Χωρίς καμιά λογική, καμιά ένδειξη πολιτισμού, ηθικής. Κι από τη στιγμή που αυτό μπορούμε να το δούμε ΟΛΟΙ όσοι έχουμε ακόμα ελάχιστη έστω δυνατότητα αντίληψης, μπορούμε να συναποφασίσουμε πως τίποτα δεν πάει καλά.

Ο κύκλος που κάνουμε συνεχώς είναι πλέον ολοφάνερος. Αρα τα τοξάκια που λέγαμε είναι μούφα. Αν συνεχίσουμε να υιοθετούμε τις βεβαιότητες που μας έφεραν σ΄αυτό το σημείο, πως θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε το ποιος, το γιατί, το πως?

Αν εμπιστευθείς έναν γιατρό που σε διαβεβαιώνει πως γνωρίζει την ασθένειά σου και τη θεραπεία, γιατί είναι γιατρός κι αντί να σε γιατρέψει σε κάνει να σέρνεσαι, σε διαλύσει, δεν θα ρωτήσεις μια δεύτερη γνώμη? Δεν θα ψάξεις να βρεις τι συμβαίνει με το πρόβλημά σου? Δεν θα αμφιβάλλεις για τις γνώσεις και την ικανότητα να θεραπεύει του τάδε γιατρού? Θα συνεχίσεις σαν ηλίθιος να κρέμεσαι από τα χείλη του σε ότι σου πει, γιατί είναι γιατρός? Κι αν κάποιος σου αναφέρει πως εκείνος υπέφερε από το ίδιο πράγμα κι ακολουθώντας τις συμβουλές ενός άλλου γιατρού βελτιώθηκε η κατάστασή του κατά πολύ, δεν θα μπεις στη περιέργεια να μάθεις έστω τι στο καλό έκανε ο άλλος? Θα συνεχίσεις να θυσιάζεις τη ζωή σου γιατί ο τάδε ακολουθεί ένα δόγμα , που έτσι ξέρει, έτσι του είπαν, έτσι το βρήκε, ενώ έχει αποδειχτεί πως είναι λάθος?

Ίσως είναι καιρός να ξεμάθουμε όντως. Κι ίσως να είναι πιο ελπιδοφόροι εκείνοι που δεν πρόλαβαν ακόμα να έχουν προσκόλλησεις λατρευτικού χαρακτήρα με την ετοιματζίδικη γνώση. Ίσως έφτασε εκ νέου ο καιρός της συντριβής των ειδώλων, των πεποιθήσεων, των δογμάτων, της κυριαρχίας διαφόρων ειδών κλειδοκρατόρων της γνώσης οι οποίοι ίσως αποδειχτεί πως αν τους είχαμε αμφισβητήσει νωρίτερα, μπορεί να είχαμε γλυτώσει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ζωές, και αρκετούς αιώνες ανθρώπινης δυστυχίας.

Στην Ελλάδα έβαλαν ένα ολόκληρο λαό στη καραντίνα, στον εκβιασμό, στην εξαθλίωση και είπαν στη συνέχεια, συγνώμη κάναμε λάθος, μπορείς να φανταστείς τι σημαίνει αν κάποια στιγμή αν μία μία επιστήμη αρχίσει να αποκαλύπτει πως εκατομμύρια ασθενείς πέθαναν από λάθη, πως εκατομμύρια ψυχασθενείς βασανίστηκαν μέσα στα άσυλα κατά λάθος, πως εκατομμύρια άνθρωποι αρρώστησαν από λάθος φαΐ, πως εκατομμύρια άλλοι βασανίστηκαν και εξαθλιώθηκαν από λάθος πολιτικές, πως εκατομμύρια άλλοι ήταν θύτες ή θύματα μιας ατέλειωτης ποικιλίας λαθών σε όλα τα επίπεδα….

Και θυμηθείς πως κάποιοι είχαν μιλήσει για όλα αυτά…. Πόσο ανόητος θα νοιώσεις. Αλλά βέβαια δεν θα είναι η πρώτη φορά. Απλά κάποτε στη πυρά έπεφταν πνευματικοί άνθρωποι που τολμούσαν να τα βάλουν με τις δεισιδαιμονίες, τις προκαταλήψεις, το σκοταδισμού ενός Μεσαίωνα. Τώρα δυστυχώς ο σκοταδισμός έχει περάσει στην απέναντι όχθη. Γιατί είναι φυσικό, ένας μορφωμένος άνθρωπος να αμφισβητούσε έναν αμόρφωτο σκοταδιστή που μίλαγε για διαβόλους και τριβόλους και καταριόταν την επιστήμη… πως όμως θα αμφισβητήσει τον σκοταδισμό όταν έχει προβιβαστεί σε επιστήμη ?

Κομματάκι δύσκολο ε?